Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kary pieniężne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 38
Tytuł:
„Osoba zarządzająca” w rządowym projekcie ustawy zmieniającej ustawę o ochronie konkurencji i konsumentów
The “manager” in the Government’s Draft Amendment Act to the Competition Act
Autorzy:
Piszcz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507846.pdf
Data publikacji:
2013-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
osoba zarządzająca; przedsiębiorstwo
część przedsiębiorstwa
odpowiedzialność osoby zarządzającej
kary pieniężne
manager
undertaking
part of an undertaking
management liability, fines.
Opis:
Artykuł prezentuje wybrane rozwiązania dotyczące tzw. osoby zarządzającej zawarte w rządowym projekcie ustawy zmieniającej ustawę o ochronie konkurencji i konsumentów. Autorka wskazuje na pewne problemy, jakimi może skutkować wprowadzenie regulacji prawnych o treści proponowanej przez projektodawcę. Jednocześnie podejmuje próbę wskazania, w jaki sposób można zmodyfikować projektowane przepisy.
This article considers a number of legal provisions concerning “managers” that have been included in the Government’s 2013 Draft Amendment Act to the Competition and Consumers Protection of 2007. The author indicates some potential difficulties that might arise if such provisions were in fact to be introduced into the national competition law system. At the same time, the author attempts to answer questions such as how the Draft could be modified.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2013, 2, 7; 23-30
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wylanie dziecka z kąpielą” – czyli o leniency plus w Polsce
“Throwing out the baby with the bathwater” – about leniency plus in Poland
Autorzy:
Syp, Szymon
Semeniuk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508370.pdf
Data publikacji:
2013-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
prawo konkurencji
zmiany w prawie konkurencji
leniency plus
amnesty plus
kary pieniężne
inność porozumienia
Polish competition law
changes to the Polish competition law
administrative fines
another agreement
Opis:
Przedmiotowy artykuł stanowi próbę oceny planowanych zmian w prawie konkurencji. Autorzy w sposób szczegółowy omawiają konstrukcję prawną, która stanowić ma novum w polskim prawie konkurencji: instytucję leniency plus. Polegać ma ona na przyznaniu dodatkowej obniżki kary pieniężnej dla przedsiębiorcy (leniency plus), który złożył wniosek leniency, ale nie udało mu się uzyskać odstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej, a który zdecydował się na ujawnienie Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów dodatkowych informacji o innym, dotychczas nieznanym – niedozwolonym porozumieniu, w którym bierze udział. Systematyka wywodu obejmuje w pierwszej kolejności omówienie instytucji leniency plus wraz ze stanowiskiem (również krytycznym) autorów co do jej uzasadnienia ekonomicznego, proponowanego kształtu i wpływu na wzrost wykrywalności porozumień antykonkurencyjnych. Wreszcie trzon wywodu stanowią uwagi dotyczące rozumienia tzw. inności porozumienia i wybranych, związanych z tym problemów konstrukcyjnych.
This paper aims to assess the planned changes to the Polish Competition Act of 2007 discussing in detail the introduction of a legal institution which is a novum for the Polish legal system – leniency plus. The goal of leniency plus is to grant an additional fine reduction to an entrepreneur that submitted an unsuccessful leniency application (which, under the current law, would not give rise to a fine reduction), but disclosed to the NCA information on another, so far unknown illegal agreement in which that company participates. The paper first discusses the institution of leniency plus and criticizes its economic justification, its proposed form and in determining the meaning of “another” agreement.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2013, 2, 7; 31-41
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Administracyjne kary pieniężne w dobie pandemii COVID-19. Refleksje po roku stosowania
Administrative financial penalties in the time of the COVID-19 pandemic. Reflections after a year of use
Autorzy:
Wierzbicka, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1834937.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
administracyjne kary pieniężne
pandemia
prewencja
obostrzenia
COVID
administrative financial penalties
pendemic
prevention
restrictions
Opis:
The aim of the article is to discuss the problems of the functioning of administrative financial penalties related to non-compliance with the restrictions during a pandemic. The amendment to the law on preventing and combating infections and infectious diseases introduced administrative fines. First, the principle of specificity was violated, as the regulations issued on the basis of the aforementioned Act are inappropriate due to the absence of constitutional emergency measures. Suspension of the execution of the decision was significantly limited due to the limitation of the activities of the courts and administrative authorities. and the suspension of time limits. The procedure for imposing administrative fines violates the principle of trust in public authorities and the principle of active participation of the party in the procedure. The year of application of administrative financial penalties has highlighted significant problems that will have consequences in the next few years. In practice, the administrative judiciary will be responsible for removing from legal circulation decisions imposing financial penalties.
Celem artykułu jest omówienie problemów funkcjonowania administracyjnych kar pieniężnych. związanych z nieprzestrzeganiem obostrzeń podczas pandemii. Nowelizacja ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych wprowadziła administracyjne kary pieniężne. Po pierwsze została naruszona zasada określoności, gdyż rozporządzenia wydane na podstawie wymienionej ustawy są niewłaściwe ze względu na brak obowiązywania konstytucyjnych stanów nadzwyczajnych. Wstrzymanie wykonania decyzji zostało znacznie ograniczona z uwagi na ograniczenie działalności sądów i organów adm. oraz zawieszenie biegu terminów. Postępowanie w przedmiocie nałożenia administracyjnych kar pieniężnych narusza zasadę zaufania do władzy publicznej oraz zasadę czynnego udziału strony w postępowaniu. Rok stosowania administracyjnych kar pieniężnych uwypuklił istotne problemy, które będą miały swoje konsekwencje w perspektywie kilku najbliższych lat. W praktyce sądownictwo administracyjne będzie odpowiedzialne za usuwanie z obrotu prawnego decyzji nakładające kary pieniężne.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2021, (28), 1; 99-115
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Administratywizacja karania
Autorzy:
Śliwiński, Emil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034071.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
administracyjne kary pieniężne
sankcje administracyjne
delikty administracyjne
prawo wykroczeń
karanie
administrative monetary penalties
administrative sanctions
administrative violations
petty offences law
punishing
Opis:
Artykuł opisuje zjawisko administratywizacji karania. Polega ono na wyborze przez ustawodawcę przy regulowaniu danej dziedziny stosunków społecznych administracyjnych kar pieniężnych zamiast klasycznych instrumentów prawa represyjnego, takich jak utworzenie typu przestępstwa czy wykroczenia. Przeanalizowano w szczególności przyczyny takiego zjawiska. Ponadto (na przykładzie ustawodawstwa z ostatnich lat) opisano charakter administracyjnych kar pieniężnych. Dokonano także wskazania możliwych kierunków rozwoju odpowiedzialności administracyjnej w kontekście systemowym.
  The article describes the phenomenon of “administrativisation” of punishment. The legislator, when regulating an area of social relations, frequently chooses administrative monetary penalties instead of other instruments of repressive law, such as creating a crime or a petty offence. In particular the reasons for such a decision were analysed. On the basis of statutes adopted during last few years the character of the administrative monetary penalties was described. The possible directions of development of administrative liability in the context of system of law were also indicated.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2021, 97; 199-224
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wybranych regulacji wprowadzonych ustawą o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi – jakie zmiany w polskim prawie?
Analysis of essential issues related to the act on counteracting the unfair use of superior bargaining power in the trade in agricultural and food products – what changes in Polish law?
Autorzy:
Salitra, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508597.pdf
Data publikacji:
2017-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
przewaga kontraktowa
produkty rolne i spożywcze
administracyjne kary pieniężne
nieuczciwe wykorzystywanie przewagi kontraktowej
nieuczciwe praktyki
Prezes UOKiK
konkurencja
contractual advantage
agricultural and food products
fines
unfair use of contractual advantage
unfair practices
President of UOKiK
competition
Opis:
The article presents selected provisions contained in the Act of 15 December 2016 on counteracting the unfair use of superior bargaining power in the trade in agricultural and food products, which has been prepared by the Ministry of Agriculture and Rural Development. The Act provides for an administrative fine for the unfair use of superior bargaining power. A proceeding of this nature shall be initiated by the President of UOKiK ex officio, rather than by request of any party to such proceeding. However, any entrepreneur with a reasonable suspicion of being the subject to a practices involving the unfair use of superior bargaining power may submit a complaint to UOKiK. It is the intention of the author to present a brief description of what are believed to be the key provisions contained in the new Act and show some difficulties that entrepreneurs may face when evaluating their activities for compliance with the provisions of this Act.
Artykuł prezentuje wybrane regulacje zawarte w ustawie z 15 grudnia 2016 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwemu wykorzystywaniu przewagi kontraktowej w obrocie produktami rolnymi i spożywczymi przygotowanej przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Ustawa dotyczy wprowadzenia pieniężnych kar administracyjnych za nieuczciwe wykorzystywanie przewagi kontraktowej. Postępowanie będzie wszczynał z urzędu Prezes UOKiK, a zawiadomienie dotyczące podejrzenia stosowania tych praktyk będzie mógł zgłosić przedsiębiorca, jeżeli podejrzewa stosowanie takich praktyk wobec siebie. Autorka podejmuje próbę przedstawienia zwięzłego opisu najistotniejszych – w jej ocenie – postanowień zawartych w ww. ustawie. Jednocześnie wskazuje na pewne trudności, z jakimi mogą spotkać się przedsiębiorcy przy ocenie swoich działań pod kątem zgodności z przepisami omawianej ustawy.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2017, 6, 1; 126-140
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter prawny kar pieniężnych z ustawy o grach hazardowych
Autorzy:
Skowronek, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45241356.pdf
Data publikacji:
2022-04-28
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
kary pieniężne
administracja
gry hazardowe
kodeks karny skarbowy
Opis:
Niniejsze opracowanie to analiza regulacji dotyczących instytucji kar pieniężnych na gruncie ustawy o grach hazardowych. Jednak część teoretycznych rozważań ma szerszy kontekst i może być odniesiona ogólnie do zagadnienia administracyjnej kary pieniężnej. Podstawowe pytanie badawcze, jakie autor postawił, to kwestia charakteru administracyjnej kary pieniężnej określonej w ustawie o grach hazardowych. W opracowaniu zostały przedstawione dwa poglądy w tym zakresie. Pierwszy, traktujący administracyjną karę pieniężną jako rodzaj odpowiedzialności karnej. Ten pogląd wskazuje, że przepisy ustawy o grach hazardowych określają, kto i za co podlega karze pieniężnej oraz jaka ma być wysokość kar, co nasuwa skojarzenia z karnomaterialnym pojęciem norm sankcjonujących. Sankcje z przepisów finansowych grożą za czyny polegające na nielegalnym urządzaniu gier hazardowych, na uczestniczeniu w takich grach oraz na urządzaniu gier na automatach poza miejscem, w jakim mogą być urządzane, tj. poza kasynem gry. Te zachowania odpowiadają ściśle przedmiotowym znamionom czynów zabronionych określonych w kodeksie karnym skarbowym. Drugi pogląd wskazuje, że jest to co prawda kara, ale pozostająca w obszarze norm administracyjnoprawnych. Kara pieniężna odnosi się do majątku podmiotu naruszającego obowiązki administracyjnoprawne. Innymi słowy podmiot naruszający normy administracyjnoprawne nie tyle godzi w konkretne dobra etyczno-moralne (jak to się dzieje przy naruszeniu norm prawa karnego), ile raczej przeszkadza w urzeczywistnianiu zadań administracji publicznej. Autor zgłaszając pewne uwagi, generalnie opowiada się za drugim z prezentowanych poglądów, zauważając, że administracyjna kara pieniężna jest jednym z rodzajów sankcji administracyjnych i powinna być każdorazowo analizowana z punktu widzenia norm oraz konstrukcji prawa administracyjnego, nie zaś karnego.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2022, 145(1); 62-72
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara konfiskaty mienia w prawie polskim i obowiązującym na ziemiach polskich oraz w praktyce jego stosowania
Forfeiture of Property in Polish Law, the Law in Force on Polish Territories, and the Practice of its Application
Autorzy:
Rzeplińska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699048.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
kara konfiskaty mienia
prawo polskie
kary pieniężne
przestępstwa
forfeiture of property
Polish law
pecuniary penalties
offences
Opis:
Forfeiture of property is one of the oldest penalties in Polish law. Its origins can be traced in pre-state law, in the penalty of exclusion from tribe. Anybody could kill a person thus punished and destroy  his property, and would suffer no penalty for such acts. Later on, in early Middle Ages, the penalty of plunder was introduced: the offender’s possessions were looted, and his house burned. Destruction of the offender’s property as a penal sanction resulted from the conception of crime and punishment of that time. Crime was an offence against God, and punishment was seen as God’s revenge for crime – that offender’s house was destroyed as the place that had become unchaste, inhabited by an enemy of God. The penalties imposed in Poland in the 12th and 13th centuries were personal, material, and mixed penalties. There were two material penalties: forfeiture of the whole or part of property and pecuniary penalties. The utmost penalty was being outlawed which consisted of banishment of the convicted person from the country and forfeiture of his property by the ruler. Being outlawed was imposed for the most serious offences; with time, it became an exceptional penalty. In those days, forfeiture of property was a self-standing, as well as an additional penalty, imposed together with death, banishment, or imprisonment. As shown by the sources of law, forfeiture of property (as an additional penalty) could be imposed for “conspiracy against state” rape of a nun forgery of coins, cheating at games, and profiteering. Other  offences punishable in this way included murder, raid  with armed troops and theft of Church property, murder of a Jew committed by a Christian, and raid of a Jewish cemetery.  Data on the extent of the imposition of that penalty in the early feudal period are scarce; as follows from available sources, it was applied but seldom. The consequences of forfeiture were serious in those days. Deprived of property, the convicted person and his family inevitably lost their social and political status which  made forfeiture one of the most severe penalties. From  the viewpoint of the punishing authority (duke), forfeiture was clearly advantageous due to its universal feasibility; to the duke’s officials, it was profitable as they were entitled to plunder the convicted persons’s movables. In the laws of the 16th and 17th centuries, forfeiture was provided for: serious political crimes (crimen leaesae maiestatis – laese-majesty; perduelio – desertion to the enemy), offences against currency and against the armed forces.  As an additional penalty, it accompanied capital punishment and  being outlawed. The law also provided for situations where forfeiture could be imposed as a self-standing penalty. In 1573, the Warsaw Confederacy Act which guaranteed equality to confessors of different religions banned the inposition of forfeiture for conversion to another faith. Initially absolute – the whole of property being forfeited and taken over by the Treasury where it was at the king’s free disposal – forfeiture of  property  was limited already in the 14th century. To begin with, in consideration of the rights of the family  and third to forfeited property, the wife’s dowry was excluded from forfeiture. Later on, in the 16th century, the limitations concerned the king’s freedom of disposal of forfeited property. A nobleman’s property could no longer remain in the king’s hands but had to be granted to another nobleman. Forfeiture of property can also be found in the practice of Polish village courts; as follows from court registers, though, it was actually seldom imposed. European Enlightenment was the period of emergence of ideas which radically changed the conceptions of the essence and aims of punishment, types of penalties, and the policy of their imposition. In their writings, penologists of those days formulated the principle of the offender’s individual responsibility. This standpoint led to a declaration against forfeiture of property as a penalty which affected not  only the offender but also his family and therefore expressed  collective responsibility. The above ideas were known in Poland as well. They are reflected in the numerous drafts of penal law reform, prepared in 18th century Poland. The first such draft, so-called Collection of Jidicial Laws by Andrzej Zamojski, still provided for forfeiture. A later one (draft code of King Stanislaw August of the late 18th century) no longer contained this penalty. The athors argued that,  affecting not only the offender, that penalty was at variance with the principles of justice. The drafts were never to become the law. In 1794, after the second partition of Poland, an insurrection broke out commanded by Tadeusz Kościuszko. The rebel authorities repealed the former legal system and created a new system of provisions regulating the structure of state authorities, administration of justice, and law applied in courts. In the sphere of substantive penal law and the law of criminal proceedings, an insurgent code was introduced, with severe sanctions included in the catalog of penalties. Forfeiture of property was restored which had a double purpose: first, acutely to punish traitors, and second – to replenish the insurgent funds. When imposing forfeiture, property rights  of the convicted person’s spouse and his children’s right to inheritance were taken into account. Yet compared to the administration of justice of the French Revolution with its mass imposition of forfeiture, the Polish insurgent courts were humane and indeed lenient in their practice of sentencing. After the fall of the Kościuszko Insurrection, Poland became a subjugated country, divided between three partitioning powers: Prussia, Russia, and Austria. The Duchy of Warsaw, made of the territories regained from the invaders, survived but a short time. In the sphere of penal law and the present subject of forfeiture of property, that penalty was abolished by a separate parliamentary statute of 1809. After the fall of the Duchy of Warsaw, Poland lost sovereignty and the law of the partitioning powers entered into force on its territories. In the Prussian sector, a succession of laws were introduced: the Common Criminal Law of Prussian States of 1794, followed by the 1851 penal code and the penal code of the German Reich of 1871. Only the first of them still provided for forfeiture: it was abolished in the Prussian State by a law of March 11, 1850. Much earlier, forfeiture disappeared from the legislation of Austria. lt was already absent from the Cpllection of Laws on Penalties for West Galicia of June 17,1796, valid on the Polish territories under Austrian administration. Nor was forfeiture provided for by the two Austrian penal codes of 1803 and 1852. Forfeiture survived the longest in the penal legisation of Russia. In 1815, the Kingdom of Poland was formed of the Polish territories under Russian administration. In its Constitution, conferred by the Tsar of Russia, a provision was included that abolished forfeiture of property. It was also left in the subsequent Penal Code of the Kingdom of Poland, passed in 1818. Forfeiture only returned as a penal sanction applied to participants of the anti-Russian November insurrection of 1831. The Organic Statute of 1832, conferred to the Kingdom of Poland by the Tsar, reintroduced the penalty of forfeiture of property. Moreover, it was to be imposed for offences committed before Organic Statute had entered into force which was an infringement of the ban on retroactive force of law. Of those sentenced to forfeiture in the Kingdom of Poland, Lithuania, and Russia as participants of the November insurrection, few had estates and capital. A part of forfeited estates were donated, the rest were sold to persons of Russian origin. The proces of forfeiting the property of the 1830–1831 insurgents only ended in 1860 (the Tsar’s decree of February 2/March 2,1860). After November insurrection, the Russian authorities aimed at making the penal legislation of the Kingdom of Poland similar to that of the Russian Empire. The code of Main Corrective Penalties of 1847 aimed first of all at a legal unification. It preserved the penalty of “forfeiture of the whole or part of the convicted persons’ possessions and property” as an additional penalty imposed in cases clearly specified by law. It was imposed for offences against the state: attempts against the life, health, freedom or dignity of the Emperor and the supreme rights of the heir to the throne, the Emperor’s wife or other members of the Royal House, and rebellion against the supreme authority. Forfeiture was preserved in the amended code of 1866; in 1876, its application was extended to include offences against official enactments. The penalty could soon be applied – towards the participants of January insurrection of 1863 which broke out in the Russian Partition. The insurgents were tried by Russian military courts. After the January insurrection, 6,491 persons were convicted in the Kingdom of Poland; 6,186 of tchem were sentenced to forfeiture of property. Of that group, as few as 28 owned the whole or a part of real estate; 60 owned mortgage capital and real estate. The imposition of forfeiture on January insurgents stopped in 1867 in the Kingdom of Poland and as late as 1873 in Lithuania. The penalty was only removed from the Russian penal legislation with the introduction a new penal code in 1903. As can be seen, the Russian penal law – as opposed to the law of Prussia and Austria retained forfeiture of property the longest. It was designet to perform special political and deterrent functions as the penalty imposed on opponents of the system for crimes against state. It was severe enough to annihilate the offender’s material existence. It was also intended to deter others, any future dare-devils who might plan to resist authority. It was an   fitted element of the repressive criminal policy of the Russian Empire of those days. Forfeiture of the whole of property of the convicted person can be found once again in the Polish legislation, of independent Poland this time: in the Act of July 2, 1920 on controlling war usury where forfeiture was an optional additional penalty. At the same time, the act prohibited cumulation of repression affecting property (fine and forfeiture could not be imposed simultaneously). It originated from the special war conditions in Poland at the time. The ban on cumulation of repression affecting property is interesting from the viewpoint of criminal policy. The Polish penal code of 1932 did not provide for the penalty of forfeiture, and the Act on controlling war usury was quashed by that code’s introductory provisions. In the legislation of People’s Poland after World War II, forfeiture of property was re-established and had extensive application.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1994, XX; 79-96
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kary pieniężne w Prawie zamówień publicznych po nowelizacji Kodeksu postępowania administracyjnego
Autorzy:
Kiczka, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/583529.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
Prawo zamówień publicznych
kary pieniężne
postępowanie administracyjne
Opis:
Stosowanie kar pieniężnych w Prawie zamówień publicznych winno uwzględniać zasady ogólne administracyjnych kar pieniężnych, ustanowione Kodeksem postępowania administracyjnego. Zasady ogólne administracyjnych kar pieniężnych kształtują nieistniejące uprzednio podstawy do odpowiednich działań prawnych Prezesa UZP. Wprowadzony stan prawny wzmacnia sytuację prawną jednostki w aspekcie nakładania i wykonywania administracyjnej kary pieniężnej w demokratycznym państwie prawnym.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2017, 497; 225-238
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kary pieniężne w ustawie o radiofonii i telewizji – analiza krytyczna
Autorzy:
Gajek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167505.pdf
Data publikacji:
2019-04-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
ustawa o radiofonii i telewizji
administracyjne kary pieniężne
sankcje administracyjne
Przewodniczący KRRiT
Opis:
Artykuł poświęcony jest analizie przepisów o karach pieniężnych, zawartych w ustawie o radiofonii i telewizji. Ocenie poddano sposób opisu znamion deliktów administracyjnych, przesłanki stosowania (nakładania i wymiaru) kar pieniężnych, a także regulację ich wykonania (zapłaty) w kontekście przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Jednym z głównych kryteriów oceny przepisów są konstytucyjne granice swobody regulowania administracyjnych kar pieniężnych w wykładni Trybunału Konstytucyjnego. W artykule oceniono również sposób zrealizowania przez polskiego ustawodawcę tzw. założenia stopniowalnej regulacji wynikającego z dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych. Uzyskane wnioski pozwoliły ustalić czy obecnie obowiązujące przepisy zapewniają dostateczny poziom ochrony interesów zarówno publicznego, jak i indywidualnych, a także sformułować postulaty de lege ferenda.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 3; 7-30
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag do projektu nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów
A few comments on the Draft Amendment to the Act on Competition and Consumer Protection
Autorzy:
Maziarz, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508408.pdf
Data publikacji:
2013-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
zmiany w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów
środki zaradcze
kary pieniężne
program łagodzenia kar
leniency
changes in the Act on competition and consumer protection
remedies
penalties
leniency program
Opis:
Artykuł przedstawia wybrane propozycje zmian zawarte w projekcie ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz ustawy – Kodeks postępowania cywilnego. Wybrane rozwiązania zostały poddane analizie w porównaniu z analogicznymi rozwiązaniami przyjętymi w prawie Unii Europejskiej oraz w prawie wybranych krajów. Dodatkowo artykuł dokonuje oceny planowanych zmian w odniesieniu do postulatów doktryny. W podsumowaniu przedstawiono syntetyczną ocenę całego projektu ustawy nowelizacyjnej.
This paper presents some of the changes proposed by the Draft Act Amending the Law on Competition and Consumer Protection of 2007. They are analyzed in comparison with analogous solutions adopted in EU law as well as in selected cou ntries. The article also assesses the planned amendments in light of the views expressed by Polish doctrine. The summary of the article contains a synthetic evaluation of the entire Draft Amendment Act.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2013, 2, 7; 8-15
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag do projektu założeń ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów
A few remarks on the draft assumptions for an Act amending the Act on competition and consumer protection
Autorzy:
Piszcz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508304.pdf
Data publikacji:
2012-07-04
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
konsultacje społeczne
kontrola
nakaz zaniechania praktyki
ugoda
kary pieniężne
public consultations
inspection
order to bring an infringement to an end (cease and desist order); settlement
fines
Opis:
Artykuł poświęcony jest wybranym zagadnieniom i propozycjom zmian przedstawionym w projekcie założeń ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (uokik). Projekt został opublikowany przez Prezesa UOKiK i przekazany do konsultacji społecznych w maju 2012 r. W pierwszej kolejności autorka zwraca uwagę na znaczenie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej dla projektowania zmian przepisów uokik o kontroli w toku postępowania przed Prezesem UOKiK. Po drugie, artykuł porusza niektóre kwestie dotyczące środków zaradczych oraz tzw. dobrowolnego poddania się karze. W ostatnim części autorka skupia uwagę na pewnych problemach związanych z karami pieniężnymi oraz odpowiedzialnością osób fizycznych.
The article is concerned with the discussion of some of the issues and suggestions outlined in the draft assumptions for an act amending the Act on competition and consumer protection (ACCP). The draft document was published by the President of the Office of Competition and Consumer Protection (OCCP) for consultation in May 2012. First, the author explains the significance of the Act on freedom of economic activity for drafting amendments to the provisions in ACCP relating to inspections in proceedings before the President of the OCCP. Second, emphasis is laid on some issues related to remedies and so-called no-contest plea. Last, the author concentrates on some problems related to fines and liability of individuals.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2012, 1, 2; 7-15
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o przedawnieniu kar pieniężnych w prawie energetycznym
Autorzy:
Szpyrka, Michalina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167541.pdf
Data publikacji:
2019-01-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
kary pieniężne
przedawnienie
prawo energetyczne
ordynacja podatkowa
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie kształtowania się instytucji przedawnienia kar pieniężnych z prawa energetycznego. Instytucja przedawnienia ma istotne znaczenie w kontekście pewności prawa, gdyż jednostka musi posiadać wiedzę w jakim zakresie, także czasowym, organy administracji publicznej mają kompetencje do władczego regulowania jej pozycji prawnej. Z uwagi na fakt, iż kwestia przedawnienia kar pieniężnych z prawa energetycznego nie została jednoznacznie rozstrzygnięta w doktrynie i judykaturze, niezbędna była analiza i określenie sposobu kształtowania się tej instytucji w czasie obowiązywania prawa energetycznego, by zapewnić jej efektywne wykorzystywanie i zapobiec potencjalnym nadużyciom, w postaci nakładania kar pieniężnych, w czasie, gdy były one już przedawnione. Badania poświęcone temu zagadnieniu wykazały, że instytucja przedawnienia znajduje zastosowanie do kar pieniężnych z prawa energetycznego, jednakże jest ona kształtowana odmiennie, w zależności od sposobu regulacji tej instytucji w czasie obowiązywania prawa energetycznego.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2019, 8, 1; 48-54
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Models of liability for the administrative tort sanctioned with financial penalties on the example of selected European countries
Modele odpowiedzialności za delikt administracyjny sankcjonowany karami finansowymi na przykładzie wybranych krajów europejskich
Autorzy:
Staniszewska, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909466.pdf
Data publikacji:
2019-12-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sankcje administracyjne
administracyjne kary pieniężne
delikt administracyjny
model odpowiedzialności administracyjnej
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu są modele odpowiedzialności administracyjnej za naruszenia prawa publicznego w wybranych państwach europejskich, tj. Austrii, Czechach, Francji, Niemczech i Wielkiej Brytanii. We Francji i Wielkiej Brytanii wpływ na model odpowiedzialności wywiera orzecznictwo sądowe, natomiast w pozostałych państwach modele te są regulowane prawem stanowionym, jednakże w sposób fragmentaryczny. Niestety, bardzo często prawo stanowione nie zawiera ogólnych regulacji dotyczących kar pieniężnych. Jest to negatywne zjawisko zwłaszcza ze względu na to, że kary administracyjne są istotnymi instrumentami zapewnienia wykonania aktów administracyjnych oraz normatywnych. Podjęcie problematyki sankcji administracyjnych jest spowodowane wyraźną tendencją prawodawców w wielu państwach Unii Europejskiej do stanowienia kolejnych deliktów administracyjnych i kar za nie wymierzanych. Ustawodawca często jednak czyni to bez głębszego zastanowienia i zagadnienie to reguluje tak, by wymierzane kary realizowały interes publiczny i były zgodne z międzynarodowymi zasadami ochrony praw człowieka. Biorąc pod uwagę ciężar gatunkowy administracyjnych sankcji, zwłaszcza kar pieniężnych, należy wskazać, że negatywnym aspektem jest niedostatek regulacji prawnych w tym zakresie. Stosowaniu sankcji administracyjnych towarzyszą poważne dylematy związane z możliwością ich wymierzania z pominięciem zasady trójpodziału władzy, a także z gwarancjami charakterystycznymi dla spraw karnych. Pomimo licznych uwarunkowań administracyjnoprawnych, wpływających na cha-rakter prawny instytucji sankcji administracyjnych, charakteryzują się one cechami właściwymi dla spraw karnych. Złożoność ich konstrukcji staje się jednak w pełni widoczna dopiero w obliczu analizy różnorodnych modeli ich stosowania. Żaden z nich nie ujmuje jednakże problemu sankcji administracyjnych kompleksowo w taki sposób, by mógł on posłużyć przykładem dla innych porządków prawnych.Autorka opracowania postuluje przygotowanie ogólnych regulacji zasad stosowania sankcji administracyjnych w poszczególnych państwach europejskich w celu pełnej realizacji zasady ochrony praw człowieka i obywatela w sprawach represyjnych.
Źródło:
Studia Prawa Publicznego; 2016, 1 (13); 67-84
2300-3936
Pojawia się w:
Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naruszenie obowiązku współpracy z organem nadzorczym w sprawach z zakresu ochrony danych osobowych jako podstawa do nałożenia administracyjnej kary pieniężnej
Lack of cooperation with the supervisory authority as basis for imposing administrative fines
Autorzy:
Łuczak-Tarka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057197.pdf
Data publikacji:
2021-12-19
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
personal data protection law
supervisory authority
President of the Personal Data Protection Office
controller responsibilities
administrative fines
prawo ochrony danych osobowych
organ ochrony danych osobowych
Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych
obowiązki administratora
administracyjne kary pieniężne
Opis:
Przedmiot badań: Niniejsze opracowanie poświęcone zostało analizie obowiązku prawnego współpracy podmiotów zobowiązanych do stosowania tzw. ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych (znanego szerzej jako RODO) z organem nadzorczym, którym w Polsce jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych, oraz konsekwencjom jego naruszenia. Przedmiotem swoich dociekań autorka artykułu uczyniła normy prawa ochrony danych osobowych oraz praktykę ich stosowania. Cel badawczy: Podstawowym celem niniejszego artykułu jest ustalenie i ocena czy rozwiązania prawne przyjęte w art. 31 RODO są właściwe i wystarczające z punktu widzenia zapewnienia sprawnej realizacji zadań powierzonych organom nadzorczym odpowiedzialnym za monitorowanie stosowania przepisów o ochronie danych osobowych. 1 Metoda badawcza: Podstawową, zastosowaną w przypadku niniejszego opracowania metodą badawczą jest analiza materiału normatywnego i poglądów piśmiennictwa. Ponadto, w oparciu o rozstrzygnięcia Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych analizie poddano stosowanie prawa ochrony danych osobowych we wskazanym powyżej zakresie. Wyniki: Obowiązek współpracy z organem nadzorczym, wyrażony wprost po raz pierwszy na gruncie przepisów tzw. ogólnego rozporządzenia o ochronie danych, jest ważnym instrumentem zapewniającym niezakłóconą realizację kompetencji przyznanych organowi nadzorczemu. W tym kontekście jest on jednym z elementów składających się na fundament europejskiej reformy prawa ochrony danych osobowych, jakim jest wzmocnienie pozycji organu nadzorczego w relacji z administratorami, podmiotami przetwarzającymi – oraz gdy ma to zastosowanie – ich przedstawicielami. Wprowadzenie możliwości zastosowania sankcji finansowej jako konsekwencji naruszenia art. 31 RODO zapewnia możliwość urzeczywistnienia tego celu i pozwala na realne dyscyplinowanie podmiotów zobowiązanych do stosowania przepisów ogólnego rozporządzenia – zarówno w wymiarze indywidualno-, jak i ogólnoprewencyjnym, tj. zarówno w stosunku do samego podmiotu ukaranego, jak i do przyszłych adresatów żądań kierowanych przez organ. Jak pokazuje ponad 3-letnia praktyka stosowania przepisów ogólnego rozporządzenia, przyjęcie przez prawodawcę europejskiego takiego rozwiązania okazało się konieczne. Możliwość nałożenia administracyjnej kary pieniężnej, w przypadku naruszenia obowiązku współpracy z organem nadzorczym, może się okazać jednym z niewielu, a czasem wręcz jedynym narzędziem, po który organ będzie mógł sięgnąć, dążąc do niezakłóconej i terminowej realizacji powierzonych mu zadań, w tym przede wszystkim monitorowania i egzekwowania stosowania ogólnego rozporządzenia. Tym samym norma ta w sposób pośredni wpływa również na realizację praw osób, których dane dotyczą. Z drugiej strony, zastosowana na gruncie art. 31 RODO konstrukcja prawna, z którą wiąże się konieczność odwołania do innych przepisów ogólnego rozporządzenia określających kompetencje organu, chroni te podmioty przed jej ewentualnym nadużywaniem i ma istotny wymiar gwarancyjny.
Background: The study deals with the analysis of the legal obligation of cooperation by subjects required to employ the norms of the GDPR with the supervisory authority, in case of Poland, the President of the Personal Data Protection Office, and the consequences of lack of such cooperation. The Author investigates the norms of the personal data protection law and their use in practice. Research purpose: The primary goal of this study is to establish whether the solutions adopted in Article 31 of the GDPR are enough when considering the mandate of supervisory authorities. Methods: The primary method used in this study has been the analysis of the normative material and scholarly review. Additionally, the decisions of the President of the Personal Data Protection Office have served as the basis for analysis of employment of GDPR relevant norms in this regard. Conclusions: The duty of the controller to cooperate with the supervisory authority, first stated in the GDPR, is an important instrument to ensure the execution of power granted to a supervisory authority. In that context it serves as one of the keystones of European personal data protection reform, as strengthening of the supervisory authority in relation to controllers, processors and – if applicable – their representatives. The introduction of administrative fines as a result of violating Article 31 ensures that this goal is met and allows for real disciplining of subjects required to employ the norms of the GDPR, both individually and generally. As demonstrated over the last three years of its use, the adoption of such solution by the European lawmakers has been necessary. The possibility of imposing administrative fines for lack of cooperation with the supervisory authority might be one of the few, and sometimes the only, tools that such authorities can employ to ensure the accomplishment of its mandate, especially in regard to monitoring and enforcing GDPR execution. Therefore, this norm indirectly affects the exercise of data subjects’ rights. On the other hand, the legal construct of Article 31 requires the implication of other GDPR norms by the authority, which serves to protect them from abuse by the institution.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 121; 105-124
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe elementy regulacji prawnej kar pieniężnych w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów.
New Elements of the Legal Framework for Fines in the Act on Competition and Consumers Protection
Autorzy:
Piszcz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507781.pdf
Data publikacji:
2015-04-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
kary pieniężne
łagodzenie kar
odpowiedzialność osób zarządzających
fines
leniency
liability of managers
Opis:
Artykuł prezentuje najważniejsze zmiany w regulacji prawnej kar pieniężnych zawartej w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów, jakie weszły w życie 18 stycznia 2015 r. Autorka analizuje zmiany dotyczące w szczególności podstawy wymiaru kar pieniężnych za naruszenia materialne, zasad odstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej lub jej obniżenia, nowego rodzaju kar pieniężnych nakładanych na osoby zarządzające oraz czynników uwzględnianych przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych. Wskazuje przy tym, jakie problemy zdają się być rozwiązane oraz jakie nowe trudności mogą powstać w związku z nowymi przepisami ustawy.
This article presents the most important changes in the legal framework concerning the imposition of fines contained in the Act on Competition and Consumers Protection which came into effect on 18 January 2015. The Author examines the amendments regarding, in particular: the base used to calculate fines for substantive infringements; rules for immunity from fines and fine reductions; a new type of fine which can now be imposed on managers; as well as factors taken into account while calculating the amount of the fine. At the same time, the Author outlines which of the old problems seem to have been resolved now, and what new difficulties might emerge as a result of the new legal provisions.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2015, 4, 2; 42-58
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 38

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies