Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kingdom of poland" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 258
Tytuł:
Герб роду панів Гербуртів ХІІІ-початку XVII ст.
Herburt Coat of Arms from the 13th Century to the Early 17th Century
Herb rodowy Herburtów od XIII do początku XVII wieku
Autorzy:
Однороженко, Олег
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666130.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Herburtowie z Felsztyna
herb Herburt
ziemie ruskie Korony Królestwa Polskiego
modyfikacje herbów
heraldyka
herb
pieczęć
Herburts from Felsztyn
Herburt coat of arms
Russian lands of the Crown of the Kingdom of Poland
changes in coats of arms
heraldry
coat of arms
seal
Opis:
Herb rodowy Herburtów od połowy XIII do początku XVII wieku przedstawiał się na‑ stępująco: na tarczy jabłko przebite trzema mieczami. Jednak od przełomu XVI-XVII wieku poszczególni przedstawiciele rodu uzupełniali tę kompozycję figurą krzyża umieszczoną nad jabłkiem. Jednocześnie możemy zaobserwować znaczną kolorystyczną odmienność różnych figur herbu, głównie w zawartości emblematów hełmów. Pomimo faktu, że w klejnotach her‑ bów rodu Herburtów znajdujemy zwykle pawie lub strusie pióra, różnica w ich liczbie i ko‑ lorze (wraz ze zmianą koloru labr i figur na tarczy) natychmiast umożliwia rozpoznanie 19 odmian herbu używanego przez różnych przedstawicieli rodu. Taka zmienność drugorzędnych elementów ogólnego emblematu była charakterystyczna zarówno dla czesko-morawskich, jak i ruskich gałęzi rodu. W tym drugim przypadku obserwowana zmienność była swoistą kon‑ tynuacją tradycji charakterystycznych dla herbów szlacheckich na ziemiach Korony Czeskiej.
Źródło:
Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2019, 11; 220-261
2080-492X
2353-9720
Pojawia się w:
Średniowiecze Polskie i Powszechne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moje wspomnienia Stanisława Srzednickiego jako źródło historyczne. Część II
My Memoirs by Stanislaw Srzednicki as a historical source. Part II
Autorzy:
Zywert, Eryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39994812.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Stanisław Srzednicki
Królestwo Polskie
Sąd Najwyższy
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego
pamiętnik
krytyka źródła historycznego
Stanislaw Srzednicki
Congress Kingdom of Poland
Supreme Court
First President of the Supreme Court
diary
criticism of the historical source
Opis:
Moje wspomnienia Stanisława Srzednickiego są źródłem narracyjnym o nieustalonej wciąż przydatności w badaniach dziejów Królestwa Polskiego. Celem zaprezentowanych badań jest krytyka źródłowa pamiętnika w ramach trzech obszarów tematycznych wyznaczonych wybranymi wspomnieniami odnoszącymi się do rodziny (część I), kształcenia i kariery zawodowej pamiętnikarza (część II). Przeprowadzona analiza umożliwia ustalenie wiarygodności relacji Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego oraz pozwala wskazać dostrzeżone rozbieżności faktograficzne, określić ich skalę i wyjaśnić prawdopodobne przyczyny powstania. Rezultaty tej pracy dają podstawę do oceny przydatności Moich wspomnień jako źródła historycznego w badaniach nad drugą połową XIX w. i początkiem XX w. Naturalnym korelatem prowadzonych rozważań staje się zarys sylwetki Stanisława Srzednickiego – ważnego urzędnika sądowego Królestwa Polskiego, który odegrał niepoślednią rolę w polskim procesie państwo- i prawotwórczym II Rzeczypospolitej Polskiej.
My Memoirs by Stanislaw Srzednicki is a narrative source of yet undetermined usefulness in the study of the history of the Congress Kingdom of Poland. The purpose of the presented research is the source criticism of the memoir within the framework of three thematic areas designated by selected memories relating to family (part I), education and professional career of the memoirist (part II). The undertaken analysis enables determining the reliability of the First President of the Supreme Court’s account and allows indicating factual discrepancies, assessing their scale and explaining their probable causes. The results of this work provide a basis for evaluating the usefulness of My Memoirs as a historical source in the study of the second half of the 19th century and the beginning of the 20th century. A story of Stanislaw Srzednicki – an important court official of the Congress Kingdom of Poland who played an indispensable role in the Polish state- and law-making process of the Second Polish Republic – becomes a natural correlate of the conducted analysis.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2023, XXVI, 26; 49-75
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moje wspomnienia Stanisława Srzednickiego jako źródło historyczne. Część I
My Memoirs by Stanislaw Srzednicki as a historical source. Part I
Autorzy:
Zywert, Eryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2189320.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Stanisław Srzednicki
Krolestwo Polskie
Sąd Najwyższy
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego
pamiętnik
krytyka źrodła historycznego
Stanislaw Srzednicki
Congress Kingdom of Poland
Supreme Court
First President of the Supreme Court
diary
criticism of the historical source
Opis:
Moje wspomnienia Stanisława Srzednickiego są źródłem narracyjnym o nieustalonej wciąż przydatności w badaniach dziejów Królestwa Polskiego. Celem zaprezentowanych badań jest krytyka źródłowa pamiętnika w ramach trzech obszarów tematycznych wyznaczonych wybranymi wspomnieniami odnoszącymi się do rodziny (część I), kształcenia i kariery zawodowej pamiętnikarza (część II). Przeprowadzona analiza umożliwia ustalenie wiarygodności relacji Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego oraz pozwala wskazać dostrzeżone rozbieżności faktograficzne, określić ich skalę i wyjaśnić prawdopodobne przyczyny powstania. Rezultaty tej pracy dają podstawę do oceny przydatności Moich wspomnień jako źródła historycznego w badaniach nad drugą połową XIX w. i początkiem XX w. Naturalnym korelatem prowadzonych rozważań staje się zarys sylwetki Stanisława Srzednickiego – ważnego urzędnika sądowego Królestwa Polskiego, który odegrał niepoślednią rolę w polskim procesie państwo- i prawotwórczym II Rzeczypospolitej Polskiej.
My Memoirs by Stanislaw Srzednicki is a narrative source of yet undetermined usefulness in the study of the history of the Congress Kingdom of Poland. The purpose of the presented research is the source criticism of the memoir within the framework of three thematic areas designated by selected memories relating to family (part I), education and professional career of the memoirist (part II). The undertaken analysis enables determining the reliability of the First President of the Supreme Court’s account and allows indicating factual discrepancies, assessing their scale and explaining their probable causes. The results of this work provide a basis for evaluating the usefulness of My Memoirs as a historical source in the study of the second half of the 19th century and the beginning of the 20th century. A story of Stanislaw Srzednicki – an important court official of the Congress Kingdom of Poland who played an indispensable role in the Polish state- and law-making process of the Second Polish Republic – becomes a natural correlate of the conducted analysis.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2022, XXV, 25; 191-207
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznane wspomnienie o biskupie Adamie Prosperze Burzyńskim
The unknown memoirs about Bishop Adam Prosper Burzyński
Autorzy:
Ziółek, Ewa M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022023.pdf
Data publikacji:
2016-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
the Diocese of Sandomierz
Bishop Adam Prosper Burzyński
, the Church in the Kingdom of Poland
diecezja sandomierska
bp Adam Prosper Burzyński
Kościół w dobie Królestwa Polskiego
Opis:
The published source is Rev. Jan Chryzostom Dąbrowski’s memoirs about the Bishop of Sandomierz Adam Prosper Burzyński (1755-1830). It is a hitherto unknown and newly discovered manuscript in the collection of the Library of the Catholic University of Lublin (KUL). It presents an interesting person, a missionary in Egypt in his youth and from 1820 onwards the bishop and organizer of the Diocese of Sandomierz. It includes both Burzynski’s memoirs about missions in the Middle East, which were told to his seminarians by him, as well as a description of the life of the seminarians in the 1820s. The author, Rev. Dabrowski, was also an interesting person. His clerical career was interrupted by the January Uprising, as he was exiled to stay in Siberia for supporting it; and after his return to the country in 1870, the tsarist authorities did not allow him to perform any function in the diocese.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2016, 106; 355-370
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania historyczne roli i statusu języka polskiego w systemie edukacji w Galicji 1. połowy XIX wieku
Historical conditioning of the role and status of the Polish language in the education system in Galicia in the first half of the 19th century
Autorzy:
Zimmermann, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044891.pdf
Data publikacji:
2016-12-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Habsburg Monarchy
Austrian Empire
19th century
education system
school system
primary school
secondary school
School Law
Partitions of Poland
first partition of Poland
third partition of Poland
Galicia
Kingdom of Galicia and Lodomeria
Polish
Opis:
During the partitions of Poland in 1772, 1795 and 1815 its southern part was annexed by the Habsburg Monarchy and integrated into the Austrian Empire as the Kingdom of Galicia and Lodomeria. Till the end of World War I the inhabitants of Galicia were citizens of the Austrian Empire and their lives were influenced by the political and social ideology of the Austrian government. One of the most significant changes were connected to the language issue. Austrian or German-speaking officials came to Galicia and so did German as it became the main administrative language. This was also the case for the Austrian education system, which mainly focused on teaching German language as they wanted to integrate the multilingual and multicultural inhabitants of the Austrian Empire under the leadership of the Austrian rulers.This article deals with the issue how the Austrian education system influenced the development and understanding of national consciousness of the Polish population in Galicia in the first half of the 19th century by analysing which role the Polish language played in the primary and secondary school system. This period is important because it shows the main intentions of the Austrian educational system and also because the first important School Laws were passed, which influenced the education system in Galicia for over half the century.This article is structured in two parts. The first part contains an analysis of the most important School Laws. The aim is to show the intentions and the ideology which guided the Austrian government in creating the education system and to analyse which role the Polish language played in it. The second part deals with the actual effects of the Austrian education policy for the young Polish generations of Galicia. This will allow a more realistic interpretation of the influence the education system in Galicia had on building or suppressing the development of a Polish national consciousness. This part includes analyses of school statistics and most importantly memories from schooldays from former Galician school children which gives an inside on the role the Polish language played in the school and in their own lives.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2016, 23, 2; 245-262
1233-8672
2450-4939
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O relacjach polsko-żydowskich w Lublinie w XX wieku (do 1939 roku)
On the Polish-Jewish Relations in Lublin in the 20th century (until 1939)
Autorzy:
Zieliński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116815.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Lublin
Polish-Jewish cooperation
interwar period
Kingdom of Poland
Catholic University of Lublin
Yeshiva Khakhmei Lublin
współpraca polsko-żydowska
okres międzywojenny
Królestwo Polskie
Katolicki Uniwersytet Lubelski
Lubelska Szkoła Mędrców
Opis:
Stosunki polsko-żydowskie w Lublinie w XX wieku nie różniły się zbytnio od tych odnotowanych w innych podobnych wielkością ośrodkach miejskich Królestwa Polskiego i niepodległej Polski w okresie międzywojennym. Jednak pewna specyfika miasta, rola, jaką odegrało w czasie Wielkiej Wojny, to, że znajdował się tam Katolicki Uniwersytet i Lubelska Szkoła Mędrców zdeterminowały wzajemne relacje. Artykuł nakreśla najważniejsze problemy, konflikty i płaszczyzny współpracy Polaków i Żydów w Lublinie w latach 1900-1939.
The Polish-Jewish relations in Lublin in the 20th century did not differ much from those recorded in other similar-sized urban centres of the Kingdom of Poland and independent Poland during the inter-war period. However, some specific of the city, the role played during the Great War, the fact that the Catholic University and Yeshiva Khakhmei Lublin were located there, determined the mutual relations. The article sketches the most important problems, conflicts, and platforms for cooperation between the Poles and the Jews in Lublin between the years 1900-1939.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2018, 8, 7-8; 43-61
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Remarks About the Jewish Emigration From the Kingdom of Poland to USA Before WWI
Uwagi na temat emigracji żydowskiej z Królestwa Polskiego do USA przed pierwszą wojną światową
Autorzy:
Zieliński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33758201.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Jews
emigration
Kingdom of Poland
USA
migration networks
Żydzi
emigracja
Królestwo Polskie
sieci migracyjne
Opis:
Before 1914, more than 2 million Jews arrived in the United States of America, accounting for nearly 6% of all European emigration to that country. It is estimated that up to 70% of Jewish immigrants in the United States were subjects of the Tsar, and up to a third of them came from the Polish lands of the Russian empire. Jews from the Kingdom of Poland were the first among the inhabitants of the Russian Empire to establish legal and illegal migration channels. This was due to the proximity of the German-Russian border and thus easier access to German ports, as well as the ties connecting the Jews in the Kingdom with their co-religionists in the Prussian partition. Based on the literature on the subject and statistical data, the article discusses the volume of emigration from the Polish lands with special emphasis on the emigration of Jews from the Kingdom of Poland, the circumstances and causes of emigration with consideration given to changing theories on the subject, the nature of Jewish emigration and migration routes. The aim of this article is, first of all, to review the present state of research on the overseas emigration of Jews from the Kingdom of Poland and then to indicate source materials and literature that will help in further research.
Przed 1914 r. do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej przybyło ponad 2 mln Żydów, co stanowiło blisko 6% całej emigracji europejskiej do tego kraju. Szacuje się, że nawet 70% imigrantów żydowskich w USA stanowili poddani cara, a nawet trzecia część z nich przyjechała z ziem polskich zaboru rosyjskiego. Żydzi z Królestwa Polskiego jako pierwsi spośród mieszkańców Imperium Rosyjskiego utworzyli legalne i nielegalne kanały migracyjne. Wynikało to z bliskości granicy niemiecko-rosyjskiej, a tym samym łatwiejszego dostępu do portów niemieckich, a także więzi łączących Żydów w Królestwie z ich współwyznawcami w zaborze pruskim. W artykule w oparciu o literaturę przedmiotu i dane statystyczne omówione zostały: wielkość emigracji z ziem polskich ze szczególnym uwzględnieniem emigracji Żydów z Królestwa Polskiego, okoliczności i przyczyny emigracji z uwzględnieniem zmieniających się teorii na ten temat, charakter emigracji żydowskiej i szlaki migracyjne. Artkuł ma na celu przede wszystkim przegląd dotychczasowego stanu badań nad zamorską emigracją Żydów z Królestwa Polskiego i wskazanie materiałów źródłowych i literatury pomocnych w dalszych badaniach.
Źródło:
Res Historica; 2022, 53; 315-341
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Anti-Semitic Riots on the Territories of the Kingdom of Poland at the Beginning of Independence
Autorzy:
Zieliński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117289.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Kielce pogrom
Polish-Ukrainian conflict
Eastern Galicia
Lviv events
anti-Semitism
Polish-Jewish relations
the Kingdom of Poland
pogrom kielecki
konflikt polsko-ukraiński
Galicja Wschodnia
wydarzenia lwowskie
antysemityzm
stosunki polsko-żydowskie
Królestwo Polskie
Opis:
The last year of the Great War brought the enhancement of the activities of the political parties, both the Polish and the Jewish ones, as well as deterioration of Polish-Jewish rela-tions. The attitudes reluctant to cooperate with the Poles took hold among the Jews or rather a belief that there were no actual chances for the agreeable fixing of its principles. Another reason for the mutual grievances became forcing the national and cultural autonomy by some of the Jewish parties and the attempts to search for the adherents of such demands in the West. The events in Lvov (Lviv, Lemberg) and the growing Polish-Ukrainian conflict in the Eastern Galicia became yet another inflammatory point in the Polish-Jewish relations. The rumours, which reached the Kingdom of Poland saying that the Jews sympathised with the Ukrainians in Galicia and ‘shoot the Polish soldiers at the back’ added to the traditional accusations addressed at Jews (cooperation with the Germans and Austrians, sympathising with the communists), one more element, the consequences of which are hard to ignore. At the same time, the anti-Semitic propaganda has collected all the oppositional declarations of the Jews and their critical remarks about the Polish rules and then, distorting them consciously, presented the Jewish population as an element hostile to the Polish state, which in general was not true. In autumn 1918, the Jewish population greeted the liberation of the Polish lands with fear. Those were not groundless fears: one could notice, as early as in spring that year that the hostility towards the Jews undertook the increasingly severe forms. The serious anti Semitic riots took place in the Kingdom of Poland in November 1918, and some of them, like the one in Kielce and probably in a few other towns of the Kielce Province, were in fact pogroms. The next year brought a new wave of anti-Jewish pogroms and violence.
Ostatni rok Wielkiej Wojny przyniósł nasilenie działalności partii politycznych, zarówno polskich, jak i żydowskich, a także pogorszenie stosunków polsko-żydowskich. Wśród Żydów utrwalała się postawa niechętna współpracy z Polakami, a raczej przekonanie, że nie ma realnych szans na ugodowe ustalenie jej zasad. Inną przyczyną wzajemnych pretensji stało się forsowanie przez część stronnictw żydowskich autonomii narodowej i kulturalnej oraz próby poszukiwania zwolenników takich postulatów na Zachodzie. Kolejnym punktem zapalnym w stosunkach polsko-żydowskich stały się wydarzenia lwowskie (Lwów) i narastający konflikt polsko-ukraiński w Galicji Wschodniej. Pogłoski, które docierały do Królestwa Polskiego, mówiące o tym, że Żydzi sympatyzują z Ukraińcami w Galicji i „strzelają w plecy polskim żołnierzom”, dodały do tradycyjnych oskarżeń kierowanych pod adresem Żydów (współpraca z Niemcami i Austriakami, sympatyzowanie z komunistami) jeszcze jeden element, którego konsekwencje trudno zignorować. Równocześnie propaganda antysemicka zebrała wszystkie opozycyjne deklaracje Żydów i ich krytyczne uwagi pod adresem polskich zasad, a następnie, świadomie je przeinaczając, przedstawiła ludność żydowską jako element wrogi państwu polskiemu, co na ogół nie było prawdą. Jesienią 1918 roku ludność żydowska z obawą powitała wyzwolenie ziem polskich. Nie były to obawy bezpodstawne: już wiosną tego roku można było zauważyć, że wrogość wobec Żydów przybierała coraz ostrzejsze formy. Poważne rozruchy antysemickie miały miejsce w Królestwie Polskim w listopadzie 1918 roku, a niektóre z nich, jak ten w Kielcach i zapewne w kilku innych miastach województwa kieleckiego, były w istocie pogromami. Kolejny rok przyniósł nową falę pogromów i przemocy antyżydowskiej.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2013, 3, 3; 87-94
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Jews and the evacuation of Russians from the Kingdom of Poland in 1915
Autorzy:
Zieliński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116872.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
The Kingdom of Poland
Galicia
Jews
war
Królestwo Polskie
Galicja
Żydzi
wojna
Opis:
It is estimated that during the first year of the war about 1,200,000 people were evacuated from the Kingdom of Poland (including tsarist officers, Russian teachers, officials, Orthodox clergy, workers from military factories and railroaders). The attempt to estimate the number of the inhabitants of the Kingdom of Poland who were forced to move to Russia due to the war events is not easy. It is estimated that up to the moment when the Central States started to occupy the whole country, 800,000 to 1,000,000 people – besides ethnic Russians – were either forced to move or voluntarily left Poland, but those figures include also the part of Galicia occupied by the Russians. The data considers mostly Poles, and it’s difficult to establish the number of refugees of other nationalities, especially the Jews, who were often sent from place to place and did not leave the territory of the country. Accepting the most often quoted total number of 1,000,000 people displaced from the ‘Russian Poland’, Lithuania and Galicia and taking into consideration the fact that the Polish rescue organisations did not register and did not know about the fate of all the evacuated people, we may estimate the number of the escapees from ‘Russian Poland’ as 750,000 – 850,000 thousand. According to the statistics prepared by the Jewish aid committees in St. Petersburg, Moscow, Kiev and Odessa for the day of 20 May 1915, 526,000 Jews from the Kingdom of Poland, the Lithuanian provinces, the Volhynia, Podole and Kurland, as well as the occupied part of Galicia were exiled, evacuated or escaped because of the approaching troops. According to some sources, ca. 340,000 of them were inhabitants of the Kingdom of Poland. The evacuation of Russians in 1915 was accompanied not only by the most violent expulsions, but also by scorched earth policy. The peasants and the Jews were among those who suffered the most. However, for the Jews from Poland and Lithuania the war and evacuation was one of the most difficult experiences they had ever encountered. It turned out that the tsarist army was a true pillar of anti-Semitism, but robberies and destructions caused by the army were escalated by the local population.
Szacuje się, że w pierwszym roku wojny z Królestwa Polskiego ewakuowano około 1 200 000 osób (w tym oficerów carskich, nauczycieli rosyjskich, urzędników, duchowieństwo prawosławne, robotników fabryk wojskowych i kolejarzy). Próba oszacowania liczby mieszkańców Królestwa Polskiego, którzy z powodu wydarzeń wojennych zostali zmuszeni do przeniesienia się do Rosji, nie jest łatwa. Ocenia się, że do momentu, gdy państwa centralne zaczęły zajmować cały kraj, od 800 do 1 000 000 osób – poza etnicznymi Rosjanami – było zmuszonych do przeprowadzki lub dobrowolnego wyjazdu z Polski, ale liczby te obejmują również część Galicji zajętą przez ludność narodową. Dane dotyczą głównie Polaków i trudno ustalić liczbę uchodźców innych narodowości, zwłaszcza Żydów, którzy często byli wysyłani z miejsca na miejsce i nie opuszczali terytorium kraju. Przyjmując najczęściej podawaną łączną liczbę 1 000 000 osób przesiedlonych z „rosyjskiej Polski”, Litwy i Galicji oraz biorąc pod uwagę fakt, że polskie organizacje ratownicze nie zarejestrowały się i nie wiedziały o losach wszystkich ewakuowanych osób, liczbę uciekinierów z „rosyjskiej Polski” szacuje się na 750 000–850 000 tys. Według statystyk sporządzonych przez żydowskie komitety pomocy w Petersburgu, Moskwie, Kijowie i Odessie na dzień 20 maja 1915 r. 526 tys. Żydów z Królestwa Polskiego, województw litewskich, Wołynia, Podola i Kurlandu oraz okupowana część Galicji została zesłana, ewakuowana lub uciekła z powodu zbliżających się wojsk. Według niektórych źródeł ok. 340 000 z nich było mieszkańcami Królestwa Polskiego. Ewakuacji Rosjan w 1915 roku towarzyszyły nie tylko najgwałtowniejsze wypędzenia, ale także polityka spalonej ziemi. Najbardziej ucierpieli chłopi i Żydzi. Jednak dla Żydów z Polski i Litwy wojna i ewakuacja były jednym z najtrudniejszych doświadczeń, jakie kiedykolwiek napotkali. Okazało się, że armia carska była prawdziwym filarem antysemityzmu, ale rabunki i zniszczenia powodowane przez wojsko były intensyfikowane przez miejscową ludność.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2016, 6, 6; 11-20
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legia Litewsko-Wołyńska w powstaniu listopadowym : Organizacja i formowanie (luty–kwiecień 1831)
The Lithuanian-Volyn Legion during the November Uprising. Organization and Formation (February–April 1831)
Die Litauisch-Wolynische Legion im Novemberaufstand. Organisation und Gründung (Februar–April 1831)
Autorzy:
Zdrojewski, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148654.pdf
Data publikacji:
2022-11-28
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Lithuanian-Volyn Legion
Lithuania
November Uprising
war of 1831
Grochów
Kingdom of Poland
Königreich Polen
Litauisch-Wolynische Legion
Litauen
Novemberaufstand
Krieg von 1831
Królestwo Polskie
Legia Litewsko-Wołyńska
Litwa
powstanie listopadowe
wojna 1831 r.
Opis:
W artykule omówiono proces formowania i organizacji Legii Litewsko-Wołyńskiej w powstaniu listopadowym do momentu jej przejścia na etat Komisji Rządowej Wojny w kwietniu 1831 r. Zachowane materiały źródłowe pozwoliły na szczegółową analizę problemów, które pojawiły się przy realizacji projektu. Dużą uwagę poświęcono kwestiom politycznym, które doprowadziły ostatecznie do powołania formacji oraz roli ofi cerów osobiście angażujących się we wszelkie działania na rzecz jednostki. Poruszono kwestię umundurowania i zaopatrzenia żołnierzy Legii Litewsko-Wołyńskiej. Na koniec przedstawiono faktyczny udział formacji w bitwie pod Grochowem 25 lutego 1831 r., analizując przy tym raporty dowódców polskich dywizji oraz pamiętniki i relacje uczestników walk.
The article discusses the process of forming and organizing the Lithuanian-Volyn Legion during the November Uprising until it became subordinated to Governmental War Commission in April 1831. The preserved source materials allowed for a detailed analysis of the problems that arose during the implementation of the project. Considerable attention is devoted to political issues that ultimately led to the establishment of the formation and the role of officers who were personally involved in all activities for the benefit of the unit. The issue of uniforms and supplies for the soldiers of the Lithuanian-Volyn Legion is also discussed. Finally, the actual participation of the formation during the Battle of Grochów on 25 February 1831, is presented, evidence for which was obtained through an analysis of reports from the Polish commanders and the diaries and accounts of the combatants.
Der Aufsatz erörtert den Prozess der Bildung und Organisation der Litauisch-Wolynischen Legion während des Novemberaufstandes bis zu ihrer Überführung in den Dienst der Regierungskriegskommission im April 1831. Das erhaltene Quellenmaterial ermöglichte eine detaillierte Analyse der Probleme, die während dieses Unternehmens auft raten. Große Aufmerksamkeit wurde den politischen Fragen gewidmet, die letztlich zur Gründung der Einheit führten, sowie der Rolle der Offi ziere, die persönlich an allen Aktivitäten der Einheit beteiligt waren. Besprochen wurde auch die Frage nach den Uniformen und der Ausstattung der Angehörigen der Litauisch-Wolynischen Legion. Schließlich wird die tatsächliche Teilnahme der Formation an der Schlacht von Grochów am 25. Februar 1831 dargestellt, wobei die Berichte der polnischen Divisionskommandeure sowie die Tagebücher und Berichte der Kombattanten analysiert werden.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 3(281); 9-34
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Defender of the Marriage Bond in Secular Matrimonial Law in the Kingdom of Poland in the 19th Century
Autorzy:
Zarzycki, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618685.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
defender of the marriage bond
divorce
marriage annulment
legal separation of marriage
the Kingdom of Poland
the Civil Code of the Kingdom of Poland
obrońca węzła małżeńskiego
rozwód
unieważnienie małżeństwa
separacja prawna małżeństwa
Królestwo Polskie
Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego
Opis:
It was not until 1741, during the pontificate of Pope Benedict XIV, that the office of defender of the bond (defensor vinculi or defensor matrimonium) appeared in church matrimonial law. Next it was applied both to the matrimonial secular codifications in some European countries, as well as to partitioning legislation in our country. Until 1825, during the times of the Duchy of Warsaw and the Kingdom of Poland, in matrimonial cases there was applied the French legislation (the Napoleonic Code) which was of a highly secular character, and did not provide for the office of defender of the bond. Polish conservative factions, mainly the clergy of the Catholic Church, did not like such a state of affairs. There were postulated changes to matrimonial law regulations towards the confessional character, as well as implementation of the office of defender of the bond – following the ABGB pattern of 1811 in the Habsburg Monarchy – taking into account the domestic demands. The first attempts at reforms in this regard (1817–1818) ended in failure. Subsequent changes in marriage law, in the Kingdom of Poland, were implemented in 1825 under the name of the Civil Code of the Polish Kingdom. The Code would have allowed a defender of the bond to appear before a court in such cases as divorce, termination of marriage, or legal separation (“divorce from bed-and-board”). Such a state of affairs was still not appreciated by the Catholic clergy who ultimately led to the adoption of a new marriage law in 1836. New law was of a highly confessional character and referred to jurisdictions and laws of individual religious organizations. These provisions, as amended, were in force in Poland (in the former Kingdom of Poland) until 31 December 1945. 
Urząd obrońcy węzła małżeńskiego (defensor vinculi lub defensor matrimonium) pojawił się w małżeńskim prawie kościelnym dopiero w 1741 r. za pontyfikatu papieża Benedykta XIV. Później został recypowany do świeckich kodyfikacji małżeńskich w niektórych państwach europejskich, także w niektórych ustawodawstwach zaborczych na terenie naszego kraju. W czasach Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego do 1825 r. w sprawach małżeńskich obowiązywało ustawodawstwo francuskie (Kodeks Napoleona), które miało rodowód wybitnie świecki i nie przewidywało instytucji obrońcy węzła małżeńskiego. Taki stan rzeczy nie podobał się polskim ugrupowaniom konserwatywnym, głównie duchowieństwu Kościoła katolickiego. Postulowano zmienić przepisy prawa małżeńskiego w kierunku konfesyjnym i wprowadzić instytucję obrońcy węzła małżeńskiego, za wzorcem ABGB z 1811 r. w Monarchii Habsburskiej, przy uwzględnieniu własnych rodzimych postulatów. Pierwsze próby reform w tym zakresie (1817–1818) zakończyły się fiaskiem. Kolejne zmiany prawa małżeńskiego w Królestwie Polskim udało się wprowadzić w 1825 r. pod nazwą Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego. Kodeks ten przewidywał udział obrońcy węzła małżeńskiego w takich sądowych sprawach małżeńskich, jak rozwód, unieważnienie małżeństwa czy separacja (zwana „rozłączeniem co do stołu i łoża”). Taki stan rzeczy nadal nie podobał się duchowieństwu katolickiemu, które doprowadziło ostatecznie do uchwalenia nowego prawa małżeńskiego w 1836 r. Nowe prawo miało charakter wybitnie konfesyjny i odsyłało do jurysdykcji i praw poszczególnych związków wyznaniowych. Przepisy te, ze zmianami, obowiązywały w Polsce, na terenie byłego Królestwa Polskiego, aż do 31 grudnia 1945 r.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rewolucja lutowa i jej konsekwencje w propagandzie środowisk lewicy niepodległościowej w Królestwie Polskim w 1917 roku
Autorzy:
Zackiewicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632001.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the February Revolution, 1917, Russia, the Kingdom of Poland, propaganda, leftist independence circles
rewolucja lutowa, 1917, Rosja, Królestwo Polskie, propaganda, lewica niepodległościowa
Opis:
One of the key events for the Polish cause during World War I was the February Revolution of 1917. This was reflected, among others, in propaganda of Polish left-wing parties (the Polish Socialist Party, the Polish People's Party, the Party of National Independence etc.) for whom Józef Piłsudski was the main authority.Politicians of these parties claimed that the fall of tsarism in Russia was caused by several factors. First of all, the following issues were mentioned: weakness of tsarist rule and wartime defeats; shortages of food supply in cities;  activities of both the liberal opposition and the revolutionary movement in Russia; and last but not least, external (British) inspiration of the coup d'état.In the propaganda of left-wing independence parties, Russian liberals were criticized. Paweł Milukov, Aleksander Guczkow and other politicians from this circle were accused of imperialist tendencies. The hopes of Polish activists were associated with the actions of Russian democratic socialists, above all Aleksander Kiereński. It was thought that revolutionary changes in Russia would end only after reaching peace.In the summer and autumn of 1917, among Polish socialists and other left-wing sympathizers of Piłsudski, there was a widespread conviction that Russia was on the verge of another coup d'état.
Jednym z kluczowych wydarzeń z punktu widzenia sprawy polskiej w czasie I wojny światowej była rewolucja lutowa. Znalazło to w 1917 r. odzwierciedlenie między innymi w propagandzie lewicowych partii niepodległościowych z Królestwa Polskiego (Polska Partia Socjalistyczna, Polskie Stronnictwo Ludowe, Partia Niezawisłości Narodowej i inne), dla których głównym autorytetem pozostawał Józef Piłsudski.Politycy wspomnianych partii twierdzili, że upadek caratu w Rosji był uwarunkowany różnymi czynnikami. Wskazywano tu na takie przede wszystkim kwestie jak: słabość władzy carskiej i klęski wojenne Rosji; braki żywnościowe w miastach; działalność zarówno opozycji liberalnej, jak też ruchu rewolucyjnego w Rosji; a także, zewnętrzna (brytyjska) inspiracja przewrotu.W propagandzie partii lewicy niepodległościowej poddawano zdecydowanej krytyce rosyjskich liberałów, którzy objęli władzę po przewrocie. Paweł Milukow, Aleksander Guczkow i inni politycy z tego kręgu byli oskarżani o imperialistyczne tendencje. Nadzieje działaczy polskiej niepodległościowej lewicy wiązały się z aktywnością rosyjskich demokratycznych socjalistów, zwłaszcza zaś Aleksandra Kiereńskiego. Powszechne było też przekonanie, że rewolucyjne przeobrażenia zakończą się w Rosji dopiero w momencie zawarcia pokoju.Latem i jesienią 1917 r. polscy socjaliści i inni lewicowi sympatycy Piłsudskiego z Królestwa Polskiego byli przekonani, że Rosja znajduje się u progu kolejnego przewrotu, a dni rządu Kiereńskiego są już policzone.
Źródło:
Res Historica; 2019, 47
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The so‑called “council of eight” in the summer campaign of 1410
Autorzy:
Wróbel, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938088.pdf
Data publikacji:
2019-12-17
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
history of wars
kingdom of poland
teutonic order in prussia
polish medieval magnates
Opis:
The paper presents the issue of the functioning of a narrow group of royal advisors – the so‑called “council of eight” during the summer campaign of 1410, about which Jan Długosz wrote in his chronicle. Several days after entering the Prussian territory, the king chose from among all his advisors eight trusted people led by Vytautas the Great. The circumstances in which this group was selected allow to perceive the king’s decision as a remedial measure against the difficulties in the realisation of the campaign plan. These people were chosen due to their influence with the nobility and their importance in the king’s environment. Other criteria – political allegiance, territorial origin – played a secondary role. The main idea of selecting this narrow group of advisors was to improve the efficiency of the decision‑making process in the time of war. Its functioning was visible in the key moments of the campaign (councils before and after the Battle of Grunwald, talks with Heinrich von Plauen, decision to stop the siege of Marienburg). Most of the members were given management over the castles won in Prussia from the king. This exclusive group was dissolved with the end of the summer campaign.
Źródło:
Studia z Dziejów Średniowiecza; 2019, 23; 304-322
2544-2562
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Średniowiecza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doktryner czy pragmatyk? Rajmund Rembieliński jako prezes Komisji Województwa Mazowieckiego (1816–1832)
A Dogmatist or Pragmatist? Rajmund Rembieliński as President of Mazovia Province Commission (1816–1832)
Доктринер или прагматик? Раймунд Рембелински – председатель Комиссии Мазовецкого воеводства (1816–1832)
Autorzy:
Woźniak, Krzysztof Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953252.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Раймунд Рембелински
индустриализация Польского Королевства
текстильное производство
город
история Лодзи в ХIХ в.
чиновники в Польском Королевстве ХIХ в.
rajmund rembieliński
uprzemysłowienie królestwa polskiego
historia
łodzi w xix w.
urzędnicy w królestwie polskim xix w.
industrialization of the kingdom of
poland
textile industry
city
history of łódź in the 19th c.
civil servants
in the 19th c.
kingdom of poland
Opis:
Rajmund Rembieliński (1774–1841), President of Mazovia Province Commission in 1816–1832, elaborated a new model of civil servant whose priority is public interest. Following the assumptions of economic liberalism, he flexibly adapted them to the conditions and needs of the agricultural country, far behind the Western Europe. Revealing such features as determination, obstinacy, uncompromising attitude and haste, he advocated projects whose implementation created foundations of building and developing textile industry in the Kingdom of Poland. Obeying financial discipline, he skillfully joined state control with promoting initiatives of private entrepreneurs. Aiming at system solutions, he warned against pathologies in economic life and showed how to eliminate them. He got personally involved in designing and town planning works in emerging industrial cities. He created and implemented a wide program of care over craftsmen coming to the Kingdom of Poland. He did not avoid mistakes while assessing expertise and financial possibilities of foreign entrepreneurs. However, it was a typical phenomenon for the countries starting to build capitalistic structures.
Раймунд Рамбелински (1774–1841), исполняющий в 1816–1832 гг. функцию председателя Комиссии Мазовецкого воеводства, выработал новую модель государственного чиновника, целью которого являлось благополучие общества. Он принимал программу хозяйственного либерализма, әластично применял ее к условиям и потребностям земледельческой страны, отстающей по отношению к западной Европе. Проявляя определенные черты: решительность, твердость, бескомпромиссность, поспешность, он форсировал проекты, реализация которых создала прочный фундамент для строительства и развития текстильного производства в Польском Королевстве. Придерживаясь финансовой дисциплины, умело соединял государственный аппарат штатов с выдвижением инициатив частных предпринимателей. Стремясь к системным развязкам, предупреждал о патологии в хозяйственной жизни и подсказывал способы их решения. Принимал личное участие в работах, связанных с планированием и урбанистикой в новых растущих промышленных городах. Создавал и реализовывал широкую программу опеки над прибывающими в Польское Королевство ремесленниками. Конечно, не обошлось без ошибок в оценке профессиональных достижений и финансовых возможностей предпринимателей. Однако, такое явление было типичным для стран, развивающих свои капиталистические структуры.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2015, 23
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba uprzemysłowienia Uniejowa w latach 20.-30. XIX wieku
Industrialization attempt in Uniejów in the 20’s–30’s of the 19th century
Autorzy:
Woźniak, Krzysztof Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038295.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Uniejów
przemysł włókienniczy
osadnictwo przemysłowe
Królestwo Polskie w XIX w.
textile industry
industrial settlement
Kingdom of Poland in XIX c.
Opis:
Podjęta w latach 1823–1824 próba zorganizowania w Uniejowie osady fabrycznej i uprzemysłowienia miasta nie powiodła się. Wytwórczość bawełniana i lniarska, zainicjowana przez cudzoziemskich rzemieślników, nie znalazła odpowiedniego wsparcia ze strony władz miejskich i wojewódzkich. W artykule scharakteryzowano grupę pierwszych uniejowskich „fabrykantów” i zakres podjętej przez nich działalności oraz wskazano przyczyny niepowodzenia w industrializacji miasta.
The attempt, made in 1823–1824, to organize in Uniejów a factory settlement and to industrialize the town, was not successful. Cotton and flax manufacturing initiated by foreign crafts - men did not receive sufficient support from the city and province authorities. The article presents the group of the first ‘manufacturers’ in Uniejów and the scope of their activities, and explains the reasons for the failure to industrialize the city.
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2018, 7; 17-28
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 258

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies