Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "koncert" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Виступ перед концертом «Пам’яті жертв Майдану»
Autorzy:
Zawadzka-Gołosz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951847.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
Koncert pt. Pamięci Ofiar Majdanu
Opis:
Вітаємо всіх присутніх і щиро дякуємо за присутність на цьому концерті; хотіла би сказати у моєму коментарі кілька слів стосовно творів Барбера і Гіндеміта. Цей скромний концерт – один із багатьох, якими нині солідаризуємося з горем українського народу, що віддає шану жертвам протестів на Майдані. Нині в Соборі Св. Юра у Львові виконується «Реквієм» В. А. Моцарта – у цей самий час. І Музична академія – Національна музична академія у Львові – звертається до широкої громадськості, власне, до європейської, до багатьох-багатьох культурних, мистецьких і наукових осередків із відозвою, аби ті підтримали наразі українських артистів –дзвінком чи концертом-реквіємом. Це момент, що супроводжує хвилю поминань, присвячених жертвам перемоги. Треба усвідомлювати, що серед тих жертв – викладачі, студенти, артисти, журналісти… То, властиво, не для вразливої уяви. Серед них і молоді люди, і такі, які грають у цьому оркестрі; там є також педагоги, докторанти (серед виконавців теж кілька докторантів). Тому важко було мовчати і не відповісти на звернення колег зі Львова, з якими краківський мистецький осередок підтримує тривалу і глибоку співпрацю. Восени чимало польських композиторів – краківських композиторів – мали чергові виступи на Фестивалі сучасної музики («Контрасти») у Львові. Нинішнього вечора – як уже згадано – відбувається багато концертів. У Вроцлаві виконується Requiem c-moll і «Жалобний марш» Луїджі Керубіні. У Каліші та сама програма: Калішська філармонія з хором Вроцлавської філармонії, під управлінням Анджея Косендяка – директора Вроцлавської філармонії. Польська хорова спілка, Щецінський оркестр та диригентська кафедра Хорової академії мистецтв у Щеціні мають наразі концерт із циклу «Шедеври хоральної літератури»1 і перед концертом запрошують до спільного виконання Lacrimosо / «Лакрімозо» з «Реквієму» Моцарта. У Бидґощі – Музична академія (за підтримки воєводського осередку культури і мистецтва) виконує Requiem c-moll Йоганна Міхаеля Гайдна (молодшого брата славетного Йозефа Гайдна). В Катовіцах також сьогодні увечері був вокальний концерт хоральної музики і сакральної літератури. Цей концерт дуже скромний. Але він є поривом серця молодих людей: студентів, докторантів, випускників, молодого диригента, молодого альтиста – нашого приятеля Сирийчика, таким чином він «грає про те саме». Артистові особливо важко зрозуміти обмеження питомої людської свободи. І нинішній концерт – це спосіб морального вираження підтримки, своєрідний маленький моральний трактат, котрим висловлюємо спротив усякому насильству проти будь-якої людини – ким би вона не була. У часи європейської демократії суспільство звикло до того, що виходити на вулиці та маніфестувати свої надії, свою опозиційність – то форма самовияву, до якої звикли. Події на Майдані у тому контексті шокують і пригнічують, приголомшують загибеллю звичайних людей. Вимовлене злу «НІ», незгода з відбиранням права кожної людини висловлювати власну думку повинні бути такими очевидними, як дихання. І важливо у цьому випадку, щоб не видалося світові, що кожна реакція на зло є політичним винятком і вимагає від людини героїзму. Тоді ми не були би здатні реагувати на завдавання болю живій істоті (тварині) чи на спустошення природи. Кожна нормальна людина осягає свою людяність через здатність до звичайного і малого «НІ» проти найменшого зла. Але якщо зло таке велике, що перевершує нашу уяву, бо означає вбивство іншої людини, – тоді брак реакції на нього означає просто мовчазну співучасть.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 1(5); 265-270
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiersze Marianny Zajączkowskiej-Abrahamowicz
Autorzy:
Zajączkowska-Abrahamowicz, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943427.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
poezja
Vita brevis
Dookoła okrągłego stołu. List
Żona geniusza II
Z pamiętnika niesfornego tłumacza. Apologia
pp. Ripoche, ojca i syna. Koncert wiolonczelowy
Źródło:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów; 2011, 1 (30); 8-11
1733-7585
Pojawia się w:
Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka jako element spektaklu. Aspekt wizualny recepcji wrocławskich koncertów publicznych końca XVIII i początku XIX wieku w świetle rękopisu Richarda Konrada Kießlinga Nachrichten über Concerte in Breslau 1722–1836
Autorzy:
Urban, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144026.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
Tematy:
Richard Conrad Kießling
Wrocław
koncert publiczny
aspekt wizualny
Schlesische Zeitung
Opis:
Niepublikowany rękopis Richarda Conrada Kießlinga Nachrichten über Concerte in Breslau 1722–1836 z lat 80. XIX stulecia stanowi cenne źródło wiedzy o początkach i rozwoju ruchu koncertowego we Wrocławiu na przełomie XVIII i XIX wieku. Opracowane na podstawie materiałów prasowych i druków ulotnych notatki Kießlinga pozwalają na odtworzenie przemian dokonujących się w estetycznej i kulturalnej percepcji koncertu publicznego jako formy popularyzowania muzyki szerszemu gronu słuchaczy. Na przełomie wieków zmianie ulegały formy i częstotliwość organizowanych inicjatyw, ich profil artystyczny oraz repertuar. Ważnym elementem reklamy koncertów w prasie lokalnej było podkreślanie aspektu ich wizualnej atrakcyjności. Obiektem uwagi mogło być nietypowe oświetlenie przestrzeni koncertowej, oryginalny wygląd bądź zdolności wykonawców albo też interesujący przedmiot artystycznej prezentacji. Nieustannym powodzeniem cieszyły się zwłaszcza pokazy nowych albo zgoła unikatowych instrumentów muzycznych. Uwagę odbiorcy przyciągały także różnego rodzaju dodatkowe atrakcje wizualne, takie jak zabawy z balonami, pokazy sztucznych ogni czy też konkursy o proweniencji ludowej. Intensywny rozwój różnorodnych instytucji i towarzystw koncertowych we Wrocławiu po roku 1800 przyczynił się do podniesienia poziomu wykonawczego zespołów oraz stopniowego wprowadzania ambitniejszego repertuaru. Zaowocowało to zwiększeniem wrażliwości estetycznej i poziomu wykształcenia kulturalnego ówczesnego odbiorcy. Efekty tych przemian widoczne są także w końcowych partiach dokumentu Kießlinga, w których miejsce atrakcyjnych zaproszeń zajmują coraz częściej obszerne recenzje z odbytych wykonań muzycznych.
Źródło:
Aspekty Muzyki; 2020, 10; 69-87
2082-6044
Pojawia się w:
Aspekty Muzyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielkie formy muzyczne dedykowane św. Jackowi Odrowążowi
The great musical forms dedicated to Saint Jacek Odrowąż
Autorzy:
Towarek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147968.pdf
Data publikacji:
2019-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
formy muzyczne
msza
kantata
koncert kościelny
św. Jacek Odrowąż
hagiologia
musical forms
mass
cantata
church concert
St. Jacek Odrowąż
St. Hyacinth of Poland
hagiology
Opis:
Przedłożony artykuł przybliża współczesnemu odbiorcy wielkie formy muzyczne dedykowane św. Jackowi Odrowążowi. Należą do nich najpierw kompozycje monodyczne: oficjum rymowane Adest dies celebris (1540), dwie łacińskie sekwencje Salvatorem collaudemus (I poł. XVI w.) oraz Funde de caelestibus (z przełomu XV i XVI w.), a także dwie melodie Alleluja mszalnego z wersetami Gaude fili Hyacinthe oraz Memor pater, o Hyacinthe (1536). Do grupy kompozycji polifonicznych związanych ze św. Jackiem zaliczamy: polichóralny koncert kościelny Ave Florum Flos Hyacinthe Marcina Mielczewskiego (†1651), anonimowy koncert kościelny Gaude Fili Hiacinthe, a także kantatę Święty Jacek Patron Korony Polskiej (1780) autorstwa Jakuba Gołąbka i ks. Wacława Sierakowskiego (zachowaną tylko w wersji tekstowej). Do kręgu tego należą także dwie współczesne kompozycje mszalne: Msza o św. Jacku Odrowążu (2004) autorstwa Jacka Sykulskiego oraz Missa in honorem sancti Hyacinthi (2015) skomponowana przez Pawła Bębenka.
The presented article introduces the modern recipient to great musical forms dedicated to St. Jacek Odrowąż (Hyacinth of Poland). These include first monodic compositions: rhyme officially Adest dies celebris (1540), two Latin sequences Salvator collaudemus (first half of the 16th century) and Funde de caelestibus (from the turn of the 15th and 16th centuries), as well as two melodies of the Mass Alleluia with verses Gaude Hyacinthe and Memor pater, about Hyacinthe (1536). To the group of polyphonic compositions related to St. Jacek Odrowąż includes: a polychoral church concert Ave Florum Flos Hyacinthe by Marcin Mielczewski (d. 1651), an anonymous church concert, as well as a cantata Saint Jacek Patron of the Polish Crown (1780) by JakubGołąbek and priest Wacław Sierakowski (preserved only in the text version). This group also includes two contemporary mass compositions: Mass for St. Jacek Odrowąż (2004) by JacekSykulski and Missa in honorem sancti Hyacinthi (2015) composed by Paweł Bębenek.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 177-192
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modyfikacje przestrzenne sceny teatru operowego na potrzeby koncertu
Spatial modifications of the stage of the opera house for the needs of a concert
Autorzy:
Sygulska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294246.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
muszle koncertowe
teatr operowy
scena operowa
koncert
orchestra shells
opera house
opera stage
concert
Opis:
Teatr operowy jako przestrzeń kulturalna i muzyczna jest wpisany w strukturę przestrzenną miasta. W obrębie swojej struktury architektonicznej podlega modyfi kacjom. W pracy podjęto problematykę przystosowania sceny operowej na potrzeby koncertu. Adaptacja sceny jest niezbędna, gdyż przedstawienie operowe stawia inne wymagania przestrzenne i akustyczne niż koncert. Wraz ze zmianami przestrzennymi w obrębie sceny następują zmiany własności akustycznych na widowni. Na podstawie konkretnych realizacji przedstawiono różne typy muszli koncertowych oraz wskazano powiązania pomiędzy architekturą muszli koncertowej a akustyką. Dodatkowo przedstawiono wnioski z symulacji komputerowych dla obiektu projektowanego i z badań doświadczalnych w obiekcie rzeczywistym. Analizy wskazują, że jest to istotne zagadnienie architektoniczne, albowiem brak wiedzy o wymaganiach architektoniczno-akustycznych dla projektowanych muszli koncertowych skutkuje tym, że konstrukcja ta nie spełnia swojej funkcji.
The opera house as a cultural and musical area writes itself well into the spatial structure of the city. Within its own architectural structure, it is subject to modifi cations. The following paper addresses the issue of adapting the opera stage for the needs of a concert. Adaptation of the stage is necessary as the opera performance has different spatial and acoustic requirements from those of the concert. Alongside spatial changes within the stage, acoustic properties in the auditorium change. On the basis of concrete realizations, different types of orchestra shells have been shown and connections between orchestra shell architecture and acoustics have been pointed out. In addition, conclusions of computer simulations for an object whose design is under way, and conclusions of investigation in an actual object have been presented here. The analyses point out that it is a crucial architectural issue. Lack of knowledge of architectural-acoustic requirements for orchestra shells results in constructions not performing their function.
Źródło:
Architectus; 2014, 3(39); 75-83
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka artystycznego wykonania utworu przez muzyka klasycznego w kontekście preferencyjnych regulacji w PIT. Wybrane zagadnienia prawnoautorskie i podatkowe
Problems of artistic performance of a work by a classical musician against the background of preferential regulations in the PIT. Selected copyright and tax issues
Autorzy:
Świstak, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140637.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
symphony concert
increased deductible costs
PIT
artistic performance of a work
koncert symfoniczny
podwyższone koszty uzyskania przychodu
artystyczne wykonanie utworu
Opis:
W artykule podjęto rozważania związane z problematyką oceny charakteru prawnego zróżnicowanych czynności wykonywanych przez muzyków, np.: uczestnictwa w koncertach symfonicznych, w próbach orkiestry i próbach sekcyjnych, a także pozostawania w obowiązkowej gotowości do zastąpienia innego muzyka podczas koncertu lub próby. Na tym tle uwidoczniono szereg wątpliwości skutkujących kształtowaniem się niestabilnej wykładni przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (w szczególności co do interpretacji pojęcia „artystyczne wykonanie”). Rozbieżności w interpretacji miały wpływ nie tylko na ocenę cywilnoprawną zagadnienia, ale również na aspekty publicznoprawne (w tym analizę podatkowoprawną w zakresie możliwości zastosowania podwyższonych, pięćdziesięcioprocentowych kosztów uzyskania przychodów). Celem badawczym artykułu było zidentyfikowanie ram spornego obszaru skutkującego rozbieżnościami w wykładni oraz przedstawienie możliwości (i metod) eliminacji zaistniałych dylematów interpretacyjnych. Dotyczyło to zarówno nieprawidłowości w wykładni przepisów odnoszących się do rodzaju (i rezultatów) aktywności zawodowej muzyków klasycznych zarówno biorąc pod uwagę ochronę prawnoautorską, jak i następczą ocenę podatkowoprawną. W artykule posłużono się metodą dogmatycznoprawną oraz analizą orzecznictwa.
This article addresses the issue of assessing the legal nature of various activities performed by musicians: participation in symphonic concerts, orchestra rehearsals and sectional rehearsals, as well as remaining in compulsory standby to replace another musician during a concert or rehearsal. A number of doubts concerning this issue emerged, which resulted in unstable interpretation of the provisions of the Copyright and Related Rights Act (in particular with regard to interpretation of the term “artistic performance”). Divergences in interpretations affected not only the civil law assessment of the presented issue, but also public law aspects (including the tax law assessment as to the possibility to apply increased, 50%, tax deductible costs). The research objective of this paper is to identify the framework of the disputed area resulting in discrepancies in interpretation and to present possibilities (and methods) of eliminating the interpretation dilemmas that have arisen. This concerns both irregularities in the interpretation of the provisions relating to the type (and results) of professional activity of classical musicians from the point of view of copyright protection and the subsequent tax-law assessment. The article uses the dogmatic-legal method.
Źródło:
Studia Administracyjne; 2022, 15, 1; 5-16
2080-5209
2353-284X
Pojawia się w:
Studia Administracyjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncerty zespołów metalowych jako teatr okrucieństwa
Metal concerts as the Theatre of Cruelty
Autorzy:
Stec, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520836.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Artaud
teatr okrucieństwa
koncert muzyczny
Batushka
Gorgoroth
Tool
Theatre of Cruelty
music concert
Opis:
Artykuł traktuje o koncertach metalowych jako (nie-)świadomej realizacji teatru okrucieństwa sformułowanej w latach trzydziestych XX wieku przez Antonina Artauda. Życie tego twórcy jest buntem wobec mieszczańskiego stylu życia, co przekłada się przede wszystkim na treść jego pism, które są obrazoburcze i przełomowe. Jest w tym pewne podobieństwo do estetyki i poetyki muzyki blackmetalowej, ewokującej nastrój grozy i buntu. Teatr okrucieństwa nie ma związku z zadawaniem bólu i cierpienia w wymiarze fizycznym, Artaudowi zależało na tym, by spektakl był okazją do zmian w widzu, dla którego oglądane przedstawienie jest doświadczeniem wzniosłym, rytualnym i dotykającym sacrum. Koncerty zespołów: Gorgoroth, Batushka i Tool, zostały wybrane jako reprezentatywne dla omówienia obecności koncepcji Artauda w muzyce metalowej.
The following paper is dedicated to metal music concerts as (non-)deliberate realisation of the Antonin Artaud’s (1896–1947) Theatre of Cruelty, which he proposed in the 1930s. The life of Artaud is a pure rebellion against society, which pervades his writings that are both iconoclastic and groundbreaking. There is a certain similarity between Artaud and black metal music, whose aesthetics and poetics evoke the sense of dread and rebellion. The Theatre of Cruelty is not about corporal suffering. It aims to provoke essential changes in a viewer, owing to the play, which could be regarded as a noble ritual, touching sacrum. Concerts of Gorgoroth, Batushka and Tool have been selected as representative ones in order to discuss the presence of the Artaud’s concept in metal music.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 3 "Kultura metalowa w przestrzeni rytualnej i medialnej"; 70-80
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncert fortepianowy d-moll op. 60 „Słowiański” Feliksa Nowowiejskiego w świetle twórczości fortepianowej kompozytora
Feliks Nowowiejski’s Piano Concerto „Slavic” in d minor op. 60 in light of the composer’s piano works
Autorzy:
Renat, Maryla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454028.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
muzyka polska XX wieku
koncert fortepianowy
Feliks Nowowiejski
Nowowiejski
20th century Polish music
piano concerto
Opis:
Artykuł przybliża mało znane, niepublikowane dzieło z ostatnich lat twórczości wybitnego pol- skiego kompozytora Feliksa Nowowiejskiego. Omówienie tego utworu poprzedzają paragrafy przedstawiające wyniki dotychczasowych badań nad całą twórczością fortepianową tego kompo- zytora. Charakterystyka muzyki fortepianowej uwzględnia jej trzy etapy, ustalone przez pionier- skie badania Hermenegildy Ratajczak, przeprowadzone w latach 70. XX wieku. Konkluzje ba- daczki zostały uzupełnione komentarzami wykonawczyni pierwszego nagrania płytowego komple- tu dzieł fortepianowych Nowowiejskiego autorstwa Magdaleny Adamek-Kurgan oraz jej wnio- skami z badań nad twórczością fortepianową kompozytora, a także wynikami badań Ilony Dulisz, prowadzonymi nad juweniliami kompozytora, a także wynikami analiz własnych autorki artykułu, dokonanych głównie na podstawie źródeł rękopiśmiennych. Uwzględniono też literaturę porów- nawczą o charakterze kontekstowym. Zasadnicza treść dotycząca największego dzieła fortepianowego Nowowiejskiego przedstawio- na jest w trzech paragrafach. Odnosi się ona architektoniki, języka dźwiękowego, faktury i instru- mentacji Koncertu, ze wskazaniem na ogólną stylistykę oraz cechy indywidualne. Rozważania analityczne są ilustrowane przykładami nutowymi, kopiowanymi z autografu dzieła. Z badań wynika wniosek końcowy: Koncert fortepianowy d-moll „Słowiański” op. 60 Feliksa Nowowiej- skiego prezentuje syntezę doświadczeń twórczych w dziale twórczości fortepianowej kompozyto- ra. W sensie ideowym wyraża patriotyczną postawę twórcy i realizację jego założenia wspólnoty słowiańskiej, podaną językiem muzyki.
This article introduces the little-known unpublished work of the last years’ creative life of the outstanding Polish composer Feliks Nowowiejski. The presentation of this composition is preced- ed by a presentation of the state of the studies made to date on all the piano works of this artist. The characterization of the piano music takes into account its three stages, defined by Hermenegilda Ratajczak’s pioneering research, conducted in the 1970s. The conclusions of this researcher were supplemented by the commentary by the performer Magdalena Adamek-Kurgan, coming from the first record of Nowowiejski's complete piano works and by her conclusions drawn from the studies on the composer's piano work, as well as the results of Ilona Dulisz’s research on the composer’s juvenile works and the results of the research by the author of the article herself did mainly on the basis of manuscript sources. Comparative literature of a contextu- al nature has also been analysed. The main part of the article focuses on Nowowiejski’s greatest piano work and is presented in three chapters. They concern architecture, sound language, texture and instrumentation of the Concerto, and focus on the general style and individual characteristics. Analytical considerations are illustrated with musical examples copied from the autograph of the work. The conclusion of the study is as follows: Piano Concerto „Slavic” in d minor op. 60 by Feliks Nowowiejski consti- tutes the synthesis of the composer's creative experiences. It expresses a patriotic attitude of the creator and implements his idea of a Slavic community, conveyed by the language of music.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2016, 11; 9-39
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na marginesie
Autorzy:
Przestrzelski, Tadeusz.
Powiązania:
Kurier Polski w Bagdadzie 1943, nr 58(80), s. 3
Data publikacji:
1943
Tematy:
Sikorski, Władysław (1881-1943)
Grzybowski, Zbigniew Sylwan (1911-1992)
Polskie Siły Zbrojne w ZSRR (1941-1942)
Wizyty wojskowe 1939-1945 r.
Koncert (utwór muzyczny)
Muzyka na fortepian i orkiestrę
Historia
Opis:
Tockoje, 11 XII 1941 r. Wizyta gen. W. Sikorskiego, koncert fortepianowy por. Zbigniewa Grzybowskiego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Straż graniczna zagra nam na dudach
Autorzy:
PG.
Powiązania:
Życie Warszawy 2007, nr 261, s. 12
Data publikacji:
2007
Tematy:
Orkiestra Reprezentacyjna Straży Granicznej
Warszawa. Kościół NMP Królowej Polski 2007 r.
Koncert pomordowanym na Wschodzie (09.11.2007; Warszawa)
Opis:
Miłość ojczyzny naszym prawem - koncert pomordowanym na Wschodzie w wykonaniu Orkiestry Reprezentacyjnej Straży Granicznej (9 listopada, Katedra Polowa WP, Warszawa).
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
II Koncert fortepianowy Andrzeja Nikodemowicza – poszukiwanie oryginalnego brzmienia
Andrzej Nikodemowicz Piano Concerto no. 2 – Search for the Original Sound
Autorzy:
Nidecka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/453986.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Andrzej Nikodemowicz,
II Koncert fortepianowy Andrzeja Nikodemowicza,
polska twórczość kompozytorska pierwszej dekady XXI w., liryzm
ekspresja
Andrzej Nikodemowicz' Piano Concerto no.2,
Polish composers’ works in the first decade of the 21st century,
lyricism
expression
Opis:
The piano concertos by the Polish composer Andrzej Nikodemowicz (1925–2017) belong to the late and mature period of his creativity. The Piano Concerto no. 2 discussed in this article was composed in 2002 and is in fact the first autonomous concerto composed for the piano by this artist, as his Piano Concerto no.1 (1994) is a modification of his own Violin Concerto written in 1973. The piece was being conceived with a sense of stability and full creative freedom. Living in Poland, in Lublin since 1980, the composer no longer felt the psychological pressure that he had been experiencing during his stay in Lviv. Due to the regime ruling there, most of the works created in Lviv had no chance of being performed. As far as the structure is considered, in the Piano Concerto No. 2, the composer abandoned the classical three-movement structure and the symmetrical arrangement, which he had favoured in many of his compositions, in favour of the constrasting parts form. The Piano Concerto No. 2 makes apparent the overlapping of two trends connected with the rules of shaping musical material. One of them is a tradition with neo-romantic roots, expressive and lyrical, but undergoing a significant transformation of its own vision, the other uses the energy of the rhythm and the percussive properties of the piano. The composer uses a strongly dissonant 12-tone sound material and complex rhythmic divisions, complementary rhythms, thus creating a dense sound structure. Ultimately, they contain a recognizable stylistic idiom, the essence of which is lyricism and expression. It is the result of a permanent variability and diversity and the application of development at the microform stage. The major aim of the compositional technique is to achieve a sublime sound. The development factor is one of the main features of Andrzej Nikodemowicz’ style.
Koncerty fortepianowe polskiego kompozytora Andrzeja Nikodemowicza (1925–2017) należą do późnego, dojrzałego okresu jego twórczości. Omówiony w niniejszym artykule II Koncert fortepianowy powstał w roku 2002 i jest de facto pierwszym autonomicznym koncertem skomponowanym na fortepian przez tego twórcę, ponieważ jego I Koncert fortepianowy (1994) jest przeróbką własnego Koncertu skrzypcowego z roku 1973. Utwór rodził się w poczuciu stabilizacji i pełnej wolności twórczej. Kompo- zytor, mieszkając od 1980 roku w Polsce, w Lublinie, nie odczuwał już presji psychicznej, która towa- rzyszyła mu wcześniej, kiedy przebywał we Lwowie. Ze względu na panujący tam system polityczny większość dzieł, jakie powstały we Lwowie, nie miała żadnych szans na wykonanie. W zakresie formalnym w II Koncercie fortepianowym kompozytor zrezygnował z klasycznej formy trzyczęściowej i preferowanego w wielu swoich kompozycjach układu symetrycznego na rzecz formy szeregowej. II Koncert fortepianowy uwidacznia nakładanie się dwóch tendencji związanych z zasadą kształtowania materiału muzycznego. Jedną z nich jest tradycja o korzeniach neoromantycznych, ekspresywno-liryczna, ale poddana znacznej transformacji własnej wizji, druga wykorzystuje energetykę rytmu i perkusyjne walory fortepianu. Kompozytor operuje silnie dysonującym 12-tonowym materiałem dźwiękowym oraz skomplikowanymi podziałami rytmicznymi, rytmami uzupełniającymi, tworzącymi gęstą strukturę dźwiękową. Ostatecznie zawierają one rozpoznawalny idiom stylistyczny, którego istotą jest liryzm i ekspresja. Jest on wynikiem permanentnej zmienności i różnorodności oraz zastosowania rozwoju na etapie mikroformy. Celem nadrzędnym techniki kompozytorskiej jest uzyskanie wysublimowanego brzmienia. Czynnik rozwojowy jest jedną z głównych cech stylu Andrzeja Nikodemowicza.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2017, 12; 83-100
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncerty na fortepian Aleksandra Zarzyckiego. Nowe fakty w świetle źródeł
Aleksander Zarzycki’s Piano Concertos: New Findings in the Light of Existing Sources
Autorzy:
Muras, Wioleta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806609.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Aleksander Zarzycki
koncert fortepianowy
muzyka polska XIX wieku
piano concerto
Polish music in 19th century
Opis:
W literaturze poświęconej polskiej muzyce II poł. XIX w. Aleksander Zarzycki znany jest jako twórca jednego koncertu fortepianowego. Informacje te powielane są w zarówno w słownikach (S. Dybowski, J. Skrabowski), encyklopediach (B. Chmara-Żaczkiewicz), książkach (I. Poniatowska) jak i artykułach (F. Kęcki, K. Popielska). Według nich wynika, że Koncert fortepianowy op. 17 miał premierę w 1860 r. w Paryżu, a dwadzieścia lat później funkcjonował w zmienionej wersji. Powyższym danym przeczą źródła w postaci relacji prasowych z występów Zarzyckiego, jakie odbywały się w latach sześćdziesiątych XIX wieku. Na podstawie przeglądu gazet polskich i zagranicznych udało się ustalić, że dzieło prezentowane w 1860 r. w ośrodku paryskim, to de facto nieopusowany I Koncert fortepianowy autora. Utwór ten napisany był w tonacji e-moll i składał się z trzech części – Allegro energico, Adagio, Presto vivace. Zdaniem recenzentów charakteryzowały go wpływy chopinowskie i mendelssohnowskie, zaś partia fortepianu, o wyraźnie wirtuozowskim charakterze, pełniła nadrzędną rolę wobec orkiestry. Na ten moment nie dysponujemy jego zapisem nutowym, nie wiadomo nawet czy utwór przetrwał w jakiejkolwiek formie. Z kolei informacje prasowe z lat osiemdziesiątych XIX stulecia dostarczają dowodów na to, że Koncert fortepianowy As-dur op. 17 jest drugim dziełem twórcy w tym gatunku. Świadczą o tym nie tylko inna tonacja, ale również liczba oraz tempa części (I – Andante, II – Allegro), czy znacznie bardziej spójna relacja partii fortepianu z orkiestrą. Dodatkowo fakt ten potwierdza Juliusz Stattler oraz Jan Kleczyński – recenzenci, którzy bezpośrednio wskazują, iż dzieło prezentowane w 1880 r. w Warszawie jest drugim, nowym koncertem fortepianowym twórcy. Na ten sam rok należy również datować jego wydanie przez wydawnictwo Ed. Bote & G. Bock.
The literature devoted to Polish music of the second half of the nineteenth century presents Aleksander Zarzycki as the composer of just one piano concerto. This information is reiterated in dictionaries (S. Dybowski, J. Skrabowski), encyclopaedias (B. Chmara-Żaczkiewicz), books (I. Poniatowska) and articles (F. Kęcki, K. Popielska), from which we learn that the Piano Concerto, Op. 17 was first performed in 1860 in Paris and functioned in a revised version twenty years later. These assertions are contradicted by press reports on performances given by Zarzycki during the 1860s. A survey of Polish and foreign newspapers has made it possible to establish that the work presented in 1860 in Paris was de facto the composer’s First Piano Concerto (without opus number). Written in the key of E minor, it consisted of three movements: Allegro energico, Adagio and Presto vivace. According to reviewers, it displayed influences from Chopin and Mendelssohn, while the distinctly virtuosic piano part dominated over the orchestra. At present we do not have the score of this Concerto, and it is not known whether it has even survived in any form. Press material from the 1880s, on the other hand, proves that the Piano Concerto in A flat major, Op. 17 was Zarzycki’s second work in the genre. This is confirmed not only by the different key, but also by the number and tempi of the movements (I Andante, II Allegro), as well as the much more cohesive relationship between the piano part and the orchestra. Additionally, the reviewers Juliusz Stattler and Jan Kleczyński directly indicate that the work presented in 1880 was a new, second piano concerto by this composer. The same year also saw its publication by Bote & Bock.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 4; 137-147
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Doświadczenie podmiotu” i „muzyczna melancholia” – o dwóch wierszach Witolda Wirpszy
"Experience of the subject" and "musical melancholy" - on teo verses by Witold Wirpsza
Autorzy:
Mizerkiewicz, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459657.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Witold Wirpsza
muzyka
poezja
melancholia
podmiot
literatura wojny
muzyczność
rytm
koncert
wierszopisarstwo
music
poetry
melancholy
subject
war literature
musicality
rythm
concert
wierszpisarstwo
Opis:
„Doświadczenie podmiotu” i „muzyczna melancholia” to dwa najważniejsze aspekty wczesnej twórczości Witolda Wirpszy. Powstałe w 1945 r. wiersze – Rytm i Koncert, należy interpretować w kontekście innego tekstu z tomiku Mały gatunek – Wierszopisarstwo. Poeta szuka odpowiednich środków, by wyrazić swoje uczucia. Dwa najważniejsze elementy dzieła muzycznego, czyli rytm i melodia, są dla Wirpszy paradygmatem. Traktuje je w sposób nowatorski, z ich pomocą podmiot uzewnętrznia się. Próba opisu doświadczeń pozwala osobie mówiącej uwolnić się od strachu. Podmiot odnajduje wewnętrzną równowagę, ale traumatyczne doświadczenia sprawiają, że pozostaje mu muzyczna melancholia.
"Experience of the subject" and "musical melancholy" are the two most important aspects of Witold Wirpsza's early creativity. Poems from 1945 – Rytm and Koncert, should be interpreted in the context of another poem from the volume Mały gatunek – Wierszopisarstwo, in which the poet searches for suitable means to express his emotions. The most important elements of musical work - rhythm and melody - are a paradigm for Wirpsza. He treats them in an innovative way - an individual can externalize their emotions with their help. An attempt to describe feelings allows an indivudual to free themself from fear. The individual finds internal balance, but traumatic experiences mean that melancholy music remains.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 594-600
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies