Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kończyny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 58
Tytuł:
Sprawling versus parasagittal stance in multituberculate mammals
Odwiedzione czy przystrzalkowe ustawienie konczyn multituberkulatow
Autorzy:
Gambaryan, P.P.
Kielan-Jaworowska, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945779.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
ustawienie konczyn
fauna kopalna
wymieranie gatunkow
skamienialosci
ssaki
Theria
konczyny
osady poznokredowe
Mongolia
kreda
kosci
paleontologia
szkielet
multituberkulaty
Opis:
Celem pracy było przetestowanie dwóch hipotez dotyczących położenia kończyn i sposobu poruszania się wymarłej grupy ssaków- multituberkulatów (wieloguzkowców). Kielan-Jaworowska & Gambaryan (1994) opisali dobrze zachowane szkielety multituberkulatów z osadów późnokredowych Mongolii, zrekonstruowali ich umięśnienie i wyciągneli wniosek, że kończyny multituberkulatów były skierowane na boki (odwiedzione), tak jak u współczesnych gadów i stekowców. Wniosek ten opierał się głównie na analizie budowy kończyn tylnych, w których poprzeczna oś kości piszczelowej jest dłuższa niż podłużna, tak jak u czworonogów o kończynach odwiedzionych, gdy w przypadku kończyn parasagitalnych, dłuższa jest oś podłużna. Drugim argumentem było skierowanie osi stopy nie równolegle do płaszczyzny podłużnej ciała i osi kości piętowej, lecz odwiedzenie jej o 30º od osi kości piętowej, gdy u ssaków o kończynach parasagitalnych oś stopy leży w przedłużeniu osi kości piętowej. Długie wyrostki ościste i poprzeczne kręgów lędźwiowych wskazywały na przystosowanie multituberkulatów do poruszania się asymetrycznymi skokami. Kompletne kości ramienne zachowane u paleoceńskiego multituberkulata z Chin wykazywały skręcenie proksymalnych i dystalnych odcinków w stosunku do siebie, jak u wiekszości czworonogów o odwiedzionych kończynach. Sereno & McKenna (1995) opisali kość ramienną i część szkieletu barkowego multituberkulata z późnej kredy Mongolii. Kość ta nie wykazuje skręcenia, charakterystycznego dla stekowców i współczesnych gadów, w związku z czym autorzy wyciągnęli wniosek, że multituberkulaty miały kończyny parasagitalne (ustawione przystrzałkowo), tak jak współczesne ssaki właściwe, poruszały się podobnie jak oposy, oraz że parasagitalność powstała w ewolucji ssaków tylko raz u wspólnych przodków multituberkulatów i ssaków właściwych. W pracy niniejszej przetestowano obie hipotezyw oparciu o porównania anatomiczne oraz rekonstrukcję ruchów kończyn przednich multituberkulatów. Wykazano że brak skręcenia kości ramiennej nie świadczy o parasagitalności, ponieważ nie skręcona kość ramienna występuje również u form z odwiedzionymi kończynami, np. u żab, oraz u licznych grzebiących ssaków łożyskowych, u których nastąpiło wtórne odwiedzenie kończyn. Porównując budowę stawu barkowego, kości ramiennej i stawu łokciowego czworonogów lądowych, ustalono listę cech kości ramiennej, które występują u czworonogów o pierwotnie odwiedzionych kończynach i wykazano że wszystkie te cechy wystgpują u multituberkulatów, Są to: brak bloczka na kości ramiennej i obecność wypukłych kłykci promieniowego i łokciowego, szeroka bruzda międzyguzkowa, oraz guzek mniejszy kości ramiennej szerszy niż guzek większy. Przeprowadzono też rekonstrukcję ruchów kończyn przednich multituberkulatów i wykazano, że zakres ruchów zginania i prostowania w stawie barkowym był mniejszy niż u oposa, natomiast kość ramienna mogła bardziej niż u oposa wyciągać się ku przodowi i w dół, tak jak to występuje u ssaków podczas skoków. Odrzucono więc przypuszczenie Sereno i McKenny, że multituberkulaty poruszały się podobnie jak współczene oposy. Wyciągnięto wniosek że budowa kończyn przednich (tak jak i tylnych) multituberkulatów wskazuje na odwiedzione położenie kończyn i udział skoków w ich lokomocji. Brak nawet zaczątkowego bloczka na kości ramiennej u wszystkich znanych multituberkulatów wskazuje, że nie powstała u nich parasagitalność. Parasagitalność w ewolucji ssaków powstała tylko u ssaków właściwych (Theria). Chociaż multituberkulaty i ssaki właściwe wykazują wiele cech wskazujących na ich pokrewieństwo (np. przebieg naczyń krwionośnych głowy, budowa kostek słuchowych itd.), położenie ich kończyn nie potwierdza hipotezy, że są to grupy siostrzane.
Celem pracy było przetestowanie dwóch hipotez dotyczących położenia kończyn i sposobu poruszania się wymarłej grupy ssaków- multituberkulatów (wieloguzkowców). Kielan-Jaworowska & Gambaryan (1994) opisali dobrze zachowane szkielety multituberkulatów z osadów późnokredowych Mongolii, zrekonstruowali ich umięśnienie i wyciągnęli wniosek, że kończyny multituberkulatów były skierowane na boki (odwiedzione), tak jak u współczesnych gadów i stekowców. Wniosek ten opierał się głównie na analizie budowy kończyn tylnych, w których poprzeczna oś kości piszczelowej jest dłuższa niż podłużna, tak jak u czworonogów o kończynach odwiedzionych, gdy w przypadku kończyn parasagitalnych, dłuższa jest oś podłużna. Drugim argumentem było skierowanie osi stopy nie równolegle do płaszczyzny podłużnej ciała i osi kości piętowej, lecz odwiedzenie jej o 30º od osi kości piętowej, gdy u ssaków o kończynach parasagitalnych oś stopy leży w przedłużeniu osi kości piętowej. Długie wyrostki ościste i poprzeczne kręgów lędźwiowych wskazywały na przystosowanie multituberkulatów do poruszania się asymetrycznymi skokami. Kompletne kości ramienne zachowane u paleoceńskiego multituberkulata z Chin wykazywały skręcenie proksymalnych i dystalnych odcinków w stosunku do siebie, jak u większości czworonogów o odwiedzionych kończynach. Sereno & McKenna (1995) opisali kość ramienną i część szkieletu barkowego multituberkulata z późnej kredy Mongolii. Kość ta nie wykazuje skręcenia, charakterystycznego dla stekowców i współczesnych gadów, w związku z czym autorzy wyciągnęli wniosek, że multituberkulaty miały kończyny parasagitalne (ustawione przystrzałkowo), tak jak współczesne ssaki właściwe, poruszały się podobnie jak oposy, oraz że parasagitalność powstała w ewolucji ssaków tylko raz u wspólnych przodków multituberkulatów i ssaków właściwych. W pracy niniejszej przetestowano obie hipotezy w oparciu o porównania anatomiczne oraz rekonstrukcję ruchów kończyn przednich multituberkulatów. Wykazano że brak skręcenia kości ramiennej nie świadczy o parasagitalności, ponieważ nie skręcona kość ramienna występuje również u form z odwiedzionymi kończynami, np. u żab, oraz u licznych grzebiących ssaków łożyskowych, u których nastąpiło wtórne odwiedzenie kończyn. Porównując budowę stawu barkowego, kości ramiennej i stawu łokciowego czworonogów lądowych, ustalono listę cech kości ramiennej, które występują u czworonogów o pierwotnie odwiedzionych kończynach i wykazano że wszystkie te cechy występują u multituberkulatów, Są to: brak bloczka na kości ramiennej i obecność wypukłych kłykci promieniowego i łokciowego, szeroka bruzda międzyguzkowa, oraz guzek mniejszy kości ramiennej szerszy niż guzek większy. Przeprowadzono też rekonstrukcję ruchów kończyn przednich multituberkulatów i wykazano, że zakres ruchów zginania i prostowania w stawie barkowym był mniejszy niż u oposa, natomiast kość ramienna mogła bardziej niż u oposa wyciągać się ku przodowi i w dół, tak jak to występuje u ssaków podczas skoków. Odrzucono więc przypuszczenie Sereno i McKenny, że multituberkulaty poruszały się podobnie jak współczesne oposy. Wyciągnięto wniosek że budowa kończyn przednich (tak jak i tylnych) multituberkulatów wskazuje na odwiedzione położenie kończyn i udział skoków w ich lokomocji. Brak nawet zaczątkowego bloczka na kości ramiennej u wszystkich znanych multituberkulatów wskazuje, że nie powstała u nich parasagitalność. Parasagitalność w ewolucji ssaków powstała tylko u ssaków właściwych (Theria). Chociaż multituberkulaty i ssaki właściwe wykazują wiele cech wskazujących na ich pokrewieństwo (np. przebieg naczyń krwionośnych głowy, budowa kostek słuchowych itd.), położenie ich kończyn nie potwierdza hipotezy, że są to grupy siostrzane.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 1; 13-44
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experimental Verification of the Computerized Method for Work Space Optimization in Conditions of Static Work
Autorzy:
Roman-Liu, D.
Kędzior, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/91230.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
EMG
upper extremity load
intermittent load
constant load
kończyny górne
obciążenie kończyn
obciążenie stałe
miejsce pracy
Opis:
The aim of this study was to verify a theoretical model for upper extremity work space optimization. In order to do that, experimental studies were conducted in which two parameters of the electromyography (EMG) signal were analyzed: AMP (amplitude calculated as Root Mean Square) and SZC (coefficient of the slope of the regression line between time and Zero Crossing values). Values of forces in muscles (parameter MOD) were calculated from theoretical studies. A comparison of experimental (AMP, SZC) and theoretical (MOD) parameters was performed by analyzing the coefficient of correlation between those parameters and differentiation of muscular load according to external load value. Analysis showed that the theoretical and experimental results are in step, which means that the developed model can be used for upper extremity work space optimization.
Źródło:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics; 1999, 5, 1; 109-124
1080-3548
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A New Approach to the Mouse Arm Syndrome
Autorzy:
Ullman, J.
Kangas, N.
Ullman, P.
Wartenberg, F.
Ericson, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/89826.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
computer mouse
Repetitive Stress Injury
Mouse Arm Syndrome
EMG
static tension
carpal tunnel syndrome
pen grip
trapezius
levator scapulae
extensor digitorum
pronator teres
ergonomic mouse
intuitive interface
komputer
fizjologia pracy
ergonomia
uraz kończyny górnej
zagrożenia zdrowia
zespół cieśni nadgarstka
praca przy komputerze
Opis:
OBJECTIVES: The study validates a new computer mouse concept. The tested device is a small mouse with a pivoting pen-shaped handle. The hypothesis behind the design is the assumptions that the pen grip requires less static tension than the normal mouse grip and that fine-motor, high precision tasks normally are done with finger movements with forearm at rest. METHODS: Four muscles were monitored with electromyography (EMG) during work with a new mouse and with a traditional mouse. RESULTS: EMG activity was significant lower, in M. pronator teres - 46%, M. extensor digitorum - 46%, M. trapezius - 69%, and M. levator scapulae - 82%, during work with the new mouse as compared to the traditional mouse. CONCLUSION: Altering the design of the computer mouse can significantly reduce muscular tension.
Źródło:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics; 2003, 9, 4; 463-477
1080-3548
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prevention of Deep Vein Thrombosis in VDU Work
Autorzy:
Mitsuya, R.
Ebine, Y.
Nozaki, M.
Noro, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/90491.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
Deep Vein Thrombosis
foot swelling
visual display units
long-team work
schorzenia kończyn dolnych
uraz kończyny dolnej
komputer
fizjologia narządów ruchu
pozycja przy pracy
układ sercowo-naczyniowy
Opis:
This paper introduces preventive measures against Deep Vein Thrombosis (DVT) during Visual Display Units (VDU) work. Four experiments were conducted in order to address this issue. The effectiveness of the preventative measures was evaluated by measuring foot swelling. The results indicated that the following 3 methods would be particularly effective: (a) occasionally adopting a reclining posture with a footrest, (b) 10-min walking every 50–60 min of VDU work, and (3) stretching. In addition we predicted that taking a deep breath could sometimes be effective. DVT is likely to occur in daily life and its incidence can be related to the long-term postures associated with VDU work. This paper suggests that VDU workers should be aware of the risk of DVT and take preventative measures.
Źródło:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics; 2003, 9, 4; 393-403
1080-3548
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relevance of the EMG/Grip Relationship in Isometric Anisotonic Conditions
Autorzy:
Claudon, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/91069.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:
cumulative trauma disorders
upper limb
electromyogram (EMG)
force
isometric contraction
anisotonic contraction
schorzenia kończyn górnych
uraz kończyny górnej
kończyna górna
nadgarstek
ręka
Opis:
The aim of the present study was to develop a relationship to evaluate grip force using the electromyogram (EMG) in isometric anisotonic conditions. The EMGs of the flexor digitorum superficialis (FDS) and the extensor digitorum (ED) were recorded in 3 flexion-extension positions of the wrist (30° flexion, 30° extension, and 60° extension) associated with 3 positions of the forearm (70° pronation, prono-supination, and 70° supination). For each position, the participants had to follow linear ramp targets (2 rates of increase and decrease) displayed on an oscilloscope. The results show the best fit is a quadratic type force-EMG relationship. Some aspects such as the rate of force variation and the forearm and wrist positions are then discussed along with the limitations of the relationship.
Źródło:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics; 2003, 9, 2; 121-134
1080-3548
Pojawia się w:
International Journal of Occupational Safety and Ergonomics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porównanie czasu reakcji kończyną dolną i górną piłkarzy noznych i osób nietrenujących
The comparison of the time of reaction measured with the lower and upper limbs of the soccer players and untrained persons
Autorzy:
Stepinski, M/
Debicka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/790237.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
pilka nozna
pilkarze
osoby nietrenujace
czas reakcji
konczyny dolne
rece
szybkosc reakcji
analiza porownawcza
test U Manna–Whitneya
test Manna-Whitneya-Wilcoxona zob.test U Manna–Whitneya
test sumy rang Wilcoxona zob.test U Manna–Whitneya
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Prace Instytutu Kultury Fizycznej. Uniwersytet Szczeciński; 2004, 21(404)
1640-6818
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Prace Instytutu Kultury Fizycznej. Uniwersytet Szczeciński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania elektrofizjologiczne w zespołach cieśni
The electrophysiological studies in entrapment mononeuropathies
Autorzy:
Hupało, Marlena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061819.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
carpal tunnel syndrome
electromyography
entrapment mononeuropathies
entrapment neuropathies of the lower limb
entrapment neuropathies of the upper limb
nerve conduction study
thoracic outlet syndrome
neuropatia z uwięźnięcia
zespoły cieśni kończyny dolnej
zespoły cieśni kończyny górnej
zespół cieśni nadgarstka zespół górnego otworu klatki piersiowej
elektromiografia
neurografia
Opis:
The paper describes in detail electrophysiological studies (i.e. neurography and EMG) necessary to establish diagnosis in entrapment mononeuropathies. Neurophysiological criteria of diagnosing segmental demyelinization in entrapment neuropathies as well as axonal injury, denervation and reinnervation, allowing assessment of the degree of damage and therefore useful in choosing appropriate management were presented. Furthermore, concise anatomical knowledge on the peripheral nerves of the upper and lower limbs was reviewed pointing out distribution of motor and sensory innervation and the most frequently encountered nerve anomalies. Moreover, this paper gives a list of electroneurophysiological tests (taking into consideration the comparative techniques applied in certain cases) mandatory in establishing diagnosis in each of entrapment neuropathies of the upper and lower limb as well as in the thoracic outlet syndrome. Consequently, a detailed account of interpretation of both neurography and EMG results was given along with necessary criteria for diagnosis of each of the entrapment neuropathies. Differential diagnosis was carefully considered both in terms of localizing the compression and ruling out other entities such as radiculopathy or plexopathy.
W pracy przedstawiono rolę badań elektrofizjologicznych (tj. neurografii i elektromiografii) w diagnostyce uszkodzeń nerwów obwodowych. Omówiono szczegółowo kryteria neurofizjologiczne pozwalające rozpoznać odcinkową demielinizację w zespołach cieśni, a także uszkodzenie aksonalne, odnerwienie i reinerwację, które pozwalają ocenić stopień zaawansowania zmian, będąc przy tym źródłem wskazówek terapeutycznych. Ponadto w sposób zwięzły i przejrzysty zaprezentowano podstawowe dane anatomiczne poszczególnych nerwów kończyny górnej i dolnej oraz ich zakres unerwienia ruchowego i czuciowego, zwracając uwagę na najczęstsze wrodzone anomalie unerwienia. Oprócz tego w pracy omówiono szczegółowo zestaw badań elektrofizjologicznych (z uwzględnieniem technik porównawczych w niektórych przypadkach), które należy wykonać przy podejrzeniu każdego zespołu cieśni kończyny górnej i dolnej, a także przy podejrzeniu zespołu otworu górnego klatki piersiowej (thoracic outlet syndrome). Bardzo dokładnie przedstawiono również interpretację uzyskanych wyników badań przewodnictwa nerwowego oraz badania EMG, potwierdzających rozpoznanie poszczególnych zespołów cieśni. W pracy poświęcono dużo uwagi elektrofizjologicznej diagnostyce różnicowej, zarówno jeżeli chodzi o lokalizację miejsca ucisku nerwu, jak i wykluczenie innych jednostek chorobowych o podobnych objawach klinicznych, w tym zwłaszcza radikulopatii i pleksopatii.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 4; 246-258
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in somatic parameters during rehabilitation of the motor system conducted in women with lymphoedema of the upper limb following radical mastectomy – a longitudinal study
Zmiany parametrów somatycznych w trakcie prowadzonej rehabilitacji ruchowej u kobiet z obrzękiem limfatycznym kończyny górnej po radykalnej mastektomii – badania longitudinalne
Autorzy:
Kopański, Zbigniew
Zyznawska, Joanna
Pięta, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1937203.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
radical mastectomy
upper limb lymphoedema
anthropometric parameters
longitudinal observation
radykalna mastektomia
obrzęk limfatyczny kończyny górnej
parametry antropometryczne
obserwacja longitudinalna
Opis:
Introduction: Lymphoedema of the upper limb (ULL) is one of the most unfavorable sequels of radical mastectomy. Mechanism of its formation is not completely elucidated. In some patients, constitutional predispositions of the operated women are considered responsible for lymphoedema formation. The existing somatic parameters may be useful in determining the risk of ULL development, however they are rarely addressed in longitudinal post-operative observations.Purpose of the study: The aim of the study was to observe changes in selected somatic parameters in women with and without ULL during post-operative follow-up after breast amputation.Material and method: The analysis comprised 45women, in whom ULL occurred after radical mastectomy. In this group of patients as well as in the control group (41 women without ULL), changes in body weight, and in the following indices: Rohrer, Quetelet, Pignet-Verweack, and BMI were analysed. These parameters were evaluated before the intervention and during a 5-year post-operative follow-up.Results: We observed that during the whole period of the control longitudinal study, mean values of body weight and of Rohrer, Quetelet and Pignet-Verweack indices statistically significantly differentiated the group of women with ULL from that without ULL. Only were mean BMI values comparable for both groups of women beginning with the 30th month after the intervention.Conclusions: It was shown that, despite the prolongation of the follow-up period, the anthropometric parameters (aside from the BMI) did not lose their pre-operative significance as factors significantly differentiating the groups of women with and without ULL.
Wstęp: Jednym z niekorzystnych następstw radykalnej mastektomii jest obrzęk limfatyczny kończyny górnej (OLKG). Mechanizm jego powstawania nie jest do końca wyjaśniony. U części chorych wskazuje się na predyspozycje konstytucjonalnych operowanych. Istniejące parametry somatyczne mogące być przydatnymi w szacowaniu ryzyko rozwoju OLKG rzadko są jednak przedmiotem longitudinalnych pooperacyjnych obserwacji. Cel badań: Celem badań było prześledzenie zmian wybranych parametrów somatycznych u kobiet z OLKG i bez OLKG w trakcie pooperacyjnej obserwacji po amputacji piersi. Materiał i metody: Analizie poddano 45 kobiet, u których wystąpił OLKG po radykalnej mastektomii. W tej grupie chorych jak również w grupie kontrolnej (41 kobiet bez OLKG) dokonano analizy zmian masy ciała oraz wskaźnika BMI, Rohrera, Queteleta i Pigneta-Verwaecka. Parametry te oceniano przed zabiegiem jak równieŜ w okresie 5 – letniej pooperacyjnej obserwacji. Wyniki: Stwierdzono, że przez cały czas trwania kontrolnych badań longitudinalnych średnie wartości masy ciała oraz wskaźnika Rohrera, Queteleta i Pigneta-Verwaecka. Znamienne statystycznie różnicowały grupę kobiet z OLKG od grupy bez obrzęku. Jedynie średnie wartości wskaźnika BMI od 30. miesiąca po zabiegu były porównywalne dla obu grup kobiet. Wniosek: Wykazano, że pomimo wydłużania okresu obserwacji, badane parametry antropometryczne (z wyjątkiem BMI) nie tracą swego przedoperacyjnego znaczenia czynników różnicujących w sposób istotny statystycznie grupy kobiet z OLKG od kobiet bez tego powikłania.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2006, 10(4); 11-17
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie zespołów cieśni
Management of entrapment neuropathies
Autorzy:
Jaskólski, Dariusz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061859.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
endoscopic surgery in entrapment neuropathies
entrapment neuropathies of the lower extremity
entrapment neuropathies of the median nerve
entrapment neuropathies of the radial nerve
entrapment neuropathies of the ulnar nerve
local steroid injections
management of entrapment neuropathies
thoracic outlet syndrome
zabiegi endoskopowe
zespoły cieśni nerwu pośrodkowego
zespół cieśni nerwu łokciowego
zespół górnego otworu klatki piersiowej
miejscowa steroidoterapia nerwu promieniowego
leczenie zachowawcze zespołów cieśni kończyny dolnej
Opis:
This paper reviews current knowledge on management of entrapment neuropathies. An attempt of conservative therapy is appropriate in patients showing no motor deficit, particularly if entrapment neuropathy is associated with an endocrine disorder, potentially avoidable physical activity or with external compression of the nerve. Even though the natural history of entrapment neuropathies is poorly understood, it is well known that their course is not necessarily progressive and spontaneous remissions are not exceptional. This advocates conservative treatment in patients with mild symptoms in early stages of the disease. Such a treatment must ensure getting rid of the factors responsible for development of the neuropathy and usually includes temporary immobilization of the affected limb. Currently available data do not support the value of local steroid injections. Management problems encountered in patients with diabetes mellitus and in the cases of double or multiple crush syndrome were also discussed. Basing on the most recently published clinical data the author reviews indications to surgical treatment in each of the entrapment neuropathies. Operative techniques and strategies were presented and briefly assessed. Attention was drawn to the possible advantages and disadvantages of endoscopic surgery for carpal tunnel syndrome as compared with the open surgery. The results of operative treatment were looked at pointing out typical side effects and complications.
W pracy przedstawiono aktualną wiedzę na temat leczenia zespołów cieśni. Próba leczenia zachowawczego jest uzasadniona w przypadkach przebiegających bez uszkodzenia włókien ruchowych, zwłaszcza gdy neuropatia wiąże się ze zmianami hormonalnymi, możliwą do uniknięcia aktywnością fizyczną lub uciskiem z zewnątrz. Choć historia naturalna zespołów tunelowych jest słabo poznana, to wiadomo, że ich przebieg nie musi być postępujący, a samoistne remisje nie należą do wyjątków, co rzutuje na wybór terapii u chorych z niezbyt nasilonymi objawami klinicznymi. Leczenie zachowawcze polega na usunięciu czynników odpowiedzialnych za rozwój neuropatii, a jego istotnym elementem jest czasowe unieruchomienie kończyny. Dostępne dane nie potwierdzają wartości leczniczej miejscowych wstrzyknięć steroidów. Omówiono problemy terapeutyczne występujące u chorych z cukrzycą oraz w przypadkach tzw. zespołu podwójnego zmiażdżenia. W oparciu o najnowsze dostępne publikacje omówiono wskazania do leczenia chirurgicznego oraz przedstawiono techniki i strategie operacyjne stosowane w poszczególnych zespołach cieśni. Zwrócono szczególną uwagę na przydatność zabiegów endoskopowych w zespole cieśni nadgarstka i ich porównanie z operacją klasyczną. Zaprezentowano wyniki leczenia chirurgicznego w poszczególnych neuropatiach, uwzględniając możliwe powikłania i ich leczenie.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 4; 267-276
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawy kliniczne zespołów cieśni
Clinical basis of entrapment neuropathies
Autorzy:
Jaskólski, Dariusz J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061809.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
entrapment neuropathies of the lower extremity
entrapment neuropathies of the median nerve
entrapment neuropathies of the radial nerve
entrapment neuropathies of the ulnar nerve
epidemiology of entrapment neuropathies
etiology of entrapment neuropathies
symptomatology of entrapment neuropathies
thoracic outlet syndrome
symptomatologia zespołów cieśni
zespoły cieśni nerwu pośrodkowego
zespoły cieśni nerwu promieniowego
zespół cieśni nerwu łokciowego zespół górnego otworu klatki piersiowej
zespoły cieśni kończyny dolnej
etiologia zespołów cieśni
epidemiologia zespołów cieśni
Opis:
Peripheral nerve entrapment is a condition of chronic injury of a nerve passing through a narrow, noncompliant anatomical canal. This leads to clinically apparent entrapment neuropathy with pain and paresthesias in distribution of the affected nerve, progressing to motor weakness and muscle atrophy. The most common peripheral nerve entrapment is carpal tunnel syndrome found in 0.5 to 3% of the population. In the US, patients with entrapment neuropathies make up 10 to 20% of all neurosurgical cases. Deformities resulting from bone fractures or arthritis may account for chronic nerve compression as found in the classic tardy ulnar palsy. Not unusually, nerves are compressed by atypical anatomical structures such as Struthers ligament (median nerve), arcades of Struthers (ulnar nerve) or arcade of Fröhse (radial nerve). Superficially located nerves are vulnerable to direct trauma during the routine daily activities as this is the case with the ulnar nerve at the elbow and with the superficial lateral femoral nerve in patients wearing tight jeans. Entrapment neuropathies are frequently associated with pregnancy and acromegaly, with metabolic disorders (diabetes mellitus, alcoholism, chronic hemodialyses) and with hereditary neuropathy with liability to pressure palsies (HNPP), the condition showing autosomal dominant inheritance and caused by the deletion of a segment of chromosome 17p11.2-12 which contains peripheral myelin protein-22 gene (PMP22). Following general considerations, the clinical symptoms and etiology of carpal tunnel syndrome, pronator teres syndrome, anterior interosseous nerve syndrome, entrapment of the ulnar nerve at the elbow and at the wrist and hand, posterior interosseous nerve syndrome, Wartenberg syndrome, thoracic outlet syndrome, entrapment of the suprascapular and musculocutaneous nerves, Roth syndrome, tarsal and anterior tarsal tunnel syndromes, neuropathies of peroneal nerves and saphenous nerve as well as Morton’s neuroma were reviewed in detail.
Istotą zespołów cieśni jest uszkodzenie nerwu obwodowego będące następstwem ucisku w wąskim i niepodatnym na rozciąganie kanale anatomicznym. Występująca wówczas neuropatia z uwięźnięcia objawia się najpierw bólem i parestezjami w polu unerwienia danego nerwu, następnie osłabieniem czucia powierzchniowego, a w zaawansowanych przypadkach także niedowładami i zanikami mięśni. Najczęściej występującą neuropatię z uwięźnięcia - zespół cieśni nadgarstka stwierdza się u 0,5-3% populacji. W USA chorzy z zespołami cieśni stanowią 10-20% pacjentów spotykanych w praktyce neurochirurgicznej. Zespołom cieśni sprzyjają urazy kostno-stawowe, jak to ma miejsce w tzw. opóźnionym uszkodzeniu nerwu łokciowego. Niekiedy nerwy bywają uciskane przez nietypowe struktury anatomiczne, takie jak np. więzadło Struthersa (nerw pośrodkowy), arkady Struthersa (nerw łokciowy) czy arkada Frohse’a (nerw międzykostny tylny). Istotną rolę odgrywa także ucisk z zewnątrz, np. na nerw łokciowy w okolicy łokcia lub nerw skórny boczny uda przez ciasne dżinsy. Rozwojowi neuropatii z uwięźnięcia sprzyjają również zmiany hormonalne (ciąża, akromegalia), metaboliczne (cukrzyca, alkoholizm, przewlekła dializoterapia) oraz tzw. dziedziczna neuropatia ze skłonnością do uciskowych uszkodzeń nerwów, dziedziczona autosomalnie dominująco, a spowodowana delecją 17p11.2-12 wywołującą zmniejszoną ekspresję genu odpowiedzialnego za syntezę jednego z białek mieliny nerwów obwodowych (PMP22). W części szczegółowej omówiono objawy kliniczne i patogenezę zespołów: cieśni nadgarstka, mięśnia nawrotnego obłego, nerwu międzykostnego przedniego, cieśni nerwu łokciowego w okolicy łokcia, kanału Guyona, nerwu międzykostnego tylnego, Wartenberga, otworu górnego klatki piersiowej, nerwu nadłopatkowego, nerwu mięśniowo-skórnego, Rotha, kanału kostki przyśrodkowej, cieśni nerwu strzałkowego wspólnego, przedniego cieśni stępu, nerwu strzałkowego powierzchownego, nerwu udowo--goleniowego i nerwoból Mortona.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 4; 232-241
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orthopedic upper limb appliances in post-stroke patients used in prevention of shoulder pain syndrome
Zaopatrzenie ortopedyczne kończyny górnej u chorych po udarze mózgu stosowane w profilaktyce zespołu bolesnego barku
Autorzy:
Gieremek, Krzysztof
Cieśla, Wojciech
Kubacki, Janusz
Rojczyk-Chmarek, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1939042.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Stroke
hemiplegic shoulder
orthopedic upper limb appliances
Rehabilitation
udar mózgu
zespół bolesnego barku hemiplegika
ortezy konczyny górnej
rehabilitacja
Opis:
Shoulder pain constitutes one of the more serious problems that occur after cerebral stroke. Such ailments concern evan 65% of patients. The so-called Painful Shoulder Syndrome of Hemiplegic (p.s.s.h) is often a result of negligence and delayed initiation of physiotherapy. Application of appropriate orthopaedic supply is an important element of the therapy. Possibilities of orthopedic appliances of paretic upper limb in post-stroke patients are commonly limited to forearm and arm orthesis or sling. Such equipment is, however, not sufficient, especially for patient’s shoulder joint. Post-stroke processes within the shoulder area occur in 81% of patients resulting in physical therapy difficulties and causing pain and limb dysfunction. The article presents aetiopathogenesis of hemiplegic shoulder; special attention is directed to the most common therapy and nursing mistakes. The article describes market analysis with regard to availability of modern orthopedic equipment for both prevention and treatment of the syndrome of hemiplegic shoulder. Advantages and disadvantages of the following devices were discussed: traditional sling, Itman’s sling, abduction pillow and Aperent Activ apparatus. The new, original type of orthopaedic supply: Hemi-Flex apparatus was described in a wider range. Significant advantages of this type of supply were stressed out, while a conclusion was also drawn that this supply should be an element of standard treatment of patients with paresis or plegia following cerebral stroke.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2008, 12(1); 25-31
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identyfikacja sił mięśniowych podczas chodu dzieci z zaburzeniami neurologicznymi
Identification of muscle forces during gait of children with neurological disorders
Autorzy:
Tejszerska, D
Świtoński, E
Michnik, R
Głowacka, A
Jochymczyk-Woźniak, K
Jureczko, P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/99132.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
siły mięśniowe
chód
zaburzenia neurologiczne
obliczenia numeryczne
kończyny dolne
muscle strength
gait
neurological disorders
numerical calculations
lower limbs
Opis:
W pracy przeprowadzono badania doświadczalne oraz badania modelowe chodu dzieci z zaburzeniami neurologicznymi. W obliczeniach numerycznych wykorzystano model matematyczny ruchu kończyn dolnych pozwalający na wyznaczenie sił generowanych przez mięśnie. Identyfikację sił mięśniowych przeprowadzono przy wykorzystaniu metod optymalizacyjnych.
This work investigates the experimental and model studies of children’s gait with neurological disorders. In numerical calculations was used a mathematical model of motion of the lower limbs, which helps to determine the forces generated by muscles. Identification of muscle forces was conducted using optimization methods.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2010, 4; 259-262
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncepcja stacjonarnego, interaktywnego rowerka rehabilitacyjnego dla dzieci
The concept of a stationary, interactive rehabilitation bicycle for children
Autorzy:
Chuchnowska, I.
Świder, J.
Sękala, A.
Baczyński, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/99382.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
rower rehabilitacyjny
dysfunkcja kończyny dolnej
rehabilitacja
małe dzieci
kinezyterapia
Glen Doman
rehabilitation bicycle
dysfunction of lower limb
rehabilitation
small children
physiotherapy
Opis:
W pracy przedstawiono koncepcję stacjonarnego, interaktywnego rowerka rehabilitacyjnego dla dzieci poniżej trzeciego roku życia. Rehabilitacja małych dzieci musi być dostosowana do ich potrzeb oraz możliwości, a także powinna w sposób wszechstronny uwzględniać ich odrębność strukturalną i czynnościową wynikającą z wieku. Leczenie dysfunkcji kończyn dolnych przy minimalnej świadomości dziecka podczas zabawy podnosi atrakcyjność rehabilitacji, zwiększając zainteresowanie małego pacjenta oraz umożliwia dłuższe wykonywanie różnych czynności nie powodując znudzenia. Koncepcję rowerku wykonano w programie Autodesk Inventor.
This paper presents the concept of a stationary, interactive rehabilitation bicycle for children below the age of three. The rehabilitation of small children has to be adjusted to their needs and possibilities and it should comprehensively take into account children’s structural and functional diversity related to their age. The treatment of dysfunction of lower limbs while the child is barely aware of it during play, increases the attractiveness of rehabilitation and thus child’s engagement and allows for longer exercises that do not cause boredom. The concept of the bicycle has been prepared with the use of Inventor software.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2010, 4; 35-38
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 58

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies