Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "judicial supervision" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Professional competencies of probation officers
Autorzy:
Ewa, Grudziewska,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/893282.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
probation officer
professional competence
personal features
judicial supervision
Opis:
Each person working as a probation officer should have specific personal features and professional competence. Very often, productivity of probation officers is determined by their personal features. The current research aimed to determine, the level of variables mentioned above. The results show that positive interpersonal relationships have the highest importance for probation officers, whereas positive attitude towards oneself is the least important factor As for professional competencies, the one connected with realization was assessed the highest and postulate competence scored the lowest. The perception of probation officers by the charged is determined by their personality predisposition, a system of values, the attitude towards moral norms, communication skills, and the awareness of the servitude of their profession. The profession of the probation officer should not be associated or identified with the control of the inferiors but with the support they should be granting.
Źródło:
Praca Socjalna; 2017, 32(3); 39-47
0860-3480
Pojawia się w:
Praca Socjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wytknięcie rażącej obrazy przepisów w ustawie z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych
Reproach for a Flagrant Violation of the Law in the Act of 22 March 2018 on Court Bailiffs
Autorzy:
Misztal-Konecka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/518885.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Tematy:
bailiff
judicial supervision
reproach for a flagrant violation of the law
reproach
Opis:
The Act of 22 March 2018 on Court Bailiffs introduced to the system provisions regulating the profession of court bailiffs the institution of reproach for a flagrant violation of the law. This institution derives from the Law on the Organization of Common Courts, but the lawmaker opted for extensive modifications in com- parison to the original source: the ground for issuing a reproach is a flagrant violation of the law by the bailiff, and the only competent authority to issue it is the district court. Even though the imposition of this sanction affects, among other things, eligibility to serve as a bailiff-inspector or member of a disciplin- ary board, has to be disclosed on the roll of bailiffs kept by the National Bailiff Council, is binding in disciplinary proceedings and affects the severity of the penalty imposed in them, the affected bailiff has no legal recourse to challenge the reproach. The opportunity to present the district court with an explanation can hardly be regarded as a sufficient remedy to deal with an unfounded reproach
Źródło:
Forum Prawnicze; 2019, 1 (51); 38-52
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal nature of the Supreme Court resolutions
Autorzy:
Kwiatkowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1338777.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Sąd Najwyższy
nadzór judykacyjny
nadzór pozainstancyjny
orzeczenie
wyrok
postanowienie
uchwała
Supreme Court
judicial supervision
non-instance-related supervision
judgment
sentence
decision
resolution
Opis:
The article presents the issue of the legal nature of the Supreme Court resolutions. The nature is a matter of argument in the doctrine. There are three diverse viewpoints on this issue. According to one of them, ‘the Supreme Court resolutions are judgments’. Another stance is that ‘the Supreme Court resolutions constitute a separate group; however, they are not court judgments that concern the subject matter of a trial because they do not adjudicate directly on its subject matter’. The third opinion is that ‘the Supreme Court resolutions passed in accordance with Article 441 § 1 CPC and resolving legal issues do not belong to the category of judgments’. The analysis conducted in the article results in a conclusion that the Supreme Court resolutions do not constitute judgments in the precise sense, that are imperative in nature, that adjudicate on the subject matter of a particular trial with regard to both procedural and incidental issues, but they are the Supreme Court’s procedural decisions that resolve a legal issue requiring fundamental interpretation of a statute or resolve a legal issue in a situation when doubts have been raised concerning the interpretation of provisions of law being grounds for issued judgments.
Przedmiotem opracowania jest charakter prawny uchwał Sądu Najwyższego. Charakter ten jest sporny w doktrynie. W tym zakresie występują trzy odmienne stanowiska. Według jednego z nich „uchwały Sądu Najwyższego są orzeczeniami”. Drugie stanowisko przyjmuje, iż „uchwały Sądu Najwyższego stanowią odrębną grupę orzeczeń, nie są jednak orzeczeniami sądu, które dotyczą przedmiotu procesu, ponieważ nie rozstrzygają wprost o jego przedmiocie”. Trzeci kierunek głosi, że „uchwały Sądu Najwyższego, wydawane na podstawie art. 441 § 1 k.p.k., rozstrzygające zagadnienia prawne, nie należą do kategorii orzeczeń”. Przeprowadzone rozważania w niniejszym artykule prowadzą zatem do konkluzji, że uchwały Sądu Najwyższego nie stanowią orzeczeń sensu stricto o charakterze imperatywnym, rozstrzygającym o przedmiocie konkretnego procesu, zarówno co do kwestii procesowej, jak i w kwestii incydentalnej, lecz są decyzją procesową Sądu Najwyższego, rozstrzygającą zagadnienie prawne, wymagające zasadniczej wykładni ustawy lub rozstrzygają zagadnienia prawne w sytuacji, gdy zostały powzięte wątpliwości co do wykładni przepisów prawa będących podstawą wydanego rozstrzygnięcia.
Źródło:
Ius Novum; 2020, 14, 2; 105-119
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obszary ryzyka w pracy społecznego kuratora sądowego
Risk areas in work of social probation officer
Autorzy:
Miarka-Lachendro, Joanna B.
Kowalska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035777.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
kurator sądowy
osoba dozorowana
probacja
obszary ryzyka
dozór sądowy
przestępca
probation officer
supervised persons
probation
risk areas
judicial supervision
convicted felon
Opis:
The work of a probation officer is classified as a hazardous profession. Probation officers in the course of their duties must have regular contact with supervised persons. These are the persons convicted by a final judgments for punish-ments of a libertarian nature. Most often these persons come from pathological social environments. Contact with them or their surroundings is usually associated with verbal or active aggression towards the probation officer. The aim of this paper is to present the risk areas in social work of probation officers in criminal matters based on a review of available literature. The authors focused on the aspects that allow the operational safety of probation officers to be increased or improved. The review of literature made it possible to group and systematize the risks. It amounts to areas such as the risks associated with personality traits of the probation officer, its legal status, the risks associated with the ward's environment as well as with the health status of person on probation.
Zawód kuratora sądowego zaliczany jest do niebezpiecznych. Kurator sądowy w ramach pełnionych obowiązków musi mieć stały kontakt z osobami dozorowanymi, skazanymi prawomocnymi wyrokami na kary o charakterze wolnościowym, wywodzącymi się najczęściej z patologicznych środowisk społecznych. Kontakt z nimi lub ich otoczeniem często wiąże się z agresją słowną lub czynną wobec kuratora. Celem prezentowanej pracy jest przedstawienie obszarów ryzyka w pracy społecznych kuratorów sądowych ds. karnych na podstawie przeglądu dostępnej literatury przedmiotu. Autorki skoncentrowały się na aspektach pozwalających na zwiększenie lub poprawę bezpieczeństwa pracy kuratorów. Przegląd piśmiennictwa pozwolił na ich pogrupowanie oraz usystematyzowanie. Sprowadza się on do takich obszarów, jak zagrożenia związane z cechami osobowościowymi kuratora, jego statusem prawnym, ze środowiskiem podopiecznego, a także stanem zdrowia osoby dozorowanej.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 101-107
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Complaint on a bailiffs omission to take action: selected comments de lege lata and de lege ferenda
SKARGA NA ZANIECHANIE PRZEZ KOMORNIKA DOKONANIA CZYNNOŚCI – WYBRANE UWAGI DE LEGE LATA I DE LEGE FERENDA
Autorzy:
Derlatka, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389804.pdf
Data publikacji:
2018-03-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Keywords: bailiff’s action
omission
inaction
enforcement
judicial supervision
refusal to take
action
czynności komornika
zaniechanie
bezczynność
egzekucja
nadzór judykacyjny
odmowa dokonania czynności
Opis:
Skarga na czynności komornika stanowi podstawowy środek zaskarżenia w postępowaniu egzekucyjnym. Z art. 767 §1 k.p.c. wynika, iż de lege lata przysługuje ona nie tylko na „czynności” komornika, lecz także na „zaniechanie” tego organu egzekucyjnego. Pod pojęciem czynności należy rozumieć także odmowę dokonania czynności przez komornika. Skarga nie przysługuje jednak w przypadku bezczynności komornika. Bezczynność rozumiana jest jako opieszałość i zaniedbanie komornika w realizacji obowiązków wynikających z art. 45a ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Prowadzi ona do przewlekłości postępowania egzekucyjnego. De lege ferenda bezczynność komornika nie powinna podlegać zaskarżeniu w drodze skargi z art. 767 §1 zd. 2 k.p.c. Tym samym dążenia do zrównania zakresu znaczeniowego pojęć „zaniechanie” oraz „bezczynność” nie zasługują na aprobatę. Stanowisko to należy podtrzymać, mimo iż niejednokrotnie w ocenie wierzyciela skutki zaniechania i bezczynności komornika są takie same. Z dużą ostrożnością należy też podejść do postulatów rezygnacji ze skargi na zaniechanie komornika. Efektywność egzekucji wspierają bowiem dokonane w ostatnim czasie zmiany ograniczające zakres dopuszczalności przedmiotowej tej skargi w odniesieniu do aktywnego, nie zaś pasywnego, zachowania komornika.
A complaint about a bailiff’s action is a fundamental appeal measure in the executive proceedings. Pursuant to Article 767 §1 of the Code of Civil Procedure, it is granted de lege lata not only with respect to a bailiff’s action, but also with regard to this executive body’s omission to take action. The term “action” should also be understood as a bailiff’s refusal to take action. A complaint is not admissible, however, in the case of a bailiff’s inaction. Inaction is understood as a bailiff’s excessive delay and negligence in the fulfilment of obligations under Article 45a of the Act on court bailiffs and enforcement procedure. It leads to excessive lengthiness of executive proceedings. A bailiff’s inaction should not be de lege ferenda subject to complaint under Article 767 §1 sentence 2 CCP. Thus, the pursuit of equating the semantic scopes of the terms “omission” and “inaction” does not deserve approval. This attitude should be upheld, despite the fact that a creditor often believes the effects of a bailiff’s omission and inaction are the same. It is also very important to treat with great caution the proposals to abandon a complaint about the bailiff’s omission. The effectiveness of enforcement is supported by the recently introduced changes limiting the scope of admissibility of a complaint in relation to active, not passive, bailiff’s conduct.
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 1; 62-82
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le diable est dans les détails – czyli kilka refleksji na temat kontrolno-nadzorczych dylematów dotyczących regulaminów organizacyjnych urzędów gmin
Le diable est dans les détails – or a few observations on the control-cum-supervision dilemmas related to the house rules of municipality offices
Autorzy:
Lisowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409244.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
house rules of a municipality office
supervision
independence
judicial control
Opis:
The paper is based on an analysis of the provisions pertaining to the adoption of the house rules of municipality offices and the regulations specifying the rules and the procedure of exercising supervision over these acts of executive bodies, as well as of subjecting them to the direct control of administrative courts. This analysis has revealed that the approach to the form in which the above issues are regulated should be revised towards such regulations and practice of applying law that would facilitate having more regard for the attributes of the independence of self-governmental administration in this field. The treatment that these features have received (especially in the practice of supervisory organs and judicature’s output) has so far not explored or respected this potential. Taking also into account the experience (both doctrinal and related to administrative practice) gathered in the period of over 32 years since the reestablishment of territorial self-government in Poland, the paper thus argues that, at least in certain areas, the process of overcoming the limitations linked to the rationing – so to speak – of the attributes of decentralization (especially: of independence as one of its components) should be initiated. Therefore, the paper postulates in this context that invalidity sanction be substituted by the derogation in the form of revocation (that is: an ex tunc effect should be substituted by an ex nunc effect). The paper also signals that, when dealing with these forms of self-governmental activities, it may be possible to depart from the automatic application of the temporary protection related to the delivery of a supervisory adjudication (i.e. from the mechanism that presumes automatic sui generis acceleration of the enforceability of a supervisory adjudication). This stance has been additionally supported by the discussion of the specificity of organizational administrative law (in particular – with regard to the acts of non-municipal law, while allowing for the complex character of the house rules of municipality offices) which takes into account the conception of institutional choice.
Źródło:
Studia Prawa Publicznego; 2022, 4 (40); 45-62
2300-3936
Pojawia się w:
Studia Prawa Publicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies