Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "izolaty PVY" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Przenoszenie różnych genetycznie izolatów wirusa Y ziemniaka przez mszyce i podatność chwastów na infekcję wirusem
Aphid transmissibility of genetically different isolates of Potato virus Y and susceptibility of weeds to virus infection
Autorzy:
Kaliciak, Agnieszka
Syller, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42810830.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
chwasty
ELISA
efektywność przenoszenia
IC-RT-PCR
izolaty
Myzus persicae
PVY
isolates
transmission efficiency
weeds
Opis:
Wirus Y ziemniaka (PVY) jest ważnym gospodarczo patogenem atakującym uprawy ziemniaka, tytoniu i papryki. Wirus przenoszony jest w sposób nietrwały przez mszyce, głównie przez Myzus persicae. Do efektywnego przeniesienia wirusa z rośliny chorej na zdrową wystarcza krótki (< 1 min.) czas żerowania owada na roślinie. Od ponad 20 lat stwierdza się szybkie rozprzestrzenianie nowych, bardziej infekcyjnych wariantów PVY, najczęściej klasyfikowanych w podgrupach PVYNTN i PVYNW szczepu PVYN. Dynamiczne szerzenie się nowych wariantów genetycznych PVY może wskazywać, że efektywnie współdziałają one z wektorami wirusa. W prowadzonych w Młochowie badaniach nad przenoszeniem przez M. persicae 12 izolatów PVY na rośliny Nicotiana tabacum, Physalis floridana i Solanum nigrum zastosowano krótki i długi czas żeru nabycia wirusa na roślinach stanowiących źródła wirusa. Wykazano, że izolaty PVYNTN i PVYNW były przenoszone istotnie efektywniej, niż znane od dawna, standardowe izolaty PVYN i PVY0. Stwierdzono ponadto, że mszyce nadspodziewanie efektywnie przenosiły niektóre izolaty po długotrwałym (3 dni) żerowaniu na roślinach źródłowych. Stopień porażenia inokulowanych roślin zależał także od ich gatunku. Zróżnicowanie genetyczne w obrębie populacji PVY nie może pozostawać bez wpływu na zdolność współdziałania wirusa z roślinami-gospodarzami, a w konsekwencji na zakres gospodarzy wirusa. Gospodarzami PVY, oprócz roślin uprawnych, są niektóre gatunki roślin dziko żyjących. Porażone chwasty mogą pełnić rolę naturalnego rezerwuaru wirusa i stanowić źródło infekcji pierwotnej. Zidentyfikowano trzech nowych, naturalnych gospodarzy PVY wśród chwastów powszechnie występujących w Polsce. Są to: bodziszek drobny i iglica pospolita (Bodziszkowate) oraz jasnota purpurowa (Jasnotowate). Potwierdzono ponadto wcześniejsze doniesienie z Grecji, że gospodarzem PVY jest sałata kompasowa (Astrowate), chwast popularny również w warunkach naszego kraju.
Potato Virus Y (PVY) is one of the most economically important pathogens attacking solanaceous crops. PVY is non-persistently transmitted by aphids, and its principal vector is Myzus persicae. Aphids efficiently acquire the virus during short (< 1min) feeding probes made by aphids in the epidermal leaf tissue. In the last 20 years, the increasing spread of new, more infective PVY variants has been reported. Novel virus variants have been classified into subgroups PVYNTN and PVYNW within the standard PVYN strain. The dynamic spread of novel genetic variants of PVY may indicate that they have evolved active forms of interaction with aphid vectors. The studies carried out in Młochów on aphid transmissibility of 12 PVY isolates included timed acquisition experiments in which apterous aphids were placed on PVY-infected leaves for a short (10-min.) or long (72-h) acquisition access period (AAP). Nicotiana tabacum var. Samsun, Physalis floridana and Solanum nigrum were applied as assay plants. Transmissibility by M. persicae of PVYNTN and PVYNW isolates was found to be evidently higher than that of the isolates representing the standard PVYN and PVY0 strains. Surprisingly high transmission rates of some isolates acquired by aphids during a 3-day AAP were recorded. Aphid transmissibility of PVY was also shown to depend on the species of an assay plant. The genetic variability within PVY population must affect the interactions of the virus with its host plant and, in consequence, modify virus host range. The natural host range of PVY includes crop plants as well as solanaceous and non-solanaceous arable weeds. PVY-infected weeds can play a role as the natural reservoir of virus and the source of primary infection. Three new natural hosts of PVY have been found among arable weeds, commonly occurring in Poland: Geranium pusillum and Erodium cicutarium (Geraniaceae each), and Lamium purpureum (Lamiaceae). A recent report from Greece that Lactuca serriola (Asteraceae) is a natural host for PVY, has also been confirmed.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 253; 285-295
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zróżnicowanie reakcji odpornościowej wybranych odmian tytoniu (Nicotiana tabacum) w zależności od użytego izolatu wirusa Y ziemniaka (PVY)
Diversification of resistance response of selected tobacco cultivars (Nicotiana tabacum) depending on the used potato virus Y isolates
Autorzy:
Depta, Anna
Doroszewska, Teresa
Czubacka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147936.pdf
Data publikacji:
2020-09
Wydawca:
Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
izolaty PVY
gen va
tolerancja
PVY isolates
va gene
tolerance
Opis:
Wirus Y ziemniaka (Potato virus Y, PVY) powoduje brunatną nekrozę nerwów liści tytoniu. W obrębie gatunku Nicotiana tabacum odporność na PVY warunkowana jest pojedynczym recesywnym genem va powstałym w wyniku delecji w genie podatności Va. Odporność tę posiada wiele odmian uprawnych tytoniu, jednak może być ona przełamywana przez zjadliwe izolaty PVY, dlatego konieczne jest poszukiwanie nowych źródeł odporności lub łączenie czynników odporności już poznanych. Celem pracy była identyfikacja odmian mających odporność typu va oraz ocena jej skuteczności wobec czterech izolatów PVY, a także poszukiwanie nowych czynników odporności. Przebadano odporność 25 odmian tytoniu poprzez wykonanie testów biologicznych metodą inokulacji izolatami PVY w warunkach szklarniowych oraz zastosowanie testu DAS-ELISA w celu potwierdzenia obecności wirusa w inokulowanych roślinach. Identyfikację genu va prowadzono metodą PCR poprzez amplifikację dwóch markerów genu podatności Va. W odmianach posiadających gen odporności va nie dochodziło do amplifikacji produktów. Najwyższą odpornością charakteryzowała się odmiana VAM, która nie została porażona słabszymi izolatami, chociaż izolaty silne spowodowały nekrozę nerwów. Niższą odpornością cechowało się 6 odmian, które nie wykazały objawów chorobowych po zastosowaniu izolatu słabego. Pozostałe odmiany posiadające czynnik typu va zostały porażone przez wszystkie izolaty. Kolejnych pięć odmian, posiadających gen podatności Va, wykazało objawy tolerancji na zakażenie użytymi izolatami PVY. Odmiana Węgierski Ogrodowy, pomimo obecności genu podatności (Va), nie została porażona przez izolat słaby.
Potato virus Y (PVY) causes tobacco veinal necrosis. It be-longs to the group of ten most dangerous plant viruses respon-sible for large economic losses. Within the species Nicotiana tabacum, the resistance to this virus is conditioned by the single recessive va gene resulting from a deletion in the susceptibility Va gene. Many tobacco cultivars have this resistance, including VAM, Wiślica and Virginia SCR (V. SCR). However, their resist-ance is overcome by the virulent PVY isolates, so it is necessary to search for new sources of resistance or combine ones already known. The aim of the study was to identify cultivars with va resist-ance, and to assess its effectiveness depending on the used PVY isolate. Research also included the search for new resistance fac-tors within Nicotiana tabacum cultivars. Twenty five tobacco cultivars were tested for resistance to PVY in biological tests by artificial inoculation under greenhouse conditions. Four virus iso-lates with different levels of virulence were used for the studies. After four weeks, disease symptoms were observed, and DAS-ELISA tests were performed using specific antibodies to confirm the presence of the virus in plants. The tested cultivars showed a different degree of PVY susceptibility depending on the used isolate. The identification of the va gene was carried out by using PCR for amplification of two markers of the length 146 and 402 bp. The presence of amplicons indicated the presence of Va sus-ceptibility gene, while cultivars with the va resistance gene did not amplify the products. The highest resistance was character-istic of cv. VAM which was not infected with isolates IUNG 23 and IUNG 17, defined as weak and medium, although the remain-ing isolates, described as strong (IUNG 22 and IUNG20), caused vein necrosis and the presence of the virus was confirmed in plant tissues by a positive DAS-ELISA test result. Six cultivars that did not show disease symptoms only after applying the weak isolate, had a slightly lower resistance. Other cultivars with va resistance were infected by all used PVY isolates. Another five cultivars, after infection with four isolates, showed symptoms of tolerance, i.e. vein clearing and chlorotic spots of a leaf blade, but they did not have vein necrosis, in spite of that molecular tests confirmed the presence of Va susceptibility gene. Moreover, interesting re-sults were noted for cv. Węgierski Ogrodowy, that, despite the presence of the susceptibility gene, was not infected by weak isolate IUNG23. The last group included susceptible cultivars that reacted with vein necrosis to all used PVY isolates. Since virulent PVY isolates are able to break va resistance, the knowledge of the nature and stability of the resistance of cul-tivars is particularly important, especially within Polish cultivars. In addition, the rising number of necrotic isolates in Poland and in the world, capable of breaking existing sources of resistance, can cause an increased use of tolerant cultivars in tobacco breeding.
Źródło:
Polish Journal of Agronomy; 2020, 42; 3-13
2081-2787
Pojawia się w:
Polish Journal of Agronomy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies