Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "jugoslawizm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Komuniści jugosłowiańscy wobec idei tożsamości jugosłowiańskiej – wybrane aspekty
    Yugoslav communists towards Yugoslav idea and identity
    Autorzy:
    Jagiełło–Szostak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/909825.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Yugoslawism
    Josip Broz Tito
    Edvard Kardelj
    Yugonostalgy
    jugoslawizm
    jugonostalgia
    Opis:
    The aim of this article is to present the case of Yugoslav idea in the eyes of the Communist Party of Yugoslavia and a communist Yugoslav leader Josip Broz Tito and Edvard Kardelj. The author claims that special versions of the Yugoslav idea existed in Yugoslavia until 1964, when nationalisms raised and the federalization of the state started. After that, the Yugoslav state gained the name of the socialist community of the Yugoslav citizens not of the Yugoslav nation. In the article, the author investigates the speeches of J.B. Tito and the ideological opinion of the Communist Party of Yugoslavia until the eighties of the 20th century. After the death of Marshal Tito, one of the advocates of multinational Yugoslavia was Slobodan Milošević – the former president of the Republic of Serbia. He was a follower of the Yugoslav ideology created by J. B. Tito. Nowadays, Yugoslavia does not exist and the socialist idea of brotherhood and unity was replaced by national states and nationalism. It is worth to mention that the authors of book “Nebeska Jugoslavija”, M. Velikonja and V. Perica, promote “new Yugoslavism”, which is rather closer to Yugonostalgy and Yugosphere than to political ideology.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2013, 20, 1; 181-193
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sarajewo – Zagrzeb – Kraków. O miejscach opuszczonych, odrzuconych i odnalezionych na austro-węgierskiej mapie biografii Ivo Andricia
    Sarajevo – Zagreb – Cracow. On Deserted, Discarded and Refound Places on The Austro-Hungarian Map of Ivo Andrić’s Biography
    Autorzy:
    Nowak-Bajcar, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1179236.pdf
    Data publikacji:
    2012-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ivo Andrić
    Austro-Hungarian Empire
    Sarajevo
    Zagreb
    Cracow
    Yugoslavism
    genius loci
    Austro-Węgry
    Sarajewo
    Zagrzeb
    Kraków
    jugoslawizm
    Opis:
    Na początku kwietnia 1914 roku Ivo Andrić, wówczas młody poeta, opuściwszy Bośnię poukończeniu nauki w sarajewskim gimnazjum (1911), a następnie po krótkich epizodach studióww Zagrzebiu (1912) i Wiedniu (1913), decyduje się na podjęcie nauki na krakowskim Uniwersytecie Jagiellońskim. Dlaczego konwencjonalny mieszczański świat, na pierwszy rzut oka nie tak przecież odmienny od opuszczonego przez Andricia świata salonów Zagrzebia i Wiednia, wydał się pisarzowi o bośniacko-chorwackich korzeniach, światem „lepszym”? Prezentując wyborypisarza w przededniu wybuchu pierwszej wojny światowej, przejawiające się zarówno w gestach odrzucenia, jak i w gestach afirmacji, pokazuję rolę, jaką w kształtowaniu się hybrydycznej, jugosłowiańskiej tożsamości twórcy odegrało spotkanie z polską kulturą początku XX wieku. Materiały dokumentalne stanowią punkt wyjścia do refleksji nad wpływem genius loci Krakowa na kształtowanie się intelektualnej sylwetki jugosłowiańskiego Noblisty (1892–1975).
    At the beginning of April 1914 Ivo Andrić, the young poet, after completing college education inSarajevo (1911), and than after brief episodes of studies in Zagreb (1912) and Vienna (1913),decided to undertake studies at the Jagiellonian Univesity in Cracow. Why did conventionalbourgeois world, at first glance not so different from world of salons in Zagreb and Vienna, seem to be a “better world” for the writer of Croatian-Bosnian roots? Presenting Andrić’s choices on the eve of World War I, reflected in his gestures of rejection, as well as gestures of afimation, I show the role of meeting with Cracow and the Polish culture in formation of his hybrid Yugoslavic identity. Documentaries are the starting point for reflection on the influence of the genius loci of Cracow on the formation of the intellectual silhouette of the Yugoslavic Nobel-Prize winner (1892–1975).
    Źródło:
    Porównania; 2012, 11; 193-203
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pisarz i jego język. Przypadek Iva Andricia
    The writer and his language. The case of Ivo Andrić
    Autorzy:
    Darasz, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/459487.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Ivo Andrić
    język serbsko-chorwacki
    jugoslawizm
    etnonacjonalizm
    konstrukcja tożsamości
    Serbo-Croatian language
    yugoslavism
    ethnic nationalism
    construction of identity
    Opis:
    A complex biography of Ivo Andrić (1892–1975) was shaped in a wide net of identity references: ethnocultural, religious, political, and linguistic. He was born to a Croatian Catholic family in Bosnia, he was a convinced supporter of Yugoslavism and a writer of the language defined as Croato-Serbian / Serbo-Croatian diasystem. In the period of his links with the cultural environment of Zagreb (1912–1919), he was writing according to the Croatian standard, later basically, in Serbian, but using environmental and stylistic diversity of the diasystem in order to stress its cognitive and artistic potential. Currently, when four national language standards are developing on the basis of the diasystem: Serbian, Croatian, Bosnian and Montenegrin, reading Andrić in accordance with post-Yugoslav linguistic ideas, that is with the awareness and conviction about the „break-up” of the Serbo-Croatian language, would necessarily lead to an absurd conclusion that the writer created his works using the content of various languages. Literary heritage of the great writer of Serbo-Croatian language, which remains a sociocultural fact, has been used not only by Serbian culture and language, but also by global culture – thanks to translations of the works of this Nobel laureate into numerous world languages.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2017, 12; 51-60
    2083-1765
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O tym jak się „dusza narodu na wzór ojczystych okolic nastraja”. Ojczyzna wyobrażona w dyskursach o kształtowaniu belgradzkiej zieleni miejskiej okresu międzywojennego
    About how “the soul of the nation tunes in on the model of its native surroundings”. Imagining the homeland in discourses on shaping Belgrade’s urban greenery in the interwar period
    Autorzy:
    Nowak-Bajcar, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32332277.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    integral Yugoslavism
    national landscape
    urban discourse in the interwar period
    ideology
    modernization processes
    integralny jugoslawizm
    krajobraz narodowy
    dyskurs urbanistyczny międzywojnia
    ideologia
    procesy modernizacyjne
    Opis:
    Kiedy pod koniec lat sześćdziesiątych XIX wieku powstał projekt kompleksowej modernizacji stolicy Serbii - Belgradu, stałym elementem większości dyskusji poświęconych temu problemowi była altruistyczna troska o zdrowie społeczeństwa. Dyskurs zdrowotny, oprócz estetycznego był elementem łączącym refleksję nad miastem na Zachodzie Europy i w Serbii. Jednak o ile na Zachodzie próby uzdrowienia przestrzeni miejskiej stanowić miały antidotum na negatywne skutki industrializacji, w odniesieniu do Belgradu zabiegi te wynikały z przesłanek zupełnie innych, motywowane były mianowicie spuścizną po czasach przemysłowego zacofania jako pokłosia panowania tureckiego. Szczególna rola w procesie modernizowania Belgradu przypadła terenom zieleni miejskiej. Troska o nie w wypowiedziach serbskich architektów i urbanistów okresu międzywojennego przedstawiana jako probierz nowoczesności włączona została w istocie w misję umacniania interesów dynastycznych, opartą na „leśnym mitotwórstwie narodowym”. W artykule prezentuję mechanizmy projektowania na przyrodę filtru historycznego i politycznego w celu jej włączenia w procesy stwarzania i umacniania ideologii „integralnego jugoslawizmu”.
    When a project for the comprehensive modernization of the Serbian capital Belgrade was conceived in the late 1860s, an altruistic concern for the health of society was a constant element of most discussions devoted to this problem. When the modernization process of the Serbian capital Belgrade was continued in the late 1860s, an altruistic concern for the health of the society was a constant element of most statements devoted to this problem. The health discourse, apart from the aesthetic one, was an element connecting the reflection on the city in Western Europe and Serbia. However, while in the West attempts to heal urban space were supposed to be an antidote to the negative effects of industrialization, in relation to Belgrade these treatments resulted from completely different premises, namely, they were motivated by the legacy of the times of industrial backwardness as a result of Turkish rule. Urban green areas played a special role in the process of modernizing Belgrade. The concern for them in the statements of Serbian architects and town planners of the interwar period, presented as a touchstone of modernity, was in fact included in the mission of strengthening dynastic interests, based on „national forest myth-making”. In the article I present the mechanisms of designing a historical and political filter on nature, which are one of the strategies of including it in the processes of creating and strengthening the ideology of „integral Yugoslavism”, hidden under the slogans of modernizing the capital of the Kingdom of Yugoslavia by greening it.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2023, 30; 171-185
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muzyka jugosłowiańska – idea i jej realizacja do 1941 roku
    Yugoslav Music – Concept and Its Realization
    Autorzy:
    ANDRZEJEWSKI, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/453993.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    muzyka jugosłowiańska
    jugoslawizm
    iliryzm
    Słowiańszczyzna
    twórczość kompozytorów XIX i XX wieku
    Yugoslav music
    Yugoslavism
    illyrism
    Slavs
    19th and 20th century composers’ output
    Opis:
    Zalążki muzyki jugosłowiańskiej tkwią w iliryzmie – pierwszym ruchu postulującym zjednoczenie kulturowe i polityczne południowych Słowian. W kręgu kompozytorów i muzyków związanych z iliryzmem (Vatroslav Lisinski, Ferdo Livadić) pojawiły się pierwsze inicjatywy zdążające do zbliżenia muzycznych kultur południowej Słowiańszczyzny. Drugi etap (ok. 1860–1918) został zdominowany działalnością Franja Kuhača. Ten chorwacki uczony jako pierwszy sformułował koncepcję wspólnego stylu jugosłowiańskiego (Narodna glazba Jugoslavena, 1869). Pomysły Kuhača stanowiły przygotowa- nie pod trzeci, właściwy etap rozwoju muzyki jugosłowiańskiej – zaczynający się z chwilą powstania Królestwa Jugosławii (1918). Od tego momentu kultura muzyczna krajów południowej Słowiańszczyzny podporządkowana została państwowej idei jugoslawizmu, wyrażającej się w dążeniu do stworzenia jednolitego „narodu jugosłowiańskiego”. Idea ta odzwierciedliła się w pismach czołowych ideologów muzyki jugosłowiańskiej – Antona Dobronicia, Petara Konjovicia i Miloje Milojevicia oraz w utworach kompozytorów czerpiących inspirację z folkloru różnych regionów Jugosławii.
    The beginnings of Yugoslav music are set in illyrism – the first movement postulating cultural and political unification of the South Slavs. The composers and musicians of illyrism (Vatroslav Lisinski, Ferdo Livadić) came up with the first initiatives to bring together musical cultures of the South Slavs. The second phase (about 1860–1918) was dominated with the output of Franjo Kuhač. This Croatian scholar was the first to create the conception of the common Yugoslav style (Narodna glazba Jugoslavena, 1869). Kuhač’s ideas were the preparation for the third, the actual phase of the development of Yugoslav music – which begun with the creation of the Kingdom of Yugoslavia (1918). Since that moment, the musical culture of the south Slavic countries was subordinate to the national idea of Yugoslavism, expressed by pursue to create unilateral “Yugoslav nation”. This idea reflected in the letters of the main ideologists of Yugoslav music – Antun Dobronić, Petar Konjović and Miloje Milojević and in the works of composers drawing inspiration from the folklore of the various regions of Yugoslavia.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2014, 9; 35-48
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies