Temat: iron uptake - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Białka uczestniczące w transporcie jonów żelaza(II) w bakteriach gram-ujemnych
Proteins involved in the ferrous ions transport in gram-negative bacteria
Autorzy:: Kierpiec, Karolina
Stokowa-Sołtys, Kamila
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1413209.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:: transport jonów żelaza(II)
bakterie gram-ujemne
Feo
ferrous iron transport
Hmu
hemin uptake protein
ferrous ions transport
gram-negative bacteria
Opis:: Continuous increase in the number of multidrug-resistant strains forces us to look for drugs with completely new mode of action. One of the bacterial property determining the pathogenicity of these microorganisms is their ability to obtain iron. Because in the living environment of these single-celled individuals, its concentration is much lower than this necessary for their growth. For this reason, bacteria created various type of iron aquisition systems, including the Feo system, which mechanism of Fe2+ ion uptake is not fully understood, and protein from the Hmu family belonging to ABC transporters. The Feo transport system is one of the most common systems that is exclusively responsible for importing Fe2+ ions. It consists of three proteins: FeoA, FeoB and FeoC. FeoB is a transmembrane protein that is believed to play a key role in the mechanism of Fe2+ ion uptake. The other two components are cytoplasmic proteins. Both, FeoA and FeoC, are cytoplasmic proteins resembling the construction of transcription regulators. ABC transporters play an equally important role in maintaining iron homeostasis. These include proteins from Hmu family. HmuUV complex catalyses the import of these ions in hem iron form. The structure of this complex consists of TMD dimer (HmuU) and NBD dimer (HmuV). The HmuU is considered to be a permease - just like the FeoB described earlier while HmuV is the ATP binding protein.
Źródło:: Wiadomości Chemiczne; 2021, 75, 3-4; 375-394
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:: Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: A carryover effect of the chelating agents EDTA and EDDS applied to soils on the uptake of copper and iron by maize in the second year of a pot experiment
Następczy wpływ substancji chelatujących EDTA i EDDS na pobranie miedzi i żelaza przez kukurydzę w drugim roku doświadczenia wazonowego
Autorzy:: Karczewska, A.
Galka, B.
Kocan, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14051.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: biodegradable agent
EDDS agent
chelating agent
ethylene diamine tetra acetic acid
soil
phytoextraction
copper
iron
pot experiment
maize
second year
copper uptake
iron uptake
Opis:: A pot experiment was established in 2006 to examine whether induced phytoextraction can remove copper from soils polluted with emissions from copper smelters. Two soils tested in the experiment were sand and loam in texture, and contained 620 and 510 mg⋅kg-1 Cu, respectively. Maize was used as a testing plant. Two chelating agents: EDTA and biodagradable EDDS were introduced into the soils at the rates of 0.2; 0.5 and 1.0 mmol⋅kg-1 to intensify the process of Cu phytoextraction. The results that have been already published indicated that application of both chelators caused increase in Cu uptake by plants in 2006, although the concentrations of Cu in biomass were far below those required for effective phytoextraction. Additionally, both chelators caused intensive leaching of metals from soils. This paper focuses on the carryover effects observed in the subsequent year, 2007, certainly caused by the application of chelators. EDTA, particularly when applied at the highest rate, caused considerable deterioration of plant growth, reduction of plant yields and increased uptake of Cu by plants grown in both soils. The plants showed unquestionable effects of copper phytotoxicity. In the plots where EDDS was applied, a small decrease in yield was observed in the case of plants grown on sandy soil, whereas in plants grown on loamy soil a significant increase in plant yields and decrease in Cu concentrations in shoot biomass occurred compared with the control plots. Cu and Fe concentrations in plant shoots were positively correlated with each other, and the plants with the highest concentrations of Cu also contained the highest concentrations of Fe. Application of the chelating agents, particularly EDTA, in 2006 caused a long-lasting increase of Cu and Fe solubility in soil, and plant uptake of those elements in 2007 correlated positively with soil concentrations of soluble metal forms, extracted with 1 mol⋅dm-3 NH4NO3 and 0.01 mol⋅dm-3 CaCl2.
W doświadczeniu wazonowym założonym w 2006 r., z zastosowaniem metody indukowanej fitoekstrakcji do usuwania Cu z gleb zanieczyszczonych emisjami hut miedzi, testowano 2 gleby: piaszczystą i gliniastą, zawierające odpowiednio 620 i 510 mg⋅kg-1 miedzi. Rośliną testową była kukurydza. W celu zintensyfikowania fitoekstrakcji w 2006 r. wprowadzono do gleby 3 różne dawki (0,2; 0,5 i 1,0 mmol⋅kg-1) substancji kompleksujących: EDTA i łatwo biodegradowalnego EDDS. Opublikowane już wyniki wskazują, że w 2006 r. oba chelatory spowodowały wzrost pobrania Cu przez kukurydzę, jednak zawartość Cu w biomasie była daleko niższa od wymaganej dla skutecznej fitoekstrakcji. Dodatkowo oba odczynniki spowodowały intensywne wymywanie metali z gleb. W niniejszej pracy przedstawiono następcze efekty zastosowania substancji chelatujących do gleb w kolejnym roku doświadczenia, 2007. Zastosowane środki wpłynęły na plonowanie kukurydzy w roku następnym. EDTA, szczególnie w najwyższej dawce, spowodował na obu glebach pogorszenie wzrostu roślin i zmniejszenie plonu, wzrost koncentracji Cu w biomasie oraz silne objawy toksyczności Cu u kukurydzy. W wariantach z EDDS na glebie piaszczystej stwierdzono nieznaczne obniżenie wielkości plonu kukurydzy, a na glebie pyłowo-gliniastej – wzrost plonu roślin i zmniejszenie koncentracji Cu w częściach nadziemnych w porównaniu z wariantami kontrolnymi. Stężenia Cu i Fe w biomasie wykazywały wzajemną dodatnią korelację, a rośliny w wariantach o najwyższej koncentracji Cu zawierały też najwyższe stężenia Fe w biomasie. Zastosowane w 2006 r. chelatory, szczególnie EDTA, spowodowały długotrwały wzrost rozpuszczalności Cu i Fe w glebie. Pobranie obu pierwiastków z gleby przez rośliny w 2007 r. było dodatnio skorelowane z zawartością w glebie łatwo rozpuszczalnych form tych pierwiastków, ekstrahowanych roztworami 1 mol⋅dm-3 NH4NO3 i 0,01 mol⋅dm-3 CaCl2.
Źródło:: Journal of Elementology; 2009, 14, 4
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Effect of fertilization with Fe chelates on the state of iron nutrition of greenhouse tomato
Wpływ nawożenia chelatowymi formami Fe na stan odżywienia pomidora szklarniowego żelazem
Autorzy:: Chohura, P.
Kolota, E.
Komosa, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16143.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: iron fertilization
iron uptake
chelate
fertilization
iron nutrition state
tomato
greenhouse
iron content
Opis:: A greenhouse experiment aimed at investigating the effect of four chelates, differing in percentage of Fe content and the kind of Fe bonding ligand: Fe 8 Forte (EDTA+ +HEEDTA), Fe 9 Premium (DTPA), Fe 13 Top (EDTA) and Librel Fe DP7 (DTPA), on the state of iron nutrition of Merkury F1 cultivar greenhouse tomato grown traditionally in peat substrate. The second factor was iron content in the growing medium, which was established to reach the following levels: 50, 75 and 100 mg Fe⋅dm-3, while in the control object Fe values ranged 17.9 Fe⋅dm-3 (after peat liming). The experiment was established in a two-factorial design with three replications including four plants cultivated on one plot. The iron content was assayed in plant index parts according to the ASA method. On the basis of the results, significant differences were found in the state of greenhouse tomato nutrition under the influence of the examined iron chelates. The highest content of iron in tomato leaves was determined when chelate Fe 9 Premium (DTPA) was used, which points to the fact that it was the best source of Fe. The lowest iron level was recorded after the application of Fe 13 Top (EDTA). The highest mean Fe content for the years and dates of analyses appeared in leaves of plants cultivated in the growing medium containing 75 mg Fe⋅dm-3. In June, after the plants began to yield, there was a considerable decrease in the Fe content in plant index parts in comparison to the stage of fruit maturation and the end of yielding. The study did not demonstrate any symptoms of phytotoxicity or visible disorders regarding tomato growth and development due to the examined Fe chelates introduced in the doses of 32.1, 57.1 and 82.1 mg Fe⋅dm-3 to the substrate, whose initial Fe concentration after peat liming was on average 17.9 mg Fe⋅dm-3.
W doświadczeniu szklarniowym badano wpływ czterech chelatów, różniących się procentową zawartością żelaza oraz rodzajem ligandu, jakim skompleksowano ten składnik: Fe 8 Forte (EDTA+HEEDTA), Fe 9 Premium (DTPA), Fe 13 Top (EDTA) i Librel Fe DP7 (DTPA), na stan odżywienia żelazem pomidora szklarniowego odmiany Merkury F1 uprawianego metodą tradycyjną w substracie torfowym. Drugim czynnikiem badawczym była zróżnicowana zawartość żelaza w podłożu, którą doprowadzono do wartości: 50, 75 i 100 mg Fe⋅dm-3. Doświadczenie założono w układzie dwuczynnikowym, w trzech powtórzeniach. Na jednym poletku uprawiano 4 rośliny. W częściach wskaźnikowych oznaczano całkowitą zawartość żelaza metodą ASA. Stwierdzono istotne różnice w stanie odżywienia pomidora szklarniowego pod wpływem badanych chelatów żelazowych. Najwyższą zawartość żelaza w liściach pomidora odnotowano, gdy źródłem Fe był chelat Fe 9 Premium (DTPA), a najniższą po zastosowaniu Fe 13 Top (EDTA). Najwyższą średnią zawartość żelaza w liściach uprawianych roślin obliczoną dla lat i terminów analiz stwierdzono, gdy zasobność wynosiła 75 mg Fe⋅dm-3. W czerwcu, po rozpoczęciu plonowania roślin, następował znaczny spadek zawartości żelaza w częściach wskaźnikowych pomidora w porównaniu z pozostałymi terminami analiz. W badaniach nie stwierdzono żadnych objawów fitoksyczności, a także widocznych zaburzeń we wzroście i rozwoju pomidora pod wpływem badanych chelatów żelazowych stosowanych w dawkach 32,1, 57,1 i 82,1 mg Fe⋅dm-3 substratu, którego wyjściowa zasobność po odkwaszeniu torfu wynosiła średnio 17,9 mg Fe⋅dm-3.
Źródło:: Journal of Elementology; 2009, 14, 4
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Effect of weed control operations and tillage simplifications on iron content and uptake with potato tuber yield
Wplyw zabiegow pielegnacyjnych i uproszczenia uprawy na zawartosc i pobranie zelaza z plonem bulw ziemniaka
Autorzy:: Gugala, M
Zarzecka, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/14591.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:: tuber yield
yield
iron content
plant cultivation
tuber
weed control
tillage simplification
uptake
potato
Opis:: Potato tubers obtained from a field experiment carried out in 2002-2004 were used for our analysis. The soil grain-size structure was that of light loamy sand. Two soil tillage systems were compared: conventional (ploughing + fall ploughing + harrowing + cultivating + harrowing) and simplified (reversing ploughing + cultivating). The second factor involved seven weeding methods such as application of the following herbicides: Plateen 41.5 WG, Plateen 41.5 WG + Fusilade Forte 150 EC, Plateen 41.5 WG + Fusilade Forte 150 EC + Atpolan 80 EC, Barox 460 SL, Barox 460 SL + Fusilade Forte 150 EC, Barox 460 SL + Fusilade Forte 150 EC + Atpolan 80 EC. Iron content and uptake with tuber yield significantly depended on the tillage practices and weeding methods as well as the weather conditions over the growing period. Conventionally tilled potato tubers had more iron, 65.80 g⋅kg-1 on average, than the tubers whose cultivation was based on simplified tillage, 64.82 g⋅kg-1 on average. The herbicides applied significantly increased the iron content and its uptake with tuber yield by an average 4.2 and 13.8%, respectively.
Pracę oparto na próbach bulw z doświadczenia polowego przeprowadzonego w latach 2002-2004 na glebie o składzie piasku gliniastego lekkiego. Porównywano dwa sposoby uprawy roli – tradycyjną (orka + orka przedzimowa + bronowanie + kultywatorowanie + bronowanie) i uproszczoną (orka odwrotna + kultywatorowanie) i siedem sposobów pielęgnacji z udziałem herbicydów: Plateen 41,5 WG, Plateen 41,5 WG + Fusilade Forte 150 EC, Plateen 41,5 WG + Fusilade Forte 150 EC + Atpolan 80 EC, Barox 460 SL, Barox 460 SL + Fusilade Forte 150 EC, Barox 460 SL + Fusilade Forte 150 EC + Atpolan 80 EC. Zawartość żelaza i jego pobranie z plonem bulw zależały istotnie od sposobów uprawy i pielęgnacji oraz warunków pogodowych w okresie wegetacji. Więcej żelaza zawierały bulwy ziemniaka z uprawy tradycyjnej – średnio 65,80 g⋅kg-1 w porównaniu z uproszczoną – średnio 64,82 g⋅kg-1. Herbicydy zastosowane w pielęgnacji podwyższały istotnie zawartość żelaza – średnio o 4,2% i jego pobranie z plonem bulw – średnio o 13,8% w porównaniu z obiektem kontrolnym.
Źródło:: Journal of Elementology; 2008, 13, 3
1644-2296
Pojawia się w:: Journal of Elementology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "iron uptake" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język