Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kapucyni" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 34
Tytuł:
O kościele po-kapucyńskim w Astrachaniu.
Autorzy:
Bohdziewicz, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1969140.pdf
Data publikacji:
1949
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Astrachań
kapucyni
kościoły pokapucyńskie
Opis:
Początki niniejszej pracy sięgają czerwca 1930 r., gdy na jednym z posiedzeń ówczesnego Wydziału Naukowego T-wa Opieki nad zabytkami przeszłości w Warszawie przedstawiłem komunikat pt. „Kościół pojezuicki w Astrachaniu". Otrzymanie w r. 1937 wiadomości archiwalnych oraz bliższe zapoznanie się z literaturą naukową, dotyczącą kościoła i z materiałem porównawczym, pozwoliło mi na szersze opracowanie całości.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 1949, 1; 277-288
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów nauczania filozofii w polskiej prowincji kapucynów w XIX wieku
On the History of Teaching Philosophy in the Polish Capuchin Province in the 19th Century
Autorzy:
Prejs, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013154.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kapucyni
szkotyzm
Herman Osterrieder
capuchins
Scotism
Opis:
The tsarist authorities dissolved the majority of monasteries in the Kingdom of Poland in 1864. This was one element of repression after the fall of the 1863 uprising. Those monasteries that remained could not enrol noviciates. The repression fell also on capuchins. In 1897 they were allowed, as an exception, to have one noviciate, namely Izydor Wysłouch who received his religious name Antoni. Accordingly, there was a need to educate the candidate in philosophy and theology, so that he could receive the priesthood. On the basis of correspondence between Bl. Honorat Koźmiński and the general we may say what textbooks were used in the Polish Capuchin Province. Before 1864 they studied philosophy from the book Prolegomena universae philosophiae written by the Franciscan Herman Osterrieder (1719-1783), to be precise course books and compendia based on this book. This textbook was principally eclectic in character, it contained some Scotist trends, therefore one may presume that before 1864 Scotism was to a certain degree present in the teaching of philosophy among Polish capuchins.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2008, 56, 2; 225-231
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O. Józef Krzysikiewicz. Kapucyn w zapiskach kronikarskich z lat 1880-1883
Fr. Józef Krzysikiewicz. The Capuchin in chronicle notes from 1880-1883
Autorzy:
Szmerek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191447.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
kapucyni
kronika
Krosno
Krzysikiewicz
Capuchins
chronicle
Opis:
Zakon oo. Kapucynów na przestrzeni wieków wychował wielu znamienitych zakonników. Wśród nich znalazł się również o. Józef Krzysik (Krzysikiewicz) żyjący w latach 1800–1882. Zasłużył się on dla każdego z klasztorów kapucyńskich w Polsce, w których przebywał, w tym również dla wspólnoty w Krośnie. Cennym i bogatym w informacje źródłem poznania osoby o. Józefa okazały się kroniki tegoż klasztoru. W drugim ich tomie obejmującym lata 1837–1903, oznaczonym sygnaturą AKKR 16 i noszącym tytuł Chronologiae Conventus Liber Secundus mamy trzy wzmianki na jego temat. Pierwsza z nich zapisana jest na kartach 128–131. Jej autor to ks. Karol Fischer, późniejszy biskup pomocniczy przemyski. Drugi fragment znajdujemy na karcie 136v. W tym przypadku nie udało się jednak ustalić autora. Trzecia wzmianka zapisana została na karcie 137, zaś autorem jej jest o. Florian Janocha, kapucyn. Wszystkie fragmenty pochodzą z lat 1880–1883.
Over the centuries, the Capuchin Order has educated many distinguished monks. Among them was also Fr Józef Krzysik (Krzysikiewicz), who lived from 1800 to 1882. He rendered great service for every Capuchin monastery in Po-land he stayed in, including the Krosno community. The chronicles of this monastery proved to be a valuable source, rich in information about Fr Józef. The second volume, which covers the years 1837–1903, reference AKKR 16, entitled Chronoliae Conventus Liber Secundus mentions him three times. The first note can be found on pages 128–131. The author is Rev Karol Fischer, who later became an auxiliary bis-hop of Przemyśl. The second excerpt can be found on page 136v. Its author, however, is unknown. The third note is found on page 137, and its author is Fr Florian Janocha, Capuchin. All notes come from the years 1880–1883.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2020, 133; 335-353
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pokorny naśladowca Chrystusa za wzorem Świętego Franciszka
Humble follower of Christ inspired by Saint Francis
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339341.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
capuchins
Honorat Koźmiński
humility
simplicity
kapucyni
pokora
prostota
Źródło:
Teologia i moralność; 2022, 17, 2(32); 369-371
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapucyni polscy a wydarzenia 1920 roku
Polish capuchins and the events of 1920
Autorzy:
Prejs, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202810.pdf
Data publikacji:
2020-11-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polska
kapucyni
1920 rok
Polska
Capuchins
1920 Year
Opis:
Do wydarzeń rozgrywających się na ziemiach polskich w 1920 r. kapucyni nie odnieśli się obojętnie, ale z powodu poważnych braków personalnych i konieczności zapewnienia bieżącej obsługi duszpasterskiej kościołów klasztornych nie mogli zaangażować się na większą skalę. Największą aktywność przejawił Wiator Rytel, który był kapelanem szpitali wojskowych, ponadto organizował wśród tercjarzy szycie bielizny dla wojska, a także zbieranie różnych ofiar i składek, za które między innymi zakupiono i wyposażono pociąg sanitarny.
Capuchins were not indifferent to the events taking place in Poland in 1920, due to serious staff shortages and the need to provide ongoing pastoral service of the monastery churches they could not get involved on a larger scale. Wiator Rytel, who was a chaplain of military hospitals, showed the greatest activity, in addition, he organized tertiary sewing of underwear for the army, and collecting various victims and contributions, for which, among others, a sanitary train was purchased and equipped.
Źródło:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2020, 2(17); 135-142
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Realizacja powołania zakonnego Maurycego Ludwika Kubraka OFMCap (1937-1987)
Realization of the Religious Vocation of Maurycy Ludwik Kubrak OFMCap (1937-1987)
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035011.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Capuchins
Maurycy Kubrak
holiness
pastoral care
Kapucyni
świętość
duszpasterstwo
Opis:
The figure of Capuchin Maurycy Ludwik Kubrak (1937-1987) was remembered as a charismatic priest who influenced the faithful with his humbleness, simplicity and the spirit of piety and poverty. While working in Biała Podlaska and Lublin as a religion teacher, he was called a catechist with a magnet. In his service as a hospital chaplain in Lublin and in pastoral work for the nuns in Nowe Miasto, he was faithful to his duties and sacrificial availability which spared no effort. As a parish priest in Rywałd Królewski, he spread the Marian cult and developed pastoral work in the sanctuary. His patience and love for the cross was revealed during his terminal illness, which he experienced with exceptional submission to God's will. He died in the opinion of holiness.
Kapucyn Maurycy Ludwik Kubrak (1937-1987) został zapamiętany jako charyzmatyczny duszpasterz, który oddziaływał na wiernych swoją pokorą, prostotą oraz duchem pobożności i ubóstwa. Pracując w Białej Podlaskiej i Lublinie, jako nauczyciel religii, był nazywany katechetą z magnesem. W swojej posłudze jako kapelan szpitalny w Lublinie oraz duszpasterz sióstr w Nowym Mieście nad Pilicą odznaczał się wiernością obowiązkom i ofiarną dyspozycyjnością nie szczędzącą siebie. Jako proboszcz w Rywałdzie Królewskim szerzył kult maryjny i rozwijał duszpasterstwo w sanktuarium. Jego cierpliwość i umiłowanie krzyża ujawniło się podczas śmiertelnej choroby, którą przeżywał z wyjątkowym poddaniem się woli Bożej. Zmarł w opinii świętości.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 3; 105-119
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów parafii Niepokalanego Serca Maryi w Lublinie. Powstanie i terytorium
History of the Parish of Immaculate Heart of Mary in Lublin. It’s Erection and Territory
Autorzy:
Kropidłowski, Tomasz Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035264.pdf
Data publikacji:
2019-08-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Lublin
parafia
dekret erekcyjny
kapucyni
parish
erection decree
capuchins
Opis:
Kapucyni przybyli do Lublina w XVIII w. Zaangażowanie patriotyczne zakonników w powstanie styczniowe spowodowało, że podczas wielkiej kasaty klasztorów w Królestwie Polskim, przeprowadzonej nocą z 27 na 28.11.1864 roku, klasztor lubelski zamknięto. W 1930 roku częściowo nabyto, częściowo otrzymano jako odszkodowanie za dawny ogród klasztoru lubelskiego, ziemię w Konstantynowie pod Lublinem, na terenie potocznie nazywanym Poczekajka. Na tym terenie wybudowano kaplicę, którą 30.05.1948 roku poświęcił ówczesny ordynariusz lubelski, biskup Stefan Wyszyński, nadając jej tytuł Niepokalanego Serca Maryi. Następca biskupa Stefana Wyszyńskiego, biskup Piotr Kałwa, dekretem z dnia 28.02.1950 roku ustanowił przy kaplicy parafię, pod wezwaniem Niepokalanego Serca Maryi, powierzając ją Zakonowi Braci Mniejszych Kapucynów. Artykuł przedstawia przyczyny powstania parafii, tereny pierwotne, które swym zasięgiem obejmowała parafia Niepokalanego Serca Maryi w Lublinie. Jest to próba ukazania przeszłości historycznej terenów zajmowanych przez parafię, ponieważ dotychczas nie zostały całościowo opracowane żadne publikacje na ten temat. Dalej zostały omówione sprawy terytorialne, a więc rozwój osiedli mieszkaniowych na terenach należących do parafii, przynależność dekanalna, powstawanie nowych ośrodków duszpasterskich, a co za tym idzie – zmiana granic parafii.
Capuchin friars arrived to Lublin in the 18th century. Due to their involvement in the patriotic insurrection that begun in January 1863 their friary fell victim to the great dissolution of monasteries in the Kingdom of Poland. The friary in Lublin was dissolved on the night 27/28th of November 1864. In 1930 the order received as a compensation for the lost garden adjacent to the friary some land in the village of Konstantynów near Lublin; a place commonly called “Poczekajka”. This was extended by some further land acquisitions. Brothers erected there a chapel that was dedicated on the 30th of May 1948 under the title of “Immaculate Heart of Mary” by the bishop of Lublin, Stefan Wyszyński. On the 28th of February 1950, his successor, bishop Piotr Kałwa, elevated the chapel to a parish church also dedicated to the Immaculate Heart of Mary, and entrusted the parish to the Order of Capuchin Friars Minor. This article presents the reasons for the erection of the parish of Immaculate Heart of Mary in Lublin and territories it initially covered. It attempts to demonstrate the history of these territories, because no thorough study of this matter has been published so far. The article discusses territorial developments of the parish, that is the construction of new housing estates on parish’s territory, appropriate deanery, erection of new pastoral centres and consequent changes in parish’s boundaries.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 4; 127-142
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się zasobu archiwalnego w zakonie męskim na przykładzie Archiwum Warszawskiej Prowincji Kapucynów
Autorzy:
Prejs, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042198.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zakon męski
kapucyni
Warszawa
archiwum
fraternal order
Capuchin
Warsaw
archive
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1993, 62; 57-70
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skarbiec kościoła OO. Kapucynów w Krośnie
Treasury of Capuchin church in Krosno
Autorzy:
Rotter, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191448.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
złotnictwo
kapucyni
naczynia liturgiczne
goldsmith’s art
capuchins
liturgical vessels
Opis:
Skarbce kojarzą się zwykle z miejscami niesamowitymi, tajemniczymi, kryjącymi skarby i pamiątki z przeszłości. Nie zawsze tak jest, ale skarbce klasztorne często spełniają tę definicję. Nie inaczej jest w przypadku skarbca klasztoru kapucynów w Krośnie. Nie jest to skarbiec leciwy, najstarsze zabytki datowane są na XVIII wiek, jednak wydaje się być ciekawym zbiorem artefaktów sztuki złotniczej dedykowanych w większości przypadków zakonowi lub nawet konkretnie klasztorowi kapucynów krośnieńskich. Stąd podjęta w artykule próba skatalogowania zbiorów co może przyczynić się do dalszych prac nad opracowaniem złotnictwa zdeponowanego w krośnieńskim klasztorze.
Treasuries are usually associated with astounding and mysterious places in which treasures and souvenirs from the past are hidden. It is not always the case, but sometimes they do match this definition. Such features are displayed by the treasury in capuchins cloister in Krosno. It is not an old treasury. The oldest precious items date back to XVIII century. It seems to be a very interesting set of artifacts of the goldsmith’s art which were mostly dedicated to the capuchin order in general or concretely to the cloister in Krosno. The aim of this paper is to classify the collection. It may contribute to boost further endeavors to evaluate all the golden items deposited in the cloister in Krosno.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2020, 133; 315-334
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwentarz Archiwum Prowincji Krakowskiej Zakonu OO. Kapucynów
Autorzy:
Gadacz, Kornel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048526.pdf
Data publikacji:
1961
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
inwentarz
kapucyni
Kraków
prowincja
archiwum
inventory
Capuchin
Krakow
province
archives
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1961, 2, 1-2; 53-165
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezuickie rekolekcje o. Honorata Koźmińskiego OFMCap
Jesuit retreat of Father Honorat Koźmiński OFMCap
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154379.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Honorat Koźmiński
kapucyni
duchowość ignacjańska
ćwiczenia duchowne
Capuchins
Ignatian spirituality
spiritual exercises
Opis:
Bł. Honorat Koźmiński OFMCap (1829 – 1916), założyciel licznych zgromadzeń zakonnych i odnowiciel oblicza Kościoła w Polsce na przełomie XIX i XX wieku, w swoim duchowym doświadczeniu czerpał z ćwiczeń duchowych św. Ignacego z Loyoli. Dokonywało się to przez korzystanie z książek autorstwa jezuitów i wydawanie tego rodzaju publikacji oraz przeżywanie rekolekcji według metody ignacjańskiej. W artykule została omówiona kwestia miejsca dorocznych rekolekcji w rytmie formacji ciągłej kapucynów oraz ukazane zostały podręczniki jezuitów, które były w zasięgu zainteresowań o. Honorata Koźmińskiego, a także jest przedstawione przylgnięcie Założyciela zgromadzeń ukrytych do metody ćwiczeń duchownych św. Ignacego. Spośród pięćdziesięciu dwóch serii rekolekcji, które o. Koźmiński osobiście przeżywał, aż trzydzieści cztery było odprawianych z podręczników jezuickich. Błogosławiony kapucyn mimo głębokiego przywiązania do duchowości świętego Franciszka z Asyżu miał wielkie uznanie dla ćwiczeń duchownych propagowanych przez jezuitów.
Blessed Honorat Koźminski, OFMCap (1829 – 1916), founder of numerous religious congregations and renewer of the face of the Church in Poland at the turn of the 19th and 20th centuries, in his spiritual experience drew from the spiritual exercises of St Ignatius of Loyola. This was done through the use of books authored and published by Jesuits, and by living retreats according to the Ignatian method. The article discusses the question of the place of annual retreats in the rhythm of continuous formation of Capuchins and shows the Jesuit manuals that were within the range of interest of Father Honorat Koźmiński, as well as presents the adherence of the Founder of hidden congregations to the method of spiritual exercises of St Ignatius. Out of the fifty-two series of retreats that Fr. Koźmiński personally experienced, as many as thirty-four were conducted from Jesuit manuals. Despite his deep attachment to the spirituality of Saint Francis of Assisi, the Blessed Capuchin had a great appreciation for the spiritual exercises promoted by the Jesuits.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2022, 23; 187-199
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agua y poder político. La reubicación del convento capuchino de Figueras
Woda i władza polityczna. Relokacja kapucyńskiego klasztoru z Figueras
Autorzy:
Fuente de la, Pablo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560533.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Rodzina Aloy
kapucyni
woda
władza
Figueras
the Aloy family
Capuchins
water
power
Opis:
This article concerns the relocation of the Capuchin monastery in Figueras in the 2nd half of the 18th century from the location allocated to the construction of the San Fernando fort. It appears that although the new site of the monastery did not directly interfere with the new project, it was opposed by the municipal government for economic reasons. The problem was related to urban water supply. Although the Capuchins had great experience and technical skills in hydraulic works, vested interests of the Aloy family came into play. At that time the Aloy family were decision makers in the town and wanted to monopolize such investments.
Artykuł traktuje o przeniesieniu klasztoru kapucynów w Figueras w drugiej połowie XVIII wieku z miejsca, które przeznaczone zostało na budowę fortu San Fernando. Okazuje się, że kolejna lokalizacja zakonna, pomimo że nie przeszkadzała w sposób bezpośredni nowej inwestycji, spotkała się z oporem władz miejskich, co miało podstawy ekonomiczne. Problem związany był z zaopatrzeniem miasta w wodę. Chociaż kapucyni posiadali duże doświadczenie i umiejętności techniczne w zakresie prac hydraulicznych, jednak w grę wchodziły także partykularne interesy rodziny Aloy, której członkowie byli w tym czasie decydentami miasta i chcieli zmonopolizować tego rodzaju inwestycje.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 91-107
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblioteka klasztoru Kapucynów w Lublinie : przykład biblioteki klasztornej
Die Bibliothek der Kapuzinerklosters in Lublin als Beispiel einer Kosterbibliothek
Autorzy:
Prejs, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041050.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Lublin
Kapuzinerorden
Kloster
Bibliothek
Symposion
kapucyni
klasztor
biblioteka
sympozjum
Capuchin
monastery
library
symposium
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2002, 77; 63-69
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacja o śmierci Józefa Ignacego Kraszewskiego. Z materiałów Archiwum OO. Kapucynów w Krakowie
Autorzy:
Starnawski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047826.pdf
Data publikacji:
1972
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Józef Ignacy Kraszewski
kapucyni
archiwum
Kraków
rękopis
źródła
Capuchin
archive
Krakow
manuscript
sources
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1972, 25; 237-238
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie codzienne kapucynów krośnieńskich
Everyday life of the Capuchins of Krosno
Autorzy:
Marecki, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218294.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
kapucyni
klasztor
modlitwa
działalność duszpasterska
praca
rekreacja
Krosno
Capuchin
cloister
prayer
ministry
work
recreaction
Opis:
Życie za klasztornymi murami wydaje się być monotonne. Jednak codzienne obowiązki zakonników: wspólna i indywidualna modlitwa, działalność duszpasterska i praca podtrzymująca funkcjonowanie klasztoru ma swoje blaski i codzienności nadaje niezwykłych rumieńców. Rytm codzienności nadawały nie tylko modlitwy chórowe, ale także posiłki spożywane o regularnych porach i wspólne zakonne rekreacje. Kapucyni utrzymywali kontakt zarówno ze swymi współbraćmi zakonnymi, w tym z przełożonymi, jak i kapłanami diecezjalnymi i osobami świeckimi. Z nimi przeżywali zakonne i religijne uroczystości, zakonne profesje oraz takie niezwykłe chwile, jak np. pogrzeby. Jak inni mieszkańcy Krosna, tak i zakonnicy, partycypowali w wydarzeniach politycznych, wojnach i kataklizmach, które nawiedzały miasto i okoliczne miejscowości
Life behind the monastery walls seems to be monotonous. The everyday duties of the monks, however: group and individual prayer, pastoral activity and the maintenance of the order has its high points and gives makes everyday life extraordinary. The rhythm of daily life was provided not only by choral prayers but also by meals eaten at regular time and monastic recreation. The Capuchins maintained contact with their confreres and superiors as well as diocese priests and lay people. Together they experienced monastic and religious ceremonies, religious profession and such special events as funerals. As other inhabitants of Krosno, monks participated in political events, wars and disasters, which pestered the town and surrounding places.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 126; 191-231
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapucyński epizod w Skrzatuszu
The capuchins episode in Skrzatusz
Eine Kapuziner-Episode in Skrzatusz
Autorzy:
Prejs, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138294.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Skrzatusz
kapucyni
duszpasterstwo w gorzowskiej administracji apostolskiej
capuchins
pastoral ministry in the Gorzow (Gorzów) apostolic administration
Opis:
W maju i czerwcu 1946 r. oraz od kwietnia do października 1948 r. posługę duszpasterską w parafii i sanktuarium w Skrzatuszu pełnili kapucyni. W 1946 r. przejęli administrację parafii po wyjeździe do Niemiec dotychczasowego duszpasterza, Franza Garske. Od kwietnia do października 1948 r. kierowali parafią w Skrzatuszu po ks. Antonim Rojko, który został wikariuszem generalnym administracji apostolskiej w Gorzowie. Z ramienia zakonu duszpasterstwem w Skrzatuszu zajmował się głównie o. Andrzej Zaklikiewicz.
In May and June 1946 and from April to October 1948, the pastoral service in the parish and sanctuary in Skrzatusz was performed by Capuchins. In 1946, they took over the administration of the parish after the former priest, Franz Garske, had left for Germany. From April to October 1948, they headed the parish in Skrzatusz after Fr. Antoni Rojko, who became the vicar general of the apostolic administration in Gorzow (Gorzów). On behalf of the order, the pastoral care in Skrzatusz was carried out mainly by Fr Andrzej Zaklikiewicz.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2021, 9; 93-100
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fundacje sakralne wojewody wołyńskiego Seweryna Józefa Rzewuskiego (po 1694–1755)
Sacred foundations of Volhynian Voivode Seweryn Józef Rzewuski (1694–1755)
Autorzy:
Rolska, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068249.pdf
Data publikacji:
2019-10-01
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Seweryn Józef Rzewuski
Łęczna
Łuszczów
kapucyni
Olesko
bł. Jan z Dukli
Lwów
Capuchins
Lviv
blessed John of Dukla
Opis:
Seweryn Józef Rzewuski był synem Stanisława Mateusza Rzewuskiego (1662–1728), hetmana wielkiego koronnego i wojewody bełskiego oraz Ludwiki Eleonory Kunickiej (herbu Bończa; zm. 1749). Był starszym bratem Wacława Piotra Rzewuskiego (1706–1779), hetmana wielkiego koronnego i kasztelana krakowskiego. Główną rezydencją Seweryna Józefa i Antonii z Potockich Rzewuskich był zamek w Olesku. Przed 1745 r. wojewoda przeprowadził na zamku prace remontowe, dekorując go stiukami i rzeźbami. Głównym budynkiem ufundowanym przez Rzewuskiego był znajdujący się u stóp zamku kościół i klasztor kapucynów. Jednonawowy kościół otrzymał dwuprzęsłową, szeroką nawę ujętą dwoma rzędami niższych prostokątnych kaplic bocznych połączonych wąskimi przejściami. Kościół w Olesku otrzymał surową, płaską, typową dla polskiej architektury kapucyńskiej trójosiową fasadę z pojedynczym portalem na osi. Zabudowania klasztorne znajdowały się po północnej stronie kościoła. Skrzydła klasztoru otaczały wewnętrzny, prostokątny wirydarz, niespotykany w innych założeniach kapucyńskich. Klasztor w Olesku był jednym z najwspanialszych polskich klasztorów kapucynów. Seweryn Józef i Antonina Rzewuscy oddawali cześć błogosławionemu Janowi z Dukli. Wyrazem tego była fundacja kolumny bł. Jana z Dukli we Lwowie w 1736 r. Rzewuscy utrzymywali dobre stosunki z grekokatolikami z Chełma i starostwa chełmskiego. Rzewuski ufundował barokowe ołtarze boczne do cerkwi w Kaniach, które obecnie znajdują się w miejscowym kościele parafialnym. Był także jednym z inicjatorów koronacji Chełmskiej ikony Matki Bożej. Seweryn Józef Rzewuski odziedziczył też Łęczną (1737). Jako właściciel miasta przystąpił do generalnego remontu zniszczonego kościoła parafialnego pw. św. Marii Magdaleny, odbudowy spalonego ratusza, dwóch rynków oraz założenia trzeciego placu targowego. Rzewuski ufundował do kościoła dwa nowe, barokowe ołtarze. Do dziś zachowały się dwa ołtarze boczne, ambona, chrzcielnica i dwa ołtarze w kaplicach bocznych. W przestrzeni kościoła zawarty był program, którego wątki zachowane w ołtarzach wskazują na ścisły związek kultu pasyjnego z kultem eucharystycznym. W 1745 roku Seweryn Józef zakończył budowę i dekorację niewielkiego, jednonawowego kościoła w Łuszczowie. Wszystkie wymienione budowle i dzieła sztuki ufundowane przez Seweryna Józefa Rzewuskiego, poza kolumną poświęconą błogosławionemu Janowi z Dukli we Lwowie, znajdowały się na terenach należących do wojewody.
Seweryn Józef Rzewuski was the son of Stanisław Mateusz Rzewuski (1662–1728), grand crown hetman and Belz voivode, and Ludwika Eleonora Kunicka (coat of arms: Bończa; d. 1749). He was the older brother of Wacław Piotr Rzewuski (1706–1779), grand crown hetman and castellan of Cracow. The main house of Seweryn Józef and Antonia from the Potocki Rzewuski was the castle in Olesko. Before 1745 the voivode carried out renovation works at the castle, decorating it with stuccos and sculptures. The main building Rzewuski founded was the church and Capuchin monastery located below the castle. The single-nave church has a double-span nave enclosed by two rows of lower, rectangular-shaped side chapels linked by narrow passages. The church has an austere, flat facade with one portal on the axis, typical for Polish Capuchin architecture. Monastery buildings were located on the northern side of the church. The wings of the monastery surrounded a rectangular inner viridary, uncommon for Capuchin monasteries. The monastery in Olesko was one of the most magnificent Polish Capuchin monasteries. Seweryn Józef and Antonina Rzewuski revered the blessed John of Dukla. This was manifested by their decision to found the building of a column dedicated to Blessed John of Dukla in Lviv in 1736. The Rzewuski kept good relations with the Greek Catholics from Chełm and the Chełm starosty. Rzewuski founded baroque side-altars for the orthodox church in Kanie, which are now in the local parish church. He was also one of the initiators of the coronation of the icon of Our Lady of Chełm. Seweryn Józef Rzewuski inherited Łęczna (1737), and as the city’s owner he began renovating the parish church of Saint Mary Magdalene, rebuilding the burned city hall, two market squares and establishing a third one. Rzewuski founded two new, baroque altars for the church. Two side-altars, the pulpit, baptismal font and two altars in side chapels remain until this day. The remains of the programme, that can be found on the altars, indicate a close link between the passion and eucharistic worship. In 1745 Seweryn Józef finished building and decorating a small, single-navechurch in Łuszczów. All aforementioned buildings and art founded by Seweryn Józef Rzewuski, except from the column dedicated to the blessed John of Dukla in Lviv, were located on territories which belonged to the voivode.
Źródło:
Artifex Novus; 2019, 3; 76-95
2544-5014
Pojawia się w:
Artifex Novus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwentarz zbiorów sztuki Prowincji Krakowskiej Zakonu OO. Kapucynów : (c. d.) : 3. Epitafia i inskrypcje
Autorzy:
Gadacz, Kornel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048376.pdf
Data publikacji:
1966
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
epitafium
inskrypcja
inwentarz
prowincja krakowska
zakon oo. kapucynów
kapucyni
Kraków
epitaph
inscription
inventory
province of Krakow
order
Capuchin
Krakow
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1966, 12; 83-181
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwentarz zbiorów sztuki Prowincji Krakowskiej Zakonu OO. Kapucynów : (dok.)
Autorzy:
Gadacz, Kornel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048350.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
inwentarz
zbiory
sztuka
prowincja krakowska
zakon kapucynów
kapucyni
Kraków
inventory
repertory
art
province of Krakow
Capuchin monastery
Capuchin
Krakow
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1967, 14; 205-226
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katalog rękopisów bibliotecznych prowincji krakowskiej Zakonu OO. Kapucynów 1600-1900
Autorzy:
Gadacz, Kornel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038352.pdf
Data publikacji:
1963
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
katalog
rękopisy
biblioteka
prowincja karkowska
kapucyni
XVII-XX wiek
catalogue
manuscripts
library
province of Krakow
Capuchin
17th-20th century
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1963, 7; 95-272
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwentarz zbiorów sztuki Prowincji Krakowskiej Zakonu OO. Kapucynów
Autorzy:
Gadacz, Kornel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048385.pdf
Data publikacji:
1965
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
inwentarz
sztuka
zbiory
prowincja krakowska
zakon oo. kapucynów
kapucyni
Karków
inventory
art
collection of art
province of Krakow
Karkow
order
Capuchin
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1965, 11; 119-200
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura, wystrój i symbolika klasztorów kapucyńskich na przykładzie klasztoru krośnieńskiego
The architecture, interior design and symbolism of Capuchin monasteries exemplified by the monastey in Krosno
Autorzy:
Rotter, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218425.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
kapucyni
klasztor
architektura
wyposażenie wnętrz
symbolika
malarstwo
rzeźba
rzemiosło artystyczne
styl artystyczny
Capuchin
cloister
frunishings
symbolic
painting
sculpture
handicraft
artistic style
Opis:
Zakon Braci Mniejszych Kapucynów powstał po 1525 roku w wyniku reformy, której inicjatorem był o. Matteo da Bascio. Niemal od początku swego istnienia kapucyni wykształcili pewien zauważalny styl w sztuce, charakterystyczny dla wznoszonych przezeń klasztorów, w których konkretnym zasadom podlegała nie tylko sama architektura kościoła i klasztoru, ale i wyposażenie wnętrza, malarstwo, rzeźba czy rzemiosło artystyczne. Utrzymanie jednolitego stylu architektonicznego było możliwe nie tylko dzięki rygorystycznym przepisom, ale i żywej tradycji. Cechy budownictwa kapucyńskiego posiadając bardzo wyraźny rys semantyczny, podkreślają duchowość i tradycję Zakonu.
The Order of Capuchin Friars Minor originated in 1525 as the result of the reform initiated by Fr. Matteo da Basico. Almost from the beginning of its existence the Capuchins developed a certain noticeable art style, characteristic for the monasteries they built, in which the church’s and the monastery’s architecture as well as the interior design, painting, sculpture or craft were subjected to strict rules. Maintaining a uniform architectural style was possible not only through rigorous rules but also through live tradition. Capuchin architecture by its very distinct semantic feature emphasises the spirituality and tradition of the Order.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 126; 233-249
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługa opiekuńcza duchaków i kapucynów w Szpitalu Świętego Ducha w Rzymie w XVII-XVIII wieku
Autorzy:
Surdacki, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158284.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hospital of the Holy Spirit
Rome
the sick
canons
Capuchins
Reformanti
nursing
care
Szpital Świętego Ducha
Rzym
chorzy
kanonicy
kapucyni
reformaci
pielęgnacja
opieka
Opis:
W średniowieczu i w okresie potrydenckim szpitale jako instytucje pozostające pod zarządem kościelnym były miejscem, w którym szczególnie troszczono się o życie religijne podopiecznych. Z jednakową troską dbano w nich o fizyczne wyleczenie chorego, jak i o zbawienie jego duszy. Tak też było w rzymskim Szpitalu Świętego Ducha, ufundowanym w 1198 roku przez papieża Innocentego III. Życie religijne i duchowe jego pensjonariuszy było kształtowane przez rezydujących w nim stale kanoników regularnych Świętego Ducha, często wspomaganych przez kapłanów z innych zakonów. Szpital od początku swojego istnienia składał się z dwu instytucji – przytułku dla podrzutków i lecznicy, inaczej infirmerii. Niniejszy tekst koncentruje się na służbie oraz pracy opiekuńczej i pielęgnacyjnej wykonywanej na rzecz chorych zarówno przez miejscowych kanoników Świętego Ducha, jak i kapłanów oraz zakonników spoza szpitala, głównie kapucynów czy reformatów, których wynajmowano do pomocy świeckiemu personelowi w czasie zwielokrotnionego napływu chorych osób. Na przykład w 1759 roku do pomocy zaproszono 14 kapucynów, zaś w 1783 roku – 15. Dla rzymskiej infirmerii kanoników Świętego Ducha kapucyni stanowili swego rodzaju zaplecze, z którego zawsze można było w potrzebie korzystać, zarówno gdy chodzi o pomoc duszpasterską, jak i pielęgnacyjną. Za swoją posługę, w zależności od pełnionej funkcji i wykonywanych obowiązków, kapucyni otrzymywali odpowiednie wynagrodzenie. Kapucyni czy reformaci, gościnnie usługujący w infirmerii świętoduskiej, dobrze wypełniali powierzoną misję dobroczynną wobec chorych, natomiast niemal zupełnie od swojej pierwotnej reguły odeszli sami kanonicy regularni Świętego Ducha. W omawianym okresie praktycznie porzucili opiekuńcze obowiązki względem chorych, koncentrując się na pełnieniu funkcji administracyjnych. Już w XVII wieku ich praca charytatywna była zaniedbywana i budziła wiele zastrzeżeń, jeszcze gorzej było w następnym stuleciu, kiedy w dokumentach spotyka się jedynie wezwania do przestrzegania charyzmatu zakonnego z czasów średniowiecznej fundacji. Chorzy mogli wtedy liczyć już wyłącznie na personel świecki, wspomagany przez obcych zakonników. A przecież według założyciela zakonu Guidona z Montpellier, jak i papieża Innocenty III, który zatwierdził zakon, jego członkowie mieli przede wszystkim sprawować opiekę nad chorymi. Pierwszym i obowiązkowym etapem na drodze do życia zakonnego był nowicjat, polegający na rocznej posłudze chorym w szpitalu zakonnym.  Zaniedbywanie, wręcz unikanie posługi chorym stawało się z czasem zjawiskiem permanentnym w postawie kanoników Świętego Ducha. Źródła z kolejnych lat potwierdzają, że bezpowrotnie odeszli oni od pierwotnej reguły i charyzmatu, spychając swoje powinności na zewnętrznych zakonników i służbę świecką. Opuściwszy sale szpitalne i chorych, duchacy koncentrowali swoje wysiłki na kumulowaniu beneficjów i utrzymywaniu najwyższych stanowisk administracyjnych w szpitalu. Nigdy już nie powrócili do pierwotnej reguły i czynnej pracy opiekuńczej z chorymi.
During the Middle Ages and the post-Tridentine period, hospitals as institutions under ecclesiastical administration were places where special care was taken for the religious life of their patients. Care was administered with equal concern for the physical cure of the sick as for the salvation of their souls. This was also the case at Rome’s Hospital of the Holy Spirit, founded in 1198 by Pope Innocent III. The religious and spiritual life of its patients was shaped by the permanently resident Canons Regular of the Holy Spirit, often assisted by priests from other orders. From its inception, the hospital consisted of two institutions – a shelter for foundlings and an infirmary. This text focuses on the service, care and nursing work performed on behalf of the sick by both local canons of the Holy Spirit and priests and monks from outside the hospital, mainly Capuchins or Reformanti, who were hired to assist the lay staff during the increased influx of the sick. For example, in 1759, 14 Capuchins were invited to help, with that number reaching 15 in 1783. For the Roman infirmary of the Canons of the Holy Spirit, the Capuchins were a sort of back-up that could always be used in times of need, both when it came to pastoral and nursing assistance. Depending on their function and duties, the Capuchins received appropriate remuneration for their service. While the Capuchins or Reformanti, serving as outsiders in the infirmary of the Holy Spirit, performed well in their entrusted mission of charity to the sick, the Canons Regular of the Holy Spirit themselves departed almost completely from their original rule. During the period in question, they practically abandoned their care responsibilities towards the sick, focusing instead on administrative functions. Their charitable work was neglected and raised many objections as early as in the 17th century, and it was even worse in the following one, as evidenced by the documents, which only mentions calls for observance of the monastic charism from the time of the medieval foundation. By then, the sick could only rely on lay staff, assisted by outsider monks, despite the fact, according to the order’s founder, Guidon de Montpellier, as well as Pope Innocent III, who approved the order, its members were primarily meant to care for the sick. The first and obligatory stage on the path to religious life was the novitiate, consisting of a year’s service to the sick in a religious hospital.  Neglect, or even avoidance of service to the sick became a permanent phenomenon in the attitude of the Canons of the Holy Spirit over time. Sources from subsequent years confirm that they irrevocably departed from the original rule and charism, relegating their duties to external monks and lay servants. Having left the hospital halls and the sick, the clerics concentrated their efforts on accumulating profits and maintaining top administrative positions at the hospital. They never again returned to the original rule and active care service with the sick.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 417-436
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 34

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies