Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "komitety sieci neuronowych" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Prognostic abilities of dipoles based ensembles – comparative analysis
Zdolności prognostyczne komitetów bazujących na dippolach - analiza porównawcza
Autorzy:
Krętowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/341107.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
analiza przeżywalności
kryterium dipolowe
komitety drzew decyzyjnych
komitety sieci neuronowych
survival analysis
dipolar criterion
regression trees ensembles
Opis:
In the paper, comparative analysis of ensembles of dipolar neural networks and regression trees was conducted. The techniques are based on the dipolar criterion function. Appropriate formation of dipoles (pairs of feature vectors) allows using them for analysis of censored survival data. As the result the methods return aggregated Kaplan-Meier survival function. The results, obtained by neural networks and regression trees based ensembles, are compared by using Brier score and direct and indirect measures of predictive accuracy.
Wpracy przedstawiona została analiza porównawcza własności prognostycznych komitetów bazujących na sieciach neuronowych oraz drzewach regresyjnych. Tworzenie kolejnych się przestrzeni cech w obu metodach polega na minimalizacji odpowiednio skonstruowanego kryterium dipolowego. Do porównania metod wykorzystano indeks Brier’a oraz pośrednią i bezpośrednią miarę jakości predykcji. Eksperymenty wykonane zostały w oparciu o dwa rzeczywiste zbiory danych: pacjentów z pierwotną marskością źółciową wątroby oraz z rakiem płuc. W obu przypadkach wyniki otrzymane dla komitetu drzew regresyjnych były lepsze niż dla komitetu sieci neuronowych. Dotyczyło to zarówno badania jakości całego modelu, do którego wzięte zostały wszystkie dostępne w zbiorze cechy, jak też jakości prognostycznej pojedynczych cech. Natomiast uszeregowanie poszczególnych cech jako czynników ryzyka było podobne w obu metodach. Podsumowując można powiedzieć, że sposób podziału przestrzeni cech zaproponowany w drzewach regresyjnych w lepszy sposób wykorzystuje informacje zawarte w zbiorze uczącym.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Politechniki Białostockiej. Informatyka; 2009, 4; 73-83
1644-0331
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Politechniki Białostockiej. Informatyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies