Temat: inwentarze - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Inwentarze zespołów i zbiorów archiwalnych zatwierdzonych przez Komisję Metodyczną AGAD w roku 2011
Inventories of Fonds (collections) of Archival Records approved by the Methodical Commission of AGAD in 2011
Autorzy:: Kośka, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22792641.pdf
Data publikacji:: 2012-11-27
Wydawca:: Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:: AGAD
Komisja Metodyczna
inwentarze archiwalne
Źródło:: Miscellanea Historico-Archivistica; 2012, 19; 353-355
0860-1054
Pojawia się w:: Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Ewidencja zabytków architektury i budownictwa w Anglii
THE RECORDING OF MONUMENTS OF ARCHITECTURE AND BUILDING IN ENGLAND
Autorzy:: Murawska, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/536450.pdf
Data publikacji:: 1982
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: inwentarze zabytków architektury na terenie Anglii
Opis:: The Fortress House in Mayfair (London’s district) is the seat of the institute that makes lists of historic structures in England and Wales (Scotland has its own system) placed under its legal protection (Department of Ancient Monuments and Historic Buildings). Another institution is the National Monuments Record which compiles iconographie materials with detailed data on the structures. The system of monuments protection in England and Wales covers: (1) the so-called monuments of the past such as archaeological sites, ruins, abandoned castles and churches, (2) buildings of particular significance, and (3) zones of conservation protection. The campaign to record buildings, taken up in 1944, was completed a few years ago. By 1980 it covered 273 thousand monuments. The list is being regularly updated. In England buildings are qualified according to the following classes: 1st class — outstanding buildings (5 per cent of the total), 2nd class — most of the buildings that deserve protection; the structures asterisked represent objects of particular care. Class 3 has been given up, with part of its buildings transferred into class 2. The author compares English recording system with the Polish one, carried out by the Centre for Monuments Documentation attached to the Ministry of Culture and Arts in Warsaw. The Polish recording comprises also specifically Polish structures, i.e. wooden and folk buildings. An object placed on the list in England is automatically covered by legal protection. In Poland it has to be on the list of historic monuments. In 1976 there were in England 856.982 photographs of historic buildings, 14.906 layouts and 750.000 photographic negatives. Concluding the author says that Polish recording cards (for architecture) are better than English. In England the publishing of inventories takes a very long time and then the publications are final items, without a chance for any complements to be introduced. For its own purposes, London has been publishing inventories from the begining of the 20th century (the so-called A General Catalogue of the Architecture of London).
Źródło:: Ochrona Zabytków; 1982, 3-4; 214-217
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Inventories of archival collections approved by AGAD Methodological Committee in 2018
Autorzy:: Lewandowska, Dorota
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22792599.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:: Archiwum Główne Akt Dawnych
AGAD
komisja metodyczna
inwentarze archiwalne
Źródło:: Miscellanea Historico-Archivistica; 2019, 26; 219-223
0860-1054
Pojawia się w:: Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Informacje o organach w inwentarzach diecezji przemyskiej sporządzonych na podstawie instrukcji z 1933 roku
Information of the Organs in the Inventories of Przemyśl Diocese Prepared on the Basis of the Instruction from 1933
Autorzy:: Widak, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2036121.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: diecezja przemyska
instrukcja
inwentarze
organy
diocese of Przemyśl
instruction
inventories
organs
Opis:: Ważnym źródłem informacji o organach są inwentarze parafialne. Były one spisywane podczas wizytacji biskupich lub dziekańskich, jak też na wyraźne polecenie rządcy diecezji. W diecezji przemyskiej w latach 1927, 1928, 1933 zostały wydane „przemyskie 3 instrukcje”. Instrukcja z 1933 r. dotyczyła sporządzania inwentarzy. W Archidiecezjalnym Archiwum w Przemyślu znajduje się 58 inwentarzy napisanych w latach 1933-1945 według tej instrukcji. W artykule zostały omówione te instrukcje, a następnie na podstawie zachowanych inwentarzy przeanalizowano informacje o organach. Informacje o organach znajdują się w 49 inwentarzach. Uzyskano informacje o 50 instrumentach i odnoszą się one do ich lokalizacji, wyglądu zewnętrznego, budowniczych, czasu powstania, wielkości instrumentów, stanu zachowania i ich wartości. W aneksie zostały zamieszczone wypisy źródłowe dotyczące organów. Zebrane informacje są wyrazem sposobu opisywania organów, ich zewnętrznego wyglądu, wielkości, mechanizmów czy stanu zachowania.
Parish inventories are an important source of information about the organs. They were written during the visit of bishops or deans as well as made for clear command of diocesan supervisor. In 1927, 1928, „przemyskie 3 instrukcje” 1933 were published in the diocese of Przemyśl. The instruction of 1933 concerned the preparation of inventories. In the Archdiocese Archive in Przemyśl there are 58 inventories written in the years 1933-1945 according to this instruction. These instructions were described in this article and then on the basis of survived inventories, information about the organs was analysed. The information about the organ are in 49 inventories. Information about 50 instruments was obtained and they relate to their location, outward appearance, builders, date of building, size of the instruments, state of surviving and their value. The annexe contains the source extracts concerning the organs. Collected information, apart from details about the instruments, is an evidence of the way the organs were described their outward appearance, size, mechanisms or the state of surviving.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 13; 165-182
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Przewodniki oraz inwentarze po archiwach, zespołach i zbiorach opublikowane w Polsce po roku 1945
Autorzy:: Lenort, Feliks
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1048255.pdf
Data publikacji:: 1969
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: przewodniki
inwentarze
archiwa
zbiory
źródła
Polska
itinerary
inventory
archive
source
Polska
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1969, 18; 133-158
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Inwentarz parafii Racławice z 1923 roku
Raclawice parish inventory of 1923
Autorzy:: Moskal, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/784055.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Racławice
inwentarze kościołów parafialnych
historia Kościoła
parish church inventories
history of the Church
Opis:: The parish of Racławice near Nisko was founded at the turn of the 13th and 14th centuries. Historical sources testify to the presence of at least 3 churches in the Old Polish period. In the middle of the 18th century, the owner of a part of Racławice and Przędzela, Józef Grabiński, founded the church, which burned down in 1914. After Poland regained independence in 1918, a new centre of worship was built. The temple was consecrated on May 8, 1922. The parish inventory of 1923 shows the effort made by the clergy and the faithful to equip the church with the necessary liturgical parameters.
Parafia Racławice k. Niska, została erygowana na przełomie XIII/XIV wieku. Źródła historyczne poświadczają w okresie staropolskim obecność co najmniej 3 kościołów. W połowie XVIII wieku właściciel części Racławic i Przędzela, Józef Grabiński, ufundował świątynię, która spłonęła w 1914 roku. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 roku przystąpiono do budowy nowego ośrodka kultu. Świątynia została poświęcona 8 maja 1922 roku. Inwentarz parafialny z 1923 roku ukazuje wysiłek, jaki duchowieństwo i wierni podjęli, by wyposażyć kościół w niezbędne paramenty liturgiczne.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 113; 285-300
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Dwór Jana Tschammera w Dolnym Ustroniu w świetle inwentarza pośmiertnego z 1689 roku
The Manor House of Jan Tschammer in Dolny Ustroń in the Light of the Posthumous Inventory of 1689
Autorzy:: Gojniczek, Wacław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2057017.pdf
Data publikacji:: 2016-12
Wydawca:: Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Tematy:: Jan Tschammer
posthumous inventories
aristocratic residences in Upper Silesia
inwentarze pośmiertne
górnośląskie siedziby szlacheckie
Opis:: The analysis presented in the following article concentrates on the written on August 2, 1689 posthumous inventory of a minor nobleman Jan Tschammer, Sr. from Dolny Ustroń in the Duchy of Cieszyn. Posthumous inventories are the primary source for studies on everyday life and allow researchers to conduct this type of research for the Upper Silesia region at least to the second half of the sixteenth century. Furthermore, they also provide valuable information on the mansions of both great and minor noblemen. The use of a greater number of posthumous inventories of the Upper Silesian nobility will significantly improve the knowledge of aristocratic residences in Upper Silesia. Moreover, it will also give the opportunity to a broader and more precise assessment of possessions of the nobility. This fact is best illustrated by an example of a little-known nobleman’s house in the Lower Ustroń. The preserved source in a fairly precise way allows for the reconstruction of its exterior and interior, including furniture and other utensils, farm, sown grain, crops and livestock, as well as the family archive and austere library.
Przedmiotem analizy, a następnie edycji jest spisany w dniu 2 sierpnia 1689 roku inwentarz pośmiertny drobnego szlachcica Jana starszego Tschammera z Dolnego Ustronia w księstwie cieszyńskim. Inwentarze pośmiertne są pierwszorzędnym źródłem do badań nad życiem codziennym i pozwalają cofnąć tego typu badania dla Górnego Śląska co najmniej do 2. połowy XVI wieku. Dostarczają także cennych informacji na temat szlacheckich rezydencji, tych wielkich, jak również tych małych. Wykorzystanie w badaniach większej liczby inwentarzy pośmiertnych szlachty górnośląskiej pozwoli na znaczne poszerzenie wiedzy na temat siedzib szlacheckich na Górnym Śląsku, ponadto da możliwość szerszej i bardziej precyzyjnej oceny majętności stanu szlacheckiego. Najlepiej ilustruje ten fakt przykład siedziby szlacheckiej w Dolnym Ustroniu, o której dotąd nic nie było wiadome. Zachowane źródło w dość precyzyjny sposób pozwala na jego rekonstrukcję, a nawet więcej poznać jego wnętrza, meble i inne sprzęty, gospodarstwo rolne, wysiewane zboża i inne rośliny oraz inwentarz żywy, ponadto archiwum rodzinne i skromną bibliotekę.
Źródło:: Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2016, 4, 4; 9-33
2353-2734
Pojawia się w:: Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Strategie ochrony i identyfikacji niematerialnego dziedzictwa kulturowego – działania w ramach narodowych polityk kulturalnych a zaangażowanie lokalnych społeczności
Autorzy:: Konach, Teodora
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/640082.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: niematerialne dziedzictwo kulturowe, UNESCO, narodowe inwentarze niematerialnego dziedzictwa kulturowego, narodowe listy niematerialnego dziedzictwa kulturowego, społeczności lokalne
Opis:: Strategies of protection and identification of intangible cultural heritage: actions taken within national cultural policies and the involvement of local communitiesThe UNESCO Convention for the Safeguarding of Intangible Cultural Heritage of 2003 has established a new, holistic approach to cultural heritage and a new set of administrative and legal instruments and strategies of identifying, preserving, managing and promoting intangible cultural heritage. The policy of intangible culture entails the conceptualisation of the elements of intangible heritage in the national cultural policy framework. Administration strategies and methods are often confronted with scientific contextualisation and various policies of representation and identification. Thus, while articulating the idea of the growing importance of intangible cultural heritage, national authorities increasingly construct national inventories through processes of worldwide networking and positioning through symbolic meanings such as “national issues” and “national culture”. The paper presents a brief review of administrative and legal measures and policies concerning the intangible cultural heritage of selected countries with a special emphasis on the community-based approach in the identification and safeguarding processes.
Źródło:: Zarządzanie w Kulturze; 2016, 17, 3
2084-3976
Pojawia się w:: Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Folwark Neuhof (Biedaszki) w świetle źródeł z XV-XVI wieku
The Neuhof (Biedaszki) Folwark according the 15th-16th century sources
Autorzy:: Szczepański, Seweryn
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2050146.pdf
Data publikacji:: 2021-11-05
Wydawca:: Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:: folwark
zakon krzyżacki
prawo magdeburskie
gospodarka w Prusach
inwentarze
Teutonic Order
Magdeburg law
economy in Prussia
inventories
Opis:: Artykuł dotyczy folwarku Neuhof (Biedaszki) w XV-XVI wieku. W 1458 roku folwark został przekazany Wernhardowi Seyfersdorfowi, w XVI wieku stanowił na powrót własność krzyżacką, później należał do starosty z Kętrzyna (Rastemburga). O wyposażeniu folwarku informują inwentarze średniowieczne, które zostały opublikowane w zbiorze Das grosse Ämterbuch des Deutschen Ordens. Znacznie mniej wiadomo na temat folwarku Neuhof w okresie po 1525 roku. Opublikowany niżej inwentarz z 1532 roku wypełnia te braki. This paper concerns the Teutonic Orden Folwark in Neuhof (nowadays Biedaszki, district Kętrzyn). In the 1458 Folwark became a private property of Wernhard Seyfersdorf. In 16th century Neuhof has become the property of the Teutonic Orden and after 1525 Folwark Neuhof belong to the starost of Rastenburg (Kętrzyn). Its appearance and furnishings are documented in medieval inventories, published in the collection of the Das grosse Ämterbuch des Deutschen Ordens. Much less is known about the Folwark Neuhof in the period after 1525. The inventory from the 1532 which is published here aims to fill this gap.
This paper concerns the Teutonic Orden Folwark in Neuhof (nowadays Biedaszki, district Kętrzyn). In the 1458 Folwark became a private property of Wernhard Seyfersdorf. In 16th century Neuhof has become the property of the Teutonic Orden and after 1525 Folwark Neuhof belong to the starost of Rastenburg (Kętrzyn). Its appearance and furnishings are documented in medieval inventories, published in the collection of the Das grosse Ämterbuch des Deutschen Ordens. Much less is known about the Folwark Neuhof in the period after 1525. The inventory from the 1532 which is published here aims to fill this gap. Artykuł dotyczy folwarku Neuhof (Biedaszki) w XV-XVI wieku. W 1458 roku folwark został przekazany Wernhardowi Seyfersdorfowi, w XVI wieku stanowił na powrót własność krzyżacką, później należał do starosty z Kętrzyna (Rastemburga). O wyposażeniu folwarku informują inwentarze średniowieczne, które zostały opublikowane w zbiorze Das grosse Ämterbuch des Deutschen Ordens. Znacznie mniej wiadomo na temat folwarku Neuhof w okresie po 1525 roku. Opublikowany niżej inwentarz z 1532 roku wypełnia te braki.
Źródło:: Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2021, 313, 3; 404-424
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:: Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Układ nadawczo-odbiorczy w wielkopolskich inwentarzach z 2. połowy XVIII wieku
A narrator-audience system in Wielkopolska inventory books from the 2nd half of the 18th century
Autorzy:: Osowski, Błażej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/498398.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:: dialektologia historyczna,
nadawca,
odbiorca,
inwentarze,
XVIII w.,
Wielkopolska
historical dialectology,
narrator,
audience,
inventory books,
18th century,
Opis:: Inwentarze dóbr szlacheckich z 2. połowy XVIII w. są tekstami wielowarstwowymi ze względu na zmieniający się w nich układ nadawczo-odbiorczy. Są to dokumenty zawierające wypowiedzi osób trzecich i elementy innych aktów komunikacji. Analizowany proces staje się tym samym kilkuetapowy (poczynając od zeznań świadków, a na wydaniu tekstów kończąc). Elementy poziomu niższego stają się na poziomie wyższym częścią komunikatu i mogą być modyfikowane, co przejawia się m.in. zmianą kodu, odmiany językowej czy formy podawczej. Celem artykułu jest odpowiedź na pytania: kto i do kogo mówi w analizowanych inwentarzach i jakie na poziomie cech językowych niesie to konsekwencje dla tekstu.
Inventory books of nobility estates from the 2nd half of the 18th century are multi-layer texts due to the changing narrator-audience system. These documents include utterances of third persons and elements of other acts of communication. The analysed communication is therefore a multi-stage process (starting with the witnesses’ statements and ending with publication of the texts). Elements of a lower level become, on a higher level, a part of a message and can be modified. This is reflected in, among other things, a change of the code, language variety or input form. The goal of this article is to provide answers to the questions: who addresses whom in the analysed inventory books and what are its consequences to the text on the level of linguistic features.
Źródło:: Gwary Dziś; 2018, 10; 153-162
1898-9276
Pojawia się w:: Gwary Dziś
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Siedemnastowieczne inwentarze biblioteczne klasztorów dominikańskich w Gidlach, Łęczycy, Łowiczu, Piotrkowie Trybunalskim i Sieradzu
The 17th-century library inventories of the Dominican monasteries in Gidle, Łęczyca, Łowicz, Piotrków Trybunalski and Sieradz
Autorzy:: Stolarczyk, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1021987.pdf
Data publikacji:: 2016-12-20
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Łowicz
Gidle
Piotrków Trybunalski
Sieradz
inwentarze biblioteczne
dominikanie
XVII wiek
library inventories
the Dominican Order
17th century
Opis:: The following article presents the 17th-century library inventories from the Dominican monasteries in Gidle, Łęczyca, Łowicz, Piotrków Trybunalski and Sieradz. The inventories of the monasteries from Łęczyca, Łowicz, Piotrków and Sieradz are part of the chartularies of the aforementioned monasteries, held today in the Archives of the Polish Province of the Dominicans in Krakow, while the inventory of the monastery in Gidle is part of a ledger of that monastery and is in the Diocesan Archive of Włocławek. The inventories of the Order of Preachers completely ignore the publishing addresses of the prints, sometimes they include the author's surname without his first name, or just the other way round; sometimes there is the author’s full name without the book title; if the title is included, it is always shortened and without the author’s name. In some cases only the nickname of the writer is mentioned. The inventories of the monasteries in Gidle, Łęczyca, Sieradz, Łowicz and older register of the Piotrków monastery do not have the numbering of the individual entries, only almost every entry begins with a new line. Such numbering was added to the newer inventory of the monastery in Piotrków Trybunalski. The older inventories of Łęczyca and Łowicz did not use any criterion for presenting the books (so it was probably the way the books were arranged on the shelves of the library). However, in the Piotrków inventory and both inventories of Sieradz, the books were divided according to the print format: in folio, quartq, octavo, sedecimo and duodecimo. The books within the formats were arranged randomly: the works of the same author were mentioned in several places. The newer inventories of these monasteries were better organized, as the works held in Łęczyca, Łowicz and Piotrków were also divided according to the print format. In the inventories of all these monasteries the books written by the same author were generally put in one place (although it was not always so), and there was also a tendency to put the works of the same type together: Bibliae and comments on the Bible, concordances, Summae, Sermones, Contiones, Postillae and Homiliae, history, legends of the saints, the books by the Fathers of the Church, liturgics, works of dogmatic, moral and speculative theology, polemics, dictionaries, works of philosophy and rhetoric, ancient authors. Moreover, the newer inventory of Łowicz includes Libri seculares, although among them are also church writings; and the inventory of Piotrków contains Libri oratorum. Almost all the inventories, except the Gidle one have the information about the manuscripts and damage of volumes. The inventories differ significantly in the number of works they include.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2016, 106; 219-279
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Katalogi i inwentarze księgozbiorów Zygmunta Pusłowskiego
Catalogues and inventories of the book collections of Zygmunt Pusłowski
Autorzy:: Zlot, Izabela
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1179543.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:: Archiwum Pusłowskich
inwentarze księgozbiorów
księgozbiór rodowy
rękopisy
Zygmunt Pusłowski
Pusłowski family archive
book collection inventories
ancestral book collection
manuscripts
Opis:: The subject of the article are catalogues and inventories of Count Zygmunt Pusłowski’s book collections, which belong to the Pusłowski family archive of manuscripts, now preserved in the Jagiellonian Library. It attempts to outline the profile of their creator as as well as of members of the Czarków line of Puslowski family, beginning from Wojciech and Józefa née Drucka‑L ubecka. The current condition of the inventories, which are arranged into five units (BJ AP, Przyb. 594/99–598/99), is reviewed. Applying statistical analysis, the overall number of inventories in each unit is compared with the number of descriptions in each inventory and the total number of volumes, while taking account of the description elements, their numbering, and existing notes. Furthermore, the paper brings up a more general issue of using library inventories as historical sources for investigating readership, material culture, and bibliophily. In the conclusions, a number of methodological errors in the studies of inventories that have been made to date are indicated and a proper method for studying the book collection of Zygmunt Pusłowski is suggested.
Źródło:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2018, 68; 99-122
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:: Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: O domu i bibliotece El Greca
On the house and the library of El Greco
Autorzy:: Witko, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/585256.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: El Greco
Domenikos Theotokopoulos
Jorge Manuel
Jusepe Martínez
biblioteka
dom
obrazy
meble
inwentarze
Toledo
Hiszpania
library
house
paintings
fornitures
inventories
Spain
Opis:: Domenikos Theotokopoulos, powszechnie znany jako El Greco, od 1589 r. zamieszkiwał w pałacu markiza de Villeny, dokąd powrócił w 1604 r., by pozostać tam już do śmierci (1614). Przedmioty będące własnością malarza wymienione zostały w dwóch inwentarzach, spisanych przez jego syna, Jorge Manuela, w 1614 oraz 1621 r. W świetle tych przekazów archiwalnych zarówno wyposażenie domu greckiego malarza, jak i jego biblioteka prezentują się bardzo skromnie. Jednakowoż artysta wynajmował pałac umeblowany, dlatego też w inwentarzach odnotowano tylko i wyłącznie przedmioty będące własnością Theotokopoulosa. Nie wiemy, na ile szczegółowy był zapis inwentarza sporządzonego po śmierci artysty, biorąc pod uwagę, iż jego długi miały być wyrównane przez różnej klasy dobra pozostawione w jego domu. Z kolei w inwentarzu z 1621 r. pojawiają się nowe przedmioty, które mogły być nabyte już przez Jorge Manuela w czasie, gdy zajmował to samo mieszkanie wraz ze swoją pierwszą żoną. Z pomocą tych dwóch inwentarzy w dużej mierze udało się zrekonstruować pierwotną bibliotekę El Greca, a nawet odnaleźć kilka dzieł na marginesie opatrzonych przez artystę komentarzami dotyczącymi architektury i malarstwa. Intensywny rozwój intelektualny greckiego malarza, zapoczątkowany na Krecie, znalazł swe dopełnienie poprzez kontakt ze znakomitymi dziełami włoskich mistrzów, a także dzięki relacjom z włoską elitą intelektualną i lekturze bardzo zróżnicowanych prac, cieszących się wówczas dużą popularnością, dotyczących głównie teorii artystycznych i architektury. Zainteresowanie się tymi dziedzinami zainspirowało malarza do napisania niezachowanego traktatu o architekturze oraz do projektowania szeregu retabulów przeznaczonych na ekspozycję jego obrazów. Nic przeto dziwnego, iż w swej bibliotece El Greco posiadał kilka egzemplarzy traktatu Witruwiusza oraz prace Sebastiana Serlia, Andrei Palladia czy Jacopa Barozziego da Vignoli. Biblioteka Theotokopoulosa była starannie wyselekcjonowana pod kątem dzieł z humanistyki. Znajdowało się w niej dwadzieścia siedem książek w języku greckim, lecz dominowały tam prace pisane w języku włoskim, podczas gdy niemal nie występowały publikacje w języku łacińskim. Jeśli już zawierała dzieła kultury rzymskiej, pojawiały się one we włoskich tłumaczeniach. Także wydań w języku hiszpańskim było w porównaniu z włoskimi niewiele. Biblioteka El Greca, zawierająca dużą ilość książek humanistycznych, zwłaszcza po grecku i włosku, może świadczyć o jego szczególnych zainteresowaniach, a być może nawet o profilu jego wykształcenia. Niestety, po śmierci malarza i konfiskacie jego dóbr w 1622 r., w związku z niewywiązaniem się z zobowiązań wobec Hospital Tavera w Toledo, biblioteka El Greca przepadła bezpowrotnie.
Domenikos Theotokopoulos known as El Greco up until 1589 lived in the palace of Marquis de Villeny, where he returned in 1604 and stayed there until his death (1614). The items owned by the painter were listed in two inventories composed by his son Jorge Manuel in 1614 and 1621. In the light of those sources both the equipment of the painters’ house and his library appear very modest. The library of Theotokopoulos was carefully selected paying special attention on the humanistic works. There were twenty seven books in Greek; the majority of the library included works written in Italian while the Latin books were few indeed, except some Italian translations of some works of the ancient Roman culture. Also the Spanish editions were not much in comparison with the Italian ones. His library can testify to his special interests in humanism; perhaps it shows also the profile of his education. Unfortunately after his death and after the confiscation of his goods in 1622 the library was irretrievably lost.
Źródło:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 47; 237-256
1234-4214
Pojawia się w:: Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Europejskie kolokwium w sprawie inwentarzy zabytków sztuki
Autorzy:: Kalinowski, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/536056.pdf
Data publikacji:: 1981
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: europejskie kolokwium w sprawie inwentarzy zabytków sztuki
europejskie inwentarze zabytków sztuki
Katalog Zabytków Sztuki w Polsce
inwentaryzacja i ewidencja zabytków w Europie
Źródło:: Ochrona Zabytków; 1981, 3-4; 229
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Szlachcic na funkcyi”. Inwentarze ruchomości Władysława Charczowskiego jako świadectwo zmian mentalnych i kulturowych wśród szlachty w XVIII wieku
“A nobleman on function.” Wladyslaw Charczowski’s inventories of movable property as a testimony to mental and cultural changes in the 18th century
Autorzy:: Popiołek, Bożena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2175087.pdf
Data publikacji:: 2022-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: dwór szlachecki
inwentarze ruchomości
kultura szlachecka
Rzeczpospolita
XVIII wiek
manor house
movable property inventories
noble culture
Polish-Lithuanian Commonwealth
18th century
Opis:: Artykuł poświęcony jest przemianom w kulturze i mentalności osiemnastowiecznej szlachty polskiej na przykładzie inwentarzy ruchomości Władysława Charczowskiego, kasztelanica słońskiego. Proces budowania kariery urzędniczej zamożnego szlachcica widoczny jest w przemianach jego otoczenia – zawartym związku małżeńskim, kreowaniu dworu, jednaniu stronników czy budowaniu prestiżu poprzez kosztowne zakupy. Zachowane regestry zakupów, rachunki, inwentarze majętności, rozliczenia ze służbą ukazują skomplikowany proces wspinania się szlachcica po drabinie zależności społecznych, tworzenia własnego otoczenia, a w ślad za tym politycznej kariery przerwanej przedwczesną tragiczną śmiercią Władysława Charczowskiego.
The article is devoted to the changes in the culture and mentality of the eighteenth-century Polish nobility on the example of the property inventories of Władysław Charczowski, the son of castellan of Słońsk. The process of building a clerical career of a wealthy nobleman can be seen in the transformation of his environment - his marriage, the creation of a manor, recruitment of supporters and building prestige through expensive purchases. The preserved purchase registers, bills, property inventories, settlements with servants show us the complicated process of a nobleman climbing the ladder of social dependence, creating his own environment, and thus a political career, interrupted by the untimely tragic death of Władysław Charczowski.
Źródło:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 2; 199-217
1232-1575
Pojawia się w:: Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 16.

Tytuł:: Linguistic geography and historical material. An example of inventory ledgers from the second half of the 18th century kept in Wielkopolska
Geografia lingwistyczna a materiał historyczny. Na przykładzie wielkopolskich inwentarzy z drugiej połowy XVIII wieku
Autorzy:: Osowski, Błażej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2007918.pdf
Data publikacji:: 2020-12-15
Wydawca:: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:: linguistic geography
historical dialectology
18th century
inventory ledgers
variability
a linguistic map
geografia lingwistyczna
dialektologia historyczna
XVIII wiek
inwentarze
wariantywność
mapa językowa
Opis:: This work connects with the dialectological aspect of linguistic geography. The analysed material consists of inventory ledgers kept in Wielkopolska in the second half of the 18th century for nobility possessions. It is assumed that the then regional variety of the Polish language spoken in Wielkopolska was geographically diverse and this diversity was anything but accidental. It was affected by the education of the communication actors (including the writers) and their command of the literary Polish language, dialectal influences, impact of foreign languages, presence of archaic and innovative elements. This diversity is reflected in inventory ledgers; an analysis thereof was aimed at excerpting examples of lexical variants. This work contains 4 selected examples: ‘bogaty chłop’ [a wealthy farmer], ‘ziemniaki’ [potatoes], ‘mała izba’[a small room], ‘niebieski’ [blue]. Maps have been created for them. The analytical part is followed by generalisation of the variability in the surveyed sources (types of variability, its sources, levels, types of variants).
Niniejsza praca wpisuje się w nurt dialektologiczny geografii językowej. Analizowany materiał to wielkopolskie inwentarze dóbr szlacheckich z 2. połowy XVIIIwieku. Zakłada się, że ówczesna wielkopolska polszczyzna regionalna była wewnętrznie zróżnicowana w wymiarze geograficznym i zróżnicowanie to nie miało charakteru przypadkowego, lecz wpływały na nie takie czynniki, jak: wykształcenie uczestników aktu komunikacji (w tym pisarzy) i opanowanie przez nich polszczyzny literackiej, wpływy gwarowe, wpływy obcych języków, obecność elementów archaicznych i innowacyjnych. Zróżnicowanie to odbija się w inwentarzach, a ich analiza miała za cel wyekscerpowanie przykładów wariantów leksykalnych. W niniejszej pracy przytoczono 4 wybrane przykłady: ‘bogaty chłop’, ‘ziemniaki’, ‘mała izba’, ‘niebieski’. Stworzono dla nich mapy. Po części analitycznej sformułowano uogólnienie na temat wariantywności w badanych źródłach (typy wariantywności, jej źródła, poziomy, typy wariantów).
Źródło:: Gwary Dziś; 2020, 13; 111-134
1898-9276
Pojawia się w:: Gwary Dziś
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 17.

Tytuł:: Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Stawach w diecezji pińskiej w świetle Inwentarza z 16 października 1933 roku
Assumption of the Blessed Virgin Mary Parish in Stawy of the Pinsk Diocese in the Light of the Parish Inventory of 16th October 1933
Autorzy:: Żurek, Waldemar
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31339102.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: historia Kościoła
historia diecezji pińskiej
parafia w Stawach
inwentarze kościołów parafialnych
Church history
history of Pinsk diocese
parish in Stawy
inventories of parish churches
Opis:: W miejscowości Stawy w województwie brzeskim Wielkiego Księstwa Litewskiego Joanna (lub Jan) i Jerzy Stawscy ufundowali w połowie XV w. w swoim majątku pierwotny, drewniany kościół. Nowy kościół, również drewniany, zbudowano w Stawach w pierwszej połowie XVIII w. Konsekrował go biskup łucki jako świątynię Parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Jakuba Większego Apostoła, w dekanacie Kamieniec Litewski. W 1864 r. parafia w Stawach uległa kasacji przez rząd carski, a świątynię przejęli prawosławni. W 1919 r. powróciła do katolików, a miejscowość Stawy powróciła w granice niepodległej II Rzeczypospolitej. Należała do diecezji mińskiej, a od 1925 r. do nowo powstałej diecezji pińskiej. Prezentowany inwentarz parafialnego kościoła stawskiego sporządził ówczesny proboszcz ks. Ignacy Drozdowicz i dnia 16 października 1933 r. przekazał wraz z parafią swemu następcy ks. Piotrowi Sadowskiemu.
Joanna (or Jan) and Jerzy Stawski founded a wooden church structure in their property town of Stawy, Brest Voivodeship of Great Dutchy of Lithuania in the middle of the 15th century. The new church, also wooden, was built in Stawy in the first half of the 18th century. The bishop of Lutsk Stefan Bogusław Rupniewski consecrated it as the Assumption of the Blessed Virgin Mary and St James the Great parish church in 1739 in the deanery of Kamieniec Litewski. The tsarist government closed the parish, and the temple was taken over by the Orthodox in 1864. In 1919, it returned to the Catholics, and the village of Stawy was incorporated back into the independent Second Polish Republic. It was a part of the diocese of Minsk and since 1925 of the newly created Diocese of Pinsk. The presented inventory of the Stawy parish church was prepared by the current parish priest Fr Ignacy Drozdowicz and handed over to his successor Fr Piotr Sadowski with the parish on 16th October 1933.
Źródło:: Studia Polonijne; 2022, 43; 471-485
0137-5210
Pojawia się w:: Studia Polonijne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 18.

Tytuł:: Inwentarz ruchomości z 1862 r. ks. Andrzeja Chylińskiego proboszcza parafii Męka w dekanacie sieradzkim
The 1862 inventory of movable property of Fr. Andrzej Chyliński, the parish priest of the Męka parish in the Sieradz deanery
Autorzy:: Szkutnik, Piotr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1022917.pdf
Data publikacji:: 2020-12-21
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: inwentarze rzeczy
ruchomości
historia Kościoła
Męka
XIX w.
inventory
movable property
clergy
Fr. Andrzej Chyliński
the Mecka parish
the Sieradz deanery
19th century
Opis:: Ksiądz Andrzej Chyliński był proboszczem parafii we wsi Męka pod Sieradzem, gdzie mieszkał razem z matką oraz zapewne ze służbą. Spisany po jego śmierci w 1862 r. inwentarz dzieli ruchomości na dwa tytuły, nie wyróżniając kategorii surowcowych. Ruchomości wymienione w spisie posiadały funkcje kancelaryjne, wypoczynkowe, garderobiane, kulinarne, spiżarniane i gospodarcze. Mobiliów związanych z alkierzem było najwięcej. Mienie proboszcza z Męki liczyło łącznie 393, a po pominięciu ruchomości gospodarskich 366 sztuk zamieszczonych na 141 pozycjach inwentarza. Porównanie majątku osobistego plebana z Męki wykazuje znaczną przewagę ilościową w większości rodzajów ruchomości w stosunku do liczby rzeczy okolicznego dziekana z początku XIX wieku (łącznie 129 sztuk) oraz inwentarzy plebanów staropolskich (108 sztuk). Odwrotną zależność można zaobserwować porównując mobilia A. Chylińskiego z ruchomościami zamożnego miejskiego rzemieślnika z Zamościa z połowy XIX wieku (599 sztuk). Pleban z Męki posiadał też nieco mniej srebrnych łyżek niż porównywane zbiorowości. Najdroższe ruchomości w inwentarzu z 1862 r. stanowiły 15% sztuk rzeczy, a najtańsze 6% wszystkich. Rzeczy drogich było zatem ponad dwa razy więcej niż tanich. Przedmioty określone jako „stare” stanowiły 13% ogółu.
Father Andrzej Chyliński was the parish priest in the village of Męka near Sieradz, where he lived with his mother and possibly with several servants. Compiled after his death in 1862, the inventory separates the movable property he had owned into two categories, without distinguishing the raw material. The movable property listed on the inventory were used for office, leisure, wardrobe, culinary, pantry and utility functions. The majority of the mobile property was situated in the alcove room. The property of the parish priest of Męka amounted to a total of 393 pieces. Upon excluding farm movables, these were 366 pieces listed as 141 inventory items. A comparison of the personal property of the Męka parish priest with the local dean from the beginning of the 19th century (129 pieces in total) and average Old Polish parish priests (108 pieces) demonstrates a significant quantitative advantage in most types of movable property. However, the opposite can be observed when comparing A. Chyliński and his movables with a wealthy city craftsman from Zamość in the mid-19th century (599 pieces). The most expensive movables in the 1862 inventory accounted for 15% of items, whereas the cheapest constituted 6% of all items. Thus, Chyliński owned more than twice as many expensive items as cheap items. Items described as ‘old’ constituted 13% of the total amount.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2020, 114; 371-386
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 19.

Tytuł:: Parafia farna Świętych Joachima i Anny we Włodzimierzu Wołyńskim w świetle opisu z 1864 roku
Autorzy:: Żurek SDB, Waldemar Witold
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2088460.pdf
Data publikacji:: 2021-12-06
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Volodymyr-Volynskyi
Church History
history of the Lutsk-Zhytomyr diocese
parish churches inventory
Włodzimierz Wołyński
kapucyni
historia Kościoła
historia diecezji łucko-żytomierskiej
inwentarze kościołów parafialnych
Opis:: Parafialny kościół farny we Włodzimierzu Wołyńskim zapoczątkował swoją historię w połowie XVI wieku, jako drewniany, następnie murowany, który był trzykrotnie trawiony przez pożar: w 1736, 1800 i 1833 r. Posługę pastoralną w tym kościele spełniali od 1751 r. kapucyni mieszkający w klasztorze przy kościele. Po skasowaniu klasztoru kapucynów przez władze carskie w 1832 r., w czasie represji popowstaniowych, opiekę nad parafią przejęli księża diecezjalni. Parafia przetrwała II wojnę światową. W 1958 r. została zlikwidowana przez władze komunistyczne. Świątynia wróciła do katolików w 1992 r. Duszpasterstwo prowadzą karmelici trzewiczkowi.
Parish church in Volodymyr-Volynskyi was built in the half of the 16th century, as a wooden and brick structure which was burnt three times: in 1736, 1800, and 1833. The church was ministered by Capuchin friars from 1751, who lived in a convent built near the church soon afterward. When the convent was closed by the tsarist authority in 1832 during post-uprising repression, the parish was ministered by diocesan clergy. It survived the difficult times of World War II. In 1958 it was suppressed by communists. The church returned to its rightful owners – the Catholics at the beginning of 1992. It has been ministered by priests of the Order of the Brothers of the Blessed Virgin Mary of Mount Carmel, called Calced Carmelites to the present day.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 116; 553-572
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 20.

Tytuł:: Zamość Style Unification: Liturgicon and Euchologion in the Basilian Monasteries of the Lviv Eparchy in Second Half of the 18th Century
Autorzy:: Almes, Ivan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/34112131.pdf
Data publikacji:: 2024-06-30
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:: Zamość Council 1720
Basilian monasteries
Lviv eparchy
liturgical books
inventory descriptions
protocols of visitations
Synod Zamojski 1720
klasztory bazyliańskie
eparchia lwowska
księgi liturgiczne
inwentarze
protokoły wizytacji
Opis:: The paper studies the problem of the unification of the liturgical books in the Basilian monasteries of the Lviv eparchy in the second half of the 18th century. Research concentrates on the problem of Zamość council resolution implementation by analyzing the “church books” in the monasteries of Basilians. Investigating the “book lists” from inventory descriptions and protocols of visitations allows to trace changes in the monasteries concerning the “church books” as it was fixed in the documents, a major part of which used for this research are from the Lviv archives. Among the main indicators of a certain liturgical tradition are the texts of the Liturgicon and the Euchologion. In the second half of the 18th century, the presence of Univ and Pochaiv Liturgicon and Euchologion was selective since we do not have data for all decades for all monasteries. At the same time, such an analysis allows tracing a clear tendency – the full-fledged unification of liturgical literature in Basilian monasteries can be noted at the start of the 1760s.
Źródło:: Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2024, 18, 1; 167-177
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:: Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 21.

Tytuł:: Intercyza zawarta między Janem Klemensem Branickim a Katarzyną Barbarą Radziwiłłówną jako przykład realizacji strategii rodzinnych magnaterii (1720 r.)
Prenuptial Agreement between Jan Klemens Branicki and Katarzyna Barbara Radziwiłł as an Example of an Aristocratic Family Strategy (1720)
Autorzy:: Łopatecki, Karol
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1367831.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:: Jan Klemens Branicki
aristocracy
family policy
jointure
registers
trousseau
setting (supplement) of the dowry
dowry
prenuptial agreements
magnateria
polityka rodowa
dożywocie
inwentarze
wyprawa
oprawa
posag
umowy przedmałżeńskie
Opis:: W artykule przeanalizowano pod względem prawnym relacje majątkowe powstałe w wyniku małżeństwa Jana Klemensa Branickiego z Katarzyną Barbarą Radziwiłłówną. Przedstawione wydarzenia ukazują, że ekonomiczny sukces rodu magnackiego w znacznym stopniu polegał na umiejętnym skonstruowaniu intercyzy i wyegzekwowaniu jej postanowień.
The article contains a legal analysis of the property relations resulting from the marriage of Jan Klemens Branicki to KatarzynaBarbara Radziwiłł. The events here depicted reveal that the economic success of an aristocratic family to a large extentconsisted in a skilful construction of the prenuptial agreement and later in enforcing its fulfilment.
Źródło:: Przeszłość Demograficzna Polski; 2016, 38, 3; 31-54
0079-7189
2719-4345
Pojawia się w:: Przeszłość Demograficzna Polski
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 22.

Tytuł:: Dzieje i obraz majętności charłupskiej w rękach Walewskich herbu Kolumna w drugiej połowie XVII i XVIII wieku na podstawie inwentarzy dóbr
History and portrayal of Charłupia Wielka property in hands of the Walewskis, Kolumna court of arms, in the second half of 17th and in 18th century according to the inventory
Autorzy:: Kobierecki, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/689133.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: inwentarze dóbr w XVIII wieku
szlachta sieradzka w XVIII wieku
własność szlachecka
inventories of goods in the 18th century
nobility of Sieradz in the 18th century
noble properties
Opis:: The villages of Charłupia Wielka, Rowy and Drzązny constituted the Charłupia Wielka estate, which lay in the Sieradz Voivodeship in the Polish-Lithuanian Commonwealth. Until the 17th century it belonged to the house of Świnkowie, Malscy of the Nałęcz coat of arms and Zapolscy of the Pobóg coat of arms. As a result of marital contracts and legal lawsuits the lands came into the hands of Jan Franciszek Walewski, the pantler of Sieradz and his wife Bogumiła Konstancja of the Zapolscy family. In the 18th century the consecutive members of the Walewscy family of the Column coat of arms were the owners, namely Jan and Franciszek, the castellans of Rosprza as well as Jan Nepomucen, the Grand Standard Bearer of Sieradz. On the basis of the surviving inventories from the end of the 17th and from the 18th centuries one can follow the fortunes of Charłupia Wielka, Rowy and Drzązny. These domains, which thrived in the time of the Sieradz pantler, deteriorated at the beginning of the 18th century due to problems with creditors. The subsequent owners acquired the goods and undertook the repayment of liabilities. Throughout the century they invested in the properties, hence raising their value. Descriptions of the manor and land buildings show how much changed over the years. The manor became the seat of this Walewscy family line, and the variety of buildings showed that apart from farm work income, the owners drew financial gains from sheep farming and horse breeding. An important matter was also populating the goods, which underwent changes. Having overcome the crisis at the beginning of the 18th century, the number of dependent population increased, and so did the income from agricultural production. The fortunes of the Charłupia Wielka estate show how noble properties of the Sieradz Voivodeship tried to rise after the period of destruction of the Northern War as well as how the problem of debts and management was handled in different periods of economic situation.
Wsie Charłupia Wielka, Rowy i Drzązny tworzyły majętność charłupską, która położona w województwie sieradzkim w Rzeczypospolitej Obojga Narodów należała do XVII w. do rodu Świnków, Malskich herbu Nałęcz i Zapolskich herbu Pobóg. Na skutek umów małżeńskich i procesów sądowych dobra te trafiły w ręce Jana Franciszka Walewskiego, stolnika sieradzkiego, i jego żony Konstancji Bogumiły z Zapolskich. W XVIII w. właścicielami dóbr byli kolejni przedstawiciele rodu Walewskich herbu Kolumna: kasztelanowie rozpierscy Jan i Franciszek oraz Jan Nepomucen, chorąży większy sieradzki. Na podstawie zachowanych inwentarzy z końca XVII i XVIII w. można śledzić losy Charłupi Wielkiej, Rowów i Drzązny. Dobra te, które przeżywały okres rozwoju za czasów stolnika sieradzkiego, podupadły na początku XVIII w. z powodu problemów z wierzycielami. Następni właściciele przejęli owe dobra w swoje ręce i podjęli się spłaty zobowiązań. Jednocześnie przez całe stulecie inwestowali w nie, podnosząc ich wartość. Opisy dworu i budynków towarzyszących wskazują, jak wiele zmieniało się na przestrzeni lat. Dwór stał się siedzibą tej gałęzi Walewskich, a różnorodność zabudowań świadczyła o tym, że właściciele oprócz dochodu z pracy na roli czerpali korzyści finansowe z hodowli owiec czy koni. Ważną kwestią było również zmienne zaludnienie dóbr. Od momentu przezwyciężenia kryzysu z początku XVIII w. liczba ludności zależnej wzrastała, a co za tym szło – rósł również dochód z produkcji rolnej. Losy majętności charłupskiej pokazują, w jaki sposób szlacheckie majątki położone na terenie województwa sieradzkiego starały się podnieść z okresu zniszczeń z czasów wojny północnej oraz jak radzono sobie z problemem ich zadłużenia i zarządzania w różnych okresach koniunktury gospodarczej.
Źródło:: Przegląd Nauk Historycznych; 2019, 18, 2; 85-117
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:: Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 23.

Tytuł:: Parafialny kościół farny Świętych Joachima i Anny we Włodzimierzu Wołyńskim w 1831 roku
The parish church of sts Joachim and Anne in Włodzimierz Wołyński in 1831
Autorzy:: Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/783943.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: historia Kościoła
historia diecezji łucko-żytomierskiej
inwentarze kościołów parafialnych
beneficjum parafialne
the history of the Church
the history of the diocese of Lutsk and Zhytomyr
the inventories of the parish churches
a parish benefice
Opis:: The present parish church in Włodzimierz Wołyński was founded in the mid-18th century by a person who was born there, Bishop Adam Woyna Orański, a suffragan of Kamieniec, who also consecrated it. This church was given to the Carmelites from the Order of the Blessed Virgin Mary, called the Carmelites of the Ancient Observance. In the 19th century alone, the church burnt down twice (1800, 1833). Thanks to the commitments of the local shepherds of the diocese, parish priests and the faithful, not only was it rebuilt, but it was also renovated and modernized (1856). The above description of the parish church in Włodzimierz gives un information about its history, reconstruction, liturgical implements, the interior and parish priests. It also presents the property of the parish, the number as well as the condition of the chapels in the parish.
Fundatorem obecnego kościoła farnego we Włodzimierzu Wołyńskim był w połowie XVIII wieku tamtejszy rodak, biskup Adam Woyna Orański, sufragan kamieniecki, który konsekrował świątynię. W kościele tym zostali osadzeni karmelici z Zakonu Braci Najświętszej Maryi Panny, popularnie nazywani karmelitami trzewiczkowymi. W samym tylko XIX wieku kościół ten ulegał dwukrotnie (1800, 1833) pożarowi. Dzięki zaangażowaniu tamtejszych pasterzy diecezji, proboszczów i wiernych nie tylko każdorazowo był odbudowywany, lecz także remontowany i modernizowany (1856). Na podstawie powyższego opisu kościoła parafialnego we Włodzimierzu dowiadujemy się o jego historii, odbudowach, wyposażeniu w sprzęt liturgiczny, wystroju oraz o proboszczach. Zamieszcza opis dóbr materialnych przynależnych do parafii, ilość i stan kaplic na terenie parafii.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2019, 111; 423-433
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 24.

Tytuł:: Cudzoziemiec w urzędzie. Elementy języka prawa i administracji publicznej w programach nauczania języka polskiego jako obcego
Administrative and Law Language Challenges for Immingrants
Autorzy:: Busiło, Samanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/680038.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: edukacja imigrantów
język polski jako obcy
język specjalistyczny
programy nauczania
nauczanie słownictwa
elementy języka prawa i administracji dla imigrantów
inwentarze leksykalne
teksty użytkowe
Polish for foreigners
migrant language education
language education of adult migrants
Opis:: The article presents the creation of lexical inventories based on a reflective approach to teaching programs. Consistent application of the principle of meeting the communicative needs and “real-life” language tasks results in the introduction of specialized vocabulary in the field of law and public administration to the inventories at the A2 level, both in the area of public, as well as private life. An immigrant or a refugee has active and passive contact with specialized vocabulary in discussions/conversations with civil servants, staff of educational institutions, but also those Poles with whom s/he maintains unofficial or private contact.
W artykule przedstawiono proces tworzenia inwentarzy leksykalnych w oparciu o refleksyjne podejście do programów nauczania. Przy konsekwentnym stosowaniu zasady realizacji potrzeb komunikacyjnych i realizacji zadań językowych „z życia wziętych” wprowadza się słownictwo specjalistyczne z dziedziny prawa i administracji publicznej do inwentarzy od poziomu A2, uwzględniając strefę życia publicznego, jak również prywatnego. Cudzoziemiec-imigrant czy cudzoziemiec-uchodźca ma czynny i bierny kontakt ze słownictwem specjalistycznym w rozmowach z pracownikami służby cywilnej, personelem placówek edukacyjnych, ale także z Polakami, z którymi utrzymuje kontakt o charakterze nieoficjalnym, prywatnym.
Źródło:: Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2017, 24; 45-60
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:: Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 25.

Tytuł:: Inwentarz rzymskokatolickiego kościoła parafialnego w Siehniewiczach z 14 maja 1930 roku
The Inventory of the Catholic Church in Siehniewice of 14 May 1930
Autorzy:: Żurek, Waldemar Witold
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/783917.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: historia Kościoła
historia diecezji pińskiej
parafia w Siehniewiczach
inwentarze kościołów parafialnych
beneficjum parafialne
Church history
the history of the diocese of Pińsk
the parish of Siehniewice
the inventory of the parish churches
the church preferment
Opis:: “The inventory of the Catholic church of Siehniewice prepared by father Izydor Niedroszlański during the transfer of that church to the new appointed pastor, father Henryk Kazimierowicz according to the decision of His Excellency the Bishop of Pińsk on 14 May 1930, number 1096/30”. The first wooden parish St. Mary of Assistance church in Siehniewice in the diocese of Łuck-Brześć has been founded in the middle of XVIth century. The church built of bricks have established in 1785 Józef and Maria Prozorowie. The church has been burned by the Russians in 1915 and 1922 reconstructed by the pastor father Izydor Niedroszlański und thanks to the support of the parishioners and benefactors. During the years of the Second Republic the parish of Siehniewice was placed in the new 1925 created diocese of Pińsk. The Bishop Zygmunt Łoziński gave on 14 May 1930 the administration of that parish to the successor of farther Izydor Niedroszlański. From the at that time completed inventory we are getting knowledge about the history of that parish and church, about the successively done constructions and reconstruction, about the equipment and decorations of that church. The in the inventory described material means of the parish are revealing the church preferment. The inventory is describing also the parish buildings, archives and office.
„Inwentarz Siehniewickiego rz-kat. parafialnego kościoła sporządzony przez ks. Izydora Niedroszlańskiego przy zdaniu niniejszego nowo mianowanemu proboszczowi ks. Henrykowi Kazimierowiczowi w myśl zarządzenia J. E. Ks. Biskupa Pińskiego z dnia 14 maja 1930 roku pod Nr 1096/30”. Pierwotny, drewniany kościół parafialny pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny w Siehniewiczach, w diecezji łucko-brzeskiej ufundowany został w połowie XVI wieku. Murowaną świątynię ufundowali dla tej parafii Józef i Maria Prozorowie w 1785 roku. Spalona w 1915 roku przez Rosjan, w 1922 roku została odbudowana staraniem ówczesnego proboszcza ks. Izydora Niedroszlańskiego i dzięki ofiarności parafian i dobrodziejów. W latach II Rzeczypospolitej parafia w Siehniewiczach znalazła się w granicach erygowanej w 1925 roku diecezji pińskiej. Decyzją pasterza tej diecezji. biskupa Zygmunta Łozińskiemu z 14 maja 1930 roku jej proboszcz ks. Izydor Niedroszlański przekazał ją swemu następcy w Siehniewiczach. W sporządzonym z tej okazji inwentarzu-protokole dowiadujemy się o historii świątyni, jej odbudowach i remontach, wyposażeniu i konserwacji wystroju o świątyni, jej odbudowach, wyposażeniu i konserwacji wystroju. Opisane dobra materialne przynależne da parafii ukazują stan beneficjum kościelnego w tamtych czasach. Inwentarz zamieszcza opis zabudowań gospodarczych, aktualnego inwentarza kościelnego i biura i archiwum parafialnego.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2018, 110; 465-476
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "inwentarze" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język