Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ja-ty" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Ja – ty – dzieło jako źródło poznania. Między neokantyzmem a hermeneutyką: Cassirer i Ricoeur
    I - You - Work as a source of knowledge. From neo-Kantianism to hermeneutics: Cassirer and Ricoeur
    Autorzy:
    Węgrzyn, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/18105205.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Ja – Ty – Dzieło
    fenomeny bazowe
    neokantyzm
    hermeneutyka fenomenologiczna
    interpretacja
    I – You – Work
    basis phenomena
    Neo-Kantianism
    hermeneutic phenomenology
    interpretation
    Opis:
    An attempt to compare the epistemological positions of two thinkers coming from different philosophical traditions requires turning to the sources of both philosophical programs. This will allow us to reveal the common and differentiating features of the described projects. On the one hand, we have Cassirer, the heir to neo-Kantianism and the creator of symbolism, on the other, we are rooted in the tradition of reflective philosophy and phenomenological hermeneutics, Ricoeur. Despite many differences in epistemological assumptions, we can find similar positions in both philosophers. The concurrence of the three Cassirerow base phenomena with three hermeneutic horizons manifests itself - as we will try to demonstrate - in the concept of the Work. The hermeneutic intuition of Cassirer turns into Ricoeur's reflection on self-understanding in the face of a work that affects our perception of the world and thinking about ourselves.In the article, we will consider how the contemporary philosophy of culture developed by Cassirer is taken up by contemporary hermeneutics. Is the convergence of the three base phenomena with the three horizons that combine with each other in the process of interpretation in the juxtaposition of the philosophy of culture with contemporary hermeneutics? Do we have the right to compare Cassirerow's base phenomena, I - You -Work is with hermeneutic communication which is presented on the line Author (Creator) -Text (Work) - Reader (Receiver)?
    Źródło:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2020, 50, 3; 19-43
    1689-4286
    Pojawia się w:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O potrzebie wołacza – vocativus z perspektywy filozofii dialogu
    Necessity of the vocative: vocativus in the perspective of the philosophy of dialogue
    Autorzy:
    Skarbek-Kazanecki, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/460075.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    wołacz, vocativus, filozofia dialogu, „Ja-Ty”, Martin Buber, Emmanuel Levinas
    vocative, vocativus, philosophy of dialogue, ‘I-Thou’, Martin Buber, Emmanuel Levinas
    Opis:
    The purpose of this article is to depict the grammatical form which is the vocative. In the first part of the paper I will review some of linguistic theories regarding this grammatical case, including the conceptions that pay special attention to the functional diversity of vocative. The starting point for my own analysis will be the philosophy of dialogue represented by Ferdinand Ebner, Franz Rosenzweig, Emmanuel Levinas and a major exponent of speech thinking or dialogicism, Martin Buber. The distinction made by Martin Buber between the two ‘basic words’, ‘I-Thou’ (Ich-Du) and ‘I-It’ (Ich-Es), correspond to the divergence between nominative and vocative: when you replace the nominative with the vocative, using Buber’s terms, the characters’ relationships move from an ‘I-It’ to an ‘I-Thou’ relationship. The vocative's presence puts both me and my interlocutor in „dead end”, in point of no return: the use of the vocative case closes us on objectification and reminds us of the uniqueness of the Other. The vocative is the 'spoken word' through which we enter into actual relations.
    Celem niniejszego artykułu jest przyjrzenie się formie gramatycznej, jaką jest wołacz (vocativus). W pierwszej części tekstu pragnę przedstawić niektóre teorie dotyczące tego przypadka gramatycznego, szczególny nacisk kładąc na koncepcje zwracające uwagę na funkcjonalną różnorodność wołacza. Punkt wyjścia dla dalszej analizy stanowić zaś będzie filozofia dialogu reprezentowana przez Ferdynanda Ebnera, Martina Bubera, Franza Rosenzweiga oraz Emmanuela Levinasa. Rozróżnienie właściwych dla człowieka postaw, „podstawowych słów” „Ja-Ty” (Ich-Du) oraz „Ja-To” (Ich-Es) uczynione przez Martina Bubera koresponduje z opozycją mianownik-wołacz: obecność wołacza stawia zarówno mnie, jak i mojego interlokutora, w sytuacji bez wyjścia; użycie wołacza zamyka nas na uprzedmiotowienie (nieodłączne od mianownika) i przypomina o wyjątkowości Innego.
    Źródło:
    Ogrody Nauk i Sztuk; 2016, 6; 28-38
    2084-1426
    Pojawia się w:
    Ogrody Nauk i Sztuk
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Word in the Sacrament of Confession
    Słowo w sakramencie spowiedzi
    Autorzy:
    Chapel, Joseph
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047683.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-05
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ebner
    I-thou
    dialogue
    dialogical philosophy
    sacrament
    reconciliation
    Penance
    Confession
    auricular confession
    Revelation
    Dei Verbum
    ja-ty
    dialog
    filozofia dialogu
    sakrament
    pojednanie
    pokuta
    spowiedź
    spowiedź uszna
    objawienie
    Opis:
    The work of the Austrian dialogical thinker, Ferdinand Ebner, had both a direct and an indirect influence on the development of the Sacrament of Penance after Vatican Council II. Ebner's notion that humans are given the "word" by God, who is the "Eternal Thou," informed Vatican II's deepening theology of the word. Sin is understood as a rejection of dialogue, a closing of oneself to the Thou, for which authentic sacramental Confession offers the remedy, in and through the miracle of God's gift of speaking to humans. Ebner's influence on Vatican II is direct, especially in the elaboration of the "Dogmatic Constitution on Divine Revelation," Dei Verbum, while his influence on the New Rite of Penance is indirect - reflected in a deeper theology of the word that had already been "absorbed" by the Council. There are implications for further study of Ebner's thought as a prism through which to apply other language philosophies to better understand the Sacrament of Confession.
    Dzieło austriackiego filozofa dialogu Ferdynanda Ebnera miało zarówno bezpośredni, jak i pośredni wpływ na rozwój sakramentu pokuty po II Soborze Watykańskim. Jego pogląd, że lu- dzie otrzymali „słowo" od Boga, który jest „Wiecznym Ty", wpłynęło na pogłębienie soborowej teologii słowa. Grzech rozumiany jest jako odrzucenie dialogu, zamknięcie się na Ty, na co lekar- stwo przynosi autentyczna sakramentalna spowiedź w i poprzez cud Boskiego daru słowa skiero- wanego do ludzi. Wpływ Ebnera na Sobór jest tu bezpośredni, zwłaszcza na opracowanie Konsty- tucji dogmatycznej o Objawieniu Bożym Dei Verbum, natomiast wpłynął on pośrednio na nowy Obrzęd Sakramentu Pokuty, co widać w pogłębionej teologii słowa, która już wcześniej została „wchłonięta" przez Sobór. Warto podjąć dalsze studium nad myślą Ebnera jako pryzmatu, przez który można zastosować inne filozofie języka dla lepszego zrozumienia sakramentu spowiedzi.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2015, 10, 2(18); 100-116
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recepcja myśli Sørena Kierkegaarda w filozofii Józefa Tischnera
    Autorzy:
    Szwed, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437528.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    inspiracja a interpretacja
    filozofia dramatu
    estetyka słowa
    różne relacje spotkania Ja-Ty
    ukryte i jawne formy rozpaczy
    rozpacz z powodu rzeczy skończonych i rozpacz nieskończona
    uniwersalizm filozofii człowieka a kultury narodowe
    Opis:
    Celem artykułu jest pokazanie źródeł filozoficznej inspiracji Ks. Józefa Tischnera w tekstach Sørena Kierkegaarda. W oczach Tischnera Kierkegaard jawił się jako głęboki znawca ludzkich spraw, ale również jako wykwintny, subtelny pisarz romantyczny. W wyszukanej metaforyce duńskiego filozofa Tischner poszukuje materiału do opisania sieci niemalże nieuchwytnych związków wartości, norm, obyczajów, którymi opleciona jest jednostka ludzka w jej codziennym życiu. Tę sieć krakowski filozof nazywa trudną do przezwyciężenia tzw. „małą aksjologię codzienności”. Nie wnika przy tym w całą strukturę bardzo złożonej filozofii egzystencji Sørena Kierkegaarda, lecz korzystając z quasi-fenomenologicznych opisów tego ostatniego dokonuje własnych analiz z dziedziny filozofii dramatu i filozofii spotkania. Szczególnie wiele uwagi poświęca fenomenowi egzystencjalnej rozpaczy, wchodząc do pewnego stopnia w spór z Kierkegaardem. W końcowej części artykułu wskazujemy na filozoficzne rozbieżności obu filozofów, które mają swe źródło w odmiennych wyznaniach chrześcijańskich jak i historycznej odmienności kultur narodowych.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2011, 1, 2; 275-290
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Świat jako podstawowa kategoria filozofii wychowania Martina Bubera
    Autorzy:
    Kościelniak, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2045952.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Martin Buber
    world
    education
    Me and You
    It-world
    You-world
    world crisis
    properties of relations
    spheres of relations
    absolute relation
    Cosmos
    Eros
    Logos
    świat
    wychowanie
    Ja i Ty
    świat Ono
    świat Ty
    kryzys świata
    właściwości relacji
    sfery relacji
    relacja absolutna
    Kosmos
    Opis:
    The article is devoted to the conceptual category “world”, which plays an important role in the philosophy of Martin Buber and is also an essential element of the concept of education. The role of this category is evidenced by the statements contained in the speech “What is educational” [Uber das Erzieherische]: the world “begets the person in the individual”, “educates man”. These statements are explained by the presentation of Buber’s concept of the duality of the world as “Ono world” [Eswelt] and “Ty world” [Duwelt]. The question of how to overcome the crisis of the contemporary world caused by the dominance of the deterministic, monological, objectifying “Ono world” over the world of authentic interpersonal relations, that is, the “You world”, was identified as the critical problem of the philosophy under consideration. In his fundamental work “Me and You”, the author argues that overcoming this crisis depends on a certain kind of transfer of God’s presence into people’s daily lives, which anyone can experience in a direct relationship with Him (“absolute relationship”, “pure relationship”). According to the author, the intensification and concentration of the moments of relations in the matter of human life will bring about a gradual transformation of all spheres of the world: the sphere of life with nature will become the Cosmos (a reality in which a meaningful, i.e. divine order will prevail), the sphere of interpersonal relations will become Eros (reality, in which the order of love will reign), and the sphere of the spirit will become the Logos (a reality in which relational events will impregnate creative thought). The deepening of the philosophical conception of the world leads to the conclusion that Buber, speaking of the world that “educates man”, means the world understood as Cosmos, Eros and Logos. The educator should focus on such a world and present it to the pupil in an educational relationship.
    Źródło:
    Filozoficzne Problemy Edukacji; 2021, 4; 21-37
    2545-0948
    Pojawia się w:
    Filozoficzne Problemy Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies