Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kara ograniczenia wolności" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Kara ograniczenia wolności w świetle polityki kryminalnej w latach 1970-1998
Non-Custodial Sentences in Light of Penal Policy 1970-1998
Autorzy:
Melezini, Mirosława
Szczygieł, Grażyna B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699178.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
kara ograniczenia wolności
polityka kryminalna
restriction of freedom
criminal policy
Opis:
The subject of the article is an analysis of the non-custodial sentencje known in Poland as curtailment of liberty (and thus excluding fines) as an important instrument of penal policy in the 1970-1998, the main focus being on two strands or this policy–legislative policy and penal policy–to the exclusion of the latter’s administrative aspects. In the light of the guiding principles of the 1969 Criminal Code non-custodial sentences were intended to become an important penal policy measure for treatment of perpetrators of  minor offenses and at the same time to provide a substitute for short terms of imprisonment, which had been found relatively ineffective as a means of achieving rehabilitation of convicted offenders. However, the normative extent of the code’s provision for non-custodial penalties proved to be relatively narrow. Within the range of alternatives to custodial punishment curtailment of liberty was an option available only under 17.5% of the defined offenses. Under Article 54 §1 sentencing to curtailment of liberty was admissible for 24% of all offenses and under Article  57 §1.3 for 27.9% of the total. The potential possibilities of non-custodial treatment of offenders were circumscribed by the provisions of Articles 54 §2, 52, 59 and 60.       A significant influence on the frequency of sentencing to curtailment of liberty was the actual incidence of criminal acts punishable by alternative form of treatment. Based on an analysis of Ministry of Justice and judicial statistics it appears that such acts were not among the most frequently committed offenses, amounting to about 10% of all convictions. The systematic growth of the proportion of sentences to curtailment of liberty, from 6.2% in 1970 to l8% in 1980, should, therefore, be regarded as achievement of the maximum level of possible sentences of this kind. If we consider the share of curtailment of liberty in the structure of sentences for offenses punishable by alternative forms of treatment we will find that there was a judicial bias towards curtailment of liberty. The frequency of such treatment of offenders fluctuated between 32.83% and 56.54%, while the range for fines came to 21.26%‒5I,99 % and for imprisonment to 3,4%‒21.26%. It can, therefore, be said that in the first decade following the 1969 Criminal Code’s entry into force curtailment of liberty fulfilled the purpose envisaged by the lawmakers, that is as an alternative to short terms of imprisonment. Undoubtedly, a factor contributing to the increase in the proportion of non-custodial sentences in the structure of final and conclusive judgments was the jurisprudence of the Supreme Court, in particular its guidelines for the administration of justice and judicial practice issued on 30 May 1979 (VII KZP 31/1977) concerning sentencing policy with respect to offenses for which the prescribed punishment is, interchangeably, imprisonmet, curtailment of liberty or a fine. Imprisonment, these stated, should be a penalty imposed only in the last resort when non-custodial forms of treatment are deemed incapable of performing the function of protection of the legal order.        If a salient characteristic of the 1970s was stability of legislative policy, which  precluded the possibility of shaping penal policy by means of legislation, the 1980s, or more precisely the period from 12 December 1981 to 1989, saw the emergence of a tendency in the opposite direction. For it brought the adoption of numerous basic amendments in criminal legislation, the general thrust of which was towards severer difinition of criminal responsibility. This was reflected in a decrease in the proportion of non-custodial sentences in the structure of final and conclusive judgments (from 15.6% in 1981 to 8.2% in 1984) and a concurrent increase in the frequency with which courts sentenced offenders to imprisonment (from 25.3% in 1981 to 33.1% in 1984).         During the years in which the rigorous provisions of the Special Criminal Responsibility Act were in force, that is in the period from 10 May 1985 to 30 June 1988, there was a systematic rise in the proportion of curtailment of liberty in the structure of sentences (from 10.1% in 1985 to 17.4% in 1987), which might have something to do with the introduction by the May legislation of provisions allowing for non-custodial treatment of offenders in summary proceedings.        The 1988 amendments to the Criminal Code, aimed at relaxing definitions of criminal responsibility, included, albeit in only a limited degree, provisions relating to the applicability of curtailment of liberty. These changes reflected a desire to increase the significance of non-custodial treatment in penal policy. However, in judicial practice there ensued a decrease in sentencing to curtailment of liberty, from 10.5% in 1989 to 5.3% in 1990.        The period of political, economic and social change in Poland which began  in 1989 stimulated criminal law reform. The aim of numerous legislative change which followed was to reduce the punitive  character of the Criminal Code. One reflection of this was greater provision for non-custodial treatment of offenders (introduced by the new Criminal Code enacted in 1995) through a broadening of the grounds for commuting sentences of imprisonment to curtailment of liberty or a fine under Article 54), reduction of the role of repeated criminality as an aggravating circumstance in punishment of offenders, and abolition of extended sentences for offenses classified as "hooligansm" or committed by repeat offenders.        In 1991-1995 the share of curtailment of liberty in the structure of sentences held steady at a level of 3.5%‒3,9%, making it the lowest ever for the period in which the 1969 Criminal Code was in force. This was not a result of the greater repressiveness of the criminal justice system since we observed a drop in the frquency of sentences of imprisonment. The courts tended to favor the use of conditional suspension of custodial sentences (the share of which rose from 43.9% in 1989 to 55.1% in 1997) and fines (up from 4.9% in 1989 to 27.4% in 1997). The explanation should, rather, be sought in problems with execution of sentences to curtaiment of liberty, chief among them the job shrinkages caused by changes in the free-market economy.       Analysis indicates that curtailment of liberty did not fulfill the expectations associated with this form of punishment. It did not become a significant instrument of penal policy nor did it contribute to reducing the scale of sentencing to terms of imprisonment. Even after a substantial widening of provision for punishment by curtailment of liberty its share of sentences ordered by the courts reached a level of only 5.2% (in 1977).       The new Criminal Code has substantially expanded the possibilities of sentencing offenders to curtailment of liberty. This form of punishment is intended to be an important instrument of penal policy with respect to misdemeanors and minor offenses and to replace imprisonment and even fines if ordering the latter is thought to serve no purpose. At the same time the Criminal Code has introduced modifications in the legal shape of this punishment. By preserving, contrary to the intentions of the code’s original drafters, multivariate forms of punishment it gives curtailment of liberty some of the hallmarks of probation by introducing the possibility of imposing certain additional conditions and establishing supervision. The new elements in the design of curtailment of liberty have met with numerous criticisms of the doctrine (including by the authors of the article). How it will affect the functioning of the institution analyzed the immediate future will tell.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2002, XXVI; 133-159
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zatarcie skazania obejmującego kary orzeczone kumulatywnie
Autorzy:
Stefańska, Blanka J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147029.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
grzywna kumulatywna
kara mieszana
kumulatywna kara ograniczenia wolności
warunkowe zawieszenie wykonania kary
zatarcie skazania
Opis:
Przedmiotem artykułu jest problem zatarcia skazania, obejmującego orzeczoną obok kary pozbawienia wolności grzywnę lub karę ograniczenia wolności. W aktualnym stanie praw-nym nie jest możliwe jednoznaczne rozwiązanie tego problemu, z wyjątkiem kary grzywny orzeczonej obok kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, w związku z tym zachodzi konieczność wprowadzenia do Kodeksu karnego przepisów okre-ślających warunki jednoczesnego zatarcia skazania na wszystkie orzeczone kary. Wykorzystu-jąc metodę formalno-dogmatyczną, opierającą się na analizie językowo-logicznej przepisów Kodeksu karnego, regulujących zatarcie skazania, zaproponowano rozwiązanie tych proble-mów, przyjmując, że zatarcie skazania następuje na mocy prawa z chwilą upływu okresu przewidzianego dla zatarcia skazania na karę pozbawienia wolności. Wyrażono pogląd, że co do zatarcia takiego skazania na mocy orzeczenia sądu zarówno kumulatywna grzywna, jak i kumulatywna kara ograniczenia wolności nie stanowią przeszkody do orzeczenia zatar-cia całego skazania. Jednocześnie zaproponowano, by dodać art. 107 § 5a k.k. w brzmieniu: „W razie skazania na podstawie art. 37b lub orzeczenia grzywny obok kary pozbawienia wol-ności, zatarcie skazania następuje z upływem okresów przewidzianych w art. 107 § 1, 4 i 4a”.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 1; 117-132
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka karna sądów w sprawach o przestępstwa przeciwko rodzinie i opiece w latach 2008–2018
Criminal policy of Polish courts in cases of crimes against family and guardianship in 2008–2018
Autorzy:
Dajnowicz-Piesiecka, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818399.pdf
Data publikacji:
2021-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
przestępczość przeciwko rodzinie i opiece
orzecznictwo
kara ograniczenia wolności
kara pozbawienia wolności
crimes against family and guardianship
jurisprudence
restriction of liberty
imprisonment
Opis:
Artykuł dotyczy polityki karnej sądów w sprawach o przestępstwa przeciwko rodzinie i opiece w latach 2008–2018. W opracowaniu przedstawiono wyniki analizy sądowych danych statystycznych obrazujących tendencje orzecznicze sądów karnych w sprawach o przestępstwa określone w XXVI rozdziale kodeksu karnego. W tekście starano się przede wszystkim odpowiedzieć na pytanie, czy zmiany w prawie karnym, które miały miejsce w 2015 i 2017 r. – spośród których jedna miała istotne znaczenie dla całego systemu prawa karnego w Polsce, druga zaś okazała się niezwykle ważka zwłaszcza w kontekście przestępstw godzących w dobro rodziny i opieki – wpłynęły w jakimś zakresie na orzecznictwo skazujące sprawców przestępstw przeciwko rodzinie oraz opiece.
The article concerns the criminal policy of courts in cases concerning offenses against the family and guardianship in 2008–2018. The study presents the results of the analysis of statistical data illustrating the judicial tendencies of criminal courts in cases of offenses specified in Chapter XXVI of the Penal Code. The text tries to answer the question: did the changes in criminal law that took place in 2015 and 2017 influenced to some extent the jurisprudence on crime against the family and care? In the article, the amendments from these two years were analyzed with particular attention, as one of them was essential for the entire criminal law system in Poland, while the other was extremely important, especially in the context of crimes harmingthe welfare of the family and care.
Źródło:
Forum Polityki Kryminalnej; 2021, 1; 1-11
2720-1589
Pojawia się w:
Forum Polityki Kryminalnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara ograniczenia wolności z zastosowaniem dozoru elektronicznego – utracona szansa naprawy tej kary w polskim prawie karnym
A restriction of liberty order monitored electronically – a lost chance in Polish criminal law
Autorzy:
Grudecki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693914.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
criminal law
system of punishment
restriction of liability
electronic surveillance
prawo karne
system kar
kara ograniczenia wolności
dozór elektroniczny
Opis:
The Act on the Amendments to the Penal Code and some other Acts of 20 February 2015 modified many regulations concerning the structure and the way of executing penalties, including the restriction of liberty. In this paper, the reasons for the implementation of an order requiring a person to remain within their home or stay at the restriction place, being electronically monitored, are presented and assessed. This is followed by the assessment of the provisions of the Executive Penal Code governing this form of punishment, which was briefly available under Polish criminal law. The author presents the reasons why a restriction of liberty order had been introduced in the first place and then abolished by the Act Amending the Executive Penal Code of 11 March 2016 and offers his own explanation of this. He also examines whether the amendment of February 2015 was a right decision and presents his own views, concluding with some de lege ferenda points regarding the possibility of re-introducing the order of the restriction of liability, but with certain amendments pertaining to the detailed execution of this order.
Ustawa z 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny i niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 396) wprowadziła liczne zmiany w przepisach dotyczących struktury oraz wykonywania kar, m.in. reformując sposób wykonywania kary ograniczenia wolności. W publikacji autor przedstawił powody wprowadzenia obowiązku pozostawania w miejscu stałego pobytu lub w innym wyznaczonym miejscu z zastosowaniem systemu dozoru elektronicznego jako jednej z form kary ograniczenia wolności, dokonał oceny tej, niestety krótko obowiązującej, zmiany w polskim prawie karnym. Autor omówił również pokrótce przepisy Kodeksu karnego wykonawczego, które regulowały dokładnie sposób wykonywania kary ograniczenia wolności w formie stanowiącej przedmiot publikacji, a także zaprezentował przyczyny cofnięcia tej części reformy ustawą z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny i ustawy – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. poz. 428). Podjął też próbę odpowiedzi na pytanie, czy przywrócenie dozoru elektronicznego jako systemu wykonywania kary pozbawienia wolności było słuszne. Autor zaproponował też uwagi de lege ferenda odnośnie do przywrócenia usuniętej ustawą z 11 marca 2016 r. omawianej formy kary ograniczenia wolności z pewnymi zmianami co do szczegółów dotyczących sposobu jej wykonywania, które powinny znaleźć się w Kodeksie karnym wykonawczym.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 4; 121-133
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orzekanie kary ograniczenia wolności przez Kolegium do spraw wykroczeń przy Prezydencie miasta Elbląga w latach 1972-1974
Autorzy:
Zarębska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788427.pdf
Data publikacji:
2021-07-19
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
kodeks wykroczeń
wykroczenie
kara ograniczenia wolności
Elbląg
praktyka
Code of Administrative Ofences
administrative ofence
restriction of liberty
Elblag
practice
Opis:
Niniejszy artykuł jest zwięzłą analizą danych statystycznych dotyczących orzekania kary ograniczenia wolności za wykroczenia w Elblągu w pierwszych latach obowiązywania Kodeksu wykroczeń. Zostało to skonfrontowane z obecną praktyką orzeczniczą w Polsce. Celem tego opracowania jest ukazanie znaczenia kary ograniczenia wolności w polskim systemie karnym.
The article is a concise presentation of assembled statistic data about predication restriction of liberty in Elblag in years 1972-1974. Data disclose, that restriction of liberty was rarely used and executing of this penalty elicit a lot of precariousness.
Źródło:
Biuletyn Kryminologiczny; 2017, 24; 79-88
2084-5375
Pojawia się w:
Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Judgement of the Constitutional Tribunal of 11 June 2019 (P 20/17, OTK-A 2019, Item 29)
Autorzy:
Nowosad, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618509.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
restriction of liberty
imprisonment
sequence of the penalties
aggregate penalty
concurrent sentence
concurrent offences
kara ograniczenia wolności
kara pozbawienia wolności
sekwencja kar
kara łączna
wyrok łączny
zbieg przestępstw
Opis:
The author agrees with the Constitutional Tribunal’s opinion that Article 87 § 1 of the Penal Code to the extent that it imposes an obligation on the court to combine imprisonment and restriction of liberty and to impose a total penalty of deprivation of liberty after converting the penalty of restriction of liberty into imprisonment is inconsistent with the Constitution of the Republic of Poland. In addition, the author raised the problem of ratio legis of Article 87 of the Penal Code and indicated why the deficiencies in regulation were noticed so late in the case law.
Autorka podziela stanowisko Trybunału Konstytucyjnego, że art. 87 § 1 k.k. w zakresie, w jakim nakłada na sąd obowiązek połączenia kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności oraz wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności po dokonaniu zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności, jest niezgodny z Konstytucją RP. Dodatkowo poruszono problem ratio legis art. 87 k.k. i wskazano, dlaczego tak późno w orzecznictwie zostały dostrzeżone mankamenty regulacji.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OBOWIĄZEK PRACY NA CELE SPOŁECZNE JAKO ELEMENT KARY KRYMINALNEJ
COMPULSORY COMMUNITY WORK AS AN ELEMENT OF CRIMINAL SANCTION
Autorzy:
Hryniewicz, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693550.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
punishment of restricted freedom
criminal sanction
work for community
compulsory work
forced labour
kara ograniczenia wolności
kara kryminalna
praca na cele społeczne
praca przymusowa
Opis:
The object of the analysis is a duty of unpaid controlled work for the community as an element of punishment of restricted freedom in Polish criminal law. The paper presents the function of compulsory work in Polish criminal codes of 1932, 1969 and 1997. It also shows, on the example of the Criminal Code of the Russian Federation, that it is possible to differentiate between a punishment of restricted liberty and a punishment of compulsory work. Next, the authoress attempts to answer the question whether the duty of work for the community can be seen as an inconvenience characteristic of criminal punishment. Finally, the compulsory character of work is being examined to establish whether that kind of penalty is in conformity with the provisions of international treaties that prohibit forced and obligatory labour, to which the Republic of Poland is a signatory.
Przedmiotem analizy jest obowiązek wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne jako element kary ograniczenia wolności w polskim prawie karnym. Artykuł obrazuje, jaką funkcję miał i ma obowiązek pracy na gruncie polskich kodeksów karnych z 1932 r., 1969 r. i z 1997 r. Wskazywany jest przykład Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, w której obowiązek pracy i ograniczenie wolności stanowią osobne rodzaje sankcji. W dalszej części artykułu autorka stara się ustalić, czy obowiązek wykonywania pracy na cele społeczne może być traktowany jako dolegliwość cechująca karę kryminalną. W końcowej części artykułu bada niedobrowolny charakter takiej pracy z punktu widzenia zgodności tej regulacji z umowami międzynarodowymi, których sygnatariuszem jest Rzeczpospolita Polska, a które zabraniają pracy przymusowej lub obowiązkowej.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 105-117
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja w zakresie kary ograniczenia wolności w systemie polskiego prawa karnego
The Evolution of the Penalty of Restriction of Liberty Under the Polish Legal System
Autorzy:
Michałek, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844577.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
z˙ołnierze
wykroczenia
projekt zmian Kodeksu karnego
kara ograniczenia wolności
restriction of freedom
soldiers
offences
the bill regarding changes to Penal
Code
Opis:
The present article deals with the development of restriction of freedom under the Polish legal system. Its original formulation is presented as well as the changes has undergone, and finally its present form. This penalty was introduced into the Polish legal order by the act passed on 14 May 1969 (Penal Code). Further, it features as a sanction for offences in the Petty Offences Code (20 May 1971) and in the Fiscal Penal Act passed on 26 October 1971 – as a sanction for financial offences. The penalty of restriction of freedom in its current form was enacted on 10 September 1999 (Fiscal Penal Code). The presented article outlines the many distinctions between this kind of sanction under the Fiscal Penal Code and the one under the Criminal Code. Moreover, differences regarding this penalty in relation to soldiers are discussed. New prospects concerning restriction of freedom are presented in the light of planned changes to Penal Code Changes drafted by the Criminal Law Codification Commission on 9 November 2013.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 4; 25-47
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Need to Repeal or Change Art. 87 of the Criminal Code
Autorzy:
Nowosad, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619089.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
restriction of liberty
imprisonment
sequence of the penalties
aggregate penalty
concurrent sentence
amendments to the Criminal Code
concurrent offences, mixed punishment
kara ograniczenia wolności
kara pozbawienia wolności
sekwencja kar
kara łączna
wyrok łączny
reforma prawa karnego
zbieg przestępstw
łączenie kar różnorodzajowych
kara mieszana
Opis:
The author postulates that as a consequence of introducing in the Act of 20 February 2015 the institution of simultaneous adjudication of imprisonment and restriction of liberty, the legislator should repeal Art. 87 of the Criminal Code. According to Art. 87 § 1 of the C.C., in the case of conviction for concurrent offences for penalties of deprivation of liberty and restriction of liberty, the court shall impose an aggregate penalty, assuming that one month of restriction of liberty is equal to 15 days of deprivation of liberty. The sequence of penalties introduced in Art. 37b of the C.C. undermines the purpose of Art. 87 § 1 of the C.C. Since the legislator introduced a new concept of sequential execution of penalties, he should not preserve the obligation to convert restriction of liberty into imprisonment.
Wprowadzając reformą z dnia 20 lutego 2015 r. możliwość jednoczesnego orzeczenia kar ograniczenia wolności i pozbawienia wolności, ustawodawca powinien konsekwentnie uchylić art. 87 Kodeksu karnego nakazujący w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności wymierzenie obligatoryjnie kary łącznej pozbawienia wolności. Przewidziane w art. 37b k.k. sekwencyjne wykonanie kar dezaktualizuje ratio legis unormowania art. 87 § 1 k.k. Skoro bowiem ustawodawca uznał za słuszną ideę kolejnego wykonania obu kar, nie powinien utrzymywać obowiązku zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności przy karze łącznej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag w kwestii zaliczania okresu rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet kary ograniczenia wolności na podstawie art. 63 k.k.
Autorzy:
Piekut, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338034.pdf
Data publikacji:
2020-09-28
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
kara ograniczenia wolności
zaliczenie okresu rzeczywistego pozbawienia wolności
zwolnienie skazanego od reszty kary ograniczenia wolności
penalty of restriction of liberty
crediting of the period of actual deprivation of liberty
release of the sentenced person from the remainder of the penalty of restriction of liberty
Opis:
Artykuł dotyczy wybranych zagadnień związanych z zaliczaniem okresu rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet kary ograniczenia wolności w trybie art. 63 k.k. Autorka prezentuje odmienny od przyjmowanego dotychczas w doktrynie sposób zaokrąglania okresu uprzedniej izolacji skazanego na poczet orzeczonej następnie względem niego kary ograniczenia wolności, wskazując, że w aktualnym stanie prawnym brak jest podstaw do zaokrąglania tego okresu w górę do pełnego miesiąca, a zaokrąglenie powinno nastąpić w górę jedynie do pełnego dnia. W pracy zwrócono również uwagę na trudności związane z dokonywaniem zaliczenia okresu rzeczywistego pozbawiania wolności na poczet kary ograniczenia wolności, wynikające z braku koherencji pomiędzy okresem jednego roku, a okresem 12 miesięcy (art. 12c k.k.w.). Omówiony został także wpływ zaliczenia skazanemu okresu izolacji, w trybie art. 63 k.k., na możliwość zwolnienia go od reszty kary na podstawie art. 83 k.k.
This article discusses certain issues relating to the crediting of the period of actual deprivation of liberty towards the penalty of restriction of liberty in accordance with Article 63 of the Polish Criminal Code. The author presents a method of rounding up the period of a sentenced person’s prior detention to be credited towards the penalty of restriction of liberty subsequently imposed upon him/her, which differs from the method adopted so far in the legal doctrine, while indicating that there are no grounds in the current legal state for rounding that period up to a full month and that the rounding up should only be to a full day. The paper also points to the difficulties related to the crediting of the period of actual deprivation of liberty towards the penalty of restriction of liberty resulting from the lack of coherence between the period of one year and the period of 12 months (Article 12c of the Polish Penal Enforcement Code). The article also discusses the impact that crediting of the sentenced person’s detention period under Article 63 Criminal Code has on the possibility of releasing such person from serving the remainder of his/her penalty under Article 83 Criminal Code.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 3; 50-66
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stanu zdrowia skazanych na karę ograniczenia wolności
Health state assessment in people sentenced to the penalty of restriction of liberty
Autorzy:
Świderski, Paweł
Żaba, Czesław
Macioszek, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164228.pdf
Data publikacji:
2016-12-22
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
ocena stanu zdrowia
kara ograniczenia wolności
zdolność do pracy
nieodpłatna kontrolowana praca społeczna
opinie sądowo-lekarskie
biegli lekarze
assessment of health state
penalty of restriction of liberty
ability to work
free controlled social labor
medico-legal opinions
court expert physicians
Opis:
Wstęp Ocena stanu zdrowia skazanych na karę ograniczenia wolności stanowi istotny odsetek spraw opiniowanych rocznie w Katedrze i Zakładzie Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Pozwoliło to na dokonanie analizy wydanych opinii i wskazanie trudności, jakie mogą napotkać biegli lekarze. Materiał i metody Analizie poddano 1051 opinii sądowo-lekarskich dotyczących oceny stanu zdrowia skazanych na pracę na cele społeczne, wydanych w latach 2004–2013. Z opinii uzyskano dane dotyczące płci, wieku i rodzaju schorzeń skazanych oraz wniosków biegłych w zakresie zdolności do pracy społecznie użytecznej. Wyniki Wśród skazanych przeważającą większość stanowili mężczyźni w wieku 51–60 lat. Najliczniejszą grupę stanowiły osoby zdolne do pracy społecznie użytecznej po spełnieniu określonych warunków, wskazanych w opinii biegłych (56,3%), najmniej liczna była grupa osób uznanych za zdolne do wykonywania pracy bez jakichkolwiek ograniczeń (9,5%). W przypadku skazanych uznanych za zdolnych do pracy jedynie po spełnieniu wskazanych przez biegłych warunków najczęściej zalecano pracę lekką (58,4%). Najliczniejszą grupę schorzeń skazanych stanowiły choroby narządu ruchu (51,4%), drugą w kolejności – schorzenia układu krążenia (38,7%). Wnioski Liczba spraw dotyczących zdolności do odbywania kary ograniczenia wolności, opiniowanych rocznie w Katedrze i Zakładzie Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, oraz liczba wyroków skazujących w skali kraju wskazują, że biegli lekarze mogą otrzymać tego rodzaju sprawy do zaopiniowania. Główną trudnością w ocenie zdolności skazanego do wykonywania pracy na cele społeczne jest brak informacji, jakiego rodzaju i na jakim konkretnie stanowisku osoba skazana miałaby wykonywać pracę w ramach kary ograniczenia wolności. Med. Pr. 2016;67(6):765–775
Background Assessment of the health state of people sentenced to the penalty of restriction of liberty makes up a significant percentage of cases annually elaborated in the Department of Forensic Medicine, Poznan University of Medical Sciences. The analysis of such cases was accomplished to point out the difficulties that expert physicians could encounter in formulating their opinions. Material and Methods The analysis involved 1051 medico-legal opinions issued in the years 2004–2013, considering the health state of people performing the duty of free, controlled social labor. The authors collected data on age, sex, type of diseases and the ability to control social work of convicted subjects. Results Among those sentenced to the penalty of restriction of liberty the men aged 51–60 were in the majority. Individuals able to work only in specified conditions were the most numerous group (56.3%). People able to work in all conditions were the smallest set (9.5%). Light work was the type of work most frequently recommended to the persons able to work only in specific conditions (58.4%). The largest group of diseases comprised spondylopathies and osteoarthropathies (51.4%). It was followed by the group of cardiac diseases and angiopathies, including hypertension (38.7%). Conclusions The number of cases concerning the ability of the sentenced persons to serve the penalty of restriction of liberty annually elaborated in the Department of Forensic Medicine, Poznan University of Medical Sciences and the number of sentences imposed on the national scale indicate that medical experts may be obliged to provide opinions of this kind. Assessment of the health state of people sentenced to the penalty of restriction of liberty in some cases can be a difficult task for the expert physicians because of frequent lack of information about a specific type of work performed by the sentenced persons having only the data about their diseases. Med Pr 2016;67(6):765–775
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 6; 765-775
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected issues concerning a new approach to the idea of punishment in the light of Act of 13 June 2019
Autorzy:
Melezini, Mirosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338565.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
kara 25 lat pozbawienia wolności
terminowa kara pozbawienia wolności
grzywna
kara ograniczenia wolności
dyrektywy sądowego wymiaru kary
katalog okoliczności obciążających i łagodzących
kara dożywotniego pozbawienia wolności
penalty of deprivation of liberty for a period of 25 years
penalty of deprivation of liberty for a period determined by court
penalty of limitation of liberty
directives on judicial sentencing decisions
catalogue of aggravating and extenuating circumstances
penalty of life imprisonment
Opis:
The article discusses the issues concerning extensive amendments to the provisions of the Criminal Code laid down in the Act of 13 June 2019. It considers the most important solutions introduced to the General part of the Criminal Code in the field of penalties and sentencing. These concern: elimination of the penalty of deprivation of liberty for 25 years from the catalogue of penalties; increasing the maximum limit of the penalty of deprivation of liberty for a period determined by court from 15 years to 30 years; modification of the content of Article 37a CC admitting a possibility of imposing a fine or the penalty of limitation of liberty instead of the penalty of deprivation of liberty; general directives on judicial sentencing decisions and the catalogue of aggravating and extenuating circumstances; and imposition of the penalty of life imprisonment without a possibility of conditional release. The analysis carried out leads to a conclusion that the proposed solutions do not deserve approval.
Artykuł podejmuje problemy rozległych zmian przepisów kodeksu karnego w ujęciu ustawy z 13 czerwca 2019 r. Przedmiotem rozważań uczyniono najważniejsze rozwiązania wprowadzone w części ogólnej kodeksu karnego w obrębie kar i instytucji wymiaru kary. Dotyczyły one: wyeliminowania kary 25 lat pozbawienia wolności z katalogu kar; wydłużenia z 15 lat do 30 lat górnej granicy terminowej kary pozbawienia wolności; podwyższenia dolnej granicy grzywny oraz kary ograniczenia wolności; modyfikacji treści art. 37a k.k. dopuszczającego możliwość orzeczenia grzywny lub kary ograniczenia wolności zamiast kary pozbawienia wolności; ogólnych dyrektyw sądowego wymiaru kary oraz katalogu okoliczności obciążających oraz łagodzących; orzeczenia kary dożywotniego pozbawienia wolności bez możliwości warunkowego zwolnienia skazanego. Przeprowadzona analiza doprowadziła do konkluzji, że przestawione rozwiązania nie zasługują na aprobatę.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 2; 38-54
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies