Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "konfesja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Obcy czy inni? Czesi w Zelowie
Aliens or others? Czechs in Zelów
Autorzy:
Balowska, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908811.pdf
Data publikacji:
2018-09-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
categories THEM (ALIEN)
descendants of Czech religious emigrants in Zelów
OTHER
US
determinants of identity
language and confession
kategorie OBCY
INNY
SWÓJ
wyznaczniki tożsamości
język i konfesja
potomowie czeskich emigtantów religijnych w Zelowie
Opis:
We wstępnej części artykułu zostaną zaprezentowane kategorie OBCY, INNY oraz SWÓJ w różnych konfiguracjach (opozycja komplementarna, triada), obecnych w dyskursie tożsamościowym. Następnie przedstawione zostaną determinanty toż- samości: konfesja i język grupy mieszkańców Zelowa – potomków czeskich emigrantów religijnych. W końcowej części artykułu podkreśla się, że obraz potomków czeskich emigrantów jest zmienny w czasie: początkowo była to grupa homogeniczna pod względem wyznaniowym, etnicznym i językowym, a obecnie jest grupą zasymilowaną językowo i kulturowo. 
In the introductory part of the article, categories: THEM (ALIEN), OTHER and US were presented in the different configurations (complementary opposition, triad), that occur in the identity discourse. Then a group of inhabitants of Zelów, descendants of Czech religious emigrants, was presented and the determinants of their identity: language and confession. The article points out that the image of the descendants of Czech emigrants is varying over time: first a homogeneous group in the terms of religion, ethnicity and language, then a group assimilated linguistically and culturally.
Źródło:
Bohemistyka; 2018, 3; 275-288
1642-9893
Pojawia się w:
Bohemistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rodzina i prokreacja w religiach monoteistycznych. Założenia doktrynalne a rzeczywistość empiryczna
Family and Procreation in the Monotheistic Religions. Doctrinal Assumptions and Empirical Reality
Autorzy:
Komorowska-Pudło, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595113.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
religion
confession
family
procreation
family planning
abortion
in vitro
relationships
religia
konfesja
rodzina
prokreacja
metody planowania rodziny
aborcja
relacje
Opis:
The article presents the doctrinal requirements of monotheistic religions (Christianity, Judaism, Islam) connected with procreation, the creation of families and their functioning. These religions do not allow abortion, however Islam and Judaism allow it in special cases, while Catholicism accepts the possibility of the life-saving-treatment of mother, even if the side effect is death of a child. In vitro fertilization is not accepted only in Catholicism. This confession accepts only natural methods of family planning, and in other confessions of Christianity and in other religions is permitted to use a variety of contraceptives. The results of various studies that describe the actual implementation by the followers of the various religions doctrinal assumptions were also discussed. They found that the higher the level of religiosity is presented by respondents, the more they observe the requirements set by their own religions. They more often created families interested in having children, more cared about the quality of families and relationships between parents and children. The lower level of religiosity was marked by respondents of all religions, the more often they departed from the norms and principles related to creating the families.
W artykule przedstawiono wymogi doktrynalne religii monoteistycznych (chrześcijaństwo, judaizm, islam) związane z prokreacją, tworzeniem rodzin i ich funkcjonowaniem. Religie te zasadniczo nie zezwalają na aborcję, jednakże islam i judaizm dopuszcza taką możliwość w szczególnych przypadkach, zaś w katolicyzmie uznaje się, że w przypadku zagrożenia życia matki możliwe jest dokonanie zabiegu ratującego życie matki, nawet jeśli skutkiem ubocznym jest śmierć dziecka. Zapłodnienie pozaustrojowe nie jest akceptowane jedynie w katolicyzmie. Także jedynie katolicyzm akceptuje naturalne metody planowania rodziny. Natomiast w pozostałych wyznaniach i religiach dopuszczalne jest zapłodnienie pozaustrojowe oraz dopuszcza się stosowanie różnych środków antykoncepcyjnych. Omówiono też wyniki różnych badań opisujących faktyczną realizację przez wyznawców założeń doktrynalnych poszczególnych religii. Okazało się, że im wyższy poziom religijności prezentowali respondenci, tym bardziej przestrzegali wymagań stawianych im przez własne religie. Częściej tworzyli rodziny zainteresowane posiadaniem dzieci, w większym stopniu dbali o jakość rodzin i o relacje między rodzicami a dziećmi. Im niższy poziom religijności cechował respondentów wszystkich religii, tym częściej odstępowali od norm i zasad związanych z budowaniem rodzin.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 421-439
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filip Melanchton. Autor "Konfesji Augsburskiej". Ekumeniczna wizja Reformacji
Philip Melanchthon. An Author of "The Augsburg Confession". An Ecumenical Perspective of the Protestant Reformation
Autorzy:
Kopiec, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343404.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Melanchton
Konfesja Augsburska
ekumenizm
kościół
reformacja
Melanchthon
the Augsburg Confession
Ecumenism
Church
the Protestant Reformation
Opis:
Celem artykułu jest ustalenie, jaki wpływ na treść Wyznania Augsburskiego miały teologiczne przekonania i osobowość Filipa Melanchtona. Analiza treści i historii Wyznania, jednego z najważniejszych dokumentów Reformacji, świadczy o marzeniu jej autora o jednym, niepodzielonym Kościele. Melanchton nie tworzył jednak swojego wyznania, ale wyznanie całego Kościoła Luterańskiego. Reformacja, wbrew sobie, podzieliła chrześcijaństwo. Wyznanie Augsburskie było próbą, wprawdzie nieudaną, pogodzenia podzielonych stron. Daje to jednak podstawy do rozważania jej ekumenicznego charakteru. Dzisiaj, w świetle Wspólnej  Deklaracji o Usprawiedliwieniu, ten ekumeniczny rys jest wciąż podkreślany, jako że doktryna o usprawiedliwieniu jedynie przez wiarę była teologicznym fundamentem i kluczem normatywnym Wyznania.
The article aims to explain how far the Augsburg Confession has been impacted by the person of Phillip Melanchthon. The history and the content of the Confession, which is still declared to be one of the most important documents of the Protestant Reformation, confirms the dream of its author about one, non-divided church. However, Melanchthon did not write his confession of faith, but the confession of whole Lutheran Church. His work bears the witness of going against the various current trends of the continuous struggle. The Protestant Reformation, despite itself, resulted in the Christianity torn apart. The Augsburg Confession was an attempt, however unsuccessful, to reconcile divided churches. Yet, this is the reason to consider the Confession as the document of an ecumenical character. Today, in the light of the Joint Declaration on the Doctrine of Justification, its ecumenical feature is stressed again, for the doctrine of justification by faith alone was the theological background and the normative key of the Confession.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2012, 4; 179-200
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola Kościoła rzymskokatolickiego w realizacji polityki wyznaniowej władz polskich na Wołyniu w okresie międzywojennym
The role of Roman Catholic Church in the realization of confessional policy of Polish authorities in Volyn (Wołyń) during the interwar period
Autorzy:
Kramar, Jurij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972991.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
państwo polskie
konfesja
Kościoł Rzymskokatolicki
Cerkiew prawosławna
Polish state
confession
Roman Catholic Church
the Orthodox Church
Opis:
W artykule ukazana jest rola Kościoła rzymskokatolickiego w realizacji polityki konfesyjnej przez władzę polską na Wołyniu w latach 1920–1939. Pokazano, że Kościół katolicki stał się ważnym instrumentem propagandy idei polskiej państwowości i kultury na ziemiach wschodnich. Wyjaśniono rolę tej konfesji w spełnieniu wpływu asymilacyjnego na miejscową ludność prawosławną.
The role of Roman Catholic Church in the realization of confessional politics of Polish power in Volyn, in years 1920–1930 is pictured in the article. It is shown that the Catholic Church became an important instrument in the propaganda of the idea of the Polish state system and culture on the Eastlands. It founds out the role of this confession in the realization of assimilatory influence on the local Orthodox population.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2018, 6; 207-219
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konfesja. Kilka uwag o znaczeniu terminu oraz jego używaniu i nadużywaniu w polskiej literaturze historycznoartystycznej
Confession. A Few Remarks on the Meaning of the Term and its Use and Abuse in Polish Historical-Artistic Literature
Autorzy:
Krasny, Piotr
Walczak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953485.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ołtarz
konfesja
kontrreformacja
mensa
relikwie
nastawa ołtarza
altar
confessio
confession
Counterreformation
relics
retable
Opis:
A tendency has recently appeared in Polish art-historical literature, initiated most certainly by Szczęsny Dettloff, to treat the term confession in a very broad sense. One understand here all the altars that contain bigger relics, or almost complete bodies of saints. Now Ryszard Mączyński's book crowns this tendency, for it numbers several dozen “modern Polish confessions,” which most often have the form of an altar with relics laid in an ornamented coffin lifted up above a mensa. This form of an “altar-confession” is decisively different from the description of confessio contained in Milanese Archbishop St. Charles Boromeo's Instructiones fabrica et supellectilis ecclesiasticae of 1577, which is commonly thought to be the most important regulation of the principles of Catholic sacred art in the period after the Trident Council. He stated that the confessio should have the form of a crypt under on altar, containing the relics of a saint. Now confessions whose shape correspond to this definition were encouraged by Boromeo himself (in S. Prassede's church in Rome, in the cathedral, and in S. Fedele's church in Milan), and the bishops under his influence (e.g. Cardinal Gabriele Paleotti in the cathedral in Bologna). The famoust confession erected during the Counterreformation was St. Peter's confession in the Vatican Basilica (Carlo Maderno, completed in 1616). The altar and the baldachin put up over this wide crypt were never described in the 17th century as integral elements of the confessio, but as autonomic structures, supplementing the ornamentation of the tomb of the first pope. In the Italian texts of the Counterreformation period we do not find any transposition of the term confessio on the altar in which the bigger relics are laid over the floor, in the mensa, or in the retable. This type of altars were not called confessions even in the Polish sources until the end of the 18th century. Most often they were simply described as tombs or saints' mausoleums. Therefore it seems that referring the term confession to them is obviously anachronic and can make difficult in the future to study the sources of the artistic ornamentation of the saints' cult in Polish Kingdom of the Counterreformation period. The scope of the term confession, recently propagated by Mączyński, also decisively diverges from the definition of the term, as it is assumed in the most important West European artistic lexicons. We mean those lexicons that have the same scope of the term in relation to the Counterreformation epoch as it was assumed by Boromeo. We can do nothing but to adjust the Polish meaning of the confession to the standard accepted by scholars in other countries. If we allow ourselves to be free in acquiring universal artistic terms, we can be separated in the history of art from scientific discussion that is going on in other countries. A tendency has recently appeared in Polish art-historical literature, initiated most certainly by Szczęsny Dettloff, to treat the term confession in a very broad sense. One understand here all the altars that contain bigger relics, or almost complete bodies of saints. Now Ryszard Mączyński's book crowns this tendency, for it numbers several dozen “modern Polish confessions,” which most often have the form of an altar with relics laid in an ornamented coffin lifted up above a mensa. This form of an “altar-confession” is decisively different from the description of confessio contained in Milanese Archbishop St. Charles Boromeo's Instructiones fabrica et supellectilis ecclesiasticae of 1577, which is commonly thought to be the most important regulation of the principles of Catholic sacred art in the period after the Trident Council. He stated that the confessio should have the form of a crypt under on altar, containing the relics of a saint. Now confessions whose shape correspond to this definition were encouraged by Boromeo himself (in S. Prassede's church in Rome, in the cathedral, and in S. Fedele's church in Milan), and the bishops under his influence (e.g. Cardinal Gabriele Paleotti in the cathedral in Bologna). The famoust confession erected during the Counterreformation was St. Peter's confession in the Vatican Basilica (Carlo Maderno, completed in 1616). The altar and the baldachin put up over this wide crypt were never described in the 17th century as integral elements of the confessio, but as autonomic structures, supplementing the ornamentation of the tomb of the first pope. In the Italian texts of the Counterreformation period we do not find any transposition of the term confessio on the altar in which the bigger relics are laid over the floor, in the mensa, or in the retable. This type of altars were not called confessions even in the Polish sources until the end of the 18th century. Most often they were simply described as tombs or saints' mausoleums. Therefore it seems that referring the term confession to them is obviously anachronic and can make difficult in the future to study the sources of the artistic ornamentation of the saints' cult in Polish Kingdom of the Counterreformation period. The scope of the term confession, recently propagated by Mączyński, also decisively diverges from the definition of the term, as it is assumed in the most important West European artistic lexicons. We mean those lexicons that have the same scope of the term in relation to the Counterreformation epoch as it was assumed by Boromeo. We can do nothing but to adjust the Polish meaning of the confession to the standard accepted by scholars in other countries. If we allow ourselves to be free in acquiring universal artistic terms, we can be separated in the history of art from scientific discussion that is going on in other countries.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2006, 54, 4; 67-97
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gelingen und Scheitern der Reformation in Polen
The success and failure of the Reformation in Poland
Autorzy:
Małłek, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139280.pdf
Data publikacji:
2022-10-03
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
reformacja
Walerian Krasiński
edykty antyluterańskie
Konfesja Augsburska
Zgoda Sandomierska
Reformation
Anti-Lutheran Edicts
Augsburg Confession
Sandomierz Agreement
Opis:
Artykuł składa się z trzech części: pierwsza, poświęcona jest przyczynom i początkom reformacji w Polsce w latach 20. XVI w., druga – apogeum ruchu reformacyjnego w latach 60-70. tego stulecia i trzecia – zmierzchowi w ostatnich dziesięcioleciach XVI w. i początkach XVII w. Przyczyny reformacji w Polsce były podobne jak w innych krajach europejskich i wiązały się ze zjawiskiem kryzysu w Kościele Katolickim. Z kolei przyczyny upadku reformacji w Polsce były wielorakie. Słabością polskiej reformacji i chyba główną przyczyną jej regresu i zmierzchu było to, że nie objęła ona równomiernie wszystkich stanów. Polska reformacja była przede wszystkim reformacją szlachecką.
The article consists of three parts: the first one is devoted to the causes and beginnings of the Reformation in Poland in the 1620s; the second shows the climax of the Reformation movement in the 1660s-70s; and the third depicts its twilight in the last decades of the 16th century and the beginning of the 17th century.  The reasons for the Reformation in Poland were similar to those in other European countries and related to the crisis in the Catholic Church. In turn, the causes of the collapse of the Reformation in Poland were manifold.  The weakness of the Polish Reformation and probably the main reason for its decline and fall was the fact that it did not cover evenly all the estates. The Polish Reformation was primarily a reformation of the gentry.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 1; 100-110
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies