Temat: język legislacji - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: THE RECIPIENTS OF POLISH, GREEK AND CYPRIOT LEGAL NORMS. LINGUISTIC EXPONENTS
ODBIORCY PRAW POLSKICH, GRECKICH I CYPRYJSKICH. WYKŁADNIKI JĘZYKOWE
Autorzy:: GORTYCH-MICHALAK, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/920585.pdf
Data publikacji:: 2016-11-05
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: język prawny
język legislacji
analiza porównawcza języków prawnych
przepis prawny
norma prawna
językoznawcze aspekty praw
legal language
language of the law
language of legislation
comparative analysis of legal languages
legal clauses
legal norms
legal rules
linguistic phenomena of the law
Opis:: The paper is dedicated to highlighting and indicating linguistic exponents used for needs to express the recipients of legal rules, which are present in Polish, Greek and Cypriot normative acts. The thesis of the investigation is the suspicion of designation or denotation or different relations existing between linguistic exponents referring to the recipients of legal rules and the real recipients of legal rules. Before the empirical investigations are conducted, some characteristics of legal language (statutory language) are given. The statutory language is understood as the language used express and to formulate legal rules. Thus, language of legal rules is an abstract creation as it is the interpreted form of the statutory language. Then a typical legal rule might be seen as an utterance saying: “X (in the circumstances Y) does Z”. The statutory language has a specific character and function, which is to express and to verbalize legal rules, thus considering the typology of legal rules, which is division into general legal rules (lex generalis) and specific legal rules (lex specialis), the linguistic exponents of these rules are presented. They are derived from Polish, Greek and Cypriot normative acts, more specifically, they form the laws. The next step of the investigation is to present the linguistic exponents used to specify the recipients of legal rules. The presentation is based on the relations of designation or denotation or different and the analysed linguistic exponents are given in confrontational aspect. The summaries and conclusions of the whole investigation are discussed in the final remarks of the paper. The final step of the investigation is to propose where and how the results of the performed investigations might be used as the applied linguistic, legal translatology especially seems the appropriate applicable field.
Celem artykułu jest wyodrębnienie i wskazanie językowych wykładników służących określeniu odbiorców norm prawnych, jakie występują w tekstach polskich, greckich i cypryjskich aktów normatywnych. Stawianą w analizie tezą jest twierdzenie, że występujące w badanych tekstach wykładniki językowe wskazujące adresata normy prawnej, są w relacji denotacji lub desygnacji lub innej do rzeczywistego odbiorcy norm prawnych (bezpośredniego i pośredniego). Punktem wyjścia do dalszych badań jest krótka charakterystyka języka prawnego (język tekstów aktów normatywnych), który jest środkiem wyrazu normy prawnej. Język norm prawnych jest zaś tworem abstrakcyjnym, ponieważ jest interpretowany z języka prawnego. Norma prawna może być sprowadzona do wyrażenia „X (w okolicznościach Y) czyni Z”. Uwzględniając jednak specyfikę języka prawnego i jego roli, w oparciu o podział norm prawnych na normy ogólne (lex generalis) i normy szczególne (lex specialis), wskazano ich wykładniki językowe obecne w polskich, greckich i cypryjskich tekstach aktów normatywnych. W kolejnym etapie badań, z analizowanych tekstów, wyekscerpowano wykładniki językowe będące w relacji desygnacji lub denotacji lub innej w stosunku do odbiorcy normy prawnej i zestawiono je w ujęciu porównawczym. Ostatnim etapem badań jest wskazanie obszarów zastosowania osiągniętych wyników badań, szczególności w obszarze językoznawstwa stosowanego, a dokładnie na obszarze translatologii prawniczej. Podsumowanie badań i wnioski badawcze zostały zawarte w ostatniej części artykułu. W ostatniej części artykułu dyskutowane są możliwe obszary zastosowania wyników badań.
Źródło:: Comparative Legilinguistics; 2014, 19, 1; 7-26
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:: Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Katafatyczny kod prawa
Cataphatic code of law
Autorzy:: Nowak-Far, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/693460.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: cathaphacity of law
legislation
policy of law
legislative modelling
legislative techniques
legal language
heuristics
katafatyczność
jakość legislacji
prawodawstwo
język prawa
heurystyka
Opis:: ‘Understandability’ or ‘simplicity’ of law are plausible terms which should not be used in a more rigorous assessment of the quality of any legal regulation due to the fact that they are rather intuitive. Instead, another qualifier, namely cataphacity, should be used. Cataphacity denotes a recourse to a legal code which effectively lowers transactional costs normally associated with the decoding of legal norms from legislative provisions borne by those to whom these norms are primarily addressed. Thus, cataphatic legislative practice requires that the level of cataphacity (or, alternatively, the threshold of cataphacity) and the cognitive competence of primary users of a given piece of law be adequately matched with each other. This match also implies a prior identification of the relevant pragmatic model within which legal norms are to intervene. As a result, cataphacity is a gradable variable which is dependent on the level of aspiration of law-makers and their own judgment of legal cognitive abilities of those to whom the law pertains. High cataphatic thresholds create significant cognitive barriers, whereas low ones make law accessible, since law is then expressed in a simple, plain and, therefore, widely understandable language. However, low cataphatic thresholds are rarely associated with good legislative practices. The very substance of regulation may be complex. So may be the pragmatic model of legislation. Also, the existing framework of legal norms may require quite a high degree of regulatory rigidity, also in terms of semantics and syntax used in legislative codes. Moreover, circumstances ofregulation may be such that they require of law-makers adoption of a more active approach where they would have to make a recourse to the authoritative nature of a legal language capable of inducing a desired level of cataphacity (i.e. to impel a certain level of cognitive competence). Suchan activity would then result in the reduction of impact of natural rules of communication in law compliance and law enforcement settings.
„Zrozumiałość” czy „prostota” prawa nie są w pełni przydatnymi kategoriami naukowej oceny jakości prawa. Są one bowiem określeniami intuicyjnymi. Lepiej jest w tym zakresie używać innej kategorii: badać, czy prawo jest „katafatyczne”. Katafatyczność jest osiągana poprzez takie metody legislacji (kodowania tekstów prawnych), które skutecznie obniżają transakcyjny koszt dekodowania z nich norm prawnych przez bezpośrednich adresatów właśnie tych norm. Prawidłowe techniki w tym zakresie powinny zapewnić dostosowanie poziomu katafatyczności (innymi słowy, wyznaczenia jej progu) do kognicyjnych kompetencji pierwszorzędnych użytkowników danej regulacji prawnej. Takie podejście implikuje konieczność uprzedniej identyfikacji właściwego modelu pragmatycznego, w ramach którego dane normy prawne zawarte w regulacji mają funkcję interwencyjną. Katafatyczność jest zmienną stopniowalną, zależną od poziomu aspiracji prawodawcy oraz od jego własnego osądu dotyczącego odnoszących się do prawa kompetencji kognicyjnych tych podmiotów, których owo prawo dotyczy. Wysoki próg katafatyczności (czyli niski jej poziom) stwarza poważne bariery kognicyjne. Ich obniżenie następuje wtedy, gdy prawo posługuje się konstrukcjami prostymi, nieskomplikowanymi, formułowanymi prostym językiem. Niski próg katafatyczności nie powinien być zawsze traktowany jako wyznacznik dobrej regulacji prawnej. Skomplikowanie samej materii regulacyjnej, jak również modelu pragmatycznego, który miałby być jej kanwą, może wręcz wykluczać prostotę regulacji. Poziom skomplikowania kodu prawnego zawyża także to, że nowe regulacje muszą zachowywać takie reguły składniowe i semantyczne, które pozwalają na zachowanie ich kompatybilności z regulacjami zastanymi w systemie prawa. Okoliczności regulacji mogą także decydować o tym, że wręcz celowe będzie wykorzystanie przez prawodawcę autorytatywnej natury języka prawnego, który ma zdolność indukowania określonego poziomu katafatycznośći (tj. wymuszenia określonego poziomu kompetencji kognicyjnej adresatów). Tego rodzaju uwarunkowania i działania redukują wpływ naturalnych reguł komunikacji w procesie stosowania prawa.
Źródło:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 3; 5-21
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:: Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "język legislacji" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język