Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "jurisprudence" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zasada równouprawnienia związków wyznaniowych w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego
The principle of equal rights of religious communities in the jurisprudence of the Constitutional Court
Autorzy:
Abramowicz, Aneta Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043894.pdf
Data publikacji:
2015-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
godność człowieka
zasada równości
zasada równouprawnienia związków wyznaniowych
związki wyznaniowe
równe traktowanie
kościoły i inne związki wyznaniowe
wspólna cecha istotna
orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego
Konstytucja RP z 1997r.
human dignity
the principle of equality
the principle of equal rights of religious communities
the common feature important
religious denomination
equality
churches and other religious denominations
the Polish Constitution of 1997
the jurisprudence of the Constitutional Court
Opis:
Zasada równouprawnienia związków wyznaniowych jest często podejmowanym zagadnieniem w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego. Została unormowana w art. 25 ust. 1 Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r. Jest cechą charakterystyczną dla demokratycznych państw świeckich. Gwarantuje poszanowanie różnorodności wyznaniowej i światopoglądowej społeczeństwa. Jej podstawę stanowi godność osoby ludzkiej. Trybunał Konstytucyjny potwierdza w swoim orzecznictwie, że właściwą przesłanką równouprawnienia kościołów i innych związków wyznaniowych powinna być określona cecha wspólna. Dlatego równouprawnienie związków wyznaniowych polega na jednakowym traktowaniu podmiotów charakteryzujących się określoną cechą w identycznym stopniu. Konsekwencją istnienia tej zasady w polskim systemie prawnym jest wykluczenie możliwości powstania państwa wyznaniowego, ponieważ jeden związek wyznaniowy uzyskałby pozycję uprzywilejowaną w formie kościoła państwowego. Jednocześnie zasada ta zakłada odmienne traktowanie kościołów i związków wyznaniowych, które nie posiadają wspólnej cechy istotnej. Obowiązująca obecnie Konstytucja z 2 kwietnia 1997 r. wprowadza do swojej treści zasadę równouprawnienia związków wyznaniowych jako jedną z wielu konkretyzacji konstytucyjnej zasady równości. Stanowisko to podkreślił Trybunał Konstytucyjny w orzeczeniu z dnia 2 kwietnia 2003 r. (K 13/02), a następnie powtórzył również w orzeczeniu z 14 grudnia 2009 r. Dlatego zasada równouprawnienia związków wyznaniowych powinna być interpretowana podobnie jak ogólna zasada równości z uwzględnieniem całego dorobku orzeczniczego Trybunału Konstytucyjnego dotyczącego konstytucyjnej zasady równości. Wskazuje to na jednolitą linię orzeczniczą w zakresie interpretacji omawianej zasady.
The principle of equal rights of religious communities is often taken issue in the jurisprudence of the Constitutional Court. It has been dealt with in the article. 25 paragraph 1. 1 of the Constitution of 2 April 1997. It is the hallmark for democratic secular States. It Guarantees respect for religious diversity and the world view of society. The basis of this principle is human dignity. The Constitutional Court has confirmed in its case-law that the right premise equal rights of churches and other religious communities should be defined a common feature. Therefore, equal rights of religious communities is equal treatment of operators of a specific feature in the same degree. As a consequence of the existence of this principle in the Polish legal system is to exclude the possibility of State religion, because the nexus one would be in the form of a privileged position ' religious association of the Church of the State. At the same time, this principle implies different treatment churches and religious communities, which do not have the common feature important. The current Constitution of 2 April 1997 introduces its content the principle of equality of religious communities as one of the many constitutional instantiation of the principle of equality. This position highlighted by the Constitutional Court in its judgment of 2 April 2003 (K 13/02), and then also repeated in its judgment of 14 December 2009. Therefore, the principle of equality of religious communities should be interpreted as a general principle of equality with regard to the whole of the acquis the jurisprudence of the Constitutional Court regarding the constitutional principle of equality. This indicates a single line of the jurisprudence in the interpretation of this principle.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2015, 18; 231-261
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeciw jednostajności orzecznictwa
Against the uniformity of the case law
Autorzy:
Allerhand, Maurycy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/498923.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Fundacja im. Aliny i Leszka Allerhandów
Tematy:
orzecznictwo sądowe
Sąd Najwyższy
ujednolicanie orzecznictwa
niezawisłość sędziowska
case law
Supreme Court
unification of the jurisprudence
judicial independence
Opis:
Artykuł jest interwencyjnym głosem wybitnego prawnika na temat tendencji ujednolicania orzecznictwa w okresie II RP poprzez działalność SN. Opublikowany został w „Głosie Prawa” z 1929 r. w numerze 9-10. Nie był to pierwszy głos w tej sprawie. Już w pierwszym roku wydawania „Głosu Prawa” kwestię tę poruszył w ważnym i interesującym artykule pt. O Sąd Najwyższy redaktor Anzelm Lutwak (zob. „Głos Prawa” 1924, nr 9-10 i 11-12). Po opublikowaniu opinii prof. Allerhanda do „Głosu Prawa” napłynęło kilka polemik, w tym podnosząca kontrargumenty polemika adwokata warszawskiego Czesława Poznańskiego pt. O jednolitość judykatury („Głos Prawa” 1925, nr 13-16, s. 288-291). Była to po części polemika z tezami dr. Lutwaka, ale – jak tenże zaznaczył w nocie odredakcyjnej – „wnioski do których doszedłem i które jeszcze mam uzupełnić, są pod względem tła, założeń i kierunku myśli poniekąd odmienne od poglądów P. prof. Allerhanda”. Rzeczywiście, o ile Allerhand wyraźnie przeciwstawiał się ujednolicaniu „na siłę” orzecznictwa o tyle Lutwak doceniał wykształcanie się tzw. linii orzeczniczych. Prześledzenie całej dyskusji w tym względzie w prasie i czasopismach prawniczych okresu II RP wykracza poza granice krótkiej notatki, ale temat jest godny opracowania.
The article is an intervention of an outstanding lawyer about the unification trends in the jurisprudence of the Second Polish Republic brought about by the judicial activity of the Supreme Court. It was published in “Głos Prawa” in 1929, issue 9-10 (pp. 196-198), but it was not the first intervention on this subject. Already in the first year of the publication of “Głos Prawa”, this issue was raised in an important and interesting article entitled “For the Supreme Court” by the editor Anzelm Lutwak (see “Głos Prawa” 1924, issues 9-10 and 11-12). After the publication of Professor Allerhand’s opinion, several polemics were submitted to the “Voice of the Law”, including one entitled “For the uniformity of jurisprudence” by Czesław Poznański, a Warsaw lawyer, who raised some counter-arguments (“Głos Prawa” 1925, issues 13-16, pp. 288-291). The polemic was partly concerned with the theses of Doctor Lutwak, but – as he noted in the editorial note – “the conclusions that I have reached and which I am yet to supplement are somewhat different in terms of background, assumptions and direction of thought from those of Professor Allerhand”. Indeed, while Allerhand clearly opposed the unification of the case law, Lutwak appreciated the so-called “today’s line of precedents”. This note has as it aim to signal the problem rather than to present the entire discussion on this issue in the press and legal magazines of the Second Polish Republic for it goes beyond its scope.
Źródło:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda; 2019, 2, 2(4); 377-380
2657-7984
2657-800X
Pojawia się w:
Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘MODUS OPERANDI’ SPRAWCY PRZESTĘPSTWA KARNEGO W ROZWAŻANIACH RZYMSKIEJ JURYSPRUDENCJI?
A criminal offender’s modus operandi in Roman jurisprudence?
Autorzy:
Amielańczyk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096769.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przestępstwo prawa publicznego; rzymskie prawo karne; jurysprudencja; Claudius Saturninus.
crimen publicum; Roman criminal law; jurisprudence; Claudius Saturninus.
Opis:
W dobie integracji i budowy europejskiego prawa karnego, rzymskie postrzeganie przestępstwa może wzbogacić dyskusję nad europejską koncepcją sprawstwa czynu kryminalnego o doświadczenie historyczne. Wprawdzie juryści rzymscy nie rozwinęli nauki o przestępstwie karnym, podejmowali jednak nieliczne próby opisania istoty przestępstwa prawa publicznego. Stylistyka wywodów Claudiusa Saturninusa i Paulusa może budzić dalekie skojarzenia z pojęciem modus operandi sprawcy przestępstwa, znanym współczesnej kryminologii. Juryści tworząc modele sposobów popełniania przestępstw opierali się na opisach przestępstw znanych im z leges iudiciorum publicorum, ale ograniczyli się głównie do strony przedmiotowej przestępstwa. Problematyka modus operandi w prawie rzymskim wymaga zatem dalszych badań uwzględniających specyfikę norm rzymskiego prawa karnego, którą wyraża penalizacja wskazanych w ustawach różnorodnych sposobów działania sprawców czynów kryminalnych.
At a time when European criminal law is undergoing a process of integration and development, the way the concept of an offence was perceived in Roman law may make a helpful contribution to the European concept of causation in criminal law, enhancing it from a perspective on historical experience. While the Roman jurists did not advance a highly sophisticated notion of the criminal offence in their theory, nonetheless they did make a few attempts to describe the nature of the crimen publicum. The style Claudius Saturninus and Paulus employed in their work may conjure up a remote association with the idea of a criminal offender’s modus operandi – a familiar concept in modern criminology. To create their models of the ways in which ancient offenders committed their crimes, Roman jurists relied on the accounts of crimes given in the leges iudiciorum publicorum, but they usually kept their remarks to the offence’s normative aspect. For a better insight into the question of modus operandi in Roman law, we shall have to embark on further research, taking a closer look at the specific features of the provisions of criminal law in ancient Rome, as expressed in the penalties prescribed in the relevant legal provisions depending on the different methods ancient offenders used to commit their crimes.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 15-42
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rule of law, stato di diritto e certezza del diritto
Rule of law, state of law and legal certainty
Praworządność, państwo prawa i pewność prawa
Autorzy:
Ancora, Felice
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1991263.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
państwo prawa
praworządność
pewność prawa
jurysprudencja
rule of law
state of law
legal certainty
jurisprudence
Opis:
F. Ancora w swoim studium zajął się przeanalizowaniem fundamentalnych pojęć prawoznawstwa: rule of law, stato di diritto (państwo prawa, praworządność) oraz pojęciem pewności prawa. Analiza ta dowodzi, że – zdaniem jej autora – wspomniane pojęcia ewoluują, nie są w swej treści absolutnie niezmienne. Cechę tę F. Ancora uważa za istotną, ale i pożądaną. Umożliwia to bowiem dostosowywanie treści podstawowych kategorii prawnych do zmieniających się warunków społecznych, ekonomicznych, politycznych. Choć może zagrażać pewności prawa.
In his study, F. Ancora is exploring the fundamental concepts of jurisprudence: the rule of law, the state of law and the concept of legal certainty. This analysis proves – according to its author – that the aforementioned concepts evolve and that they are completely unchangeable in their content. F. Ancora considers this feature to be not only important, but also desirable. It makes it possible to adopt the content of basic legal categories into changing social, economical and political conditions, even if it may threaten legal certainty.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2017, 9, 4; 2-35
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Law and Jurisprudence in the Face of Conflict. Between Neutrality and the Politica
Prawo i prawoznawstwo wobec konfliktów. Między neutralnością i politycznością
Autorzy:
Bator, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955418.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
western legal tradition
revolution in law
neutrality of jurisprudence
political conflict
paradigm of legal dogmatics
critical philosophy of adjudication
humanisation of judicial decisions
zachodnia tradycja prawna
rewolucja w prawie
neutralność prawoznawstwa
konflikt polityczny
krytyczna filozofia orzekania
humanizacja orzekania
Opis:
In the article, I contrast the contemporary legal dogma with the challenges underlying the political nature of law and judicial practice. Both the Continental jurisprudence and the judicial decisions issued by European courts are dominated by the dogmatic current – and treated as politically neutral acts. My intention is to carefully verify this quite common belief in this paper. Making use of H. Berman’s views, I assume that the present shape of jurisprudence and the judicial practice based thereon have been established as a result of political conflicts and that the legal dogma is capable of neutralising and solving modern-day political conflicts precisely because of the qualities of the said shape. It is therefore both a political and an apolitical activity. But this paradox is only apparent. In its strive to keep its paradigm alive, the dogma should be flexible in reacting to the challenges occurring in its political environment. It can – and should – modify the “buffer” of the theory upon which it is set in order to retain its core. In the article, I try to answer the question about the boundaries of the possible adaptation of jurisprudence and juridical practice with respect to claims raised by the domain of politics – claims currently articulated as the strongest by the so-called critical theories of adjudication. The final part of the paper is an attempt – based on the example of theses formulated in monographby R. Mańko, W stronę krytycznej filozofii orzekania – to outline the said boundaries.
W artykule konfrontuję współczesną dogmatykę prawa z wyzwaniami, jakie niesie za sobą polityczność prawa i praktyki orzeczniczej. Prawoznawstwo – zdominowane w tradycji kontynentalnej przez nurt dogmatyczny – a w ślad za nim orzecznictwo sądowe sytuowane są jako działania politycznie niezaangażowane. W tekście niniejszym próbuję to dość powszechne przekonanie poddać ostrożnej weryfikacji. Korzystając z poglądów H. Bermana (Prawo i rewolucja. Kształtowanie się zachodniej tradycji prawnej), przyjmuję, że obecny kształt prawoznawstwa oraz wsparta na niej praktyka decyzyjna sądów ukształtowały się w wyniku konfliktów politycznych oraz że dogmatyka prawa właśnie dzięki temu posiada potencjał do neutralizowania i rozwiązywania również współczesnych konfliktów politycznych. Jest zatem aktywnością zarówno polityczną, jak i apolityczną. Paradoks ten jest jednak tylko pozorny. Dbając o zachowanie swojego paradygmatu, dogmatyka powinna elastycznie reagować na wyzwania politycznego otoczenia. Może – i powinna – modyfikować „pas ochronny” teorii, na której jest zbudowana właśnie po to, aby zachować swój rdzeń (I. Lakatos). W artykule próbuję odpowiedzieć na pytanie o granice możliwej adaptacji prawoznawstwa i decyzyjnej praktyki sądów wobec roszczeń płynących ze strony politycznego otoczenia – roszczeń najmocniej współcześnie artykułowanych przez tzw. krytyczne teorie (filozofie) orzekania. W końcowych fragmentach artykułu próbuję – na przykładzie tez sformułowanych w niedawno wydanej monografii R. Mańki W stronę krytycznej filozofii orzekania – zarysować te granice.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 3; 7-31
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Porozumienia zakazane ze względu na cel lub skutek – aktualne tendencje orzecznicze w Unii Europejskiej
Agreements by object or effect – current trends in EU case law
Autorzy:
Bolecki, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508571.pdf
Data publikacji:
2012-09-18
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
porozumienia ograniczające konkurencję
cel porozumienia
skutek porozumienia
podejście ekonomiczne
aktualne orzecznictwo unijne dotyczące porozumień
agreements restricting competition
agreements by object
agreements by effect
economic approach
current EU jurisprudence concerning agreements
Opis:
Przedmiotem niniejszego artykułu są aktualne tendencje w orzecznictwie unijnym oraz w literaturze dotyczące rozróżnienia między porozumieniami zakazanymi co do celu a porozumieniami zakazanymi co do skutku. W zakresie tym bowiem następują ostatnio istotne zmiany. Wyrażają się one w szczególności w ciągłym poszerzaniu otwartego katalogu porozumień zakazanych co do celu, przy jednoczesnym braku eksploatacji instytucji porozumień zakazanych wyłącznie ze względu na antykonkurencyjny skutek, który mogą wywoływać. Towarzyszą temu rosnące wymagania dotyczące uwzględniania na etapie analizy celów porozumienia jego szeroko pojętego otoczenia ekonomicznego.
The article presents current trends in EU case law and publications concerning the distinction between agreements which are prohibited due to their object and those which are prohibited on grounds of their effect in light of the significant changes that have recently occurred in this field. These changes are manifested particularly by the continuous expansion of the open list of agreements which are prohibited by object, meanwhile in the absence of the application of agreements which are prohibited solely because of the anti-competitive effect they may cause. This trend is accompanied by increasing demand for the consideration of the wider economic environment already at the stage of analyzing the objects of an agreement.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2012, 1, 3; 5-25
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
À propos de la médisance, au XVIe siècle et au-delà
Autorzy:
Bouchard, Mawy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912415.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
renommée
honneur
calomnie
médisance
rumeur
mensonge
bonnes lettres
femmes écrivains
jurisprudence
reputation
honor
calumny
slander
gossip
lie
bonae literae
women’s speech
Opis:
Nous examinons ici la prégnance de l’idée de mépris dans la littérature de la longue Renaissance, mépris ou dédain qui a partie liée avec un vaste ensemble synonymique où tous les termes renvoient à un sentiment de haine ou de dégoût. Ces termes sont toutefois indissociables, comme on peut l’observer dans les textes d’Érasme et de Marie de Gournay, entre autres auteurs, des actions discursives qui découlent du sentiment même de mépris. Au fil du XVIe siècle, et en amont, plusieurs auteurs sont en effet devenus sensibles à l’origine d’une injustice souvent passée sous silence, soit le fait de subir les effets irréversibles de la diffamation, injure qu’on qualifie de « médisance », de « calomnie », de « détraction » et de plusieurs autres termes encore, et laquelle consiste à dérober l’honneur d’autrui par un simple énoncé ou par un témoignage, parfois contraire à la vérité, souvent inexact, et dont les motifs sont rarement charitables. Nous tentons ici de définir les termes et les enjeux du débat.
This essay examines the evolution of the concept of contempt, which is part of a vast lexicon in which each term relates to the idea of hatred and disgust. Those words are however inherent, as we can observe in Erasmus and Marie de Gournay’s works, among many other Renaissance authors, to speech actions that are a consequence of hatred and disdain. From the Middle Ages to the beginning of the 17th Century, many authors became aware of a brutal source of injustice, and which was often left unpunished, that is the indelible impacts of defamation, a verbal abuse reverberated as fama or slander, calumny, libel and many other synonyms, which fatally attacked honor and reputation – one’s most valued possession – with a slur that was often based on a lie or ignorance, and which rarely aimed at any charitable ends. Our article provides some definitions and aims at identifying the crucial stakes of the debate.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 79-90
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
International judicial precedent: features, types, significance
Autorzy:
Boyko, Inna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120170.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
international courts
court decision
judicial practice
established jurisprudence
source of international law
Opis:
The author’s concept of the essence of international judicial precedent is offered, claiming that international courts perform a law-making function. The author is convinced that 1) “jurisprudence constante” (established jurisprudence) is synonymous with judicial precedent; 2) precedent decisions are created by international courts as a consequence of the settlement of similar disputes, the issues of which are either vaguely regulated or not regulated at all by the norms of international law; 3) judicial precedent, as part of an international court decision, should be considered a formal source of international law; 4) judicial precedents should be included in the list of formal sources of international law, which are subsidiary sources. Given the numerous views on the nature, content, legal force of precedent decisions of international courts, it is proposed the definition of judicial precedent, which takes into account the characteristics of modern international relations. An international judicial precedent is a decision that contains legal positions that either clarify the content of the current rule or formulate a new rule. Such decisions shall be considered by the court which made them or by another court (or arbitral tribunal) in considering such a similar case; they are imperatively binding on the dispute parties, as well as politically binding on third actors of international law. The establishment by the court of a rule in the form of a legal position should be considered as a natural process in international law-making. A legal position can exist as a formula, which is initially a mandatory requirement of the motivating part of a court decision, but if such a legal position is repeated in subsequent decisions, it becomes an international custom, in particular, it becomes legally binding for an indefinite number of similar relations, or such a legal position is included in text of an international treaty. As the law-making function of international courts raises questions, there are offered the author’s definitions of “international judicial law-making”, “soft law”, “international judicial precedent”, “precedent of interpretation”, “vertical international judicial precedent”, “horizontal international judicial precedent”.
Źródło:
Reality of Politics; 2022, 21; 26-42
2082-3959
Pojawia się w:
Reality of Politics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gaius’ Concept of The Law of Nations ( Ius Gentium ) and Natural Law ( Ius Naturale )
Autorzy:
Brtko, Róbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833877.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
rzysmkie prawo klasyczne
ius gentiu
ius naturale
ius civile
jursyta Gaius
Instytucje Gaiusa
jurusprudencja rzymska
classical Roman law
ius gentium
Roman jurist Gaius
Institutes of Gaius
Roman jurisprudence
Opis:
The paper, after a brief presentation of the classical Roman jurist Gaius and his mostimportant and best known work, Gai Institutionum commentarii quattuor, presentsand analyzes his legal texts concerning mainly ius gentium and its relationship to iusnaturale. At the beginning of his textbook, this Roman jurist distinguishes only twotypes of law: civil law – ius civile and the law of nations – ius gentium (Gai Inst. 1, 1).Gaius mentions the law of nations (ius gentium) explicitly in the above mentionedfragment in a way that he relates it to “natural ratio” – natural order or natural reason.Gaius defined the concept of ius gentium two centuries after Cicero. Unlike Cicerowho was more a philosopher than a lawyer and perceived “ius gentium” mainly inan abstract sense, Gaius came up with the concrete concept of ius gentium, whichwas clearly separated from the concept of ius civile. Ius gentium is the law which iscommon for all nations. On the other hand ius civile is the law which concerns onlyRoman citizens. Ius gentium is the law which obliges both Romans and foreigners,because its basis is “naturalis ratio”.In addition, Gaius, in characterizing ius gentium, gives attention to two elements:a) any standards apply to all nations; b) or standards come out of natural reason(naturalis ratio). Gaius in this way presented two perspectives on one and the sameius gentium which are intrinsically and therefore necessarily linked. The first point ofview is concrete and the second one is abstract. In other words Gaius presented somelegal institutions which belong to the area of ius gentium from the concrete point ofview, the other ones from the abstract point of view, which is based on the so-called“naturalis ratio”.As far as the category of ius naturale is concerned, Gaius, in terms of content, identifiedit with ius gentium. So ius gentium differs from ius naturale only on the basis ofa point of view, which individual standards or legal institutions are expressed through.If legal standards are expressed from the concrete point of view (i.e. in standardsthere is an explicit mention that they apply to all nations), then they can be includedin the category of ius gentium. If they are formulated from the abstract point of view(i.e. in standards there is a mention of their origin from “naturalis ratio”), they can beincluded in the category of natural law.
W artykule, po krótkiej prezentacji sylwetki jurysty Gaiusa i jego najważniejszeji najbardziej znanej pracy, Gai Institutionum commentarii quattuor, autor skoncentrował się na jego spostrzeżeniach dotyczących głównie ius gentium i jego związkuz ius naturale. Na początku swojego podręcznika ten rzymski jurysta wyróżnił tylko dwa rodzaje prawa: prawo cywilne – ius civile i prawo narodów – ius gentium(Gai Inst. 1, 1). Gaius wyraźnie przywołał prawo narodów (ius gentium) we wspomnianym fragmencie w taki sposób, że odnosiło się do naturalis ratio – porządkunaturalnego. Zdefiniował pojęcie ius gentium dwa wieki po Cyceronie. W przeciwieństwie do niego, który był bardziej filozofem niż prawnikiem i postrzegał iusgentium głównie w sensie abstrakcyjnym, Gaius wymyślił konkretną koncepcję iusgentium, która była wyraźnie oddzielona od pojęcia ius civile. Ius gentium było prawem wspólnym dla wszystkich narodów. Z drugiej strony ius civile to prawo, któ-re dotyczyło tylko obywateli rzymskich. Ius gentium to prawo, które zobowiązujeRzymian i cudzoziemców, ponieważ jego podstawą jest naturalis ratio.Ponadto Gaius, charakteryzując ius gentium, zwracał uwagę na dwa elementy:a) wszelkie normy mają zastosowanie do wszystkich narodów; b) lub normy pochodzą z naturalnego rozumu (naturalis ratio). W ten sposób przedstawił dwie perspektywy na jedno i to samo ius gentium, które są wewnętrznie ze sobą powiązane.Pierwszy punkt widzenia jest konkretny, a drugi abstrakcyjny. Innymi słowy, Gaiusprzedstawił pewne instytucje prawne, które należą do obszaru ius gentium z konkretnego punktu widzenia, pozostałe z abstrakcyjnego punktu widzenia, który opierał sięna tak zwanym naturalis ratio. Jeśli chodzi o kategorię ius naturale, Gaius pod względem treści zidentyfikował ją zapomocą ius gentium. Więc ius gentium różni się od ius naturale tylko na podstawiepunktu widzenia, przez który wyrażane są poszczególne standardy lub instytucjeprawne. Jeśli normy prawne są wyrażone z konkretnego punktu widzenia (czyli w normach istnieje wyraźna wzmianka, że mają one zastosowanie do wszystkich narodów),wówczas mogą one zostać włączone do kategorii ius gentium. Jeśli są sformułowanez abstrakcyjnego punktu widzenia (czyli w normach jest wzmianka o ich pochodzeniuz naturalis ratio), mogą one zostać włączone do kategorii prawa naturalnego.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2018, 17, 2; 39-54
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 października 2022 r., sygn. III FSK 1364/21
Commentary to the judgment of the Supreme Administrative Court of October 18, 2022 (III FSK 1364/21)
Autorzy:
Brzeziński, Bogumił
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24987644.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
prawo podatkowe
podatek od spadków i darowizn
zwolnienie podatkowe
orzecznictwo podatkowe sądów
Konstytucja RP
tax law
inheritance and donation tax
tax exemption
tax jurisprudence of the courts
Constitution of the Republic of Poland
Opis:
Glosa zawiera krytyczne uwagi do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 października 2022 r., sygn. III FSK 1364/21. Podstawowym zastrzeżeniem wobec wyroku sądu jest nieuwzględnienie konstytucyjnego aspektu oceny sprawy będącej przedmiotem rozstrzygania.
The commentary contains critical remarks to the judgment of the Supreme Administrative Court of October 18, 2022 (III FSK 1364/21). The main objection to the judgment of the court is the failure to take into account the constitutional aspect of the case under consideration.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2023, 2; 145-152
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek zapłaty za akcje lub udziały nienabyte przez uprawnionych pracowników w procedurze zbycia udziałów spółki komunalnej – studium przypadku
The obligation to pay for the shares not acquired by entitled employees in the procedure of selling the shares in a municipal company – the case study
Autorzy:
Brzozowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070784.pdf
Data publikacji:
2021-05-13
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
municipal management
privatization
jurisprudence
local government
gospodarka komunalna
prywatyzacja
orzecznictwo
samorząd terytorialny
Opis:
Przedmiot badań: Artykuł jest studium przypadku sporu sądowego pomiędzy Gminą Białystok a ENEA Wytwarzanie S.A., dotyczącego obowiązku zapłaty za udziały nienabyte przez uprawnionych pracowników, czyli za tzw. „resztówkę” – w procedurze zbycia udziałów Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, który toczył się w latach 2017–2019. Ponadto, artykuł porusza temat uprawnienia do nieodpłatnego nabywania akcji lub udziałów w komercjalizowanych albo prywatyzowanych spółkach przez ich uprawnionych pracowników. Cel badawczy: Dokonana analiza przybliża wpływ poszczególnych argumentów stron postępowania na ostateczne rozstrzygnięcie w sprawie oraz pozwala dostrzec prawidłowości oraz zasady interpretacyjne, które miały zastosowanie w przedstawionym stanie faktycznym. Celem badania było sformułowanie uniwersalnych wskazówek, możliwych do wykorzystania w przyszłości przez inne jednostki samorządu terytorialnego. Metoda badawcza: Badanie opierało się na analizie przepisów prawnych dotyczących procedury prywatyzacji spółek komunalnych (metoda dogmatyczno-prawna) oraz analizie akt sądowych dotyczących postępowania sądowego przed Sądem Okręgowym w Białymstoku (sygn. akt: VII GC 332/17) i Sądem Apelacyjnym w Białymstoku (sygn. akt: I AGa 169/18) (metoda empiryczna). Głównymi zagadnieniami, na które została zwrócona uwaga podczas wykorzystania metody empirycznej, były: stan faktyczny sprawy, postępowanie przed sądem I instancji, zapadłe rozstrzygnięcie w I instancji, uzasadnienie orzeczenia w I instancji, podstawowe zarzuty apelacyjne, postępowanie przed sądem II instancji, zapadłe rozstrzygnięcie w II instancji, uzasadnienie orzeczenia w II instancji. Wyniki: Przeprowadzone badanie przybliżyło podstawowe zagadnienia dotyczące procedury prywatyzacji spółek z udziałem jednostek samorządu terytorialnego oraz zasad nieodpłatnego nabywania akcji lub udziałów w komercjalizowanych albo prywatyzowanych spółkach przez ich uprawnionych pracowników. Ponadto, udało się wypracować wpływ poszczególnych argumentów stron na ostateczne rozstrzygnięcie w sprawie tego rodzaju oraz zasady interpretacyjne, które miały zastosowanie w przedmiotowym stanie faktycznym. Powyższe może stanowić praktyczne wskazówki do wykorzystania w przyszłości przez strony podobnych postępowań.
Background: The article is a case study of a court dispute between the City of Białystok and ENEA Wytwarzanie SA regarding the obligation to pay for the so-called “leftover” in the procedure of selling the shares of Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej sp. z o.o., which took place in 2017–2019. Moreover, the article raises the issue of the right to freely acquire shares in companies privatized or commercialized by their eligible employees. Research purpose: The analysis brings into focus the influence of the involved parties’ particular arguments in the proceedings on the final decision in the case, allowing for observation of the regularities and interpreting of the principles that applied therein. The purpose of the study was to formulate universal guidelines that could be used in the future by other local government authorities. Methods: The study was based on the analysis of the legislation regarding the privatization of municipal companies (dogmatic-legal method), as well as the analysis of court documents concerning proceedings by the District Court in Białystok (case number: VII GC 332/17) and the Appellate Court in Białystok (case number: I AGa 169/18) (empirical method). The main issues to which attention was drawn were: the actual state of the case, the proceedings by the court of first instance, the sentence made in the first instance, the explanatory statement of the sentence in the first instance, basic appeal arguments, the proceedings by the court of the second instance, the sentence made in the second instance, and the explanatory statement of the sentence in the second instance. Conclusions: The analysis brought into focus basic issues concerning the procedure of privatizing companies with the participation of local government units and the principles of freely acquiring shares in commercialized or privatized companies by their authorized employees. In addition, it was possible to understand the impact of arguments of the parties on the final decision in this type of cases and the interpretation rules that were applicable in the actual state. The above may constitute practical guidelines for future use by parties of similar proceedings.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 118; 11-23
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contractual Obligations under the Private International Law in Albania.
Autorzy:
Çela, Ervis
Qoku, Maks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036377.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
contractual obligations
private international law
contractual freedom
international jurisprudence
Opis:
This theoretical and practical part is related to the analysis and studies of the contractual obligations under the private international law. This work is divided into three parts, where respectively, the first part deals with the general part of the contractual obligations; the second part deals with the specific contracts, which are actually found also in a general regulation under law No. 10428, dated 02.06.2011 “Private International Law”; and the third part deals with the international and national jurisprudence aspect. This work as based on the ex-positio sinkronik system aims at giving a minimum contribution in the application of the international private law and clarifies the omission, collision and legal problematic aspects in practice. At the end of this work, there are our conclusions which serve as a deduction over the analysis and studies done to this part of the private international law.
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2014, 10; 170-180
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Academic Works of Roman Jurists Regarding Criminal Law
Autorzy:
Chmiel, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618715.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman criminal law
Roman criminal action
Roman jurisprudence
rzymskie prawo karne
rzymski proces karny
jurysprudencja rzymska
Opis:
Roman jurists started to work on the criminal law only in days of the Empire. First works on this dedicated to public judicial proceedings included De iudiciis publicis created mainly by Maecianus, Marcianus, Macer, Venuleius Saturninus. Apart from them the following should also be mentioned: De officio proconsulis by Ulpian, De cognitionibus by Callistratus. Works on the issues of penalties are:  De poenis omnium legum, De poenis paganorum by Paulus; De poenis by Modestyn; and De poenis paganorum by Claudius Saturninus. Most of the above-mentioned works are commentaries directed at judge practitioners, more specifically, at imperial officials having specific jurisdictional functions. However, among them we can also find ones of the academic nature focused on criminal law and criminal action, such as De poenis paganorum by Claudius Saturninus. Many of the above-mentioned works are of substantive and procedural nature. In works of Roman jurists on criminal law one can see specific efforts or attempts at systematizing discussed legal material. Unfortunately, in the majority of works it is difficult to find such vivid and complex statements or even academic debates as on private law, not to mention any critique of imperial constitutions. This was caused by an authoritarian character of Roman national power and system of criminal judicature that was closely connected to this power. Thus, it was very difficult for the jurists to conduct free jurisprudence activity.
Juryści rzymscy zaczęli zajmować się w swych dziełach rzymskim prawem karnym dopiero w okresie cesarstwa. Pierwszymi pracami z tego zakresu, poświęconymi postępowaniom sądowym publicznym, były De iudiciis publicis autorstwa zwłaszcza Maecianusa, Marcianusa, Macera, Venuleiusa Saturninusa. Poza nimi należy wymienić także takie dzieła, jak De officio proconsulis Ulpiana i De cognitionibus Callistratusa. Prace poświęcone zwłaszcza problematyce kar to De poenis omnium legum i De poenis paganorum Paulusa, De poenis Modestyna i De poenis paganorum Claudiusa Saturninusa. Większość z przywołanych powyżej dzieł ma charakter komentarzy skierowanych do praktyków sędziów, a konkretnie cesarskich urzędników sprawujących określone funkcje jurysdykcyjne. Wśród nich możemy wskazać również te, które mają charakter naukowych wykładów poświęconych prawu i procesowi karnemu, jak np. De poenis paganorum Claudiusa Saturninusa. Duża część przywołanych prac ma charakter materialno-procesowy. W dziełach rzymskich jurystów z zakresu prawa karnego widać określone zabiegi czy też próby usystematyzowania omawianego materiału prawnego. Niestety, w większości prac trudno odnaleźć tak barwne i rozbudowane wypowiedzi czy wręcz naukowe dysputy, jak na gruncie prawa prywatnego, nie mówiąc o jakiejkolwiek krytyce cesarskich konstytucji. Należy stwierdzić, że przyczyną takiego stanu rzeczy był autorytarny charakter rzymskiej władzy państwowej oraz systemu sądownictwa karnego, który pozostawał w ścisłym związku z tą władzą. W następstwie tego jurystom dużą trudność sprawiało uprawianie swobodnej jurysprudencyjnej działalności.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relationship between International Law and Polish Municipal Law in the Light of the 1997 Constitution and Jurisprudence
Autorzy:
Czapliński, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43356346.pdf
Data publikacji:
1999-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
international law
national law
Constitution
jurisprudence
international agreement
ratification
Constitutional Court
Źródło:
Droit Polonais Contemporain; 1999, 121-124; 19-26
0070-7325
Pojawia się w:
Droit Polonais Contemporain
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi na temat kształcenia pracowników samorządowych w okresie II Rzeczypospolitej
A Few Remarks on Educating Local Government Employees in the Interwar Poland
Autorzy:
Czech-Jezierska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792681.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
II Rzeczpospolita Polska
dwudziestolecie
nauka prawa w Polsce
usprawnienie administracji
Komisja dla Usprawnienia Administracji
the second Republic of Poland
Inter-War Poland
jurisprudence in Poland
improve administration
Commission for the Improvement of Administration
Opis:
Administracja publiczna w Polsce po odzyskaniu niepodległości w 1918 r. znajdowała się w trudnej sytuacji, wynikającej z różnych ram prawnych, w których musiała funkcjonować przez ponad wiek. Należało ujednolicić organizację struktur samorządowych na wszystkich szczeblach, a także poziom przygotowania ich pracowników. Opracowywano w tym celu różne propozycje kierunków reform, szczególną rolę odegrały specjalne komisje tworzone dla potrzeb opracowania i ujednolicenia tych zmian. Największe znaczenie miały prace Komisji dla Usprawnienia Administracji Publicznej, która działała przy Prezesie Rady Ministrów w latach 1928-1933. W ramach jej prac przeanalizowano m.in. poziom wykształcenia pracowników administracji, zaproponowano wiele zmian w zakresie jego ujednolicenia, a także w zakresie różnych form dokształcających. Z inicjatywami odpowiadającymi na potrzeby doszkalające wychodziły także szkoły wyższe. Poziom przygotowania pracowników administracji na różnych stanowiskach w administracji rządowej i samorządowej próbowano również ujednolicać poprzez wprowadzanie nowych aktów normatywnych regulujących m.in. wymogi w tym zakresie. Statusu pracowników samorządowych nie udało się co prawda uregulować tak kompleksowo, jak pracowników służby cywilnej, jednakże wszystkie inicjatywy prowadziły do podniesienia poziomu ich kwalifikacji. Dzięki temu pod koniec lat trzydziestych większość pracowników administracji, w tym pracowników samorządowych, stanowiły już kadry kompleksowo wykształcone w II Rzeczypospolitej.
The interwar period in Poland saw the rebirth of local government and formation of the foundations for public administration. The main legislative problem was creating a common legal framework for local governments that could be applied throughout the Second Polish Republic, which included the Polish lands that had been ruled by the three partitioners until 1918. It was the time of formulating national reform programs concerning the shape of administrative structure in Poland. Public administration could not function properly without adequately trained personnel. Only competent and professional workers could ensure the maximum effectiveness and efficiency of local government. The Committee on Improvement of Public Administration, which functioned in the period of 1928-1932, was analyzing inter alia the administrators’ educating standards. Many solutions were proposed in order to improve the skills of administrators at all levels of government, starting with the local authorities. There were attempts to implement some new legislation concerning educational requirements for local government employees, but they were not as successful as with regard to civil service workers. However, all these initiatives led to upgrading of the skills and qualifications of local government workers. As a result, by late 1930s most of the administrative personnel, including local government employees, had been appropriately and comprehensively educated in the Second Polish Republic.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (1); 49-74
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies