Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kość" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 74
Tytuł:
Zastosowanie MES w analizie układu wiertło chirurgiczne - kość udowa
Application of FEM in analysis of surgical drill - femur system
Autorzy:
Basiaga, M.
Paszenda, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/98781.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
wiertło chirurgiczne
kość udowa
MES
chirurgia kostna
surgical drill
femur
FEM
bone surgery
Opis:
W pracy przeprowadzono analizę numeryczną układu wiertło chirurgiczne - kość udowa z wykorzystaniem MES w warunkach symulujących proces wiercenia w kości. Dla wytypowanej postaci konstrukcyjnej wiertła opracowano modele geometryczne narzędzi uwzględniające zróżnicowaną geometrię ich ostrza, jak i średnicę. Przyjęte dla potrzeb analizy warunki brzegowe odwzorowywały zjawiska zachodzące w układzie rzeczywistym. Uzyskane wyniki stanowią podstawę doboru własności mechanicznych tworzywa metalowego wierteł, jak odpowiedniej geometrii ich ostrza.
This work concentrates on the numerical analysis of a surgical drill- femur system under conditions simulating the bone drilling process, using a finite element method. Geometrical models of the surgical tools of diverse geometry of the edge and diameters were worked out for selected drills. The applied boundary conditions reflected phenomena in real system with appropriate accuracy. The obtained results are a basis for improvement of the drills’ geometry and optimization of their mechanical properties.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2010, 4; 17-22
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bone conduction stimulation of the otic capsule: a finite element model of the temporal bone
Autorzy:
Borkowski, Paweł
Marek, Piotr
Niemczyk, Kazimierz
Lachowska, Magdalena
Kwacz, Monika
Wysocki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306896.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
FEM
kośc skroniowa
ucho wewnętrzne
bone conduction
finite element analysis
temporal bone
otic capsule
cochlea
inner ear
Opis:
Bone conduction stimulation applied on the otic capsule may be used in a conductive hearing loss treatment as an alternative to the bone conduction implants in clinical practice. A finite element study was used to evaluate the force amplitude and direction needed for the stimulation. Methods: A finite element model of a female temporal bone with a precisely reconstructed cochlea was subjected to a harmonic analysis assuming two types of stimulation. At first, the displacement amplitude in the form of air conduction stimulation was applied on the stapes footplate. Then the force amplitude was applied on the otic capsule in the form of bone conduction stimulation. The two force directions were considered: 1) the primary direction, when a typical opening is performed during mastoidectomy, and was coincident with the axis of an imaginary cone, inscribed in the opening, and 2) the direction perpendicular to the stapes footplate. The force amplitude was set so that the response from the cochlea corresponded to the result of air conduction stimulation applied on the stapes footplate. Results: The amplitude and phase of vibration and the volume displacement on the round window membrane were considered as well as vibrations of the basilar membrane, spiral lamina, and promontory. Conclusions: The cochlear response was comparable for the two types of stimulation. The efficiency of bone conduction stimulation depended on the force direction. For the primary direction, the force was a few times smaller than for the direction perpendicular to the stapes footplate.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2019, 21, 3; 75-86
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie fizjoterapeutyczne w chorobie Kienböcka
Physiotherapeutic Treatment in Kienböck’s Disease
Autorzy:
Bryłowska, Dominika
Wróbel, Magdalena
Bukowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/7453867.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Kienböck
fizjoterapia
jałowa martwica
kość księżycowata
physical therapy
osteonecrosis
lunate bone
Opis:
Choroba Kienböcka jest jałową martwicą kości księżycowatej. Jest to rzadkie schorzenie, występujące u 7 na 100 000 osób. Etiologia choroby należy do skomplikowanych zagadnień, ponieważ nie można wskazać głównej przyczyny jej występowania. Możliwe jest jedynie określenie czynników ryzyka, wśród których najczęściej wymienia się wiek i płeć, ale również zaburzenia w zakresie budowy anatomicznych struktur nadgarstka, upośledzenie ukrwienia kości księżycowatej, czy często powtarzające się urazy nadgarstka o małej sile. Objawy występują unilateralnie. Najczęściej są to ból oraz obrzęk, zlokalizowane po grzbietowej stronie kości księżycowatej. Jest to bardzo uciążliwe schorzenie, ponieważ w znacznym stopniu upośledza funkcję dłoni. Do oceny zaawansowania zmian chorobowych najczęściej wykorzystuje się klasyfikację Lichtmana. Na jej podstawie dobierana jest metoda leczenia, która bezpośrednio determinuje wybór postępowania fizjoterapeutycznego.
Kienböck’s disease is avascular necrosis of the lunate bone. It is a rare condition, affecting seven in 100,000 people. The etiology of the disease is a complex issue because the main cause cannot be identified. It is only possible to identify risk factors. Among them, age and sex are most often mentioned, but also disorders in the anatomical structure of the wrist, impaired blood supply to the lunate bone or repeated injuries of low force. Symptoms occur unilaterally. Most often it is pain and swelling, located on the dorsal side of the lunate bone. It is a very troublesome condition because it signifies impairment of palm function. The Lichtman classification is the most often frequently used one, to assess the advancement of lesions. On the basis of this, treatment methods are selected, which directly determine the choice of physiotherapeutic treatment.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2023, XXIII, 1; 125-134
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of selected properties of cements modified with glassy carbon and cancellous bone
Autorzy:
Choryłek, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818495.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Stowarzyszenie Komputerowej Nauki o Materiałach i Inżynierii Powierzchni w Gliwicach
Tematy:
bone cement
PMMA
acrylic bone cement
vertebroplasty
kyphoplasty
glassy carbon
cancellous bone
cement kostny
akrylowy cement kostny
wertebroplastyka
kyfoplastyka
węgiel szklisty
kość gąbczasta
Opis:
Purpose: The aim of this manuscript was to study and analyse the properties of bone cement (VertaPlex) before and after modification with glassy carbon (Alfa Aesar) and human bone (MaxGraft). Design/methodology/approach: To achieve the assumed goal, a series of samples was made - five samples for each mixture, where: 5 bone cement samples, 5 bone cement samples mixed with 20-50 μm glassy carbon in the ratio of 1 g carbon per 40 g of cement, and 5 samples of bone cement mixed with 20-50 μm glassy carbon and human bone in the ratio of 1 g of carbon per 40 g of cement and 0.4 g of bone per 40 g of cement. The produced samples (4 for each mixture, 1 was the reference sample) were subjected to tests - compression test, microscopic observations with a 3D microscope, surface profile tests and hardness tests. Findings: The study has shown that modifications with glassy carbon and bone change the mechanical properties, as well as the strength of the samples. Compression tests have shown that the material without admixtures is characterized by the highest compressive strength and the doping of the glassy carbon itself makes the material more brittle. A significant increase in hardness was also observed for samples with glassy carbon and bones after the pressing process. Practical implications: The study was made synthetically, without taking into account the effect of the environment of body fluids and the human body temperature. This study is an introduction to further considerations where samples for which these conditions will be applied are currently being prepared. Originality/value: For commercial use, in treatment of patients, cements modified with glassy carbon and bone glassy carbon have not been used so far. Due to the prerequisites of a positive effect of glassy carbon addition on osseointegration and biocompatibility, the study in this area has been undertaken.
Źródło:
Archives of Materials Science and Engineering; 2020, 105, 1; 31--41
1897-2764
Pojawia się w:
Archives of Materials Science and Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of glassy carbon and cancellous bone admixture on performance and thermal properties of acrylic bone cements
Autorzy:
Choryłek, P.
Postawa, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818510.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Stowarzyszenie Komputerowej Nauki o Materiałach i Inżynierii Powierzchni w Gliwicach
Tematy:
bone cement
PMMA
acrylic bone cement
vertebroplasty
kyphoplasty
glassy carbon
cancellous bone
cement kostny
akrylowy cement kostny
wertebroplastyka
kyfoplastyka
węgiel szklisty
kość gąbczasta
Opis:
Purpose: of the research is to physically modify the composition of bone cements with glassy carbon and cancellous bone to improve its performance, reduce polymerization temperature and reduce the ability of cements the effect of admixture on the phenomenon of relaxation. Design/methodology/approach: SpinePlex bone cement was modified with glassy carbon powder with 20-50 pm granulation with Maxgraft®. Maxgraft cancellous bone has been ground to 20-50 pm grains. Samples of unmodified cements (reference) and modified with glassy carbon and cancellous bone were prepared for the tests. The glassy carbon powder and ground cancellous bone were premixed with the cement copolymer powder, and then the premix prepared this way was spread in a liquid monomer. To delay the polymerization process, all components were cooled before mixing to 15°C. The addition of glassy carbon was 0.4 g and the addition of cancellous bone was 0.2 g per 20 g of cement powder, i.e. about 1.96% by mass. Polymerization temperature, relaxation and differential scanning calorimetry tests were performed on the samples made. Findings: Additives used allow: to reduce the polymerization temperature, as well as rheological properties. During the studies it was found that the additive which can meet the requirements is glassy carbon in form of powder and cancellous bone. Research limitations/implications: The results presented in the publication require further advanced research, which will be the subject of further modification attempts by the research team. Practical implications: The conducted tests showed a significant effect of glassy carbon as a modifier on the mechanical properties of cement after its solidification, but also on the course of the polymerization process. Temperature registration tests during crosslinking, tests of mechanical properties (behaviour of cement samples under load) and DSC differential scanning calorimetry analysis confirmed that the addition of glassy carbon had an effect on each of these aspects. Originality/value: The original in these studies is the possibility to improve fundamental properties of the selected bone cements by using different than commonly used additives.
Źródło:
Archives of Materials Science and Engineering; 2020, 104, 1; 30--40
1897-2764
Pojawia się w:
Archives of Materials Science and Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Applicability of Indicators of Trabecular Bone Structure for Evaluation of its Mechanical Properties
Autorzy:
Cichański, A.
Nowicki, K.
Mazurkiewicz, A.
Topoliński, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387003.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
kość beleczkowa
metody testowe
wskaźniki struktury kości
trabecular bone
testing method
bone structure indicators
Opis:
The paper presents the results of examination of relations between indicators describing trabecular bone structure and its static and cyclic compressive strength. Samples of human trabecular bone were subject to microtomographic tests in order to specify indicators describing its structure. Part of the samples was subject to static compression tests, part to cyclic compressing loads with stepwise increasing amplitude. Evaluation of a degree of applicability level of estimation of bone compressive strength properties was conducted based upon values of structure indicators. Evaluation was performed based upon values of obtained determination coefficients R2 for linear regression. Obtained R2 values were within the range of 0.30-0.51 for relations between examined indicators and static compressive strength within the range of 0.47-0.69 for relations with the results of cyclic test with stepwise increasing amplitude.
Źródło:
Acta Mechanica et Automatica; 2012, 6, 3; 27-30
1898-4088
2300-5319
Pojawia się w:
Acta Mechanica et Automatica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie złamań szyjki kości udowej
Treatment of femoral neck fractures
Autorzy:
Cwanek, J.
Trybuchowicz, A.
Ciećkiewicz, A.
Bać, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/135756.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
Tematy:
złamanie
kość udowa
szyjka kości udowej
osteoporoza
metody leczenia
fracture
femoral bone
femur neck
osteoporosis
methods of treatment
Opis:
Wstęp i cele: Starość jest naturalnym procesem fizjologicznym. W wieku geriatrycznym stwierdza się (między innymi): zmniejszoną wydolność fizyczną, osteoporozę, spowolnienie psychoruchowe, występowanie upadków z „własnej wysokości”. Konsekwencją upadków może być przerwanie ciągłości kości. Do najtrudniejszych w leczeniu należą złamania szyjki kości udowej, występujące najczęściej między 7-9 dekadą życia. Celem pracy jest podanie metod leczenia złamań szyjki kości udowej w grupie pacjentów pomiędzy 51-100 rokiem życia. Materiał i metody: Materiał badań stanowiło 345 pacjentów leczonych z powodu złamań szyjki kości udowej w latach 2013-2015 (252 kobiet i 93 mężczyzn). Analizowano średni wiek mężczyzn i kobiet, ilość złamań występujących w poszczególnych miesiącach, stronę złamania, okres hospitalizacji w zależności od stosowanego leczenia. Wyniki: Średni wiek kobiet wynosił 80,3 (s=10,8), mężczyzn 75,5 lat życia (s=8,6). Złamania częściej rozpoznano po stronie lewej (u 208 leczonych) i w miesiącach: styczniu oraz lutym (w sumie u 96 poszkodowanych), następnie w listopadzie i w grudniu (u 80 pacjentów), znacznie rzadziej od maja do października (po kilkanaście złamań w każdym miesiącu). Leczeniu operacyjnemu poddano 332 pacjentów (96,2% ogółu chorych). Metodami nieoperacyjnymi leczono 13 chorych. Sztuczne stawy biodrowe wszczepiono 319 pacjentom (połowicze 191, całkowite 128 chorym). U pozostałych 13 pacjentom złamane zespolono metalem (6 chorym płytą DHS, 4 śrubami gąbczastymi, 3 prętami Endera). Najstarszą grupę pacjentów stanowili chorzy leczeni metodami nieoperacyjnymi (x=87,5 lat życia; s=7,1), następnie pacjenci którym implantowano połowicze sztuczne stawy biodrowe (x=80,7 lat; s=5,1). Średni wiek chorych, którym wszczepiono całkowite endoprotezy biodra wynosił 77,0 lat życia (s=6,3). Najmłodszą grupę stanowili pacjenci, którym złamaną szyjkę kości udowej zespolono metalem (x=60,0 lat; s=5,2). Prawie 13 dni hospitalizowani byli w szpitalu chorzy którym wszczepiono całkowite sztuczne stawy biodrowe (x=12,9 dni; s=5,1). O półtora dnia krócej przebywali w szpitalu pacjenci którym implantowano połowicze sztuczne stawy biodrowe (x=11,3 dni; s=5,2). Wszyscy chorzy, którym wszczepiono całkowite i połowicze sztuczne stawy biodrowe, w dniu wypisu ze szpitala, poruszali się samodzielnie z pomocą dwóch lasek łokciowych lub balkonika. Najkrócej hospitalizowani byli pacjenci którym złamanie zespolono metalem (x=8,7 dni; s=4,8), o jeden dzień dłużej chorzy leczeni metodami nieoperacyjnymi (x=9,5 dni; s=5,1). Wnioski: Złamania szyjki kości udowej znacznie częściej występowały w grupie kobiet oraz w miesiącach „zimowych”. Najczęściej stosowaną metodą leczenia było wszczepienie endoprotezy biodra, w miejsce złamanej szyjki i usuniętej głowy kości udowej. Po implantacji sztucznego stawu można rozpocząć wczesną rehabilitację, która przywraca możliwość poruszania się w ciągu kilku dni po przebytym zabiegu. Leczenie metodami nieoperacyjnymi powinno być stosowane jedynie u pacjentów, którzy z powodu złego stanu zdrowia nie mogą być poddani zabiegowi operacyjnemu.
Introduction and aims: Old age is a natural physiological process. Older people very often experience the following: psychomotor retardation, difficulties in walking, falling for no obvious reason, decreased physical fitness and osteoporosis. Frequent falling may cause breaking of the continuity of the bone. Proximal femur fractures occurring between the ages of 70-90 are the most difficult to treat. The objective of this paper is specifying treatment methods for femoral neck fractures in a group of patients between the ages of 51-100 (x=79,0; s=10,1). Material and methods: Research was performed on 345 patients treated in the years 2013-2015 due to femoral neck fractures (252 women and 93 men). Patients’ age, place of residence (city, countryside), number of fractures in particular months of the year, side of fracture and period of hospitalization depending on the applied treatment methods were all analysed. Results: The average age for women was 80,3 years (s=10,8), while the average age for men was 75,5 years (s=8,6). Fractures were more frequent on the left side (in 208 of patients). Fractures were more frequent in the following months: January and February (96 fractures in total), then in November and December (80 patients), and rarely in the period from May to October (several femoral neck fractures in each month). 332 patients underwent surgical treatment (96,2% of patients in total). Only 13 patients were treated using nonsurgical methods. Artificial hip joints were implanted to 319 patients (partial in 191 patients, complete in 128 patients). In the remaining 13 patients femoral neck fractures were fixed with metal (4 patients with spongy screws, 6 with DHS system and 3 with Ender nails). The oldest group of patients included patients treated using nonsurgical methods (x=87,5 years; s=7,1), then there were patients with partial artificial hip joints (x=80,7 years; s=5,1). The average age of patients, who had complete hip endoprosthesis implanted was 77,0 years (s=6,3). The youngest group were patients, who had their fractured femoral neck fixed with metal (x=60,0 years; s=5,2). Patients with complete hip endoprosthesis were hospitalized almost 13 days (x=12,9 days; s=5,1). Patients with partial artificial hip joints implanted stayed at the Orthopaedics Department over a day shorter (x=11,3 days; s=5,2). On the day of discharge all patients with artificial hip joints were moving on their own with the help of two crutches of a walker. Patients, who had their fractured femoral neck fixed with metal stayed at the hospital for the shortest period (x=8,7 days; s=4,8), i.e. a day longer than patients treated with nonsurgical methods (x=9,5 days; s=5,1). Conclusions: Femoral neck fractures are significantly more frequent in a group of women, patients living in the countryside and during winter months. The most commonly used method was implanting hip endoprosthesis in the place of a fractured neck and removal of the head. After implanting the artificial joint patients may start rehabilitation, which allows them to move on their own in just a few days after the surgery. Treatment with nonsurgical methods should be used in patients, who cannot undergo surgery due to bad condition of health.
Źródło:
Problemy Nauk Stosowanych; 2017, 6; 119-126
2300-6110
Pojawia się w:
Problemy Nauk Stosowanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ uzupełniania w wapń diety odpowiadającej przeciętnej racji pokarmowej wybranej grupy dzieci na niektóre wskaźniki biologiczne u zwierząt doświadczalnych Część II. Wyniki badań nad rozwojem szczurów laboratoryjnych oraz wielkością i mineralizacją kości udowych
The effect of calcium-supplemented diet corresponding to average food ration of a selected group of children on certain biological indices in experimental rats Part II. Results of investigations on the development of laboratory rats and the size and mineral content of their femoral bones
Autorzy:
Czarnowska-Misztal, E.
Brzezinska, Z.
Rakowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/873289.pdf
Data publikacji:
1972
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
wapn
dieta
racje pokarmowe
dzieci
zwierzeta doswiadczalne
wyniki badan
szczury
kosc udowa
mineralizacja
surowica krwi szczurow
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1972, 23, 6
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza numeryczna stabilności zespolenia złamania kłykcia kości piszczelowej
Autorzy:
Dziergowska, Katarzyna
Kudłacik, Konrad
Słowiński, Jakub J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146789.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Indygo Zahir Media
Tematy:
złamanie kości piszczelowej
kość piszczelowa
metoda elementów skończonych
analiza numeryczna
Opis:
Złamanie kłykcia kości piszczelowej jest poważnym urazem, który w obrębie złamań wszystkich kości długich stanowi 1% tego typu uszkodzeń [1], natomiast w obrębie samej kości piszczelowej już 9,2% przypadków [2]. Złamanie takie powstaje w efekcie superpozycji obciążeń działających pionowo wzdłuż osi kości w połączeniu z siłami działającymi ukośnie [3]. Tego rodzaju stan obciążeń jest możliwy do osiągnięcia podczas uprawiania sportu, ale też w efekcie wypadków komunikacyjnych. Liczba urazów i ich lokalizacja są pochodną wzrostu dynamiki życia, wydłużania się średniego wieku oraz aktywnego, nawet pośród seniorów, stylu życia [4]. Złamanie kłykcia zorientowane jest najczęściej po stronie bocznej kości. Znacznie rzadziej, zaledwie w 10-20% przypadków złamanie to przebiega po stronie przyśrodkowej, ale jego konsekwencje są poważniejsze [5]. Kłykieć przyśrodkowy pośredniczy w przeniesieniu 60% ciężaru ciała podczas normalnej aktywności, materiał kostny w jego obszarze charakteryzuje większa gęstość, jak również większy jest sam obszar tej części nasady bliższej kości względem strony bocznej [5]. Kłykieć boczny ze względu na jego umiejscowienie, tj. większą ekspozycję na zewnątrz ciała, znacznie łatwiej ulega uszkodzeniu. Z tego powodu złamania tego typu mogą częściej pochodzić od urazów o niskiej energii i w efekcie nie charakteryzują się dużą liczbą odłamów. Niezależnie od położenia, opisane złamanie bezpośrednio rzutuje na stabilność i ruchomość w stawie kolanowym, a dalej na mobilność pacjenta, w związku z czym jest kluczowe, aby jego stabilizacja mogła zapewnić prawidłowy zrost kostny i powrót do zdrowia [6]. W realizacji tego celu, szczególnie po stronie bocznej kości, najczęściej stosuje się śruby gąbczaste. Implant tego rodzaju stosowany jest powszechnie w wariancie o średnicy 6,5 mm o określonym skoku gwintu. Literatura fachowa porusza tematykę wpływu zastosowania dodatkowej śruby i sposobu jej umieszczenia względem pozostałych śrub [2], [4], [7] oraz dodatkowego użycia płytki [2], [5]-[8] na stabilność zespolenia odłamów kostnych. Brakuje natomiast źródeł, w których analizie poddano by wpływ wymiarów geometrycznych gwintu śruby na parametry istotne dla procesów zrostu kostnego. Postawiony cel obejmował oszacowanie stabilności izolowanego złamania kłykcia bocznego kości piszczelowej AO 4.1.B.1.1 zespolonego za pomocą dwóch śrub gąbczastych jako jednej z zalecanych technik operacyjnych.
Źródło:
Inżynier i Fizyk Medyczny; 2019, 8, 6; 488--491
2300-1410
Pojawia się w:
Inżynier i Fizyk Medyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza porównawcza czynnościowych wyników leczenia operacyjnego pacjentów ze złamaniem końca dalszego kości promieniowej
Comparative Assessment of Functional Outcomes of Surgical Treatment in Patients with Distal Radial Fractures
Autorzy:
Florek, Jakub
Georgiew, Filip
Kotela, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28411668.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
kość promieniowa
leczenie operacyjne
groty Kirschnera
płytka LCP
złamanie przemieszczone
radial bone
surgical treatment
Kirschner wires
LCP plate
displaced fracture
Opis:
Wstęp. Niestabilne i wieloodłamowe złamania końca dalszego kości promieniowej wymagają leczenia operacyjnego poprzez przezskórne wprowadzenie grotów Kirschnera, otwartą repozycję i zespolenie płytką nieblokowaną, blokowaną lub założeniem stabilizatora zewnętrznego. Celem pracy była próba odpowiedzi na pytanie: czy istnieją różnice w czynnościowych wynikach leczenia u pacjentów operowanych z wykorzystaniem stabilizacji grotami Kirschnera i płytką LCP? Materiał i Metody. Materiał badany obejmował 100 chorych leczonych operacyjnie metodą zamkniętej repozycji i prostej stabilizacji grotami Kirschnera (50 pacjentów) oraz metodą repozycji krwawej i stabilizacji płytką blokowaną LCP (50 pacjentów). W pracy dokonano oceny następujących parametrów: siły chwytu globalnego, natężenia bólu w skali VAS, zakresów ruchów, stanu czynnościowego nadgarstka w oparciu o klasyfikację Fernandeza, jakości życia w oparciu o  kwestionariusz Quick DASH, częstości powikłań. Oceny opisanych parametrów dokonano po 6 i 12 miesiącach od operacji. Wyniki. Ocena wyników leczenia po 6 i 12 miesiącach od operacji pokazała obecność istotnych statystycznie różnic między obiema metodami leczenia w zakresie następujących parametrów: natężenia bólu, siły chwytu globalnego, zakresu ruchu w płaszczyźnie strzałkowej. Porównanie stanu funkcjonalnego nadgarstka po 6 i 12 miesiącach w obu grupach pokazało, że w grupie leczonej metodą stabilizacji grotami Kirschnera uzyskano zdecydowanie gorsze wyniki. Częstotliwość powikłań pooperacyjnych w grupie pacjentów po stabilizacji drutami Kirschnera po 12 miesiącach uzyskała wartości 6%. W grupie pacjentów po stabilizacji płytką LCP po 12 miesiącach wyniosła 2%. Wnioski. 1. Lepsze wyniki leczenia pacjentów ze złamaniem końca dalszego kości promieniowej uzyskano w metodzie stabilizacji płytką LCP. 2. Zastosowanie stabilizacji płytką LCP predysponuje do uzyskania lepszego zakresu ruchomości w płaszczyźnie strzałkowej w obrębie stawu promieniowo-nadgarstkowego. 3. Stwierdzono wyższe wartości siły chwytu globalnego w grupie leczonej metodą stabilizacji płytką LCP. 4. Pacjenci leczeni z użyciem płytki LCP uzyskują lepszą sprawność kończyny, wyższą jakość życia oraz mniejsze natężenie bólu po zakończonym leczeniu. 5. Większą liczbę powikłań zarejestrowano u pacjentów leczonych metodą stabilizacji drutami Kirschnera.
Background. Unstable and comminuted distal radial fractures require surgical treatment by percutaneous insertion of Kirschner wires, open reduction and fixation with a non-locking or locking plate or with an external device. The aim of this paper was to try to answer the following question: are there differences in functional treatment outcomes in patients after surgery with the use of Kirschner wires vs LCP plate fixation? Material and methods. The study group included 100 patients after surgical treatment by closed reduction and simple fixation with Kirschner wires (50 patients) and by open reduction and LCP locking plate fixation (50 patients). The study assessed the following parameters: global grip strength, pain severity in a VAS scale, range of motion, functional status of the wrist based on the Fernandez classification, quality of life according to the QuickDASH score, and the frequency of complications. These parameters were assessed at 6 and 12 months after surgery. Results. An assessment of the treatment outcomes at 6 and 12 months after surgery showed statistically significant differences between the treatment methods in the following parameters: pain severity, global grip strength and range of motion in the sagittal plane. A comparison of the functional status of the wrist at 6 and 12 months between the groups showed considerably worse results in the Kirschner wire fixation group. The frequency of postoperative complications at 12 months was 6% in the Kirschner wire fixation group and 2% in the LCP plate fixation group. Conclusions. 1. Treatment outcomes were better in patients with distal radial fractures managed with LCP plate fixation. 2. The use of LCP plate fixation predisposes patients to better ranges of mobility in the sagittal plane in the radiocarpal joint. 3. The values of global grip strength were higher in the group treated with LCP plate fixation. 4. Patients treated with LCP plates have better limb function and quality of life and lower pain intensity after treatment completion. 5. The number of complications was higher in patients treated with Kirschner wire fixation.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2021, 23(6); 401-410
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Złamanie awulsyjne kości łonowej jako przyczyna bólu pachwinowego u piłkarza
Avulsion fracture as a cause of the soccer’s player groin pain
Autorzy:
Gorner, K.
Ficek-Kiesler, A.
Ficek, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/790250.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
sportowcy
pilkarze
uklad ruchu
zlamania awulsyjne
kosc lonowa
bole pachwinowe
trening motoryczny
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Prace Instytutu Kultury Fizycznej. Uniwersytet Szczeciński; 2012, 28
1640-6818
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Prace Instytutu Kultury Fizycznej. Uniwersytet Szczeciński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of electrophysical and structural properties of human cancellous bone and synthetic bone substitute material using impedance spectroscopy and X-ray powder diffraction
Autorzy:
Haba, Y.
Köckerling, M.
Shick, Ch.
Mittelmeier, W.
Bader, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306920.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
kość syntetyczna
spektroskopia impedancyjna
dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego
human cancellous bone
synthetic bone
impedance spectroscopy
X-ray powder diffraction
Opis:
Electrophysical stimulation is used to support fracture healing and bone regeneration. For design optimization of electrostimulative implants, in combination with applied human donor bone or synthetic bone scaffolds, the knowledge of electrophysical properties is fundamental. Hence further investigations of the structural properties of native and synthetic bone is of high interest to improve biofunctionality of bone scaffolds and subsequent healing of the bone defect. The investigation of these properties was taken as an objective of this study. Therefore, surgically extracted fresh cylindrical and consecutively ashed cancellous bone samples from human osteoarthritic femoral heads were characterized and compared to synthetic bone substitute material. Thereby, impedance spectroscopy is used to determine the electrophysical properties and X-ray powder diffraction (XRD) for analysis of structural information of the bone samples. Conductivity and permittivity of fresh and ashed cancellous bone amounted to 1.710–2 S/m and 7.5106 and 210–5 S/m and 7.2103 , respectively. Electrical conductivity and dielectric permittivity of bone scaffold resulted in 1.710–7 S/m and 49. Analysis of the structural properties showed that the synthetic bone scaffolds made of Brushite exhibited some reflections which correspond to the native bone samples. The information in present study of the bone material (synthetic and autologous) could be used for later patient individual application of electrostimulative implants.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2018, 20, 1; 11-19
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The braincase of two Late Cretaceous Asian multituberculates studied by serial sections
Puszka mozgowa dwoch poznokredowych wieloguzkowcow [Multituberculata] badana za pomoca przekrojow seryjnych
Autorzy:
Hurum, J H
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22980.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
kosc skalista
czaszki
kosc klinowa
Multituberculata
rekonstrukcja
kreda
Nemegtbaatar gobiensis
puszka mozgowa
Djadochtatheria
paleontologia
Chulsanbaatar vulgaris
wieloguzkowce
kosc podstawnoklinowa
anatomia zwierzat
Opis:
The braincase structure of two Late Cretaceous Mongolian djadochtatherian multituberculates Nemegtbaatar gobiensis and Chulsanbaatar vulgaris from the ?late Campanian of Mongolia is presented based on the two serially sectioned skulls and additional specimens. Reconstructions of the floor of the braincase in both taxa are given. The complete intracranial sphenoid region is reconstructed for the first time in multituberculates. Cavum epiptericum is a separate space with the taenia clino-orbitalis (ossified pila antotica) as the medial wall, anterior lamina of the petrosal and possibly the alisphenoid as the lateral wall, and the basisphenoid, petrosal and possibly alisphenoid ventrally. The fovea hypochiasmatica is shallow, tuberculurn sellae is wide and more raised from the skull base than it is in the genus Pseudobolodon. The dorsal opening of the carotid canal is situated in the fossa hypophyseos. The taenia clino-orbitalis differs from the one described in Pseudobolodon and Lambdopsalis in possessing just one foramen (metoptic foramen). Compared to all extant mammals the braincase in Nemegtbaatar and Chulsanbaatar is primitive in that both the pila antotica and pila metoptica are retained. In both genera the anterior lamina of the petrosal is large with a long anterodorsal process while the alisphenoid is small. A review is given of the cranial anatomy in Nemegtbaatar and Chulsanbaatar.
Budowa puszki mózgowej dwóch późnokredowych wieloguzkowców z podrzędu Djadochtatheria, Nemegtbaatar gobiensis i Chulsanbaatar vulgaris, z ?późnego kampanu Mongolii, została zbadana za pomocą seryjnych skrawków dwóch czaszek, ciętych mikrotomem Junga, oraz w oparciu o inne czaszki tych sarnych gatunków, i pojedyncze kości skaliste innych gatunków. Badane materiały przechowywane są w zbiorach Instytutu Paleobiologii PAN w Warszawie. Przedstawiono rekonstrukcje podstawy puszki mózgowej obu gatunków. Zrekonstruowano też, po raz pierwszy u wieloguzkowców, budowę kompleksu kości klinowej, widzianą od strony puszki mózgowej. Cavum epiptericum u wieloguzkowców tworzy obszerną przestrzeń, oddzieloną od puszki mózgowej przez taenia clino-orbitalis (skostniałą pila antotica), tworzącą jej ścianę przyśrodkową. Ścianę zewnętrzną cavum epiptericum tworzy skrzydło kości podstawnoklinowej, zaś ścianę dolną kość podstawnoklinowa, kość skalista i przypuszczalnie częściowo skrzydło kości podstawnoklinowej. Skostnienie wewnętrznej ściany cavum epiptericum jest u wieloguzkowców silniejsze niż u stekowców, co może wskazywać, że wieloguzkowce są pod tym względem prymitywniejsze niż stekowce. Nie jest jednak wykluczone, że skostnienie to jest wtórne, jak to sugerowano wcześniej (Kielan-Jaworowska i wsp. 1986). Fovea hypochiasmatica jest płytka, siodło tureckie jest szerokie i położone wyżej w stosunku do podstawy czaszki niż u jurajskiego rodzaju Pseudobolodon. Taenia clino-orbitalis różni się od tej samej struktury opisanej u wieloguzkowców z rodzajów Pseudobolodon i Lambdopsalis tym, że jest przebita tylko jednym otworem. Puszka mózgowa Nemegtbaatar i Chulsanbaatar jest bardziej prymitywna niż u wszystkich ssaków współczesnych, ponieważ zachowuje w stadium doroslym zarówno pila antotica, jak i pila metoptica. U obu rodzajów blaszka przednia kości skalistej (lamina anterior) jest duża, z długim przednio-grzbietowym wyrostkiem, natomiast skrzydło kości podstawnoklinowej jest małe. W pracy przedstawiono również podsumowanie danych o anatomii czaszki Nemegtbaatar i Chulsanbaatar.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 1; 21-52
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A numerical comparative analysis of ChM and Fixion nails for diaphyseal femur fractures
Autorzy:
Ivanov, D.
Barabash, Y.
Barabash, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306299.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
FEM
gwóźdź śródszpikowy
kość udowa
sztywność
model 3D
finite element analysis
intramedullary nail
femur
effective stress
stiffness
3D model
Opis:
Purpose: Today intramedullary locked nails are widespread in treatment of diaphyseal long bone fractures of the lower limb. However, such nails have a number of drawbacks: complexity and duration of the installation, high axial stiffness, as well as the failure of locking screws and nail body. Expandable nails such as Fixion have several advantages over lockable ones. They can be quickly installed without the need of reaming and provide sufficient stabilization of the fracture. However, many studies show their low stability under torsional loads. Methods: In this paper, geometric characteristics of Fixion nail were investigated. Bone-nail systems (with Fixion and locked nail) under the influence of three types of loads were numerically studied. Two types of diaphyseal femoral fractures (type A and B in accordance with AO/ASIF classification) were examined. Results: It was revealed that Fixion nail provides axial stiffness of 489 N/mm for the fractures studied. Expandable nail showed higher compression at fragments junction than locked nail. Torsional stability of Fixion nail was also high. Corrosion was found on inner surface of Fixion nail. Conclusions: Fixion nail showed high stability under influence of the three loads studied. Corrosion on the internal wall of the nail may indicate its relatively low resistance to saline.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2016, 18, 3; 73-81
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 74

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies