Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "język pisarza" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Językowo-kulturowa kreacja myśliwego we wspomnieniach polujących (Szczęśliwe dni Stefana Badeniego i Wspomnienia myśliwskie Juliana Ejsmonda) – rekonesans
    The linguistic and cultural creation of the hunter in memoir of hunters (“The Happy Days” by Stafan Badeni and “Memoirs of Hunters” by Julian Ejsmond) Reconnaisance
    Autorzy:
    Janicka-Szyszko, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409107.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-31
    Wydawca:
    Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
    Tematy:
    językoznawstwo
    stylistyka
    język pisarza
    myśliwy
    linguistics
    stylistics
    writer’s language
    hunter
    Opis:
    The article depicts the image of hunters in memoirs of those who used to hunt. There has also been done the attempt of analysis of the linguistic and cultural creation of hunters in the world presented in “The Happy Days “ by Stafan Badeni and “ Memoirs of Hunters “ by Julian Ejsmond. The analysis of the excerpted parts shows that in both works the image of the hunter is complex. The writers point out that the final and total score of the hunting is not the main purpose of the hunter. Both writers signify strong feelings and emotions experienced in contact with the nature, spending time with people sharing the same passions, cultivating centuries – long traditions and the observation of the St. Hubert cult in particular; emphasize also the uniqueness of experiences witnessed only by those connected with hunting. Analyzing the linguistic creation there have been used various stylistic devices (epithets, idioms, metaphoric expressions, images preserved in culture).
    W artykule przedstawiony został sposób ukazania myśliwych we wspomnieniach polujących oraz podjęto próbę analizy – w zakresie formalnym i językowo-stylistycznym – ich językowo-kulturowej kreacji w świecie przedstawionym Szczęśliwych dni Stefana Badeniego oraz Wspomnień myśliwskich Juliana Ejsmonda. Analiza wyekscerpowanego materiału językowego dowodzi, iż w obu utworach wykreowany został złożony wizerunek łowcy. Pisarze zaznaczają, że dla polującego nie jest najważniejszy efekt końcowy łowów. Obaj twórcy eksponują doznawanie silnych wzruszeń w kontakcie z przyrodą, wspólne spędzanie czasu z osobami podzielającymi łowieckie pasje, przestrzeganie wielowiekowych tradycji, a w szczególności kultu Świętego Huberta; uwypuklają również wyjątkowość doświadczeń przynależnych tylko osobom polującym. W językowej kreacji myśliwego wykorzystują różnorodne środki językowo-stylistyczne (epitety, porównania, frazeologizmy, zmetaforyzowane wyrażenia, utrwalone w kulturze obrazy).
    Źródło:
    Język. Religia. Tożsamość; 2023, 2 (28); 67-93
    2083-8964
    2544-1701
    Pojawia się w:
    Język. Religia. Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kultura pisania Artura Daniela Liskowackiego
    The Culture of Writing by Artur Daniel Liskowacki
    Autorzy:
    Kołodziejek, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2032407.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    the writer’s language
    the culture of language
    the ethics of words
    język pisarza
    kultura języka
    etyka słowa
    Opis:
    Artykuł jest językoznawczą refleksją nad literacką polszczyzną Artura Daniela Liskowackiego. Autorka analizuje język utworów z perspektywy kanonów kultury języka, reguł normatywnych, komunikacyjnych i etycznych. Wskazuje na językową inwencyjność pisarza, walory artystyczne jego tekstów, umiejętne balansowanie na pograniczu powagi i humoru, a także podstawy etyczne rządzące jego estetycznymi wyborami.
    The article is a linguistic reflection on the literary Polish language of Artur Daniel Liskowacki. The author analyses the language of the works from the perspective of the canons of language culture, normative, communicative and ethical rules. He points out the linguistic inventiveness of the writer, the artistic qualities of his texts, his skilful balancing between seriousness and humour, as well as the ethical foundations governing his aesthetic choices.
    Źródło:
    Autobiografia Literatura Kultura Media; 2021, 17; 77-86
    2353-8694
    2719-4361
    Pojawia się w:
    Autobiografia Literatura Kultura Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak mówił Cyprian Norwid? W poszukiwaniu głosu poety
    How did Cyprian Norwid speak? In search of the poet’s voice
    Autorzy:
    Kozłowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233736.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    fonetyka
    wymowa
    idiolekt Cypriana
    język pisarza
    życiorys językowy
    phonetics
    pronunciation
    Cyprian Norwid’s idiolect
    writer’s language
    linguistic biography
    Opis:
    Artykuł omawia te elementy fonetyki Cypriana Norwida, które udało się zrekonstruować na podstawie graficznych cech jego rękopisów, a także na podstawie informacji o życiorysie językowym poety, przede wszystkim o czasie jego życia oraz mazowieckim pochodzeniu. Na wymowę Norwida składały się prawdopodobnie następujące cechy charakterystyczne dla polszczyzny XIX wieku: obecność samogłosek pochylonych é i ó, synchroniczna wymowa i inna niż dziś dystrybucja nosówek, przedniojęzykowa artykulacja ł, dźwięczność h, synchroniczna realizacja spółgłosek zmiękczonych wargowych, brak wyrównania dźwięczności w grupach typu kw, sw, św, cw, ćw, tw, chw oraz szerszy od współczesnego zakres proparoksytonezy. Do obecnych w idiolekcie Norwida mazowizmów brzmieniowych należały natomiast: formy bez przegłosu, stosowanie połączeń kie, gie w miejsce ogólnopolskich ke, ge oraz ubezdźwięczniająca fonetyka międzywyrazowa. Z kolei z wpływami kresowymi można powiązać częstsze niż w polszczyźnie ogólnej stosowanie o zamiast ó, jak również zastępowanie spółgłosek twardych miękkimi. Zaprezentowany obraz tworzą własności, które autor Vade-mecum dzielił z innymi użytkownikami polszczyzny swojego czasu i środowiska. O ściśle indywidualnych cechach jego wymowy, a także o charakterystycznych dla niego zachowaniach parajęzykowych można wnioskować jedynie pośrednio, odwołując się do relacji osób, które miały z nim kontakt. Z przeglądu takich świadectw wyłania się wizerunek rozmówcy obdarzonego pięknym tembrem głosu, posługującego się wyrazistą intonacją i gestami trafnie zespolonym z wypowiedzią.
    This article discusses those elements of Cyprian Norwid’s pronunciation that could be reconstructed on the basis of the graphic features of his manuscripts, as well as on the basis of information about the poet’s linguistic biography, especially about the period of his lifetime and his Masovian origin. Norwid’s pronunciation probably had the following features characteristic of 19th-century Polish: the presence of the raised vowels é and ó, the synchronic pronunciation and different distribution of nasal sounds than today, the fronting of ł, the sonority of h, the synchronic realisation of palatalised labial consonants, the lack of alignment of sonority in clusters such as kw, sw, św, cw, ćw, tw, chw, and a wider distribution of proparoxytone stress than today. On the other hand, the Masovian influences in Norwid’s idiolect included: forms without apophony, the use of kie, gie in place of standard Polish ke, ge, and devoicing at the word boundaries. Furthermore, the Eastern Borderlands influence can be attributed to the more frequent use of o instead of ó, as well as the replacement of hard consonants with soft time, living in that environment. Strictly individual features of his pronunciation as well as para-linguistic behaviour characteristic of him can only be inferred indirectly by referring to the accounts of people who had contact with him. From a review of such testimonies, an image emerges of an interlocutor endowed with a beautiful timbre of voice, using expressive intonation and gestures aptly combined with speech.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2023, 41; 29-44
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Językowy obraz dzieciństwa Tomaszka Niechcica w świecie przedstawionym Nocy i dni Marii Dąbrowskiej
    The linguistic image of Tomaszek Niechcic’s childhood in the fictional universe of the novel Noce i dnie [Nights and days] by Maria Dąbrowska
    Autorzy:
    Słoboda, Jolanat
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591661.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    writer’s idiolect
    language of descriptions
    vocabulary
    idiolekt pisarza
    język opisów
    słownictwo
    Opis:
    Noce i dnie Marii Dąbrowskiej w pisują się w nurt tradycji powieści realistycznych XIX wieku. Najważniejszymi elementami świata przedstawionego są w niej bogate opisy życia rodziny Niechciców. Celem rozważań w artykule jest analiza językowej kreacji dzieciństwa Tomaszka, najmłodszego dziecka Barbary i Bogumiła Niechciców, ukazana w podziale semantycznym: wygląd zewnętrzny, usposobienie i zachowanie, relacje zachodzące między synem a rodzicami. W językowej kreacji świata Tomaszka dominuje rzeczowa i uprawdopodobniona relacja. W opisie wyglądu zewnętrznego brak szczegółowych opisów na rzecz niezbędnych do nakreślenia prezentacji bohatera epitetów określających kształty, kolory, które nie konotują treści naddanych. Autorka kreśli ogólne, wybrane cechy wyglądu bohatera, wprowadza nieliczne epitety, które służą odmalowaniu istotnych szczegółów wyglądu zewnętrznego chłopca. Realistyczny sposób opisu usposobienia i zachowań chłopca pozbawiony jest poetyckich porównań i symbolicznych odwołań. Dąbrowska charakteryzuje swojego bohatera z różnych perspektyw badawczych, najczęściej w formie relacji narratora na temat myśli i spostrzeżeń rodziców. W opisach relacji zachodzących między synem i rodzicami użycie formy dialogu ujawnia w sposób niezwykle żywy i obrazowy emocje Bogumiła i Barbary. W językowej kreacji Tomaszka Dąbrowska nie rezygnuje w sposobie narracji z pewnego świadomego subiektywizmu. Często stosuje metodę pośredniego obserwatora, którym najczęściej jest Barbara, rzadziej Bogumił. Pisarka niepostrzeżenie przechodzi z toku narracji autorskiej do mowy pozornie zależnej, nasycając tekst ciepłem subiektywnego wzruszenia.
    The novel Noce i dnie by Maria Dąbrowska belongs to the tradition of the 19th century realist novels. The most significant elements of its fictional universe are the extensive descriptions of the Niechcic family life. The purpose of this article is to analyse the linguistic creation of childhood of Tomaszek, the youngest child of Barbara and Bogumił Niechcic, in three semantic aspects: 1) his physical appearance, 2) his character and behaviour, 3) the son-parents relationship. The dominant factor in the linguistic creation of the Tomaszek’s world is a matter-of-fact, account, made plausible. The picture of his physical appearance lacks detailed descriptions, instead, it contains the epithets necessary to portrait him, describing shapes and colours which do not connote any surplus content. The author sketches the general, selected features of the boy’s appearance, introducing only few epithets depicting its significant details. The realistic way of depicting the boy’s character and behaviour is devoid of any poetic comparisons or symbolic references. Dąbrowska characterizes the boy from various descriptive perspectives, most frequently in the form of the narrator’s account of his parents’ thoughts and perceptions. The form of dialogue used in the descriptions of the son-parents relationship reveals the emotions of Bogumił and Barbara in a remarkably vivid and lively way. In the linguistic creation of Tomaszek Dąbrowska doesn’t avoid a hint of conscious subjectivism in the narration. She often adopts a perspective of an indirect observer – often Barbara, more rarely Bogumił. The writer smoothly shifts from the author’s narrative to a free indirect speech, imbuing the text with a warmth of subjective affection.
    Źródło:
    Studia Językoznawcze; 2017, 16; 221-235
    1730-4180
    2353-3161
    Pojawia się w:
    Studia Językoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies