Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "judicial power" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Rządność sądów a zarządzanie przez sądy
Judicial Governance and Governing through Courts
Autorzy:
Zirk-Sadowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/904040.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
rządność sądów
administracja sądowa
dobre administrowanie
władza sądownicza
pozytywizm prawniczy
prawo responsywne
aktywizm sędziowski
judicial governance
judicial administration
good administration
judicial power
legal positivism
responsive law
judicial activism
Opis:
Sądy w pewnym fragmencie swej aktywności są administrowane. Choć istotą sądu jest osądzanie, administrowanie sądowe ma chronić sprawne sądzenie, ale jednocześnie nie wolno sprowadzać problemu administrowania do problemu rządności. Problem dobrej administracji odnosi się do wewnętrznego zorganizowania sądowej kadry urzędniczej i biurowości sądowej. Dobre rządzenie dotyczy wykonywania trzeciej władzy przez sąd rozumiany jako wspólnota czy organizacja sędziów. Samo osądzanie i związane z nim czynności sędziego lub sędziów nie mogą być regulowane administracyjnie. Są one oddane samorządowi sędziowskiemu i jego organom. Z punktu widzenia ustrojowego nie ma podstaw, aby zastosować unijne zasady dobrej administracji (Europejski Kodeks Dobrej Praktyki Administracyjnej) do administracji sądowej. Można je wykorzystać tylko w niektórych wymiarach administracji sądowej (np. udostępnianie informacji o pracy sądu). W niniejszej pracy głównym zagadnieniem jest relacja rządzenia sądami do unijnej kategorii dobrego rządzenia. W artykule zadano pytanie – jakie są niezbędne cechy rządności sądów i czy można do trzeciej władzy odnieść kategorię dobrego rządzenia? Z przeprowadzonych rozważań wynika, że odpowiedź jest uzależniona od koncepcji teoretycznych i filozoficznych samego osądzania.
Courts are administered where a certain part of their activity is concerned. Although the process of arriving at judgments is the main assignment given to courts, judicial administration serves to protect efficiency of judging. At the same time, the problem of administration cannot be resolved by the problem of governance. The problem of good administration is here taken to refer to the internal organization involving judicial officials and judicial office administration. Good governance refers to the exercising of power by the judiciary, where this is understood as a community or organization of judges. The boundary which "court administration" cannot cross relates to the judgment itself and the activities of the person of the judge or judges connected with it, who cannot be regulated in an administrative way, but only by means of powers assigned to self-governing authorities of the judiciary. From a political point of view, there are no bases for applying EU rules of good administration (personified in The European Code of Good Administration) to judicial administration, and in fact such an effort would only be possible in regard to some dimensions of the judicial administration (e.g. where access to information concerning the activities of the court is concerned). This work goes on to focus in particular on the other problem described, i.e. the relation between judicial governance and the EU category of good governance. A question concerning the indispensable features of judicial governance was posed, as was one on whether the category of good governance can be taken to relate to judicial power. It emerges that, once account has been taken of the above deliberations, the answers to the questions are ultimately found to depend on the theoretical and philosophical concepts underpinning the activity of judging itself.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2009, 1(7); 45-63
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanki wyznaczania sędziów do składu orzekającego Trybunału Konstytucyjnego i konsekwencje ich naruszenia
The rules of assigning judges to judicial panels of the Constitutional Tribunal and the consequences of violations of these rules
Autorzy:
Ziółkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037199.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Constitutional Tribunal
judicial panel
abuses of power
judges’ impartiality
invalidation of judgements
liability for damages
Trybunał Konstytucyjny
skład orzekający
nadużycie władzy
niezawisłość sędziowska
nieważność wyroków
odpowiedzialność odszkodowawcza
Opis:
W artykule sformułowano argumenty przeciwko nieograniczonej kompetencji Prezesa TK do wyznaczenia sędziów odo składu orzekającego. Kompetencja Prezesa powinna być interpretowana w sposób zawężający zgodnie z językowym brzmieniem przepisów ustawowych. Wykonując swoją kompetencję, Prezes TK musi bowiem przestrzegać zasady legalizm, niezawisłości wewnętrznej sędziów TK oraz zasady sprawności funkcjonowania samego TK. Krytykując praktykę Prezesa TK po 2016 r., w artykule sformułowano pogląd o względnej niezmienności składu orzekające TK. Zmiana może nastąpić bowiem tylko w okolicznościach wprost wskazanych w ustawie. Artykuł analizuje ponadto wypadki nadużycia kompetencji przez Prezesa TK oraz teoretyczne i dogmatyczne konsekwencje tego nadużycia. Obowiązujące przepisy nie przewidują żadnych środków prawnych przeciwdziałania tego rodzaju nadużyciom. Czynności Prezesa TK mogą być rozważane jako nieważne z teoretycznoprawnego punktu widzenia. Niemniej jednak wniosku takiego nie sposób sformułować na gruncie dogmatyki konstytucyjnej. Artykuł wyjaśnia ten dualizm i jego konsekwencje dla wyroków TK wydanych w składach wadliwie obsadzonych przez Prezesa TK. Preferowaną przez autora drogą sankcjonowania naruszeń dokonanych przez Prezesa TK, jest odpowiedzialność odszkodowawcza przewidziana w art. 77 ust. 1 Konstytucji.
The article disuses arguments against the unlimited power of the President of the Polish Constitutional Tribunal to assign and re-assign judges to Tribunal’s panels hearing particular cases. It argues that this power should be exercised in accordance with the strict and plain meaning of the statutory provisions. The President should fully respect constitutional principles of legality, judges’ impartiality as well as the efficiency of Tribunal’s work. Criticising the President’s latest practice, the article argues that the membership of the panels should be relatively invariable. The President should be allowed to change the membership in limited statutory circumstances only. Moreover, he or she should always assign judges, including the chairman of the panel and the judge-rapporteur, in alphabetical order. The President should also be absolutely bound by the order and subject-matter of cases to be heard by the Tribunal. The article discusses cases of abuses of the President’s power to assign judges to the panels. The currently binding constitution and statutes do not directly provide any remedies for such presidential abuses. They can be considered unlawful in theoretical terms only. However, these abuses do not automatically make the Tribunal’s judgement unlawful or invalid. The article provides an explanation for this duality of consequences from a theoretical and doctrinal perspective. Taking into account Article 77 of the Constitution, it also calls upon individuals to bring action for damages against unlawful abuses of the President’s power.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 3; 33-49
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada koncentracji materiału procesowego w postępowaniu cywilnym
The principle of concentration of procedural material in civil proceedings
Autorzy:
Wójcik-Krokowska, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792456.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
zasada koncentracji materiału procesowego
czynności procesowe
system dyskrecjonalnej władzy sędziego
sędziowskie kierownictwo postępowaniem
the principle of concentration of procedural material
procedural acts
the system of discretionary power of the judge
judicial management of proceedings
Opis:
Naczelne zasady procesowe, stanowiąc fundament systemu procesowego, charakteryzują się doniosłą rolą społeczną oraz szerokim zasięgiem funkcjonalnym. Jedną z najważniejszych zasad, mającą podstawowe znaczenie w postępowaniu cywilnym, jest zasada koncentracji materiału procesowego, która jest określona m.in. przepisami Kodeksu postępowania cywilnego. Nakazuje ona prowadzenie postępowania w taki sposób, by zebranie wszystkich niezbędnych faktów i dowodów do rozstrzygnięcia sprawy odbyło się szybko i sprawnie. Zasada koncentracji materiału procesowego wytycza granice czasowe realizacji podstawowych ciężarów procesowych, za które należy uznać ciężar twierdzenia oraz ciężar dowodzenia. Wobec tego zasada ta ogranicza pod względem czasowym możliwość dokonywania czynności procesowych, w wyniku których uczestnicy mogą realizować ciężary procesowe, a tym samym świadomie kształtować swoją sytuację procesową. Zasada koncentracji materiału procesowego wchodzi w korelacje z innymi naczelnymi zasadami procesowymi, przyjętymi przez ustawodawcę i determinującymi jednocześnie działania sądu i stron w postępowaniu. Postulat szybkości postępowania, który realizuje zasada koncentracji materiału procesowego, z poszanowaniem jednak nadrzędnego postulatu, jakim jest dokonywanie przez sąd prawdziwych ustaleń faktycznych, wpisuje się również w międzynarodowe tendencje związane z przyspieszeniem postępowania. Obecne są one w prawie Unii Europejskiej, do którego dostęp mają obywatele za pomocą europejskiego portalu e-sprawiedliwości, zawierającego także informacje dotyczące poszczególnych systemów sądowniczych oraz informacje mające na celu ułatwienie obywatelom całej Unii Europejskiej dostępu do wymiaru sprawiedliwości, dostępnego w 23 językach. W artykule przedstawione zostały regulacje związane z zasadą koncentracji materiału procesowego, w tym istota i ratio legis wskazanej zasady, pojęcie materiału procesowego i czynności procesowych, system dyskrecjonalnej władzy sędziego, katalog naczelnych zasad procesowych w kontekście zasady koncentracji materiału procesowego oraz sędziowskie kierownictwo postępowaniem jako technika prowadzenia postępowania.
The main procedural principles constituting the basis of the procedural system are characterized by a significant social role and a wide functional range. One of the most important principles, of fundamental importance in civil proceedings is the principle of concentration of procedural material, which is defined, among others, by provisions of the Civil Procedure Code. The principle mandates conducting of proceedings in such a way that the gathering of all the necessary facts and evidence to resolve the case took place quickly and efficiently. The principle of concentration of procedural material sets the time limits for the implementation of essential procedural burdens, for which burden of raising and presenting an issue and burden of proof should be considered. Therefore, this principle limits in time the possibility of performing procedural acts, as a result of which the parties can carry out procedural burdens, and thus consciously shape their procedural situation. The principle of concentration of procedural material correlates with other general procedural principles adopted by the legislator which determine at the same time the actions of the court and parties to the proceedings. The postulate of the speed of the proceedings, which is implemented by the principle of the concentration of procedural materials with due regard to the overriding postulate of performing by the court the true factual findings, also fits in the international tendencies associated with the acceleration of proceedings. They are present in the EU law that is accessible for the citizens through European ejustice portal, which also contains information about individual judicial systems and information to facilitate access to justice for citizens across European Union, available in 23 languages. In the article regulations related to the principle of concentration of procedural material are presented, including the nature and ratio legis of the said principle, the concept of procedural material and procedural acts, the system of discretionary power of the judge, the catalogue of procedural principles in the context of the principle of concentration of procedural material, and judicial management of proceedings as a technique of conducting proceedings.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2019, 14, 16 (2); 111-139
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Critical Study in Judicial Councils in the Baltic States - A Comparative Approach
Uwagi krytyczne o radach sądownictwa w państwach bałtyckich - analiza porównawcza
Autorzy:
Szwed, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920825.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
judicial council
judicial power
the Baltic states
rada sądownictwa
władza sądownicza
państwa bałtyckie
Opis:
This study aims to discuss the organizational models of the judicial councils functioning in the three Baltic States - Estonia, Lithuania, and Latvia. The analysis takes into account the time and direct rationale for establishing the relevant bodies, their composition and the process of selecting the chairperson, the length and recurrence of the term of office, the number of judges in the council, and the competences of the councils. The overview of Estonian, Lithuanian, and Latvian legal solutions is intended to examine the legal basis of the Judicial Councils, their legal status, composition, and organization, and their competences in the light of the standards developed in Europe. The work was prepared based on a dogmatic-legal method, using elements of historical and comparative analysis.
Celem niniejszego opracowania jest omówienie modeli organizacyjnych rad sądownictwa funkcjonujących w trzech państwach bałtyckich -Estonii, Litwie i Łotwie. W analizie uwzględniono czas i bezpośrednie przesłanki utworzenia odpowiednich organów, ich skład osobowy i proces wyłaniania przewodniczącego, długość kadencji i jej powtarzalność, liczebność sędziów w składzie rady oraz przysługujące radom kompetencje. Zestawienie estońskich, litewskich i łotewskich rozwiązań ma służyć zbadaniu pozycji ustrojowej i podstaw prawnych rad sądownictwa, określeniu ich statusu prawnoustrojowego, składu i organizacji oraz przysługujących im kompetencji w świetle standardów wypracowanych w Europie. Praca została przygotowana w oparciu o metodę dogmatyczno-prawną, z wykorzystaniem elementów analizy historycznej i porównawczej.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 6 (58); 557-571
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Judicial Power in the Vatican City State
Władza sądownicza w Państwie Mieście Watykan
Autorzy:
Świrgoń-Skok, Renata
Trybus, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/940996.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
The Vatican City State
judicial power
court
judge
Państwo Miasto Watykan
władza sądowa
sąd
sędzia
Opis:
The aim of this article is to present the development and structure of the judiciary in the Vatican City State, which is an absolute and elective monarchy, while the Supreme Pon- tiff of the Universal Church enjoys full legislative, executive and judicial power. In turn, the system of public authorities’ power has a complex structure and is completely differ- ent from the construction of the political system in other countries. This in turn implies the original judicial structure in the Vatican City State.
Celem artykułu jest przedstawienie rozwoju i struktury sądownictwa Państwa Miasta Watykańskiego, które jest monarchią absolutną i elekcyjną, oraz w którym pełnię władzy, tak ustawodawczej, wykonawczej jak i sądowej, ma Najwyższy Kapłan Kościoła Powszechnego. Z kolei system władzy organów publicznej ma złożoną strukturę i jest całko- wicie odmienny od budowy systemu politycznego w innych państwach. To zaś implikuje oryginalną strukturę sądownictwa Państwa Miasta Watykan.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 6 (52); 211-221
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza sądownicza w warunkach kryzysu demokracji konstytucyjnej
Judicial Power in a Crisis of Constitutional Democracy
Autorzy:
Słomka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912252.pdf
Data publikacji:
2020-08-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
konstytucja
demokracja konstytucyjna
władza sądownicza
sądy
trybunały
constitution
constitutional democracy
judicial power
courts
tribunals
Opis:
Artykuł poświęcony jest problemom zmiany położenia władzy sądowniczej w Polsce w warunkach kryzysu demokracji konstytucyjnej. Weryfikowane są dwie podstawowe hipotezy badawcze. Po pierwsze, Polska po 2015 r. znalazła się w grupie państw rewidujących swoje liberalno-demokratyczne fundamenty ustrojowe. Do takich fundamentów niewątpliwie należą: zasada praworządności, zasada konstytucjonalizmu oraz zasada podziału i równowagi władz. Po drugie zaś, ustrojowe położenie władzy sądowniczej zostało w liberalno-demokratycznej Konstytucji RP określone w sposób właściwy dla ochrony wyżej przywołanych wartości, jednak praktyka ustrojowa wykazuje, że brak właściwej woli realizacji przepisów konstytucyjnych (wykorzystywanie arytmetycznej przewagi w parlamencie bez uznania praw mniejszości) może naruszyć „kręgosłup” demokracji konstytucyjnej
The article is devoted to the problems of changing the position of the judiciary in Poland in the conditions of crisis of constitutional democracy. Two basic research hypotheses are verified. First of all, after 2015, Poland was one of the countries revising its liberal-democratic political foundations. Such foundations undoubtedly include: the rule of law, the principle of constitutionalism and the principle of division and balance of power. Secondly, the political position of the judiciary has been defined in the liberal-democratic Constitution of the Republic of Poland in a way appropriate for the protection of the above mentioned values, but the political practice shows that the lack of proper will to implement the constitutional provisions (using the arithmetic advantage in parliament without the recognition of minority rights) may violate the „backbone” of constitutional democracy.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 4 (56); 217-232
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kategorie wiedzy i władzy w dyskursie publicznym
The categories of knowledge and power in public discourse
Autorzy:
Rzeszutko-Iwan, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/966937.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
discourse (public, judicial, media)
the category of knowledge
the category of power
order
dyskurs (publiczny
sądowy
medialny)
kategoria wiedzy
ład
Opis:
Cel artykułu stanowi prezentacja funkcjonowania kategorii wiedzy, władzy i ładu w dyskursie publicznym na przykładzie dyskursu sądowego i medialnego. Źródłem ich rozumienia jest twórczość filozofa Michela Foucaulta. Immanentny ład przejawia się poprzez kategorię wiedzy i władzy, a kategorie te konstytuują i kreują dyskurs, który pełni istotną funkcję instytucjonalnego narzędzia utrzymania porządku wewnętrznego, gwaranta spójnych relacji podmiotowych, sytuacyjnych, kontekstowych, tematycznych, a także ideologicznych, aksjologicznych, społecznych. Kategoria ładu przejawia się w trzech wymiarach: symbolicznym, niewerbalnym i werbalnym. Wiedza rozumiana jest jako: poznawanie, dochodzenie do prawdy oraz interpretowanie, ujawnianie prawdy. Kategoria władzy natomiast przybiera wymiar instytucjonalny – rzeczywisty i/ lub językowy – symboliczny.
The aim of this article is to present how the categories of knowledge, power, and order function in the public discourse on the basis of the judicial and media discourse. The source of their understanding are the works of the philosopher Michel Foucault. The immanent order manifests itself through the category of knowledge and power and these categories constitute and create a discourse which plays a significant role of the institutional tool to maintain internal order. It guarantees consistent relationships between subjects, situational, contextual, thematic as well as ideological, axiological, social. The category of order is manifested in three areas: symbolic, non-verbal, and verbal. Knowledge is understood as: looking for, searching for the truth and the interpretation of the truth, revealing the truth. In contrast, the category of power gains institutional meaning – real and/or linguistic – symbolic.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2014, 21
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niezależność sądu i niezawisłość sędziego powołanego z udziałem KRS w kształcie ustalonym nowelizacją z 8 grudnia 2017 r. – przegląd orzecznictwa
Autorzy:
Rakowska-Trela, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033355.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Konstytucja
władza sądownicza
sędzia
Trybunał Konstytucyjny
sąd
Europejski Trybunał Praw Człowieka
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
Constitution
judicial power
judge
Constitutional Tribunal
court
Euroropean Tribunal of Human Rights
Court of Justice of the European Union
Opis:
Odrębność i niezależność władzy sądowniczej oraz niezawisłość sędziowska są koniecznymi cechami wyróżniającymi władzę sądzenia. Niestety, w ostatnich latach w Polsce władze ustawodawcza i wykonawcza próbują uniemożliwić władzy sądowniczej kontrolowanie decyzji innych organów pod względem ich zgodności z konstytucją, a przez to prawidłowe, niezawisłe sprawowanie wymiaru sprawiedliwości. Dzieje się to poprzez uchwalanie niekonstytucyjnych ustaw, „szachujących” sądy oraz poprzez orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, co do którego składu i funkcjonowania zgłasza się wiele zasadniczych zastrzeżeń, potwierdzających niekonstytucyjną linię ustawodawcy. Jedną z najważniejszych kwestii, na których koncentruje się spór władzy politycznej z władzą sądowniczą, są nominacje sędziowskie. Konstytucyjność powołania i sprawowania wymiaru sprawiedliwości przez sędziów wyłonionych w procedurze z udziałem Krajowej Rady Sądownictwa, ukształtowanej w myśl niekonstytucyjnej nowelizacji ustawy o KRS z 8 grudnia 2017 r., zaczęły być kwestionowane. Zagadnienie to stało się przedmiotem licznych wypowiedzi organów władzy sądowniczej: sądów powszechnych, Sądu Najwyższego czy Trybunału Konstytucyjnego. W niniejszym opracowaniu autorka stara się przedstawić wnioski płynące z orzeczeń wymienionych organów i ocenić je z punktu widzenia standardów formułowanych w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE oraz Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
The separateness and independence of the judiciary as well as the independence of judges are necessary features that distinguish the power of judgment. Unfortunately, in recent years in Poland, the legislative and executive authorities have been trying to prevent the judiciary from controlling decisions of other organs in terms of their compliance with the constitution, and thus the proper, independent administration of justice. This is done through the adoption of unconstitutional laws that inhibit the courts and through the judgments of the Constitutional Tribunal, to the composition and functioning of which are raised many fundamental objections, confirming the unconstitutional line of the legislator. One of the most important issues on which the dispute between the political authority and the judiciary focuses are appointments of judges. The constitutionality of the appointment and performing the function by judges selected in the procedure with the participation of the National Council of the Judiciary, selected in accordance with the unconstitutional amendment to the Act on the National Council of the Judiciary of 8 December 2017, began to be questioned. This issue was the subject of numerous judgements: of common courts, of the Supreme Court, and the Constitutional Tribunal. In this study, the author tries to present the conclusions drawn from the decisions of the above-mentioned bodies and assess them from the point of view of the standards formulated in the case law of the Court of Justice of the EU and the European Court of Human Rights.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2020, 93; 75-87
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza biskupa diecezjalnego w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Power of the Diocesan Bishop in the Code of Canon Law of 1983
Autorzy:
Przybysławska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010869.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
biskup diecezjalny
władza ustawodawcza
władza wykonawcza
władza sądownicza
diocesan bishop
legislative power
executive power
judicial power
Opis:
Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1983 r., „biskupowi diecezjalnemu w powierzonej mu diecezji przysługuje wszelka władza zwyczajna, własna i bezpośrednia, jaka jest wymagana do jego pasterskiego urzędu, z wyłączeniem tych spraw, które na mocy prawa lub dekretu papieża są zarezerwowane najwyższej lub innej władzy kościelnej” (kan. 381 § 1). Ustawodawca stanowi, że „obowiązkiem biskupa diecezjalnego jest rządzić powierzonym mu Kościołem partykularnym; z władzą ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą, zgodnie z przepisami prawa” (kan. 391 § 1). Dlatego też celem artykułu jest analiza władzy biskupiej, jej źródła rodzajów.
According to the 1983 Code of Canon Law, “a diocesan bishop in the diocese entrusted to him has all ordinary, proper, and immediate power which is required for the exercise of his pastoral function except for cases which the law or a decree of the Supreme Pontiff reserves to the supreme authority or to another ecclesiastical authority” (can. 381 § 1). The legislator states that “it is for the diocesan bishop to govern the particular Church entrusted to him with legislative, executive, and judicial power according to the norm of law” (can. 391 § 1). Therefore, the aim of this article is to analyze the episcopal authority, its sources of types.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2017, 6, 2; 83-91
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Rights and the Proxies of the Monarch in Romania According to the Constitution of 1866
Autorzy:
Popenko, Yaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28842642.pdf
Data publikacji:
2023-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
executive power
legislative power
principality
constitutional monarchy
national representation
Basic Law
parliament
succession to the throne
judicial power
Opis:
The article is devoted to the analysis and the characteristics of the rights and the proxies of the monarch in Romania according to the Constitution of 1866. The adoption of the first Basic Law was the fateful act in the history of the state-building processes of Romania and contributed to its development as the sovereign state. The Constitution had the contractual nature and established the compromise between the young bourgeoisie and the large landowners in the form of the constitutional monarchy. The king in Romania for a long time remained the person who was «above» of all the state and political leadership of the country. This status and the proxies of the monarch were delegated with the first Basic Law. The legal fixing of such legal status of the monarch at the level of the Constitution made it possible to establish full-fledged royal power, which was an extremely important state-political step for the development of Romania as the independent country. The constitutional foundations, the functions and the limitations of the institution of the monarchical power in the principality were fixed in the number of the articles of the Constitution of 1866. At the same time, the important state-constitutional aspect was the clear fixation that all proxies of the monarch could be done based on the interests of the Romanian nation. The Basic Law of 1866 established the proxies of the monarch such as in the legislative branch of power (the right of legislative initiative, the right of the interpretation of laws, Articles 32–34); executive power (had to implement it in the manner determined with the Constitution, Article 35) and partially in the justice system (the right to declare amnesty on the political issues, the right to postpone or to mitigate punishment in criminal cases, Article 93). For strengthening of the foundations of the statehood, the Constitution officially established the principle of the hereditary power of the monarch (Article 82). His person was declared inviolable. Herewith, the Romanian constitutionalists fixed that the monarch did not have any other proxies, except those granted to him with the Basic Law (Article 96). Adopted in 1866, the Basic Law approved legally the democratic aspirations of the Romanian nation. It defined directly the most important principles of the state functioning as the principle of the national sovereignty, the principle of the division of powers, the principle of representative government, the principle of hereditary monarchy, the principle of the responsibility of the state officials, the principle of the Rule of law, etc. The Basic Law definitely contributed to the gradual democratization of the state-governing and public structures, the formation of the concept of the civil personality and untouchability, foresaw the presence of the political and legal pluralism in the country, etc. Due to the introduction of the institution of the constitutional monarchy, that ruler in the person of Karl I could establish and hold the certain political balance in the country between the liberals and the conservatives, which opened the possibility to potentially strengthen the two-party system and laid the foundations of the civil society and the future constitutional life of Romania.
Źródło:
Copernicus Political and Legal Studies; 2023, 2, 3; 63-69
2720-6998
Pojawia się w:
Copernicus Political and Legal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Republic of distrust, fear and division. Rethinking contemporary Polish Experience
Autorzy:
Piotrowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47397975.pdf
Data publikacji:
2021-12-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
distrust
power
constitution
democracy
state
human rights
new technologies
judicial power
opposition
nieufność
władza
konstytucja
demokracja
prawa człowieka
nowe technologie
władza sądownicza
opozycja
Opis:
The system of governance in contemporary Poland is founded mainly on a negative narrative of distrust. That narrative brought to power the country’s present scaremongering rulers. They continue feeding the public with frightening stories of an influx of refugees, threats of war and terrorist attacks, evils of globalisation and a loss of cultural identity to foreign ways of life. A balance between distrust of rulers and trust in them is part of democracy’s constitutional identity. Those currently in power sow distrust in liberal democracy and its values – they violate the constitution, stir up distrust of elites, and make attempts at bringing the judiciary to heelwhile staging judges bashing propaganda campaigns. Distrust of European law and European institutions is part and parcel of this process. The negative narrative weakens and threatens to disenfranchise civil society, blurring the line between law and lawlessness. It also weakens those in power.
Źródło:
Studia Iuridica; 2021, 88; 312-324
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Discretionary Power of Public Administration and Control of Public Debt: The Citizen and the Judge between the Law and the Precedent
Autorzy:
Pesce, Giovanni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618347.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
public debt
citizen
public administration
discretionary power
judicial control
dług publiczny
obywatel
administracja publiczna
uprawnienia dyskrecjonalne
kontrola sądowa
Opis:
Discretionary power, a central feature of administrative power, comes into play when administration is called to select an option between two or more solution and a way of balancing between public and private interests. After the 20th century, devastated by wars, public deficit and debt, most State models circumscribed their markets to the detriment of the global one, turning the old economic models into new ones after the 1958 Treaty of Rome and, after the phase following the Maastricht Treaty of 1992, and the crisis of 2008, the final concept is that the EU Members States should restructure the public finances, facing the increase of the public goods and services demand and with the rested rights. The purpose of this article was to enquire whether the European and national rules may limit the discretionary power while expanding the administrative one.
Władza dyskrecjonalna jako główna cecha władzy administracyjnej ma miejsce wówczas, gdy administracja jest upoważniona do przypisania konkretnego znaczenia, dokonując wyboru spośród kilku możliwości, który jest sposobem zrównoważenia interesów publicznych i prywatnych. Po XX stuleciu, zdewastowanym wojnami, deficytem publicznym i długiem, większość modeli państwowych ograniczyła swoje rynki ze szkodą dla rynku globalnego, zmieniając stare modele ekonomiczne w nowe po traktacie rzymskim z 1958 r., traktacie z Maastricht z 1992 r. i kryzysie, jaki nastąpił w 2008 r. Ostateczną propozycją jest to, że państwa członkowskie UE powinny zrestrukturyzować finanse publiczne w obliczu wzrostu popytu na dobra publiczne i usługi. Celem artykułu było zbadanie, czy regulacje europejskie i krajowe mogą ograniczać uprawnienia dyskrecjonalne przy rozszerzaniu zakresu przepisów administracyjnych.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie legitymizacji na przykładzie statusu sędziego w polskim prawie konstytucyjnym
The Concept of Legitimacy on the Example of the Status of a Judge in Polish Constitutional Law
Autorzy:
Nowotko, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/6567738.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
władza sądownicza
pozycja ustrojowa
wymiar sprawiedliwości
sędzia
definicja legitymizacji
judge
administration of justice
judicial power
definition of legitimacy
systemic position
Opis:
Przedmiotem analizy jest definicja legitymizacji statusu ustrojowego sędziego. Autor dokonał wcześniej rekonstrukcji dwóch leksykalnych rozumień terminu „legitymizacja”, które określił odpowiednio jako „stan” i „proces”. Teza, że sposób definiowania terminu „legitymizacja” jako „procesu” jest adekwatny do analizy legitymizacji pozycji ustrojowej sędziego, stanowi asumpt do prowadzenia dalszych badań. Autor sformułował własną definicję legitymizacji, odnosząca się do statusu ustrojowego sędziego. Jest to szczególnie doniosłe zadanie z uwagi na złożoność konstruktu legitymizacji, a także panujący w doktrynie chaos terminologiczny. Problem legitymizacji w odniesieniu do sędziów jest kluczowy nie tylko pod względem uprawomocnienia ich pozycji ustrojowej, ale również pod względem ewentualnego stwierdzenia braku legitymizacji, z uwagi na konsekwencje takiego stanu rzeczy.
The subject of the analysis is the definition of legitimacy of the systemic status of a judge. The author has previously reconstructed two lexical understandings of the term “legitimacy”, which he defined as “state” and “process,” respectively. The thesis, that the way of defining the term “legitimacy” as “process” is adequate for analyzing the legitimacy of a judge’s constitutional position is the apex for further research. The author has formulated his own definition of legitimacy, referring to the judge’s systemic status. This is a particularly momentous task given the complexity of the construct of legitimacy, as well as the prevailing terminological confusion in the doctrine. The problem of legitimacy with regard to judges is crucial not only in terms of the legitimacy of their constitutional position, but also in terms of a possible finding of lack of legitimacy, given the consequences of this.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 3(73); 25-36
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władza sądownicza biskupa galijskiego według Grzegorza z Tours
Judical power of Gallic bishop according to Gregory of Tours
Autorzy:
Nowak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613676.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Grzegorz z Tours
Galia
episcopalis audientia
władza sądownicza biskupa
Gregory of Tours
Gaul
the judicial power of bishop
Opis:
From the examples preserved in literature of Gregory of Tours the Gallic Church in the 6th century accomplished a crucial role in the judiciary system of the age. Bishops used to resolve not only own matters concerning the clergy or Canon Laws but also used to pass judgements on various arguments in which lay people were the parties. The highest hierarch acted alone or in the presence of the lay judge and other participants of the dispute and was unquestionably fulfilling formal procedural line. In the judicial procedure the bishop was appearing mainly as a mediator, with hope to reach the compromise by using his own high prestige and following the current law. In this procedure he was guided by a principle of the Christian mercy, clearly considering the Church learning in settling matters according the God’s justice, for which to its own conviction, he was a representative. Gregory’s of Tours iustitia implied such ideas, like the faithful life, charitable activity and the fair revenge. Bishops of this period were appearing consciously in the role of God’s messengers spreading the peace and love, and having the duty to support and protect the poor. In this way bishops are using judicial activity as the form of the pastoral ministry. Through such an attitude they were undoubtedly contributing to create a new civilization and relief the barbaric customs of Dark Ages epoch.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 62; 365-381
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Institutional organisation of the European Union in the time of crisis – horizontal division of power and functions
Autorzy:
Monika, Poboży,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894948.pdf
Data publikacji:
2020-03-21
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
government of the European Union
legislative power
executive power
judicial power
separation of powers in the European Union
Opis:
The article poses a question about the existence of the rule of separation of powers in the EU institutional system, as it is suggested by the wording of the treaties. The analysis led to the conclusion, that in the EU institutional system there are three separated functions (powers) assigned to different institutions. The Council and the European Parliament are legislative powers, the Commission and the European Council create a “divided executive”. The Court of Justice is a judicial power. The above mentioned institutions gained strong position within their main functions (legislative, executive, judicial), but the proper mechanisms of checks and balances have not been developed, especially in the relations between legislative and executive power. These powers do not limit one another in the EU system. In the EU there are therefore three separated but arbitrary powers – because they do not limit and balance one another, and are not fully controlled by the member states.
Źródło:
Przegląd Europejski; 2015, 4 (38); 54-66
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies