Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kolektyw" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Na drodze do wspólnoty. Filozofia społeczna Martina Bubera
    On the Way to Community. The Social Philosophy of Martin Buber
    Autorzy:
    Jasiński, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1402461.pdf
    Data publikacji:
    2010-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    mistycyzm
    kolektyw
    wspólnota
    zasady społeczne
    socjalizm
    komunitarianizm
    Opis:
    This article presents the social ideas of Martin Buber (1878-1965). His social thought has its sources in mysticism, the philosophy of dialogue and utopian socialism (Saint-Simon, Landauer). The groundwork of the community is one type of human experience (the foundation of being, "interhuman", logos). The essential feature of the community is its connection with religion. The collective is opposed to the community. It is a bundle of individuals. In societal life we have two principles: social (community) and political (collective). The contemporary state, according to Buber, experiences crisis - it dissolves natural forms of community (family, village, cities) and produces artificial forms (parties, societies). The task of the individual is the transition from the collective to the community, from the political principle to the social one. Religious socialism is the only one program to make this possible. Considering the entire philosophy of Martin Buber it would be better to treat him not as a representative of socialism, but communitarianism.
    Źródło:
    Filozofia Chrześcijańska; 2010, 7; 135-158
    1734-4530
    2450-0399
    Pojawia się w:
    Filozofia Chrześcijańska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Językami mówić będę”. Détournement i sequelizacja albo język(i) poetycki(e) Tomasza Bąka
    “Speaking in tongues”: Détournement and Sequelization, or Tomasz Bąk’s Poetic Language(s)
    Autorzy:
    Meller, Oskar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040248.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-26
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    détournement
    sequel
    echolalia
    kolektyw
    schizoanaliza
    Tomasz Bąk
    język poetycki
    collective
    schizoanalysis
    poetic language
    Opis:
    W krytycznych syntezach dotyczących rodzimej poezji najnowszej Tomasz Bąk jest wymieniany wśród najważniejszych autorów debiutujących w ostatniej dekadzie. Badacze wpisują projekt tego twórcy we wciąż aktualizowaną dyskusję nad formami poetyckiego zaangażowania, natomiast często pomijają aspekt pracy autora Bailoutu w językach, która w jego wierszach organizowana jest na przynajmniej dwóch płaszczyznach. W niniejszym artykule podjęto próbę prześledzenia mechanizmów „mówienia językami” w kolejnych książkach Bąka. Pierwszy poziom pracy poety w językach wynika z zastosowania debordiańskiego détournement, dzięki któremu autor „przechwytuje” obce rejestry, języki mediów, dyskursów społecznych, neoliberalnej ekonomii. Drugi poziom dotyczy sequeliczności, objawiającej się czerpaniem z tradycji, blagowaniem formuł, powtarzaniem fraz innych poetów, a wreszcie własnych idiomów. Ta echolaliczność dykcji łączy się w konstrukcie podmiotu określanego „kolektywem schizofrenicznym”, co stanowi poświadczenie niezwykle konsekwentnej synchroniczności całego projektu Bąka.
    In critical overviews of recent Polish poetry, Tomasz Bąk, the author of Bailout, is mentioned among the last decade’s most important debutants. Scholars include Bąk’s project in their ongoing debate over the forms of poetic involvement, but they often ignore an important aspect of his poetry, one that relates to languages. This aspect can be regarded as consisting of at least two levels. Oskar Meller examines the mechanisms of “speaking in tongues” in Bąk’s books of poetry following his debut. The first level of this poet’s work in languages stems from his use of the Debordian détournement, thanks to which the poet “captures” foreign registers, the languages of the media, of social discourses, and of neoliberal economics. The second level concerns sequelization, manifested in a number of ways: the mining of tradition, the spoofing of formulas, repeating other poets’ phrases, and finally inventing his own idioms. This echolalia of diction is present in the construction of the subject called the “schizophrenic collective”, which testifies to the extremely consistent synchronicity of Bąk’s entire project.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2021, 18, 2; 1-26
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Origami z paru wzmianek. Przyczynek do analizy autobiografizmu Stefana Żółkiewskiego
    Origami from a Few Mentions. A Contribution to the Analysis of Stefan Żółkiewski’s Autobiography
    Autorzy:
    Sidorowicz, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2148856.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Żółkiewski
    autobiography
    1910 generation
    Marxism
    research collective
    autobiografia
    pokolenie 1910
    marksizm
    kolektyw badawczy
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest autobiografizmowi w pismach Stefana Żółkiewskiego. Z uwagi na brak autobiografii w sensie ścisłym, autor tekstu decyduje się na analizę materiałów archiwalnych, przedmów i wywiadów, które spełniają warunek paktu autobiograficznego Lejeune’a. Analiza skupia się, w zgodzie z tytułową metaforą, na załamaniach widocznych w materiale, by zwrócić uwagę na warunki, w których pojawia się silna konstrukcja własnego „ja” w tekście. Autor stara się wykazać, że cechą konstytutywną autobiografizmu w pisarstwie Żółkiewskiego jest silne ukontekstowienie w biografiach środowiskowych.
    The paper is concentrated on the autobiography in the writings of Stefan Żółkiewski. Due to the lack of classic autobiography, Sidorowicz decides to analyze archival materials, prefaces and interviews that meet the condition of Lejeune’s autobiographical pact. The analysis focuses, in accordance with the title metaphor, on the kinks visible in these texts. in order to draw attention to the conditions under which a strong self-construction appears. The author tries to show that a constitutive feature of Żółkiewski’s autobiographical writing is its strong involvement in society biographies.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2022, 18; 87-97
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Taniec eksperymentalny dla rodzin z perspektywy practice as research na przykładzie spektaklu Dookoła kolektywu Holobiont
    Experimental dance for families. the perspective of practice as research on the example of DOoKOŁA by the Holobiont collective
    Autorzy:
    Bylka-Kanecka, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944356.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    taniec
    dzieci
    performance as research
    kolektyw Holobiont
    polityczność
    dance
    children
    Holobiont collective
    the political
    Opis:
    Written from the perspective of performance as research, this article seeks to apply the language of critique to the field of experimental dance for children and families. The flows of the theory and practice are discussed on the example of the DOoKOŁA performance by the Holobiont collective, showing the direct influence of institutional conditions on the final form of the event. Various interdisciplinary tools (reflection in psychology, pedagogy, theatre studies, dance theory, and philosophy) are used to highlight the emancipatory potential of dance for families. The seemingly distant languages – one connected with attachment parenting (described in Poland for example by Agnieszka Stein) and another with the political nature of dance (e.g. Anna Vujanović) – appear to be related. The production process, performance construction, and adopted choreographic strategies are also discussed. The article poses a series of critical questions that were asked during the multiple presentations of the DOoKOŁA performance. The text encourages progressive research and an artistic reflection on performances addressed to families with young children, recognising the relationship between the adult carer and the child as the axis of the political.
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 111, 4; 135-144
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaskakujące pojęć wędrówki i związki. O kolektywie myślowym Ludwika Flecka i wspólnocie interpretacyjnej Stanleya Fisha
    Surprising peregrinations and relationships of concepts. On the thought collective of Ludwik Fleck and the interpretive community of Stanley Fish
    Autorzy:
    Cyzmann, Marzenna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41188307.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    thought collective
    thought style
    interpretive community
    sociology of knowledge
    interpretation
    Ludwik Fleck
    Stanley Fish
    kolektyw myślowy
    wspólnota interpretacyjna
    sobowtóry pojęciowe
    Opis:
    Celem artykułu jest porównanie kolektywu myślowego i wspólnoty interpretacyjnej, dwu zaskakująco do siebie podobnych pojęć sformułowanych niezależnie przez Ludwika Flecka i Stanleya Fisha. We współczesnym dyskursie oba te pojęcia zwykło się utożsamiać, tymczasem dokładna analiza kontekstów użycia interesujących terminów poświadcza, że odpowiednikiem wspólnoty interpretacyjnej jest zarówno pojęcie kolektywu, jak i stylu myślowego, oba te terminy w rozważaniach Fisha ulegają bowiem kontaminacji. Dokładna repartycja pojęcia wspólnoty interpretacyjnej wydaje się istotna ze względu na częstość jego wykorzystywania w pracach z zakresu interpretacji i poznania literaturoznawczego. W artykule zostają także przedstawione ogólniejsze uwagi na temat funkcjonowania i możliwej genezy tego typu sobowtórów pojęciowych i ich roli w poznaniu naukowym.
    The aim of the article is to compare the thought collective and the interpretive community, two surprisingly similar notions formulated independently by Ludwik Fleck and Stanley Fish. In contemporary discourse, both concepts are used as synonims, while an accurate analysis of the contexts of the use of interesting terms proves that the equivalent of the interpretive community is rather thought collective, as well as the thought style, both of these concepts in the deliberations of Fish are subject to contamination. The exact repartition of the notion of interpretive community seems to be important due to the frequency of its use in works in the field of literary interpretation and cognition. The article also presents more general remarks on the functioning and possible origin of twin terms and their role in scientific cognition.
    Źródło:
    Filozofia i Nauka; 2019, 7, 2; 305-317
    2300-4711
    2545-1936
    Pojawia się w:
    Filozofia i Nauka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architektura, urbanistyka i wspólnota – „Byker” Sirkki-Liisy Konttinen
    Architecture, Urban Planning and Community – „Byker” by Sirkka-Liisa Konttinen
    Autorzy:
    Kosińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341123.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Sirkka-Liisa Konttinen
    kolektyw Amber
    kino brytyjskie
    realizm społeczny
    architektura
    urbanistyka
    wspólnota
    Amber collective
    British cinema
    social realism
    architecture
    urban planning
    community
    Opis:
    Tekst skupia się na projekcie Byker (1983) Sirkki-Liisy Konttinen – członkini kolektywu Amber z Newcastle dokumentującego życie społeczne środowisk robotniczych w północnej Anglii – który z jednej strony stanowił zapis transformacji osiedla Byker (władze miasta zdecydowały o jego wyburzeniu, a rzędy szeregowców, uznanych za slumsy, miała zastąpić nowoczesna zabudowa autorstwa Ralpha Erskine’a), z drugiej wpisywał się w żywą dyskusję na temat architektury i urbanistyki powojennej Brytanii. Kosińska stara się dowieść, że film Byker, choć nostalgiczny w tonie, jest przede wszystkim – z racji hybrydycznej formy, ale i złożonych chwytów retorycznych – próbą symbolicznego odwrócenia procesu niszczenia i (re)konstrukcji wspólnoty, przywrócenia jej kontroli nad przestrzenią. Autorka wykorzystuje tezy Annabell Honess Roe i teorie przestrzeni jako konstruktu społecznego Henri’ego Lefebvre’a, a wpisując film w kontekst urbanistyczny, sięga też do raportu Petera Malpassa rozbijającego mit sukcesu, jaki towarzyszył przebudowie Byker.
    The article focuses on the project Byker (1983) by Sirkka-Liisa Konttinen, a member of the Amber Collective from Newcastle, documenting social life of the working-class communities in Northern England. On the one hand, the film is a record of the transformation of Byker (the city’s authorities decided to demolish the terraced houses, declaring them as slums, and to replace them with a modern development – blocks of flats designed by Ralph Erskine). On the other, it may be treated as a voice in the lively discussion concerning postwar British architecture and urban planning. Kosińska argues that Byker, although quite nostalgic in tone, is above all – because of its hybrid form and also its complex rhetorical devices – trying to symbolically reverse the process of annihilation, to (re)construct the community, and to give the control over the living space back to this community. Kosińska refers to the arguments of Annabell Honess Roe and to the theory of the space as a social product formulated by Henri Lefebvre. She also places the film in the context of urban planning, using the account written by Peter Malpass that destroys the myth of success that accompanied the redevelopment of Byker.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2020, 109; 86-105
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hakerzy i kolektywy hakerskie w Polsce. Od operacjonalizacji do laboratoriów i stref wymiany
    Hackers and Hacking Collectives in Poland. From Operationalization to Laboratories and Trading zones
    Autorzy:
    Zaród, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/427287.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    studia nad nauką i techniką
    haker
    kolektyw hakerski
    teoria aktora-sieci
    etnografia
    science and technology studies
    hacker
    hacking collective
    actor-network theory
    ethnography
    Opis:
    Artykuł zawiera wyniki badań w środowiskach hakerskich w Polsce, realizowanych z zastosowaniem teorii aktora-sieci w latach 2013–2015. W pierwszej części prezentowane są operacjonalizacje pojęć hakera, odchodzące od stereotypu medialnego na rzecz uwzględnienia wiedzy z zakresu nauk społecznych, autodeskrypcji badanych oraz rezultatów fazy eksploracyjnej badania. Proponowana operacjonalizacja pozwala na lepszy opis zjawisk zachodzących w polskich grupach nazywających się hackerspace, makerspace czy fablab. W drugiej części przedstawione są analizy materiału zebranego w ramach operacjonalizacji, koncentrujące się na tworzeniu i wymianie wiedzy, w których uczestniczą hakerzy i kolektywy hakerskie. Analiza kolektywu hakerskiego jako laboratorium wskazuje na rolę czasu, humoru oraz stabilności. Kombinacja humoru i niestabilności sprzyja powstaniu „karnawału poznawczego”, w trak- cie którego koszt porażki jest obniżony. Analiza kolektywu hakerskiego jako strefy wymiany kieruje uwagę na mediacje kultur epistemicznych oraz rolę niestabilności w ułatwianiu wymiany. Rezultatem operacjonalizacji, etnografii i analizy jest nie tylko lepsze zrozumienie nowej grupy, ale również propozycja syntezy dotychczasowych badań kultury hakerskiej z konstruktywistyczną socjologią nauki i techniki.
    The paper is a summary of ethnographical research on hacking groups in Poland, conducted within Actor-Network Theory approach between 2013 and 2015. In the first part of the paper, operationalization of a hacker is proposed. New proposal moves away from popular stereotypes, instead including concepts from social sciences, autodescriptions and results from exploratory phase. Proposed operationalization enables better description of Polish groups using names such as hackerspace, makerspace and fab-lab. Second part includes analysis of material gathered within such operationalization, concentrating on processes of knowledge creation, conducted by hackers and hacking collective. By analysing hacking collective as a laboratory, analysis focuses on role of time, humour and stability. Mixture of instability and humour enables cognitive carnival, when costs of failure are lowered. Analysing hacking collective as a trading zone, focuses attention of mediations between different epistemic cultures and role of instability as a trade facilitator. As a result of proposed operationalization, ethnography and analysis is not only a description of new group, but also a proposal of synthesis between studies of hacking cultures and constructivist studies of science and technology.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2017, 1(224); 225-252
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wspólnota poszerzona - spotkania ludzkich i pozaludzkich aktorów
    Expanded community – encounters of human and nonhuman actors
    Autorzy:
    Kowalczyk, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1011856.pdf
    Data publikacji:
    2010-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    collective
    nonhuman
    Latour
    Haraway
    laboratory
    instrumental action
    technology
    means and ends
    ANT
    zbiorowość
    kolektyw
    nie-ludzie
    laboratorium
    działanie instrumentalne
    technologia
    środki i cele
    teoria aktora-sieci
    Opis:
    Celem tekstu jest wskazanie przykładowych sposobów zredefiniowania pojęcia wspólnoty z perspektywy filozofii 'posthumanistycznej'. Osią rozważań będzie próba wyjścia poza dychotomię środków i celów,  działań instrumentalnych i komunikacyjnych jako warunek możliwości poszerzenia wspólnoty o aktorów pozaludzkich: zarówno nie-ludzkich zwierząt (Haraway), jak i technologię oraz rzeczy (Latour).
    This paper investigates one of the “posthumanist” propositions of redefining notion of community. It argues that in order to expand community as regards nonhuman animals (Haraway) and technology, things (Latour) it is necessary to go beyond dichotomy of means and ends, instrumental and communicative action.  
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2010, 1; 116-135
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Do Scientists Seek the Truth?
    Czy naukowcy poszukują prawdy?
    Autorzy:
    Gurczyńska-Sady, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/577473.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    truth
    objective truth
    interpretation
    scientist
    interpreter
    meaning
    difference
    “seeing-as”
    thought collective
    stylish seeing
    Derrida
    Fleck
    Gadamer
    Wittgenstein
    prawda
    prawda obiektywna
    interpretacja
    naukowiec
    interpretator
    znaczenie
    różnica
    widzenie-jako
    kolektyw myślowy
    stylowe widzenie
    Opis:
    In this article I try to answer the question if it is true that scientists discover the truth. The question is based on the tradition which the existence of objective truth about reality treats like a myth. I recall the hermeneutics tradition, according to which there is nothing like an objective truth, but there are truths. According to Gadamer, a human being is not the subject who discovers the objective reality, but the interpreter, one who brings out the meaning. On the basis of these framework assumptions I ask two questions. The first of these concerns the object of research for scientists. What is the reality of an interpreter built from? Using a variety of traditions, as referring to Fleck, Wittgenstein and Derrida I give an answer that these are cultural and historical components, not the objects as they are understood in the mathematical sciences. The second question concerns the issue of consciousness of the scientist. In reply I conclude that, despite the fact that the concept of objective truth is empty, it has a character of a white lie. The myth presents in philosophy is false but useful: the conviction of scientists that this myth is true allows for the new meaning to appear.
    Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie czy naukowcy odkrywają prawdę? Pytanie to postawione zostaje w oparciu o tradycję, w której istnienie obiektywnej prawdy na temat rzeczywistości jest mitem. Przywołana zostaje tradycja hermeneutyczna, zgodnie z którą istnieją prawdy, a nie prawda. Według Gadamera podmiot nie jest podmiotem poznającym obiektywną rzeczywistość ale interpretatorem, który wydobywa znaczenie, sens w jakim jawi się rzeczywistość. Na bazie tak sformułowanych założeń postawione zostają dwa pytania. Pierwsze z nich dotyczy przedmiotu badań naukowców. Co jest budulcem rzeczywistości interpretatora? Korzystając z różnych tradycji, bo odnosząc się zarówno do Flecka, Wittgensteina, jak i Derridy formułuję odpowiedź, że są to kulturowe i historyczne komponenty, nie zaś przedmioty tak jak się je rozumie w naukach matematycznych. Drugie zaś pytanie dotyczy kwestii świadomości naukowca. Rozważania na ten temat konkluduję twierdzeniem, że mimo tego, że pojęcie prawdy obiektywnej jest puste, przybiera charakter białego kłamstwa. Jest użytecznym – bo pozwalającym by świat ukazał się w pewnym ze swych znaczeń – ale jednak mitem przekonanych o jego prawdziwości naukowców.
    Źródło:
    Zagadnienia Naukoznawstwa; 2014, 50, 4(202); 301-312
    0044-1619
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Naukoznawstwa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies