Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kingdom of hungary" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The Divorce Law in the Kingdom of Hungary
Autorzy:
Lanczova, Ingrid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782546.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
divorce law
Kingdom of Hungary
Opis:
Artykuł jest poświęcony historii prawa rozwodowego w Królestwie Węgier. Znalazły się w nim informacje dotyczące węgierskiego prawa rozwodowego już od XI w. Autorka skupia się przede wszystkim na normach prawnych z 1894 r. (XXXI/1894) znanych jako węgierskie prawo małżeńskie. Wspomniany akt prawny (XXXI/1894) umożliwiał na Węgrzech pełne rozwiązanie małżeństwa i pozwalał na ponowne zawarcie małżeństwa niezależnie od przynależności religijnej małżonków. W artykule zostały opisane: historyczne tło wprowadzania wspomnianego aktu oraz reakcja Kościoła katolickiego na tę zmianę prawną. Szczególną uwagę poświęcono artykułowi 77, który poszerzył listę powodów stanowiących podstawę rozwodów. Jednocześnie tekst pokazuje konsekwencje wprowadzenia tego aktu także poza granicami Królestwa Węgier.
In this article, we present the history of divorce law in the Kingdom of Hungary. The reader is briefly informed about the Hungarian divorce law since the 11th century; however, attention is drawn primarily to Law XXXI/1894. This law, also known as the Marriage Act, was adopted for the Hungarian territory within the Austro‑Hungarian Empire, where it allowed dissolubility of Hungarian marriages. We describe the historical background of the adoption of the Marriage Act and the reaction of the Catholic Church to it. Next, there is an analysis of all divorce grounds according to the Marriage Act. A special attention is paid to Section 77, which softened the strictness of divorce law. Finally, an interesting effect of the Marriage Act beyond the borders of Hungary is demonstrated.
Źródło:
Z Dziejów Prawa; 2017, 10; 43-59
1898-6986
2353-9879
Pojawia się w:
Z Dziejów Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kresťanstvo medzi Veľkou Moravou a Uhorskom: otázka kontinuity a diskontinuity
Christianity between Great Moravia and the Hungarian Kingdom. Questions of Continuity and Discontinuity
Autorzy:
Steinhübel, Ján
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164347.pdf
Data publikacji:
2014-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Great Moravia
christianity
Kingdom of Hungary
Early middle ages
Opis:
A Transylvanian Prince Gyula I made a visit to Constantinople in 953, where he was baptised. The Patriarch of Constantinople ordained a monk Hierotheus the Hungarian as a bishop, who later baptised the family of Gyula. He also initiated the process of christianising his principality. Gyula’s daughter Sarolt married the Hungarian Prince Géza. Sarolt was very vigorous and she had a strong infl uence upon her husband. It was her who convinced Géza to invite Christian missionaries to Hungary in 972. She also established the fi rst Hungarian bishopric in her residence of Veszprém. This bishopric was consecrated to the Archangel Michael, to whom also the church in the residence of her father in Alba Iulia (Gyulafehérvár) was dedicated, later rebuilt and honoured with the title of the episcopal cathedral. Michael was not the only patron saint to protect Veszprém. There was also a rotunda of Saint George, considered a very old one at the time. Sarolt wanted to consecrate some church to Saint Michael in Veszprém, because she used to pray to him in Alba Iulia. That was the reason the bishopric of Veszprém did not accept the older dedication to Saint George. The cult of Saint George was very common in Bavaria during the nineth century, yet we have no evidence of Saint George veneration on the territory of Bavarian border marks – and for the same reason there is no evidence of it among the dedications of Pribina’s and Kocel’s churches in Pannonia. The rotunda in Veszprém was defi nitely not erected in Carolingian times and its dedication was not of Bavarian origin. Therefore, we can assume that is of Great Moravian origin. Another member of the Arpád dynasty was given a name Severin (Hungarian: Szörény) at his baptism in 972, but an old-Hungarian chronicler wrote down his name in the distorted form ‘Zyrind‘. Severin was the Duke of Szomogy, just as his son and successor, i.e., Koppány. Karolda, Sarolt’s older sister is believed to have been his wife. The Hungarian Prince Géza had younger brother Michael. The name Michael, which he took at his baptism in 972, was very popular in Bulgaria already in 866, when Bulgarian Prince Boris took this name at his baptism. If Michael took a Christian name popular in Bulgaria, he could have fulfi lled a wish of his Christian wife of probably Bulgarian origin, further indicated by her sons’ names, i.e., Ladislav and Vazul, which are derivations from the names Vladislav and Vasilij. Michael’s Bulgarian wife, as well as Géza’s Sarolt and Zyrind’s Karold, were Christians from their childhood and they persuaded their pagan husbands to accept Christian baptism. Members of the Arpadian state, who received their baptisms in 972, could be infl uenced by the impact of Great Moravian and Carolingian Christianity, which partially outlasted in the old pre-Hungarian centres, for example in Nitra, Bratislava, Blatnohrad, Veszprém and Pécs.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2014, 1(6); 42-61
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
To Question the Existence of Authorities to Prosecute Crimes and Represent the State in the Medieval Kingdom of Hungary
Autorzy:
Považan, Michal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/926197.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
prosecution, Kingdom of Hungary, Middle Ages, crimen publicum, criminal law, trial
Opis:
Nowadays, the office of public prosecutor is the commonly accepted legal institution in the Western legal culture. Its existence is understood as something taken for granted. This was different in the Middle Ages. At first, the criminal trial proceedings were not distinguished from the civil ones, and therefore they were conducted on the basis of the same fundamental principles. There was no public authority engaged in instituting the criminal trial. The latter had to be instituted by private individuals who were the injured parties. This had an impact on the forming of the concept of crime which was not viewed as an offence against the society or the State but against the injured individual. The paper is concerned with the medieval Kingdom of Hungary and discusses the development of State structures, criminal substitutive law and the criminal procedure.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2012, 5, 1; 1-12
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish and Hungarian lords in the entourage of Władysław, King of Poland and Hungary 1440–1442
Autorzy:
Novák, Ádám
Bacsa, Balázs Antal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938113.pdf
Data publikacji:
2019-12-17
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
kingdom of poland
kingdom of hungary
king władysław iii
king’s entourage
seals
polish lords
Opis:
Based on the analysis of sources it can be stated that Polish presence near the king was constant and significant. The most significant officials temporarily supported the king, but did not accompany the ruler on his military campaigns. The king held Polish–Hungarian joint councils from as early as 1440. It is most probable that a significant part of the Poles took the Hungarian efforts of Władysław seriously, and many noble families saw great potential in a Hungarian service. In this paper we endeavored to call attention to the fact that a vast amount of Polish‑related genealogical data (seals, itinerary supplements) can be found from this era in the Hungarian and Austrian archives. We hope that this collection will provide assistance to many in their research.
Źródło:
Studia z Dziejów Średniowiecza; 2019, 23; 183-198
2544-2562
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Średniowiecza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jesuit libraries and popular Jesuit literature in Kingdom of Hungary in the 17th century. Interconnection between Hungarian and Polish Jesuit book culture
Autorzy:
Špániová, Marta
Lichnerová, Lucia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195917.pdf
Data publikacji:
2021-07-06
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Jesuit libraries
Jesuit literature
Kingdom of Hungary
Slovak territory
17th century
Polonica
Opis:
The authors present the characteristics of Jesuit libraries in the Kingdom of Hungary in terms of their content, with special focus on works by the most influential Jesuit authors, which were among the most numerous ones in Hungarian Jesuit libraries. The authors also draw attention to the most popular titles published by the Hungarian Jesuits in the 17th century, which can be considered bestsellers of Baroque Catholic literature not only in the Kingdom of Hungary, but also abroad. Many of them also found their readers in Poland and were translated into Polish. Furthermore, the authors point to the interconnection between Hungarian and Polish Jesuit book culture and the Jesuit Polonica in Hungarian Jesuit libraries and typographies of the 17th-18th century. The Hungarian book culture does not mean the book culture of contemporary Hungary, but of Kingdom of Hungary. This paper focus on the Jesuits from the Slovak territory, which was a part of Kingdom of Hungary for 800 years (from 11th century to 1918). The essential research sources are the international educational program Ratio Atque Institutio Studiorum Societatis Jesu and catalogues of Hungarian Jesuit libraries, located in Slovakia, from the years 1632–1782.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2021, 15, 2; 159-173
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Solus cum Deo solo. Rehoľa pavlínov v stredovekom Uhorsku
Solus cum Deo solo. Pauline Fathers in Medieval Hungary
Autorzy:
Hlavačková, Miriam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164824.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Paulini
klasztory
Królestwo Węgier
Maciej Korwin
Pauline Fathers
Monasteries
The Kingdom of Hungary
Matthias Corvinus
Opis:
The purpose of this paper is to present the short history of the Order of Saint Paul the First Hermit which was following the spiritual lifestyle of the „first hermit”, Saint Paul of T hebes († 342). The paper starts with the description of a foundation of the order in the first half of the 13th century, when hermits started to live in hermitages in the Patach Mountains in the Diocese of Pécs and in the Pilis Mountains in the south-east of Esztergom, and in its major part it focuses on the later development of the Pauline monasteries in the territory of the medieval Hungarian Kingdom. The Order of Saint Paul the First Hermit (Ordo Fratrum Eremitarum Sancti Pauli Primi Eremitae) was following the spiritual lifestyle of the „first hermit”, Saint Paul of Thebes († 342). The formation of this order started in the first half of the 13th century, when hermits started to live in hermitages in the Patach Mountains in the Diocese of Pécs and in the Pilis Mountains in the south-east of Esztergom, following the example of the Old-Christian hermits in the deserts of Egypt. Blessed Eusebius of Esztergom († 1270) united the hermits who were scattered in caves and around 1250 they built the Holy Cross Monastery close to what is today Kesztölc-Klastrompuszta. Approvals granted by a legate of the Pope, Cardinal Gentilis of Montefiore, were an important step in the process of the formation of this new Order of Pauline Fathers, allowing them to follow the rule of Saint Augustine and create their own constitution. The centre of this monastic society and the seat of the General Priory was the monastery connected to the St. Lawrence Church in Buda. The contemplative nature of the order was clearly implied by their motto Solus cum Deo solo, and the religious practices of the monks included meditation near the relics of saints, the recitation of numerous prayers for the dead and the intensive worship of Mary. The order thrived in the 14th century: while 22 Pauline monasteries were built during the 40 year reign of Louis the Great (1342–1382), 16 monasteries were founded in 70 years plus that followed (1382–1458). The defeat of Hungarian troops at Mohács (1526) did great damage to the order. However, Turkish ravages were not the only cause of the dissolution of the monasteries at that time. The rapidly-spreading ideas of reformation also drew the attention of important Hungarian noblemen; even though they were the descendants of the founders of the monasteries, they converted to Protestantism and appropriated the possessions of the church in their territories.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2017, 4 (15); 36-55
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal Education in Hungary in the period of the Kingdom of Hungary
Autorzy:
Hamza, Gábor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621447.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Królestwo Węgier, nauczanie prawa, prawo krajowe, prawo rzymskie
Kingdom of Hungary, legal education, national law, Roman law
Opis:
The author presents Genesis, the ways and aims of legal education in Hungarian uni-versities, with a special focus on the Faculty of Law in Trnava, which was establishedin January 1667 (now Eötvös Loránd University in Budapest). The tradition of legaleducation has common European roots and is connected with the medieval foundationof universities in Bologna, where the priority was given to Roman law education.Due to the process of specialization and new tendencies in teaching in West Euro-pean universities, the Hungarian universities were also modernized and enlarged. Theexceptional position in education was dedicated to Roman and canonical law, but inthe Kingdom of Hungary domestic national law was also taught – a practice that hasexisted at the Faculty of Law in Trnava from its very beginnings.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2017, 16, 2; 9-19
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hrabia Maurycy August Beniowski (1746–1786) – Polak, Węgier, Słowak albo kosmopolita?
Count Mauritius August Benyovszky (1746–1786) – the Pole, Hungarian, Slovak or cosmopolitan?
Autorzy:
Kunec, Patrick
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164742.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Mauritius August Benyovszky
National Identity
History
Kingdom of Hungary
Maurycy August Beniowski
tożsamość narodowa
historia
królestwo Węgier
Opis:
In this article we focus on the question of the national identity of a famous adventurer and traveller Count Mauritius August Benyovszky (Polish: Beniowski, 1746–1786). Despite the fact that Benyovszky was born in present-day Slovakia and he sometimes described himself as a Pole, his national identity could not be labelled as either Slovak or Polish.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2016, 1(10); 139-148
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Walloon settlers in Spiš in the Middle Ages
Walońscy osadnicy na Spiszu w średniowieczu
Autorzy:
Marek, Miloš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31014900.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Walonowie
migracja
osadnictwo
region spiski
Spiskie Włochy
Słowacja
królestwo Węgier
średniowiecze
Walloons
migration
settlement
Spiš county
Spišské Vlachy
Slovakia
kingdom of Hungary
Middle Ages
Opis:
In the kingdom of Hungary we assume the presence of a Romance-speaking population as early as in the 11th century. Other groups of Latins, mainly Walloons, immigrated during the 12th century to Transylvania, along with the Flemish people, and to other important cities of the kingdom (Esztergom, Székesfehérvár, Oradea Mare, Pécs, Zagreb). But also into Spiš county. The most important Wallonian locality in the upper part of the country (Slovakia) was established in Spišské Vlachy located in the vicinity of the important German locality of Spišské Podhradie, where Saxon ʻguestsʼ were the first to be documented in Spiš. The presence of Walloons in Spiš is generally associated with the construction of the nearby Spiš castle although there may have been other reasons for their arrival. The local settlement is first recorded in sources in 1243, when King Bela IV. granted the settlers from Spišské Vlachy a special privilege. But Latin hospites in Spiš county lived not only in Spišské Vlachy and its immediate surroundings. The presence of individuals from the Romance language area is testified in other localities of Spiš as well, mostly in villages of the Hornád river valley (Aranyás, Mečedelovce, Odorín, Žehra and so on). The Wallonian community in Spiš wasn´t very numerous in comparison with local Slavs or German (Saxon) settlers and very soon was gradually assimilated in the domestic Slovak or German environment.
Możemy założyć, że w królestwie Węgier ludność romańskojęzyczna pojawiła się już w XI wieku. Inne grupy tej ludności, głównie Walonów, w XII wieku imigrowały wraz z Flamandami do Transylwanii oraz do innych ważnych miast królestwa (Esztergom, Székesfehérvár, Oradea Mare, Pecz, Zagrzeb), jak również na Spisz. Najważniejsza osada walońska w górnej części kraju (Słowacja) powstała w Spiskich Włochach (Spišské Vlachy), położonych w pobliżu ważnej niemieckiej miejscowości Spiskie Podgrodzie (dawniej Podegrodzie Spiskie, Spišské Podhradie), gdzie jako pierwsi na Spiszu udokumentowani zostali saksońscy „goście”. Obecność Walonów na Spiszu wiąże się na ogół z budową pobliskiego zamku spiskiego, choć mogły istnieć również inne powody ich przybycia. Miejscowe osadnictwo jest po raz pierwszy odnotowane w źródłach w 1243 roku, kiedy to król Bela IV. nadał osadnikom ze Spiskich Włochów specjalny przywilej. Ale romańskojęzyczni osadnicy na Spiszu mieszkali nie tylko w Spiskich Włochach i ich najbliższej okolicy. Obecność osób z romańskiego obszaru językowego jest poświadczona również w innych miejscowościach Spisza, głównie w wioskach w dolinie Hornadu (Aranyás, Mečedelovce, Odorín, Žehra itd.). Społeczność walońska na Spiszu nie była zbyt liczna, szczególnie w porównaniu z miejscowymi Słowianami czy niemieckimi (saskimi) osadnikami i bardzo szybko uległa stopniowej asymilacji z rodzimym słowackim czy niemieckim środowiskiem.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2021, 27, 2; 91-113
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Digital science in context of book culture history research: Polonica of the 16th-18th centuries in selected databases of written cultural heritage concerning the Kingdom of Hungary
Humanistyka cyfrowa w kontekście badań nad historią kultury książki: polonica od XVI do XVIII wieku w bazach danych piśmiennego dziedzictwa kulturowego związanego z Królestwem Węgierskim
Autorzy:
Špániová, Marta
Lichnerová, Lucia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472385.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
digital science
Polish book
16th-18th century
historical libraries
Kingdom of Hungary
research of Polonica
humanistyka cyfrowa
książka polska
XVI-XVIII wiek
biblioteki historyczne
Królestwo Węgierskie
badania poloników
Opis:
The authors summarise the main databases of written cultural heritage, used for research of book culture history in Slovakia, Czech Republic and Hungary, particularly databases including data for research of Polish books of the 16th-18th centuries. Potential of digital science and its sources for traditional book culture history research is emphasised. Authors analyse all types of Polonica in certain digitalised collections of various historical libraries in the Kingdom of Hungary from the 16th to the 18th centuries. Mutual cultural relationship of Slovakia and Poland in book culture history is also highlighted, especially for building of aristocratic and bourgeois libraries.
Autorki prezentują główne bazy danych piśmiennego dziedzictwa kulturowego używane do badań nad historią kultury książki na Słowacji, w Republice Czeskiej i na Węgrzech, w szczególności te z nich, które zawierają dane przydatne w badaniach nad polską książką od XVI do XVIII w. Autorki podkreślają potencjał jaki reprezentuje humanistyka cyfrowa i źródła przez nią wykorzystywane dla tradycyjnych badań na historią kultury książki. Analizują wszystkie typy poloników znajdujących się w niektórych zdigitalizowanych kolekcjach bibliotek dawnego Królestwa Węgierskiego istniejących od XVI do XVIII w. Naświetlają również relacje w dziedzinie kultury książki pomiędzy Polską a Słowacją, w szczególności w kontekście powstawania bibliotek mieszczańskich i arystokratycznych oraz rozwoju drukarstwa i księgarstwa w Królestwie Węgierskim.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2017, Polonika w zbiorach obcych, tom specjalny; 371-380
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Private Aristocratic Library of Jozef Esterházi (1682-1748) in His Čeklís Mansion (Bernolákovo, Slovakia). Pilot Research
Autorzy:
Špániová, Marta Špániová
Lichnerová, Lucia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27314528.pdf
Data publikacji:
2023-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
history of book culture
aristocratic library
Esterházi Jozef (1682–1748)
eighteenth century
Kingdom of Hungary
Čeklís (present-day Bernolákovo
Slovakia)
historia kultury książki
biblioteka magnacka
XVIII w.
Królestwo Węgier
Čeklís (dzisiejsze Bernolákovo
Słowacja)
Opis:
This study is a piece of pilot research on the aristocratic library of Count Jozef Esterházi in his Čeklís Mansion (the present-day Bernolákovo in Slovakia). The main source for the research comprises the extant catalogue of this library from the year 1749, currently deposited in the National Széchényi Library in Budapest, and its published transcription. The authors present some basic biographical data of Jozef Esterházi and, in this context, discuss the character, development, and orientation of his library from various perspectives. They also inform about Poland-related items in Esterházi's collection, including a seventeenth-century print related to Poland, which the authors of this study identified among the holdings of the University Library in Bratislava.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2023, 17, 3; 357-375
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poland as the Bastion of Christianity and the Issue of a Union with the Orthodox Church
Polska jako przedmurze chrześcijaństwa i kwestia unii z Kościołem prawosławnym
Autorzy:
Smołucha, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057960.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Kingdom of Poland
Hungary
Turkey
bastion of Christianity
the Crusades
Królestwo Polskie
Węgry
Turcja
przedmurze
chrześcijaństwa
krucjaty
Opis:
When the Ottoman Turks began their conquest of further Balkan countries in the second half of the 14th century, they were opposed by Hungary, which came to known as the bastion of Christianity. The article analyses subsequent events of the 15th and 16th centuries when the term was first applied to the Kingdom of Poland. Poland’s greatest involvement in the war against the Muslims was during the reign of Ladislaus III of Hungary, who died in 1444 at the Battle of Varna. Under his successor, Kazimierz Jagiellończyk, Poland managed to avoid military conflict with Turkey, though it waged constant war with their allies, the Tatars. The first Turkish invasions of Poland followed the defeat in Bukovina in the autumn of 1497. In the ensuing decades, Poland was forced to renew truces with Turkey every few years, which drained the state’s coffers yet failed to protect it from the devastating Tartar invasions. After the fall of Hungary at the Battle of Mohács in 1526, Poland found itself on the front line, exposed to direct attack by the armies of the Padishah. The Holy See joined the defense against the Islamic threat, hoping to convince the Grand Duchy of Moscow to go to war with Turkey. Papal diplomacy was also centered on the followers of the Orthodox Church living within the borders of the Republic, which resulted in the Union of Brest in 1596.
Gdy w drugiej połowie XIV w. Turcy osmańscy rozpoczęli podbój kolejnych krajów na Bałkanach, przeciwstawiły im się Węgry, które z czasem zaczęto nazywać przedmurzem chrześcijaństwa. Artykuł analizuje późniejsze wydarzenia z XV i XVI w., które zdecydowały o tym, że określenia tego zaczęto używać także w stosunku do Królestwa Polskiego. Momentem największego zaangażowania się Polski w wojnę z muzułmanami były rządy Władysława III na Węgrzech, który zginął w 1444 r. pod Warną. Choć za jego następcy Kazimierza Jagiellończyka Polska unikała konfrontacji z Turcją, to prowadziła ciągłą wojnę z jej sojusznikami, Tatarami. Pierwsze najazdy tureckie na ziemie polskie nastąpiły po klęsce bukowińskiej jesienią 1497 r. W następnych dziesięcioleciach Polska zmuszona była odnawiać co kilka lat z Turcją rozejmy, co wiązało się z dużymi wydatkami z kasy państwowej, ale nie zabezpieczało przed niszczącymi najazdami Tatarów. Po upadku Węgier po bitwie pod Mohaczem w 1526 r. Polska stała się krajem frontowym narażonym na bezpośredni atak wojsk padyszacha. W obronę przed zagrożeniem islamskim włączyła się Stolica Apostolska, która widziała dużą szansę w pozyskaniu do idei wojny z Turcją Wielkiego Księstwa Moskiewskiego. Dyplomacja papieska swoje wysiłki koncentrowała również na wyznawcach Kościoła prawosławnego żyjących w granicach Rzeczypospolitej, co zaowocowało zawarciem w 1596 r. unii kościelnej w Brześciu.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 36, 1; 35-50
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Składniki ustroju miejskiego w Magdeburgu i ich przeniesienie do kultury prawnej Europy Środkowo-Wschodniej
Autorzy:
Gönczi, Katalin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607597.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Stadtverfassung
Stadtfreiheit
Bürgerversammlung
Stadtrat
Schöffenstuhl
Rechtstransfer
Königreich Ungarn
Silleiner Stadtrecht
Ofner Stadtrecht
Wahl der Ratsmänner und Schöffen
Pflichten der Bürger
Sächsisches Weichbild
municipal government
municipal freedom
assembly of the burghers
town council, bench of the aldermen
legal transplant
Kingdom of Hungary
town law of Žilina
Buda town law
election of the city council and the aldermen
duties of the burghers
samorząd miejski
wolność miejska
zgromadzenie mieszczan
rada miejska
ława sądowa
przeniesienie prawne
Królestwo Węgier
prawo miejskie Žilina
prawo miejskie Budy
wybory rady miejskiej i ławników
obowiązki mieszczan
Opis:
Vom 13. Jahrhundert an hatte das Magdeburger Stadtrecht eine zentrale Rolle im Hinblick auf die Entstehung der städtischen Rechtstraditionen in Ostmitteleuropa. In der Studie werden die Elemente der mittelalterlichen Stadtverfassung in Magdeburg vorgestellt (die Bürgerversammlung, der Stadtrat und der Schöffenstuhl), denn gerade die Stadtverfassung und die Balance der Kompetenzen zählen zu den wichtigen Gründen für den Transfer des Magdeburger Rechts in Ostmitteleuropa, stellte Heiner Lück fest. Die Wahl der Schöffen und der Ratsherren in Magdeburg zeigen die Grundlagen des modernen Staates. So trugen die Kooptation der Schöffen für lebenslange Beschäftigung und ihre finanzielle Unabhängigkeit Züge der richterlichen Unabhängigkeit im modernen Staat.Mehrere Stadtrechtsbucheinträge zeigen parallele Gedanken im Hinblick auf die Wahl der städtischen Honoratioren, und zwar von Zeit, Land und Herrschaftsbereich unabhängig. Dieses Phänomen lässt sich als Transfer des Magdeburger Rechts beschreiben. Die gemeinsame Grundlage und so auch der Wissensträger war wahrscheinlich das Sächsische Weichbild, eine Rechtsquelle aus dem Umfeld des Magdeburger Schöffenstuhls. Am Beispiel von zwei Rechtsinstitutionen, die Wahl der Amtsträger und die Amtswahrnehmungspflicht der Bürger kann der Rechtstransfer in den Städten des Königreichs Ungarn nachgewiesen werden. Die parallelen Stellen in den städtischen Rechtsquellen aus Böhmen, Ungarn und Polen zeigen Bausteine einer mémoire culturelle ostmitteleuropäischer Rechtskultur.
From the 13th century on the Magdeburg town law had an outstanding role in forming the legal traditons of the cities in East-Central Europe. According to Heiner Lück, it was especially the municipal government and the balance between the branches, which had been adopted by the cities in East-Central Europe. The survey outlines the organs of the municipal government in the medieval Magdeburg: the assembly of the burghers (burding), the city council and the bench of aldermen (Schöffenstuhl). Focusing on the aldermen and the councellors, the origins of the modern state can be observed also in these medieval legal institutions. The life long service of the aldermen correspond in some points the constitutional doctrine of the judicial independence. Several rules on municipal government, which had been recorded in different legal codes in East-Central Europe, have the same character. This phenomenon can be described as legal transfer of the Magdeburg law. The same legal tradition were noted regarding the election of the town council and the aldermen in sources from Bohemia, Hungary and Poland. The common legal basis for the rules of Magdeburg law was presumably the so called Saxon Weichbild. Two legal institutions, the election of the city council and the duties of the burghers referring the municipal assembly are presented by citing from town books of the medieval Kingdom of Hungary.
Prawo miejskie Magdeburga odegrało ogromną rolę w formowaniu najstarszych organizacji samorządów miast Europy Środkowo-Wschodniej. Heiner Lück podkreśla zwłaszcza jego rolę w kształtowaniu swoistej równowagi pomiędzy różnymi organami samorządu. Tekst wskazuje charakter takich ważnych elementów samorządu miejskiego w średniowiecznym Magdeburgu, jak zgromadzenie mieszczan, rady miasta i ławy sądowej. Autorka podkreśla, że przykład statusu miejskich ławników i rajców dowodzi, iż początki współczesnego państwa mają związek ze średniowiecznymi instytucjami prawnymi miasta. Wyróżnia tu trwającą do śmierci służbę ławników i ich niezależność finansową, odpowiadającą w niektórych aspektach konstytucyjnej doktrynie niezawisłości sędziowskiej. Ponadto przywołuje kilka wpisów z różnych ksiąg miejskich z terenu Europy Środkowo-Wschodniej, które – jej zdaniem – pokazują podobieństwa charakteru dostojników miejskich w różnych czasach, na różnych ziemiach i w różnych systemach władzy. Zjawisko to można, jak uważa autorka opracowania, określić mianem translacji założeń prawa magdeburskiego, co dokumentuje ta sama tradycja prawnicza określająca charakter wyborów rady miejskiej i ławników w źródłach zapisanych na obszarze Czech, Węgier i Polski. Wspólną podstawą dla zasad prawa magdeburskiego było przypuszczalnie tzw. zwierciadło saskie. W niniejszym tekście przyjrzano się bliżej szczególnie dwóm instytucjom prawnym: radzie miejskiej oraz zgromadzeniu obywateli, których działanie dokumentowane było zapisami ksiąg miejskich z terenu Królestwa Węgier.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2017, 72
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Dziwaczna sekta” w oczach habsburskich dyplomatów. Przyczynek do historii mariawityzmu w latach 1906–1914
The phenomenon of Mariavites in the light of the reports of the Austro-Hungarian Warsaw consuls of 1906–1914
Autorzy:
Szlanta, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446648.pdf
Data publikacji:
2022-12-13
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
mariawityzm
katolicyzm
Stephan von Ugron
Ernst Maurig von Sarnfeld
Leopold von Andrian
Królestwo Polskie
Austro-Węgry
Mariavite religious movement
Catholicism
Kingdom of Poland
Austro-Hungary
Opis:
W 1906 r. dyplomaci habsburscy w Warszawie z uwagą obserwowali narodziny ruchu religijnego mariawitów. Ich zdaniem rozłam w Kościele rzymskokatolickim i powstanie Niezależnego Starokatolickiego Kościoła Mariawitów stanowiły zagrożenie dla jedności mariawitów. W raportach konsulowie określali mariawitów mianem „dziwacznej sekty” lub „fałszywie nauczającej”. Zarazem faworyzowali hierarchię rzymskokatolicką. Z drugiej strony władze rosyjskie na różne sposoby (np. wydając zezwolenia na budowę świątyń czy udzielając przywódcom mariawitów audiencji u cara) wspierały nowo powstały Kościół. W ten sposób liczyli na pogłębienie podziałów w społeczeństwie polskim. Ale już w 1907 r. można było zaobserwować gwałtowny spadek dynamiki rozwoju mariawitów i liczby członków nowego Kościoła. Spadek ten został odnotowany z satysfakcją przez konsulów, a z rozczarowaniem przez Rosjan. Zainteresowanie konsulów mariawitami wynikało po części z ich obawy o rozprzestrzenienie się tego ruchu wśród biedoty chłopskiej w Galicji.
Habsburg diplomats in Warsaw watched closely the birth of Mariavite religious movement in Russian-Poland in 1906. In their opinion the split within the dominant Roman-Catholic Church and the establishment of the Independent Old Catholic Church of Mariavite posed a threat to the unity of the Polish nation. Consuls, in their reports, labeled Mariavites as a “bizarre sect” or “false teaching”. The consuls despite their conflict with the Roman Catholic hierarchy unambiguously favored the latter. On the other hand, the Russian authorities in different ways (for example by giving permissions for erecting new churches or granting Mariavite leaders audiences with the tsar) supported a newly established church. In doing so they hoped it would deepen divisions among Polish society. But already in 1907 one could observe the sharp decline in the dynamics of Mariavites and the number of members of the new church. This decline was noted with satisfaction by the consuls and with disappointment by the Russians. The consuls’ interest in Mariavites came partly from their anxiety of a possible spread of the movement among the poor peasants in Austrian-Poland.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2022, 29, 29; 227-241
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nietrafiony projekt? Skutki prawno-polityczne Aktu 5 listopada 1916 roku
A failed project? Political and legal impact of the Act of 5th November 1916
Autorzy:
Makiłła, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/474832.pdf
Data publikacji:
2017-11-29
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
I wojna światowa,
Akt 5 listopada 1916 r.,
Królestwo Polskie,
Niemcy,
Austro-Węgry
World War I,
Act of 5th November 1916,
Kingdom of Poland,
Germany,
Austria-Hungary
Opis:
The paper presents the circumstances of creation, in mid-1916, of a concept for Germany and Austro-Hungarian Empire to create a Polish state in Polish territories captured from Russia in 1915. The newly created Kingdom of Poland was to be subordinated to the Central Powers. Its creation was announced in the Manifesto of 5th November 1916 by Emperor of Germany Wilhelm II and Emperor of Austria, Franz Joseph I. The concept of creating a Polish state was an expression of political and military interests of the Central Powers. Its implementation was dependent on the turns of war, volatility of which resulted in inconsistent behaviour of the Central Powers, disappointed by Polish community’s cautious reaction to the Act of 5ht November. Within the Kingdom of Poland, a number of institutions and bodies of state were established. Since Central Powers lost the war, their policy with respect to the newly created Polish state brought benefi ts only to the Polish side.
W artykule przedstawiono okoliczności powstania w połowie 1916 r. koncepcji utworzenia państwa polskiego przez Niemcy i Austro-Węgry na ziemiach polskich zdobytych w 1915 r. na Rosji. Nowo utworzone Królestwo Polski miało podlegać zwierzchnictwu państw centralnych. Jego powstanie zadeklarowali w manifeście z 5 XI 1916 r. cesarz niemiecki Wilhelm i cesarz austro-węgierski Franciszek Józef. Koncepcja utworzenia państwa polskiego była wyrazem politycznych i militarnych interesów państw centralnych. Jej realizacja zależna była od koniunktury wojennej, której zmienność wpływała na niekonsekwentne postępowanie państw centralnych zawiedzionych ostrożną reakcją społeczeństwa polskiego na akt 5 listopada. W ramach powstałego Królestwa Polski utworzono szereg instytucji i organów państwowych. Wskutek przegranej przez państwa centralne wojny korzyści z ich polityki w sprawie nowo powstałego państwa polskiego odniosła jedynie strona polska.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2017, 24; 103-115
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies