Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "konfederacja targowicka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Upadek u szczytu kariery. Ostatnie lata Józefa Kazimierza Kossakowskiego (1792-1794)
The fall at the peak of the career. The last few years of Józef Kazimierz Kossakowski (1792-1794)
Autorzy:
Kamil, Michaluk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442718.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Państwowa Uczelnia Zawodowa we Włocławku
Tematy:
Kościół katolicki
Kossakowscy
insurekcja
sejm grodzieński
konfederacja targowicka
Catholic Church
Kossakowski
uprising
Grodno Sejm
Targowica Confederation
Opis:
Okres od roku 1792 do śmierci (1794) był dynamicznym czasem w karierze Józefa Kazimierza Kossakowskiego. Odegrał on ważną rolę w organizacji konfederacji na Litwie. Razem z bratem Szymonem zaprowadził na Litwie rządy terroru, które przerodziły się w grabież majątku przeciwników. Kossakowscy przyczynili się do zatwierdzenia przez sejm III rozbioru Polski (1793). Nie mając odwrotu, Józef Kazimierz wiedział, że polegać może tylko na rosyjskich protektorach. Próbował więc zrobić wszystko, by spacyfikować Warszawę, gdzie dało się już odczuć przyspieszenie prac konspiracyjnych. Rady biskupa, by w razie problemów wystąpić zbrojnie przeciwko ludności stolicy, pogrążyły go. Wybuch powstania zastał Kossakowskiego w Warszawie. Po krótkim pobycie w więzieniu i pod wpływem warszawskich mieszczan został skazany na śmierć i powieszony – podobnie jak jego brat Szymon, stracony wcześniej w Wilnie. Tragiczny koniec nie może jednak przesłonić wielowymiarowości postaci Józefa Kazimierza Kossakowskiego, oświeconego sarmaty, którego karierę należy rozpatrywać w szerszym kontekście.
The period between 1792 and the hanging of Józef Kazimierz Kossakowski in 1794 was dynamic in his career. He played an important role in fast organisation of the confederation in Lithuania. Later, along with his brother Szymon, they established the rule of political terror which due to the emergency acts turned into looting of their enemies’ properties. Kossakowski brothers became problematic to the point that a new Russian envoy Jakob Sievers decided to finish their ruling. It was a partial success though, because the brothers were needed to legitimize the partition of Poland on the Grodno Sejm. They had contributed to it a lot, evoking even more hatred towards them. Having no possibility to turn back, Józef Kazimierz knew that he could rely only on Russian protectors. He tried then to do everything to pacify Warsaw, where one could feel the acceleration of conspiratorial work. The advices given by the Bishop to, in case of problems, use armed forces against the citizens of the capital city, finally plunged him. The uprising’s breakout found Kossakowski in Warsaw. After a short time in prison, under the pressure of citizens, he was sentenced to death and hanged, along with his brother, who had been killed in Wilno. However, this tragic ending cannot overshadow many dimensions of the character of Józef Kazimierz Kossakowski, an enlightened Sarmatian, whose career should be considered in a broader context.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne; 2017, 13, 2; 28-48
1896-4087
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naród z królem : król z narodem. Postawa Poniatowskiego a uchwalenie Konstytucji 3 Maja
Autorzy:
Łysiak, Tomasz (1970- ).
Powiązania:
Gazeta Polska 2017, nr 17, dod. Historia : Drogi do Niepodległości : Konstytucja 3 Maja, s. 93-95
Data publikacji:
2017
Tematy:
Katarzyna II (cesarzowa Rosji ; 1729-1796)
Stanisław August Poniatowski (król Polski ; 1732-1798)
Konfederacja targowicka (1792-1793)
Konstytucja Polski (1791)
Polityka
Władcy
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Nienawiść malkontentów : czyli jak targowiczanie rozbijali dzieło naprawy państwa
Autorzy:
Łysiak, Tomasz (1970- ).
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 3, s. 62-65
Data publikacji:
2020
Tematy:
Katarzyna II (cesarzowa Rosji ; 1729-1796)
Potocki, Szczęsny (1752-1805)
Konfederacja targowicka (1792-1793)
Konstytucja Polski (1791)
Zdrada kraju
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł z tygodnika opinii
Artykuł publicystyczny
Opis:
Artykuł przybliża okoliczności konfederacji targowickiej. Skierowana była przeciwko reformom Sejmu Czteroletniego i Konstytucji 3 maja. Konfederację targowicką uznano za symbol zdrady narodowej. Autor opisał biorących udział w spisku magnatów: generała artylerii koronnej Stanisława Szczęsnego Potockiego, hetmana Wielkiego Koronnego Franciszka Ksawerego Branickiego, hetmana polnego koronnego Seweryna Rzewuskiego czy generała Szymona Marcina Kossakowskiego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
„Jeśli król przystąpi do konfederacji…” Rosja wobec Stanisława Augusta w 1792 r. (kwiecień–sierpień 1792 r.)
“If the King Accessed the Confederation…” Russia towards King Stanislaw August’s Accession to Targowica Confederation in 1792 (April–August 1792)
Autorzy:
Danilczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654084.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
konfederacja targowicka
wojna polsko-rosyjska 1792
Stanisław August
Sejm Czteroletni
stosunki polsko-rosyjskie w okresie rozbiorów
Targowica Confederation
Polish-Russian War of 1792
Stanislaw August
Four-Year Sejm
Polish-Russian relations during the partition period
Opis:
Przystąpienie Stanisława Augusta do konfederacji targowickiej było jednym z czynników, które w istotny sposób zaważyły na losach Rzeczypospolitej. Król usprawiedliwiał ten krok beznadziejną sytuacją oraz wynikiem głosowania Straży Praw. Miał też nadzieję, iż przystępując do konfederacji, będzie mógł wpływać na jej dalszy kształt. W świetle nowych, nieznanych wcześniej archiwaliów rosyjskich można wysnuć wniosek, iż decyzja została podjęta zbyt szybko, co więcej, król nosił się z takim zamiarem już przed głosowaniem Straży. Jak się okazało, swoim działaniem osiągnął efekt przeciwny do oczekiwanego – nie tylko ułatwił Rosji pacyfikację kraju, ale pozbawił siebie jakiegokolwiek wpływu na dalsze wydarzenia. 
The accession of King Stanislaw August to the Targowica Confederation was one of the factors that significantly influenced the fate of the Commonwealth. The king justified this step with a hopeless situation and the result of voting by the Guard of Laws. He also hoped that by joining the confederation, he would be able to influence its further shape.Access to new documents in Russian archives, thus far unknown to researchers, made it possible to obtain information that sheds new light on the events of that time. They reveal that the course of the Polish-Russian war and the establishment of local confederations were negatively assessed by Russian commanders in chief, contrary to official propaganda. Nor the declarations of the Targowica leaders that, after the invasion of the Russian army, the nobility throughout the whole Polish Commonwealth would confederate and entrust themselves to Empress Catherine II fulfilled – this happened only in a few places and usually by force. It was also impossible to crush, despite the great advantage, the Polish-Lithuanian troops – although they retreated as far as the Bug River, but the forces were not broken and their morale improved. In St Petersburg, consideration was given to the possibility of negotiating with Stanislaw August. Thus, it can be concluded that the decision of Stanislaw August to join the confederation was taken too quickly; moreover, Russian sources reveal that the king was determined to make it without looking at the stance of the members of the Guard. As it turned out, he achieved the opposite effect than he expected – not only did he facilitate Russia’s pacification of the country, but also he deprived himself of any influence on further events.  
Присоединение Станислава Августа к Тарговицкой конфедерации являлось одним из факторов, которые существенно повлияли на судьбу Речи Посполитой. Король оправдывал этот шаг безнадежным положением, а также результатом голосования Стражи законов. Он также надеялся, что присоединяясь к конфедерации сможет повлиять на ее дальнейшее формирование.Доступ к российским архивным материалам, ранее неизвестным исследователям этого вопроса, дал возможность получить информацию, которая по-новому освещает тогдашние события. Из них следует, что ход польско-российской войны и образование местных конфедераций, вопреки официальной пропаганде, негативно оценивались российскими главнокомандующими. Не оправдались и уверения Тарговицких руководителей, которые заявляли, что после вторжения российской армии дворянство во всей Речи Посполитой примкнет к конфедерации и вверит себя в опеку Екатерины II – это осуществилось лишь в немногих местах, да и обычно с применением насилия. Не удалось также уничтожить, несмотря на большое превосходство, польско-литовской армии – хотя она отступила за Буг, но войска не были разгромлены, а ее боевой дух был на подъеме.В руководящих кругах Петербурга стали рассматривать возможность переговоров со Станиславом Августом. В таком случае, можно сделать вывод, что решение Станислава Августа примкнуть к конфедерации было принято слишком быстро, более того, из российских источников следует, что король намеревался сделать это, несмотря на позицию членов Стражи. Как оказалось, своими действиям он добился противоположного ожидаемому результата – не только облегчил России усмирение страны, но и лишил себя хоть какого-нибудь влияния на дальнейшее развитие событий.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 99-115
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konfederacja targowicka w 1792 r. w świetle korespondencji służbowej rosyjskiego generała Michaiła Kreczetnikowa
Targowica Confederation of 1792 in the Light of Official Correspondence of Russian General Mikhail Krechetnikov
Autorzy:
Anipiarkou, Vadzim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654061.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Targowica Confederation
Russian war against the Commonwealth of 1792
military correspondence
Great Duchy of Lithuania
Mikhail N. Krechetnikov
Szymon Kossakowski
konfederacja targowicka
wojna Rosji z Rzecząpospolitą 1792 r.
korespondencja wojskowa
Wielkie Księstwo Litewskie
Michaił Nikiticz Kreczetnikow
Opis:
Szczegółowa analiza korespondencji M.N. Kreczetnikowa, dowódcy wojsk rosyjskich w wojnie 1792 r., którego zadaniem było opanowanie terenu Wielkiego Księstwa Litewskiego i wspieranie targowiczan w zawiązywaniu lokalnych konfederacji, daje nowe, istotne informacje o tych ważnych dla historii Rzeczypospolitej wydarzeniach. Przede wszystkim ukazuje istotną rozbieżność między informacjami zawartymi w opublikowanych raportach Kreczetnikowa do Katarzyny II i P.A. Zubowa a w niepublikowanej oraz mało znanej części jego korespondencji do N.I. Sałtykowa. 
The author analyses the official correspondence of the commander of the Russian army Mikhail N. Krechetnikov, revealing completely different accounts and opinions of the events of the 1792 war and the creation of pro-Russian confederations in the Grand Duchy of Lithuania. One part of Krechetnikov’s letters to Empress Catherine II and her favourite Platon A. Zubov is widely known; it was published as early as the nineteenth century, and when there was no access to Russian archives, it often served as a basis for researchers’ theses and establishments of facts. In this part of his letters, Krechetnikov described in detail the victories of Russian troops and their political consequences in the form of the creation of local confederations, while refraining from comments that could even partially overshadow the success in the eyes of the empress. His other, much more personal and real opinions about the events of 1792, are to be found in Krechetnikov’s letters to the head of the Military College in the person of Nikolai I. Saltykov, which have not been published.One of the main subjects of this correspondence was the sharp conflict between Krechetnikov and Szymon Kossakowski, one of the members of the confederation of Targowica and Zubov’s protégé. It is this part of the letters that remains unknown even to specialists, while it contains in the most objective Kreczetnikov’s presentation of military and political events of 1792, with a description of numerous problems of the Russian army, their fears of uprising at the back of their troops and difficulties in creating local confederations. After comparing the content of Krechetnikov’s correspondence to various recipients, we can clearly see that the reports sent to Empress Catherine II by military commanders did not provide a real picture of the situation; only after analysing other archival materials (in this case correspondence with Saltykov), we can learn the real situation. Most importantly, this image shows in a completely different light the scene of the struggle in the war of 1792 and its assessment from the perspective of its main actors, Russian commanders. 
Автор анализирует содержание служебной переписки генерал-аншефа российских войск М.Н. Кречетникова, с указанием противоречивого отражения в ней военных событий 1792 г. и создания пророссийских конфедераций в Великом Княжестве Литовском. Одна часть писем М.Н. Кречетникова, Екатерине II и её фавориту П.А. Зубову, – широко известна, поскольку была опубликована в ХIХ веке и в ситуации отсутствия доступа к российским архивам часто служила исследователям основой для выводов и предположений. В этой части своих донесений М.Н. Кречетников подробно описывал победы российского оружия и их политические последствия, в виде образования местных конфедераций, воздерживаясь при этом от добавления информации, которая могла бы даже частично затмить успех в глазах императрицы. Иную, гораздо более личную и объективную, оценку со стороны М.Н. Кречетникова события 1792 г. получили в его неопубликованных письмах к руководителю Военной коллегии России Н.И. Салтыкову. Один из центральных сюжетов их переписки – острый конфликт М.Н. Кречетникова с Ш. Коссаковским, представителем конфедерации, выступающим в роли протеже П.А. Зубова.Хотя данная группа источников остается неизвестной даже специалистам, именно она содержит наиболее объективное изложение М.Н. Кречетниковым военно-политических событий 1792 г., с констатацией многочисленных проблем российской армии, наличия у российских офицеров опасений восстания в тылу своих войск, описания ими трудностей создания локальных конфедераций. Таким образом, сравнение содержания разных групп служебной переписки М.Н. Кречетникова показывает, что отправляемые Екатерине II российскими военачальниками рапорты не отражали истинный характер дел; только после знакомства с другими источниками (в данном случае, с корреспонденцией Н.И. Салтыкова) мы можем увидеть реальную картину событий. Самое главное, что эта картина в совершенно ином свете показывает сцену войны 1792 года и оценку происходящих на ней событий с точки зрения главных действующих лиц, руководителей российской армии.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 75-97
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwycięska przegrana
Autorzy:
Nowak-Kreyer, Maciej (1976- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna 2021, nr 5, s. 98-99
Data publikacji:
2021
Tematy:
Stanisław August Poniatowski (król Polski ; 1732-1798)
Kościuszko, Tadeusz (1746-1817)
Poniatowski, Józef (1763-1813)
Zajączek, Józef (1752-1826)
Konfederacja targowicka (1792-1793)
Konstytucja Polski (1791)
Wojna polsko-rosyjska (1792)
Wojsko
Żołnierze
Rozbiór Polski (1793)
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Tematem artykułu jest konflikt, który do historii przeszedł jako wojna w obronie Konstytucji 3 maja. Armia rosyjska zajęła polskie ziemie 18 maja 1792 roku, aby wystąpić w obronie praw obywateli podobno zagrożonych uchwaloną rok wcześniej konstytucją. Polskie wojsko coraz skuteczniej odpierało rosyjskie ataki, dlatego sporym zaskoczeniem była podjęta przez Stanisława Augusta decyzja o przystąpieniu do konfederacji targowickiej.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies