Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "jedność" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 175
Tytuł:
Krótka panorama ekumeniczna
Autorzy:
Salamon, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553951.pdf
Data publikacji:
2000-06-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ekumenizm
jedność Kościoła
Opis:
W bulli inaugurującej Rok Jubileuszowy Jan Paweł II pisze: „Ekumeniczny charakter Jubileuszu winien stać się konkretnym znakiem drogi, którą podążają wierni różnych chrześcijańskich Kościołów i Wspólnot kościelnych, zwłaszcza w ostatnich dziesięcioleciach. Musimy wsłuchiwać się w głos Ducha Świętego, abyśmy wszyscy umieli kiedyś ukazać w sposób widzialny i w pełnej wzajemnej komunii łaskę Bożego synostwa, biorącego początek z chrztu: wszyscy jesteśmy dziećmi jednego Ojca” (Incarnationis mysterium, 4). Obecne sympozjum pragnie być w swoim zamyśle owocem tego zasłuchania się w głos Ducha Świętego i zaznaczyć się jako skromny, aczkolwiek czytelny znak podążania wspólną chrześcijańską drogą ku przezwyciężeniu podziałów powstałych w drugim tysiącleciu.
Źródło:
Sympozjum; 2000, 1(6); 7-20
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka prawna niezdolności psychicznej do przyjęcia istotnych obowiązków małżeńskich służących jedności i prokreacji kan. 1095, n. 3 KPK)
La caretteristica giuridica di incapacità psichica di assumere gli obblighi essenziali matrimoniali che servono all’unità e alla procreazione (can. 1095 n. 3 CIC)
Autorzy:
Czapla, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663075.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
niezdolność psychiczna
obowiązek małżeński
jedność
prokreacja
kanon 1095, n. 3 KPK
niezdolność do podjęcia obowiązków małżeńskich
mental incapability
conjugal duty
incapacity to fulfil conjugal duty
procreation
canon 1095, n. 3 CIC/1983
Opis:
L’incapacità psichica di assumere gli essenziali obligazioni matrimoniali, che servono alla unità  e procreazione è il difetto del consenso matrimoniale, che determina la sua invalidità. In realtà, si tra tta di una carenza della trassmisione e dell’accoglienza sia il dovere dell’atto coniugale sia il dovere della fedeltà matrimoniale. Ci sono le cause della incapacità nel campo di disfunzioni psichosessuali oppure di perturbazioni della personalità. L’omossesualità, il trassesualismo (se si présenta come forma grave e precedente) о personalità isterica possono contribuire incapacità di assumere di dovere dell’atto coniugale. Incapacità di assumere di dovere della fedeltà puo essere determinata dal ipersessualismo (nimfomania о satirismo), trasvestitismo, bisessualismo oppure disfuzioni del personalità come personalità dissociale, schizoidale, paranoidale, instabile emozionale sia isterica. I sopradetti casi dei disfunzioni psichosessuali e della personalità possono impedire l’alleanza matrimoniale. La comunità della vita e amore ha bisogno di fondamento di diritti e doveri. Il particolare posto fra di loro prende il diritto all’atto coniugale e anche il diritto alla fedeltà matrimoniale.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2002, 13, 7; 45-65
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia w czasach braku jedności nauki
Theology in an Age of Disunified Science
Autorzy:
Schrader, David E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015806.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia
nauka
jedność nauki
fallibilność nauki
arystotelizm
nominalizm
Ockham
Luter
theology
science
unity of science
fallibilism
Aristotelianism
nominalism
Luthe
Opis:
Prior to the twentieth century, religious thinkers developed their understandings of the relationship between natural science and theology in contexts in which natural science presented a theoretically unified account of nature − first, for example, the Aristotelian account of nature that so powerfully influenced the work of Saint Thomas Aquinas; and later the Newtonian account of nature that influenced numerous directions in religious thought following the seventeenth century. The twentieth century, and now the twenty-first century has come to accept understandings of physical nature without a requirement of theoretical unification. This lack of theoretical unification within the natural sciences must lead religious thinkers to engage their theologies with natural science in a manner more piece-meal than in earlier times. This presents both opportunities and challenges for theological development. The nominalist tradition may be in this context seen as a source for this development.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 2; 47-64
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Robert Schuman (1886-1963). Życie dla Europy. Droga do deklaracji założycielskiej Unii Europejskiej deklaracji Schumana z 9 maja 1950r.
Autorzy:
Etling, Heinz-Herman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38717152.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Robert Schuman
chrześcijańska filozofia życia
jedność Europy
tożsamość narodów i państw europejskich
Plan Schumana
Europejska Wspólnota Gospodarcza
Unia Europejska
christian philosophy of life
unity of Europe
identity of Europe and European states
Schumans plan
European Economic Community
European Union
Opis:
Das Leben von Robert Schuman war der Europa gewidmet. Er hat wesentlich die Nachkriegspolitik Europas geprägt und sich nach dem II. Weltkrieg gegen jede Rache ausgesprochen und sich intensiv für eine Versöhnungspolitik eingesetzt. Die anfängliche Wirtschaftsgemeinschaft zwischen Frankreich und Deutschland basierte auf dem Vertrauen auf ein friedliches Europa. Wegweisend für diese positive Entwicklung war Robert Schuman. Seine Eltern waren wegen der politischen Entwicklung deutsche Bürger. In einem christlichen Zuhause wurde die Grundlage für seine christliche Lebensphilosophie gelegt, was sich in seiner juristischen Promotion und in seiner vorbildlich engagierten christlichen Politik zeigt. Zutiefst erschüttert von dem unsäglichen Leid vieler Europäer im II. Weltkrieg propagierte er mit all seiner Kraft das Projekt eines vereinigten Europas, dessen Völker nun nicht länger mehr gegeneinander, sondern füreinander bzw. miteinander existieren und agieren sollen. So kam es zum „Schuman-Plan” am 9. Mai 1950, den man mit einer „Bombe” verglich. Es kam zur Zusammenlegung der französischen und deutschen Kohle- und Stahlproduktion. Dieser Schuman-Plan führte am 25. März 1957 zur Bildung der Europäischen Wirtschaftsgemeinschaft, woraus dann die Europäische Union hervorgegangen ist. 1958 wurde Schuman zum ersten Vorsitzenden des Europäischen Parlaments gewählt. Man kann ihn als Vater und Mitgestalter des vereinigten Europas bezeichnen. Es ging Robert Schuman nicht um die Schaffung eines europäischen Superstaates, sondern um eine föderative Einheit der europäischen Staaten, in der die reiche, seit langem bestehenden unterschiedlichen Kulturen bewahrt und damit die jeweilige Identität der verschiedenen Völker Europas erhalten bleiben sollte.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2005, 1, 1; 291-302
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istotne przymioty małżeństwa katolickiego oraz zasady małżeństwa w prawie polskim
Essential Attributes of a Catholic Marriage And Principles of Marriage in Polish Law
Autorzy:
Paździor, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38886548.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
małżeństwo
sakramentalność
jedność
nierozerwalność
prawo
rozwód
monogamia
egalitaryzm
marriage
sacramentality
unity
indissolubility
law
divorce
monogamy
equality
Opis:
Canon and civil law take interest in the institution of marriage. Matrimony lies within the realm of ethics, religion, sociology, psychology and many other domains of human thought and activity. Law deals with marriage in a special way – marriage is granted a formalised shape and protected. Both for the State and Church the institution of marriage is enormously important. Marital canon law focuses on the supernatural nature of this institution, stressing its two significant attributes: unity and indissolubility. Polish law, on the other hand, emphasises its chief principles, such as the principle of monogamy, secularism, permanence and equality. An analysis of the essential attributes of sacramental marriage and the attributes of marriage in the light of Polish law enables one to see both similarities and differences. Both legal frameworks agree that marriage is a union of a man and woman. Both legal specifications recognise the unity of marriage, thus ruling out the possibility of polygamy. Both frameworks recognise the equality of a man and woman joined in matrimony. The major difference lies in the fact that the regulations of Polish family and guardianship code permit divorce. According to Catholic teaching, marriage is indissoluble due to its sacramental nature.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2006, 2, 1; 185-200
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia uczty ofiarnej – komunia z Chrystusem i braćmi
Liturgy of sacrificial feast – the communion with Christ and brothers
Autorzy:
Maciaszek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956217.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
msza święta
liturgia uczty ofiarnej
komunia
jedność z Bogiem i ludźmi
pokój
Modlitwa Pańska
Opis:
The text entitled, “Liturgy of the Sacrificial Feast – the Communion with Christ and Brothers” presents an analysis of prayers and acts found in the Rite of Communion or that part of the Holy Mass which is leading from Our Father until after the Holy Communion Prayer. These Rites are imbued with the meanings connected with union with Christ, peace and union with our brothers. They allow the faithful to participate in God through the Divine Union with Him. In addition they expound the social dimension as the very word explains, that is “communio”. Separate elements of these rites represent as if steps, phases of this Communion.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2007, 16; 165-176
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duchowe biesiady ze świętym wychowawcą – Zygmuntem Szczęsnym Felińskim
Spiritual Feasts with the Saint Tutor – Zygmunt Szczęsny Feliński
Autorzy:
Słomka, Walerian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340057.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kierownictwo duchowe
jedność z Kościołem
postawy duchowe
formy działalności duszpasterskiej
ministerial spiritual
unity with the Church
spiritual attitudes
pastoral activity
Opis:
Rev. Zygmunt Szczęsny Feliński was a Spiritual Director of the Alumni at the Spiritual Academy in Sankt Petersburg. He delivered six (registered) conferences in his flat. The tsarist police had them in the Russian version. They were published for the first time in Polish by the Gaudium publishers in 2009 (edited by Rev. M. Duma). The conferences have retained their value up to now. In the year of Bl. Zygmunt Szczęsny Feliński's canonisation, they perfectly confirm that saints and their teaching are not things of the past.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2009, 1; 189-197
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Anglicanorum coetibus” wobec problemu anglikańskiej tożsamości
“Anglicanorum Coetibus” Face to the Problem of Anglican Identity
« Anglicanorum coetibus » face au problème d’identité anglican
Autorzy:
Składanowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340937.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tożsamość
anglikanizm
ekumenizm
jedność
Anglicanorum coetibus
identity
Anglicanism
ecumenism
unity
Opis:
L’article présente des problèmes identitaires liés à la publication de la Constitution Apostolique Anglicanorum coetibus de Benoît XVI. Le document, publié le 4 novembre 2009, ouvre la voie pour la création d’ordinariats personnels pour les membres de la Communauté Anglicane qui désirent entrer dans la pleine communion avec l’Église catholique. Ce document, suivi d’une Note de la Congrégation pour la Doctrine de la Foi, introduit une structure canonique qui permet aux anglicans d’entrer dans l’Église catholique, en conservant leur patrimoine spirituel et liturgique spécifique. La décision du pape est une réponse aux demandes posées depuis un certain temps par des groupes d’anglicans. En même temps, elle pose beaucoup de questions liées à l’identité confessionnelle anglicane. Des crises au sein de la Communauté Anglicane qui concernent surtout la doctrine morale et la pratique pastorale montrent une certaine difficulté à exprimer l’identité anglicane. La source de cette difficulté identitaire se trouve dans l’histoire de l’Église d’Angleterre séparée de Rome à partir du règne d’Henri VIII. Parce qu’il n’y a pas de causes doctrinales de cette séparation, la Communauté Anglicane cherche à trouver sa spécificité dans certaines idées théologiques (comme via media et comprehensiveness) ou dans l’unité du culte liturgique. Mais la crise récente prouve que les facteurs identitaires anglicans sont souvent insuffisants. La Constitution Apostolique Anglicanorum coetibus est une proposition catholique faite aux anglicans qui désirent conserver leur héritage spirituel et liturgique et en même temps trouver un appui pour leur identité dans la communion catholique. L’unité de la foi chrétienne (selon son expression officielle qui est le Catéchisme de l’Église catholique) ne s’oppose jamais à une diversité justifiée et acceptable dans l’Église du Christ. Peut-être, la proposition exprimé par le pape dans sa Constitution Apostolique serait une solution de la crise œcuménique contemporaine.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 99-121
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog ekumeniczny
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041452.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dialogue
ecumenism
churches
unity
truth
faith
ecumenical agreements
dialog
ekumenizm
kościoły
jedność
prawda
wiara
uzgodnienia ekumeniczne
Opis:
W artykule opisano rzymskokatolickie rozumienie dialogu ekumenicznego zawarte w Dekrecie o ekumenizmie Soboru Watykańskiego II oraz w innych dokumentach Kościoła rzymskokatolickiego. Ten dialog ekumeniczny może być prowadzony tylko pomiędzy Kościołami chrześcijańskimi i wspólnotami kościelnymi, ponieważ ma na celu przywrócenie pełnej widzialnej jedności chrześcijan. Dialog ten powinien przede wszystkim prowadzić do wspólnego odkrywania prawdy, a nigdy do jakiegokolwiek jej ustalania, wypracowywania jej lub osiągania kompromisu. Prawdziwy dialog nie ma nic wspólnego z negocjowaniem wspólnego stanowiska, w którym każda ze stron chce się narzucić innym i pójść na mniejsze ustępstwa. Nie możemy bowiem zredukować wymagań Ewangelii do niezbędnego minimum, wspólnej podstawy uznawanej przez wszystkie Kościoły i wspólnoty kościelne. Taki dialog zawiera swoją wewnętrzną dynamikę, swój wymiar egzystencjalny. Prawda jest osobowa, tak jak sam Chrystus jest Prawdą, tak poszukiwanie jedności należy do właściwej istoty bycia chrześcijaninem. Tak więc dialog ekumeniczny jest „imperatywem sumienia chrześcijańskiego" (Jan Paweł II), a więc jest czymś, co nieuchronnie powinno być podejmowane i realizowane przez chrześcijan. Dialog ekumeniczny nie jest jednak celem samym w sobie. Nie jest on też tylko wzajemnym uznaniem wspólnot chrześcijańskich, ani nawet wspólną modlitwą. Wspólnym celem jest przywrócenie pełnej widzialnej jedności kościołów podzielonych. Na drodze ekumenizmu nie możemy ograniczać się do modlitwy czy dialogu ekumenicznego. Wręcz przeciwnie - powinniśmy rozwijać wszelkie możliwe sposoby współpracy, gdyż jedność działania prowadzi do pełnej jedności wiary. Ani jedność, ani jednolitość doktryny czy tradycji kościelnych, ale tylko jedność w jednej wierze jest daleko idącym celem dialogu ekumenicznego. Dokumenty Kościoła rzymskokatolickiego dają też jasne wskazówki, jak prowadzić dialog ekumeniczny: strony dialogu muszą być ekspertami w dziedzinie teologii, szukać prawdy, a nie zwycięstwa, przechodzić od tematów łatwiejszych do trudniejszych, starać się używać języka wolnego od polemicznych konotacji. Przed Soborem Watykańskim II Kościół katolicki nie prowadził żadnego oficjalnego dialogu ekumenicznego, co nie oznaczało braku jakichkolwiek spotkań ekumenicznych. Pierwsze z nich były jednak nieoficjalne i nie angażowały oficjalnej władzy kościelnej. Szerokie zaangażowanie w dialog ekumeniczny w czasach papieży Pawła VI i Jana Pawła II może być słusznie postrzegane jako bezpośredni owoc Soboru Watykańskiego II i jego dekretu o ekumenizmie. Na przestrzeni dziesięcioleci komisje dialogu opracowały już tysiące stron wspólnych oświadczeń i uzgodnionych deklaracji. Kościoły muszą jednak mieć świadomość, że bez silnego wysiłku odbioru tych dokumentów w ich gronie, owoce dialogów nie będą miały żadnego wpływu na pojednanie chrześcijan w jednej wierze. Nawet jeśli z powodu powolności procesu ekumenicznego może dojść do pewnego rodzaju zafałszowania, możemy być pewni, że spotkania w ramach dialogu pozwoliły chrześcijanom różnych Kościołów - wspólnotom kościelnym - rozwinąć się w kierunku pełnej, widzialnej jedności, której pragnął nasz Pan dla swoich uczniów.  
The article describes the roman catholic understanding of the ecumenical dialogue as stated in the Decree on ecumenism of the Second Vatican council and in further documents of the rc church. this ecumenical dialogue may be conducted only among christian churches and church communities as it aims the restoration of full visible unity of christians. The dialogue should primarily lead to the common rediscovery of the truth, and never to any kind of establishing the truth, of elaborating it or reaching the compromise. the true dialogue has nothing to do with negotiating the common position, where each party wants to force oneself upon another and to make the less concessions possible. this is because we cannot reduce the requirements of the Gospel to any kind of necessary minimum, a common basis recognized by all the churches and ecclesial communities. Such a dialogue contains its inner dynamics, its existential dimension. The truth is personal, as christ himself is the truth, so the search for unity belongs to the proper essence of being a christian. So the ecumenical dialogue is “an imperative of christian conscience” (John paul ii), so it is something that inevitably ought to be taken and accomplished by christians. The ecumenical dialogue however is not the goal for itself. neither it is only mutual recognition of christian communities or even common prayer. the common aim is the restoration of full visible unity of divided churches. On the way of ecumenism we cannot limit to the prayer or the ecumenical dialogue. On the contrary – we should develop all the possible ways of collaboration, because unity of action leads to the full unity of faith. neither the unity nor uniformity of doctrine or churchly traditions, but only the unity in one faith is the far-reaching goal of the ecumenical dialogue. The documents of the rc church give also clear hints how to lead the ecumenical dialogues: the dialoguing parties must be expert in theology, seeking the truth, not a victory, moving from easier topics to the more diffcult ones, trying to use the language free of polemical connotations. Before the Second Vatican council the catholic church didn’t lead any offcial ecumenical dialogue, what didn’t mean the lack of any ecumenical encounters. The frst ones, however, were unoffcial and did not engage the offcial church authority. Widespread engagement in the ecumenical dialogues in the time of popes paul Vi and John paul ii can be justly perceived as a direct fruit of the Second Vatican council andits Decree on ecumenism. During the decades the commissions of dialogue have already elaborated thousands of pages of common statements and agreed declarations. the churches must be however aware, that without strong effort of reception of these documents in their midst, the fruits of the dialogues will have no infuence on the reconciliation of christiansin one faith. Even if there may be some kind of deception because of slowness of ecumenical process, we can be certain that meetings in the dialogue enabled christians of variouschurches an church communities to grow towards full, visible unity wanted by our Lord for His disciples.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 187-197
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eklezjologia jedności – perspektywa rzymskokatolicka
The Ecclesiology of Unity. The Roman Catholic Perspective
Autorzy:
Czaja, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340923.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół rzymskokatolicki
eklezjologia jedności
komunia/wspólnota
jedność
subsistit
Roman Catholic Church
Ecclesiology of Unity
communion/fellowship
unity
Opis:
The Roman Catholic thought on the unity of the Church has been basically developed in the scope of the ecclesiology of communion. Since the middle of eighties of 20th century the Roman Catholic Church started to define unity as the “communion-unity”. The article in a concise way presents five important issues relating to the Roman Catholic ecclesiology of unity. The Author starts his investigations taking into account the “communion-unity” phenomenon. He underlines that this kind of unity of the Church implies various participations in the same common essence, namely in one God, in one Mediator Jesus Christ, in one Spirit, in one common faith, in one Baptism and in one Eucharist. The “communion-unity” of the Church is a God’s gift and the fruit of God’s initiative, fulfilled in the Paschal Mystery. There are two levels of the ecclesial “communion-unity”: the universal communion of the faithful and the communion of Christian Churches. The second part of the article describes the fraternal fellowship (communion) of the faithful. The Roman Catholic ecclesiology of unity distinguishes two kinds of membership of Christians in the universal communion of the faithful: the full belonging of all Roman Catholics and the partial belonging of non-Catholics. The unity of the fellowship of Christian Churches is depicted in the third part of the article. Since the apostolic period there existed fellowships (communions) which were the local Churches. In each of them there is the whole Church, because in each of them the universal Church of Jesus Christ – one, holy, catholic and apostolic, has been manifested. The Church on the Earth has not only been the Body of many members in unity with the Head, but the Body of the Churches (corpus Ecclesiarum), the communion of the Churches (communio Ecclesiarum) as well. There exists a certain – although not perfect – implementation of the “communion-unity” between the Roman Catholic Church and the other Churches and ecclesial fellowships (communions). The care about the full unity of Christians, as the imperative of Christian conscience enlighten by faith and led by love, is stressed in the fourth part of the article. In order to restore the full communion of disciples of Christ it is necessary to restore the visible bonds, such as: faith, sacraments and supervision. The visible communion of the Church should be the reconcilled diversity, which does not contradict the unity; it should be the permanent unity in diversity. The Author in the concluding part of the article attempts to explain how to interpret the notion subsistit adopted by The Second Vatican Ecumenical Council. Describing the mystery of duration of the Catholic unity, the investigator clarifies that from the Roman Catholic point of view the conviction that the Church of Christ subsistit in her fullness in the Roman Catholic Church does not exclude the recognition of ecclesial existence and qualities of other Christian Churches and Fellowships. Above all one has to remember that the conciliar notion subsistit should be connected with an idea of the pre-existence of the Church in God’s intention.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 5-20
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstytucja apostolska Benedykta XVI „Anglicanorum coetibus” i jej implikacje dla życia wspólnoty anglikańskiej
Benedict XVI’s Apostolic Constitution “Anglicanorum Coetibus” and its Implications for the Life of Anglican Communion
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340941.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
anglikanizm
Anglicanorum coetibus
ekumenizm
jedność
Anglicanism
ecumenism
unity
Opis:
The article describes the new situation created by the publication of pope Benedict XVI’s Apostolic constitution Anglicanorum coetibus. As first there is a depiction of key-notions in Anglican theology, as well as the explanation where so called ‘Anglican traditionalists’ come from. In the next part the Author describes the situation of internal divisions in Anglican Communion caused by controversies over women’s ordination (in the past) and gay ordination and marriage (at present). On the basis of these statements the Author explains why the apostolic constitution Anglicanorum coetibus has been necessary and whom is it really addressed to. Then, we find the brief presentation of the content of Anglicanorum coetibus, followed by the description of first reactions from Anglican protagonists and adversaries of the papal document. The article next portrays the initiative of Anglican Global South as a response to regrettable developments in Anglican Communion. According to the Author the life-long solution for Anglicans may come with wide-spread adoption of the Anglican Covenant, strongly supported by the Archbishop of Canterbury. The solution opened by the papal constitution will probably atract only a small (about 0,5% of Anglican population) group of above named traditionalists. The article is summed-up by a bitter reflection about the lack of care for Christian unity in controversial decision-making by some Anglican (especially ECUSA) and protestant Churches.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2010, 2; 83-97
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ossi i Wessi, bliscy czy dalecy sobie?
‘Ossi’ and ‘Wessi’ – close together or worlds apart?
„Ossi” und „Wessi”- einander nah oder fern?
Autorzy:
Bojenko-Izdebska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441362.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
Zjednoczenie
„Ossi”, „Wessi”
wzajemne postrzeganie
podział społeczeństwa
wewnętrzna jedność
unification
‘Ossi’
‘Wessi’
internal unity
mutual perception
societal division
Wiedervereinigung
„Ossi”
„Wessi”
gegenseitige Wahrnehmung
geteilte Gesellschaft
innere Einheit
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza stanu niemieckiego społeczeństwa po zjednoczeniu, a w szczególności okoliczności powstania i utrwalenia się podziału na Niemców wschodnich jako „Ossis” i zachodnich jako „Wessis”, określeń, które początkowo były neutralne, lecz później uzyskały negatywną, względnie ironiczną konotację. Przedstawiono przyczyny konfliktu, wzmacnianego szeregiem karykatur, dowcipów i tekstów o „Jammerossis” i „Besserwessis“, oraz najczęściej powtarzające się wzajemne zarzuty i stereotypy. Autorka podejmuje próbę odpowiedzi na pytania, czy dwadzieścia lat po zjednoczeniu taki podział ma nadal uzasadnienie, czy dawne hasło okresu przemian – „Następne zjednoczenie zrobimy lepiej” i tezy o odmiennych systemach wartości, preferencjach wyborczych i poglądach Niemców wschodnich i zachodnich są wciąż aktualne. Autorka omawia również problem, w jakim stopniu i czy w ogóle nastąpiło zbliżenie między Wschodem i Zachodem i jakie są prognozy osiągnięcia wewnętrznej jedności.
This article aims at analyzing the German society after unification. It explores the ways in which the division between East Germans as ‘Ossies’ and West Germans as ‘Wessies’ arose and became firmly established over the years. Those expressions, perceived as neutral at first, later carried on negative or ironical connotations. The article presents the causes for the clash, which were often augmented by caricatures, jokes and articles about ‘Jammerossies’ and ‘Besserwessies’, but also by mutual accusations and clichés. The article tackles several key questions: Is such a division still relevant twenty years after unification? Is the old slogan ‘We will do a better job with the next unification’ still significant? Are the arguments about different value systems, political preferences and views of the East and West Germans still pertinent? The article also discusses to what extent, and if at all, the East and West was brought together and also when internal unity can possibly be reached.
Im Beitrag wurde der Zustand deutscher Gesellschaft nach der Wiedervereinigung, insbesondere die Umstände der Entstehung und Festigung der Teilung in Ostdeutsche als „Ossis“ und Westdeutsche als “Wessis“, analysiert. Diese zuerst neutralen Bezeichnungen haben nachträglich eine negative, bzw. ironische Konnotation bekommen. Es werden daher Gründe und Evolution dieses Konfliktes, welchen eine Reihe von Karikaturen, Witzen und Texten über „Jammerossis” und „Besserwessis“ zunächst substanziell unterfütert und verschärft hatten, wie auch die häufigsten gegenseitigen Vorwürfe und Stereotypen, dargestellt. Die Verfasserin versucht , folgende Fragen zu beantworten: ob zwanzig Jahre nach der Wiedervereinigung solche Teilung noch begründet sei, ob die alte Losung aus der Wendezeit „Die nächste Vereinigung machen wir besser“ und die Thesen über unterschiedliche Wertesysteme, Wahlpräferenzen und Vorstellungen der Ost- und Westdeutschen immer noch aktuell seien; inwiefern und ob überhaupt inzwischen doch zu einer Annährung zwischen dem Osten und Westen gekommen sei, wie auch, welche Prognosen es für eine innere Einheit gebe.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2010, 8; 21-33
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba artykulacji
An Attempt at Articulation
Autorzy:
Sztaba, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392610.pdf
Data publikacji:
2010-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Witkiewicz
Witkacy
Czysta Forma
uczucie matefizyczne
jedność w wielości
Opis:
Witkacy’s Pure Form expresses the metaphysical essence of art. On the one side, it symbolizes the structure of the world, the unity in plurality (which is demonstrated in the picture’s composition) and, on the other, the notion deals with the processes of creating and perceiving an art work. The moment in which the self feels itself embedded in the wholeness of the world is the moment in which the metaphysical feeling arises, and in which the experience of art is fulfilled. Witkacy provides many examples for situations evoking this feeling. He describes them in his novels, he finds synonyms as suchness, curiosity of existence, mystery of being or unity of identity, he switches from scientific to poetic language. And he emphasizes that this feeling, while defying verbalization, is a real, not a supernatural one: a psychophysical phenomenon accessible to introspection, and inseparable from one's cultural and individual background.  
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2010, 14; 107-121
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 175

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies