Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kaznodziejstwo protestanckie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Rola Ducha Świętego w kaznodziejstwie protestanckim
The Role of the Holy Spirit in the Protestant Preaching
Autorzy:
Kalbarczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571183.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Duch Święty
kaznodziejstwo protestanckie
Holy Spirit
Protestant preaching
Opis:
W obrębie protestantyzmu kaznodziejstwo traktowane jest jako główne zadanie Kościoła. Teologia luterańska widzi w kazaniu uobecnienie Chrystusa i źródło usprawiedliwiającej wiary rodzącej się ze słuchania i przyjęcia głoszonego słowa, jak też miejsce działania Ducha Świętego, który wznieca wiarę w tych, którzy słuchają Ewangelii. Dla ojca reformacji, Marcina Lutra, działanie Ducha Świętego jest ściśle związane z Ewangelią, która została przez Niego natchniona i dzięki Jego wsparciu może być w ogóle głoszona i słyszana. Zaś według Jana Kalwina, to Duch Święty jest prawdziwym nauczycielem (magister) i sprawcą (effector), który jako właściwy Autor kazania czyni zeń zbawcze wydarzenie. Przypisanie Trzeciej Osobie Boskiej istotnej roli w głoszeniu słowa Bożego zrodziło pytanie o to, co w kazaniu jest dziełem Boga, a co dziełem człowieka. Poszukiwania w tej materii takich dwudziestowiecznych teologów protestanckich jak Rudolf Bohren, Manfred Josuttis czy (późny) Karl Barth, doprowadziły do stworzenia teorii kaznodziejstwa opartej na paradygmacie pneumatologicznym. Jest ona próbą teologicznego uzasadnienia połączenia elementu boskiego i ludzkiego w kazaniu. To w Duchu Świętym, który chce działać w nas i poprzez nas (zasada teonomicznej obopólności), kaznodziejstwo, widziane jako leżące całkowicie w możliwościach Boga, staje się całkowicie rzeczą kaznodziei i rzeczą słuchacza, leży całkowicie w możliwościach człowiekazarówno w sztuce, jak i technice – pod warunkiem, że zarówno kaznodzieja, jak i słuchacz będą otwarci na Jego działanie. Homiletyka pneumatologiczna dała nie tylko odpowiedź na pytanie o stopień aktywności Boga i człowieka w procesie kazania, lecz także jeszcze wnikliwiej opisała przemożną rolę Ducha Świętego w kaznodziejstwie.
Within Protestantism preaching is regarded as the main task of the Church. Lutheran theology sees in the sermon the presence of Christ and the source of the justifying faith born of hearing and accepting the word proclaimed, as well as the place of the Holy Spirit who promotes faith in those who hear the Gospel. For the father of the Reformation, Martin Luther, the work of the Holy Spirit is closely related to the Gospel which was inspired by Him and thanks to His support can be preached and heard at all. And according to John Calvin, the Holy Spirit is a true teacher (magister) and perpetrator (effector) who, as the proper author of the sermon, makes it a saving event. Assigning the Third Person of God a vital role in proclaiming the word of God gave birth to a question about what is the work of God in the sermon and what is the work of man. The search for such Protestant theologians in the 20th century as Rudolf Bohren, Manfred Josuttis and (late) Karl Barth led to the creation of the theory of preaching based on the pneumatological paradigm. It is an attempt to theologically justify the connection of the divine and human elementsin the sermon. It is in the Holy Spirit who wants to act in us and through us (the principle of the theonomical reciprocity), preaching, seen as completely lying in God’s possibilities, becomes the preacher’s thing and the thing of the listener, lies entirely in the possibilities of man (both skills and technique) – provided that both the preacher and the listener are openfor His actions. The pneumatological homiletics gave not only an answer to the question about the level of God’s and man’s activity in the process of preaching, but also even more insightfully described the overwhelming role of the Holy Spirit in preaching.
Źródło:
Polonia Sacra; 2019, 23, 3(57); 149-162
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misja ewangelisty w protestantyzmie anglosaskim
Autorzy:
Krauze, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618007.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
ewangelikalizm
ewangelista
ewangelizacja
kaznodziejstwo ewangelikalne
kaznodziejstwo protestanckie
protestantyzm anglosaski
przebudzenie
przepowiadanie ewangelikalne
telewangelizm
telewangelista
Opis:
The service of an evangelist is an important element of anglosasc protestantism. An evangelist has a huge influence on believers in shaping the awareness of their experience of God. He can do it by his zeal in calling for conversion and reminding about the meaning of the cross. Thanks to a style of his preaching he provides an audience to emotions that are necessary in a progress of the faith. The office of an evangelist was forgotten in a reality of the Catholic Church, although it has biblical roots. For this reason, it is to worth to pay attention to the mission of the evangelist in a catholic context.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2018, 23; 121-132
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znamiona formalne kaznodziejstwa Billego Grahama
Formal Elements of Billy Graham’s Preaching
Autorzy:
Krauze, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036156.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Billy Graham
ewangelikalizm
kaznodzieja
kaznodziejstwo protestanckie
przebudzenie
evangelicalism
preacher
protestant preaching
revival
Opis:
Przepowiadanie Billego Grahama teologicznie i metodologicznie było stałe od pierwszej do ostatniej krucjaty. Stworzył on model kaznodziei, który stosuje nowe techniki głoszenia słowa Bożego, ale nie rezygnuje ze starych, stanowiących ewangelikalne dziedzictwo. Uczył wypracowanej przez siebie postawy kaznodziei wobec grzesznika charakteryzującej się współczuciem zakorzenionym w miłości Boga. Pokazywał, jak przekazać przesłanie Ewangelii we współczesnym świecie. Niniejszy artykuł ukazuje w jaki sposób Graham przygotowywał się do głoszonych przez siebie tekstów. Przy tym uwzględnia źródła jego inspiracji oraz sposób w jaki je werbalizował. Rozpatruje także autorytet i prostotę cechujące kaznodziejstwo Grahama; a także duchowe tło organizowanych przez niego krucjat ewangelizacyjnych.
The Billy Graham’s preaching theologically and methodologically was stable from the first to the last crusade. He formed the model of a preacher who know how to use a modern technique of proclaiming God’s word, at the same time not giving up the old ones, evangelical heritage. He taught the attitude of a preacher toward the sinner characterised a compassion rooted in God’s love. He showed how to communicate a message of the Gospel in the modern world. This paper unveil how Graham prepared his sermons. It takes into account the sources of his inspiration and the way in which he had verbalised them. It resolves authority and simplicity characterised Graham’s preaching and a spiritual background of the crusades organised by him.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 12; 101-109
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Revival” w przepowiadaniu ewangelikalnym
„Revival” in Evangelical Preaching
Autorzy:
Krauze, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040408.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rewiwalizm
przebudzenie
ewangelikalizm
ewangelizacja
kaznodziejstwo protestanckie
przepowiadanie ewangelikalne
revivalism
revival
evangelicalism
evangelism
protestant preaching
evangelical preaching
Opis:
Prawidłowe odczytanie rzeczywistości angielskiego terminu „revival” pozwala zrozumieć treść przepowiadania ewangelikalnego. Odsłania jego istotę i prowadzi do odkrycia głębi w nim zawartej, co w konsekwencji daje możliwość poprawnej interpretacji oraz uprawnia do zastosowania obecnych w nim elementów dla przepowiadania, także w Kościele katolickim. Niniejszy artykuł odkrywa znaczenie „revival” w świetle Starego i Nowego Testamentu. Prezentuje „revival” w refleksji teologii ewangelikalnej. Następnie zwraca uwagę na cechy właściwe przepowiadaniu ewangelikalnemu. W zakończeniu zaś, na podstawie zgromadzonych informacji, podaje praktyczne wskazania dla przepowiadania.
The proper meaning of the reality of the English term “revival” guide us to understanding of a content of evangelical preaching. The term shows its essence and helps to understand its depth. As a result it is possible to interpret correctly of evangelical preaching and use its components for all kinds of preaching, the Catholic Church included. This paper unveils the meaning of “revival” in the light of the Old and New Testaments. Presents “revival” in the reflection of evangelical theology. Afterwards points out the specific features of evangelical preaching. In conclusion, based on presented material, it gives some practical suggestions regarding the preaching.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 12; 205-222
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies