Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kondycja ludzka" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Ucieczka z Ziemi. Podbój kosmosu a obniżenie rangi człowieka w myśli Hannah Arendt
The Escape From Earth. The Conquest of Space and the Diminishment of Human Stature in the Thought of Hannah Arendt
Autorzy:
Scovil, Jonathan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521787.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Hannah Arendt; kondycja ludzka; podbój kosmosu; Mars; Mars One
Opis:
Artykuł porusza problematykę buntu człowieka przeciwko ograniczeniom ludzkiej, ziemskiej kondycji i odnosi się do poświęconych temu zagadnieniu prac Hanny Arendt. Autor wychodzi od analizy przypadku niemal 200 tysięcy osób z całego świata, które w 2013 roku zgłosiły się do projektu „Mars One” i tym samym wyraziły chęć bezpowrotnego lotu na Marsa. Następnie omawia przemiany w sferze nauki, technologii i zbiorowych wyobrażeń, które mogły do tego doprowadzić, pisząc o narodzinach wizji Ziemi jako „więzienia” związanych z eksploracją naszej planety, a także o ujednoliceniu obrazu wszechświata, które dokonało się za sprawą newtonowskiej fizyki. Dalej autor przedstawia koncepcję „kondycji ludzkiej” w rozumieniu Arendt i wskazuje na inne współczesne przykłady zmagania się człowieka ze stałymi ograniczeniami ludzkiej egzystencji, takimi jak nasza śmiertelność (krionika) czy przymus pracy (robotyzacja). Na koniec autor powraca do wyjściowego pytania o przyczyny tak powszechnej woli „ucieczki z Ziemi” i zastanawia się nad możliwymi konsekwencjami jej realizacji, przywołując tezę Arendt o obniżeniu rangi człowieka postępującym wraz z rozwojem nowożytnej nauki.
Źródło:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2018, Numer 24; 391-405
1234-4087
Pojawia się w:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Różnice i podobieństwa koncepcji światopoglądowych w sztukach Eugène’a Ionesco i Sławomira Mrożka
Autorzy:
Munteanu, Alexandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640012.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
śmierć, piekło, różnica, podobieństwo, absurd, teatr, reguła, indywidualność, ulec, wpływ, konsekwencja, wizja, społeczeństwo, nihilizm, pesymistyczny, strach, człowieczeństwo, kondycja ludzka, tragizm, wolność, świat, opozycja, ideologia, bezsenso
Opis:
Similar and differential aspects of the world representation in the works of Eugène Ionesco and Sławomir MrożekThe goal of the paper is to compare the way two authors, S. Mrożek and E. Ionesco, perceive the world, and how that perspective is reflected in their plays. By analyzing some of their works, I will show the main differences and similarities that we can encounter, focusing on main themes. The whole essay is concentrated around the idea of death, which is clearly visible in the plays of both authors; however, each of them has a distinct approach to it, and I intend to point out that difference
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2014, 15, 4
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DLACZEGO TADEUSZ RÓŻEWICZ PRZETŁUMACZYŁ PIERŚCIEŃ DRAGUTINA TADIJANOVICIA? (O AUTORZE NIEPOKOJU JAKO TŁUMACZU LIRYKI SERBSKIEJ I CHORWACKIEJ)
WHY DID TADEUSZ RÓŻEWICZ TRANSLATE DRAGUTIN TADIJANOVIĆ’S “RING”? (ABOUT THE AUTHOR OF “NIEPOKÓJ” AS A TRANSLATOR OF SERBIAN AND CROATIAN POETRY)
Autorzy:
Stankowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911724.pdf
Data publikacji:
2019-03-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Tadeusz Różewicz
Leopold Staff
Draugustin Tadijanowić
lyric poetry of the 20th century
human condition
Draugutin Tadijanović
liryka XX wieku
kondycja ludzka
Opis:
Pytanie postawione w tytule referatu uznać można za jawnie probalistyczne i prowadzące jedynie do odpowiedzi banalnych w rodzaju: bo miał świadomość wagi twórczości autora Pierścienia dla liryki chorwackiej, bo w 1958 roku uczestniczył w III Festiwalu Poezji Jugosłowiańskiej w Rijece i spotkał tam być może chorwackiego poetę, bo ten właśnie wiersz wydał mu się szczególnie piękny i ważny. Tę niewyjaśnialną dziś już, gdy obaj poeci nie żyją, kwestię uczynić można jednak także retorycznym wprowadzeniem do próby przeczytania wiersza Tadijanovicia jako niewłasnej wprawdzie, ale włączonej na zasadzie cytatu części prowadzonych przez Różewicza rozważań nad kondycją człowieka XX wieku. Wypada wówczas zastanowić się, czy zawarta w Pierścieniu wizja Tadijanovicia odpowiada w pewnej mierze sposobowi, w jakim Różewicz borykał się z doświadczeniem współuczestnictwa w śmierci i historycznej katastrofie. Tym tropem staram się w referacie podążać. Przyglądam się przeto sposobowi, w jaki Różewicz osadza Tadijanovicia we własnej dykcji poetyckiej. Zastanawiam się, w jaki sposób wiersz ten oświetlić można oryginalnymi tekstami Różewicza. Rozważam, wreszcie, czy translatologiczna decyzja autora Niepokoju ma jakiś związek z jego fascynacją klasycystyczną liryką Leopolda Staffa.
The question asked in the title of the paper may be considered as clearly probabilistic and leading only to trivial answers such as: because he was aware of the importance of the work of the author of “Ring” for the Croatian lyric poetry; because in 1958 he took part in the 3rd Yugoslavian Festival of Poetry in Rijeka and, probably, met the Croatian poet there; because that particular poem seemed to him especially beautiful and important. This matter, today unsolved – since both of the poets are deceased – may be, however, a rhetorical introduction to the attempt to read Tadijanović’s poem as not-his-own, in fact, yet included as a quotation, part of contemplations made by Różewicz on the human condition in the 20th century. It is appropriate therefore to consider whether Tadijanović’s vision included in “Ring” reflects to certain extent the way in which Różewicz grappled with the experience of co-participation in death and historical catastrophe. That is the lead I try to follow in the paper. Hence I look at the way in which Różewicz places Tadijanović in his own poetical diction. I ponder how this poem can be illuminated with original texts written by Różewicz. Finally, I consider whether the translatological decision of the author of “Anxiety” is in any way connected with his fascination with the classical lyric poetry of Leopold Staff.
Źródło:
Porównania; 2018, 22, 1; 169-184
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bóg – człowiek – (nie)szczęście w ujęciu Stefana Jaworskiego
God – Man – (un)Happiness according to Stefan Iavors’kyi
Autorzy:
Kuczyńska, Marzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130744.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Stefan Jaworski
kaznodziejstwo ruskie
barok
człowiek
kondycja ludzka
szczęście
Kijów
Stefan Iavorskyi
Ruthenian preaching
baroque
man
human condition
happiness
Kyiv
Opis:
W centrum zainteresowania Jaworskiego stoi człowiek w swojej relacji do Boga, świata, natury, losu. Punktem wyjścia jest arystoteliańska koncepcja człowieka wyobrażonego pod formą mikroi makrokosmosu postrzeganego jako istota myśląca i wywyższona, stworzona na obraz i podobieństwo Boga, która jednak posiada zdefektowaną, przemijającą i grzeszną naturę. Z powodu ułomnej natury człowiek nie decyduje o własnym losie, więc na ziemi nie może zaznać szczęścia. Szczęście, oparte na pojęciu nieskończoności, nieśmiertelności, nieodwracalności i spokoju wewnętrznego (beznamiętności), dostępne jest według autora tylko w niebie. W odpowiedzi na ten paradoks kaznodzieja łączy teologię szczęścia z teologią zbawienia, opracowuje teorię dobrego i „czynnego” (aktywnego) życia, zgodnie z którą człowiek będzie zdolny pokonywać przeszkody, zdobywać wpływ na własny los i osiągać częściowe szczęście w życiu doczesnym oraz pełne szczęście w niebie.
At the center of Iavors’kyi’s interest is man in his relation to God, the world, nature and fate. The starting point is the Aristotelian concept of man imagined under the form of microcosm and macrocosm perceived as a thinking and exalted being, created in the image and likeness of God, which, however, has a defective, transient and sinful nature. Because of his flawed nature, man does not decide his own fate, so on earth, he cannot experience happiness. Happiness, based on the notion of infinity, immortality, irreversibility and inner peace (passionlessness), is only available in heaven, according to the author. In response to this paradox, the preacher combines the theology of happiness with the theology of salvation, and develops a theory of good and “active” life, according to which man will be able to overcome obstacles, gain influence over his own destiny and achieve partial happiness in mortality and full happiness in heaven.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 151-174
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bycie Żydem” jako sytuacja uniwersalna. Żydowska „faculté maîtresse” Victora Klemperera
“To Be a Jew” as a Universal Situation. Victor Klemperer’s Jewish Faculté Maîtresse
Autorzy:
Piotrowiak-Junkiert, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179457.pdf
Data publikacji:
2012-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Jewish Question
antisemitism
the situation of Jewish
the negative human condition
Victor Klemperer
Imre Kertész
kwestia żydowska
antysemityzm
sytuacja Żydów
negatywna kondycja ludzka
Opis:
Filozoficzna refleksja przenikająca dziennikową twórczość Victora Klemperera koncentruje się wokół zagadnienia żydowskiej faculté maîtresse, która także dla Á. Heller, M. Blanchota, G. Scholema i E. Jabès’a – myślicieli rozważających wydarzenie Shoah i żydowską kondycję duchową wobec Zagłady – staje się jednym z najważniejszych tematów ich pisarstwa. Imre Kertész uzupełnia prace V. Klemperera, formułując koncepcję „bycia Żydem” rozumianej jako sytuacja uniwersalna, właściwa istnieniu poddanemu negatywnemu żywiołowi totalitarnych dyktatur. Myślenie o „kondycji żydowskiej”, jako „metaforze egzystencji” ma związek z różnymi sposobami myślenia o samym sobie. Według K. i K. kondycja żydowska oznacza „bycie zanegowanym” w najwyższym stopniu, a także bezdomność, tożsamość pisarską i postrzeganie Pisma jako symbolicznego, ustrukturyzowanego systemu formującego wszystkie sfery życia twórcy.
The philosophical reflection, existing in diary’s of Victor Klemperer, focuses on the issue of Jewish faculté maîtresse. This issue became one of the most important themes of writing in the works of Á. Heller, M. Blanchot, G. Scholem and E. Jabès. These thinkers also considered Shoah and the human spiritual condition in relation to extermination of Jews in time of the Second World War. Imre Kertész makes the ideas of V. Klemperer complete. Kertész formulated a conception of „being a Jew”, which he understand as a universal situation of existence under destructive influence and pressure of the totalitarian dictatorships. Thinking about a „Jewish condition” as a „metaphor of existence” is relevant to various methods of thinking about the self. According to Klemperer and Kertész a Jewish condition means a „negative being” in a superlative degree and also means homeless, writer’s identity and the perception of Scripture as a symbolic, structural system which form all spheres of the writer’s life. 
Źródło:
Porównania; 2012, 10; 207-219
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies