Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kolaż" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Kolaż jako akt profanacji. O twórczości Ewy Kuryluk
    Autorzy:
    Koprowska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/639287.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Kuryluk Ewa, kolaż, postpamięć, Holokaust
    Opis:
    Collage as an Act of Profanation? On the Works of Ewa KurylukThe article is an attempt to analyse both artwork and prose of Ewa Kuryluk, focusing on the question of the representation of the Holocaust and its boundaries. This analysis refers to “the generation of postmemory” which is struggling to work through a heritage of the Holocaust. The author uses the notion of collage concerning Kuryluk’s works to describe not only a technique of an art and literary production, but also an aesthetic process of reconstruction a family biography and seeking own identity as a member of traumatic experience.
    Źródło:
    Wielogłos; 2015, 1(23)
    2084-395X
    Pojawia się w:
    Wielogłos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Haptyczne doświadczania historyka sztuki... Obiekt/obraz industrialny Gerarda Kwiatkowskiego
    Autorzy:
    Stano, Bernadeta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407810.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    haptyczność
    grupa nowohucka
    kolaż
    malarstwo materii
    Gerard Kwiatkowski
    Opis:
    W tekście analizie poddany zostaje obraz Gerarda Kwiatkowskiego Bez tytułu, przechowywany w Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu. Autorka wskazuje na jego warstwę materialną, która wiąże go z techniką kolażu, szczególnie z taką jego formą, jaką zainicjowali kubiści oraz z nurtem malarstwa materii ze względu na ujawniającą się w nim pochwałę środowiska industrialnego. Ponadto przygląda się różnym momentom rozwoju historii sztuki, podkreślając znaczenie dotyku w recepcji dzieła sztuki. Inspiracją do napisania tego tekstu była IX Międzynarodowa Konferencja Szkoleniowo-Naukową z cyklu „Psychiatria i Sztuka”, zorganizowana przez prof. Grażynę Borowik na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie w 2018 roku, pod hasłem Dlaczego kolaż?
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2021, 16, 363; 26-39
    2081-3325
    2300-5912
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Władysław Strzemiński – seria kolaży „Moim przyjaciołom Żydom”. Doświadczenia wojny, żal i smutek
    Władysław Strzemiński’s series of collages to “My friends the jews”. Experience of war-mourn and sadness
    Władysław Strzemiński – eine Kollageserie „Meinen jüdischen Freunden”. Die Kriegserfahrungen, das Leid und die Trauer
    Władysław Strzemiński – une série de collage « À mes amis juifs ». Les expérions de la guerre, regret, tristesse
    Владислав Стшеминьски – серия коллажей „Моим друзьям евреям”. Опыт войны, сочувствие и грусть
    Autorzy:
    Jedlińska, Eleonora
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968215.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Władysław Strzemiński
    kolaż
    cykl Moim przyjaciołom Żydom
    getto łódzkie
    fotografie
    Opis:
    The artist was born on November 21, 1893 in Mińsk, Bialorussia. He was the eldest son of a Polish family, though his father was a Lieutenant Colonel of the Tsarist Army. Strzemiński’s first encounter with modern art took place during his studies in Sankt Petersburg. He graduated from Tsar Alexander II Cadet School before studying at a Tsar Nicholas Military College of Engineering (1911–1914). In the middle of 1922, Strzemiński and Katarzyna Kobro – his wife – left the Soviet Smolensk and came to Poland. The events which undermined their and many other artists’ belief in value of art fully expressing the ideas of victory of new forms might have influenced their decision to settle down in Poland. In autumn 1931 Strzemiński moved to Łódź. Following the opening of the International Collection of Modern Art at the Łódź, Strzemiński was offered a teaching position in Łódź. Almost from the beginning Strzemiński was surrounded by young artists, graduates of art schools in Warsaw and Kraków (Stefan Wegner, Aniela Menkes, Jerzy Ryszard Krause, Bolesław Hochlinger). He was their teacher and master. The Public School was not only a place which offered additional training for printers and house-painters, but also the meeting place and studio where theoretical programs and exhibitions were prepared. Strzemiński taught typography and the principles of functioning printing. Another group of students who studied with Strzemiński was recommended to him by Mojżesz Broderson and Jankel Adler. It was the group of very young Jewish students: Samuel Szczekacz, Julian Lewin and Pinkus Szwarc. They started a private evening course at the Public School of Technical Training No. 10 in Łódź. The intensive art course attended by thise group included practical elements inspired by the image-making and spatial form techniques developed by Pablo Picasso, Kazimierz Malewicz, Piet Mondrian, Strzemiński and Kobro, and Jean Arp. These forms of art are known as cubism, unism, nepolasticism, suprematism and surrealism. Strzemiński and Kobro spent the summer 1939 together with their daughter Nika in Hel Peninsula. When the war broke-out, they left Łódź and headed East, where they spent the sever winter of 1939/1940. The first war series of drawings was created there. In May 1940 the artists came back to Łódź/Litzmannstadt. The first 3 months after the invasion of the city by the German was a period of massive extermination, including creation of Łódź ghetto. The Strzemińskis, without work, prosecuted for their revolutionary artistic activities tried to survive; at the end of war Strzemiński was seriously ill. In this period artist the artist drew a series of six drawings made in pencil on paper (“Deportation”). The drawings made in a winding line and showing deformed, as if deprived of the structure human beings, created the artist’s auto-commentary. After the series “Deportation” he created the next series “War Against Homes” (1941) and Faces, which consist of closed forms drawn in thin, wavy line suggesting eyeless human faces composed of fragmented facial features of anonymous people. Then the series “Cheap as Mad” (1942–1944) was created. These drawings were produced during the war and are highly deformed, drawn in one contour of an amorphous line. The last cycle connected with war and the Holocaust was a series of collages dedicated “To My Friends the Jews”. He re-used copied by carbon paper war drawings of the previous series as a matrix. The artistic technique used here by Strzemiński touches the primary, in relation to the Holocaust. The Holocaust should exist for us as „an empty place”, one which cannot be possessed by means of the metaphor. This place of lack or the fissure is filled here with documentary photographs, which give the evidence and confirm the extermination. At the bottom there is the cut out photo showing a charred corpse. The sketchy line and the charred corpse are joined together by the red color of splutter of blood. In other works of this series the artist used a photographic document showing children from an orphanage in the Litzmannstadt ghetto in the company of their caregivers going in pairs to the extermination camp in Chełmno. Mendel Grossman was a Jewish photographer in Łódź/Litzmannstadt ghetto and author of one of a few photographes used by Strzemiński (“The Empty Shinbones of the Crematoria”). Strzemiński used in his collages also the documentary photographs printed in Polish newspapers, edited between 1945 and 1946. It was the time of Nuremberg Trials, and the time when the pictures made by photographers of the US Army at time of liberation of concentration camps were published [”Stretched by the Strings of Legs and Vow and Oath to the Memory of Hands (The Existence which We Do Not Know)”]. Strzemiński also used the photographs from „The Stroop Report” – 75-page official report and a series of approximately 52 photographs prepared in May 1943 by the commander of the forces that liquidated the Warsaw Ghetto. The art work titled “With the Ruins of Demolished Eye Sockets” presents a solitary man among the ruins of Warsaw Ghetto, and is from „The Stroop Report”. Strzemiński rejected Communism in the 20ies and then Fascism in the 30ies but didn’t find the canon, which could negate his feeling of helplessness and nonsense, losing himself in a lack of form of his war drawings. This series of Strzemiński analyzed from the distance of few decades makes a suggestive, forceful and permanent picture of emptiness and void, which he tried to fill with the state of mourn and sadness.
    Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie i pogłębiona interpretacja unikalnego w dorobku Władysława Strzemińskiego (1893–1952) i w ogóle historii sztuki, zespołu prac zatytułowanego Moim przyjaciołom Żydom (1945/1946?). Moim zadaniem było wykazanie jak na tle koncepcji awangardy artystycznych XX w., których Strzemiński był głównym ideologiem i twórcą, kształtowały się losy tego artysty, jego przyjaźni, fascynacji artystycznych, zaangażowania w życie społeczne oraz jak – w obliczu wydarzeń II wojny światowej i Zagłady – idealistyczne, niespełnione marzenia uległy ostatecznemu, jak uważał, zniszczeniu. Podstawowym zadaniem było dokonanie niejako nowej interpretacji cyklu poprzez skupienie uwagi na kontekście historycznym, politycznym i społecznym, które uwarunkowały powstanie cyklu dziesięciu kolaży.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2014, 13, 1
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miastoobraz. Mobilny wizerunek Wrocławia
    The city-picture. The mobile image of Wrocław
    Autorzy:
    Juchniewicz, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/293824.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    miasto
    mobilność
    kolaż
    fotografia
    społeczeństwo
    city
    mobility
    collage
    photography
    community
    Opis:
    W artykule przeanalizowano związki pomiędzy wizerunkiem przestrzeni miejskiej a cechami współczesnej kultury wizualnej oraz strategiami życia społecznego. Ponieważ mobilność jest podstawową cechą współczesnej kultury, to ona wyznacza podjętą perspektywę badawczą. Wrocław jest miastem, które potraktowano jako reprezentatywny przykład do analizy. Opisano mobilność ciał/mieszkańców, rzeczy i obrazów, które są składowymi wizerunku miasta. Nowe formy świadomości wizualnej związane są z powszechnym użyciem aparatu fotograficznego i w konsekwencji multiplikowaniem obrazów. Analiza cech kompozycji prac studentów na temat wizerunku Wrocławia pozwoliła zilustrować i pogłębić analizę charakteru mobilnego obrazu miejskiego. Powstały miastoobrazy jako kolaże miejskie, z których wyłoniła się nieostra, ruchoma sylwetka miasta o zmiennej scenografii. Opisywany w tekście i uwidoczniony w pracach studentów proces oderwania czasu od przestrzeni w strategiach miejskich potwierdził wcześniejsze tezy, na przykład Zygmunta Baumana i jego teorii płynnej nowoczesności. Jednocześnie proliferacja coraz bardziej mobilnych znaków i obrazów w przestrzeni miejskiej otwiera również granice tej przestrzeni, tak jak w definicji dzieła otwartego Umberta Eco. W ten sposób miasto, hybrydyczny krajobraz mobilnych społeczeństw, to wciąż przestrzeń otwarta, niedokończona i podatna na ruch i zmiany. Mobilność jest głównym czynnikiem kształtującym jej wizerunek – kolaż obrazów i wrażeń, śladów życia jego mieszkańców.
    The article analyzes the relationship between the image of public space, features of modern visual culture and strategies of social life. Since mobility is the basis of modern culture it designates the undertaken research perspective. Wrocław is a city which has been considered as a leading example for analysis. The mobility of bodies/citizens, objects and pictures, all of which are the components of the city image have been described. New forms of visual awareness are connected with the common usage of camera, resulting in multiplication. The analysis of composition of the features of student artworks about the image of Wrocław has allowed us to deepen and illustrate the analysis of the mobile city character. The city - pictures have been created as urban collages, which have emerged in a blurred, mobile city silhouette with variable scenography. Featured in the text and indicated in student artworks, the process of detachment of time from the space in urbanstrategieshas confirmed earlier theses, for example of Zygmunt Bauman’s theory of fluent modernity. At the same time proliferation of increasingly mobile characters and images in the urban space also opens the boundaries of this space, as in the definition of Umberto Eco’s The open work. In this way, the city, the hybrid image of mobile communities is still an open space, unfinished, liable to movement and change. Mobility is the main factor forming its image – a collage of images and impressions, traces of living of the citizens.
    Źródło:
    Architectus; 2017, 2 (50); 63-72
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Twarze poezji. Praca nad obrazem
    Autorzy:
    Karol, Maliszewski,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487754.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-04
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
    Tematy:
    OBRAZ W POEZJI
    KOLAŻ
    FOTOGRAFIA
    KORESPONDENCJA SŁOWA I OBRAZU
    JĘZYK POETYCKI
    Opis:
    N/A
    Źródło:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2019, 27; 266-278
    1733-1528
    Pojawia się w:
    DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania nad seksualnością dziecka
    Research on Child Sexuality
    Autorzy:
    Ratkowska-Pasikowska, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478629.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    seksualność dziecka
    metodologia
    antropologia
    kolaż
    dziecko
    child sexuality
    methodology
    anthropology
    collage
    child
    Opis:
    Celem artykułu jest próba spojrzenia na dotychczasowe badania poświęcone seksualności dziecka. Skłoniło mnie do tego nadal stereotypowe podejście i przekonania na temat seksualności dziecka, a także stale niedostateczna ilość rzetelnych badań i publikacji w tym zakresie. Obecnie „kwitnie” rynek poradnikowy, pojawia się wiele książek poświęconych właśnie tej tematyce, niestety mają one często postać zideologizowaną i nie zawsze są oparte na badaniach naukowych. Tekst składa się z czterech części. Autorka rozpoczyna rozważania od refleksji nad seksualnością dziecka, przywołując także jej antropologiczne wątki. Następnie prezentuje przykłady inkantacji studenckich w kolażach. Artykuł kończy przegląd najbardziej powszechnych rozwiązań metodologicznych w badaniach nad seksualnością dziecka.
    The presented text is an attempt to review existing studies on child sexuality. On the one hand, it is concerned with stereotypical beliefs about it and, on the other, there is still a lack of reliable research and publications. Currently, the guidance market is “flourishing”, where many books devoted to this subject appear, unfortunately it often has an ideological form and is not always based on scientific research. The structure of the text consists of four parts. The author begins her reflections on the child’s sexuality by also invoking anthropological themes. She then presents examples of student’s artistic expressions on the subject in the form of montages. The article closes with an overview of the commonest methodological solutions available in child sexuality literature.
    Źródło:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2018, 13, 4(50); 103-112
    1896-2327
    Pojawia się w:
    Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oulipo et la poétique du visuel
    Oulipo i poetyka wizualności
    Autorzy:
    Maziarczyk, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945077.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Queneau
    Perec
    powieść wizualna
    ikoniczność
    ekfraza
    kolaż
    visual novel
    iconicity
    ekphrasis
    collage
    Opis:
    Raymond Queneau i Georges Perec, czołowi przedstawiciele Pracowni Literatury Potencjalnej, której działalność skupiała się na odnowieniu literatury i wciągnięciu czytelnika do jej współtworzenia, realizują te założenia nie tylko za pomocą powszechnie znanych przymusów, ale również poprzez poetykę wizualności. Jest ona wprowadzona już przez motto, podkreślające rolę spojrzenia jako sugerowanej optyki odczytania literatury. Znaczący jest także aspekt graficzny tekstów obu pisarzy. U Queneau na pierwszy rzut oka dostrzegalne są jedynie szczegóły: użycie kursywy, nielinearne rozmieszczenie słów na stronie czy podział tekstu na rozdziały. Perec, oprócz kursywy, wykorzystuje również rozbudowane spacje i piktogramy oraz eksperymentuje z rodzajami i kolorem czcionki i jej rozmieszczeniem na stronie. Sztuki wizualne stanowią charakterystyczne motywy w twórczości obu pisarzy: Queneau zafascynowany jest kinem, które stanowi w jego utworach magiczną przestrzeń opozycyjną w stosunku do szarej rzeczywistości, u Pereca z kolei dominuje malarstwo i fotografia a bohaterami jego powieści są bardzo często artyści. Poetyka wizualności, zaakcentowana na poziomie graficznym i diegetycznym tekstu, tworzona jest przede wszystkim na płaszczyźnie narracji poprzez przeniesienie do literatury technik charakterystycznych dla wymienionych sztuk, jak również wykorzystanie wizualnego potencjału niektórych tradycyjnych figur literackich. Koncepcja literatury wizualnej oparta jest na swego rodzaju napięciu pomiędzy tym, co widzialne i tym, co czytelne. W przypadku Queneau poetyka wizualności wydaje się mieć charakter ikoniczny: tekst naśladuje znaczenia za pomocą transkrypcji fonetycznej, technik muzycznych czy też struktury powieściowej. W utworach Pereca, ewidentnie zdominowanych przez opisy, narracja przybiera niejako formę słownego obrazu, który pokazuje historię bardziej niż ją opowiada. Tekst jest nie tylko oparty na licznych ekfrazach, ale sam niejako staje się powieściową ekfrazą. Dokonując fuzji sztuk, Queneau i Perec nie tylko tworzą teksty o dużym potencjale wizualnym, ale wykorzystują poetykę wizualności w sposób par excellence oulipijski, jako swego rodzaju przymus, przekształcający tradycyjny sposób myślenia o literaturze.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 5; 5-18
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Językowy obraz świata w kolażach Herty Müller
    Linguistic picture of the world in Herta Müller’s collages
    Autorzy:
    Stachurski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38432810.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
    Tematy:
    Herta Müller
    kolaż
    dyskurs (polityczny)
    komunikacja
    intermedialność
    collage
    (political) discourse
    communication
    intermediality
    Opis:
    Herta Müller to powieściopisarka, poetka i eseistka, laureatka Literackiej Nagrody Nobla w 2009 roku. Celem niniejszego artykułu jest przede wszystkim zarysowanie jej życia i twórczości, a także zwrócenie uwagi czytelników na jej kolaże – termin wywodzący się od francuskiego Coller, a wymyślony przez Braque’a i Picassa. W przypadku kolażu w twórczości Müller jest on połączeniem tekstu i fotografii. Element intermedialności jest bardzo istotny, gdy chce się analizować jej prace (w szczególności kolaże) z holistycznego punktu widzenia.
    Herta Müller is a novelist, poet and an essayist who, in 2009, was awarded the Nobel Prize in Literature. The aim of this paper is, first and foremost, to outline her life and work only to turn the readers’ attention towards her collages – the term derived from the French coller, and coined by Braque and Picasso. In the instance of Müller’s work, collage is a combination of both the text and the photograph. Indeed, the element of intermediality is very significant once one wishes to analyse her works (collages, specifically) from a holistic point of view.
    Źródło:
    Językoznawstwo; 2015, 9; 167-176
    1897-0389
    2391-5137
    Pojawia się w:
    Językoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Korespondaż – pocztówki z Wrocławia. Czytanie miasta
    Correspondage – postcards from Wrocław. Reading the city
    Autorzy:
    Juchniewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/294171.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    kolaż
    sztuka
    fotografia
    architektura
    miasto-zdarzenie
    Wrocław
    collage
    art
    photography
    architecture
    city-event
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest wizerunkowi Wrocławia na kolażach zdjęć i dzieł sztuki malarskiej. Punktem wyjścia rozważań jest twórczość czeskiego twórcy J. Kolářa, a szczególnie ta część dzieł, która dotyczy architektury Paryża. Artysta stworzył bogaty zbiór działań kompozycyjnych, różnych sposobów podziału i potem zestawiania obrazów. Taki kolaż stanowi ciekawą jakość plastyczną i wnosi nowe treści w opowiadanie o obrazie architektury miasta. Podobny cel został postawiony przed studentami Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej na zajęciach: przestrzenie fotografii i architektury. Studenci wykorzystywali w kolażach zdjęcia Wrocławia oraz reprodukcje dzieł sztuki malarskiej. Powstało wiele interesujących prac, które ułożyły się w narrację o Wrocławiu, jego charakterystycznych obiektach i ich znaczeniu we współczesnym obrazie miasta.Zastosowana technika – z pogranicza malarstwa i fotografii – ujawniła wiele odcieni i sposobu istnienia obrazu w przestrzeni miasta. Połączyła obraz rzeczywisty i mentalny, wyimaginowany, który wnoszą dzieła sztuki. Pokazała też, jak przekraczanie granic sztuk otwiera nowe przestrzenie dla znaczeń.
    The article covers the image of Wrocław in collages of photos and painterly artworks. The starting point of the considerations is the work of a Czech creator, J. Kolář, and most notably those creations that cover the architecture of Paris. The artist has created a rich collection of compositional activities, different ways of splitting and then collating paintings. Such collage is then an interesting quality of visual arts and brings in new content to the narration of the image of the architecture of the city. A similar target was given to the students of the Faculty of Architecture of the Wrocław University of Science and Technology who attend the “spaces of photography and architecture” subject. In their collages the students used photos of Wrocław and reproductions of painterly artworks. Many interesting works were made, that fitted the narration of Wrocław, its distinctive buildings and their importance in the modern image of the city.The used technique – on the borderline between painting and photography – revealed many shades and ways of the existence of the picture in the space of the city. It connected, the real, mental, and imaginary one contributed by the artworks. It also presented how crossing the borders of arts opens new room for meaning.
    Źródło:
    Architectus; 2019, 3 (59); 91-104
    1429-7507
    2084-5227
    Pojawia się w:
    Architectus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The intermediality of the avant-garde or the avant-garde of intermediality? Is the avant-garde intermedial?
    Autorzy:
    Chmielecki, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593792.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Dick Higgins
    avant-garde
    intermedium
    intermediality
    objectification of art
    Peter Bürger
    allegory
    collage/montage
    awangarda
    intermedialność
    uprzedmiotowienie sztuki
    alegoria
    kolaż/montaż
    Opis:
    The article is an attempt to answer the question “Is the avant-garde intermedial?” Intermediality is not a new concept in the field of art and media theory; it has a long history, going back to 1965, when Dick Higgins published his essay Intermedia. The artist then tried to put his ideas into words as an intermedial manifesto of the avant-garde. This paper characterizes its assumptions, defines the notion of “intermedium”, and determines the basis of intermedial strategies. In the subsequent section of the paper the author starts a discussion about media theory and mediality in avant-garde art, looking at intermedial relationships in many artworks, and drawing attention to the objectification of art, which has led to the development of intermedial ready-mades and poème-objets. An important aspect of the intermedial activity of the avant-garde artists seems to be also the tension between the opposing poles of “gesture aesthetics” and “discourse strategy”. In the subsequent sections of his discussion of intermedial practices of the avant-garde artists, the author refers to the allegorical strategy described in Peter Bürger’s Theory of the Avant-Garde, whose aim is to work out the notion of a non-organic avant-garde work. It is characterized by montage, which can be compared to the process of integrating heterogeneous elements into a “new” whole, similar to the intermedium, which is a combination of different media. In this context montage may be understood as an intermedial process. The answer to the question “is the avant-garde intermedial?” is not obvious. The intermedial theories presented here seem to be anachronistic or even erroneous, because nobody understands intermediality currently like the avant-garde in the 1960s.
    Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie „czy awangarda jest intermedialna?” Intermedialność nie jest pojęciem nowym na gruncie teorii sztuki i mediów, gdyż ma ono długą historię, która sięga 1965 roku, kiedy Dick Higgins opublikował esej Intermedia. Artysta wyraził wtedy swoją myśl jako intermedialny program awangardowy. Artykuł charakteryzuje główne jego założenia, dokonuje zdefiniowania pojęcia „intermedium”, określa podstawowe strategie intermedialne. W dalszej części tego tekstu podejmuję dyskusję na temat teorii mediów i medialności w sztuce awangardowej jako problemu intermedialnego, poszukuję relacji intermedialnych w poszczególnych dziełach sztuki i zwracam uwagę na uprzedmiotowienie sztuki, które doprowadziło do powstania intermedialnych ready-mades i poème-objets. Ważnym aspektem intermedialnej działalności artystów awangardowych wydaje się również zawieszenie pomiędzy dwoma opozycyjnymi biegunami: „estetyką gestu” i „strategią dyskursu”. W kolejnych etapach omawiania intermedialnych praktyk artystów awangardowych odnoszę się do strategii alegorii opisanej w Teorii awangardy Petera Bürgera, której celem jest wypracowanie pojęcia nieorganicznego/awangardowego dzieła sztuki. Jego wyznacznikiem jest montaż, który można porównać do procesu scalania heterogenicznych elementów w „nową” całość, podobnie jako mediów w jedno intermedium. W tym kontekście montaż można rozumieć jako proces intermedialny. Odpowiedź na pytanie „czy awangarda jest intermedialna?” nie jest jednoznaczna. Przedstawione teorie intermedialne wydają się anachroniczne, albo wręcz błędne, ponieważ nikt obecnie nie rozumie intermedialności tak jak awangarda w latach 60.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 221-242
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Córki powietrza. Sen Balladyny": Calderón spotyka Słowackiego w polu literackim, czyli hiszpańsko-polska comedia colaborada XXI wieku
    'Daughters of the Air. Balladyna’s Dream': How Calderón met Słowacki in the literary field, or a Spanish Polish comedia colaborada of the 21st century
    Autorzy:
    Eloy Cichocka, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2080548.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    literary field
    dramatic collage
    comedia colaborada
    Pedro Calderón de la Barca
    Semíramis
    Juliusz Słowacki
    Balladyna
    pole literackie
    kolaż dramatyczny
    Pedro Calderón de la Barca
    Opis:
    Literary relations between Poland and Spain are not only the subject of some purely theoretical considerations of this essay, but also a space for creative practice within the literary field, in the sense proposed by Pierre Bourdieu, as a complex network of positions, relations, and rivalries between its participants, individuals, and institutions. The main subject of the article is the process of creating a Polish-Spanish dramatic collage called 'Daughters of the Air. Balladyna’s Dream' (2019) based on Calderon’s and Słowacki’s dramas, grounded in the historical context, from the Polish-Spanish dramaturgical assumptions to the bilingual libretto of the play, which premiered first in Opole and then in Almagro. Such a process of creative rewriting of our classic literature can be compared to the forgotten comedias colaboradas, which were extremely popular in Spain during the Golden Age: those multi-author dramatic adaptations often resulted from a fruitful collaboration between two, three, or even more writers and dramaturges, which nowadays seems somehow more challenging.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2021, 21; 291-310
    2081-1853
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Experimenting with Historiographic Narrative and Guidebook Style in An Orkney Tapestry by George Mackay Brown
    Autorzy:
    Leleń, Halszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1795849.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    George Mackay Brown; An Orkney Tapestry; funkcje przewodnika; kolaż literacki; fragmentacja; intermedialność
    George Mackay Brown; An Orkney Tapestry; guidebook features; literary collage; fragmentation; intermediality
    Opis:
    Eksperymenty z narracją historiograficzną i stylistyką przewodnika turystycznego w An Orkney Tapestry George’a Mackaya Browna George Mackay Brown w utworze An Orkney Tapestry wykorzystuje formułę kolażu do modyfikacji konwencji przewodnika. Tekst ten przekracza ramy utworu nieliterackiego i staje się literackim przewodnikiem po świecie opowieści, tradycji i tożsamości miejsca o naturze archipelagu. Jednocześnie jest to utwór eksperymentalny, która testuje koncepcję dualizmu opowieści i bajki/mitu (“the story and the fable” Edwina Muira). Ta opozycja jest przez Browna wskazana jako czynnik ocalający kulturę. Brownowskie wybory semiotyczne i uporządkowania systemowe zdają się ukierunkowane na przeciwdziałanie współczesnej utracie sensu. Poprzez heraldyczne, zorientowane na czytelnika techniki reprezentacji Orkadyjski pisarz podejmuje wysiłek dialogicznego odtwarzanie północno-europejskiej tradycji. Zastosowanie technik literackiego kolażu i fragmentaryczności w sposobie budowania narracji sprawia że książka staje się intermedialnym komentarzem do kultury i sposobem na jej utrwalenie.
    In An Orkney Tapestry George Mackay Brown creates a collage guidebook that exceeds the precepts of non-literary text and becomes an intermedial, literary guide to stories, traditions and identity of the archipelagic place. At the same time it is an experimental work that tests the concept of the duality of the story and the fable (understood in the sense proposed by Edwin Muir) that seems to Brown as redemptive in terms of culture preservation. Brown’s semiotic and systemic choices seem to be aimed at countering the modern loss of meaning. The Orkney writer engages in dialogic reworking of the northern European tradition, striving for the heraldic, reader-oriented way or representation. The use of the technique of literary collage and fragmentary storytelling makes this book into an intermedial commentary on culture and its celebration.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 11; 95-108
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Robię przestrzeń”. Codzienna praktyka twórcza Hanny Rechowicz
    ‘I Make Space’. Everyday Creative Practice of Hanna Rechowicz
    Autorzy:
    Janoszuk-Giergiel, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32084499.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    praktyki społeczne
    praktyki twórcze
    bricolage
    kolaż
    antropologia rzeczy
    filozofia troski
    surrealizm
    PRL
    femaż
    social practices
    creative practices
    collage
    anthropology of things
    philosophy of care
    surrealism
    Opis:
    Tekst skupia się na analizie i interpretacji codziennej praktyki twórczej – robienia przestrzeni – Hanny Rechowicz, przy użyciu wywiadu antropologicznego częściowo ustrukturyzowanego i etnografii wizualnej, a także teorii dobieranych na zasadzie metody analizy kulturowej wg Mieke Bal. Wywodząc kategorie opisu i analizy od doświadczenia uczestnictwa w procesie twórczyni, zajmuję się kolejno etapami praktyki twórczej Rechowicz: tknieniem, dawaniem, szukaniem miejsca i odchodzeniem. Przy analizie całokształtu praktyki dochodzę do wniosków, że jest on kobiecy, eksperymentem, zabawą, buntem i w swej istocie polega na operowaniu relacjami.
    The text focuses on analysing and interpreting Hanna Rechowicz’s daily creative praxis – making space – by using a partially structured anthropological interview and visual ethnography, as well as theories selected according to the Mieke Bal method of cultural analysis. By deriving analysis and description categories from experiencing participation in the artist’s creative process the author deals successively with stages in Rechowicz’s creative praxis: touch, giving, seeking place, and departure. While analysing this praxis as a whole the author concludes that it is feminine, an experiment, fun, and rebellion, and essentially consists of operating with relations.
    Źródło:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa; 2023, 343, 4; 238-249
    1230-6142
    2956-9214
    Pojawia się w:
    Konteksty. Polska Sztuka Ludowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cyprian Norwid w rytmach rockowych
    Cyprian Norwid in Rock Rhythms (transl. by Jan Kłos)
    Autorzy:
    Bodusz, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117112.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    art-rok
    audiowizualny typ kultury
    literackość muzyki – muzyczność literatury
    styl
    brzmienie muzyczne
    reinterpretacja
    epoka płynnej nowoczesności
    kolaż
    art-rock
    audiovisual type of culture
    literary character of music – musical character of literature
    style
    musical sound
    reinterpretation
    epoch of fluid modernity
    collage
    Opis:
    This text shows various strategies and Norwid's texts and styles in rock music. The space of analytical considerations here is filled with structural and semantic analyses concerning rock compositions, whose style and semantics are defined by relations with the works of the author of Vade Mecum. Now the definion of the mutual relations between the literary codes of tradition and their application in the rock version provide an opportunity to grasp and present the function and semantic effects of the bond between a textual passage and its new context My intersemantic strategy of the inspection of literary texts (rock text/ Norwid's text) is made concrete in the presented interpretative variants – specific proposals to read out the scripts of the literary “game” projected by contemporary artists: Czesław Niemen, Stan Borys, Maciej Maleńczuk, and Anja Ortodox.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2010, 27-28; 101-114
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies