Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "karbendazym" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Zastosowanie grzybów jako testu biologicznego do oznaczeń pozostałości niektórych fungicydów w materiale roślinnym. I. Oznaczanie benomylu, tiofanatu metylu, karbendazymu i tiabendazolu w owocach cytrusowych i bananach
    Ispol'zovanie gribov v kachestve biologicheskogo testa dlja opredelenija ostatkov nekotoryh fungicidov v rastitel'nom materiale. I. Opredelenie benomila, tiofanata metila, karbendazima i tiabendazola v citrusovyh plodah i bananah
    Application of fungi as a biological test for determining the residues of certain fungicides in plant material. I. Determination of benomyl, methyl thiophanate, carbendazyme and thiabendazol in lemons, oranges, grapefruits and bananas
    Autorzy:
    Zadrozinska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/876633.pdf
    Data publikacji:
    1979
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    Benomyl
    tiofanat metylowy
    karbendazym
    tiabendazol
    fungicydy
    grzyby zarodnikowe
    wzrost grzybow
    oznaczenia
    pobieranie probek
    badania biologiczne
    owoce cytrusowe
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1979, 30, 1
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mutagenność 2-benzimidazolokarbaminianu metylu (karbendazymu) w testach in vivo i in vitro
    Mutagenicity of metyl-2-benzimidazolecarbamate (carbendazime) in vivo and in vitro tests
    Mutagennoe dejjstvie 2-benzimidazolkarbamata metila (karbendazima) v testakh in vivo i in vitro
    Autorzy:
    Cybulski, J.
    Palut, D.
    Jaszczuk, E.
    Syrowatka, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/876059.pdf
    Data publikacji:
    1983
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    testy
    in vivo
    in vitro
    karbendazym
    DNA
    gonady
    hydroliza
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1983, 34, 4
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ podawania azotynu sodu i karbendazymu na poziom amin biogennych mózgu szczura
    Effects of administration of sodium nitrite and carbendazime on the levels of biogenic amines in rat brain
    Vlijanie nitrita natrija i karbendazima na uroven biogennych aminov v mozge krys
    Autorzy:
    Biel-Zielinska, A.
    Mazur, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/876849.pdf
    Data publikacji:
    1983
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    azotyny
    azotyn sodu
    karbendazym
    aminy
    aminy biogenne
    mozg
    szczur
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1983, 34, 3
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karbendazym. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego
    Carbendazim
    Autorzy:
    Sitarek, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/137344.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Centralny Instytut Ochrony Pracy
    Tematy:
    karbendazym
    narażenie zawodowe
    działanie toksyczne
    carbendazime
    occupational exposure
    toxicity
    Opis:
    Karbendazym jest białym, krystalicznym proszkiem stosowanym jako środek grzybobójczy. Jest on również metabolitem takich fungicydów, jak benomyl czy tiofanat metylu. W Polsce są stosowane 42 preparaty, zawierające karbendazym. Karbendazym należy do związków nieklasyfikowanych na podstawie siły działania toksycznego w warunkach narażenia ostrego. Wartość LD50 po jednorazowym podaniu do żołądka szczurów wynosi 6400 mg/kg. Karbendazym jest związkiem zaburzającym rozród zwierząt doświadczalnych; działa gonado toksycznie po podaniu samcom szczura, indukuje ponadto wady wrodzone u szczurów narażanych w okresie organogenezy oraz powoduje wzrost śmiertelności wewnątrzmacicznej. Karbendazym dobrze wchłania się z układu pokarmowego szczurów (80- 85% dawki ulega wchłonięciu), ale bardzo słabo wchłania się przez skórę. Związek ten nie kumuluje się w ustroju. Głównymi metabolitami karbendazymu wydalanymi z moczem szczurów są wodorosiarczan-2[(metoksykarbonylo)-amino]-1H-benzimidazolo- 5-ylo i kwas {2-[(metoksykarbo-nylo)-amino]-6-okso-1-tlenek-6H-benzimidazol-5-ilo-D glikopiranozydouranowy. Karbendazym ulega szybko wydaleniu z ustroju. W ciągu 72 h wydala się z moczem i kałem około 98% dawki podanej szczurom per os. Przyjmuje się, że mechanizm działania toksycznego tego związku polega na uszkodzeniu mikrotubul, struktur odpowiedzialnych między innymi za transport wewnątrzkomórkowy czy też podział komórek. Na podstawie wyników, przeprowadzonych w latach 90. badań genotoksyczności, ujawniono, że karbendazym powoduje wzrost częstości mikrojąder w szpiku kostnym myszy oraz w limfocytach krwi obwodowej ludzi. Zwrócono uwagę na fakt, że wyniki te nie powinny być lekceważone mimo słabej rozpuszczalności karbendazymu w wodzie i małej jego biodostępności. Na podstawie wyników badań rakotwórczości karbendazymu, przeprowadzonych na różnych szczepach myszy, wynika, że u myszy szczepów SPF-Swiss i szczepu CD-1 indukuje on raki i gruczolaki wątrobowokomórkowe. Natomiast u myszy szczepu NMRKf (SPF-71) nie ujawniono działania rakotwórczego po 96 tygodniach narażania na ten związek. Jednakże myszy dwóch pierwszych szczepów charakteryzuje duża spontaniczna częstość nowotworów wątroby i są one w związku z tym niewłaściwe do testowania substancji, mogących indukować nowotwory o tej lokalizacji. Wnioskowanie należy więc oprzeć na wynikach badania wykonywanego na myszach NMRKf (SPF 71) i uznać, że karbendazym nie jest czynnikiem rakotwórczym dla myszy. W piśmiennictwie nie znaleziono danych na temat działania rakotwórczego karbendazymu u ludzi. W Polsce nie ustalono dotąd wartości NDS i NDSCh karbendazymu**. Jedynie w ZSRR istniał normatyw NDSCh tego związku i wynosił on 0,1 mg/m3. Za podstawę proponowanej wartości NDS karbendazymu przyjęto fakt, iż związek ten jako metabolit benomylu powinien mieć wartość NDS na takim samym poziomie. Ustalone przez ACGIH oraz obowiązujące w większości państw wartości normatywne benomylu wynoszą 10 mg/m3, stąd dla karbendazymu proponuje się przyjęcie takiej samej wartości normatywu, tj. na poziomie 10 mg/m3. Ponieważ związek ten zaburza rozwój wewnątrzmaciczny należy go oznaczyć dodatkowo literami „Ft” – fetotoksyczny.
    Carbendazim is the most widely used representative of the benzimidazole family of fungicides. It is also the main metabolite of benomyl in mammals the degradation product of benomyl in the environment. This chemical is well absorbed after oral exposure. The absorption by male rats administered a single oral dose of 12 mg/kg 14C-carbendazim was determined to be 85%. The main metabolite of this compounds in urine is methyl 5-hydroxy-2-imidazolecarbamate. It is not a carcinogenic agent. The Expert Group for Chemical Agents has established an 8-hour TWA value of 10 mg/m3 and suggested additional notation: Ft (fetotoxic substance).
    Źródło:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy; 2004, 1 (39); 45-63
    1231-868X
    Pojawia się w:
    Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adsorption, Desorption and Degradation of Carbendazim in the Loess-Like Soil
    Adsorpcja, desorpcja i degradacja karbendazymu w glebie lessowatej
    Autorzy:
    Paszko, T.
    Skrzypek, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/389245.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    karbendazym
    adsorpcja
    desorpcja
    kinetyka
    degradacja
    gleba lessowata
    indeks GUS
    carbendazim
    adsorption
    desorption
    kinetics
    degradation
    loess-like soil
    GUS index
    Opis:
    Studies on the adsorption, desorption, reaction kinetic and degradation of carbendazim in samples from Ap, Eg, Bt and 2Cca horizons of gleved lessive soil formed from loess-like formations (Gleyic Luvisol) were carried out. Degradation experiments were performed at 5 and 25 °C. Degradation data fitted very well to the exponential form of the three-half kinetic model and, to a much lesser extent, to the first-order kinetic model. This was probably due to the changes in microbial activity of biomass during the degradation process. Therefore, the zero-order kinetic equation was also used. The DT50 values from first-order equation at 25 st. C were 12.3, 20.2, 76.6 and 183.1 days for the Ap, Eg, Bt and 2CCa horizon, respectively. The activation energies Ea for all soil horizons were in the range of 52-67 kJ o mol-1. The adsorption process proceeded very quickly, within 2 hours equilibrium was achieved, and after maximum 8 hours in the case of desorption. Kinetics data fitted well to the two-site kinetic model. The achieved Freundlich isotherms were of L-type. The estimated Kd ads values were the largest in samples from Bt horizon - 32.89 and the smallest in samples from 2Ca horizon - 0.656. The same was in the case of desorption: 34.99 for Bt and 1.105 for 2CCa horizon. The results suggest that clay minerals play an important role in sorption-desorption processes of this compound in the soil. The calculated Groundwater Ubiquity Score (GUS) index assessed carbendazim on the border between non-leaching and transient compounds.
    Badania adsorpcji, desorpcji, kinetyki reakcji i degradacji karbendazymu przeprowadzono w próbkach z poziomu Ap, Eg, Bt i 2Cca gleby płowej opadowo-glejowej wytworzonej z utworów lessowatych (Gleyic Luvisol), Doświadczenia z degradacją przeprowadzono dla temp. 5 i 25 °C. Dane z degradacji były bardzo dobrze opisywane wykładniczą postacią modelu trzy i półrzędowej kinetyki i w dużo mniejszym stopniu przez model kinetyki pierwszorzędowej. Było to prawdopodobnie spowodowane zmianami mikrobiologicznej aktywności biomasy w czasie procesu degradacji. Dlatego zastosowano również równanie kinetyki rzędu zerowego. Wartości DT50 z równania pierwszego rzędu dla 25 °C dla poziomu Ap, Eg, Bt and 2CCa wyniosły odpowiednio 12,3, 20,2, 76,6 i 183,1 dni. Energie aktywacji Ea dla wszystkich poziomów gleby mieściły się w zakresie 52-67 kJ o mol-1. Proces adsorpcji przebiegał bardzo szybko i w czasie 2 godz. ustalała się równowaga, a w przypadku desorpcji po maksymalnie 8 godz. Dane kinetyczne były dobrze opisywane za pomocą modelu kinetyki dwucentrowej. Otrzymano izotermy Freundlicha typu L. Największe wartości Kd adss otrzymano dla próbek z poziomu Bt - 32,89, najmniejsze dla próbek z poziomu 2CCa - 0,656. Tak samo było w przypadku desorpcji: 34,99 dla poziomu Bt i 1,105 dla 2CCa. Wyniki wskazują, że minerały ilaste odgrywają ważną rolę w procesach sorpcyjno-desorpcyjnych tego związku w glebie. Wyznaczona wartość indeksu GUS wskazuje, że karbendazym jest na granicy pomiędzy związkami niepodatnymi na wymywanie i przejściowymi.
    Źródło:
    Ecological Chemistry and Engineering. A; 2010, 17, 2-3; 249-259
    1898-6188
    2084-4530
    Pojawia się w:
    Ecological Chemistry and Engineering. A
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies