Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "jelito cienkie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Diagnostyka i leczenie niewyjaśnionych krwawień do jelita cienkiego –analiza zastosowania enteroskopii dwubalonowej w algorytmie diagnostyczno-leczniczym w oparciu o materiał własny
Autorzy:
Wojtkiewicz, Paweł
Nowak, Tomasz
Jankowski, Kamil
Łaski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392693.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
enteroskopia dwubalonowa
krwawienie
jelito cienkie
Opis:
Wstęp: Niewyjaśnione krwawienie do przewodu pokarmowego (obscure gastrointestinal bleeding; OGIB) definiowane jest jako krwawienie do przewodu pokarmowego, które nie ustaje lub nawraca bez zdefiniowanej przyczyny, pomimo wykonania szczegółowej diagnostyki endoskopowej i obrazowej. Najczęstszym miejscem tego typu krwawienia jest jelito cienkie (small bowel bleeding; SBB). W piśmiennictwie dostępne są liczne wytyczne co do prowadzenia diagnostyki i leczenia tej grupy pacjentów Metody: Retrospektywna wieloczynnikowa analiza pacjentów hospitalizowanych z powodu OGIB w Oddziale Gastroenterologii 7 Szpitala Marynarki Wojennej w Gdańsku. Wyniki: Spośród 31 pacjentów hospitalizowanych z podejrzeniem OIGB u 87% wykonano enteroskopię dwugalonową, ustalając miejsce krwawienia w jelicie cienkim (SBB). W 64% przypadkach wykonano jednoczasowo skuteczny zabieg terapeutyczny, nie odnotowując istotnych klinicznie powikłań. Wnioski: Praca przedstawia aktualne wytyczne diagnostyki i leczenia SBB oraz potwierdza wysoką wartość diagnostyczną i leczniczą enteroskopii dwubalonowej, również w warunkach polskich. Metoda ta może być uznana za bezpieczne i skuteczne narzędzie diagnostyczno-terapeutyczne, jednakże jej dostępność w warunkach polskiego systemu ochrony zdrowia jest niestety znacznie ograniczona.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 3; 25-30
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapobieganie nawrotom ostrej niedrożności jelita cienkiego za pomocą zgłębnika Millera i Abbotta
Autorzy:
Borowiecki, Andrzej.
Miernik, Maciej.
Zieliński, Stanisław.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1998, nr 1/2, s. [34]-37
Data publikacji:
1998
Tematy:
Jelito cienkie choroby profilaktyka
Chirurgia metody
Choroby układu pokarmowego
Opis:
Tytuł także w jęz. angielskim; bibliogr.; Streszcz., Sum.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Urazy jelita cienkiego i grubego u chorych z mnogimi obrażeniami ciała
Autorzy:
Lorenc, Zbigniew.
Kuśmierski, Stanisław (1930-2016).
Kawecki, Marek.
Jędrosz, Krzysztof.
Malczyk, Mariusz.
Dusza, Dariusz.
Krawczyk, Lech.
Powiązania:
Lekarz Wojskowy 1996, Suplement II, s. [56]-58
Data publikacji:
1996
Tematy:
Jelito cienkie choroby materiały konferencyjne
Jelito grube choroby materiały konferencyjne
Urazy materiały konferencyjne
Opis:
Tab.; Bibliogr.; Materiały IV Zjazdu Sekcji Chirurgii Wojskowej Towarzystwa Chirurgów Polskich; Bydgoszcz/Pieczyska 5-7. 10. 1995 r.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Mesenteric changes in an ultrasound examination can facilitate the diagnosis of neuroendocrine tumors of the small intestine
Zmiany w krezce uwidocznione w badaniu ultrasonograficznym jako objaw pomocny w diagnostyce guzów neuroendokrynnych jelita cienkiego
Autorzy:
Smereczyński, Andrzej
Starzyńska, Teresa
Kołaczyk, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053116.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
diagnostyka
jelito cienkie
nowotwory neuroendokrynne
ultrasonografia przezbrzuszna
zmiany w krezce
neuroendocrine tumors
Opis:
Neuroendocrine tumors make up an interesting pathology of a variable clinical picture, prognosis, localization, endocrine activity and degree of malignancy. Aim: The aim of this paper is to assess whether ultrasonography can be helpful in diagnosing neuroendocrine tumors in the small intestine by analyzing changes in the mesentery. Material and methods: From 1996 to 2013, we encountered 17 patients (9 women and 8 men at the mean age of 57) with a neuroendocrine tumor in the small intestine. The diagnosis was confirmed in all patients by pathomorphological examinations. All retrospectively analyzed patients (n =17) had an abdominal US examination conducted in accordance with the previously mentioned protocol. Results: Primary neuroendocrine tumors were visualized ultrasonography in 13 of 17 patients (76.5%). In the remaining 4 patients, tumors in the small bowel were diagnosed in CT enteroclysis (n = 3) and conventional enteroclysis (n = 1). Somatostatin receptor scintigraphy and CT enteroclysis supplemented the ultrasound result by providing information about the stage of the disease in 7 cases. In most of the 17 patients with a neuroendocrine tumor diagnosed by ultrasound (n = 11, 64.7%), changes in the mesentery were prevailing pathological signs that raised suspicion and, consequently, helped localize the primary lesion. The hypoechoic mesenteric lymph nodes were the greatest (9–18 mm), well-circumscribed, and the largest of them showed signs of vascularization. The size of hypoechoic lesions in the mesentery ranged from 25 to 53 mm. These lesions showed moderate blood flow. All of them were single, usually poorly circumscribed; two lesions showed slight calcifications. Conclusions: In an abdominal US examination, 2/3 of patients with neuroendocrine tumors in the small bowel manifest secondary lesions in the mesentery which are easier to visualize than the primary focus. 30% of them are manifested as hypoechoic masses. The detection of such lesions should prompt the search for the primary focus in the small intestine.
Nowotwory neuroendokrynne to ciekawy dział patologii o zróżnicowanym obrazie klinicznym, rokowaniu, umiejscowieniu, czynności wydzielniczej i stopniu złośliwości. Cel pracy: Celem pracy jest ocena możliwości diagnostyki nowotworów neuroendokrynnych jelita cienkiego przy użyciu ultrasonografii poprzez identyfikację zmian w krezce. Materiał i metoda: W okresie od 1996 do 2013 roku zgromadzono 17 chorych (9 kobiet i 8 mężczyzn w średnim wieku 57 lat) z nowotworem neuroendokrynnym w jelicie cienkim. U wszystkich pacjentów potwierdzono rozpoznanie nowotworu neuroendokrynnego na podstawie badań patomorfologicznych. Wszystkie objęte retrospektywną analizą osoby (n = 17) miały wykonane badanie USG jamy brzusznej według protokołu opisanego wcześniej. Wyniki: W badaniu ultrasonograficznym udało się uwidocznić pierwotny nowotwór neuroendokrynny u 13 z 17 chorych (76,5%). U pozostałych 4 osób guz zlokalizowany w jelicie cienkim został rozpoznany na podstawie enteroklizy TK (n = 3) i enteroklizy klasycznej (n = 1). Somatostatynowa scyntygrafia receptorowa i enterokliza TK dostarczyły dodatkowych informacji co do stopnia zaawansowania procesu chorobowego w stosunku do wyników badania USG w 7 przypadkach. Wśród 17 chorych z rozpoznanym ultrasonograficznie nowotworem neuroendokrynnym jelita cienkiego u większości (n = 11, 64,7%) zmiany w krezce jelita były dominującym objawem patologicznym, który pozwolił podejrzewać, a następnie zlokalizować zmianę pierwotną. Hipoechogeniczne węzły chłonne krezkowe miały największe wymiary (9–18 mm), były dobrze odgraniczone, a większe z nich wykazywały unaczynienie. Wielkość hipoechogenicznej masy w krezce wahała się od 25 do 53 mm. Zmiany tego typu wykazywały umiarkowane unaczynienie. Wszystkie były pojedyncze, przeważnie nieostro odgraniczone, a w dwóch zmianach obecne były niewielkie zwapnienia. Wnioski: W badaniu USG przezbrzusznym u 2/3 chorych z guzem neuroendokrynnym w jelicie cienkim występują wtórne zmiany w krezce, które są łatwiejsze do zobrazowania niż samo ognisko pierwotne. W 30% manifestują się jako masy hipoechogeniczne. Wykrycie takich zmian powinno skłonić do poszukiwania ogniska pierwotnego w jelicie cienkim.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 62; 274-282
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ ołowiu na wchłanianie aminokwasów w jelicie cienkim szczura
Lead effect on the absorption of amino acids from the small intestine in rats
Vlijanie svinca na vpityvanie aminokislot v tonkojj kishke krysy
Autorzy:
Wozniak, A.
Tokarz, A.
Oledzka, R.
Kaszczewska, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875014.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
olow
wchlanianie
aminokwasy
jelito cienkie
szczury
wyniki badan
plyn perfuzyjny
in vivo
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1987, 38, 6
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki prognostyczne w ostrym niedokrwieniu krezki i ocena ich wpływu na wskaźniki chorobowości i śmiertelności metodą regresji logistycznej
Autorzy:
Ozturk, Safak
Unver, Mutlu
Ozdemir, Murat
Bozbıyık, Osman
Turk, Yigit
Firat, Ozgur
Calıskan, Cemil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391533.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
jelito cienkie
kolektomia
kwasica
modele logistyczne
niedokrwienie krezki
wstrząs
zespół krótkiego jelita
Opis:
Wprowadzenie: Ostre niedokrwienie krezki (ang. acute mesenteric ischaemia; AMI) jest katastrofalnym w skutkach i wymagającym natychmiastowej pomocy stanem jamy brzusznej, będącym następstwem nagłego, krytycznego przerwania dopływu krwi do jelit i często prowadzącym do zawału jelita i zgonu. AMI wciąż charakteryzuje się niekorzystnym rokowaniem, ze wskaźnikiem śmiertelności wynoszącym 50–69% wśród pacjentów hospitalizowanych. Ten wysoki wskaźnik śmiertelności jest związany z opóźnieniem w rozpoznaniu, które często nastręcza trudności i może zostać niewłaściwie postawione. Wczesna interwencja ma kluczowe znaczenie dla zachowania żywotności jelit. Metody: Dokonano retrospektywnej oceny dokumentacji klinicznej 140 pacjentów z AMI leczonych od maja 1997 r. do sierpnia 2013 w Klinice Chirurgii Ogólnej Wydziału Medycznego Uniwersytetu Ege. Parametry demograficzne i kliniczne, decydujące o najlepszych rokowaniach w zakresie chorobowości i śmiertelności, określono w analizie regresji logistycznej metodą wprowadzania (Enter) po uwzględnieniu poprawek na wpływ wszystkich możliwych czynników zakłócających. Wyniki: W grupie 140 pacjentów 77 osób stanowili mężczyźni (55%), zaś 63 kobiety (45%). Średnia wieku wyniosła 66,6 ± 14,5 (16–94) lat. Podsumowano: dane demograficzne, dane o chorobach współistniejących, wyniki w skali ASA, dane nt. stosowania leków związanych z niedokrwieniem krezki oraz materiały z badań diagnostyki obrazowej. Najczęstszymi chorobami współistniejącymi były problemy kardiologiczne (42,9%). U 27 (19,3%) pacjentów stwierdzono cukrzycę. Średni wynik w skali ASA wynosił 3. Najczęściej stosowaną metodą obrazowania była tomografia komputerowa (TK) jamy brzusznej, którą wykonano u 119 (85%) pacjentów. U 25 (17,9%) chorych stwierdzono wstrząs, zaś u 48 (34,3%) – kwasicę. Zwłoka między wystąpieniem ostrego bólu brzucha a zabiegiem wyniosła <12 godzin u 14 pacjentów (10,0%), od 12 do 24 godzin u 46 pacjentów (32,9%) i >24 godziny u 80 pacjentów (57,1%). Najczęstszą etiologią AMI był zakrzep (69 pacjentów, 49,3%). Najbardziej dotkniętymi bądź zajętymi narządami były jednocześnie jelito cienkie i grube (80 pacjentów, 57,1%). Najczęściej wykonywaną operacją była resekcja jelita cienkiego (42 pacjentów, 30%). Operacji chirurgicznej poddano 127 (90,7%) pacjentów, zaś 18 (12,9%) poddano laparotomii sprawdzającej. W przypadku 46 chorych (32,9%) stwierdzono jelito cienkie o długości poniżej 100 cm. Średni czas hospitalizacji wynosił 7 dni (1–90 dni). Wystąpienie chorób odnotowano u 51 pacjentów (36,4%), zaś wystąpienie zgonu u 74 pacjentów (52,9%). Wniosek: Celem niniejszego badania była ocena czynników prognostycznych AMI, mająca prowadzić do lepszego zrozumienia AMI, optymalizacji metod leczenia zarówno niechirurgicznego, jak i chirurgicznego, oraz poprawy wyników leczenia. Sugerujemy, że diagnostykę AMI należy wykonywać w oparciu o samo podejrzenie, oraz że w przypadkach takich konieczne jest niezwłoczne wykonanie laparotomii, w miarę możliwości przed wystąpieniem klinicznych objawów zapalenia otrzewnej. Wśród pacjentów z obrazem klinicznym obejmującym wstrząs i kwasicę najważniejszymi parametrami prognostycznymi śmiertelności są wiek i zwłoka między wystąpieniem ostrego bólu brzucha a zabiegiem wynosząca więcej niż 24 godziny.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2021, 93, 1; 25-33
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endoskop do diagnostyki jelita cienkiego - przegląd literatury i obecnie stosowanych metod diagnostycznych
Autorzy:
Frącczak, Ł.
Podsędkowski, L.
Kobierska, A.
Żak, P.
Koter, K.
Wróblewski, P.
Sawicki, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2063847.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Międzynarodowe Stowarzyszenie na rzecz Robotyki Medycznej
Tematy:
diagnostyka jelit
jelito cienkie
endoskopia
kolonoskopia
enteroskopia
diagnosis
small intestine
endoscopy
colonoscopy
enteroscopy
Opis:
Obecnie lekarze mają utrudnione zadanie w leczeniu chorób środkowej części układu pokarmowego, tj. jelita cienkiego. Najczęstszym problemem jest zbyt późne wykrycie choroby, przez co całkowite wyleczenie staje się utrudnione lub wręcz niemożliwe. Lekarze cały czas namawiają ludzi do przeprowadzania badań profilaktycznych. Lecz nawet częste badania bez odpowiedniego sprzętu również nie przyniosą w pełni oczekiwanych rezultatów. Niniejszy artykuł zawiera przegląd obecnie stosowanych metod diagnostycznych jak i postępów w badaniach nowoczesnego sprzętu diagnostyczno-terapeutycznego. W podsumowaniu artykułu są przedstawione najważniejsze cechy jakie powinno posiadać idealne urządzenie przeznaczone do badań całego układu pokarmowego oraz koncepcja takiego urządzenia.
The treatment of disease of the small intestine is not easy. The main problem is often delay in diagnosis making full recovery hard or even impossible. People are regularly encouraged to undergo screening procedures of the colon yet, no easy screening can be performed on the small bowel. This paper is a review of currently used diagnostic methods and a description of advances in this field. In the summary the perfect diagnostic device to evaluate the whole digestive system is proposed.
Źródło:
Medical Robotics Reports; 2015, 4; 56--60
2299-7407
Pojawia się w:
Medical Robotics Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przezywalnosc bakterii fermentacji mlekowej w warunkach modelowych jelita cienkiego
Viability of lactic acid bacteria under the model conditions of small intestine
Autorzy:
Zareba, D
Ziarno, M
Strzelczyk, B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827557.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
bakterie kwasu mlekowego
przezywalnosc mikroorganizmow
kultury starterowe
jelito cienkie
warunki modelowe
szczepy bakteryjne
Opis:
Celem pracy było określenie czy komórki bakterii fermentacji mlekowej, wchodzące w skład komercyjnych mleczarskich kultur starterowych, są zdolne do przeżycia w środowisku symulującym warunki panujące w jelicie cienkim i czy obecność cholesterolu wpływa na ich przeżywalność. Materiałem do badań było siedem szczepów bakterii fermentacji mlekowej (Lb. acidophilus, Lb. casei, Lb. delbrueckii subsp. bulgaricus, Str. thermophilus i Bif. animalis subsp. lactis), trzy jogurtowe kultury starterowe, sześć serowarskich kultur starterowych oraz trzy kefirowe kultury starterowe. Badania polegały na hodowli szczepów bakterii fermentacji mlekowej w modelowym soku jelitowym: bez i z dodatkiem cholesterolu w temp. 37 ºC przez 5 h oraz oznaczeniu metodą płytkową liczby żywych komórek przed i po inkubacji. Bakterie wchodzące w skład mezofilnych szczepionek mleczarskich wykazały podobną oporność na warunki modelowego soku jelitowego, co termofilne bakterie fermentacji mlekowej, w tym badane szczepy probiotyczne. Dodatek cholesterolu do modelowego soku jelitowego nie wpływał istotnie na przeżywalność badanych bakterii. Nie stwierdzono również istotnej różnicy pomiędzy przeżywalnością Lactococcus sp., Str. thermophilus i Lactobacillus sp.
The objective of this study was to determine whether or not cells of the lactic acid bacteria, contained in the commercial dairy starter cultures, were able to survive in the environment simulating the conditions in small intestine and whether or not the presence of cholesterol impacted their viability. The material studied were seven strains of lactic acid bacteria (Lb. acidophilus, Lb. casei, Lb. delbrueckii subsp. bulgaricus, Str. thermophilus i Bif. animalis subsp. lactis), three yoghurt starter cultures, six cheese starter cultures, and three kefir starter cultures. The study consisted in culturing strains of lactic acid bacteria in model intestine juice without and with the addition of cholesterol, at 37ºC for 5 h, and in determining the count of lactic acid bacteria using a plate method prior to and after the incubation. Bacteria contained in the mesophilic, diary starter cultures showed a similar resistance to the conditions of the model intestine juice as thermophilic lactic acid bacteria, including the probiotic strains studied. The addition of cholesterol to the model intestine juice did not significantly impact the viability of lactic acid bacteria under investigation. No significant difference between the viability of Lactococcus sp., Str. thermophilus, and Lactobacillus sp. was reported.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 5; 197-205
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies