Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "klasztor benedyktynek" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Miejsce klasztoru benedyktynek w Sierpcu i jego dóbr w obrazie kartograficznym miasta i okolicznych wsi w XVIII–XIX wieku
    Benedictine convent in Sierpc and its holdings in cartographic representation of the town and surrounding villages in the 18th–19th century
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11364378.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-22
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Sierpc
    klasztor benedyktynek
    uposażenie
    mapy
    Benedictine convent
    endowments
    maps
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest obraz kartograficzny dóbr klasztoru benedyktynek w Sierpcu w XVIII i XIX w. Najstarsze zachowane kartografika ukazujące klasztor, jego okolice i uposażenie powstały po drugim rozbiorze Rzeczypospolitej. Wówczas Sierpc trafił pod panowanie pruskie. W 1793 r. znalazł się w granicach utworzonej prowincji Prusy Południowe, stając się siedzibą powiatu. Natomiast po trzecim rozbiorze Polski, w wyniku zmian w podziałach administracyjnych ziem przyłączonych do państwa pruskiego powiat sierpecki włączono do powiatu mławskiego, znajdującego się w granicach departamentu płockiego usytuowanego w prowincji Prusy Nowowschodnie. W 1796 r. północna część Sierpca, należąca do benedyktynek, została przejęta przez rząd pruski i przekształcona w miasto rządowe. Majątki ziemskie będące własnością klasztoru sierpeckiego przeszły pod zarząd skarbu królewskiego. Benedyktynkom pozostawiono ziemie na wzgórzu w sąsiedztwie klasztoru oraz grunty położone przy klasztorze między drogą do Rypina a rzeką Sierpienicą. W końcu XVIII w. podjęto szeroko zakrojone prace pomiarowe i kartograficzne, których celem było wykonanie map przejmowanego przez Prusy obszaru Rzeczypospolitej. Sporządzono wówczas zarówno mapy topograficzne obejmujące zasięgiem całe prowincje, jak i mapy wielkoskalowe miast, bądź ich części, a także mapy gruntów przechodzących na własność państwa pruskiego. Najstarszą mapą wielkoskalową Sierpca zachowaną w zbiorach polskich jest plan gruntów należących do klasztoru benedyktynek, sporządzony 22 XII 1797 r. przez pruskiego konduktora królewskiego Goeppnera. Między 1830 a 1835 r. powstał plan sytuacyjny i niwelacyjny klasztoru i kościoła benedyktynek autorstwa budowniczego obwodu mławskiego Augusta Karola Pachali’ego. W 1865 r. budowniczy powiatu mławskiego, Józef Maleszewski wykonał wielobarwną techniką rękopiśmienną czteroarkuszowy plan sytuacyjny z rysunkami architektonicznymi kościoła i klasztoru benedyktynek. Wśród zachowanych źródeł kartograficznych do dziejów klasztoru sierpeckich benedyktynek i jego własności ziemskiej na uwagę zasługują przede wszystkim wielkoskalowe mapy gruntowe wsi, które po 1796 r. przeszły pod zarządu skarbu Królestwa Prus. Mapy wsi należących przed 1796 r. do klasztoru sierpeckiego sporządzili między 1799 a 1806 r. pruscy geometrzy kameralni na postawie własnych pomiarów. Kartografika te tworzą jeden z najbardziej kompletnych zbiorów map dotyczących dóbr klasztorów znajdujących się na ziemiach polskich zaboru pruskiego przejętych na przełomie XVIII i XIX w. przez państwo. Dziesięć zachowanych gruntowych kartografików obejmuje swym zasięgiem część własności ziemskiej klasztoru sierpeckich benedyktynek w czasie przejmowanie jej przez pruski skarb państwa po 1796 r. Ukazują one obraz kartograficzny Urszulewa, Szczutowa, Blizna, Studzieńca, Żarówki, Suska i Rogieniczek, czyli siedmiu spośród jedenastu wsi, które w końcu XVIII w. należały do klasztoru w Sierpcu. Wszystkie te mapy zostały wykonane na postawie dokładnych pomiarów, dlatego ukazany na nich obraz kartograficzny jest niezwykle dokładny i starannie przedstawiony. Na mapach wykreślono sieć hydrograficzną, opisując nazwami rzeki i jeziora oraz sieć komunikacyjną, drogi i mosty. Oznaczono i opisano granice wsi i folwarków, wyróżniono grunty orne, ogrody, łąki i lasy. Przedstawiono zabudowę wsi i folwarków, wyróżniając niektóre budowle (dwory, budynki folwarczne, kościoły, młyny, wiatraki, karczmy, cegielnie).
    zThe article focuses on cartographic representation of the Benedictine convent property in Sierpc in the 18th and 19th century. The oldest preserved cartographic documentation depicting the convent, its surroundings and property was drawn up after the Second Partition of Poland. At that time Sierpc came under Prussian rule. In 1793 it became part of the newly established province of South Prussia, becoming the seat of a county (powiat). After the Third Partition of Poland, however, as a result of changes in administrative boundaries of the lands incorporated into the Prussian state, Sierpc county was incorporated into the Mława county, within the boundaries of the Płock Department located in the Province of New East Prussia. In 1796, the northern part of Sierpc, belonging to the Benedictine nuns, was taken over by the Prussian government and transformed into a government town. Land estates owned by the Sierpc monastery came under the administration of the royal treasury. The Benedictine nuns were allowed to keep land on a hill in the vicinity of the monastery and land situated near the monastery between the road to Rypin and the Sierpienica river. At the end of the 18th century, extensive surveying and cartographic work was undertaken to draw maps of the Polish territories being taken over by Prussia. At that time, topographic maps of entire provinces, large-scale maps of cities and towns, or parts thereof, as well as maps of land transferred to Prussian jurisdiction were drawn up. The oldest large-scale map of Sierpc preserved in Polish archives is a plan of properties belonging to the Benedictine convent, drawn on 22 December 1797 by Prussian royal surveyor Goeppner. Between 1830 and 1835, a site and leveling plan of the Benedictine convent and church was drawn by August Karol Pachali, a builder of the Mława county. In 1865, Józef Maleszewski, a builder of the Mława county, hand-drew a multi-coloured, four-sheet site plan with architectural drawings of the Benedictine church and convent. Among the preserved cartographic sources in the history of the Sierpc Benedictine convent and its land holdings, the most noteworthy are large-scale land maps of villages, which after 1796 came under the administration of the treasury of the Kingdom of Prussia. Maps of villages belonging to the Sierpc monastery before 1796 were made between 1799 and 1806 by Prussian surveyors based on their own measurements. These cartographic works form one of the most complete collections of maps concerning monastery properties located in the Polish lands under Prussian rule and taken over by the state at the turn of the 18th and 19th centuries. Ten preserved land maps cover part of the land properties of the Sierpc Benedictine convent at the time when the land was being taken over by the Prussian treasury after 1796. They provide a cartographic representation of Urszulewo, Szczutowo, Blizno, Studzieniec, Żarówka, Susko and Rogieniczki, i.e. seven out of eleven villages that belonged to the Sierpc monastery at the end of the 18th century. All these maps were based on precise measurements, therefore the cartographic representation they provide is extraordinarily accurate and meticulously presented. The maps show the hydrographic network, describing rivers and lakes by name, as well as the transportation network, roads, and bridges. The boundaries of villages and farms are marked and described; arable lands, gardens, meadows, and forests are distinguished. Buildings of villages and manor farms are described and some buildings (manors, farm buildings, churches, mills, windmills, inns, brickyards) are highlighted.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2021, 28; 89-107
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Łaskami słynący obraz Ukrzyżowania Chrystusa z Sierpca. Historia, ikonografia, kult
    Miraculous image of the Crucifixion of Christ from Sierpc. History, iconography, cult
    Autorzy:
    Kowalski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2084574.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Płockie
    Tematy:
    Sierpc
    klasztor benedyktynek w Sierpcu
    obraz słynący łaskami
    ukrzyżowanie
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest dziejom zaginionego dziś obrazu Ukrzyżowania Chrystusa znajdującego się niegdyś w kościele cmentarnym pw. Świętego Krzyża w Sierpcu i przeniesionym w końcu XVIII wieku do prywatnej kaplicy mniszek benedyktynek w klasztorze w Sierpcu. Omówiona została ikonografia obrazu oraz treści ideowe w nim zawarte. Podjęta została również próba umiejscowienia roli obrazu w pobożności wiernych na przestrzeni dziejów.
    This article presents the story of the missing image of the Crucifixion of Christ. This image was once kept in the cemetery church of the Holy Cross in Sierpc. At the end of the 18th century the image was transferred to the private chapel of the Benedict nuns in the monastery in Sierpc. The article presents problems of iconography and ideological content. An attempt was made to place the role of the image in the devotion of the faithful.
    Źródło:
    Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2017, 2(251); 3-8
    0029-389X
    Pojawia się w:
    Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odbudowa pałacu Górków w Poznaniu
    LA RESTAURATION DU PALAIS DES GÓRKA À POZNAŃ
    Autorzy:
    Jakimowicz, Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/537959.pdf
    Data publikacji:
    1965
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    pałac Górków w Poznaniu
    klasztor benedyktynek
    Poznań
    Juliusz Minutoli
    portal renesansowy
    Muzeum Archeologiczne
    Opis:
    be palais des Górka est ila seule à Poznań, maison seigneuriale érigée dans te style Renaissance. Au cours du XVIe siècle, il appartient à la famille Górka au blason Łodzią de la haute noblesse et les plus hauts dignitaires de la Grande Pologne. Vers l ’année 1540, Andrzej Górka, starostę général et palatin entreprend la reconstruction des maisons gothiques qui lui appartiennent le long de la rue Wodna pour les relier, en un 'seul palais. Les détails de ce remaniement ne sont pas connus. Mais, en conséquence l ’on voit naître le nouveau programme architectonique d’un palais pourvu d’une cour intérieure entourée d ’arcades. Le palais des Górka à Poznań a joué un rôle important en tant que centre de la Réforme dont les membres de la famille étaient de puissants protecteurs. En 1Θ05, il devient la propriété des bénédictines de Chełmno, ordre qui possède depuis peu un couvent affilié à Poznań. Pendant les années 1605—1613 le corps de l ’ancien palais est remanié en chapelle et bâtiments conventuels. Au cours des XVIIe et XVIIIe siècles deux maisons adjacentes lui sont adjointes et il en résulté, vers le millieu du XVIIIe siècle, un agrandissement de la chapelle et du couvent. Lorsqu’après la cassation du couvent survenue en 1828, l ’édifice est octroyé à la fondation scolaire de Louise Radziwiłł, le remaniement qui suivit efface toute trace du style précédent. Le changement de l ’édifice en immeuble de location, à la fin du XIXe siècle, consomme la perte définitive de ses valeurs historiques. Du palais il n’est resté que le portail datant de 1548 et un fragment de colonne dans l ’ancienne cour. Les activités de la dernière guerre mondiale en 1945 réduisent île palais en ruines. Le monument historique méritait une reconstruction ne fut-ce que pour sa valeur historique locale. En outre, au cours des recherches anchitectoniques et archéologiques entreprises sur l’initiative du Conservateur Général de la Ville, après l’évacuation du gravat, grâce aux études historiques on a découvert sur le terrain dégagé divers vestiges rehaussant la valeur historique du bâtiment. On a également pu constater la distribution du terrain en lots à l ’époque gothique ainsi que, dans une certaine mesure, la disposition des maisons sur la base desquelles fut en son temps érigé le palais. Le tracé originaire du palais (XVIe s.) fut presque entièrement mis à jour ainsi que sa disposition. Les six colonnes sculptées provenant de la Renaissance et dévoilées au cours des travaux constituent une découverte précieuse. Elles soutiennent les arcades de la cour, qui constitue, comme il est bon de le souligner, l’unique cour à arcades connue dans l'architecture du XVIe siècle à Poznań. D’autres vestiges de moindre im,portance provenant du décor sculpté Renaissance ont été retrouvés dans les ruines de l ’ancien patlais. Mais un élément de premier ordre manqua à sa reconstruction: les résultats des investigations n’apportèrent aucune lumière en ce qui concerne l ’aspect de ses façades. Seules sont connues les façades baroques du couvent des bénédictines après son agrandissement (moitié du XVIIIe siècle), ceci d ’après le detsisin de Jules Minutoli (1833). Deux versions de la restauration du palais furent donc envisagées. Notamment celle de conserver le programme Renaissance de l’ordonnance spatiale du rez-de-chaussée et du premier étage en y joignant une façade simple d’architecture moderne. La seconde solution, adoptée entre autres pour la place du Vieux Marché de Poznań, consistait à suivre les principes de conservation des premières années d ’après-guerre et de reconstruire les façades selon la documentation antérieure aux travaux de remaniement du XIXe siècle, autrement dit, de reconstruire le couvent des bénédictines en conservant bien entendu, les éléments de la Renaissance. On a choisi cette seconde alternative. Le compromis exigé en ce cas par les nécessités de la conservation de l ’ordonnance et des vestiges de l’architecture du XVIe siècle et par la reconstruction des façades d’ensemble du XVIIIe siècle et son affectation à un but utille, d ’autre part, a été obtenu au prix d’une unification de l’ancien palais et des maisons qui lui furent jointes par l’ordre des bénédictines. Ceci concerne tant l’aspect de l ’ensemble que les intérieurs. Mais malgré cela et pour autant que l ’a permis le programme initial, la reconstruction de cet édifice reste en harmonie avec la conservation des éléments authentiques et historiques (surtout en ce qui concerne la cour intérieure). Toutefois, il semble discutable que la reconstruction des façades ait adopté les lignes baroques seyant à un modeste couvent provincial pour un monument dont la valeur historique principale consistait en sa disposition originaire de palais résidentiel du XVIe sècle. Actuellement, la reconstruction du 'paOEaiis des Górka touche à sa fin. Le bâtiment a été affecté au service du Musée Archéologique de Poznań.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 1965, 3; 13-21
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opactwo benedyktyńskie w Jarosławiu. Ochrona, konserwacja i zarządzanie po II wojnie światowej
    Benedictine Abbey in Jarosław. Protection, conservation and management after World War II
    Autorzy:
    Stęchły, Jadwiga Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927078.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    opactwo benedyktyńskie w Jarosławiu
    klasztor benedyktynek w Jarosławiu
    zarządzanie dziedzictwem
    problematyka ochrony konserwatorskiej po II wojnie światowej
    Benedictine abbey in Jarosław, Benedictine monastery in
    Jarosław, heritage management, conservation protection after World
    War II
    Opis:
    Przedmiotem opracowania jest problematyka ochrony i zarządzania zespołem kościelno-klasztornym sióstr benedyktynek w Jarosławiu po II wojnie światowej. Analiza tematu w wyznaczonym przedziale czasowym pozwoliła nakreślić interesujący obraz przemian w podejściu do zabytku i zarządzaniu dziedzictwem kulturowym. Te zmiany widoczne są szczególnie w okresie, kiedy opactwo wróciło na własność kościo¬ła. Wówczas obiekt należący do skarbu państwa, w którym decydował konserwator nadzorujący prace finansowane z środków państwowych, przeszedł w ręce instytucji, która ciężar finansowania wzięła na siebie. Decydentem stał się nowy właściciel, a urząd konserwatorski zszedł na dalszy plan. Ta transformacja jest odzwierciedleniem zmian ustrojowych i społeczno-gospodarczych w całym państwie. Skutkowała ona nowy¬mi szansami, ale i zagrożeniami dla zabytku. W przypadku opactwa, co ważne, zarządca dość szybko zrozumiał znaczenie i wartość założenia kościelno-klasztornego, nie tylko jako kompleksu sakralnego, ale jako dziedzictwa niosącego ze sobą potencjał rozwoju kulturowego, duchowego, społecznego i ekonomicznego.
    The subject of the study is the issue of protection and management of the Benedictine Sisters church and monastery complex in Jarosław after World War II. The analysis of the topic within a set time period shows an interesting picture of the changes in the approach to the monument and the management of cultural heritage. These changes are particularly noticeable in the period when the abbey once again became the property of the church. At that time, the building which earlier belonged to the state treasury and was managed by the monument protection officer who supervised the works financed from state resources, passed into the hands of an institution which took over the burden of financing. Decisions were made by the new owner, and the monument protection office no longer played a decisive role. This transformation reflects systemic and socio-economic changes in the whole country. It resulted in new opportunities, but also threats to the monument. What is important, in the case of the abbey, the administrator quickly understood the meaning and value of the church and monastery complex, not only as a sacred complex, but also as a heritage with the potential for cultural, spiritual, social and economic development.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2019, 2; 31-62
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W sprawie dwu siedemnastowiecznych kamiennych tablic z Poznania. Przyczynek do historii poznańskiego klasztoru panien benedyktynek
    Autorzy:
    Stróżyk, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/949352.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    foundational plaque
    hierogram IHS
    Jesuit badge
    monastic heraldry
    St. Adalbert Hill in Poznań
    Benedictine convent in Poznań
    Magdalena Mortęska
    tablica fundacyjna
    godło jezuitów
    heraldyka zakonna
    Wzgórze św. Wojciecha w Poznaniu
    klasztor benedyktynek w Poznaniu
    Opis:
    Artykuł dotyczy pochodzenia dwóch kamiennych tablic znajdujących się na Wzgórzu Świętego Wojciecha w Poznaniu, łączonych z tamtejszymi fundacjami mieszczanina Macieja Mydelnika. Obiekty łączyć jednak należy z klasztorem benedyktynek, fundowanym w Poznaniu na początku XVII w. 
    The paper is concerned with origins of two stone plaques on St. Adalbert Hill in Poznań, traditionally connected with the foundations of the burgher Maciej Mydelnik for the church there. However, the plaques should be linked with the Benedictine convent founded in Poznań at the beginning of the 17th century.
    Źródło:
    Roczniki Historyczne; 2018, 84
    0324-8585
    Pojawia się w:
    Roczniki Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies