Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kantata" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    De tempore czy per occasionem? Kantata noworoczna Friedricha Christiana Mohrheima i jej typologiczna osobliwość
    De tempore or per occasionem? The new year’s cantata by Friedrich C hristian Mohrheim and its typological peculiarity.
    Autorzy:
    Kociumbas, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521968.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
    Tematy:
    kantata
    Mohrheim
    Gdańsk
    Brockes
    Opis:
    The article describes the cantata entitled Preise, Jerusalem, den Herrn by Friedrich Christian Mohrheim, who was the Kapellmeister at St. Mary’s Church in Gdańsk in the years 1764–1780, and raises a question regarding its affiliation to the group of occasional musical compositions (per occasionem) and compositions connected with liturgical year (de tempore). On the basis of annotation of cantata’s manuscript marked Ms. Joh. 60, which is kept at the Polish Academy of Science Gdańsk Library, one may say that the work was created in 1762. The author of the libretto was Barthold Brockes, Hamburg councillor, and it was published in the fi nal version in 1724 in the first volume of the work Irdisches Vergnügen in Gott… (2nd edition). The poem, glorifying the new year 1717, was republished 17 years later in Harmonische Himmels=Lust im Irdischen… This time Brockes proceeded the libretto by new year’s excerpt from Ovid’s Fasti and added information that music to the poem was composed by George Philipp Telemann. From lections which were then presented during new year’s service in Lutheran Church, only the excerpt of Gospel about circumcision of Jesus and giving him the name (Lk 2,21) had its refl ection in the text of this composition, however, still only allusively in glorifying of God and his name for all good that happened in the previous year. The dramatic events, whose description one may fi nd in the text of the cantata for the new year 1717, seem to concern the tragedy of the Great Northern War which took place in the times of Brockes. By using the text from over 40 years ago, the Kapellmeister from Gdańsk put it in different context, namely in his current times of the Seven Years’ War events which were widely commented in those times in Gdańsk. The fact that the described events from society’s life, so up-to-date to his times, (celebration of the beginning of calendar year and referring to the Seven Years’ War) were added to the composition destined to the ceremony resulting from the liturgical year, allows to state that one may fi nd here a unique hybrid: the cantata per occasionem and the cantata de tempore.
    Źródło:
    Aspekty Muzyki; 2013, 3; 27-48
    2082-6044
    Pojawia się w:
    Aspekty Muzyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Literatura i literaci w życiu i twórczości Stanisława Moniuszki
    Literature and writers in the life and works of Stanisław Moniuszko
    Autorzy:
    Wypych-Gawrońska, ANNA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1358240.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Moniuszko
    literatura
    libretto
    opera
    kantata
    literature
    cantata
    Opis:
    The present article concerns the place and significance of literature in the life and works of Stanisław Moniuszko, a composer who created different musico-literary genres, songs, operas, can- tatas as well as stage music for dramas. Moniuszko’s correspondence, which often featured litera- ture-related topics, constitutes the basis for the analysis of literary contexts of his works. The com- poser wrote about his favourite books, poets and writers as well as the lyrics to songs and librettos. Above all, however, his letters contain evidence of his search for new librettos in the existing liter- ary texts and numerous traces of his attempts to invite contemporary writers, poets and playwrights to collaborate on musico-dramatic works. The letters written to several eminent representatives of mid-century Polish literature are a testament to Moniuszko’s ambitious intentions. The contents of those letters also confirm that it was difficult for the composer to find a writer who would collabo- rate with him as the author of the lyrics to a musico-dramatic piece. The article also presents a collection of Moniuszko’s librettists, which includes the best writers and playwrights of the time. The most remarkable of Moniuszko’s works are well-written in terms of lyrics, which is a proof of the effectiveness of the composer’s efforts and, in the context of the popularity of his works, also of the significance of his achievements, not only for music, but also for the literature and literary culture of the nineteenth century.
    Artykuł dotyczy miejsca i znaczenia literatury w życiu i twórczości Stanisława Moniuszki, kompozytora tworzącego różne gatunki literacko-muzyczne – pieśni, opery, kantaty, oraz piszącego muzykę sceniczną do dramatów. Podstawą do analizy kontekstów literackich twórczości Moniuszki jest jego korespondencja, w której pojawiały się tematy literackie. Kompozytor pisał o ulubionych lekturach, poetach i pisarzach, o tekstach pieśni i librettach. Przede wszystkim pozostały w listach dowody na poszukiwanie librett wśród istniejących tekstów literackich oraz liczne ślady prób zaproszenia do współpracy przy dziełach dramatyczno-muzycznych pisarzy, poetów i dramatopisarzy współczesnych Moniuszce. Listy pisane do kilku wybitnych przedstawicieli literatury polskiej połowy XIX wieku świadczą o ambitnych zamiarach Moniuszki. Treść tych listów potwierdza również, jak trudno było kompozytorowi pozyskać do współpracy pisarzy w roli autora tekstu do utworu dramatyczno-muzycznego. W artykule przedstawiona została galeria librecistów Moniuszki, wśród których znaleźli się najlepsi pisarze i dramatopisarze epoki. Najwybitniejsze dzieła Moniuszki są utworami z udaną warstwą literacką, co jest dowodem na skuteczność zabiegów kompozytora, a w kontekście popularności jego twórczości – także na znaczenie dorobku Moniuszki nie tylko dla muzyki, ale również dla literatury i kultury literackiej.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2019, 14; 77-126
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    René Jacobs kończy 70 lat, czyli Bach dla wymagających
    Autorzy:
    Delimat, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669053.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Jacobs
    conductor, cantata
    basso continuo
    interpretation
    recording
    dyrygent
    kantata
    pasja
    interpretacja
    nagranie
    Opis:
    The distinguished singer and conductor – René Jacobs – celebrates this year his 70th birthday. He has pursued a spectacular artistic career for over fifty years. Mr Jacobs’ concert activity has inexorably been linked with his phonographic accomplishments. The artist has recorded hundreds of masterpieces, works representing various music forms and styles. A vital and broad sphere of his artistic quest is the vocal and instrumental music of Johann Sebastian Bach. To date, as a conductor, René Jacobs has recorded many Cantatas, both Passions, Christmas Oratorio,  Mass in B-minor and the collection of Motets composed by the Leipzig Cantor. The listeners have particularly been captivated by the recently performed Passions of St. Matthew and St. John. The recording of St. Matthew Passion by Bach, presented here, is one of the most unique ones that have been released in the last few years. The interpretation, vastly imbued with dramatic narrations and contrasts, enraptures us with superb vocal cast, original approach to agogic stratum and with opulent instrumental cast in basso continuo. Whilst comparing the recording of René Jacobs with the others available on the music market, the conception rendered by the Belgian conductor commands a great respect and admiration for its originality, if not for inventiveness. This recording is somehow a summary of the lifetime searches of the artist, rightly regarded by many critics and music lovers as a true visionary of music.
    Wybitny wokalista i dyrygent – René Jacobs – świętuje w bieżącym roku swe 70. urodziny. Jego błyskotliwa kariera artystyczna trwa nieprzerwanie od ponad 50 lat. Działalność koncertowa Jacobsa łączy się nierozerwalnie z aktywnością fonograficzną. Artysta nagrał na płyty kilkaset utworów, dzieł reprezentujących różnorodne formy i style muzyczne. Istotnym i rozległym obszarem poszukiwań artystycznych Jacobsa jest muzyka wokalno-instrumentalna Johanna Sebastiana Bacha. Do chwili obecnej jako dyrygent zarejestrował on na płyty wiele kantat oraz obydwie Pasje, Oratorium na Boże Narodzenie, Mszę h-moll i komplet Motetów lipskiego kantora. Szczególne zainteresowanie słuchaczy wzbudzają nagrania Pasji wg św. Mateusza i Pasji wg św. Jana zrealizowane przez Jacobsa w ostatnich kilku latach.Opisywane w niniejszym przedstawieniu nagranie Pasji wg św. Mateusza Bacha jest jednym z najbardziej oryginalnych, jakie ukazały się w ostatnich latach na rynku płytowym. Interpretacja, pełna teatralnej narracji i kontrastów, zadziwia znakomitą obsadą wokalną, oryginalnym podejściem do realizacji warstwy agogicznej, a także niezwykle bogatą obsadą instrumentalną partii basso continuo. Porównanie nagrania Rene Jacobsa z innymi dostępnymi na rynku płytowym wzbudza respekt i szacunek dla oryginalnej, wręcz odkrywczej koncepcji dyrygenta. Nagranie jest w pewnym sensie podsumowaniem poszukiwań belgijskiego artysty, który słusznie uznawany jest przez krytyków muzycznych i melomanów za prawdziwego muzycznego wizjonera.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2016, 14
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Johann Sebastian Bach in the Eyes of Johann Mattheson: On the Cantata ‘Ich hatte viel Bekümmernis’, BWV 21
    Johann Sebastian Bach w oczach Johanna Matthesona: wokół kantaty „Ich hatte viel Bekümmernis” BWV 21
    Autorzy:
    Korpanty, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30097915.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Johann Mattheson
    Johann Sebastian Bach
    kantata
    Ich hatte viel Bekümmernis BWV 21
    cantata
    Opis:
    This article addresses the appraisal of Johann Sebastian Bach’s music by Johann Mattheson, specifically the commentary on the cantata Ich hatte viel Bekummernis, BWV 21 which that Hamburg-based theorist included in a 1725 issue of his periodical Critica musica. Musicologists disagree as to the interpretation of Mattheson’s words. However, most authors see them as derisive criticism of the cantata. In this article, the author polemicises with that view and analyses Mattheson’s statement in a wider and deeper context.
    Artykuł porusza zagadnienie oceny twórczości kompozytorskiej Johanna Sebastiana Bacha przez Johanna Matthesona. W centrum zainteresowania znalazł się komentarz dotyczący kantaty Ich hatte viel Bekummernis BWV 21, który hamburski teoretyk w roku 1725 zamieścił w swoim czasopiśmie Critica musica. W literaturze muzykologicznej formułowane są rozbieżne opinie na temat treści tego komentarza. Przeważa pogląd, że Mattheson kantatę tę poddał szyderczej krytyce. W niniejszym artykule podjęto polemikę z taką opinią, analizując wypowiedź Matthesona w szerszym i głębszym kontekście.
    Źródło:
    Muzyka; 2024, 69, 1; 21-40
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieznany żołnierz = Szkarłata tysiąca łun : kantata na chór męski
    Autorzy:
    Sołtys, Mieczysław.
    Rossowski, Stanisław.
    Data publikacji:
    1925
    Wydawca:
    Lwów : Wydawnictwo Wojewódzkiego Komitetu Lwowskiego Obywatelskiego
    Tematy:
    Warszawa Grób Nieznanego Żołnierza 1925 r. w muzyce
    Kantata świecka 1925 r.
    Muzyka polska 1918-1939 r.
    Opis:
    Kantata powstała dla Uświetnienia Uroczystości Ekshumacji i Przywiezienia Zwłok Nieznanego Żołnierza z Pobojowiska Lwowskiego do Warszawy.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    Znaczenie inspiracji religijnej w muzyce
    Autorzy:
    Garnczarski, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669467.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    religious inspiration
    faith
    art
    Gregorian chant
    mass
    oratorio
    passion
    cantata
    Bible
    liturgy
    inspiracja religijna
    wiara
    sztuka
    chorał gregoriański
    msza
    oratorium
    pasja
    kantata
    Biblia
    liturgia
    Opis:
    The issue of religious inspiration in the music is complex and multifaceted, rooted in the vast area of faith (internal, deeply personal) and art. In the present study was undertaken reflection on two kinds of inspiration: biblical, liturgical or religious text in general and sacred music motives and precisely liturgical.First, a significant source of inspiration is own singing of the Catholic Church – Gregorian chant, which in the Middle Ages was the main stream of sacred music, and became a source of development of polyphony, as its cantus firmus. Culmination of the polyphony development was the work of P. Palestrina. From the religious inspiration drew the composers of all eras in the history of music. In the Baroque period developed next to a popular mass such forms as oratory, its particular variant – passion and cantata. Also the form of instrumental music, especially organ (J.S. Bach, J.F. Handel). In the classicism religious music formed mainly three Viennese classicists: J. Haydn, W.A. Mozart and L. van Beethoven. Composed by them religious music bears the features of instrumental music of the period, as well as signs of secular vocal and instrumental music. The composers of the Romantic period are fulfilled in the form of a classical type of cantata mass or a symphony mass. In Poland in the field of religious music marked S. Moniuszko. Nowadays, the example of the composer inspired by religious contents is Krakow composer J. Łuciuk, forming based on Gregorian chant, biblical and liturgical texts, inspired by the person and the pontificate of John Paul II and the Marian theme. He confirms this, saying, “Poetry and literature, as faith and prayer, are inextricably linked with what I write. Always important and inspiring was the reflection associated with the reading of Scripture, liturgical texts, lives of the saints and papal documents”.
    The issue of religious inspiration in the music is complex and multifaceted, rooted in the vast area of faith (internal, deeply personal) and art. In the present study was undertaken reflection on two kinds of inspiration: biblical, liturgical or religious text in general and sacred music motives and precisely liturgical.First, a significant source of inspiration is own singing of the Catholic Church – Gregorian chant, which in the Middle Ages was the main stream of sacred music, and became a source of development of polyphony, as its cantus firmus. Culmination of the polyphony development was the work of P. Palestrina. From the religious inspiration drew the composers of all eras in the history of music. In the Baroque period developed next to a popular mass such forms as oratory, its particular variant – passion and cantata. Also the form of instrumental music, especially organ (J.S. Bach, J.F. Handel). In the classicism religious music formed mainly three Viennese classicists: J. Haydn, W.A. Mozart and L. van Beethoven. Composed by them religious music bears the features of instrumental music of the period, as well as signs of secular vocal and instrumental music. The composers of the Romantic period are fulfilled in the form of a classical type of cantata mass or a symphony mass. In Poland in the field of religious music marked S. Moniuszko. Nowadays, the example of the composer inspired by religious contents is Krakow composer J. Łuciuk, forming based on Gregorian chant, biblical and liturgical texts, inspired by the person and the pontificate of John Paul II and the Marian theme. He confirms this, saying, “Poetry and literature, as faith and prayer, are inextricably linked with what I write. Always important and inspiring was the reflection associated with the reading of Scripture, liturgical texts, lives of the saints and papal documents”.
    Źródło:
    Tarnowskie Studia Teologiczne; 2013, 32, 2
    2391-6826
    0239-4472
    Pojawia się w:
    Tarnowskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Litania do Marii Panny” Jerzego Lieberta w kantacie Karola Szymanowskiego
    Autorzy:
    Szczurko, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/669067.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Jerzy Liebert
    Karol Szymanowski
    cantata
    poetic litany
    prayer
    Polish poetry
    Polish religious music
    transcendence
    kantata
    litania poetycka
    modlitwa
    poezja polska
    polska muzyka religijna
    transcendencja
    Opis:
    The subject of the article is Litany to Virgin Mary op. 59 by Karol Szymanowski, written to excerpts of a poem by Jerzy Liebert. The author starts by concentrating on the characteristics of the works of Liebert, who was a leading representative of religious‑philosophical poetry during the period between the two world wars. She also discusses the evolution of the poet’s religious‑philosophical views and the way in which they influenced his literary activity. The analysis begins with Liebert’s lyrical poem Litany to the Virgin Mary, a poem of great simplicity yet symbolically charged, constituting an example of the kind of poetry where the subject “becomes locus transcendentiae”. The context for the poem is provided both by liturgical litany and poetic litany, with examples of poems written by Liebert prior to the Litany. In the later part of the article the author focuses on the attributes of Szymanowski’s cantata, which the composer himself regarded as “perhaps the best work he had ever written”. Having indicated the reasons why Liebert’s poem was the source of inspiration, and having described the circumstances under which the work was composed, the author moves on to characterise the constitutive features of the cantata, identifying them at the level of style and aesthetics, in the relation between words and music, and the symbolism of the imagery and expressive figures. In the interpretation of the work she refers to analyses by other authors, including Mieczysław Tomaszewski’s conception which depicts the Litany as an embodiment of the “Franciscan” idiom.
    Przedmiotem artykułu jest Litania do Marii Panny op. 59 Karola Szymanowskiego, napisana do fragmentów wiersza Jerzego Lieberta. Autorka koncentruje się najpierw na cechach twórczości Lieberta, jako czołowego przedstawiciela poezji religijno‑filozoficznej dwudziestolecia międzywojennego, wskazując także na ewolucję poglądów filozoficzno‑religijnych poety, determinujących jego aktywność literacką. Analizie poddany jest najpierw pełen prostoty, nacechowany symbolicznie liryk Lieberta Litania do Marii Panny, stanowiący przykład poezji, w której podmiot „staje się locus transcendentiae”. Kontekst dla wiersza stanowi zarówno litania liturgiczna, jak i litania poetycka, z przykładami wierszy napisanych przed Litanią Lieberta. W dalszej części artykułu autorka skupia się na walorach kantaty Karola Szymanowskiego, uznanej przez samego kompozytora za „może najlepszy utwór, jaki napisał”. Wskazując najpierw na przyczyny inspiracji wierszem Lieberta oraz okoliczności powstania dzieła, autorka przechodzi do charakterystyki cech konstytutywnych kantaty, odnajdując je na poziomie stylu i estetyki, w relacji słowa i muzyki oraz symbolice figur obrazowych i wyrazowych. W interpretacji dzieła pojawiają się odniesienia do analiz innych autorów, m.in. koncepcji Mieczysława Tomaszewskiego, przedstawiającego Litanię jako wcielenie idiomu „franciszkańskiego”.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2017, 15
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wielkie formy muzyczne dedykowane św. Jackowi Odrowążowi
    The great musical forms dedicated to Saint Jacek Odrowąż
    Autorzy:
    Towarek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147968.pdf
    Data publikacji:
    2019-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    formy muzyczne
    msza
    kantata
    koncert kościelny
    św. Jacek Odrowąż
    hagiologia
    musical forms
    mass
    cantata
    church concert
    St. Jacek Odrowąż
    St. Hyacinth of Poland
    hagiology
    Opis:
    Przedłożony artykuł przybliża współczesnemu odbiorcy wielkie formy muzyczne dedykowane św. Jackowi Odrowążowi. Należą do nich najpierw kompozycje monodyczne: oficjum rymowane Adest dies celebris (1540), dwie łacińskie sekwencje Salvatorem collaudemus (I poł. XVI w.) oraz Funde de caelestibus (z przełomu XV i XVI w.), a także dwie melodie Alleluja mszalnego z wersetami Gaude fili Hyacinthe oraz Memor pater, o Hyacinthe (1536). Do grupy kompozycji polifonicznych związanych ze św. Jackiem zaliczamy: polichóralny koncert kościelny Ave Florum Flos Hyacinthe Marcina Mielczewskiego (†1651), anonimowy koncert kościelny Gaude Fili Hiacinthe, a także kantatę Święty Jacek Patron Korony Polskiej (1780) autorstwa Jakuba Gołąbka i ks. Wacława Sierakowskiego (zachowaną tylko w wersji tekstowej). Do kręgu tego należą także dwie współczesne kompozycje mszalne: Msza o św. Jacku Odrowążu (2004) autorstwa Jacka Sykulskiego oraz Missa in honorem sancti Hyacinthi (2015) skomponowana przez Pawła Bębenka.
    The presented article introduces the modern recipient to great musical forms dedicated to St. Jacek Odrowąż (Hyacinth of Poland). These include first monodic compositions: rhyme officially Adest dies celebris (1540), two Latin sequences Salvator collaudemus (first half of the 16th century) and Funde de caelestibus (from the turn of the 15th and 16th centuries), as well as two melodies of the Mass Alleluia with verses Gaude Hyacinthe and Memor pater, about Hyacinthe (1536). To the group of polyphonic compositions related to St. Jacek Odrowąż includes: a polychoral church concert Ave Florum Flos Hyacinthe by Marcin Mielczewski (d. 1651), an anonymous church concert, as well as a cantata Saint Jacek Patron of the Polish Crown (1780) by JakubGołąbek and priest Wacław Sierakowski (preserved only in the text version). This group also includes two contemporary mass compositions: Mass for St. Jacek Odrowąż (2004) by JacekSykulski and Missa in honorem sancti Hyacinthi (2015) composed by Paweł Bębenek.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2019, 20; 177-192
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Żądny wieńca Apollona”. Michał Kazimierz Ogiński jako muzyk w latach 1748–1761
    ‘Craving Apollo’s Laurels.’ Michał Kazimierz Ogiński as a Musician in 1748–1761
    Autorzy:
    Bieńkowska, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30147331.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Michał Kazimierz Ogiński
    Warszawa
    Berlin
    Paryż
    muzykowanie amatorów
    kantata La nascita di Amalia
    gra skrzypcowa
    harfa pojedynczopedałowa
    Warsaw
    Paris
    amateur music-making
    the cantata La nascita di Amalia
    violin playing
    single-action pedal harp
    Opis:
    O popisach muzycznych M.K. Ogińskiego zachowały się wyrywkowe informacje pochodzące z różnych okresów jego aktywności muzycznej. W artykule podjęto próbę zgromadzenia i uporządkowania danych dotyczących jego występów w młodzieńczych latach, w tym podczas grand tour w l. 1753–61. Zachowana partytura kantaty La nascita do Amalia Friedricha Königa z 1750 r., w której wykonaniu w Warszawie jako pierwszy skrzypek wziął udział książę, dowodzi dużej sprawności w grze na skrzypcach Michała Kazimierza jeszcze przed wyruszeniem w zagraniczną podróż. Po wyjeździe z kraju najwięcej zachowanych informacji dotyczy roku 1755 i początku 1756, gdy Ogiński przebywał w Berlinie. Dowodzą one regularnego aktywnego uprawiania muzyki przez księcia. Ogiński muzykował wówczas grając głównie na skrzypcach i nowej odmianie harfy – pojedynczopedałowej, którą popularyzował wielokrotnie m.in. na królewskim dworze Fryderyka II, a następnie podczas pobytu w Paryżu. Ponad pięcioletni pobyt Ogińskiego we Francji jest gorzej, jeśli chodzi o przetrwałe świadectwa aktywności muzycznej księcia, udokumentowany. W tym czasie twórcy włoscy przebywający w Paryżu zadedykowali Ogińskiemu dwa druki: Carlo Graziani, Sei Sonatas a Violoncello solo e Basso, op. 1 i Gaetano Pugnani, Six pieces à plusieurs parties obligez. Szczególnie drugi z dokumentów, wzbogacony epistołą dedykacyjną, potwierdza ówczesne kontakty Ogińskiego i Pugnaniego, a także każe zrewidować listę mistrzów, z uwag których książę mógł korzystać jako muzyk. Jego kontakt z Denisem Diderotem w Paryżu zaowocował natomiast zaproszeniem księcia do sporządzenia hasła „harfa” w słynnej Encyclopédie, opublikowanie którego przyczyniło się do spopularyzowania nowej odmiany instrumentu we Francji w II poł. XVIII wieku. Aktywne muzykowanie w ciągu całego życia, pozycja polityczna i charyzma Ogińskiego w znacznym stopniu przyczyniły się do przełamania negatywnego obrazu wysoko urodzonych osób uprawiających muzykę w Rzeczpospolitej i utorowały drogę szerszej aktywności muzycznej dziewiętnastowiecznych twórców i wykonawców.
    Michał Kazimierz Ogiński’s music performances are mentioned in fragmentary accounts from different periods of his musical activity. This paper is an attempt to collect and organise data concerning the performances he gave in his youthful years, including his grand tour of 1753–61. The surviving score of Friedrich König’s cantata La nascita do Amalia of 1750, in whose Warsaw production the prince took part as the first violinist, proves that his violin skills were considerable already before he set out on his foreign tour. Following his departure from the Polish-Lithuanian Commonwealth, most information concerns the year 1755 and early 1756, when he stayed in Berlin. Sources confirm that the prince performed music regularly, mostly on the violin and the new single-action pedal harp, which he promoted on many occasions, for instance at the court of Frederick II and later during his residence in Paris. The more than five years Ogiński spent in France are much more poorly documented as far as his music-making is concerned. It was at that time that Italian composers staying in Paris dedicated two prints to Ogiński: Carlo Graziani – his Sei Sonatas a Violoncello solo e Basso, Op. 1, and Gaetano Pugnani – his Six pieces à plusieurs parties obligez. Especially this latter print, complete with a dedicatory epistle, confirms contacts between Ogiński and Pugnani and makes us revise the list of music masters whose advice the prince may have followed as a musician. Contacts with Denis Diderot in Paris resulted in Ogiński being invited to write the entry on the ‘Harp’ in the famous Encyclopédie, whose publication popularised the new type of this instrument in France in the latter half of the eighteenth century. Ogiński’s lifelong activity as a musician, combined with his charisma and political position, significantly contributed to overcoming the negative image of high-born amateur musicians from the Commonwealth and paved the way to a greater musical activity among noble composers and performers in the century to come.
    Źródło:
    Muzyka; 2023, 68, 3; 50-66
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Płytowe rejestracje kantat kościelnych Johanna Sebastiana Bacha
    Autorzy:
    Delimat, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668827.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Bach
    Baroque
    basso continuo
    choir
    conductor
    discography
    work
    instrument
    instrumentalist
    interpretation
    church cantata
    musical piece
    composer
    musician
    recording
    orchestra
    album
    series
    singing
    singer
    publisher
    rendition
    ensemble
    Johann Sebastian Bach
    barok
    dyskografia
    kantata kościelna
    nagranie
    płyta
    wykonanie
    Opis:
    Johann Sebastian Bach’s church cantatas hold a special place among composer’s works. Although they were primarily intended for use in the Lutheran church liturgy in order to deepen the understanding of readings from the Bible, they are at the same time masterpieces of highest artistic value. The cantatas, accompanying Bach throughout his artistic career, became a kaleidoscope of all the forms, techniques, motifs and musical means he employed. Forgotten after the composer’s death, the works were rediscovered in the 20th century. The first chapter of this work is devoted to the description of the cantatas and their performance history. The popularization of Bach’s cantatas was connected with both their inclusion in the concert repertoire and the development of recording industry. The first, single recordings of cantatas come from 1950s. Recordings of cantata cycles began soon after. As around two hundred cantatas survive to this day, each project of recording the complete cycle excites interest among music lovers and professional critics. Until today, only a few recordings of the complete cycle of cantatas have been made, some of which deserve particular attention due to their high artistic value and cognitive significance. A detailed discussion of these selected renditions constitutes the second chapter. Apart from recordings of Bach’s complete cycle, there exists a number of recordings containing variously selected cantatas. Many of these have been internationally recognized as most important masterpieces of world phonography. These works are listed and compared in chapters two and three.
    Kantaty kościelne Johanna Sebastiana Bacha zajmują szczególne miejsce wśród dzieł kompozytora. Będąc muzyką użytkową, przeznaczoną do wykonania w trakcie liturgii i służącą lepszemu zrozumieniu czytań biblijnych, są jednocześnie przykładem arcydzieł prezentujących najwyższe artystyczne walory. Towarzysząc Bachowi w trakcie całego twórczego życia, stały się kantaty kalejdoskopem wszelkich stosowanych przez niego form i technik, a także wykorzystywanych motywów i środków kompozytorskich. Zapomniane po śmierci kompozytora, dzieła te zostały na nowo odkryte w XX wieku. Charakterystyka i historia wykonawstwa kantat wypełnia I rozdział pracy.Upowszechnienie kantat Bacha związane było z wprowadzeniem ich do repertuaru koncertowego oraz z rozwojem światowej fonografii. Pierwsze pojedyncze nagrania płytowe kantat pochodzą z lat 50. XX wieku. Nieco później rozpoczęto cykliczne nagrywanie tych utworów. W związku z tym, że liczba zachowanych do dnia dzisiejszego kantat wynosi około 200, każdorazowy projekt nagraniowy cyklu wzbudza ogromne zainteresowanie słuchaczy, melomanów i krytyki muzycznej. Do chwili obecnej zarejestrowanych zostało zaledwie kilka kompletów kantat Bacha. Ze względu na wysokie walory artystyczne i poznawcze niektóre z tych nagrań zasługują na szczególną uwagę. Wszystkie one zostały szczegółowo opisane w rozdziale II.Oprócz kompletnych nagrań kantat Bacha istnieje szereg płyt zawierających ich większy lub mniejszy wybór. Wiele z tych nagrań uznane zostało przez muzyczną krytykę za najważniejsze osiągnięcia światowej fonografii. Ich zestawieniem i porównaniem zajmuje się autor w rozdziałach II i III.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2015, 13
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies