Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kary kościelne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Sprawozdanie z sympozjum naukowego Kary kościelne w misji Kościoła, Stadniki, 10 listopada 2016 roku
Autorzy:
Poleszak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554211.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
kary kościelne
sympozjum naukowe
penal sanctions
scientific symposium
Źródło:
Sympozjum; 2016, 2(31); 249-252
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekskomunika. Rys historyczno-kanoniczny
EXCOMMUNICATION. HISTORICAL AND CANON LAW OUTLINE
Autorzy:
Terpin, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490136.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
excommunication
penalties in Church
censures
medicinal penalties
ekskomunika
kary kościelne
cenzury
kary lecznicze
Opis:
The first mentions of excommunication can be found in The Bible and in the teaching of Fathers of the Church. From the beginning, excommunication was the most severe sanction of all the penalties in canon law. Excommunication excluded one from community of the faithful, but did not brake all of ties. There was always a possibility of reconciliation with God and the Church. Over time excommunication was being used more often and more offenses were sanctioned with excommunication. This kind of penalty was either latae sententiae or ferendae sententae. Many popes created more and more regulations concerning excommunication. All of them were compiled in Gratian’s Decretum and Decrets of pope Gregory IX. One of the most important regulation of excommunication was promulgated by pope Martin V apostolic constitution Ad evitanda (1418). It introduces the distinction of excommunicated person into vitandi et tolrati. The Code of Canon Law (1917) changed the situation of excommunicated persons, but this punishment still remained the most severed sanction in canon law.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 447-468
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwolnienie penitentów z kar kościelnych w zakresie wewnętrznym sakramentalnym
Exoneration of penitents from the Church’ penalties in the internal sacramental range
Autorzy:
Stokłosa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553757.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
kary kościelne
uwolnienie z kar kościelnych
spowiedź
canonical delicts
penal sanctions
Penance
Opis:
In the sacrament of reconciliation a penitent through the service of an authorized priest receives the forgiveness of sins through the mercy of God and consequently is reconciled with the Church. One of the fundamental elements of this sacrament is confession of sins in the presence of an authorized priest. Minister of this sacrament, a priest, needs to be delegated to administer this sacrament through the proper licensing. It is given through the power of the law itself or by the attachment to the office or alternatively by the designated church power. In the individual and integral confession penitent could confess the grave sin to the authorized priest which in the Church’ legislation has been defined as offense. In that situation not every priest who is able to listen to confession will have the capacity to give absolution due to the gravity of that sin. In order to release the penitent from the incurred censure the minister needs the adequate power which is given by the legislator in CIC/83 or by the competent power. The power of the confessor is subjected to some restrictions because he is unable give absolution from the Church’ punishments in all cases and release the penitent from all the sins committed. The source of these restrictions, is among others, the division in the Church’ punishments between censures and expiatory punishment and between punishments latae sententiae and ferendae sententiae as well as eventual declaration of the punishment latae sententiae. Moreover, another source of the restrictions applicable to the power of a confessor is the reservation made by the Holy See which applies to some excommunications latae sententiae. The common law this kind of power, with some limits, allocates to the following ministers of that sacrament: 1) bishop; 2) the ordinary; 3) canon penitentiary; 4) a chaplain of a hospital, prison or a sea trip; 5) any confessor in an emergency situation (casus urgens). Additionally the permission to give absolution in some limited range of internal sacramental punishments might be given by the Holy See and by the competent ordinary.
Źródło:
Sympozjum; 2016, 2(31); 97-120
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura i skutki ekskomuniki według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Nature and Effects of Excommunication in the 1983 Code of Canon Law
La nature et les conséquences de l’excommunication selon le Code de droit canonique de 1983
Autorzy:
Terpin, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891795.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ekskomunika
cenzura
kary kościelne
kara
urząd kościelny
excommunication
censures
penalties in Church
penalty
ecclesiastical office
Opis:
Excommunication is one of medicinal penalties in the Church. Censures deprive a punished person of access to various ecclesiastical goods. Excommunication can be either latae sententiae or ferendae sententiae. Canon 1331 § 1 defines consequences of excommunication latae sententiae. The excommunicated people are barred from participating in the liturgy in a ministerial capacity and from celebrating and receiving the Eucharist or other sacraments, but are not excluded from participation in these. They are also forbidden to exercise any ecclesiastical office or the like. Canon 1332 § 2 stipulates the imposed or declared excommunication’s results, which are: an obligation on others to prevent the excommunicated person from acting in a ministerial capacity in the liturgy or, if this proves impossible, to suspend the liturgical service; invalidity of acts of ecclesiastical governance; prohibition of benefits from privileges previously granted. Moreover excommunicated person cannot acquire validly a dignity, office, or other function in the Church; does not appropriate the benefits of a dignity, office, any function, or pension, which has in the Church.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2014, 3 (16) nr 1; 191-207
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rejestr duchowieństwa w perspektywach: praktycznej, ochrony dobrego imienia i ochrony danych osobowych
Register of clergy in: practical perspectives, the perspectives of protection of the good name, in the perspectives of protection of personal data
Autorzy:
Czarnowicz, Robert
Kroczek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11327087.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
prohibition of exercising the power of order
church penalties
Clergy ID
good name
personal data protection
zakaz wykonywania święceń
kary kościelne
celebret
dobre imię
ochrona danych osobowych
Opis:
W Polce istnieje problem duchownych objętych zakazem posługiwania, którzy wbrew prawu kanonicznemu wykonują posługi kapłańskie, np. udzielają sakramentów, głoszą słowo Boże. Problem ten wymaga bez wątpienia rozwiązania, przecież chodzi o najważniejsze sprawy dla Kościoła. Artykuł analizuje pomysł scentralizowanego, ogólnopolskiego rejestru duchownych objętych takim zakazem wykonywania władzy święceń, który ma w założeniach rozwiązywać ten problem. Ocena tego rejestru została dokonana z punktu widzenia: 1) praktycznego, 2) ochrony dobrego imienia i 3) ochrony danych osobowych. Wniosek z przeprowadzonych badan jest następujący – należy odrzucić pomysł rejestru i przyjąć propozycję alternatywną wobec niego, czyli wprowadzenie na terenie Polski jednolitego wzoru celebretów.
In Poland, there is a problem of priests who are forbidden to serve and who, contrary to the canonical law, perform priestly services, e.g. administer sacraments, preach the word of God. This problem undoubtedly needs to be solved, after all, these are the most important issues for the Church. The article analyzes the idea of a centralized, nationwide register of priests covered by such a ban on exercising ordained authority, which is supposed to solve this problem. The evaluation of this register has been made from 1) the practical point of view of, 2) from the perspective of protection of the good name, and 3) the protection of personal data. The conclusion of the conducted research is as follows – the idea of the register in question should be rejected and an alternative proposal to it should be introduced in Poland, i.e. a uniform model of clergy ID.
Źródło:
Annales Canonici; 2020, 16, 1; 7-23
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie i cel kary w kościele. Rys historyczno-prawny
The concept and purpose of a penalty in the Church an outline of legal history
Autorzy:
Mikołajczuk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953880.pdf
Data publikacji:
2016-03-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
karanie w Kościele
pojęcie i cel kary w Kościele
kościelne prawo karne
penalties in the Church
concept and purpose of a penalty in the Church
ecclesiastical penal law
Opis:
Kościołowi przysługuje własne, wrodzone i niezależne od jakiejkolwiek władzy ludzkiej prawo karania podległych sobie wiernych. Ci, którym przysługuje to prawo, powinni jednak pamiętać, że na pierwszym miejscu są oni pasterzami swojej owczarni, a nie sędziami wymierzającymi karę. Stąd zastosowanie sankcji karnej stanowi ostateczność, gdy nie skutkują inne środki, o czym przypomina prawodawca kodeksowy z 1917 roku. Karą nazywamy reakcję na zachowanie się człowieka wykraczającego przeciwko obowiązującym nakazom lub zakazom. Kara ze swej natury powinna być dolegliwością materialną lub duchową. Powinna być cierpieniem odczuwalnym zmysłami przez przestępcę lub pozbawiać go jakiegoś wymiernego dobra, na przykład życia, wolności, własności określonych uprawnień duchowych lub przywilejów w grupie społecznej. Kolejno kara powinna być wymierzona sprawcy jedynie przez prawowitą władzę (np. kościelną), której podlega. Kara może być zaaplikowana jedynie za przestępstwo dokonane, albowiem kara z natury swej jest odwetem nałożonym na sprawcę przez społeczność ludzką za zburzenie porządku prawnego. Skoro nie zaistniało przestępstwo, nie zaistniał również tytuł prawny do wymierzenia tej kary. Pojęcie kary byłoby niepełne, jeśli poprzestalibyśmy na ustaleniu, czym ona jest, pomijając zagadnienie jej celowości. Zapewne to należy do filozofii kary i daje nam odpowiedź na pytanie, dlaczego istnieje kara i jakie jest jej uzasadnienie. Należy podkreślić, że cel kary usprawiedliwia jej stosowanie i bez wątpienia uprawnia Kościół, lub państwo, do jej wymiaru. W dziejach prawa kanonicznego odnajdujemy różne cele karania w Kościele. Dekret Gracjana, opierając się na nauce św. Augustyna, podkreślał, że kara ma uzasadnienie o tyle, o ile przyczynia się do poprawy przestępcy i innych ludzi. Wydaje się więc celowym przybliżenie tych historyczno-prawnych zagadnień wskazanych w temacie niniejszego artykułu.
The Church has its own inherent right to punish its faithful, a right which is independent of any uman authority. However, those who hold this right must remember that first and foremost, they are  hepherds of their flock, and not the judges inflicting penalties. Hence, penal sanctions should be a last resort to be used only when other measures are not effective, as the Code of 1917 points out. A penalty can be defined as a response to some behavior that violates the rules or prohibitions in force. By its nature, it should involve material or spiritual hardship. It should inflict suffering on the offender or deprive the offender of some good, such as life, freedom, property, certain spiritual benefits, or privileges enjoyed in a social group. Moreover, a penalty should be imposed only by the appropriate legitimate authority (e.g. church authorities). A penalty can only be inflicted for a committed offence, because in its nature it is a retaliation carried out by society against the offender for violating the legal order. If there has been no offence, there is no legal right to inflict a penalty. However, apart from determining what a penalty is, it is also necessary to examine its purpose. This part of the philosophy of punishment can provide an answer to the question why there are penal sanctions and how they are justified. It should be emphasized that the purpose of a penalty justifies its use and undoubtedly, entitles the Church or the state to impose it. As the history of canon law shows, penalties applied by the Church have served different purposes. Referring to St. Augustine's teaching, the Decretum Gratiani emphasised that penalties were justified only in so far as they contributed to the betterment of the offender and other people. Therefore, it seems useful to examine historical and legal issues connected with the subject of this article.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2016, 1; 81-106
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies