Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kapłaństwo wspólne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Prawno-liturgiczne konsekwencje zmiany brzmienia kan. 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku. Geneza dopuszczenia kobiet do podjęcia na stałe posługi lektoratu i akolitatu w świetle motu proprio "Spiritus Domini"
Legal and Liturgical Consequences of the Change in the Wording of Canon 230 § 1 of the 1983 Code of Canon Law. The Genesis of Allowing Women to Assume the Permanent Ministry of a Lectore and Acolyte in Light of the Motu Proprio “Spiritus Domini”
Autorzy:
Bartocha, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432057.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
wierny świecki
kobieta
posługa
lektorat
akolitat
kapłaństwo wspólne
Lay Faithful
Woman
Ministry
Lectorate
Acolytate
Common Priesthood
Opis:
Artykuł wyjaśnia na czym polega zmiana wprowadzona w kan. 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku przez papieża Franciszka na mocy motu proprio Spiritus Domini. W wyniku tej nowelizacji kobiety zostały dopuszczone do podjęcia na stałe posługi lektora i akolity w Kościele rzymskokatolickim. Autor w swoich rozważaniach wychodzi od ukazania istoty reformy święceń niższych, jaką przeprowadził papież Paweł VI wydając list apostolski motu proprio Ministeria guaedam z 15 sierpnia 1972 roku. Następnie omawia kryteria historyczne, teologiczne i pastoralne stojące u podstaw zmiany wprowadzonej w prawodawstwie kodeksowym jeśli chodzi  o realizację liturgicznej posługi lektoratu i akolitatu. Papież Franciszek poprzez motu proprio Spiritus Domini doprowadza do dojrzałości proces reformy rozpoczętej w 1972 roku przez Pawła VI i dokonuje ważnej systematyzacji na płaszczyźnie terminologii oraz w sposób bardziej widoczny uwypukla świecki charakter posług opartych na chrzcie i bierzmowaniu, przeznaczonych do służby kościelnej.
The article explains what the amendment made to canon 230 § 1 of the 1983 Code of Canon Law by Pope Francis under the motu proprio Spiritus Domini consists of. As a result of this amendment, women have been allowed to take up the permanent ministry of a lector and acolyte in the Roman Catholic Church. In his study, the author begins by showing the essence of the reform of the minor orders by Pope Paul VI with the issuance of the apostolic letter motu proprio Ministeria guaedam of August 15, 1972. He then discusses the historical, theological and pastoral criteria behind the change introduced in the code legislation regarding the implementation of the liturgical ministry of the lectorate and acolyte. Pope Francis, through the motu proprio Spiritus Domini, brings to maturity the process of reform begun in 1972 by Paul VI and makes an important systematization on the level of terminology and more visibly highlights the lay nature of the ministries based on baptism and confirmation, intended for ecclesial service.  
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 55-73
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posługa akolity w ujęciu duchowościowo-liturgicznym
The Acolyte’s Ministry Seen from a Spiritual and Liturgic Perspective
Autorzy:
Olech, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035060.pdf
Data publikacji:
2020-08-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
akolita
duchowość akolity
posługa akolity
kapłaństwo wspólne
kapłaństwo służebne
święcenia niższe
nadzwyczajny szafarz Komunii Świętej
acolyte
acolyte spirituality
acolyte ministry
common priesthood
ministerial priesthood
minor ordination
extraordinary minister of the Holy Communion
Opis:
Potrydenckie obrzędy święceń akolitatu (święcenia niższe) wskazywały na to, że akolita ma być Bożym światłem dla innych (por. Mt 5,16; Flp 2,15-16). Akolici mają też być synami światłości (por. Ef 5,8; Łk 11,36), przyobleczonymi w zbroję światła (por. Rz 13,12), a będąc gorliwymi we wszelkiej sprawiedliwości, dobroci i prawdzie, mają oświecać siebie, innych i Kościół (por. Ef 5,9). Ponadto, przynosząc do ołtarza wino i wodę, sami mają składać w ofierze życie czyste i dobre uczynki (por. Rz 12,1). Duchowość akolity w ujęciu motu proprio Ministeria quaedam i obrzędów ustanowienia akolitów polega głównie na realizacji kapłaństwa wspólnego, tak przy stole Eucharystii, jak i w życiu. Duchowość akolity można też określić mianem eucharystycznej, która polega na składaniu duchowych ofiar w życiu i we Mszy Świętej oraz łączeniu ich z uobecnioną na sposób sakramentalny jedyną ofiarą Chrystusa w każdej Eucharystii. Duchowość eucharystyczna jest zarazem duchowością komunii, wyrasta bowiem z Boga jako komunii Osób, a od strony człowieka polega na budowaniu osobistych więzi z Osobami Trójcy Świętej. Prowadzi to do solidarności i służby, czyli odkrywania ludzi jako sióstr i braci w jednym Kościele i tworzenia z nimi więzów przyjaźni i współpracy w budowaniu mistycznego Ciała Chrystusowego. Duchowość komunii polega więc na konkretnym zaangażowaniu na rzecz innych ludzi, konkretnej pomocy im oraz konkretnych działaniach mających na celu budowanie wspólnoty między ludźmi, czego źródło i szczyt znajduje się w posłudze akolity siostrom i braciom podczas Eucharystii.
The post-Tridentine rites for the ordination to the acolytate (minor orders) indicated that an acolyte was to be God's light for others (cf. Mt 5:16; Phil 2:15-16). Acolytes are also to be the children of light (cf. Eph 5:8; Lk 11:36), clothed with the armor of light (cf. Rom 13:12), and being zealous in all righteousness, goodness and truth they are to enlighten themselves, others and Church (cf. Eph 5:9). In addition, bringing wine and water to the altar they should sacrifice their own pure life and good works (cf. Rom 12:1). The acolyte’s spirituality according to motu proprio Ministeria quaedam and the rites of institution of acolytes consists mainly in the fulfilling of the common priesthood, both at the Eucharist table and in life. The acolyte's spirituality can also be called eucharistic which consists in making spiritual sacrifices in life and at the Holy Mass and joining them with the only sacrifice of Christ in each Eucharist. The eucharistic spirituality is also a spirituality of communion because it grows out of God as the communion of Persons and consists, on the human side, in building personal relationships with the Persons of the Holy Trinity. This leads to solidarity and service which means discovering people as sisters and brothers in one Church and creating bonds of friendship and cooperation with them in building the mystical Body of Christ. Therefore, the spirituality of communion consists in a real commitment to other people, real help for them and real actions aimed at building community between people, the source and summit of which is in the acolyte's serving brothers and sisters in the Eucharist.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 8; 25-37
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natura liturgii i jej znaczenie dla życia Kościoła w świetle Konstytucji Sacrosanctum Concilium
The nature of the liturgy and its importance for the life of the Church in the light of the constitution Sacrosanctum Concilium
Autorzy:
Pakuła, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28410606.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
liturgy
liturgy reform
nature of the liturgy
meaning of the liturgy
Christ the priest
common priesthood
sacrifice of Christ
liturgia
natura liturgii
znaczenie liturgii
Chrystus kapłan
kapłaństwo 
wspólne
ofiara Chrystusa
Opis:
The Second Vatican Council contributed much to the development of the theology of the liturgy, liturgical theology, but also introduced some practical and legal changes in the celebration and organization of liturgical life. The way to liturgical reform was reopened primarily by involving the laity. Liturgy, as the source and summit of Christian life, gives meaning to the Church and strengthens it on the way of salvation. The article reflects on and develops the truths contained in the “Conciliar Constitution on the Sacred Liturgy” regarding the nature of the liturgy itself as well as its meaning in the life of the Church. The text covers the issues covered in numbers 5–13. The author wants to clarify and deepen the document’s message in the light of Church teaching and the Bible.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 4; 41-51
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies