Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kara kryminalna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Treść i elementy kształtujące karę ograniczenia wolności
    Autorzy:
    Kalisz, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392143.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    kara kryminalna
    praca na rzecz społeczności lokalnej
    polityka kryminalna
    Opis:
    Kara ograniczenia wolności ma szczególną pozycję w polskim katalogu kar zasadniczych, będąc tzw. karą o charakterze pośrednim, miedzy karą grzywny a karą pozbawienia wolności. Sankcja ta w ciągu ostatnich przeszło 40 lat bardzo mocno zmieniała się, czego głównym powodem były trudności w zakresie jej stosowania i wykonywania oraz ciągle zbyt skromny udział tej sankcji w strukturze skazań. Celem jest prezentacja zmian w zakresie treści tej kary począwszy od kodyfikacji karnej z 1969 r., aż do znaczącej nowelizacji kodeksu karnego z 1997 r., która weszła w życie 1 lipca 2015 r. Opracowanie obejmuje także kolejne zmiany, które weszły w życie 15 kwietnia 2016 r. Przedmiotem zasadniczych rozważań jest analiza dogmatyczna nowych rozwiązań. Chodzi o wskazanie kierunku zmian, a także problemów interpretacyjnych i systemowych związanych z nową formułą kary ograniczenia wolności.
    A penalty of restriction of liberty (non-custodial penalty) has a special position in the Polish catalogue of basic penalties because it is intermediate in character, between a fine and deprivation of liberty (imprisonment). This sanction has been changing substantially for the last 40 years as a result of difficulties with its application and execution as well as its too small share in the structure of convictions. The article aims to present the direction of change in the contents of this penalty from the Criminal Code of 1969 to the amended Act of 1997, which entered into force on 1 July 2015. The article also discusses the successive amendments that entered into force on 15 April 2016. The main considerations focus on the dogmatic analysis of the new solutions and aim to point out the direction of changes as well as interpretational and system-related problems connected with the new formula of non-custodial penalties.
    Źródło:
    Ius Novum; 2016, 10, 3; 64-76
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Lipcowa” nowelizacja Kodeksu karnego. Nowa filozofia prawa i wątpliwości konstytucyjne
    “July” Amendment of the Criminal Code. New Philosophy of Law and Constitutional Concerns
    Autorzy:
    Daśko, Natalia
    Bojarski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27177682.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    kodeks karny
    polityka kryminalna
    kara kryminalna
    populizm penalny
    criminal code
    criminal policy
    criminal punishment
    penal populism
    Opis:
    The Act of July 7, 2022 introduced a thorough reform of criminal law. The effect of these changes is a significant tightening of criminal repression, e.g. in the form of extending the possible sentence of imprisonment from one month to 15 years to a period from one month to 30 years, lowering the age of criminal responsibility in special cases to 14 years or the possibility of imposing a penalty life imprisonment without the possibility of conditional early release. The changes that appeared in the Penal Code can be considered the next stage in the political struggle through activities known as penal populism. However, these changes can be viewed as the result of adopting a philosophy of criminal law different from the previous one and adopting the assumptions of neoclassicism in criminal law. However, some of these changes raise serious constitutional questions.
    Ustawą z 7 lipca 2022 r. dokonano gruntownej reformy prawa karnego. Efektem tych zmian jest znaczne zaostrzenie represji karnej, np. w postaci wydłużenia możliwej do orzekania kary pozbawienia wolności z okresu od miesiąca do 15 lat, na okres od miesiąca do 30 lat, obniżenia wieku odpowiedzialności karnej w szczególnych przypadkach do 14 lat czy możliwości orzeczenia kary dożywotniego pozbawienia wolności bez możliwości warunkowego przedterminowego zwolnienia. Zmiany, które pojawiły się w Kodeksie karnym, można uznać za kolejny etap w walce politycznej poprzez działania określane mianem populizmu penalnego. Jednakże można na te zmiany spojrzeć jako na efekt przyjęcia odmiennej od dotychczasowej filozofii prawa karnego i przyjęcie założeń neoklasycyzmu w prawie karnym. Niektóre z tych zmian budzą jednak poważne wątpliwości konstytucyjne.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 6(76); 287-302
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wymiar miłosierdzia w stanowieniu i stosowaniu prawa
    The Dimention of Mercy in the Appointment and Aplication of Law
    Autorzy:
    Krzewicki, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22792708.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    prawo
    moralność
    sprawiedliwość
    miłosierdzie
    kara kryminalna
    przebaczenie
    pojednanie
    law
    morality
    justice
    mercy
    criminal punishment
    forgiveness
    reconciliation
    Opis:
    Miłosierdzie jako kategoria życia społecznego niejako automatycznie wchodzi w stosunki społeczne podlegające prawnej regulacji. Obok wymiaru przedmiotowego, jest związane z pewną postawą, która polega na afirmacji człowieka, okazaniu mu współczucia i otwarciu drogi do naprawy zburzonych relacji. Dziś konieczne jest odważniejsze oznaczenie podstaw aksjologicznych, na których zbudowany jest system praw w chrześcijańskim kontekście kulturowym. Dotyczy to głównie Konstytucji. Na tej podstawie możliwe byłoby odkrycie elementów treściowo i funkcjonalnie dopełniających zasadę sprawiedliwości w prawie, które odpowiadają zasadzie miłosierdzia. Choć miłosierdzie nie przynależy do słownika pojęć prawnych, to jego zadomowienie się w nim wydaje się możliwe i pożądane. Bogate w treść pojęcie miłosierdzia progresywnie zakorzenia się w świadomości społecznej. Pożytkiem wprowadzenia go do systemu prawa może być większa elastyczność prawa, jego bardziej konkretny i indywidualny charakter oraz większa bliższość życiu.
    The mercy as a category of social life automatically enters into the social relations subject to legal regulation. In addition to the objective dimension, it is associated with a certain attitude, which is based on the affirmation of a man, showing him compassion and opening the way to repair the broken relations. Today, it is necessary to bolderly determine the axiological foundations on which the system of rights is built in the Christian cultural context. This mainly applies to the Constitution. On this basis, it would be possible to discover elements that content and functionally complement the principle of justice in law, which correspond to the principle of mercy. Although mercy does not belong to the dictionary of legal concepts, its establishment in it seems possible and desirable. The content-rich concept of mercy is progressively rooted in the social consciousness. The introduction of it into the legal system may be greater flexibility of the law, its more specific and individual character and greater closeness to life.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (2); 159-176
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Program elektromobilności w Polsce a potrzeba reakcji karnej
    Autorzy:
    Leciak, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1338007.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-28
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    elektromobilność
    paliwa alternatywne
    strefy czystego transportu
    wykroczenie
    kara kryminalna
    electromobility
    alternative fuels
    clean transport zones
    misdemeanour
    criminal penalty
    Opis:
    Z mocy przepisów ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych przewidziano powołanie tzw. stref czystego transportu. Nieprzestrzeganie ograniczeń w dostępie do nich może natomiast wyczerpywać znamiona nowego typu wykroczenia określonego w art. 96c k.w. Opracowanie ma na celu ich możliwie kompleksową analizę, przy uwzględnieniu praktycznych aspektów funkcjonowania ww. przepisu.
    In accordance with the Act of 11 January 2018 on electromobility and alternative fuels, the creation of the so-called clean transport zones is stipulated. Failure to comply with the restrictions on entry to them can match the features of a new type of misdemeanour provided for in Article 96c of the Misdemeanour Code. The article aims to present its comprehensive analysis taking into account practical aspects of the above-mentioned provision.
    Źródło:
    Ius Novum; 2020, 14, 3; 38-49
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    OBOWIĄZEK PRACY NA CELE SPOŁECZNE JAKO ELEMENT KARY KRYMINALNEJ
    COMPULSORY COMMUNITY WORK AS AN ELEMENT OF CRIMINAL SANCTION
    Autorzy:
    Hryniewicz, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693550.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    punishment of restricted freedom
    criminal sanction
    work for community
    compulsory work
    forced labour
    kara ograniczenia wolności
    kara kryminalna
    praca na cele społeczne
    praca przymusowa
    Opis:
    The object of the analysis is a duty of unpaid controlled work for the community as an element of punishment of restricted freedom in Polish criminal law. The paper presents the function of compulsory work in Polish criminal codes of 1932, 1969 and 1997. It also shows, on the example of the Criminal Code of the Russian Federation, that it is possible to differentiate between a punishment of restricted liberty and a punishment of compulsory work. Next, the authoress attempts to answer the question whether the duty of work for the community can be seen as an inconvenience characteristic of criminal punishment. Finally, the compulsory character of work is being examined to establish whether that kind of penalty is in conformity with the provisions of international treaties that prohibit forced and obligatory labour, to which the Republic of Poland is a signatory.
    Przedmiotem analizy jest obowiązek wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne jako element kary ograniczenia wolności w polskim prawie karnym. Artykuł obrazuje, jaką funkcję miał i ma obowiązek pracy na gruncie polskich kodeksów karnych z 1932 r., 1969 r. i z 1997 r. Wskazywany jest przykład Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej, w której obowiązek pracy i ograniczenie wolności stanowią osobne rodzaje sankcji. W dalszej części artykułu autorka stara się ustalić, czy obowiązek wykonywania pracy na cele społeczne może być traktowany jako dolegliwość cechująca karę kryminalną. W końcowej części artykułu bada niedobrowolny charakter takiej pracy z punktu widzenia zgodności tej regulacji z umowami międzynarodowymi, których sygnatariuszem jest Rzeczpospolita Polska, a które zabraniają pracy przymusowej lub obowiązkowej.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 1; 105-117
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Represyjność czy łagodność w polskim prawie karnym
    Repressiveness or Leniency in Polish Criminal Law
    Autorzy:
    Jaroch, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33574572.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Penal policy
    criminal punishment
    restitutionary remission
    restorative justice
    incarceration rate
    Polityka karna
    kara kryminalna
    umorzenie restytucyjne
    sprawiedliwość naprawcza
    współczynnik prizonizacji
    Opis:
    Polityka karna jest jednym z elementów polityki kryminalnej, stąd pozostaje w obszarze szczególnego zainteresowania społecznego, zwłaszcza że nie ma jednolitego przekonania i stanowiska, co do kierunku zmian dotyczących realizacji celów, jakie ma spełniać kara. W artykule zawarta została analiza określonych zmian legislacyjnych prawa karnego pod względem jego skuteczności w sferze przeciwdziałania przestępczości, w szczególności dotyczy kwestii, czy zwiększona represyjność prawa karnego ma przełożenie na ograniczenie przestępczości w praktyce. Autor podejmuje próbę oceny zmian legislacyjnych w obszarze prawa karnego, stąd też swoje zainteresowania koncentruje na modyfikacjach założeń polityki karnej. Stosowanie sankcji prawnokarnych (tj. poszczególnych jej rodzajów, częstotliwości, stopnia nasilenia) – czyli polityka karania – zależy od poglądów i założeń dotyczących stosowania reakcji karnych, przy czym wiele zależy od akcentu położonego na wybrane cele stosowania sankcji prawnokarnych. Preferencyjny wybór prowadzi do osiągania i realizacji określonych celów. Z badań wynika bowiem, iż konsekwencją przyjętych założeń jest zaostrzenie sankcji wielu przestępstw, prymat kar izolacyjnych, odejście od kar alternatywnych dla pozbawienia wolności, co z kolei pozostaje w sprzeczności z zaleceniami polityki karnej Unii Europejskiej, gdzie w większości państw obserwuje się wzrost liczby kar alternatywnych, przy jednoczesnym spadku liczby kar izolacyjnych. W Polsce analiza danych nie wskazuje na zmniejszenie się liczby osób pozbawionych wolności czy liczby przestępstw (od 2014 r. utrzymuje się na poziomie 700–800 tys. przestępstw). Zauważalne są natomiast – utrzymujące się na wysokim poziomie w porównaniu z innymi krajami – tendencje wzrostu orzeczeń bezwzględnego pozbawienia wolności i spadku liczby orzeczeń warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności. Autor poprzez analizę danych, które przedstawia w formie tabel oraz wykresów, dochodzi do wniosków, iż surowość kary ani jej zaostrzanie nie prowadzi do ograniczenia przestępczości, ale kara pozostaje środkiem realizacji jej celów (sprawiedliwościowy, ogólno- i szczególnoprewencyjny czy kompensacyjny).
    Penal policy is one of the elements of criminal policy, and, as such, it continues to be of particular interest to society, especially since there is no uniform conviction and standpoint as to the direction of changes regarding achieving the objectives of punishment. The aim of the article is to analyse and verify legislative changes in criminal law in terms of its effectiveness in preventing crime, in particular to show whether increased repressiveness of criminal law has an impact on crime reduction. The author attempts to assess legislative changes in the area of criminal law, hence he focuses his interest on modifications to the assumptions of penal policy. The research shows that the consequence of the adopted premises is the toughening of sanctions for many crimes, the dominance of custodial punishments, the departure from other forms of punishments as alternative to imprisonment, which stands in contrast to the policy of the European Union, where, in most countries, an increase in the number of alternative punishments is observed, accompanied by a decrease in the number of custodial sentences. Analysis of the relevant data indicates neither a decrease in the number of persons deprived of their liberty nor a decrease in the number of crimes committed. There is a noticeable trend of an increase in absolute prison sentences and a decrease in the number of conditionally suspended imprisonment sentences. Incarceration rates remain high, compared to other countries. The author analyses the data and presenting them in the form of tables and graphs. Research findings are clear: the severity of punishment and its aggravation do not lead to a reduction in crime, but punishment remains a means to achieve its goals of justice, general and special-prevention or compensation.
    Źródło:
    Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2023, 2; 29-62
    1898-2166
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawno-Ekonomiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy teoria ewolucji może pomóc w uzasadnieniu kary kryminalnej? Od filozofii politycznej do nauk ewolucyjnych
    Evolutionary Justification of Criminal Responsibility. A Theory of Evolution as a Theory of Punishment
    Autorzy:
    Peno, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596518.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    criminal law
    theory of punishment
    theory of evolution
    punishment
    psychopathy
    evolutionary approach to punishment
    kara kryminalna
    odpowiedzialność karna
    prawo karne
    teoria ewolucji
    uzasadnienie karania
    Opis:
    Starania filozofów o usprawiedliwienie lub wyjaśnienie praktyki karania sięgają korzeniami początków historii prawa karnego. Współcześnie renesans przeżywa teoria ewolucji, której zasięg wydaje się na tyle szeroki, by w oparciu o nią próbować wyjaśniać podstawowe instytucje społeczne. Kara kryminalna należy do podstawowych instytucji funkcjonujących w niemal wszystkich społeczeństwach. Wydaje się, że można wyjaśnić i pośrednio uzasadnić karę kryminalną poprzez odwołanie się do teorii ewolucji, a przy tym próbować bronić poglądu, że kara kryminalna jest ewolucyjną odpowiedzią na znane wszystkim grupom ludzkim zjawisko psychopatii – przy założeniu, że psychopatia ma podłoże ewolucyjne. Co więcej, istnieje ogromna różnica między karą a zemstą, którą łatwo zauważyć właśnie na gruncie teorii ewolucji. Kara nie jest atawizmem, nie stanowi prymitywnej zemsty i nie można powiedzieć, że jest zła moralnie, bo praktyka karania jest nie tylko zdeterminowana, ale i najlepsza z możliwych.
    Punishment is an important communal matter. As far back in history we can go, philosophers have tried to explain and justify the practice of punishment. It is obvious, that humans always live in social groups and cooperative activities play a crucial role. In fact, every society creates institutions which can be used to protect the rules of cooperation. I show that punishment can be seen as a gift of evolution. It can be said, that according to evolutionary approach, punishment is a form of social reaction against those members of society who have natural (psychological or biological) predisposition to commit a crime. Because of the fact that ca 5 percent members of every society should be classified as psychopaths, we need some kind of the preventive mechanism. It is assumed that the phenomenon of psychopathy is the alternative strategy of evolution. It is said that on the ground of evolutionary approach punishment is treated as revenge. Last but not least, in the article will be shown that there are important differences between the practice of punishment and pure revenge.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2015, 12, 4; 133-152
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kara ograniczenia wolności w świetle polityki kryminalnej w latach 1970-1998
    Non-Custodial Sentences in Light of Penal Policy 1970-1998
    Autorzy:
    Melezini, Mirosława
    Szczygieł, Grażyna B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699178.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    kara ograniczenia wolności
    polityka kryminalna
    restriction of freedom
    criminal policy
    Opis:
    The subject of the article is an analysis of the non-custodial sentencje known in Poland as curtailment of liberty (and thus excluding fines) as an important instrument of penal policy in the 1970-1998, the main focus being on two strands or this policy–legislative policy and penal policy–to the exclusion of the latter’s administrative aspects. In the light of the guiding principles of the 1969 Criminal Code non-custodial sentences were intended to become an important penal policy measure for treatment of perpetrators of  minor offenses and at the same time to provide a substitute for short terms of imprisonment, which had been found relatively ineffective as a means of achieving rehabilitation of convicted offenders. However, the normative extent of the code’s provision for non-custodial penalties proved to be relatively narrow. Within the range of alternatives to custodial punishment curtailment of liberty was an option available only under 17.5% of the defined offenses. Under Article 54 §1 sentencing to curtailment of liberty was admissible for 24% of all offenses and under Article  57 §1.3 for 27.9% of the total. The potential possibilities of non-custodial treatment of offenders were circumscribed by the provisions of Articles 54 §2, 52, 59 and 60.       A significant influence on the frequency of sentencing to curtailment of liberty was the actual incidence of criminal acts punishable by alternative form of treatment. Based on an analysis of Ministry of Justice and judicial statistics it appears that such acts were not among the most frequently committed offenses, amounting to about 10% of all convictions. The systematic growth of the proportion of sentences to curtailment of liberty, from 6.2% in 1970 to l8% in 1980, should, therefore, be regarded as achievement of the maximum level of possible sentences of this kind. If we consider the share of curtailment of liberty in the structure of sentences for offenses punishable by alternative forms of treatment we will find that there was a judicial bias towards curtailment of liberty. The frequency of such treatment of offenders fluctuated between 32.83% and 56.54%, while the range for fines came to 21.26%‒5I,99 % and for imprisonment to 3,4%‒21.26%. It can, therefore, be said that in the first decade following the 1969 Criminal Code’s entry into force curtailment of liberty fulfilled the purpose envisaged by the lawmakers, that is as an alternative to short terms of imprisonment. Undoubtedly, a factor contributing to the increase in the proportion of non-custodial sentences in the structure of final and conclusive judgments was the jurisprudence of the Supreme Court, in particular its guidelines for the administration of justice and judicial practice issued on 30 May 1979 (VII KZP 31/1977) concerning sentencing policy with respect to offenses for which the prescribed punishment is, interchangeably, imprisonmet, curtailment of liberty or a fine. Imprisonment, these stated, should be a penalty imposed only in the last resort when non-custodial forms of treatment are deemed incapable of performing the function of protection of the legal order.        If a salient characteristic of the 1970s was stability of legislative policy, which  precluded the possibility of shaping penal policy by means of legislation, the 1980s, or more precisely the period from 12 December 1981 to 1989, saw the emergence of a tendency in the opposite direction. For it brought the adoption of numerous basic amendments in criminal legislation, the general thrust of which was towards severer difinition of criminal responsibility. This was reflected in a decrease in the proportion of non-custodial sentences in the structure of final and conclusive judgments (from 15.6% in 1981 to 8.2% in 1984) and a concurrent increase in the frequency with which courts sentenced offenders to imprisonment (from 25.3% in 1981 to 33.1% in 1984).         During the years in which the rigorous provisions of the Special Criminal Responsibility Act were in force, that is in the period from 10 May 1985 to 30 June 1988, there was a systematic rise in the proportion of curtailment of liberty in the structure of sentences (from 10.1% in 1985 to 17.4% in 1987), which might have something to do with the introduction by the May legislation of provisions allowing for non-custodial treatment of offenders in summary proceedings.        The 1988 amendments to the Criminal Code, aimed at relaxing definitions of criminal responsibility, included, albeit in only a limited degree, provisions relating to the applicability of curtailment of liberty. These changes reflected a desire to increase the significance of non-custodial treatment in penal policy. However, in judicial practice there ensued a decrease in sentencing to curtailment of liberty, from 10.5% in 1989 to 5.3% in 1990.        The period of political, economic and social change in Poland which began  in 1989 stimulated criminal law reform. The aim of numerous legislative change which followed was to reduce the punitive  character of the Criminal Code. One reflection of this was greater provision for non-custodial treatment of offenders (introduced by the new Criminal Code enacted in 1995) through a broadening of the grounds for commuting sentences of imprisonment to curtailment of liberty or a fine under Article 54), reduction of the role of repeated criminality as an aggravating circumstance in punishment of offenders, and abolition of extended sentences for offenses classified as "hooligansm" or committed by repeat offenders.        In 1991-1995 the share of curtailment of liberty in the structure of sentences held steady at a level of 3.5%‒3,9%, making it the lowest ever for the period in which the 1969 Criminal Code was in force. This was not a result of the greater repressiveness of the criminal justice system since we observed a drop in the frquency of sentences of imprisonment. The courts tended to favor the use of conditional suspension of custodial sentences (the share of which rose from 43.9% in 1989 to 55.1% in 1997) and fines (up from 4.9% in 1989 to 27.4% in 1997). The explanation should, rather, be sought in problems with execution of sentences to curtaiment of liberty, chief among them the job shrinkages caused by changes in the free-market economy.       Analysis indicates that curtailment of liberty did not fulfill the expectations associated with this form of punishment. It did not become a significant instrument of penal policy nor did it contribute to reducing the scale of sentencing to terms of imprisonment. Even after a substantial widening of provision for punishment by curtailment of liberty its share of sentences ordered by the courts reached a level of only 5.2% (in 1977).       The new Criminal Code has substantially expanded the possibilities of sentencing offenders to curtailment of liberty. This form of punishment is intended to be an important instrument of penal policy with respect to misdemeanors and minor offenses and to replace imprisonment and even fines if ordering the latter is thought to serve no purpose. At the same time the Criminal Code has introduced modifications in the legal shape of this punishment. By preserving, contrary to the intentions of the code’s original drafters, multivariate forms of punishment it gives curtailment of liberty some of the hallmarks of probation by introducing the possibility of imposing certain additional conditions and establishing supervision. The new elements in the design of curtailment of liberty have met with numerous criticisms of the doctrine (including by the authors of the article). How it will affect the functioning of the institution analyzed the immediate future will tell.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2002, XXVI; 133-159
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Issues of Criminal Policy in the Interwar Period in Poland
    Autorzy:
    Grudzińska, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618261.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    criminal policy
    penalty
    J. Reinhold
    A. Mogilnicki
    purposefulness
    polityka kryminalna
    kara
    celowość
    Opis:
    One of the debates carried out in interwar Poland among legal professionals, including on the pages of legal journals, regarded the issue of how to define and delimit the scope of criminal policy. It was contributed to by many prominent jurists of that era, such as J. Makarewicz, B. Wróblewski or E.S. Rappaport. The aim of this article is to present J. Reinhold’s and A. Moginicki’s views on criminal policy. However, these two authors perceived the combat against crime differently as to the use of various means by the state or both the state and society (penalties and/or preventive/protective measures). Although they were influenced by the sociological school of criminal law, mainly F. von Liszt’s position, an analysis of their views points to a number of differences in their positions.
    Jedna z wielu dyskusji, które były podejmowane przez prawników w dwudziestoleciu międzywojennym w Polsce m.in. na łamach czasopism prawniczych, dotyczyła zdefiniowania i określenia zakresu polityki kryminalnej. Uczestniczyło w niej wielu wybitnych prawników, w tym J. Makarewicz, B. Wróblewski i E.S. Rappaport. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie poglądów J. Reinholda i A. Mogilnickiego na politykę kryminalną oraz uwypuklenie różnic w przyjętych przez nich stanowiskach. Mimo tego, że na obu wpłynęła szkoła socjologiczna prawa karnego (głównie stanowisko F. von Liszta), można wskazać szereg rozbieżności w ich zdaniach. Po przeanalizowaniu tekstów tych autorów należy stwierdzić, że walka z przestępczością w ich ujęciu miała przebiegać odmiennie: poprzez użycie różnych środków (kary i/lub środków zabezpieczających/ochronnych) przez państwo lub przez państwo i społeczeństwo.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2018, 27, 4
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Racjonalny ustawodawca wobec opinii społecznej a populizm penalny
    A Rational Legislator towards the Public Opinion and Penal Populism
    Autorzy:
    Kaczmarek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/698736.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    przestępczość
    kara
    opinia publiczna
    populizm penalny
    polityka kryminalna
    public opinion
    penal populism
    penal policy
    delinquency
    penalty
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2008, XXIX-XXX; 519-531
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępczość i polityka karna w krajach postkomunistycznych: spojrzenie laika
    Crime and Penal Policy in Post-Communist States: a Layman’s Perspective
    Autorzy:
    Siemaszko, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/699122.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    przestępczość
    polityka karna
    państwa postkomunistyczne
    kara
    polityka kryminalna
    badania wiktymizacyjne
    crime
    penal policy
    post-communist states
    punishment
    criminal policy
    victim study
    Opis:
    Can we seriously analyse penal policy trends in the post-communist states if we have no idea on the penal legislation in these countries, on trends in crime combat and prevention or the current shape of the penal policy, including in particular penal code reforms that are being developed or implemented? We would naturally say no. The author, however, attempts to prove that such an analysis is possible provided one has access to relevant statistical data. The data are contained mainly in three publications: European Sourcebook of Crime and Criminal Justice Statistics, Penological Information Bulletin and Atlas przestępczości w Polsce [Overview of Crime in Poland]. For the purposes of this paper, the data were significantly modified not to include some of the post-communist states. For various reasons, mainly due to the data credibility and completeness, the author focussed only on ten such states, i.e. Croatia, Czech Republic, Estonia, Lithuania, Latvia, Poland, Romania, Slovakia, Slovenia and Hungary. Some comparisons also include Bulgaria. Firstly, an analysis of the data shows that the common characteristics of the post-communist states under discussion are their high crime levels, both in terms of dynamics and prevalence. An exceptionally high level of crime risk is also displayed in the victimological research results. Secondly, a comparison of crime reporting levels clearly shows that the crime level in our region is actually much higher than police statistics might suggest. This is also confirmed by the results of nationwide Polish research held every four years within the International Crime Survey. We usually are one of the last countries in terms of crime reporting levels. It seems that people in our region are generally quite reluctant to report crime (due to our mistrust in police effectiveness), which makes our official crime statistics extremely unreliable. Therefore, while victimological research in the Western European countries may be treated as an interesting alternative to police statistics (and we actually could do without the latter), in our region, such research is a must. Thirdly, due to the extremely unreliable police statistics, it is essential to initiate victimological research in the countries of our region, and ideally to include them in the International Crime Survey. Without reliable victimological studies, we will have to rely on the police data that sometimes seem to be a tactless joke.  The author's analysis, although not aimed at establishing any general rules, but rather at clearly describing the facts, naturally brings some obvious conclusions. The first conclusion is that all the former Soviet bloc countries were characterised by high crime levels at the turn of the 21st century. And the times are not conducive to softening penal repressions, which makes it obvious that most states under discussion continued their rather harsh penal policy compared to the Western countries. Poland was an interesting exception with its new and extremely liberal penal legislation having been introduced in the period of an extremely sharp crime growth. However, the author underlines that these developments had fortunately little influence on the judicial practice, all the more so since the main legislative and judicial changes to ease penal repressions had been introduced earlier. In other words, already before 1997 when the new penal codification was adopted, we had reached a dead end in crime policy liberalisation and there was no space left for more such changes for fear of mass protests and riots. The fact that the new and much more liberal penal code did not bring significant changes in the judicial practice proves the advantage of the judicial opinion over penal code solutions. This means and is clearly confirmed in the Polish experience that the form of penal legislation is much less important (though not unimportant) than specific judicial practice. All the states under analysis still show a disastrous structure of the length of unsuspended prison sentences. On the one hand, the shortest terms (up to one year, or even six months) are used too rarely, and on the other, too seldom are also the relatively long terms of ten and more years of prison. That makes sentence diversification seem insufficient. In all the states under discussion, the dominating group of imprisonment sentences are those from one to three years, which is inefficient from the criminology perspective, quite costly, and leads to the overpopulation of prisons. Therefore, it comes as no surprise that all these countries have such high imprisonment rates per 100,000 inhabitants.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2006, XXVIII; 67-94
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola Australii w polityce kryminalnej metropolii brytyjskiej na przełomie XVIII i XIX wieku
    The role of Australia in the criminal policy of the British metropolis at the turn of the 18th and 19th centuries
    Autorzy:
    Nowak, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/688326.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    polityka kryminalna
    kolonia karna
    kara zesłania
    Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii
    Australia
    criminal policy
    penal colony
    penal transportation
    United Kingdom of Great Britain and Ireland
    Opis:
    The article based on a criminological analysis of penal transportation. The author talked over three main issues. Firstly, the paradigm of classical criminology that was valid in those days. Moreover, the researcher took into account substantive and procedural law, that is the applicable criminal regulations and the activities of the justice system in the United Kingdom of Great Britain and Ireland. Thirdly, it was necessary to describe the living conditions in Australian and Tasmanian penal colonies. The author comes to the conclusion that penal transportation was testified about a punitive and inhumane law system. In addition, its effectiveness was questionable.
    Artykuł opiera się na analizie kary zesłania. Autor porusza trzy główne kwestie. Po pierwsze, omówiono aktualny w tamtych czasach paradygmat kryminologii klasycznej. Następnie wzięto pod uwagę prawo karne materialne oraz procesowe, czyli obowiązujące przepisy i działalność wymiaru sprawiedliwości w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii. Po trzecie, w opracowaniu powyższej tematyki niezbędny był opis warunków bytowych w australijskich i tasmańskich koloniach karnych. Autor dochodzi do wniosku, że orzekana kara zesłania świadczyła o punitywnym i niehumanitarnym systemie prawa. Ponadto wątpliwa była jej skuteczność.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2018, 100; 69-84
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawcy i kara. Skazani w PRL na karę konfiskaty mienia
    Autorzy:
    Rzeplińska, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788428.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-19
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    polityka kryminalna
    system prawny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
    badania empiryczne
    kara konfiskaty mienia
    Confiscation of property
    crime policy
    legal system of the Polish People's Republic
    empirical research
    Opis:
    Kara konfiskaty mienia jest jedną z najstarszych kar kryminalnych – pozbawia sprawcę przestępstwa całego, będącego jego własnością majątku. Stosowana w systemach prawnych państw totalitarnych: Niemiec hitlerowskich, Rosji Radzieckiej i ZSRR, państw demokracji ludowej, w tym PRL. W artykule prezentuję wyniki badań kryminologicznych nad sprawcami przestępstw skazanymi w latach 80. XX w. w Polsce na karę konfiskaty mienia. Analizuję celowość tak bezwzględnej represji ekonomicznej w określonym ustroju politycznym i gospodarczym.
    Punishment of confiscation of estate, property, possessions - one of the oldest sanctions applied for committing crimes occurred. Punishment was applied in criminal justice systems of totalitarian states: Nazi Germany and Soviet Russia, in socialistic countries also. In article, I present criminological research of persons convicted on punishment of confiscation in 80. of XX century in Poland. I analyse purpose of this punishment in specific political and economic system – socialistic system in Poland at 80. of XX c.
    Źródło:
    Biuletyn Kryminologiczny; 2017, 24; 73-78
    2084-5375
    Pojawia się w:
    Biuletyn Kryminologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies