- Tytuł:
-
Architektura i japoński kolonializm – filmowy obraz przestrzeni miejskiej w okupowanym Seulu
Architecture and Japanese Colonialism – Cinematic Image of Cityscape in Occupied Seoul - Autorzy:
- Loska, Krzysztof
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/31341125.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
- Tematy:
-
kino koreańskie
kolonializm japoński
architektura
przestrzeń miejska
Korean cinema
Japanese colonialism
architecture
urban space - Opis:
-
Wychodząc z założenia, że związki architektury i kina powinny być rozpatrywane nie tylko w wymiarze estetycznym, lecz także w szerszym kontekście politycznym, Loska analizuje sposób, w jaki wielkomiejska sceneria współuczestniczy w kreowaniu narodowej mitologii oraz nostalgicznych wyobrażeń. Przedmiotem badań są dla autora współczesne filmy koreańskie rozgrywające się w okresie kolonizacji japońskiej (do 1945 r.), m.in. Utracona pamięć (reż. Lee Si-myung, 2002), Modern Boy (reż. Jung Ji-woo, 2008) i Prywatny detektyw (reż. Park Dae-min, 2009). Loska zwraca uwagę na fakt, że moda na kino retro wpisuje się w rewizjonistyczną strategię historyczną i jest próbą przepisania na nowo przeszłości. Odtwarzanie śladów obecności japońskich okupantów – przez cyfrowe rekonstrukcje przedwojennego Seulu – nie prowadzi do krytycznego namysłu nad kolonializmem, lecz służy wytwarzaniu określonej narracji, zgodnie z którą bohaterami filmów są członkowie ruchu oporu.
Assuming that the relations between architecture and cinema should be considered not only in terms of aesthetics, but also in a broader political context, Loska analyzes the way in which urban scenery contributes to the creation of national mythology and nostalgic images. The subject of his analysis are contemporary Korean films set during the period of Japanese colonization, including 2009: Lost Memories (dir. Lee Si-myung, 2002), Modern Boy (dir. Jung Ji-woo, 2008) and Private Eye (dir. Park Dae-min, 2009). Loska emphasizes that the fashion for retro films is a part of a revisionist historical strategy and constitutes an attempt at rewriting the past. Recreating traces of the presence of the Japanese occupiers – through digital reconstructions of pre-war Seoul – does not lead to a critical reflection on colonialism but serves to create a specific narrative, with members of the resistance movement as the main protagonists of these films. - Źródło:
-
Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 106-120
0452-9502
2719-2725 - Pojawia się w:
- Kwartalnik Filmowy
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki