Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kompozyt polimerowo-cementowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Waste mineral powders as a components of polymer-cement composites
Odpadowe pyły mineralne jako składniki kompozytów polimerowo-cementowych
Autorzy:
Jaworska, B.
Sokołowska, J. J.
Łukowski, P.
Jaworski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/230420.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
wykorzystanie odpadów
kompozyt polimerowo-cementowy
pył mineralny
pył perlitowy odpadowy
popiół lotny wapienny
rozwój zrównoważony
waste utilization
polymer-cement composite
mineral dust
waste perlite powder
calcareous fly ash
sustainable development
Opis:
The introduction of the sustainable development elements in the construction industry leads to finding new ways of using waste minerals that are difficult in storage and recycling. Coal combustion products have been already introduced into building materials as a part of cement or concrete but they have been thought insufficiently compatible with the polymer-cement binders [7]. The paper presents results of the mechanical properties of polymer-cement composites containing two types of mineral additives: waste perlite powder that is generated during the perlite expanding process, and calcium fly ash which is the byproduct of burning coal in conventional furnaces. Mechanical tests of polymer-cement composites modified with wastes were carried out after 28 and 90 days of curing. As a part of preliminary study specific surface area and particle size distribution of mineral wastes were determined.
Przedmiotem badań było określenie wpływu zawartości odpadowych pyłów mineralnych na wybrane właściwości mechaniczne kompozytów polimerowo-cementowych. Szukanie nowych sposobów na zagospodarowanie odpadów mineralnych stanowi element strategii zrównoważonego rozwoju w budownictwie. Wprowadzenie odpadów przemysłowych do materiałów budowlanych pozwala zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych wydzielających się podczas produkcji cementu czy betonu. Jako przedmiot badań przyjęto polimerowo-cementowe zaprawy, zawierające kopolimer styrenowo-akrylowy, modyfikowane odpadowym pyłem perlitowym (uboczny produkt procesu ekspandacji perlitu), oraz produktem ubocznym spalania węgla brunatnego, popiołem lotnym wapiennym. Zawartość odpadowych pyłów mineralnych zmieniała się w przedziale 5-25% masy cementu. Badano wytrzymałość na zginanie i ściskanie zapraw po 28 i 90 dniach dojrzewania próbek w warunkach mieszanych, wodno-powietrznych. Zastosowano taki sposób przechowywania próbek, aby zapewnić odpowiednie warunki dla hydratacji cementu (warunki mokre), przy jednoczesnych odpowiednich warunkach do uformowania ciągłej błony polimerowej (warunki suche). Zbadano również powierzchnię właściwą i uziarnienie wybranych dodatków mineralnych. Wyniki badań granulometrycznych dla popiołu lotnego wapiennego oraz odpadowego pyłu perlitowego porównano z wynikami dla metakaolinitu, jednego z najefektowniejszych dodatków mineralnych do betonu. Analiza granulometryczna wykazała, że największymi rozmiarami ziaren charakteryzował się popiół lotny wapienny, który jako jedyny posiadał ziarna przekraczające 67 μm. Odpadowy pył perlitowy charakteryzowały ziarna o średnim rozmiarze zbliżonym do rozmiaru ziaren metakaolinitu, ale ich powierzchnia właściwa była prawie 5 razy mniejsza. Wszystkie badane dodatki mineralne posiadały ziarna o średnicy z przedziału 4 μm ÷ 45 μm (Rys. 1), przez co spełniają rolę mikrowypełniacza pustych przestrzeni między ziarnami cementu, jednak zwiększona porowatość odpadowego pyłu perlitowego, czy występowanie ziaren popiołu lotnego wapiennego o rozmiarach większych od 45 μm, wpływają na pogorszenie urabialności mieszanek polimerowo-cementowych.
Źródło:
Archives of Civil Engineering; 2015, 61, 4; 199-210
1230-2945
Pojawia się w:
Archives of Civil Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of curing regime on polymer-cement concrete properties
Wpływ przebiegu pielęgnacji na właściwości betonu polimerowo-cementowego
Autorzy:
Woyciechowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/230834.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
kompozyt
polimer
beton polimerowo-cementowy
pielęgnacja
właściwości
composite
polymer
polymer-cement concrete
curing
properties
Opis:
The general standards and guidelines recommendations for PCC suggest alternating conditions of curing: starting with wet conditions for effective hydration of Portland cement followed by air-dry conditions for polymer hardening. The often accepted curing regime of PCC covers 5 days of wet curing and then the air-dry curing but it is not the optimum one. The aim of the investigation was to find the best scenario for PCC with two types of polymer modifiers: two-component epoxy resin and water dispersion of polyacrylates. The following exploitation properties were accepted as the criteria of evaluation of PCC curing effectiveness: compressive strength, tensile splitting strength, surface tensile strength (by pull-off method), wear resistance, water penetration under pressure and resistance to carbonation. The optimum time of PCC wet curing is possibly between 7 and 14 days, however, it have to be verified experimentally for specific PCC composition.
Ogólne normy i zalecenia dotyczące PCC sugerują naprzemienne warunki pielęgnacji: począwszy od warunków mokrych dla skutecznej hydratacji cementu portlandzkiego, a następnie warunków suszenia na powietrzu korzystnych z uwagi na utwardzanie polimerów. Często akceptowany reżim pielęgnacji PCC obejmuje 5 dni w warunkach mokrych, a następnie suszenie na powietrzu, ale nie jest to optymalny sposób. Celem badania była optymalizacja scenariusza pielęgnacji dla PCC z dwoma rodzajami polimerów: dwuskładnikową żywicą epoksydową i wodną dyspersją poliakrylanów. Jako kryteria oceny skuteczności pielęgnacji PCC przyjęto następujące właściwości eksploatacyjne: wytrzymałość na ściskanie, wytrzymałość na rozciąganie przy rozłupywaniu, wytrzymałość na rozciąganie powierzchniowe (metodą pull-off), odporność na ścieranie, głębokość wnikania wody pod ciśnieniem i odporność na karbonatyzację. Ustalono w wyniku badań, że optymalny czas pielęgnacji PCC w wodzie wynosi od 7 do 14 dni, jednak wskazana jest weryfikacja eksperymentalna w przypadku konkretnego składu PCC.
Źródło:
Archives of Civil Engineering; 2020, 66, 1; 143-160
1230-2945
Pojawia się w:
Archives of Civil Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies