Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "język osobniczy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Idiolekt Jana Drewnickiego – analiza wybranych cech językowych
Personal Idiolect Language of Jan Drevnitski – Analysis of Selected Idiolectal Features
Індывідуальная мова Яна Драўніцкага – аналіз асобных ідыялектных асаблівасцей
Autorzy:
Żebrowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222651.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Jan Drevnitski
personal language
idiolect
Kutski
Belarusian dialect
identity
Jan Drewnicki
język osobniczy
idiolekt
Kućki
gwara białoruska
tożsamość
Ян Драўніцкі
індывідуальная мова
ідыялект
Куцькі
беларуская гаворка
тоеснасць
Opis:
Celem artykułu jest analiza idiolektu (języka osobniczego) Jana Drewnickiego – znanego białoruskiego krajoznawcy, folklorysty, pedagoga i mieszkańca z miejscowości Kućki (rejon miadziolski, obwód miński na Białorusi). Wywiady, których fragmenty zostały zaprezentowane w artykule, były zbierane na przestrzeni ośmiu lat (2010–2018), notowałam również swobodne dyskusje z rozmówcą i jego przemyślenia. Pozwoliło to przedstawić tożsamościową sylwetkę krajoznawcy oraz charakterystykę jego języka osobniczego. Wśród wybranych aspektów idiolektalnych znalazły się elementy fonetyczne, leksykalne, słowotwórcze, morfologiczne i składniowe. Analizowane fragmenty wywiadów zamieszczone w tekście prezentują: 1) charakterystyczną artykulację, akcent i intonację; 2) bogatą leksykę: oprócz białoruskiego języka literackiego, którym na co dzień posługuje się Drewnicki, w jego mowie występują wyrazy gwarowe, potoczne, zapożyczenia z języka polskiego czy rosyjskiego; 3) osobliwości słowotwórcze; 4) ciekawe formy gramatyczne, właściwe dla gwary miejscowej oraz 5) swoistą składnię. Każdy z wymienionych elementów przyczynia się do powstania indywidualnego, niepowtarzalnego języka i stylu, przez które przejawia się osobowość człowieka.
The main purpose of the article is to analyse the personal language (idiolect) of Jan Drevnitski - a well-known Belarusian ethnographer, folklorist, great educator and human being from the village of Kutski ( Myadzel district, Minsk region in Belarus). The interviews, fragments of which are presented in the article, were collected over a period of 8 years (2010–2018), I also noted down free discussions with the interlocutor and his thoughts. This made it possible both to present the identity profile of the ethnographer and to characterise his personal language. Among the selected idiolectal aspects were phonetic, lexical, word-forming, morphological and syntactic elements. The analysed interview fragments included in the text present: 1) characteristic articulation, accent and intonation; 2) rich vocabulary: in addition to the Belarusian literary language that Drevnitski used every day, his speech contains dialect words, colloquial words, borrowings from Polish or Russian; 3) word-form peculiarities; 4) interesting grammatical forms, characteristic of the local dialect; 5) specific syntax. Each of the aforementioned elements contributes to an individual, unique language and style, through which a person's personality manifests itself.
Галоўнай мэтай артыкула з’яўляецца аналіз індывідуальнай мовы (ідыялекту) Яна Драўніцкага – вядомага беларускага краязнаўцы, фалькларыста, выдатнага педагога і цудоўнага чалавека з вёскі Куцькі (Мядзельскі раён, Мінская вобласць, Беларусь). Інтэрв’ю, фрагменты якіх прадстаўлены ў артыкуле, я збірала на працягу васьмі гадоў (2010–2018); акрамя таго запісвала дыскусіі з суразмоўцам на вольную тэму і яго думкі. Гэта дазволіла прадставіць тоеснасную постаць краязнаўцы, а таксама асаблівасці яго індывідуальнай мовы. Сярод адначаных ідыялектных аспектаў вылучаюцца фанетычныя, лексічныя, словаўтваральныя, марфалагічныя і сінтаксічныя элементы. Прааналізаваныя ўрыўкі прадстаўляюць: 1) характэрную артыкуляцыю, акцэнт і інтанацыю; 2) багатую лексіку: акрамя беларускай літаратурнай мовы, якой Драўніцкі паслугоўваўся штодзённа, у яго маўленні сустракаюцца дыялектныя і прастамоўныя словы, а таксама запазычанні з польскай ці рускай моў; 3) словаўтваральныя асаблівасці; 4) цікавыя граматычныя формы, уласцівыя мясцоваму дыялекту; 5) спецыфічны сінтаксіс. Кожны з вышэйназваных элементаў садзейнічае стварэнню індывідуальнай, непаўторнай мовы і стылю, праз якія праяўляецца чалавечая асоба.
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2022, 16; 237-259
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Komborni do Gręboszowa. Stanisław Pigoń i Jakub Bojko
From Kombornia to Gręboszów. Stanisław Pigoń and Jakub Bojko
Autorzy:
Koziara, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433537.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Stanisław Pigoń
Jakub Bojko
sylwetka twórcza
warsztat pisarski
pamiętnikarstwo
parantele
język osobniczy (idiolekt)
artistic profile
research technique
diary writing
individual language (idiolect)
literary connections
Opis:
Artykuł jest próbą zgłoszenia kilku uwag i dopowiedzeń do istniejącego stanu wiedzy na temat sylwetki twórczej oraz tajników warsztatu pisarskiego i badawczego Stanisława Pigonia. Zasadniczy zamysł opracowania skupia się na zarysowym ukazaniu pewnych linii powinowactw piśmiennictwa autora Z Komborni w świat z o całe pokolenie starszym pisarzem i trybunem ludowym, Jakubem Bojką, rodem z małopolskiej wsi Gręboszów. Wychodząc od mniej lub bardziej eksplicytnie zawartych danych w pismach Stanisława Pigonia, polem obserwacji owych paralel twórczych autor artykułu uczynił niektóre genologiczne, ideowe oraz formalno-językowe płaszczyzny pisarstwa obydwu postaci. W opinii autora zgromadzone dane oraz wyprowadzone na ich podstawie wnioski mogą stanowić przyczynek tak do lepszego rozpoznania sylwetki i dokonań twórczych wielkiego syna ziemi krośnieńskiej, jak też stanowić zalążek do pilnego i całościowego opracowania idiolektu tak Stanisława Pigonia, jaki i też jego duchowego antenata – Jakuba Bojki.
The paper is an attempt at adding several remarks and comments to what is already known about the artistic profile, as well as writing and research techniques applied by Stanisław Pigoń. Its basic idea is to outline certain literary similarities between the author of Z Komborni w świat and Jakub Bojko, a generation older writer and a man of the people from Gręboszów, a village in the Małopolska region. Starting with more or less explicit data in Stanisław Pigoń’s works, the author of the paper observed some genological, ideological and formal-linguistic levels in terms of those literary parallels in the works of both writers. According to the author, the collected data, as well as conclusions reached on their basis, could prove contributive to a better recognition of Stanisław Pigoń’s artistic profile and achievements. Moreover, it may be a starting point to an urgent and comprehensive study into the idiolects of both Stanisław Pigoń and Jakub Bojko, his spiritual ancestor.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2021, 4, 4; 9-23
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język Jana Pawła II wobec dziedzictwa polskiego stylu biblijnego (na materiale homilii i przemówień do rodaków)
Autorzy:
Koziara, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622467.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
Jan Paweł II
homilia
język osobniczy
polski styl biblijny
Opis:
Artykuł stanowi próbę lingwistycznego opisu niektórych osobniczych (idiolektalnych) właściwości języka i stylu publicznych wystąpień Jana Pawła II. Obiektem analiz autor uczynił język homilii i przemówień Papieża Polaka wygłoszonych w trakcie pielgrzymek do ojczyzny odbytych na przestrzeni lat 1979–1999. Zasadniczy cel opracowania zmierza w kierunku odpowiedzina pytanie o rodzaj i sposoby obecności w tekstach Jana Pawła II tych właściwości językowych, które składają się na typowe wyznaczniki polskiego stylu biblijnego, mającego bogate wzorce oraz wielowiekową tradycję. Analiza pod tym kątem języka papieskich homilii skierowanych do rodaków w sposób jednoznaczny potwierdza obecność w nich wielorakich świadectw nawiązań do szeroko pojętego dziedzictwa polszczyzny biblijnej. Wyrażają się one nie tylko w drodze odwołań do kanonicznego tekstu Pisma Świętego, ale także poprzez pośrednie obszary kultywujące cechy polskiego stylu biblijnego (literatura, język tradycyjnych pieśni religijnych, modlitw i nabożeństw).
Źródło:
Studia Pigoniana; 2020, 3, 3
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O języku Catechismusa Mikołaja Reja (funkcjonowanie przysłówków)
On the language of Catechismus by Mikołaj Rej (functioning of adverbs)
Autorzy:
Kozaryn, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395867.pdf
Data publikacji:
2018-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
diachronic linguistics
religious language
individual language
semantics
językoznawstwo diachroniczne
język religijny
język osobniczy
semantyka
Opis:
Celem niniejszej pracy jest analiza funkcjonowania przysłówków w części Catechismusa Mikołaja Reja. Badaniu poddano 67 leksemów, które użyte zostały w sumie 205 razy (co stanowi zaledwie 2,37% wszystkich tekstowych słów pochodzących z badania Catechismusa) z częstotliwością od 1 do 18, które pokazują, że ten sam przysłówek – w zależności od kontekstu – może spełniać różne funkcje i przyjmować różne odcienie znaczenia. Podkreślić trzeba także to, że religijnego charakteru tego tekstu nie można było rozpoznać, opierając się wyłącznie na przysłówkach wspomnianych w artykule. Z drugiej strony, to czy przysłówki charakteryzujące się najwyższą częstotliwością w analizowanym fragmencie Katechizmu, tj. iście (użyte 18 razy), ustawicznie (16 razy), snadnie (15 razy) i zawżdy (11 razy), pojawiłyby się też i miałyby największą liczbę zastosowań w innych tekstach o charakterze religijnym, wymaga podjęcia dodatkowych badań.
The aim of this paper is to analyse the functioning of adverbs in a part of Catechismus by Mikołaj Rej. It is a result of examining 67 lexemes used in total 205 times (which represents merely 2.37% of all the textual words of the examined excerpt from Catechismus). The frequency ranged between 1 and 18 which is evidence that, depending on the context, the same adverb may perform different functions and assume various meanings. Equally noteworthy is the fact that the religious character of the text could not have been recognised only on the basis of the adverbs mentioned in the paper. On the other hand, it is impossible to decide whether the most frequently used adverbs in the excerpt of Catechismus under analysis, i.e. iście [indeed] (used 18 times), ustawicznie [continuously] (16 times), snadnie [easily] (15 times) and zawżdy [always] (11 times), would have had the biggest number of occurrences in other texts of religious character without additional studies.
Źródło:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2018, 35-36; 45-54
2082-9825
2450-0259
Pojawia się w:
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Mówienie o sobie" w Piotra Zaremby wspomnieniach prezydenta Szczecina
"Talking about oneself" in Piotr Zarembas memories of the Szczecin city mayor
Autorzy:
Kozaryn, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369813.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
językoznawstwo
język osobniczy
fleksja
składnia
linguistics
individual language
inflection
syntax
Opis:
Artykuł dotyczy wybranych sposobów „mówienia o sobie”, rozumianego jako sposoby wyrażania przez mówiącego stanów przez siebie doznawanych, głoszonych przez siebie sądów, przekonań, swej woli, w Piotra Zaremby części piątej Wspomnień prezydenta Szczecina: 1949 – rok stabilizacji. Przeprowadzone rozważania, w kontekście języka osobniczego, pozwoliły na stwierdzenie, że język pierwszego prezydenta Szczecina jest aktualizacją polskiego języka ogólnego typową dla ludzi wykształconych przed wojną, dla których język był wartością, którzy zdawali sobie sprawę z jego roli i siły jako elementu kreującego rzeczywistość. Nie ma jednak podstaw do uznania, że Piotr Zaremba był jednostkę wybitną w tym względzie.
The article discusses selected methods of "talking about oneself", understood as the methods of expressing by the speaker of the experienced states, beliefs and his intentions in the fifth part of Piotr Zaremba's Memories of the Szczecin City Mayor: 1949 – the Stabilization Year. The discussion, in the context of individual language, made it possible to conclude that the language of the first Szczecin mayor is the actualization of the general Polish language typical for educated people before the war, for whom their language was a value, who realised the role and the power of language as an element creating the reality. Nevertheless, there are no grounds for considering Piotr Zaremba as an outstanding individual in this respect.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2014, 22/3; 179-188
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy adresatywne w nagłówkach i formułach kończących listy Henryka Sienkiewicza do żon
Expressions to the Addressees in Headlines and Ending Formulas in Henryk Sienkiewicz’s Letters to His Wives
Autorzy:
Mariak, Leonarda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892154.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
stylistyka historyczna
język osobniczy
epistolografia prywatna
ekspresja językowa
leksyka
historical stylistic
individual language
private epistolography
linguistic expression
lexis
Opis:
The article contains an analysis of linguistic and stylistic distinguishing marks of headlines and ending formulas in Henryk Sienkiewicz’s letters to his wives. Particularly, the main subject of this research are expressions to the addressees and other ways of addressing the receivers of this correspondence. The material excerpt covers over 600 letters written during almost 40 years. The dominant of the collected material is expressively characterised vocabulary and names. The most important expression indexes are e.g. diminutive vocabulary, neologisms comparative and superlative adjectives as well as metaphors, epithets and borrowed vocabulary. During the research some significant features of Henryk Sienkiewicz’s writing style and his preferences in the ways of addressing and describing his wives have been indicated.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 6; 155-164
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z frazeologii Jarosława Iwaszkiewicza: jeść, aż za uszami trzeszczy i inne związki wyrazowe spowodowane interferencją
From Jarosław Iwaszkiewicz’s fraseology: jeść, aż za uszami trzeszczy and other expressions resulting from interference
Autorzy:
Gałecki, Zygmunt
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850746.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Jarosław Iwaszkiewicz
vocabulary and fraseology
idiolect
Polish-Ukrainian-Russian interferences
język osobniczy
słownictwo i frazeologia
interferencje polsko-ukraińsko-rosyjskie
Opis:
W artykule autor wyjaśnia genezę regionalnego, wschodniokresowego zwrotu jeść aż za uszami trzeszczy «jeść łapczywie, z apetytem», któremu w języku ogólnopolskim odpowiada forma jeść aż się uszy trzęsą. W języku osobniczym J. Iwaszkiewicza jeść aż za uszami trzeszczy tłumaczy się geografi cznym pochodzeniem autora oraz tradycją literacką. Ten, jak i inne przykłady osobliwego słownictwa i frazeologii w języku J. Iwaszkiewicza wynikają z kontaktu językowego polskiego z ukraińskim i rosyjskim.
In his article the author explains the origin of the regional expression from the Eastern Borderlands ‘jeść aż za uszami trzeszczy’ «to eat greedily; have a big appetite» which has a literary equivalent ‘jeść aż się uszy trzęsą.’ In J. Iwaszkiewicz’s idiolect ‘jeść aż za uszami trzeszczy’ is attributed to the author’s geographical descent and a literary tradition. The expression in question and other examples of J. Iwaszkiewicz’s specifi c vocabulary and fraseology stem from the contact between the Polish, the Ukrainian and the Russian languages.
Źródło:
Facta Simonidis; 2009, 2, 1; 221-229
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Indywidualne warianty comparatora w twórczości Jana Parandowskiego
Individual Variants of the Comparative in the Writing of Jan Parandowski
Autorzy:
Joka, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127772.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
stylistyka
język osobniczy
porównania
stylistic
specific language
comparisons
Opis:
The study on the scheme of comparison according to Frantisek Cermak in the writing of Jan Parandowski has shown that there are some non-typical, variants of the comparative that are not found in dictionaries. They have been classified as the following eight groups: descriptive, etymologically linked with comparison, integrated with relative, containing “no” negation, as verbs of speech, as verbs of expression, as verbs pointing to the change of state, and obligatory conjunctives introducing subordinate clauses. The original variants of the comparative as new means of expression have become a distinct feature of Jan Parandowski's style.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 49-50, 6; 145-158
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies