Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kelim" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Kabała, nauka i stworzenie Wszechświata
Kabbalah, Science and the Creation of the Universe
Autorzy:
Aviezer, Nathan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553366.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
kabała
sefirot
szewirat ha-kelim
teoria strun
wymiary przestrzenne
kosmologia
nauka
stworzenie
judaizm
Kabbalah
shevirat ha-kelim
string theory
spatial dimensions
cosmology
science
creation
Judaism
Opis:
Artykuł podejmuje problem stworzenia Wszechświata z punktu widzenia nauczania kabały (gałęzi judaizmu mistycznego) i argumentuje za podobieństwami pomiędzy tym ujęciem a współczesną hipotezą naukową — teorią strun. Pomysł ten bazuje na założonym przez autora paralelizmie pomiędzy dziesięcioma wymiarami przestrzennymi teorii strun i dziesięcioma sefirot kabały. Rolę centralną odgrywa tu kabalistyczna (z kabały luriańskiej) koncepcja szewirat ha-kelim („rozbicie naczyń”). Autor twierdzi, że trzy górne, „nienaruszone” podczas procesu stworzenia, sefirot (to jest kelim) są odpowiednikami trzech percypowanych wymiarów przestrzennych (góra-dół, wschód-zachód, północ-południe), a siedem dolnych, „rozbitych”, sefirot (kelim) to odpowiedniki zwiniętych w procesie stworzenia siedmiu wymiarów przestrzeni (niedoświadczanych przez ludzi), o których mówi teoria strun.
This paper examines the problem of the creation of the universe from a Kabbalah (viz. Jewish mysticism’s branch) point of view and asserts similarity of this account with one modern scientific hypothesis — namely, string theory. The correlation is put forward by highlighting the parallels between the assumed ten spatial dimensions of string theory and the ten sefirot of Kabbalah. The key role is played here by the kabbalistic (from the lurianic Kabbalah) concept of shevirat ha-kelim (“breaking of the vessels”). The author argues that the three upper, “intact” in the process of creation, sefirot (i.e. kelim) are the counterparts of the three perceived spatial dimensions (up-down, east-west, north-south), and the seven lower, “broken”, sefirot (kelim) are the counterparts of the string theory’s seven spatial dimensions compacted in the proccess of creation (hence not experienced by humans).
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2014, 11; 243-259
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Differentia specifica kabalistycznej kategorii Ein Sof
Differentia specifica of the Kabbalistic Category Ein Sof
Autorzy:
Brylla, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143999.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ein Sof
sefirot
kelim
transcendens
immanens
kabała
żydowski mistycyzm
żydowski ezoteryzm
judaizm
teologia negatywna
sephiroth
transcendence
immanence
Kabbalah
Jewish mysticism
Jewish esoterism
Judaism
negative theology
Opis:
The present article deals with the fundamental concept in Kabbalah, i.e. the classical Jewish mysticism (Jewish esoterism) from the 11th century onwards, namely the Ein Sof category. Ein Sof - the term that indicates the status of Deus absconditus, Deus otiosus, the totally transcendent God - exemplifies the apophatic, ultra-negative way of thinking and talking about God. Ein Sof, literally “without end”, “endlessness”, refers to God in “his” unknowable, unthinkable, inaccessible, and non-revealing peculiarity. And yet, Jewish mystics did try not to leave this concept completely without any specifications. As a matter of fact, kabba- lists, to talk about the manifested Ein Sof, use the conception of sephiroth that in developed kabbalistic exegesis means divine attributes, potencies, and emanations, through which - cause they are the immanent part of Ein Sof’s nature - God can be comprehended and even described. Jewish mystics treated the sephiroth as the divine “instruments”, “vessels” (kelim), and the question of great significance was how far the kelim were consubstantial, isomorfic with Ein Sof. The majority of kabbalists came to a conclusion that the sephirothic kelim are in fact identical with Ein Sof in their essence, with the assertion that in sephiroth Ein Sof, i.e. Deus absonditus, becomes Deus revelatus. Hence, sephiroth are simultaneously the substance of Ein Sof and the divine “instruments”, and it is only owing to them that God Ein Sof can be anyhow held forth on.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 179-203
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nathana Aviezera interpretacja kabały i próba konkordyzmu: o (nie)współmierności dziesięciu wymiarów przestrzennych teorii strun i dziesięciu sefirot kabały
Nathan Aviezer’s Interpretation of Kabbalah and His Attempt at Concordism: On the (Non)parallelism of Ten Spatial Dimensions of String Theory and Ten Sefirot of Kabbalah
Autorzy:
Brylla, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553247.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:
Nathan Aviezer
Sefer Jecira
Sefer ha-Bahir
sefirot
kabała
Izaak Luria
szewirat ha-kelim
kosmogonia
wymiary przestrzenne
teoria strun
konkordyzm
nauka
religia
Sefer Yetzirah
Kabbalah
Isaac Luria
shevirat ha-kelim
cosmogony
spatial dimensions
string theory
concordism
science
religion
Opis:
W artykule niniejszym twierdzę, że idea współmierności, czy też odpowiedniości, dziesięciu wymiarów przestrzennych teorii strun z dziesięcioma sefirot kabały zaproponowana przez Nathana Aviezera w jego artykule "Kabała, nauka i stworzenie Wszechświata" nie posiada podstaw w samych naukach kabalistycznych. Wydaje się, że pomysł Aviezera (posiłkującego się na kabałą luriańską), by utożsamić trzy górne sefirot z trzema zwykłymi wymiarami — wymiarami przez nas doświadczanymi (góra-dół, wschód-zachód, północ-południe) — a siedem dolnych sefirot z siedmioma wymiarami przestrzennymi, które — zgodnie z teorią strun — zwinęły się w procesie stworzenia, w rezultacie czego nie są przez nas postrzegane, jest odwróceniem doktryny kabalistycznej. Kabała utrzymuje bowiem, że trzy górne sefirot są transcendentne, ukryte i niepoznawalne, podczas gdy to w istocie siedem niższych sefirot jest poznawalnych i dostępnych ludzkiemu doświadczeniu.
In this paper, I argue that the suggested parallelism of string theory’s ten spatial dimensions and the ten sefirot of Kabbalah presented by Nathan Aviezer in his article “Kabbalah, Science and the Creation of the Universe” has no basis on the strength of the kabbalistic teaching. It seems that Aviezer’s idea (derived from the lurianic Kabbalah) that the three upper sefirot are the counterpart of the three usual dimensions — dimensions that are familiar to us (up-down, east-west, north-south) — and the seven lower sefirot are the counterpart of the seven spatial dimensions that — according to the string theory — became compacted in the proccess of creation, and as a result are not perceived by us, is an act of diversion of the classical kabbalistic doctrine. Kabbalah claims, namely, that the first three sefirot are transcendent, unknowable and hidden, while it is in fact the lower seven sefirot that are cognizable and “open” to human experience.
Źródło:
Filozoficzne Aspekty Genezy; 2014, 11; 261-276
2299-0356
Pojawia się w:
Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies