Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "jewish studies" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Образотворення єврейського погрому в оповіданнях Марії Конопніцької „Mendel Gdański” (1890) і Леоніда Пахаревського „Батько” (1906): порівняльний аспект
Representation of the Jewish pohrom in the short stories of a Polish writer Maria Konopnicka “Mendel Gdański” (1890) and an Ukrainian writer Leonid Pakharevsky “A Father” (1906): comparative aspect
Autorzy:
Semeryn, Khrystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2157681.pdf
Data publikacji:
2022-07-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Jewish studies
Jewish identity
Polish-Ukrainian relations
short fiction
comparative analysis
Jewish pohrom
Opis:
The paper analyzes the images of the Jewish pohrom in the short stories written by a Polish writer Maria Konopnicka “Mendel Gdański” (1890) and by the Ukrainian writer Leonid Pakharevsky “The Father” (1906). The research is made within a framework of comparative analysis. Both authors depict pohroms with an image of an old Jewish man caring for his children or grandchildren. In the wake of anti-Jewish riots the protagonists are undergoing deep personal changes. Mendel loses his love for his city, while Leisor loses his passionary illusions and became involved in an armed struggle for freedom. Konopnicka focuses on the natural belonging of the Jewish population to Polish society and more broadly to the Eastern European multicultural space. Pakharevsky outlines the generation gap. While the older Jews accepts death without resistance, guided by faith in the promised biblical land, the younger Jews denies these illusions and defends their life resolutely. In addition, Konopnicka and Pakharevsky are looking for preconditions for the pohrom. According to them, the only reasons are social prejudices, stereotypes, as well as a criminal factor, to wit the role of criminals and lumpen in anti-Semitic actions. Both short stories use the technique of instilling a sense of danger, although Pakharevsky’s story begins with a scene of fire and a direct attack. Eventually, the pohroms indeed lead to a real escalation of hostility and a painful rift between the Jewish and non-Jewish worlds. In closing, these stories are not only about the genesis and the course of anti-Semitic pohroms, but also universal categories. Importantly, the process of self-determination of the Jewish people nowadays and the renewal of Jewish identity are intelligently represented here.
Źródło:
Studia Polsko-Ukraińskie; 2022, 9; 162-175
2353-5644
2451-2958
Pojawia się w:
Studia Polsko-Ukraińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żydowskie dziedzictwo religijne w koncepcji krajobrazu konfliktu Materialne świadectwa Zagłady i działań zbrojnych na przykładzie Nowego Cmentarza Żydowskiego w Łodzi
Jewish Religious Heritage in the Conception of the Landscape of Conflict: Material Testimonies of the Holocaust and Military Operations on the Example of the New Jewish Cemetery in Łódź
Autorzy:
Majewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1367536.pdf
Data publikacji:
2021-05-18
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
archeologia współczesności
studia krajobrazowe
LiDAR
zwrot ku materialności
cmentarze żydowskie
druga wojna światowa
archaeology of the contemporary past
landscape studies
materiality turn
Jewish cemeteries
World War Two
Opis:
Krajobraz konfliktu to koncepcja przykuwająca obecnie uwagę w studiach krajobrazowych. Kierunkuje analizy przede wszystkim w ramach archeologii współczesności, stanowiąc jeden z kluczy odczytywania historii ze struktur otaczającego nas krajobrazu kulturowego. W artykule przedstawiono propozycję rozszerzenia koncepcji krajobrazu konfliktu w dyskursie o żydowskim materialnym dziedzictwie religijnym. Humanistyczne zwrócenie się ku materialności odsłania nowe konteksty Zagłady, w tym jej nie-ludzkie, bo krajobrazowe reprezentacje. Adaptację koncepcji w studiach nad żydowskim dziedzictwem religijnym przedstawiono na przykładzie badań przeprowadzonych w przestrzeni Nowego Cmentarza Żydowskiego w Łodzi. W pracy omówiono wyniki analiz dotyczących wybranych elementów krajobrazu konfliktu stanowiących składowe m.in. substancji nagrobkowej nekropolii. W badaniach wykorzystano metodykę nieinwazyjnej dokumentacji terenowej oraz wykonano analizę komparatystyczną danych fotogrametrycznych i teledetekcyjnych (m.in. chmury punktów z lotniczego skaningu laserowego, zdjęć lotniczych). Na tej podstawie skonstruowano przestrzenne modele zinwentaryzowanych struktur dziedzictwa materialnego, stanowiących historyczne palimpsesty, i wyodrębniono elementy krajobrazu konfliktu.
The landscape of conflict is a conception which has recently attracted a lot of attention in landscape studies. It chiefly inspires studies that represent the field of the archeology of the present, thus constituting one of the keys to reading? history from the structures of the surrounding cultural landscape. This article proposes to extend the conception of the landscape of conflict into the discourse about Jewish material religious heritage. Attention paid by the humanist to materiality reveals new contexts of the Holocaust, including its non-human, landscape representations. Here, an adaptation of the conception in the studies of Jewish religious heritage has been carried out on the example of research conducted in the vicinity of the New Jewish Cemetery in Łódź. This article presents the results of studies of chosen elements of this landscape of conflict, elements which, along with other functions, constitute the physical fact of the gravestones of the necropolis. The research drawn upon was gathered using the methods of non-invasive field documentation; the analysis involves the comparisons of photogrammetric and teledetection data, including point clouds obtained by laser scanning and aerial photographs. These were the basis for the spatial models of the structures of material heritage under consideration, which constitute historical palimpsests, and for the identification of the elements of this landscape of conflict.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2021, 1(7); 95-115
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z perspektywy Zachodniej Kanady o akademickich programach języka i literatury polskiej
About academic programs of Polish language and literature from the perspective of Western Canada
Autorzy:
Karwowska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1075997.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
polish language studies
polish-jewish themes
polish language
polonistyka
tematyka polsko-żydowska
język polski
Opis:
Tematem artykułu jest sytuacja kursów języka i literatury polskiej na uniwersytetach w Ameryce Połnocnej. Zmniejszająca się liczba studentów zainteresowanych zajęciami z kultury polskiej, będąca wynikiem wielu czynników, prowadzi do ograniczania kursów. Sytuacji nie pomaga łączenie wydziałów slawistycznych z germanistycznymi. W ostatnich latach wzrasta natomiast zainteresowanie tematyką polsko-żydowską, co może pomóc w rozwinięciu np. lektoratów językowych nie tylko jako kursów skierowanych do odbiorców poszukujących tożsamościowych wartości języka, ale także polszczyzny jako języka świadectw Zagłady Żydów.
This article discusses the current situation of courses in Polish language and literature at North American universities. Diminishing interest in Polish culture, caused by a variety of factors, has resulted in limited offerings of courses on this subject. The common fusion of Slavic and German Departments in North America does not help to reverse this trend. In current years, however, there has been a growing interest in Polish-Jewish themes. This, in turn, might lead to a renewed interest in Polish courses; for instance, the Polish language can be taught not simply with heritage students in mind but also as an important language for reading Holocaust testimonies.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2019, 10; 51-58
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkoła historyczna Majera Bałabana – młodzi historycy żydowscy w Polsce w okresie międzywojennym
The Majer Bałaban’s historical school – the young Jewish historians in Poland in the interwar period
Autorzy:
Aleksiun, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117374.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
history of Polish Jews
interwar period
Majer Bałaban
Institute of Jewish Studies in Warsaw
crossing social barriers
historia Żydów polskich
II RP
Instytut Judaistyki w Warszawie
przekraczanie barier społecznych
Opis:
Seminarium z historii polskich Żydów w Instytucie Judaistyki i w Uniwersytecie Warszawskim, kierowane przez Majera Bałabana, stworzyło niezwykle doniosłą oprawę naukową, umożliwiając mu wyszkolenie ponad sześćdziesięciu studentów historii polskich Żydów zgodnie z programem uniwersyteckim i jego rozumieniem nauki. Bałaban wyposażył ich w umiejętności badawcze i metody nauczania. Kształtował ich poglądy na rolę historyków żydowskich w Polsce, rozpoczynając kariery naukowe i publiczne w ostatniej dekadzie II RP. Uczniowie Bałabana należeli do pokolenia silnie związanego z polską kulturą, pociąganego do studiowania polskiej literatury i historii. Zapisywali się na Uniwersytet i do Instytutu Judaistyki z różnych powodów. Dyplom uniwersytecki może prowadzić do kariery edukacyjnej, ponieważ Ministerstwo Edukacji wymaga od wszystkich nauczycieli szkół średnich odbycia szkolenia uniwersyteckiego. Zróżnicowane pochodzenie społeczne i indywidualna motywacja uczniów Bałabana sugerują, że badanie historii polskich Żydów jest bardzo atrakcyjne dla młodzieży żydowskiej w Polsce. Analiza wybranych przez jego studentów tematów badawczych, pytań stawianych w pracach dyplomowych oraz stosowanych przez nich metod badawczych rzuca światło na ramy intelektualne tych młodych uczonych. Ich badania i działalność społeczna w dziedzinie edukacji pokazują wpływ Bałabana na tę rodzącą się szkołę historii polskich Żydów. Zarówno poczucie zakorzenienia w polskiej kulturze, jak i przywiązanie do żydowskiego nacjonalizmu inspirowały ich pisarstwo i ścieżki kariery jako uczonych, nauczycieli i pedagogów.
A seminar in Polish Jewish history at the Institute of Jewish Studies and the Warsaw University directed by Majer Bałaban created a scholarly setting of great consequence, enabling him to train over sixty students of Polish Jewish history according to the University curriculum and his understanding of scholarship. Bałaban equipped them with research skills and teaching methods. He shaped their views on the role of Jewish historians in Poland as they embarked on academic and public careers in the last decade of the Second Polish Republic. Bałaban’s students belonged to a generation with an intimate relation with Polish culture, drawn to the study of Polish literature and history. They enrolled at the University and the Institute of Jewish Studies for a variety of reasons. A university diploma could lead to a career in education, since the Ministry of Education required all teachers in secondary schools to obtain university training. The diverse social backgrounds and individual motivation of Bałaban’s students suggest the wide appeal of the study of Polish Jewish history to Jewish youth in Poland. The analysis of research topics selected by his students, questions they posed in their theses and research methods they applied sheds light on the intellectual framework of these young scholars. Their research and their social activism in the field of education demonstrate Bałaban’s influence on this emerging school of Polish Jewish history. Both the sense of being rooted in Polish culture and a commitment to Jewish nationalism inspired their writings and their career paths as scholars, teachers, and educators.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2011, 1, 1; 89-100
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spuren eines Vielvölkerstädtchens. Das polnischukrainisch-jüdische Zolkiew der Salcia Landmann ("Erzählte Bilderbogen aus Ostgalizien")
Autorzy:
Chylewska-Tölle, Aleksandra
Tölle, Alexander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032663.pdf
Data publikacji:
2011-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
„Erzählte Bilderbogen aus Ostgalizien”
Salcia Landmann
autobiografia
Żydyi galicyjscy
judaistyka
Żółkiew
literatura wspomnieniowa
galicyjskie miasteczko
autobiography
Galician Jews
jewish studies
literary memoirs
Galician town
Autobiographie
Ostjuden
Judaistik
Zolkiew
Erinnerungsliteratur
galizisches Städtchen
Opis:
Erzählte Bilderbogen aus Ostgalizien der SALCIA LANDMANN gehört zum autobiographischen Schrifttum der in den Westen gegangenen Ostjuden. In ihnen lässt die renommierte Judaistin, die ihr Wirken insbesondere der versunkenen Sprache und Kultur des Ostjudentums gewidmet hat, ihre Geburtsstadt Zolkiew als auf überlieferten Erinnerungen und Recherchen beruhendes literarisches Konstrukt entstehen. Die Analyse des Werkes bringt zum einen typische Merkmale der ostjüdischen Erinnerungsliteratur zum Vorschein und gewährt zum anderen Einblicke in den das spätere publizistische Anliegen der Autorin nachhaltig prägenden Einfluss des jüdischen Alltagslebens in einem galizischen Vielvölkerstädtchen.
Tekst Erzählte Bilderbogen aus Ostgalizien autorstwa SALCII LANDMANN jest przykładem prozy autobiograficznej Żydów galicyjskich, którzy wyemigrowali na Zachód. Znana judaistka, która poprzez swoją twórczość przyczyniła się do popularyzacji wymarłego języka i kultury ludności żydowskiej z dawnej Galicji, w oparciu o wspomnienia i własne poszukiwania konstruuje swoje miasto rodzinne Żółkiew. Analiza tekstu ukazuje typowe dla wschodnio żydowskiej literatury wspomnieniowej elementy i ukazuje wpływ, jaki na późniejszą publicystyczną twórczość autorki miało życie codzienne Żydów w tym wielonarodowym, galicyjskim miasteczku.  
Erzählte Bilderbogen aus Ostgalizien by SALCIA LANDMANN is part of the autobiographic literature of the Eastern Jews who immigrated to the West. In this series of pictures the renowned expert in Jewish studies, who dedicated her work to the sunken language and culture of the Eastern Jewry, literarily constructs her birth city on the basis of transmitted memories and her own research. The analysis of this work reveals typical features of the Eastern Jewish memory literature and allows insights into the Jewish everyday life in the Galician multiethnic town, which proved to be formative for the author’s later writings.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2011; 33-55
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rusycystyka w Izraelu. Od kulturowej separacji do demarginalizacji kultury rosyjsko-żydowskiej
Russian Studies in Israel: From Cultural Separation to the Demarginalisation of Russian-Jewish Culture
Autorzy:
Lenart, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754001.pdf
Data publikacji:
2021-08-11
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rusycystyka w Izraelu
rosyjski w Izraelu
demarginalizacja kultury rosyjsko-żydowskiej
kulturowa separacja
Russian studies in Israel
Russian in Israel
demarginalisation of Russian-Jewish culture
cultural separation
Opis:
Celem badań jest omówienie kondycji izraelskiej rusycystyki. W tekście wskazuje się uwarunkowania społeczno-polityczne, które wpłynęły na wzrost rangi języka rosyjskiego, omawia się dynamikę spadku jego atrakcyjności, a także perspektywy zainteresowania kulturą rosyjską w Izraelu. Autorka artykułu wymienia nazwiska izraelskich rusycystów i slawistów, omawia ich preferencje badawcze i osiągnięcia w zakresie światowych badań slawistycznych. Badania izraelskich rusycystów dotyczą przede wszystkim literatury pierwszej fali emigracji rosyjskiej. W ostatnim czasie coraz częściej podejmowane są prace nad literaturą rosyjską w kontekście żydowskim i izraelskim. Z przeprowadzonej analizy wynika, że rusycystyka w Izraelu najbardziej intensywnie rozwijała się w latach 90. W XXI wieku zainteresowanie rusycystyką w Izraelu spada ze względu na słabszą znajomość języka i kultury rosyjskiej wśród młodszego pokolenia repatriantów. Wpływ na ten stan rzeczy mają także tendencje światowe i procesy globalizacyjne.
The objective of this research is to discuss the state of Russian studies in Israel. The area the study focuses on are the socio-political circumstances which have influenced the growth of the status of the Russian language, the dynamics of the decline of its attractiveness, and also the perspectives of maintaining interest in Slavic culture. This article gives the names of various Israeli Slavists and discusses their achievements in the field of Slavic research, as well as those factors which have narrowed their academic preferences. So far, the concern of Israeli Rusicists has been focused on the literature of the First Wave of Russian emigration. Recently, however, more and more frequently it refers to Russian literature in Jewish and Israeli contexts. The analysis conducted indicates that Russian studies flourished the most in the 1990s. In the 21st century, interest in Russian studies in Israel is decreasing due to a poorer knowledge of Russian language and culture among the younger generation of repatriated people, worldwide trends and the processes of globalisation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 7; 7-20
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspektywa postkolonialna w badaniach nad diasporą żydowską. Żyd-Chińczyk we wspomnieniach Anki Votickiej
Autorzy:
Rydel, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645329.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Jewish diaspora in Shanghai
getto Hongkew
Anka Voticky
postcolonial studies
amah
rickshaw
coolie
Opis:
The postcolonial perspective on Jewish diaspora studies. Jew-Chinese in Anka’s Voticky memoriesThis article is an attempt to link reflection on Jewish refugee’s memory with postcolonial perspective. The primary source of my considerations is Anka Voticky’s written memories. Voticky had survived the Second World War in Shanghai and Hongkew ghetto. As a starting point, postcolonial theory has been used in close relation to Holocaust studies and diaspora studies. I also show traces of co-existence of Jews and Chinese allowed to break non-writing tradition about colonized people (amah, rickshaw, coolie) during Second World War. Perspektywa postkolonialna w badaniach nad diasporą żydowską. Żyd-Chińczyk we wspomnieniach Anki VotickiejArtykuł ten stanowi próbę refleksji nad pamięcią żydowskiej uchodźczyni, odczytaną z perspektywy postkolonialnej. Głównym źródłem rozważań i analizy są wspomnienia Anki Votickiej, czeskiej Żydówki, która II wojnę światową przeżyła w Szanghaju i getcie Hongkew. Jako punktu wyjścia używam teorii postkolonialnej do pokazania bliskiej relacji tej teorii ze studiami nad Holokaustem i tzw. diaspora studies. Ponadto, pokazuję ślady koegzystencji Żydów i Chińczyków przełamując praktykę niepisania o skolonizowanych – amah, rikszarzu i kulisie.
Źródło:
Adeptus; 2018, 11
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć przyswojona. Koncepcja polskiego doświadczenia zagłady Żydów jako traumy zbiorowej w świetle rewizji kategorii świadka
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643733.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Polish trauma of the Holocaust (concept revision)
bystander/onlooker (concept revision)
Polish-Jewish dialogue (concept revision)
participating observer
panoptism
social control over the Holocaust
margins of the Holocaust
memory studies
Opis:
Memory acquired. The conception of the Polish experience of the Holocaust as collective trauma in the light of a revision of the concept of bystanderThe paper provides a reconstruction and proposes the deconstruction of the conception of the Polish experience of the Holocaust as collective trauma. The analytical framework is based on the revision of concepts such as Polish witness (bystander/onlooker – according to Hilberg) and indifference on the part of Polish majority society towards the persecution and murder of the Jews. The text postulates that the concept of indifference as well as that of the non-Jewish witness (bystander/onlooker) be dropped from the standard terminology used when describing the Holocaust. It proposes that the concept of the non-Jewish witness (bystander/onlooker) be replaced by the concept of participating observer – with a different understanding from that established within cultural anthropology.Thus, watching would be a form of activity, a way of having an influence on the events, of agency, and therefore participation. A significant part of my argument includes an attempt to address the question of the construction of watching during the Holocaust. From this it follows that watching constitutes the most basic form of power (droit de regard – according to Foucault and Bourdieu). Therefore, the question arises of whether or not one can describe the margins of the Holocaust within the terms of panoptic reality (le panoptisme – according to Foucault). A further question under consideration is whether one can depict the dominant majority as an unofficial authority wielding something akin to social control over the completion of the Holocaust understood as the German Nazi system of persecution and extermination of the Jews.The argument also foregrounds the actual functions of the concepts of the non-Jewish witness (bystander/onlooker) and indifference as well as the idea of the Holocaust as a trauma for the non-Jewish witness (bystander/onlooker). These functions resulted several times in the elimination of the historical concrete and its societal-cultural conditions from the field of vision. In this sense, the conception of unacquired memory (i.e. the Polish trauma of the Holocaust) would be a strategy for acquiring the memory of the Holocaust in such a way that it does not endanger the dominant narrative about the past and the identity of the majority. Furthermore, the paper proposes the deconstruction of the concept of Polish-Jewish dialogue by identifying the phenomena of false symmetry and false universalization that frequently result in defining anti-Semitism and the Holocaust within the categories of a groups conflicts. The inspiration to undertake such a critical analysis came from the paradigmatic work by Michael C. Steinlauf, Bondage to the Dead: Poland and the Memory of the Holocaust, published in 1997. (The Polish-language edition entitled Pamięć nieprzyswojona. Polska pamięć Zagłady [Memory unacquired. The Polish memory of the Holocaust] came out in 2000, translated by Agata Tomaszewska.) Pamięć przyswojona. Koncepcja polskiego doświadczenia zagłady Żydów jako traumy zbiorowej w świetle rewizji kategorii świadkaArtykuł przedstawia rekonstrukcję i proponuje dekonstrukcję koncepcji polskiego doświadczenia Zagłady jako traumy zbiorowej. Kontekst analityczny stanowi rewizja takich kategorii, jak: polski świadek Zagłady (bystander/onlooker – za Hilbergiem) i obojętność wobec Zagłady. Tekst postuluje wykreślenie kategorii obojętności ze słownika opisu Zagłady. Kategorię świadka (bystander/onlooker) proponuje zastąpić kategorią obserwatora uczestniczącego w rozumieniu innym niż przyjęte w antropologii kulturowej. Spojrzenie stanowiłoby tutaj formę aktywności, oddziaływania, sprawczości (agency), a więc uczestnictwa. Istotna część wywodu to próba odpowiedzi na pytanie o konstrukcję owego spojrzenia stanowiącego najbardziej podstawową formę władzy (le droit de regard – za Foucault i Bourdieu). Pojawia się pytanie, czy obrzeża Zagłady można opisać w kategoriach rzeczywistości panoptycznej (le panoptisme – za Foucault). Kolejna rozważanakwestia to, czy większość dominującą można ukazać jako nieformalną instancję sprawującą rodzaj kontroli społecznej nad kompletnością Zagłady jako niemieckiej zbrodni państwowej.W centrum namysłu znajdują się także dotychczasowe funkcje kategorii świadka (bystander/onlooker), kategorii obojętności oraz koncepcji Zagłady jako traumy nieżydowskiego świadka. Funkcje te niejednokrotnie bowiem polegały na eliminacji z pola widzenia historycznego konkretu i jego społeczno-kulturowych uwarunkowań. W tym sensie można mówić o koncepcji pamięci nieprzyswojonej (polskiej traumy Zagłady) jako strategii przyswojenia pamięci Zagłady w sposób niezagrażający dominującej opowieści o przeszłości i tożsamości grupy większościowej. Tekst proponuje ponadto dekonstrukcję kategorii dialogu polsko-żydowskiego ze wskazaniem na zjawiska fałszywej symetrii i fałszywej uniwersalizacji, których częstą konsekwencją jest definiowanie antysemityzmu i Zagłady w kategoriach konfliktu międzygrupowego. Inspiracją do podjęcia namysłu była paradygmatyczna praca Michaela C. Steinlaufa Bondage to the Dead: Poland and the Memory of the Holocaust z 1997 roku, której polskie wydanie – zatytułowane Pamięć nieprzyswojona. Polska pamięć Zagłady – ukazało się w roku 2001 w tłumaczeniu Agaty Tomaszewskiej.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2015, 3–4
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć i… troska (S.J. Żurek, Odpamiętywanie polsko-żydowskie. Szkice – Studia – Interpretacje, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Lublin 2021)
Memory and… Care (S.J. Żurek, The Polish-Jewish de-remembering: Essays – Studies – Interpretations, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Lublin 2021)
Autorzy:
Wójcik-Dudek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13152648.pdf
Data publikacji:
2022-11-24
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
memory studies
relacje polsko-żydowskie
Zagłada
literatura polska w Izraelu
emigracja
Polish-Jewish relations
Shoah
Polish literature in Israel
emigration
Opis:
Pamięć i… troska to artykuł recenzyjny poświęcony książce Sławomira Jacka Żurka Odpamiętywanie polsko-żydowskie. Szkice – Studia – Interpretacje, która ukazała się w roku 2021 nakładem Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Publikacja lubelskiego badacza stanowi wielopłaszczyznowe rozpoznanie najnowszych ustaleń w zakresie memory studies oraz próbę zastosowania narzędzi interpretacyjnych do lektury konkretnych tekstów literackich podejmujących problematykę relacji polsko-żydowskich. W kręgu zainteresowań Żurka pozostają więc m.in.: poetycki dialog między Franciszką Arnsztajnową a Józefem Czechowiczem, twórczość Arnolda Słuckiego, wizja Polski w tekstach żydowskich poetów działających na emigracji czy współczesne narracje literackie o Zagładzie wchodzące często w popkulturowy dialog z tradycyjnymi toposami judajskimi. Autor przekonuje, że od ponad 30 lat praca nad pamięcią w ramach analiz historycznych, kulturoznawczych i literaturoznawczych pomaga nie tylko przywrócić właściwe proporcje wkładowi polskich Żydów w rozwój polskiej kultury, ale przede wszystkim zweryfikować stereotypy dotyczące relacji między Żydami a nie-Żydami. Publikacja została wysoko oceniona przez literaturoznawców skupionych wokół badań nad relacjami polsko-żydowskimi oraz pamięcią o Holokauście, a niniejszy artykuł recenzyjny jest krytycznym omówieniem tez stawianych przez Żurka.
A review article entitled “Memory and… Care” is an in-depth discussion of the book by Sławomir Jacek Żurek Odpamiętywanie polsko-żydowskie. Szkice – Studia – Interpretacje [The Polish-Jewish de-remembering: Essays – Studies – Interpretations] published in 2021 by The Learned Society of the John Paul II Catholic University of Lublin. The said publicaton by the Lublin-based scholar contains a multi-layered reception of the most recent findings in the field of memory studies, which at the same time purports to utilise them in the process of reading particular literary texts dealing with Polish-Jewish relations. Żurek directs his interpretative endeavour among others at: the poetic dialogue between Franciszka Arnsztajnowa and Józef Czechowicz, the ouevre of Arnold Słucki, the particular vision of Poland sustained in texts by Jewish émigré poets, and at the contemporary literary narratives regarding the Shoah, which oftentimes enter into popocultural dialogue with traditional Jewish topoi. The author’s main claim seems to be that more than 30 years of working through memory within the framework of historical, cultural and literary analyses, has not only hepled to restore correct proportions of the Polish Jews’ contribution to the Polish culture, but most of all to verify the stereotypes pertaining to the Jews’ relationships with non-Jews. The publication has been commended by scholars focused on studies of Polish-Jewish relations and the memory of the Holocaust, while the present review article is a critical discussion of theses put forward by Żurek.
Źródło:
Postscriptum Polonistyczne; 2022, 30, 2; 1-15
1898-1593
2353-9844
Pojawia się w:
Postscriptum Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowoczesność i znamię żydowskości: biograficzno-ideowe uwikłania Juliana Tuwima, Alfreda Döblina i Kurta Tucholsky’ego
Modernity and the Jewish Stigma. Biography and Work of Julian Tuwim, Alfred Döblin and Kurt Tucholsky
Autorzy:
Bednarczuk, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967546.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Julian Tuwim
Alfred Döblin
Kurt Tucholsky
comparative studies
modernity
city
mass culture
Jewish identity
asimilation
alienation
Opis:
The paper deals with biographical, ideological and artistic links between Julian Tuwim, Alfred Döblin and Kurt Tucholsky. On the one hand, the basis of comparison are biographical similarities, the Jewish origin of those three writers, their family dramas, the experience of politically opressive school, the trauma of revolution or war, and the exile to name just a few. On the other hand, the article demonstrates the ways the modernity has influenced the attitudes and texts of Döblin, Tucholsky and Tuwim. While talking about modernity, the author focuses on such phenomena as secularisation and urbanisation processes, mass political movements, and new cultural challenges. Tuwim, Döblin and Tucholsky were born into assimilated Jewish families. Their perspective on the stereotypical Jews (the orthodox Jews as well as Jewish bankers or manufacturers) is marked with antipathy, or even contempt. The writers’ ambivalence towards the diapora and towards their own origin illustrate “Jewish self-hatred“; however, all three authors change their opinion on Jewry in the face of the growing anti-Semitic and Nazi danger, and especially the Holocaust. Döblin is proud of being Jewish after his visit to Poland in 1924, Tucholsky warns German Jews against the consequences of their passivitivy, and Tuwim publishes in 1944 his agitating manifesto We, Polish Jews. Last but not least, the three authors go into exile because of their Jewish ancestry and sociocultural activities. Therefore, it is no coincidence thatone cannot help having associations with Heinrich Heine: his biography can be interpreted as a prefiguration of a Jewish artist’s biography. Furthermore, Tuwim, Döblin and Tucholsky are notably sensitive to social questions, and their sensitivity to such issues results to some extent from their difficult childhood and youth. Especially significant seem in that respect family conflicts and the moving from city to city, since such experiences increase the feeling of loneliness and the vulnerability to depression. Nevertheless, Döblin, Tucholsky and Tuwim come with impetus into the cultural life of Germany and Poland and work in the areas of literature, cabaret (satire) as well as journalism. They share sympathy for the political left and fears of the orthodox communism. They are simultaneously advocates and ardent critics of great cities. They pay attention to new phenomena (the popularity of cars, the role of the press, the new morality) and react to them. Their aim is creating a culture which appeals to the masses and educates them in a non-intrusive way. However, the awareness of their own intellectual superiority imposes distance towards lower social groups. The distance stems, firstly, from the universal ambivalence artists feel towards the masses, and secondly, from the ideological moderation characteristic of petit bourgoisie and of the political centre. In general, Döblin, Tucholsky and Tuwim are idealists who hope for a humanitarian world which is impossible in the era of extrem political violence leading to the Holocaust.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2014, 26, 4
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modernity and the Jewish Stigma. Julian Tuwim, Alfred Döblin and Kurt Tucholsky: Biographies and Work
Autorzy:
Bednarczuk, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649999.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Julian Tuwim
Alfred Döblin
Kurt Tucholsky
comparative studies
modernity
city
mass culture
Jewish identity
asimilation alienation
Opis:
The paper deals with biographical, ideological and artistic links between Julian Tuwim, Alfred Döblin and Kurt Tucholsky. On the one hand, the basis of comparison are biographical similarities, the Jewish origin of those three writers, their family dramas, the experience of politically opressive school, the trauma of revolution or war, and the exile to name just a few. On the other hand, the article demonstrates the ways the modernity has influenced the attitudes and texts of Döblin, Tucholsky and Tuwim. While talking about modernity, the author focuses on such phenomena as secularisation and urbanisation processes, mass political movements, and new cultural challenges.Tuwim, Döblin and Tucholsky were born into assimilated Jewish families. Their perspective on the stereotypical Jews (the orthodox Jews as well as Jewish bankers or manufacturers) is marked with antipathy, or even contempt. The writers’ ambivalence towards the diapora and towards their own origin illustrate “Jewish self-hatred”; however, all three authors change their opinion on Jewry in the face of the growing anti-Semitic and Nazi danger, and especially the Holocaust. Döblin is proud of being Jewish after his visit to Poland in 1924, Tucholsky warns German Jews against the consequences of their passivitivy, and Tuwim publishes in 1944 his agitating manifesto We, Polish Jews. Last but not least, the three authors go into exile because of their Jewish ancestry and sociocultural activities. Therefore, it is no coincidence thatone cannot help having associations with Heinrich Heine: his biography can be interpreted as a prefiguration of a Jewish artist’s biography.Furthermore, Tuwim, Döblin and Tucholsky are notably sensitive to social questions, and their sensitivity to such issues results to some extent from their difficult childhood and youth. Especially significant seem in that respect family conflicts and the moving from city to city, since such experiences increase the feeling of loneliness and the vulnerability to depression. Nevertheless, Döblin, Tucholsky and Tuwim come with impetus into the cultural life of Germany and Poland and work in the areas of literature, cabaret (satire) as well as journalism. They share sympathy for the political left and fears of the orthodox communism. They are simultaneously advocates and ardent critics of great cities. They pay attention to new phenomena (the popularity of cars, the role of the press, the new morality) and react to them. Their aim is creating a culture which appeals to the masses and educates them in a non-intrusive way. However, the awareness of their own intellectual superiority imposes distance towards lower social groups. The distance stems, firstly, from the universal ambivalence artists feel towards the masses, and secondly, from the ideological moderation characteristic of petit bourgoisie and of the political centre. In general, Döblin, Tucholsky and Tuwim are idealists who hope for a humanitarian world which is impossible in the era of extrem political violence leading to the Holocaust.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 36, 6
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Jan Stawarczyk (1887-1944) jako biblista : próba ukazania działalności naukowo-dydaktycznej
Autorzy:
Rakoczy, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933389.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
ks. Jan Stawarczyk
biblistyka polska
hebraistyka
judaistyka
mandaizm
Księga Ezdrasza
Księga Nehemiasza
Rev. John Stawarczyk
Polish Biblical studies
Hebrew studies
Jewish studies
Mandalizm
Ezdrasz’s book
Nehemiasz’s book
Opis:
The article shows the attempt of showing the academic and educational achievements of proffesor`s Rev. John Stawarczyk who was an outstanding biblicist and judaist. He was also a worker of Scientific Department of Catholic Theology at University in Warsaw from 1919 to 1944. He was working on the chronology of Ezdrasz and Nehemiasz`s books. He dealt with language issues of the area Hebrew and Logistics studies and worked on the influence of accent on the change of vowels in Hebrew. He developed the history and the doctrins of the main religious books of Mandayan, analyzing cosmogonies, soteriology, eschatology, moral science and liturgy of the Mandayan gnosis. The purpose of the article is to bring back the memory of Rev. John Stawarczyk, his achievements and contribution to the development of biblical studies of the interwar period.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2019, 26; 357-372
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kiedyś, przed Zagładą. O książce „przywracającej” żydowskie życie Berlina i Warszawy. Alina Molisak: Żydowska Warszawa – żydowski Berlin. Literacki portret miasta w pierwszej połowie XX wieku. Warszawa, Instytut Badań Literackich PAN. Wydawnictwo, 2016, s
Back Then, before the Shoah. On the Book That Retrieves the Jewish Life of Berlin and Warsaw. Alina Molisak: Żydowska Warszawa – żydowski Berlin. Literacki portret miasta w pierwszej połowie XX wieku. Warszawa, Wydawnictwo IBL PAN, 2016, ss. 365.
Autorzy:
Kuczyńska‑Koschany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699612.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
studia żydowskie
studia miejskie
Warszawa
Berlin
Jewish studies
urban studies
Warsaw
Opis:
The text is a comprehensive and contextual discussion on Alina Mosak’s book entitled Żydowska Warszawa – żydowski Berlin. Literacki portret miasta w pierwszej połowie XX wieku. It attempts to place the book in the context of both widely understood Jewish studies and urban studies. The text also discusses the book in reference to the author’s previous works and activities, directly related to the caesura of the Shoah and to Central Europe as a place of specific urban phenomena. Finally, after Alina Molisak, it reminds of rich literature documenting the pre-Shoah life of both capitals, seen from different perspectives.
Tekst jest obszernym, kontekstowym omówieniem książki Aliny Molisak Żydowska Warszawa – żydowski Berlin. Literacki portret miasta w pierwszej połowie XX wieku. To próba usytuowania monografii zarówno w kontekście szeroko rozumianych studiów żydowskich, jak i studiów miejskich. To także omówienie w relacji do dotychczasowych dzieł i działań autorki, ściśle związanych z cezurą Zagłady i z Europą Środkową jako miejscem istnienia specyficznych miejskich fenomenów. Wreszcie przypomnienie – za Aliną Molisak – bogatej literatury dokumentującej przedzagładowe życie obydwu stolic: niemieckiej i polskiej, widziane z różnych perspektyw.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2018, 4; 432-442
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jewish Studies in Postwar Poland
Autorzy:
Gawron, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638557.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Jewish studies, 20th century Poland, Jewish heritage, revival
Opis:
The tradition of Jewish studies in Poland has been drastically interrupted by the Second World War and the Holocaust. In the immediate postwar period the process of re-establishing research on Jewish history and heritage was undertaken by the Jewish Historical Commissions and later Jewish Historical Institute in Warsaw. More examples of the individual and group initiatives can be traced only in the 1970s and 1980s. The real happened in the late 1980s with Kraków as one of the first and main centers of revitalized Jewish studies in Poland. The first postwar academic institution in Krakow specializing in Jewish studies – Research Center for Jewish History and Culture in Poland – was established already in 1986 in the Jagiellonian University in Kraków. More than a decade later, in 2000, it was transformed into the first Poland’s Department of Jewish Studies (Katedra Judaistyki) – now the Institute of Jewish Studies. Nowadays there are more similar programs and institutions – at the universities in Warsaw, Wrocław and Lublin (UMCS). Also other academic centers tend to have at least individual scholars, programs, classes or projects focusing on widely understood “Jewish topics.” Jewish studies in Poland, along with the revival of Jewish culture, reflect the contemporary Polish attitude to the Jewish heritage, and their scale and intensity remains unique in the European context. The growing interest in Jewish studies in Poland can be seen as a sign of respect for the role of Jewish Poles in the country’s history, and as an attempt to recreate the missing Jewish part of Poland through research, education and commemoration, accompanied by slow but promising revival of Jewish life in Poland.
Źródło:
Scripta Judaica Cracoviensia; 2013, 11
2084-3925
Pojawia się w:
Scripta Judaica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jewish Studies in Germany
Autorzy:
Benkert, Volker
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638585.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Jewish Studies, Germany, immigration, Holocaust memorialization
Opis:
Jewish Studies in Germany reflects the tremendous demographic transformations of the Jewish community since 1990. Yet, this article also posits that non-Jewish Germans too have changed substantially due to immigration and new generational views on the legacy of the Holocaust. As such, Jewish Studies has to communicate the history of the German Jewry to Jews and Gentiles mostly unfamiliar with its rich legacy. It needs to comment on Holocaust memorialization to educate new generations of Gentiles as well as Jewish immigrants, for whom the end of the Cold War bears more significance than the Holocaust. Finally, it needs to be part of new conversations between Christians and Jews that also includes the large Muslim minority in Germany. While the changing audiences in Germany dictate a focus on Jews in Germany, Jewish Studies also needs to embrace a more European perspective reflective of the more comparative and transdisciplinary scholarship abroad. Despite the significant growth of Jewish Studies in Germany over the last two decades, these challenges call for even greater efforts.
Źródło:
Scripta Judaica Cracoviensia; 2013, 11
2084-3925
Pojawia się w:
Scripta Judaica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies