Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "jurysdykcja państwa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Z problematyki współpracy międzynarodowej na przykładzie spraw podatkowych
On the issues of international cooperation on the example of tax matters
Autorzy:
Połatyńska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123428.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
jurysdykcja państwa
współpraca międzynarodowa
unikanie podwójnego opodatkowania
postępowanie podatkowe
pomoc w sprawach podatkowych
jurisdiction of states
international cooperation
elimination of double taxation
tax procedure
mutual assistance in tax matters
Opis:
Przedmiotem artykułu są zagadnienia związane z kształtowaniem przez państwa swojej jurysdykcji w sprawach podatkowych. Wychodząc z prawnomiędzynarodowej koncepcji jurysdykcji państwa, autorka wskazuje, że wykonywanie przez państwa jurysdykcji podatkowej poddane jest –podobnie jak wykonywanie jurysdykcji w każdej innej dziedzinie aktywności państwowej – ograniczeniom wynikającym z norm prawa międzynarodowego, począwszy od zwyczajowej zasady sformułowanej w sprawie statku Lotus (Lotus principle), po indywidualne zobowiązania międzynarodowe przyjmowane przez państwa w postaci wielo- i dwustronnych traktatów dotyczących podatków, zwłaszcza umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Szczególną formą współpracy międzynarodowej w sprawach podatkowych są wielostronne porozumienia pomiędzy jurysdykcjami podatkowymi. Przykład dwóch z nich – konwencji z 1988 r. o udzielaniu wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych oraz konwencji z 2016 r. implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku – daje asumpt do konstatacji, że państwa, przyjmując na siebie zobowiązania międzynarodowe, dążą z jednej strony do ujednolicenia i uszczelnienia systemów podatkowych, z drugiej zaś do coraz precyzyjniejszego wyznaczenia granic pomiędzy swoimi jurysdykcjami podatkowymi.
This paper tackles some issues concerning the scope of state’s jurisdiction in tax matters. Starting with the concept of state jurisdiction under international law, it is shown that state jurisdiction in tax matters – as in case of state jurisdiction in any other matter – is subject to the limitations stemming form the broad range of norms of international law, both of general and of particular nature. The most common source of those limitations are bilateral treaties concerning elimination of double taxation. In this context some peculiar multilateral instruments on mutual assistance are emerging. Two of them – namely the 1988 Convention on Mutual Administrative Assistance in Tax Matters and the 2016 Multilateral Convention to Implement Tax Treaty Related Measures to Prevent Base Erosion and Profit Shifting are good examples of current practice of States. It may be concluded that States undertake their international obligations in order to uniform and tighten their tax systems on the one hand, on the other to delineate precise confines between tax jurisdictions around the world.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2020, 4; 83-92
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Environmental, navigational and legislative aspects of wrecks
Środowiskowe, nawigacyjne oraz legislacyjne aspekty wraków
Autorzy:
Nawrot, Justyna
Pepłowska-Dąbrowska, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954727.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Nairobi wreck removal convention
coastal states jurisdiction
navigational threats
environmental threats
konwencja z Nairobi o usuwaniu wraków
jurysdykcja państwa nadbrzeżnego
zagrożenie nawigacyjne
zagrożenie dla środowiska morskiego
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
Międzynarodowa konwencja z Nairobi o usuwaniu wraków weszła w życie 14 kwietnia 2015 r. Do chwili obecnej (31 października 2019) została ona ratyfikowana przez 47 państw, w tym Australię, Kanadę, Chiny, Indie, Republikę Południowej Afryki i większość państw morskich Unii Europejskiej. Zasadniczym celem konwencji z Nairobi jest ustanowienie ram prawnych dotyczących możliwości działań podejmowanych przez państwa nadbrzeżne w zakresie usuwania wraków stanowiących zagrożenie lub przeszkodę nawigacyjną, albo zagrożenie dla środowiska morskiego. Konwencja ma w założeniu wypełnić istniejącą przed jej wejściem w życie lukę prawną w zakresie możliwych działań państw nadbrzeżnych w stosunku do wraków znajdujących się poza ich terytorium. Zgodnie z jej postanowieniami państwa mogą rozszerzyć zakres stosowania konwencji na morze terytorialne. Celem niniejszego artykułu jest analiza nowych uprawnień i obowiązków państw nadbrzeżnych oraz znaczenia konwencyjnych pojęć dotyczących zagrożeń nawigacyjnych i środowiskowych powodowanych przez wraki. W artykule scharakteryzowane zostały także wyzwania regulacyjne, którym sprostać muszą państwa nadbrzeżne w procesie implementacji postanowień konwencji. Ostatnia ze wspomnianych kwestii analizowana jest przede wszystkim z perspektywy państwa, które jeszcze nie wdrożyło postanowień konwencji, niemniej jednak w artykule przedstawiono także rozwiązania wybranych państw, które konwencję ratyfikowały.
Nairobi International Convention on the Removal of Wrecks came into force on 14th April 2015 and has been ratified by now by over 40 states across the world (among them Australia, China, India, South Africa and most of the EU countries). The convention provides legal framework for action taken by the Coastal States aiming at removal of wrecks posing danger or impediment to navigation, as well as to the marine environment, or damage to the coastline or related interests of one or more States. The Convention fills the existing legal gap by enabling the States to remove wrecks beyond their territories (as well as within if States decide so). Beside the existing international regulations like Intervention Convention or UNCLOS, the Nairobi Convention clarifies the Costal State’s rights to remove wrecks from its EEZ if they pose a danger for safe navigation or marine environment. The Convention corresponds with mentioned conventions but also equips Coastal States with new legal instruments to deal with hazardous wrecks beyond their territory. The aim of the paper is to analyse the new rights and duties of states, as well as scope of the notion of navigational and environmental threats causes by wrecks. It will refer also to regulatory problems faced by the states implementing the Convention. Even if the Convention is to be applied to territorial sea, its multiple provisions are not. Moreover, the Convention leaves many important aspects unregulated. Those issues will be analysed from the perspective of a country which has not yet ratified the Convention, and will be confronted with the experience from other jurisdictions.
Źródło:
Prawo Morskie; 2019, XXXVI; 75-89
0860-7338
Pojawia się w:
Prawo Morskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W kierunku harmonizacji prawa spadkowego w Unii Europejskiej – rozporządzenie (UE) nr 650/2012 z 4 lipca 2012 r.
The way towards the harmonization of the law of succession in the European Union – regulation (eu) no 650/2012 of July 2012
Autorzy:
Makowiec, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443485.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
rozporządzenie
harmonizacja
prawo właściwe
jurysdykcja
sprawy spadkowe
Europejskie poświadczenie spadkowe
prawo spadkowe
rozporządzenie w sprawie dziedziczenia
miejsce zwykłego pobytu
prawo państwa członkowskiego
prawo właściwe dla spraw spadkowych
regulation
harmonization
applicable law
jurisdiction
matters of succession
European Certificate of Succession
the law of succession
Succession Regulation
habitual residence
the law of a Member State
the law applicable to the succession
Opis:
Przedmiotem opracowania jest analiza bardzo aktualnych, węzłowych kwestii unormowanych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 650/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego (tzw. rozporządzenie „Rzym IV”). Wprowadzenie rozporządzenia wieńczy długoletnią dyskusję nad wspólnymi przepisami kolizyjnymi i jurysdykcyjnymi dla krajów Unii Europejskiej, jak również stanowi uzupełnienie dotychczasowych regulacji unijnych z zakresu prawa prywatnego międzynarodowego i procesowego, stąd też problemtyka związana z regulacjami zawartymi w rozporządzeniu w pełni zasługuje na przybliżenie i omówienie. W pracy poruszone zostały kwestie związane z prawem właściwym dla spraw spadkowych, ściśle łączące się z tematyką kolizyjną zagadnienie jurysdykcji krajowej oraz problematyka europejskiego poświadczenia spadkowego. Poddana pod wątpliwość została słuszność wprowadzonych regulacji i ich przydatność w kontekście zwiększenia bezpieczeństwa obrotu. Została także podjęta próba rozstrzygnięcia pojawiających się wątpliwości, czy to natury interpretacyjnej, czy też odnoszących się do celowości przyjętych rozwiązań. Rozważania zamykają wnioski płynące z przeprowadzonej analizy.
Until quite recently all of the countries of the world have had different rules dealing with succession rights (that is the rules relating to inheritance whether testate or intestate). However since the creation of the Succession Regulation (EU) No 650/2012 of the European Parliament and of the Council of 4 July 2012 on jurisdiction, applicable law, recognition and enforcement of decisions and acceptance and enfocement of authentic instruments in metters of succession and on the creation of a European Certificate of Succession all that has changed for all of the member states of the European Union. The Regulation aims to harmonise the laws relating to succession throughout the European Union. Moreover the Regulation aims to facilitate the free movement of persons within th EU and also to promote the area of freedom, security and justice which is a primary goal of the EU. The regulation provides certainty as to which law applies. The regulation enables persons to make a choice of law of the country of their nationality to govern their succession. The general ruled applied in the Regulation is that the law applicable to the succession as a whole shall be the law of the State in which the deceased had his habitual residence at the time of death unless the latter chose the law of the state to apply in accordance with Article 22. The paper focuses on jurisdiction, applicable law and recognitions and enforcement of decisions and Europewan Certificate of Succession covered by the Regulation. The paper is designed of deeply analyze the regulations contained in the Regulation. The authoress focuses on jurisdiction, applicable law and recognitions and enforcement of decisions and Europewan Certificate of Succession covered by the Regulation. The authoress analyses the topic of her research by exploiting the dogmatic method and that of comparative type.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2013, 13; 443-455
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies