Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "kanclerz" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Pismo naczelnika Wydziału Architektury Zabytkowej Jana Zachwatowicza do kierownictwa BOS-u z 18 marca 1946.
Autorzy:
Zachwatowicz, Jan.
Sigalin, Józef.
Józef Sigalin.
Powiązania:
Warszawa 1944-1980: z archiwum architekta. T. 1 Warszawa, 1986 S. 258
Data publikacji:
1986
Tematy:
Kanclerz, Feliks
Warszawa Grób Nieznanego Żołnierza 1946 r.
Opis:
Ocena prac na pl. Saskim, inf. o nieuwzględnianiu postanowień konferencji Kierownictwa BOS z naczelnikami Architektury Zabytkowej (z 8 marca 1946 r.).
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
The 400th anniversary of the death of Stanisław Żółkiewski, Hetman and Great Crown Chancellor, Senator of the Polish-Lithuanian Commonwealth
400. rocznica śmierci Stanisława Żółkiewskiego, hetmana i kanclerza wielkiego koronnego, senatora Rzeczypospolitej Obojga Narodów
Autorzy:
Kaczorowski, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138544.pdf
Data publikacji:
2021-02-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
hetman
kanclerz
senator
sejm
Rzeczpospolita
chancellor
Seym
Polish-Lithuanian Commonwealth
Opis:
In the period of Nobles’ Democracy, the art of war of the Polish-Lithuanian Commonwealth attained the highest level, making a real phenomenon in the then Europe. It owed its development, among others, to outstanding Hetmans of the Crown and Lithuania, victors in many battles, leaders surrounded by fame and admiration, genuine patriots. In the hall of fame of Grand Hetmans, Field Hetmans and Lithuanian Hetmans, a most prominent place is taken by Stanisław Żółkiewski (1747-1620).On 13 June 2019, Members of Parliament passed an occasional resolution dedicating the year 2020 to Stanisław Żółkiewski. The resolution reads, among others, “Stanisław Żółkiewski always put the good of Poland above his own benefits, stood faithfully on the side of successive kings, also in internal conflicts, despite the critical opinion of Sigismund III’s politics. He advocated religious tolerance and easing conflicts. […] The Seym of the Republic of Poland, upon acknowledging the great contributions of Stanisław Żółkiewski,creator of the victory of Klushino and a conqueror of Moscow, tenacious defender of the Mother Country for which he sacrificed his life, establishes the year 2020, which marks the occasion of the 400th anniversary of his death, the Year of Hetman Stanisław Żółkiewski.”
W okresie demokracji szlacheckiej sztuka wojenna Rzeczypospolitej Obojga Narodów osiągnęła najwyższy poziom, stanowiąc prawdziwy fenomen w ówczesnej Europie. Swój rozwój zawdzięczała między innymi wybitnym hetmanom koronnym i litewskim, zwycięzcom wielu bitew, wodzom otoczonym sławą i podziwem, autentycznym patriotom. W poczcie staropolskich hetmanów wielkich i polnych koronnych i litewskich poczesne miejsce zajmuje Stanisław Żółkiewski (1547–1620).Dnia 13 czerwca 2019 r. parlamentarzyści w drodze okolicznościowej uchwały ustanowili rok 2020 Rokiem Hetmana Stanisława Żółkiewskiego. W uchwale czytamy między innymi: „Stanisław Żółkiewski zawsze przedkładał dobro Polski ponad własne korzyści, stał wiernie po stronie kolejnych królów, także w wewnętrznych sporach, mimo krytycznego zdania o polityce Zygmunta III. Opowiadał się za tolerancją religijną i łagodzeniem konfliktów. […] Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, uznając wielkie zasługi Stanisława Żółkiewskiego, twórcy wiktorii kłuszyńskiej i zdobywcy Moskwy, wytrwałego obrońcy Ojczyzny, za którą oddał swoje życie, ustanawia rok 2020 w 400-lecie Jego śmierci Rokiem Hetmana Stanisława Żółkiewskiego”.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2020, 18, 4; 153-164
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tumult wileński 1755 roku i jego reperkusje
Autorzy:
Szwaciński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690077.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
trybunał
Litwa
Rzeczpospolita
Rosja
kanclerz
hetman
rywalizacja stronnictw
tribunal
Lithuania
Commonwealth
Russia
chancellor
factions’ rivalry
Opis:
Pod koniec sierpnia 1755 r. w czasie sesji trybunału w Wilnie doszło do krwawych zajść. Był to element zaostrzającej się wówczas walki stronnictw na Litwie. Obie strony konfliktu – obozy wokół Radziwiłłów i Czartoryskich – oskarżały się wzajemnie o bezprawie i wysłały odpowiednie „diariusze” na dwór królewski do Drezna, a Michał Czartoryski poprosił Rosję o pomoc przed reasumpcją trybunału litewskiego w 1756 r. At the end of August 1755 at the tribunal in Wilno (Vilna, Vilnius) there was a bloody incident. It was a symptom of intensifying rivalry between the factions in Lithuania. Both sides – the camps around the Radziwiłł and the Czartoryski families – accused each other of lawlessness and sent the relevant ‘diaries’ to the royal court in Dresden, and Michał Czartoryski asked Russia for help before the resumption of the Lithuanian tribunal in 1756.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2016, 2
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Notatka służbowa naczelnika Wydziału Architektury Zabytkowej inż. Piotra Biegańskiego dla kierownika BOS inż. Romana Piotrowskiego z 23 marca 1946.
Autorzy:
Biegański, Piotr.
Sigalin, Józef.
Józef Sigalin.
Powiązania:
Warszawa 1944-1980: z archiwum architekta. T. 1 Warszawa, 1986 S. 259
Data publikacji:
1986
Tematy:
Piotrowski, Roman
Stępiński, Zygmunt
Kanclerz, Feliks
Warszawa Grób Nieznanego Żołnierza odbudowa 1945-1946 r. korespondencja
Opis:
Informacja o wydelegowaniu inż. arch. Z. Stępińskiego do projektu uporządkowania Grobu Nieznanego Żołnierza.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Urząd kanclerza kurii diecezjalnej
The Office of Chancellor in a Diocesan Curia
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807311.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kuria diecezjalna
kanclerz
notariusz
sekretarz kurii
archiwum diecezjalne
diocesan curia
chancellor
notary
secretary of the curia
diocesan archive
Opis:
According to the Code of Canon Law (1983), “the diocesan curia consists of those institutions and persons which assist the bishop in the governance of the whole diocese” (Can. 469). Of the bodies and offices which the curia must comprise, the office of chancellor is vital. The first part, after a brief introduction, provides an outline of the historical development of the office of the diocesan chancellor. These considerations make it possible to assert that this office has long played a momentous role in the administration of the diocese. The next part of the article explains the notion, qualifications, appointment and removal of the chancellor. The definition of chancellor was constructed on the basis of various regulations. It was found that the legislator attaches great importance to the attributes of the diocesan chancellor, who is required to have high ethical standards, theological and canonical knowledge, expertise in canon cases, as well as administrative practice. The third part of the present article is devoted to tasks of the chancellor, such as taking care that the curia records are made, sent, and properly stored in the archives. The abovementioned official at the same time acts as the notary and secretary of the curia. The final section of the article comprises conclusions which follow from an analysis of the regulations of the Code of Canon Law (1983), documents of the Holy See, and opinions of canonists.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 2; 251-273
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sobków - miasto i zamek
Autorzy:
Gostyński, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535087.pdf
Data publikacji:
1957
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Sobków
Stanisław Sobek
kościół w Sobkowie
Zamek w Sobkowie
rodzina Drohojowskich
kanclerz Jan Wielopolski
przebudowy zamku w Sobkowie
rodzina Szaniawskich
pałac biskupa Szaniawskiego
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1957, 3; 182-193
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prałatury i kanonie de gremio Kapituły Katedralnej Wileńskiej w okresie przedrozbiorowym
Prelatures and canonries de gremio the Vilnius Cathedral Chapter before the partitions
Autorzy:
Kasabuła, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950365.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Wielkie Księstwo Litewskie
Wilno
katedra
kapituła katedralna
prałat
kanonik
kanclerz
vilnius cathedral
the cathedral chapter
the prelate
the canon
the chancellor
grand duchy of lithuania
Opis:
Formation of the Vilnius Cathedral Chapter was a long process since its inception in 1388 to the middle of the sixteenth century. As the capital city of the cathedral chapter of the Grand Duchy of Lithuania from the beginning of its existence in the system and the organization was inspired by the Cracow Cathedral Chapter. Under the papal foundation bull by pope Urban VI Pontifex Maximus to erect bishopric of Vilnius the first two of the Prelature were founded (provost and dean) and 10 canonries. All of them were endowed in 1387 by king Vladislav II Jagiello. The next four prelate names: custodian, archdeacon, scholastic and cantor, and two canonries were developed under the efforts of successive monarchs, bishops and Chapter. The structure of the Chapter was finally clarified around 1525, which since then consisted of six prelates and 12 canons. In such organizational frameworks the Vilnius corporation canons and prelates survived until the end of the Polish-Lithuanian Commonwealth. Individual members of the Chapter had a specific range of privileges and obligations which in the case of prelates were assigned to each of the dignity of the individual. Competence of canons were evolving, depending on the current needs. In the reporting period, the corporation prelates and canons in gremio constituted under the church law a control body of the actions of diocesan bishops, which was de facto institution co-managering of the diocese.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2016, 15, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiany personalne w organizacji administracji i sądownictwie diecezji kujawsko-kaliskiej (1918-1925)
Personnel Changes in the Organization of Administration and Judiciary of the Kuyavia-Kalisz Diocese (1918-1925)
Autorzy:
Wlaźlak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022789.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
diecezja kujawsko-kaliska
Włocławek
diecezja włocławska
kanclerz kurii
konsystorz
Kuria Biskupia
Sąd Biskupi
Kuyavia-Kalisz Diocese
Włocławek Diocese
curia chancellor
consistory
bishop’s curia
bishop’s court
Opis:
Problematyka zmian personalnych w administracji i sądownictwie diecezji kujawsko-kaliskiej w latach 1918-1925, była uwarunkowana kilkoma czynnikami. Przede wszyskim doszło do zmian w prawodawstwie kościelnym. Nowy Kodeks Prawa Kanonicznego, który zaczął obowiązywać w 1918 r. oddzielał władzę administracyjną od sądowniczej. W tymże roku biskup kujawsko-kaliski ustanowił Kurię Biskupią we Włocławku dla prowadzenia spraw administracyjnych, zaś dla prowadzenia spraw sądowych ustanowił Trybunał Generalny we Włocławsku oraz Trybunał Pomocniczy w Częstochowie i Kaliszu. W miejsce dawnego oficjalatu włocławskiego ustanowił wikariat generalny włocławski, oficjalat kaliski został wikariatem, zaś oficjalat piotrkowski przemianował na wikariat częstochowski. We Włocławku rezydował wikariusz generalny dla całej diecezji, którym był biskup pomocniczy. Nadto w stolicy diecezji urzędował ks. S. Chodyński, któremu podlegał wikariat włocławski, był jednocześnie oficjałem Trybunału Włocławskiego. Wiceoficjałem tegoż Trybunału był bp W.S. Owczarek, który następnie objął urząd oficjała. Z kolei wikariuszem generalnym i wiceoficjałem w Trybunale Częstochowskim został bp W.P. Krynicki, zaś wikariuszem generalnym i wiceoficjałem w Trybunale Kaliskim był ks. J.N. Sobczyński. Należy zauważyć, że w kurii byli zatrudnieni kanclerz, konsultorzy, radcowie, sekretarze, skarbnik, archiwariusz, architekci, członkowie różnych komisji, cenzorzy ksiąg religijnych i wizytatorzy nauki religii. Piastujący powyższe stanowiska duchowni pracowali również w sądzie, a większość z nich stanowiła elitę duchowieństwa, które było wykształcone w zagranicznych uczelniach. Władza diecezjalna doceniała ich zaangażowanie, czego wyrazem były nadawane im godności kościelne. Wielu z nich parało się pracą naukową. Ten skład obsady personalnej uległ zmianie w 1925 r., kiedy diecezja kujawsko-kaliska utraciła wikariat częstochowski na rzecz nowo utworzonej diecezji.
The issue of personnel changes in the administration and judiciary of the Kuyavia-Kalisz Diocese between 1918 and 1925 was determined by several factors. First of all, there were changes in the church legislation. The new Code of Canon Law, which came into force in 1918, separated the administrative and judicial authorities. It was then that the Bishop of Kuyavia and Kalisz established the Bishop’s Curia in Włocławek to handle administrative matters, and the General Tribunal in Włocławek and the Auxiliary Tribunal in Częstochowa and Kalisz to handle court cases. He established the General Vicariate of Wloclawek, the Officiality of Kalisz became the Vicariate, and the Officiality of Piotrków was renamed to the Vicariate of Częstochowa. The Vicar General for the whole diocese, which was also an auxiliary bishop, resided in Włocławek. Moreover, in the capital of the diocese, Rev. S. Chodyński, to whom the Vicariate of Włocławek was subordinate, was also a judicial vicar of the Włocławek Tribunal. The adjutant judicial vicar of this Court was Bishop W. S. Owczarek, who then took the office of judicial vicar. Bishop W. P. Krynicki became the Vicar General and the adjutant judicial vicar of the Częstochowa Tribunal, while Rev. J. N. Sobczyński was the Vicar General and the adjutant judicial vicar of the Kalisz Tribunal. It should be noted that the Curia employed a chancellor, consultants, counsellors, secretaries, a treasurer, an archivist, architects, members of various commissions, censors of religious books and catechesis visitors. The clergymen holding the above positions also worked in court, and most of them constituted an elite among the clergy, well educated in foreign universities. The diocesan authority appreciated their commitment, which was reflected in the ecclesiastical positions they were given. This composition of the staff changed in 1925, when the Kuyavia-Kalisz Diocese lost the Częstochowa Vicariate to a newly established diocese.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 114; 455-471
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implikacje wyborów federalnych z 24 września 2017 roku i masowego napływu nielegalnych uchodźców dla przemian wewnętrznych oraz roli Niemiec w Unii Europejskiej
Implications of the federal elections set for the 24 September 2017 and massive infl ow of illegal refugees for domestic changes and the role of Germany in the European Union
Autorzy:
Cziomer, Erhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506603.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
wybory do Bundestagu
nielegalni uchodźcy
kanclerz Merkel
przemiany wewnętrzne w Niemczech
współpraca z Francją
reforma strefy euro
Bundestag election
illegal refugees
chancellor Merkel
domestic changes in Germany
cooperation with France
reform the eurozone
Opis:
Artykuł przedstawia implikacje wyborów do Bundestagu z 24 września 2017 r. oraz znaczenie masowego napływu ok. 1 mln nielegalnych uchodźców dla przemian wewnętrznych oraz roli Niemiec w UE. Według wszystkich sondaży ankietowych zwycięzcą wyborów do Bundestagu będzie chadecja – CDU/CSU, która utworzy nowy rząd z liberałami (FDP), bądź będzie zmuszona utrzymać dotychczasową koalicję z socjaldemokratami (SPD). Krytyka przewodniczącej CDU Angeli Merkel za otwarcie granic Niemiec dla nielegalnych uchodźców 2015/2016 nie zmniejsza szans jej ponownego zwycięstwa wyborczego. Strategia Merkel ma na celu przezwyciężenie licznych kryzysów unijnych, dalsze umocnienie roli Niemiec w UE oraz zacieśnienie bliskiej współpracy z nowym prezydentem Francji M. Macronem w ramach gruntownie zreformowanej strefy euro do 2025 r.
The article presents implications of elections to Bundestag set for the 24 September 2017 as well as signifi cance of massive infl ow of about one million illegal refugees for domestic changes and the role of Germany in the EU. According to all opinion polls the winner of the incoming elections will be Christian Democrats – CDU/CSU, which will create a new government together with liberals (FDP) or it will be hypothetically forced to keep the foregoing coalition with Social Democrats (SPD). The criticism toward the CDU leader Angela Merkel for the opening of German borders to illegal refugees at the breakthrough of 2015 and 2016 does not decrease her chances for the reelection. Merkel’s strategy heads for overcoming of numerous EU’s crises, further strengthening of German role in the EU as well as tightening of cooperation with new French president E. Macron within profoundly reformed eurozone to 2025.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 2; 43-62
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meandry politycznej kariery Andrzeja Lipskiego (1572–1631). Eksluteranin biskupem krakowskim
The meanders of the political career of Andrzej Lipski (1572–1631). An ex-Lutheran holding the post of the bishop of Cracow
Autorzy:
Dorobisz, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595033.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Andrzej Lipski (1572–1631), Zygmunt III Waza, Jan Zamoyski, regalista, biskup, kanclerz koronny, polityka parlamentarna
Andrzej Lipski (1572–1631), Sigismund III Vasa, Jan Zamoyski, royalists, bishop, Chancellor of the Crown, parliamentary politics
Opis:
Andrzej Lipski (1572–1631) was born to a noblemen’s family of the middle rank and Lutheran denomination. He studied at Protestant (1582–1594 – Strasbourg, Heidelberg) and Catholic (1603–1605 – Rome) colleges, earning the title of Doctor of both laws (Doctor of Canon and Civil Law). Lipski’s career in the Chancellery of the Crown was sped up by his conversion to Catholicism, entering the clergy and protection of Bishop Vice-Chancellor Piotr Tylicki – an influential backer to Chancellor Jan Zamoyski. At that time Lipski belonged to the state clergy who served the King and the Kingdom of Poland and obtained revenues from benefices, the acquisition of which was easier at the Court. Zamoyski’s supporters’ leaving the elites of the Chancellor’s power in 1605, as well as Lipski’s sympathizing with the rebellion (1606–1609) caused him to be kept away from public matters as a person who was politically uncertain. During the period of the Court’s disfavour, Lipski redefined his political views and stayed a zealous royalist and also an advocate of drawing closer to the Habsburgs. Owing to Bishop Vice-Chancellor Henryk Firlej’s protection he earned trust of Queen Constance of the Habsburgs, who then became the patroness of Lipski’s further career. As a result he was appointed Bishop of Łuck in 1616, Vice-Chancellor in 1618, the Chancellor of the Crown in 1620, proving to be a declared advocate of the dynastic policy of Sigismund II Vasa, which was greatly unpopular with the nobility. Following Lipski’s promotion to the post of Bishop of Kuyavia (1623), which could not be connected with that of the Chancellor, for two years it was demanded of him – the trusted commander of the King – that he resign from the office of the Crown. Still, the ex-minister enjoyed the Court’s favours and was promoted to go to Gniezno (1626); finally, however, Lipski accepted the nomination to the post of Bishop of Cracow (1630). Lipski’s changing of his religious denomination and political views served well his career: he attained the highest honours within the structures of the state and the Church. Still, because of his difficult character, he did not enjoy a good opinion with his contemporaries; it was much better with historians, though. His career, which was full of turbulences, but most brilliant for the times, justifies only too well why the Bishop has deserved to have his biography elaborated.
Andrzej Lipski (1572–1631) pochodził ze średnioszlacheckiej rodziny wyznania luterańskiego. Studiował na uczelniach protestanckich (1582–1594 – Strasburg, Heidelberg) i katolickich (1603–1605 – Rzym), uzyskując doktorat obojga praw. Karierę Lipskiego w kancelarii koronnej przyspieszyło przejście na katolicyzm, obranie stanu duchowego i protekcja biskupa-podkanclerzego Piotra Tylickiego, wpływowego stronnika kanclerza Jana Zamoyskiego. Lipski należał wówczas do duchowieństwa państwowego, które służyło królowi i Rzeczypospolitej, a dochody czerpało z beneficjów, o których uzyskanie łatwiej było przy dworze. Odejście z elity władzy Zamoyskiego jego stronników w 1605 r. oraz sympatyzowanie Lipskiego z rokoszem (1606–1609) spowodowało, że jako podejrzany politycznie został odsunięty od spraw publicznych. W okresie niełaski dworu Lipski dokonał reorientacji poglądów politycznych, zostając gorliwym regalistą i zwolennikiem zbliżenia z Habsburgami. Dzięki protekcji biskupa-podkanclerzego Henryka Firleja zyskał zaufanie królowej Konstancji Habsburżanki, która patronowała dalszej karierze Lipskiego. W 1616 r. został biskupem łuckim, podkanclerzym (1618), kanclerzem koronnym (1620), dając się poznać jako zdecydowany zwolennik dynastycznej polityki Zygmunta III Wazy, silnie niepopularnej wśród szlachty. Po awansie Lipskiego na biskupstwo kujawskie (1623), którego nie można było łączyć z kanclerstwem przez dwa lata domagano się, aby zaufany dowódca króla złożył urząd koronny. Eksminister nadal cieszył się łaskami dworu, który promował go do Gniezna (1626), lecz ostatecznie Lipski przyjął nominację na biskupstwo krakowskie (1630). Zmiana wyznania i poglądów politycznych dobrze przysłużyły się karierze Lipskiego, który osiągnął najwyższe godności w strukturach państwa i Kościoła. Z powodu trudnego charakteru nie cieszył się zbyt dobrą opinią u współczesnych, lepszą u historyków. Pełna zawirowań, ale też zawrotna kariera Lipskiego, świadczy, że ten biskup-polityk z pewnością zasłużył na biografię.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2018, 18; 367-380
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z PIŚMIENNICTWA. PRZEGLĄD LITERATURY POLSKIEJ Z ZAKRESU KONSERWATORSTWA ZA ROK 1952
Autorzy:
Lepiarczyk, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535097.pdf
Data publikacji:
1953
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
"Teka Konserwatorska"
"Kolegiata w Tumie pod Łęczcą", Jan Witkiewicz-Koszczyc
"Uwagi krytyczne na temat placu Zwycięstwa", Wincenty Adamski
"Rzeźba w architekturze", Józef Andruszko
"Adaptacja domu Goldenringa w Poznaniu", Jan Węcławski
"Pokaz projektów (na Teatr Wielki) i zebranie dyskusyjne SARP"
"O detalu w architekturze", Zygmunt Stępiński
"Konkurs SARP nr 188 na gmach Teatru Wielkiego, Opery i Baletu w Warszawie"
"Detal architektoniczny starego i nowego miasta", Jerzy Wilk
"Zamek w Drzewicy", Bohdan Guerquin
"Problem urbanistycznego ukształtowania placu przed pałacem Staszica w Warszawie", Piotr Biegański
"Problemy odbudowy zabytków", Feliks Kanclerz
"Teatr Wielki w Warszawie według projektu prof. Bogdana Pniewskiego", Stefan Rakowski
"Trakt Starej Warszawy", Stefan Rassalski
"Zabytki podwarszawskie w służbie społecznej", Michał Szymański
"Pałac Kazanowskich. Jego historia, odbudowa i przeznaczenie", Marian Sulikowski
"Zabytki architektorniczne w nowej Warszawie", Feliks Kanclerz
"Plac Krasińskich", Stefan Rassalski
"Dawny Pałac Prymasowski siedzibą Generalnego Konserwatora"
"Pałac Błękitny", Feliks Kanclerz
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1953, 2-3; 179-180
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości i celowość recepcji na grunt polski współczesnych niemieckich regulacji prawnokonstytucyjnych w zakresie władzy wykonawczej.
Possibilities and Purposefulness of Reception of Contemporary German Constitutional Regulations Concerning the Executive into Polish Law.
Möglichkeiten und Zweckmäßigkeit der Rezeption der modernen deutschen verfassungsrechtlichen Regulationen im Bereich der Exekutive.
Autorzy:
Pach, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441250.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
System rządów
system parlamentarny
system kanclerski
kanclerz
premier
minister
prezydent
wotum nieufności
wotum zaufania
weto ustawodawcze
Regierungssystem parlamentarisches System Kanzlersystem
Bundeskanzler
Ministerpräsident
Bundesminister
Staatspräsident
Misstrauensvotum
Vertrauensvotum
aufschiebendes Veto
system of government
parliamentary system
chancellor system
chancellor
prime minister
president
vote of non-confidence
vote of confidence
suspensory veto
Opis:
Artykuł zawiera analizę możliwości i celowości wprowadzenia do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 r. regulacji w zakresie władzy wykonawczej znanych Ustawie Zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec z 1949 r. Nowelizacja polskiej Konstytucji jest niezbędna, na co wskazuje 13-letnia praktyka jej stosowania, często prowadząca do powstawania konfliktów pomiędzy prezydentem a premierem lub ministrami. W obszarze władzy wykonawczej główne problemy to: istnienie weta ustawodawczego prezydenta przy jednoczesnym umocowaniu rządu do prowadzenia polityki wewnętrznej i zewnętrznej państwa, nieprecyzyjnie określony w Konstytucji podział kompetencji między organy dwuczłonowej egzekutywy, istnienie selektywnego wotum nieufności, brak mechanizmów ustrojowych gwarantujących sprawne rządzenie przez gabinet mniejszościowy. Na tle chaotycznej konstrukcji polskiej egzekutywy jako pozytywny wzór do naśladowania jawi się system kanclerski znany z RFN, z wyraźnie dominującą pozycją szefa rządu i ograniczoną głównie do funkcji reprezentacyjnych głową państwa. Nie wszystkie instytucje prawa konstytucyjnego RFN mogą znaleźć zastosowanie na gruncie polskiego państwa, jednak w zakresie władzy wykonawczej recepcja większości regulacji niemieckich usprawniłaby proces rządzenia w Polsce.
The article provides an analysis of the possibilities and purposefulness of the reception of regulations pertaining to the executive, as known from the 1949 Basic Law for the Federal Republic of Germany into the Polish Constitution of 1997. A revision of the Polish Constitution is necessary, as the 13-year-long practice of its applying has led many times to conflicts between the President and the prime minister or ministers. Main problems concerning the executive are: the presidential right of suspensory veto, coexisting with the governmental competence to conduct the internal and external policy of the state; the imprecisely defined constitutional division of competences; the selective vote of non-confidence and, last but not least, the lack of instruments guaranteeing effective ruling by a minority cabinet. The German chancellor system with a clearly dominating position of the chief of government and with the role of the head of the state limited mainly to representative functions contrasts sharply with the Polish chaotic construction of the executive. Obviously, not all the institutions of the FRG constitutional law can be transferred into a foreign legal system. However, the reception of many of those concerning the executive branch could make the process of governing in Poland much more effective.
Der Artikel liefert eine Analyse der Zweckmäßigkeit der Einsetzung in die polnische Verfassung aus 1997 der Regulationen im Bereich der Exekutive aus dem Grundgesetz der Bundesrepublik Deutschland aus dem Jahre 1949. Eine Novellisierung der polnischen Verfassung ist nötig, weil deren Verwendung in den letzten 13 Jahren mehrmals Konflikte zwischen dem Staatspräsidenten und dem Ministerpräsidenten oder den jeweiligen Ministern hervorgerufen hat. Die Deffizite sind im Bereich der polnischen Exekutive zu verorten und liegen speziell in der Verwendungspraxis des präsidentiellen aufschiebenden Vetos, im von der Regierung erhobenen Anspruch, eine Führungsrolle in Innen- und Außenpolitik des Staates zu übernehmen, in einer unpräzisen Verteilung der Kompetenzen zwischen den Organen der zweiköpfigen polnischen Exekutive, ferner im Gebrauch des selektiven Misstrauensvotums, und in dem Mangel von Institutionen, die ein stabiles Regieren eines Minderheitskabinetts garantieren würden. Im Vergleich zu der chaotisch konstruierten Exekutive in Polen, erscheint das deutsche Modell, das als bekannte Kanzlersystem gilt und das sich einerseits durch eine dominierende Position des Regierungschefs und andererseits lediglich repräsentative Rolle des nominellen Staatsoberhauptes auszeichnet, als empfehlenswert, um in die polnische Verfassung transferiert zu werden . Zwar nicht alle Regulationen aus dem deutschen Verfassungsrecht können von anderen Staaten übernommen werden, Doch ein Transfer des Löwenanteils der Regulationen im Bereich der Exekutive in die polnische Verfassung würde eine Verbesserung des Regierungssystems in Polen heraufbeschwören.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2010, 8; 106-117
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wotum zaufania na gruncie Ustawy Zasadniczej RFN z 1949 r. i Konstytucji RP z 1997 r. w kontekście racjonalizacji systemu parlamentarnego obu państw
Autorzy:
Pach, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525196.pdf
Data publikacji:
2014-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
wotum zaufania
odpowiedzialność parlamentarna
racjonalizacja parlamentaryzmu
kanclerz
premier
Ustawa Zasadnicza RFN z 1949 r.
Konstytucja RP z 1997 r.
vote of confidence
parliamentary responsibility
rationalization of parliamentarism
chancellor
prime minister
the 1949 Basic Law for the Federal Republic of
Germany
the 1997 Constitution of the Republic of Poland
Opis:
Artykuł zawiera porównawczą analizę aktualnie obowiązujących przepisów dotyczących wotum zaufania w Republice Federalnej Niemiec i Polsce. Cel stanowi ocena poziomu zaawansowania racjonalizacji systemu parlamentarnego w obu tych państwach w zakresie obejmującym analizowaną instytucję prawną. Racjonalizacja parlamentaryzmu rozumiana jest przez autora artykułu jako dążenie za pomocą odpowiednio ukształtowanych środków prawnych do stabilności i efektywności ustroju poprzez wzmacnianie rządu kosztem legislatywy. Wielofunkcyjny charakter niemieckiego wotum zaufania, a zwłaszcza brak obowiązku dymisji kanclerza w razie porażki w głosowaniu nad wnioskiem o wotum zaufania, sprawiają, że niemiecka wersja tej instytucji pełniej niż jej polski odpowiednik realizuje koncepcję parlamentaryzmu zracjonalizowanego.
The article contains a comparative analysis of the provisions concerning the vote of confidence currently in force in Germany and Poland. The aim of the article is to evaluate the level of the parliamentary system’s rationalization in both countries, as far as the aforementioned legal institution is concerned. The concept of the rationalization of parliamentarism is construed by the author as aiming at political stability and effectiveness by means of properly formed legal tools, through strengthening of the government at the expense of the legislative power. The multifunctional character of the German vote of confidence and, especially, the lack of the chancellor’s obligation to dismiss in case of defeat at the voting on the motion in the parliament, justify the conclusion that the German version of the analyzed institution fulfills the concept of the rationalized parliamentarism more accurately than its Polish counterpart.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 1 (17); 229-258
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies