Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "interwar architecture" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Miejska architektura Poznania w modernistycznej interpretacji Stefana Cybichowskiego
    Urban architecture of Poznań in Stefan Cybichowski’s modernist interpretation
    Autorzy:
    Białkiewicz, Joanna Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1841727.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    modernizm
    modernizm klasycyzujący
    półmodernizm
    międzywojenna architektura Poznania
    classicizing Modernism
    semi-Modernism
    interwar architecture of Poznań
    Opis:
    Przedmiotem opracowania są poznańskie budowle użyteczności publicznej i architektury przemysłowej zaprojektowane przez Stefana Cybichowskiego w latach 1927–1934 w formach modernistycznych. Pierwsze eksperymenty Cybichowskiego z modernizmem w architekturze świeckiej datują się na połowę lat dwudziestych i wiążą z intensywnym ruchem budowlanym przed PWK oraz ogólnie z rozwojem miasta w okresie międzywojennym. Opisano chronologicznie budynki zróżnicowane pod względem funkcji: Szkołę Handlową, elektrownię na Garbarach, palmiarnię w parku Wilsona, internat Sióstr Urszulanek oraz fabrykę Pebeco. Cybichowski stosował dwa rodzaje „kostiumu modernistycznego”: surowy funkcjonalizm o inspiracjach bauhausowskich dla obiektów przemysłowych oraz modernizm z elementami neoklasycyzmu dla budowli o charakterze bardziej reprezentacyjnym. Należy odnotować jego pionierską rolę we wprowadzeniu funkcjonalizmu w architekturę miejską Poznania.
    The subject of this study are the Poznań public and industrial buildings designed by Stefan Cybichowski in 1927–1934 in Modernist forms. Cybichowski’s first experiments with Modernism in secular architecture date back to the mid-1920s and are connected with the intensive building movement before the General National Exhibition (PWK) and the development of the city in general during the interwar period. Buildings with a diverse range of functions were described: the School of Trade, the power plant on Garbary, the Palm House in Wilson Park, the Ursuline Sisters’ boarding school, and the Pebeco factory. Cybichowski used two types of “Modernistic costumes:” strict Functionalism with Bauhaus inspirations for industrial buildings and Modernism with elements of Neoclassicism for buildings of a more formal character. His pioneering role in introducing Functionalism to the urban architecture of Poznań should be noted.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 66; 37-46
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konkurs na kościół Św. Rocha w Białymstoku. Idea świątyni i projekty jej realizacji a główne nurty stylistyczne w architekturze sakralnej II Rzeczypospolitej
    Architectural competition for St. Roch’s Church in Bialystok in the context of religious architecture during the interwar period in Poland
    Autorzy:
    Dolistowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/398516.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    architektura sakralna
    architektura
    okres międzywojenny
    kościół św. Rocha
    Białystok
    konkurs architektoniczny
    church architecture
    interwar architecture
    polish architectural competitions
    St. Roch’s church
    Opis:
    Kościół św. Rocha w Białymstoku jest jednym z najważniejszych dzieł architektury polskiej XX wieku. Przedmiotem artykułu jest konkurs na projekt świątyni ogłoszony w 1926 roku, rozpatrywany w kontekście głównych nurtów stylistycznych obecnych w architekturze polskiej dwudziestolecia międzywojennego. Przeprowadzana analiza wskazała, że konkurs ten − pomimo że żadna z nagrodzonych prac nie została wybrana do realizacji − stanowił moment przełomowy, inicjując zwrot w kierunku form modernistycznych, od tej chwili trwale obecnych w architekturze sakralnej II Rzeczypospolitej.
    St. Roch’s church in Bialystok is one of the most important architectural works of the 20th century in Poland. Main subject of the article is an architectural competition for the design of this church, which took place in 1926. The article analyses the competition in the context of polish religious architecture during the interwar period. Despite the fact that none of awarded projects was never realized, the competition was an important stage in evolution of modern church architecture in Poland.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2016, 8, 2; 14-31
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architektura Brześcia nad Bugiem w latach II Rzeczypospolitej
    Architecture of Brest-on-the-Bug in the Second Polish Republic
    Autorzy:
    Pszczółkowski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1366637.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Brześć nad Bugiem
    Kresy Wschodnie
    architektura międzywojenna
    klasycyzm akademicki
    klasycyzm zmodernizowany
    style narodowe
    funkcjonalizm
    Brest
    Eastern Borderlands
    interwar architecture
    academic classicism
    modern classicism
    national styles
    functionalism
    Opis:
    Brześć nad Bugiem to miasto, którego szczególny rozwój przypadł na lata międzywojenne. W tym okresie pełniło ono funkcję stolicy województwa, będąc siedzibą licznych organów administracji wojewódzkiej i powiatowej. Nowa ranga przyczyniła się do rozwoju urbanistycznego i architektonicznego miasta. Zadaniem priorytetowym stało się wprowadzenie zabudowy monumentalnej kształtującej wielkomiejski wizerunek, okazałe formy architektoniczne miały też dowodzić potęgi i stabilności państwa polskiego. Rozwijała się w tym nurcie także architektura mieszkaniowa, związana m.in. z potrzebami kadr urzędniczych. W architekturze międzywojennego Brześcia można doszukać się wszystkich charakterystycznych dla tej epoki zjawisk stylistycznych, począwszy od klasycyzmu akademickiego, poprzez klasycyzm zmodernizowany i style narodowe w różnych odmianach, aż do skrajnego funkcjonalizmu. Pomimo peryferyjnego położenia miasta w skali kraju oraz typowych dla Kresów Wschodnich problemów w zakresie planowania przestrzennego, realizowana tu architektura reprezentowała wysoki poziom artystyczny, szczególnie w odniesieniu do gmachów użyteczności publicznej. Budowle tego okresu cechują się oryginalnością i znaczną różnorodnością form, w wielu przypadkach nie ustępując pod względem klasy architektonicznej gmachom Warszawy czy innych wielkich miast ówczesnej Polski zachodniej. Stolica kraju miała duży wpływ na wyraz architektoniczny Brześcia, przede wszystkim z racji pochodzenia projektujących tu architektów, w większości będących przedstawicielami środowiska warszawskiego.
    In the interwar period Brest developed rapidly. At that time, the city was the capital of the Polesia voivodeship. Therefore, numerous administrative authorities had their headquarters here. It added to urban and architectural development of Brest. The task of great importance was to introduce monumental architecture and, consequently, to establish the urban image of the city. Splendid forms were to demonstrate power and stability of the Polish state. Another significant issue was to design housing estates for the Polish officials who appeared in Brest after 1918. The interwar architecture of Brest presents all the mainstream stylistic phenomena typical of that time: academic classicism, modern classicism, various national styles and, finally, pure functionalism. Even though the city was located in the borderlands and had to face problems of urban planning, its architecture presented quite high artistic level, especially in terms of public buildings. These were characterized with distinguished forms; and certain buildings were almost as impressive as the ones in Warsaw or other important cities in Poland. It is worth noticing that Brest was under influence of Warsaw, mainly because of the fact that several architects working here came from the capital of Poland.
    Źródło:
    Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2014, 59, 3; 5-32
    0023-5865
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KOŚCIOŁY DEKANATU SOKOŁOWSKIEGO W OKRESIE MIĘDZYWOJENNYM
    CHURCHES IN THE DECANATE OF SOKOŁÓW IN THE INTERWAR PERIOD
    Autorzy:
    Walicki, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490202.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    dekanat sokołowski, kościoły, architektura sakralna, okres międzywojenny
    deanery of Sokołów, churches, sacral architecture, interwar period
    Opis:
    The decanate of Sokołów was formed in 1921. Till 1939 there were eight parishes in it: Górno, Kamień, Medynia Głogowska, Nienadówka, Sokołów Małopolski, Stobierna and Wólka Niedźwiedzka. On this area, there were eight parochial churches and one filial, seven made of brick and two wooden. Two churches, in Górno and Sokołów Małopolski were built on the edge of interwar period. Some of these temples were partly destroyed durimg the first world war. Up to 1939 new churches were finished and all of them got the full furnishing. The priests took care of all these high places together with the prominent help and involvement of congregation, even those, who lived on emigration.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2017, 24; 509-532
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Visual symbols of new identity in cities of modern Ukraine during the interwar period
    Autorzy:
    Linda, S.
    Mykhaylyshyn, O.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/390342.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
    Tematy:
    architecture
    identity
    Second Polish Republic
    Soviet Ukraine
    Lviv
    Kyiv
    Kharkov
    interwar period
    Opis:
    In the interwar period western and eastern parts of the modern-day Ukraine were included into two countries – the Second Polish Republic and the Soviet Union. The development of cities of modern-day Ukraine during 1920-30th took place according to various ideological and cultural models. Changes in “cultural models” and ideological guidelines, as well as the departure from forms of traditional society during that period can be viewed as associated but semantically inconsistent targets; those carried out in each region in different sociopolitical conditions and with different directions of socio-cultural transformations; those that can be seen most clearly in the spatial planning of the cities. Approaches to the planning of Western Ukrainian cities, based on the synthesis of historically formed traditional environment, identified urban environment as European integral element of globalization process and were interpreted as an idea, alternative to socialistic internationalism that was consistently implemented in the Soviet Ukraine at that time. The process of formation of national and collective identity was visualized by “blending” and modernization of architectural environment layers, entry or expulsion of architectural sites of different ages, which symbolized the socio-cultural changes, both were part of the interaction of social and cultural systems.
    Źródło:
    Budownictwo i Architektura; 2017, 16, 3; 63-76
    1899-0665
    Pojawia się w:
    Budownictwo i Architektura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dynamika – sposób postrzegania geometrii
    Dynamics as a way of perceiving geometry
    Autorzy:
    Dybczyńska-Bułyszko, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/145985.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    kompozycja przestrzeni architektonicznej
    dynamika przestrzeni architektonicznej
    neoplastycyzm
    rytm w architekturze
    kompozycja otwarta
    narracja w architekturze
    Władysław Strzemiński
    Koszczyc-Witkiewicz Jan
    Edgar Norwerth
    Romuald Gutt
    Christian Norberg-Schulz
    teoria architektury
    polska architektura międzywojenna
    composition
    architectural space
    dynamics of space
    neoplasticism
    architectural rhythm
    open composition
    architectural narrative
    Jan Koszczyc-Witkiewicz
    architectural theory
    Polish interwar architecture
    Opis:
    Architektura modernistyczna w ślad za rozwojem sztuki (malarstwo) wprowadziła dynamikę do kompozycji przestrzennej: neoplastycyzm oparty na rytmie jednostajnym i kompozycji otwartej; funkcjonalizm oparty na komunikacji, czyli sposobie w jaki poruszając się postrzegamy geometrię przestrzeni. W latach 30. XX w. model percepcji przestrzeni zgodny z zasadami fizjologii (rytm jednostajny) zastąpił model percepcji zgodny z zasadami psychologii (teoria bodźców) i bazujący na tworzeniu subiektywnej narracji psychologicznej. Subiektywne wrażenie, niedookreślone, aby umożliwić zróżnicowaną interpretację stworzyło nowy kanon podstawowych elementów kompozycji architektonicznej (Norberg-Schulz): centrum, kierunek, obszar - tym charakterystycznych, że nie definiują granicy formy. Wieloznaczność, czyli swoboda interpretacji przestrzeni dopuszcza (jako opcję zaproponowaną, a nie narzuconą przez architekta) przekaz wartości. Przykładem jest pawilon na światową wystawę w Paryżu w 1937 roku projektu Romualda Gutta, gdzie narracja psychologiczna mimo „formy otwartej” kulminuje się w geometrii konkretnej - czaszy muszli koncertowej. To przekaz architekta, który w 1936 roku uznał, że największą wartością ówczesnej Polski na forum światowym jest jej wartość kulturowa – tu symbolicznie reprezentowana przez koncerty muzyki Chopina.
    In the wake of the developing art (paintings) modernist architecture introduced dynamics into spatial composition. Neoplasticism based it on regular rhythm and open composition, while functionalism based it on movement – the way we perceive geometry while moving through space. In the 1930s the spatial perception model in accordance with physiology principles (regular rhythm) was replaced by the perception model in accordance with the principles of psychology (theory of incentives) and relied on the creation of a subjective psychological narrative. The subjective impression, kept vague on purpose, enabled diverse interpretation and created a new canon of the basic elements of architectural composition (Norberg-Schulz): the center, the direction, an area - characteristic because they did not define borders of the form. Ambiguity or freedom of interpretation of the space allows (as an option proposed rather than imposed by the architect) for a transfer of values. The pavilion at the world exhibition in Paris in 1937 with the design by Romuald Gutt can be viewed as an example where the psychological narrative despite the “open form” culminates in definite geometry - the acoustical shell’s dome. It serves as a message from the architect, who in 1936 had decided that the greatest value of Poland in those times, at the international exhibition, was its cultural value - represented symbolically by concerts with Chopin’s music.
    Źródło:
    Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2016, 61, 2; 35-52
    0023-5865
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Health in the Military - Military in Good Health: Prestige and Propaganda in the Architecture of Modernist Military Holiday Houses
    Zdrowie w wojsku - wojsko w zdrowiu. Prestiż i propaganda w architekturze modernistycznych wojskowych domów wczasowych
    Autorzy:
    Rudnicka-Bogusz, Marta M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1848293.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    PWB MEDIA Zdziebłowski
    Tematy:
    obiekt wypoczynkowy
    architektura wojskowa
    dwudziestolecie międzywojenne
    propaganda
    holiday house
    military architecture
    interwar period
    Opis:
    As a result of wartime operations, many citizens of child-bearing and working age either fell or became disabled, and in the best of cases required treatment due to a worsening of hygienic conditions and malnutrition. According to the Polska Zbrojna magazine from 1933, the health of the Fatherland’s defenders required particular attention. For this reason, in the Second Republic of Poland, the officers’ corps had its own holiday system. Military architecture can largely bring to mind standardised urban layouts of barracks complexes filled with repetitive architecture. However, the architecture of holiday houses, sanatoriums and officers’ homes dedicated to recreation and entertainment (pensioners insisted on the hosting of dancing nights) and health treatment/convalescence is something different altogether. Although the first military holiday home in Cetniewo was built in the manorial style, the so-called White Manor (Biały Dworek), successive buildings were largely designed in the Modernist style, which perfectly fit the relaxed atmosphere and was healthy due to its immanent assumptions: it was equipped with impressive glazing, where the clash of masses caused the appearance of open rooftop terraces, etc. Officers, non-commissioned officers and their families had access to year-round holiday facilities such as the Officers’ Holiday Home in Augustów, seasonal facilities (Officers’ Holiday Complex in Jurata), as well as sanatoriums (Military Sanatorium in Otwock). After sailing and kayaking had become popular among officers, facilities dedicated to specific sports club began to appear, such as the Yacht Club in Zegrze. The design of such facilities was the domain of not only military engineers, but also avant-garde civilian designers, such as Edgar Norwerth, Marian Lalewicz, etc. Recreational homes were not only of recreational and integrative significance, but were also important in propaganda: the Officers’ Recreational Home in Cetniewo was to mark Polish presence on the freshly reclaimed Baltic coast through its modern, avant-garde architecture.
    W wyniku działań wojennych wielu obywateli w wieku rozrodczym i produkcyjnym poległo lub zostało inwalidami, a w najlepszym przypadku wymagało poratowania zdrowia w związku z obniżeniem warunków higienicznych oraz niedożywieniem. Szczególnej uwagi, według magazynu „Polska Zbrojna” z 1933 roku, wymagał stan zdrowia obrońców Ojczyzny. Z tej przyczyny w II RP korpus oficerski doczekał się własnego systemu wypoczynku. Architektura wojskowa może kojarzyć się głównie ze stypizowaną urbanistyką zespołów koszarowych wypełnionych powtarzalną architekturą. Jednak odmienna jest architektura domów wypoczynkowych, sanatoryjnych i domów oficerskich przeznaczonych na wypoczynek, rozrywkę (wczasowicze nalegali na organizację wieczorków tanecznych) oraz rekonwalescencję/poratowanie zdrowia. Choć pierwszy wojskowy dom wypoczynkowy w Cetniewie zbudowano w stylu dworkowym, tzw. Biały Dworek, kolejne obiekty w przeważającej mierze projektowano w stylu modernizmu, doskonale pasującym do rozluźnionej atmosfery oraz ze względu na swoje immanentne założenia - zdrowym: wyposażonym w pokaźne przeszklenia, gdzie zderzenie brył skutkowało pojawieniem się otwartych tarasów na dachach itp. Oficerowie, podoficerowie i ich rodziny mieli do dyspozycji ośrodki wypoczynkowe całoroczne (np. Oficerski Dom Wypoczynkowy w Augustowie), sezonowe (Oficerski Zespół Wypoczynkowy w Juracie) i sanatoryjne (Sanatorium Wojskowe w Otwocku). Po rozpropagowaniu żeglarstwa, a także kajakarstwa wśród kadry oficerskiej zaczęły się pojawiać także obiekty dedykowane konkretnym sportom wodnym, jak np. Yacht Club w Zegrzu. Projektowaniem tych obiektów zajmowali się nie tylko inżynierowie wojskowi, ale często awangardowi twórcy cywilni, jak Edgar Norwerth, Marian Lalewicz itp. Domy wypoczynkowe miały bowiem nie tylko znaczenie rekreacyjne i integracyjne, ale również propagandowe: Oficerski Dom Wypoczynkowy w Cetniewie miał służyć zaznaczeniu poprzez nowoczesną, awangardową architekturę polskiej bytności na świeżo odzyskanym wybrzeżu Morza Bałtyckiego.
    Źródło:
    Builder; 2021, 25, 3; 72-76
    1896-0642
    Pojawia się w:
    Builder
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Troska o utrzymanie kościołów w dekanacie sokołowskim w okresie międzywojennym
    Care for churches in the deanery of Sokołów in the interwar period
    Autorzy:
    Walicki, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1189000.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    dekanat sokołowski
    kościoły
    architektura sakralna
    okres
    międzywojenny
    deanery of Sokołów
    churches
    sacral architecture
    interwar period
    Opis:
    In the interwar period in the decanate of Sokołów were eight parochial churches and one filial. Two churches, in Górno and Sokołów Małopolski were built on the edge of interwar period. Some of these temples were partly destroyed during the first world war. Up to 1939 new churches were finished and all of them got the full furnishing. Te priests took care of all these high places together with the prominent help and involvement of congregation, even those, who lived on emigration.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2018, 25; 441-465
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy drewnianej architektury sakralnej na Lubelszczyźnie z okresu dwudziestolecia międzywojennego
    Problems of Wooden Sacred Architecture in the Lublin Region Coming from the Period Between Two World Wars
    Autorzy:
    Błotnicka-Mazur, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887741.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dwudziestolecie międzywojenne
    drewniana architektura sakralna
    Bohdan Kelles-Krauze
    Tadeusz Witkowski
    Franciszek Kopkowicz
    interwar period
    wooden sacred architecture
    Opis:
    Architektura drewniana od kilku stuleci jest nieodłącznym elementem polskiego krajobrazu. Szczególną rolę odgrywają w nim kościoły, które powoli znikają z architektonicznego pejzażu. Budowle powstałe w okresie dwudziestolecia międzywojennego stanowią odrębną grupę. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości pojawił się problem wyboru odpowiedniej formy architektonicznej dla nowych świątyń. Zastosowana konstrukcja, układy planistyczne i rozwiązania przestrzenne w połączeniu z preferencjami inwestorów zadecydowały o dominacji tradycyjnych form architektonicznych, odwołujących się do nurtu „swojskiego” i stylów historycznych. Poszukiwania „swojskości”, rozumianej jako nawiązywanie do wzorów przeszłości, przebiegały od popularnego pod koniec XIX wieku stylu zakopiańskiego po typ kościoła charakterystyczny dla ziem górskich, z dominującą wieżą na fasadzie. Przegląd form przedwojennych kościołów drewnianych Lubelszczyzny pozwala uznać je za typowe na tle drewnianej architektury sakralnej, powstającej w omawianym okresie na terenie całego kraju. Na Lubelszczyźnie powstało około czterdziestu drewnianych kościołów, z których blisko połowa już nie istnieje lub przestała pełnić swoją pierwotną funkcję. Do najciekawszych realizacji należą projekty wykonane przez dyplomowanych architektów, związanych z administracją państwową. Bohdan Kelles-Krauze był autorem trzech kościołów drewnianych na Lubelszczyźnie: w Leszkowicach, Kłodnicy Dolnej i Olbięcinie. Tadeusz Witkowski zaprojektował kościół dla dzielnicy Dziesiąta w Lublinie, przeniesiony do Pilaszkowic w latach 80. XX wieku. Interesujący projekt kościoła w Białej Ordynackiej z malowniczymi sobotami i charakterystycznym zakopiańskim dachem, wykonany przez Franciszka Kopkowicza nie doczekał się realizacji. Poważnym problemem jest powolne „umieranie” drewnianych kościołów, powstałych w dwudziestoleciu międzywojennym, które są stosunkowo młodymi zabytkami. Często zbyt ciasne dla potrzeb parafii, nie wytrzymują konkurencji bardziej okazałych, nowych, murowanych budowli. Nawet wpis obiektu do rejestru zabytków nie zawsze stanowi jego skuteczną ochronę.
    Wooden architecture has been a typical element of the Polish landscape for a few centuries. A special role is played by churches that at present are slowly disappearing from the architectural landscape. Ones that were built in the period between the two World Wars are a separate group. After the end of World War I and after Poland regained independence the problem appeared with choosing a proper architectural form for new churches. The structure, planning arrangements, and spatial solutions that were used, combined with the investors’ preferences, decided that traditional architectural forms dominated; they referred to the “familiar” current and historical styles. A search for “familiarity” understood as referring to the patterns from the past, ranged from the Zakopane Style architecture that was popular at the end of the 19th century, to the type of church characteristic of the Polish highlands, with a dominating spire over the façade. A review of the forms of the wooden churches built before the Second World War in the Lublin region allows stating that they are typical against the background of wooden sacred architecture of the whole country. In the Lublin region about forty wooden churches were built; and nearly half of them do not exist at the moment, or they ceased to perform their original function. The most interesting ones include the projects carried out by professional architects, bound up with the state administration. Bohdan Kelles-Krauze was the author of three wooden churches in the region: in Leszkowice, Kłodnica Dolna and Olbiecin. Tadeusz Witkowski designed the church for the Dziesiąta Quarter in Lublin, transferred to Pilaszkowice in the 1980s. An interesting project of a church in Biała Ordynacka with picturesque “sobotas” and a characteristic roof in the Zakopane Style by Franciszek Kopkowicz finally was not carried out. A serious problem is posed by the slow “dying” of wooden churches built in the interwar period that are relatively new monuments of the past. Often they are too small for their parishes and they cannot win a competition with more impressive, new brick or concrete structures. Even if they are entered in the list of vintage buildings, it does not always protect them efficiently.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 4; 111-129
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lviv school of architecture representatives in the inter-war period and their significance for architectural education at the silesian university of technology after 1945
    Przedstawiciele lwowskiej szkoły architektury w okresie międzywojennym i ich znaczenie dla edukacji architektonicznej na Politechnice Śląskiej po 1945 r.
    Autorzy:
    Linda, Svitlana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2172573.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    PWB MEDIA Zdziebłowski
    Tematy:
    okres międzywojenny
    lwowska szkoła architektury
    Politechnika Śląska
    interwar period
    Lviv school of architecture
    Silesian University of Technology
    Opis:
    The article is devoted to the specifics of the functioning of the Lviv School of Architecture in the interwar period, as well as the activities of professors-architects of the Lviv Polytechnic who continued their work at the Faculty of Architecture of the Silesian University of Technology after the Second World War. Their creative works up to 1945 are shown, as well as their significance for the development of architectural education and the post-war reconstruction of Poland.
    Artykuł poświęcony jest specyfice funkcjonowania lwowskiej szkoły architektury w okresie międzywojennym, a także działalności profesorów-architektów na Politechnice Lwowskiej, którzy po drugiej wojnie światowej kontynuowali swoją pracę na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej. Artykuł prezentuje dorobek twórczy profesorów przed rokiem 1945 oraz znaczenie ich działalności dla rozwoju edukacji architektonicznej i odbudowy powojennej Polski.
    Źródło:
    Builder; 2022, 26, 11; 26--34
    1896-0642
    Pojawia się w:
    Builder
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recepcja idei architektury Bauhausu w przestrzeni Łodzi międzywojennej
    Accepting the idea of bauhaus architecture on interwar lodz
    Autorzy:
    Olenderek, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1403666.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
    Tematy:
    interwar Lodz
    idea of the Bauhaus Architecture
    public space
    apartment building
    Łódź międzywojenna
    idea architektury Bauhausu
    przestrzenie publiczne
    apartamentowiec
    Opis:
    Łódź, podniesiona w okresie międzywojennym do rangi miasta wojewódzkiego, rozwijała się równie burzliwie, ale znacznie bardziej harmonijnie, co na przełomie XIX i XX wieku, tj. w okresie rewolucji przemysłowej. Oprócz nadania Łodzi rangi administracyjnej, w latach 20. XX wieku erygowano diecezję łódzką i utworzono garnizon wojskowy. Wydarzenia te wpłynęły w zasadniczy sposób na kształtowanie struktury przestrzennej i wznoszenie często nowatorskich, a czasami wręcz awangardowych, obiektów architektonicznych, nawiązujących do zasad propagowanych przez znanych artystów – Władysława Strzemińskiego czy Katarzynę Kobro. Współpraca różnych specjalistów w ramach sztuki budowania odcisnęła znaczące piętno w krajobrazie miasta. Do sztandarowych przykładów obiektów zawierających elementy wywodzące się z idei Bauhausu zaliczyć można m.in. gmach Związku Młodzieży Chrześcijańskiej „Polska YMCA” czy szpital wojskowy, którego patronem został gen. Sławoj Składkowski. O rozległej współpracy środowisk twórczych poza budynkami o charakterze publicznym świadczą również liczne obiekty o przeznaczeniu mieszkalnym. Wśród nich za najważniejsze należy uznać kolonię mieszkalną na Polesiu Konstantynowskim oraz kolonię mieszkalną ZUS. Obu tym projektom towarzyszyły przestrzenie rekreacyjne w postaci największego w ówczesnej Europie rozrywkowego Parku na Zdrowiu czy osiedlowego zieleńca ZUS. Podniesieniu sprawności fizycznej mieszkańców i zagospodarowaniu ich czasu wolnego służył także nowo utworzony Park 3 Maja. Równie istotne z punktu widzenia potrzeby rozwiązywania problemów społecznych szerokiej rzeszy łódzkich rodzin robotniczych były osiedla szeregowych domków jednorodzinnych zrealizowane przez TOR na Marysinie III i S tokach. Powszechny w Łodzi międzywojennej głód mieszkaniowy oraz zmiana oczekiwań lokatorów, wśród których byli urzędnicy miejscy, lekarze, adwokaci czy oficerowie wymagający podniesienia standardów nowo wznoszonych lokali mieszkalnych, sprzyjały rozwojowi kamienic luksusowych, domów czynszowych czy willi miejskich. Równie istotnym problemem był analfabetyzm. Działacze społeczni i władze miejskie włączyli się aktywnie w ogólnopolską akcję budowy szkół powszechnych. W 1939 roku miasto mogło poszczycić się kilkunastoma nowymi szkołami. Do nowatorskich gmachów możemy zaliczyć szkołę przy ulicy Rokicińskiej połączoną z przedszkolem. Również w tym okresie wzniesiono, przynajmniej częściowo, znakomity budynek Wolnej Wszechnicy Polskiej przy ulicy P.O.W. Na ile podane przykłady architektury mogą uchodzić za równie wartościowe jak te, które wyszły spod ręki twórców Bauhausu; czy i na ile można im przypisać cechy nurtu międzynarodowego?
    Lodz, which was elevated to the regional centre was developing rapidly – much more orderly however – than between the XIXth and XXth century (during the Industrial Revolution). The Lodz Diocese was founded in the 1920s, as well as a military garrison. These activities influenced the shaping of public space and creation of modern, even avant-garde buildings, drawing upon the rules popularized by known artists, such as Władysław Strzemiński or Katarzyna Kobro. The cooperation of various construction specialists made a large impact on the city space. The main examples of architecture with Bauhaus elements are: The Christian Youth Association building (“Polish YMCA”) and Gen. Sławoj Składkowski Military Hospital. Apartment buildings also benefited from this cooperation: Polesie Konstantynowskie and ZUS apartment complexes. These apartments were provided with the biggest entertainment Park (Park na Zdrowiu or ZUS Park) in Europe at that time. The newly constructed Park 3 Maja also served to increase general health and to spend free time. The solution to accommodate many working men and their families was the construction of terraced houses by TOR in Marysin and Stoki districts. The lack of apartments in the interwar Lodz period and demands for better living conditions (lawyers, doctors, officers) fueled the development of luxurious apartments and villas. The other problem was illiteracy. Social activists and city authorities joined in the country wide primary school construction. In 1939 the city had a dozen new schools. The school (connected to a kindergarten) at Rokicińska St. was modern building. Also in this period, an excellent building of The Free Polish University (Wolna Wszechnica Polska) at P.O.W. Stret. An impressive building at P.O.W. St. was partially constructed. Can the provided examples be as valuable as what the Bauhaus authors created? Can they be accepted into the international trend? The author hopes, that these considerations will enrich the knowledge of the process of shaping Lodz city space.
    Źródło:
    Architecturae et Artibus; 2020, 12, 1; 29-50
    2080-9638
    Pojawia się w:
    Architecturae et Artibus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola budynków wielospecjalistycznych przychodni Łódzkiej Kasy Chorych jako elementu nowoczesnej architektury miasta w dwudziestoleciu międzywojennym
    The Role of the Multispecialised Clinics Buildings of the Health-Insurance Fund in Łódź as Part of the Modern Architecture of the City in the InterWar Period
    Autorzy:
    BEDNARKIEWICZ, MAGDALENA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/530824.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
    Tematy:
    Kasa Chorych w Łodzi
    reorganizacja lecznictwa ubezpieczeniowego
    dwudziestolecie międzywojenne
    projekt budowlany ambulatorium wielospecjalistycznego
    architektura modernistyczna
    Witold Szereszewski
    Stefan Krasiłowski
    The Łódź Health-Insurance Fund
    reorganization of treatment insurance
    interwar period
    the construction project of ambulatorium
    the modernist architecture
    Opis:
    Łódzka Kasa Chorych funkcjonowała od 1922 r. i obejmowała opieką medyczną miasto wraz z powiatem łódzkim. Pomocy medycznej mieszkańcom udzielano w ambulatoriach umieszczonych w adaptowanych lokalach i w szpitalach miejskich, z którymi Kasa Chorych miała podpisane umowy. Brak własnych budynków dla lecznictwa ubezpieczeniowego zmusił władze Kas Chorych do budowy placówek: szpitala w Łodzi, dwu budynków ambulatoriów przy ul. Łagiewnickiej nr 34/36 i ul. Leczniczej nr 6 oraz sanatorium w Tuszynie. Powstanie tych gmachów w skali kraju stanowiło pionierskie osiągnięcie łódzkiego oddziału Kasy Chorych. Ambulatorium przy ul. Łagiewnickiej nr 34/36 wybudowano w najbiedniejszej dzielnicy Łodzi. Pomieszczenia przeznaczono dla: ambulatoriów, oddziału położniczego i wodoleczniczego, pokoi obserwacyjnych, gabinetów lekarzy domowych. Gmach wzniesiony w latach 1927–1929 według projektu architekta Witolda Szereszewskiego był przeznaczony dla dużej liczby chorych. Nowością były rozbieralnie przy gabinetach lekarskich i doskonale zorganizowane ambulatoria specjalistyczne. Budynek wolnostojący, murowany powstał na działce o powierzchni 1,5 ha. Rzut opracowano na planie litery H z salami dla pacjentów usytuowanymi wzdłuż traktów zewnętrznych. Główne wejście ozdobiono portalem, wysuniętym przed lico muru. Gmach wieńczyła ścianka attykowa z napisem: KASA CHORYCH M. ŁODZI. Drugim przedwojennym obiektem powstałym na zlecenie Kas Chorych był gmach przychodni przy ulicy Leczniczej nr 6 w Łodzi. Na obiekt ten rozpisano w 1925 r. powszechny konkurs architektoniczny, a zaprojektował go architekt Stefan Krasiłowski. Wybudowano go w latach 1930–1932. Przychodnia była wolnostojąca, trzykondygnacyjna, o rzucie opracowanym na wzór litery A. Wejście główne umieszczono od strony ulicy Leczniczej, przy bocznych skrzydłach zaś usytuowano dodatkowe wejścia od bocznych uliczek. Elewacja przychodni, modernistyczna z klasycystycznymi elementami i łukowato ugiętą pierzeją, tworzy zabudowę ulicy Leczniczej. Te dwa łódzkie przykłady przychodni wielospecjalistycznych dla Kas Chorych wpisują się w nowy rozdział w historii rozwoju lecznictwa ubezpieczeniowego. Dokonano wówczas reorganizacji, polepszyły się warunki leczenia. Budynki wybudowano zgodnie z ówczesnymi wymogami i wzorowo wyposażono w sprzęt diagnostyczno-leczniczy. Prowadzono w nich działalność profilaktyczną i leczniczą, tak potrzebną w przedwojennej Łodzi. Użyte materiały stworzyły architekturę ponadczasową, rozpoznawalną, kształtującą przestrzeń i umiejętnie zabudowującą ulicę, z równoczesnym poszanowaniem dla otaczającej ją zieleni.
    The Łódź Health-Insurance Fund started functioning in 1922 and provided medical services for the citizens of Łódź and the whole province. Initially, medical help was given in dispensaries organised in adapted premises and city hospitals with which the Health-Insurance Fund had signed necessary agreements. With time, the lack of the Fund’s own buildings forced its authorities to erect a hospital in Łódź, a dispensary consisting of two buildings at 34/36 Łagiewnicka Street and at 6 Lecznicza Street, and a sanatorium in Tuszyn. The foundation of these buildings was a pioneering achievement of the Łódź Health-Insurance Fund on the scale of the whole country.The dispensary at 34/36 Łagiewnicka Street was built between 1927 and 1929, in the poorest district of Łódź, according to the design of Witold Szereszewski. It housed a maternity ward, a hydrotherapeutic ward, observation rooms and rooms for family physicians. It could admit a large number of patients at a time offering dressing rooms and perfectly organised and equipped specialised consulting rooms. The building itself was detached, built of bricks and concrete in the shape of the letter H on a piece of land of 1,5ha. Rooms for patients were situated along outer routes. The front elevation of the building was decorated with a protruding portal, an attic wall and a caption “KASA CHORYCH M. ŁODZI” (“THE HEALTH-INSURANCE FUND OF THE CITY OF ŁÓDŹ”).The other pre-war building founded by the Łódź Health-Insurance Fund was the dispensary at 6 Lecznicza Street. Designed by Stefan Krasiłowski and erected between1930 and 1932, it was a detached, three-storey structure designed in the shape of the letter A. The main entrance was at Lecznicza Street, side-entrances led into the building from surrounding smaller streets. The front elevation of the building was modernistic with classical elements and an arched frontage, which made the building one of the most distinctive architectural elements of Lecznicza Street.The two examples of dispensaries mentioned above marked a new era in the history of insurance health care. They brought much improvement to the conditions of patients’ treatment. The buildings were constructed according to strict requirements of those times and provided with modern medical equipment, which allowed effective prevention and medicinal treatment. Materials used during construction made it possible to create timeless, recognizable architecture shaping space skilfully and with respect to surrounding greenery.
    Źródło:
    Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2013, 76/1; 23-28
    0860-1844
    Pojawia się w:
    Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies