Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "klauzura" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Znaczenie klauzury w życiu duchowym mniszek. Nauczanie św. Cezarego z Arles
The importance of the cloister in the spiritual life of a nun. The teaching of st. Caesarius of Arles
Autorzy:
Wygralak, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613326.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Cezary z Arles
klauzura
reguła dla dziewic
cnota czystości
klasztor
Caesarius of Arles
enclosure
rule for virgins
the virtue of chastity
monastery
Opis:
The paper presents the teaching of St. Caesarius of Arles on the subject of the cloister in the life of a nun. It was based on The Letter to Nuns and Rule for Virgins. Caesarian indications are redolent with severity. Under no circumstances were nuns allowed to leave the monastery. They were also very limited in their contacts with the guests, especially with men. All of this was to protect them against the danger coming from such meetings, among which above all the bishop of Arles mentions the temptations against the virtue of chastity. At the same time the monastery is presented as a place safe for the development of all virtues. It is here that every nun finds everything that leads her to the unity with Jesus Christ. That is why her heart should be filled with joy and gratitude towards God.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 65; 717-726
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasadnicze zmiany w kanonicznym życiu kontemplacyjnym mniszek według konstytucji apostolskiej Vultum Dei quaerere i instrukcji Cor orans
Autorzy:
Szewczul, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372330.pdf
Data publikacji:
2019-03-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
mniszka
kanoniczne życie kontemplacyjne
autonomia
klauzura
federacje
formacja zakonna
nuns
canonical contemplative life
autonomy
enclosure
federation of monasteries
formation
Opis:
Apostolic constitution of Pope Francis regarding women’s contemplative life Vultum Dei quaerere published on 29.06.2016, and executory instruction Cor orans published on 1.04.2018 by Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life implements series of changes for life of nuns of enclosure. It was necessary, because previous apostolic constitution Sponsa Christi regarding life of nuns, prepared by Pope Pius XII was published 66 zears ago on 21.1.1915. Long time period separating both constitutions causes, among other things, that changes implemented by new documents are far-reaching, and cause partial derogation of four canons Canon Law Codex of 1983 still in force, and complete abrogation of some previous, no-code judical norms regarding nuns. Newness (Novum) of the published documents, in the first place, is that all nun’s cloisters have an obligation of membership of the respective federation; description of the required conditions necessary for the cloister to receive real, and judiciary autonomy, and reasons of its loss; changes in institution of enclosure, and exlaustration of the nuns, as well as extention of initial nun’s formation, and implementation of additional, obligatory stages in it, that is aspirant’s, and postulate’s period. All above mentioned changes have been discussed in the article. Changes are proceded by recalling the definition of the canonical contemplation life, formulated bz Pope Pius XI in reminded above constitution Sponsa Christi, and mentioned by Pope Francis again in constitution Vultum Dei quaerere. This type of the article structure seemed to be necessary, in order to allow reader to make an evaluation of the changes in a life of nuns, and first of all to get an answer to a question: if the changes will more successfuly lead the nuns to interior contemplation? General historical, and statistical facts regarding the life of nuns were also included in the article.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 1; 53-82
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązki zakonników wobec instytutu
Duties of Religious to the Institute
Autorzy:
Wróbel, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1998606.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
życie konsekrowane
klauzura
habit
zarząd
consecrated life
enclosure
management
Opis:
Osoby, które podejmują decyzję o życiu radami ewangelicznymi w instytucie zakonnym muszą mieć świadomość zarówno praw, jak i obowiązków, które przyjmują w związku z tym na siebie. W artykule podjęto tematykę obowiązków zakonników wobec instytutu, do którego należą. Dlatego też zostały przeanalizowane takie szczegółowe kwestie, jak: zamieszkanie w domu zakonnym, zachowanie klauzury, zarządzanie dobrami materialnymi, noszenie stroju zakonnego oraz zakaz podejmowania zajęć i obowiązków poza własnym instytutem bez zgody przełożonego. Przeprowadzona analiza poza charakterystyką poszczególnych obowiązków, ukazuje zmiany, jakie zostały wprowadzone przez ustawodawcę w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r.
People who make decisions about the life of evangelical counsels in a religious institute have to be aware of both the rights and the obligations they accept to fulfil. The article applies the issue of the religious duties to the institute to which they belong. Therefore the article discusses specific issues as: living in a religious house, keeping the enclosure, managing material goods, wearing a religious outfit and not taking classes and duties outside of the institute without the agreement of the superior. The analysis of canon law regulations carried out, besides the discussion of individual duties shows the changes introduced by the legislator in the 1983 Code of Canon Law.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2018, 7, 1; 109-125
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klauzura mniszek po konstytucji apostolskiej Vultum Dei quaerere
Cloister of Nuns after the Apostolic Constitution Vultum Dei quaerere
Autorzy:
Menke, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028999.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
klauzura
papieska klauzura
mendykanci
kontemplacja
mniszki
Dominikanki
Vultum Dei quaerere
papież Franciszek
cloister
papal cloister
mendicants
contemplation
nuns
Dominicans
Pope Francis
Opis:
Celem artykułu jest zdefiniowanie klauzury w klasztorach mniszek całkowicie oddanych kontemplacji (zastosowaną na konkretnym przykładzie mniszek dominikanek) oraz przedstawienie zmiany jej rozumienia po ostatnim dokumencie papieskim z 2016 r. Dotychczas była to klauzura papieska, rozumiana jako przywilej i specyficzna forma oderwania się od świata. Papież Franciszek w konstytucji apostolskiej Vultum Dei quaerere określa formy klauzury, które mają być wzbogaceniem, a nie przeszkodą w życiu religijnym konkretnej wspólnoty i które są oparte o realne warunki klasztoru. Dlatego wzywa do rewizji sposobu patrzenia na realizację konkretnej formy klauzury mniszek w poszczególnych klasztorach w odniesieniu do ich własnej tradycji. Oferuje on teraz mniszkom możliwość zdecydowania się co do formy klauzury (niekoniecznie już papieskiej), zdefiniowania jej w ius proprium danego instytutu i zachowywanie tej formy po zatwierdzeniu przez Kongregację Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.
The article aims with the definition of cloister nuns in monasteries focused solely on the contemplation (applied to a specific example of Dominican nuns) and changes in perception over the last papal document from the year 2016. It has always been papal cloister so far, conceived as a privilege and a specific way into seclusion from the world. Pope Francis in the Apostolic Constitution Vultum Dei quaerere provides some types of the cloisters, to be enriching and not an obstacle to the religious life of a specific community and are based on real conditions of the monastery. Therefore Pope Francis calls for a review of the looking at the implementation of specific forms of seclusion nuns in various convents in the context of their own tradition. He offers the Nuns the possibility to opt for some form of cloister (no longer necessarily the only papal cloister), modified it in the Ius proprium in the institute, and after confirmation of this form of the Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life, thus maintaining it.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 1; 91-114
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forma zapisu na sąd polubowny według Kodeksu postępowania cywilnego
The Form of an Arbitration Clause according to the Code of Civil Procedure
Autorzy:
Cioch, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807662.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
form of arbitration clause
arbitration clause
arbitration clause by reference
arbitration contract
forma zapisu na sąd polubowny
klauzura arbitrażowa
umowa o arbitraż
klauzura arbitrażowa przez odesłanie
Opis:
The article deals with legal issues and controversies related to the form of the arbitration clause according to the Code of Civil Procedure. The Author endorses the procedural character of an arbitration clause and analyses the reasons for the need to comply with the form of an arbitration clause, focusing by reference on the institution of arbitration clauses contained in statutes of commercial partnerships, cooperatives and associations, including sports organisations, as well as in regulations and contract templates of banks. This publication also makes a reference to undetermined effects of non-compliance with the form of an arbitration clause, providing practical examples of correct and incorrect wording of arbitration clauses.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2009, 19, 2; 19-41
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje mniszek zakonu kaznodziejskiego na Węgrzech w XX wieku
From the history of Dominican nuns in Hungary in the 20th century
A magyarországi Prédikátor Rend apácák xx. századi történetéből
Autorzy:
Stefaniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943804.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
dominikanki, fundacja, klasztor w Luksemburgu Limpertsbergu, przeorysza, Szeged, ścisła klauzura, Węgry
cloistered convent, Dominican nuns, foundation, Hungary, Monastery of Luxemburg‑Limpertsberg, papal closure, Prioress, Szeged
Opis:
W XX w. podjęto na Węgrzech dwie nieudane próby wznowienia działalności klasztoru mniszek Zakonu Kaznodziejskiego (dominikańskiego). Ostatni średniowieczny konwent istniejący na Wyspie Małgorzaty pod Budą upadł w wyniku tureckiej inwazji na kraj i śmierci w 1637 r. Barbáli Verebély, ostatniej dominikanki klauzurowej w klasztorze klarysek w Pożoniu (Pozsony, Pressburg, Bratislava). W 1948 r. prowincja dominikanów na Węgrzech podjęła dzieło powołania dominikańskiego klasztoru klauzurowego. Przebywały tam wówczas trzy węgierskiej narodowości mniszki z rozproszonego przez hitlerowców klasztoru w Luksemburgu. Zakonnice owe zamieszkały w tymczasowym klasztorze w Szegedzie i podjęły starania, aby zaprowadzić regularne życie kontemplacyjne. Przeoryszą została jedyna siostra chórowa, Ilona Szegedy (1914–2011). Do mniszek niebawem dołączyły dwie dominikanki czynne oraz wstąpiła świecka kandydatka, która jednak nie wytrwała w klasztorze. W 1950 r. konwent składał się z pięciu mniszek i jednej kandydatki. W wyniku zaostrzającego się konfliktu na linii Kościół – komunistyczne władze Ludowej Republiki Węgier doszło na terenie kraju do likwidacji klasztorów. Dominikanki, posłuszne woli biskupa Szegedu i Csanád, Endrego Hamvasa, 9 czerwca 1950 r. opuściły potajemnie klasztor i każda udała się w tylko sobie wiadomym kierunku. Odtąd aż do 1989 r. zakonnice żyły w konspiracji. Ten okres prześladowania Kościoła na Węgrzech przeżyła jedna mniszka, przeorysza Ilona Szegedy. Ponadto s. Margit Molnár została tajnie przyjęta do zakonu i złożyła śluby zakonne 12 października 1972 r. Po upadku komunizmu na Węgrzech pod kierownictwem mianowanej przeoryszą Margit Molnár zaczęła się w 1989 r. organizować wspólnota mniszek w zachodniowęgierskim Nagylózs. W 1990 r. został otwarty nowicjat, do którego zgłosiło się kilka kandydatek. Jednak jesienią 1994 r. siostry przeprowadziły się do Tápiószentmárton w komitacie Pest, gdzie miały budować dla siebie klasztor. Jednak z powodu różnych trudności nowicjuszki w 1996 r. przebywały najpierw w polskim klasztorze w Świętej Annie, a następnie wyjechały do klasztoru w Klausen w Niemczech, gdzie miały odbyć formację zakonną, a tamtejsza wspólnota zobowiązała się wziąć odpowiedzialność za późniejsze przeszczepienie zakonu
In the 20th century there were two attempts to resume the monastery of nuns of the Order of Preachers in Hungary. In 1948 three nuns settled in a monastery in Szeged. In 1950 there were five nuns and one candidate. The elimination of the monastic life was a consequence of intensifying conflict between the Church and the communist government in Hungary. Dominican sisters obeyed the bishop of Szeged and Csanád Endre Hamvas. On June 9, 1950 they secretly left the monastery and lived in the conspiracy until 1989. Two nuns survived the period of persecution of the Church. 1989 Margit Molnár was appointed a prioress and she started to organize a new community of Dominican nuns in Nagylózs. In 1990 a novitiate was opened and some of candidates came forward. In autumn 1994 the sisters moved to Tápiószentmárton. 1996 the novices housed in the Polish monastery of Święta Anna and then in Klausen in Germany. The Dominican community in Klausen undertook the task of revival of the monastic life in Hungary. But it did not take place. In 1997 the last two Dominican nuns bought a house in Göd. The last nun has been living there since December 7, 2011.
Magyarországon a XX. sz. folyamán kéz ízben próbálkoztak – sikertelenül – a Prédikátor (domonkos) rend apácazárdájának újjáélesztésére későközépkor utolsó, a budai Margitszegeten működő rendházának a török invázió, ill. a pozsonyi (Pressburg, Bratislava) kolostor utolsó klauzúrás domonkos nővére, Verebély Borbála 1637‑es halála miatt bekövetkezett megszűnte után. 1948‑ban a hitleri érában Luxemburgban feloszlatott kolostor három magyar nemzetiségű apácája, akik ekkor hazatértek Magyarországra – támogatásával felvállalták egy klauzúrás rendház létrehozását. Szegeden laktak, átmeneti kolostorban, s rendszeres szemlélődő életmódot igyekeztek folytatni. Az egyetlen korális nővér, Szegedy Ilona (1914–2011) lett a főnöknő. Az apácákhoz hamarosan csatlakozott két aktív domonkos nővér és egy világi jelölt is, aki azonban nem maradt meg a kolostorban. 1950 ben a konvent öt apácából és egy jelöltből állt. r. Az egyházzal való erősödő konfliktus eredményeképpen a Magyar Népköztársaság kommunista hatalma megszüntette a kolostorokat. A domonkos nővérek, engedelmeskedve Hamvas Endre Szeged‑Csanádi püspöknek, 1950. június 9‑én titokban elhagyták a kolostort, s mindegyek a saját, csak önmaga által ismert útra lépett. Az apácák egészen 1989‑ig illegalitásban éltek. A magyarországi üldözés ez időszakát egy nővér élte túl, Szegedy Ilona priorissza. Ezen felül Molnár Margit nővért titokban felvették a rendbe, aki 1972. október 12‑én tette le örökfogadalmát. A kommunizmus magyarországi bukása után a fent nevezett Molnár Margit nővér támogatásával 1989‑ben megkezdték egy apácaközösség szervezését a nyugat‑magyarországi Nagylózson. 1990‑ben megnyílt a novíciátus, és néhány jelölt jelentkezett. 1994 őszén azonban a nővérek a Pest megyei Tápiószentmártonba költöztek, hogy kolostort építsenek maguknak. Azonban a különböző ehézségek miatt a novíciák előbb a lengyelországi Szent Anna, majd a németországi Klausen kolostorába mentek, ahol szerzetesi életet élhettek, s ahol az ottani közösség felelősséget vállalt a rend csírájának későbbi magyarországi elületéséért. Ez azonban nem vezetett eredményre. Magyarországon két apáca maradt. Ebben az időben jóvátételként visszakapták a szegedi kolostort, és 1997‑ben egy tágas kertes házat vásároltak a Budapesttől északra fekvő Gödön. Itt halt meg Margit nővér 1998. január 16‑án. Egy apáca maradt, Nagybélteki Mária Dominica, akihez hamarosan csatlakozott Szegedy Ilona nővér. A kis létyzám (kettő) miatt a rend generális vezetése elutasította a kolostor jogi elismerését. 2011. december 7‑én elhunyt Szegedy Ilona nővér, tehát Magyarországon már csak egy apáca él, Nagybélteki Mária Dominica (Marianna), a többi magyar nemzetiségű klauzúrás domonkos nővér külföldi kolostorokban él, legtöbben a német Rieste‑Lageban.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2013, 33; 73-110
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies