Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "intertekstualność" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 176
Tytuł:
„Czarny kozioł” lub Leśmianowska reinterpretacja „Złotego osła” Apulejusza
“The Black Goat” or Leśmian’s reinterpretation of Apuleius’s “Golden Ass”
Autorzy:
Vandenborre, Katia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012469.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Bolesław Leśmian
Apulejusz
metamorfoza
baśn
intertekstualność
Apuleius
metamorphosis
fairy-tale
intertextuality
Opis:
The present article aims to study The Black Goat by Bolesław Leśmian in view of its intertextual dialogue with the antique model of metamorphic literature: Metamorphoses, or The Golden Ass by Apuleius. Although the fairy tale was published in a volume entitled Polish Fairy Tales, it is partially based on foreign sources that the author cleverly hid behind other Polish stories. The comparison of The Black Goat with The Golden Ass shows that the Polish poet drew inspiration mainly from Apuleius’s novel, in which a man is also transformed into a stubborn animal. The symbolism of colours and light, which Leśmian modernized and adapted for the modern Polish reader, confirms this hypothesis. Comparative work on both texts helps to understand Leśmian’s reinterpretation of the concept of metamorphosis and his contribution to the reflection on this topic.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.2; 209-219
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czułe morderstwa”. Marta Podgórnik w przestrzeni kultury
“Tender homicides”. Marta Podgórnik in the culture sphere
Autorzy:
Czyżak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050951.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
contemporary poetry
mass-culture
ballad
woman lyric
intertextuality
poezja najnowsza
kultura masowa
ballada
liryka kobieca
intertekstualność
Opis:
Artykuł zawiera interpretacje utworów poetyckich Marty Podgórnik z ostatnich lat, przede wszystkim zebranych w tomie Mordercze ballady (opublikowanym w roku 2018). Analizy twórczości śląskiej poetki prowadzą ku rozpoznaniu jej rozmaitych aspektów, tematów, wizji oraz zawartych w niej nawiązań intertekstualnych. Podgórnik kreuje portrety kobiet indywidualistek, funkcjonujących poza głównymi dyskursami: patriarchalnym i feministycznym, natomiast zanurzonych w przestrzeni komunikacji zdominowanej przez kulturę masową. Najważniejszy w jej artystycznych wyborach okazuje się przepełniony buntem poetycki język, służący przekazywaniu wszelkich, najbardziej nawet bolesnych doświadczeń. Ta szczególna liryczna dykcja umożliwia poetce wykorzystywanie strategii, którą można nazwać „produkcją obecności”, pełną międzytekstowych odniesień, czerpanych głównie z tekstów, tematów i motywów kultury (także masowej).
The article contains interpretations of poetry written by Marta Podgórnik during last years, especially poems placed in her volume titled Mordercze ballady [“Tender homicides”] (published in 2018). This analysis of Silesian writer’s output lead to recognitions of aspects, themes, images and intertextual connections it includes. Podgórnik creates pictures of individualistic women who must exist out of main discourses: patriarchal and feministic, but have to live in mass-culture reality. But the most important in this poetry is language used for poetic but subversive descriptions of painful experiences. This lyric faculty of speech allows Podgórnik to use a specific strategy that may be called “produce of presence”, seeming full of intertextual references, taken frequently from literary tradition and mass-culture texts, motifs and themes.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2022, 10; 14-25
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jak żywa” to uniwersalny komunał? O nieoczywistych związkach prozopopei z ekfrazą w powieści Portret Pierre’a Assouline’a
Autorzy:
Dynkowska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034777.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
intertekstualność
intersemiotyczność
prozopopeja
ekfraza
apokryf
sztuka
Jean-Pierre Assouline
Auguste-Dominique Ingres
intertextuality
intersemiotics
prosopopoeia
ekphrasis
apocryphon
art
Jean-Auguste-Dominique Ingres
Pierre Assouline
Opis:
Ekfraza – literacka deskrypcja dzieła sztuki – nie jest, rzecz jasna, wyłącznie dokładnym opisem artefaktu; często dotyczy również tego, czego na obrazie nie ma. W ekfrazach dzieła sztuki ulegają czasem swoistemu „ożywieniu” – narratywizacji namalowanych scen, a także uzupełnieniu ich o przed- i „poakcje” czy też o wyobrażone wypowiedzi przedstawionych postaci. Artykuł dotyczy specyficznej formy takich literackich „ożywień”, czyli tekstów, których autorzy, wykorzystując prozopopeję, oddali głos bohaterom obrazów oraz świadomym swej sztuczności (i eksponującym ją) obrazom-przedmiotom. Ciekawym (i rozbudowanym) przykładem zastosowania prozopopei jest powieść Portret P. Assouline’a. Narrację prowadzi w niej namalowana przez J.A.D. Ingres’a Betty de Rothschild. W artykule omawiam sposób i sens zastosowania tej figury retorycznej w powieści Assouline’a i zastanawiam się nad tym, czy każdy tekst literacki, w którym narratorem (dzięki prozopopei) czyni się postać z obrazu, można nazwać ekfrazą.
It stands to reason that ekphrasis cannot be limited to the detailed but plain description of the artifact, for it often concerns what is not there in the painting as well. Authors of the ekphrases sometimes “animate” or “revive” a work of art, which manifests itself in narrativization of painted scenes. The process is also frequently supplemented by its continuation or backstory and fictitious utterances of figures depicted in the painting. The paper discusses a specific literary form of that kind of “animation”, that is texts in which characters that can be seen in a painting (or paintings itself) receive the voice through the prosopopoeia and expose their selfawareness of “artificiality”. The precise subject of this study is P. Assouline’s novel Le Portrait which is narrated by baroness Betty de Rothschild, the figure from the J.A.D. Ingres’ painting. In this article, I am focusing on the mode and meaning of prosopopoeia in Assouline’s novel. I am also trying to examine whether every text that is based on the concept of a “speaking” work of art (i.e. in which prosopopoeia is used) can be described as ekphrasis.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2021, 61, 2; 83-99
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jam pieśnią krzyczał swą, czyjeście wnuki...” Profetyzm w liryce Feliksa Batoryna
“I called out with my song, whose grandchildren you are... Prophetism in Felix Batorin’s poetry
Autorzy:
Kliabanau, Dzmitry
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828438.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
literatura białoruska
poezja filozoficzna
Feliks Batoryn
motyw profetyczny
tekst biblijny
intertekstualność
Belarusian literature
philosophical poetry
Felix Batorin prophetic motive biblical text intertextuality
Opis:
Belarusian poet Feliks Batorin is the author of many poems on philosophical and civic topics. A characteristic feature of these poems is that they draw inspiration from religious thought founded on the Judeo-Christian tradition. They contain numerous Old Testament allusions and evangelical reminiscences. Batorin’s poems are also characterized by their allegoric quality, and their parabolic, metaphorical, and creative synthesis of biblical themes and folkloristic motifs. Biblical motifs began to appear in Felix Batorin’s poetry in the 1980s, during a period of social and political transformation in Belarus. Reflecting on the reality, the poet often turns to the motif of prophetism and the figure of the prophet, which might prove conducive to trying to find answers to important questions - both universal and resulting from Belarusian historical and cultural specificity. The drama of being a prophet results from the overwhelming feeling of loneliness arising from opposing the society in order to fulfil the mission which has been entrusted to a prophet. The tragedy of the poet-prophet lies in the fact that he is aware of his weakness and helplessness in the struggle against the individual for the individual, in his attempts to reach the morose society. The destructive activities of the oppressive communist system against the culture, language and identity of Belarusians turned out to have serious consequences for the society of the post-Soviet Belarus. That is why it cannot be surprising that pessimism resounds in prophetic works of Felix Batorin. However, despite pessimism, there is still hope in his poetry – the hope to reverse the fate of the nation and homeland.
Źródło:
Świat i Słowo; 2020, 35, 2; 155-181
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Miserere” na głosy i instrumenty Pawła Szymańskiego. Konstrukcja dźwiękowa i znaczenia
Paweł Szymański’s ‘Miserere’ for Voices and Instruments. Sound Structure and Meanings
Autorzy:
Kostka, Violetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806244.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Paweł Szymański
Miserere
intertekstualność
struktura ukryta
transformacje
znaczenia
intertextuality
concealed structure
transformations
meanings
Opis:
Niniejszy artykuł jest poświęcony Miserere na głosy i instrumenty (1993) Pawła Szymańskiego, a jego celem jest omówienie konstrukcji dźwiękowej utworu oraz przypisanych mu znaczeń. Bazując na analizie utworu i różnorodnej literaturze autorka stwierdza, że Miserere jest utworem jawnie intertekstualnym, do tego skomponowanym swobodnie, tj. bez użycia metod algorytmizowanych. Cechą charakterystyczną tego utworu jest to, że zawiera nie jedną, a dwie struktury wyjściowe: modalny chorał gregoriański i czterogłosowy kanon w poszerzonej tonalności dur-moll. Obie struktury wyjściowe zostały połączone z sobą w całość za pomocą − typowych dla Szymańskiego − abstrakcyjnych pomysłów. Dosyć łatwo rozpoznać, że solowe psalmodie występują w kształcie sprzed wieków, natomiast partie chóralne barwowo przypominają chorał, ale zamiast śpiewu monodycznego zawierają recytacje na sześciu wysokościach dźwięku i fragmenty szeptane. Z porównania kanonu z ostateczną kompozycją wynika, że ten pierwszy stał się podstawą odcinków zespołowych Miserere, w tym głównie partii wiolonczel i wibrafonu i że pominięto wiele jego dźwięków (około 1/3). Na koniec rozważań na temat konstrukcji utworu padają informacje o trzyczęściowej formie. Kwestię znaczeń autorka otwiera przyjętym przez siebie stanowiskiem kognitywistycznym, z którego wynika, że znaczenia nie tkwią w utworze, lecz że utwór prowokuje interpretatora do ich stworzenia. Powołując się na własne skojarzenia, opinie krytyków muzycznych i literaturę psychologiczną o emocjach, autorka ustala, że każdej z trzech części Miserere można przypisać uczucia: równowagi, niepokoju i powrotu do równowagi. Oprócz tekstu artykuł zawiera otrzymany od kompozytora początek wyjściowego kanonu, fragment Miserere w opracowaniu autorki oraz tabelę ukazującą formę kompozycji.
This article is devoted to Paweł Szymański’s Miserere for voices and instruments (1993), with the aim of discussing its sound structure and the meanings attributed to it. Based on analysis of the work and a range of literature, the author claims that Miserere is an openly intertextual work, composed freely without the application of algorithmic methods. It is characterised by the presence of two basic structures rather than one: modal Gregorian chant and four-part canon in extended major–minor tonality. These two basic structures were combined into a whole using abstract ideas typical of Szymański. One easily notes that while the solo psalmody assumes its centuries-old form, the choral parts, though colouristically resembling plainchant, consist not of monodic singing but of recitations on six pitches and whispered passages. If we compare the canon with the ultimate shape of the composition, it turns out that the former was used as the basis for ensemble sections, primarily the cello and vibraphone parts, but with many (around one third) of the canon’s notes left out. The discussion of the work’s structure ends with information about its tripartite form. The author opens the section on meanings by presenting her cognitivist stance that meanings are not intrinsic to the work, but rather the music provokes interpreters to create them. Based on her own associations, the opinions of music critics and psychology literature on emotions, the author argues that the three sections of Miserere may be interpreted as corresponding to three emotions: balance, anxiety and balance regained. The article also contains the opening of the initial canon, which the author received from the composer, a fragment of Miserere arranged by the author and a table showing the work’s form.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 2; 29-43
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Posięście” wiedzy. Opętanie Antonii Susan Byatt jako filologiczna powieść uniwersytec
‘Possessing’ knowledge. Opętanie by Antonia Susan Byatt as a philological campus novel
Autorzy:
Skubaczewska-Pniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451249.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Byatt
cultural memory
‘possession’
intertextuality
pamięć kulturowa
„opętanie”
intertekstualność
Opis:
Opętanie by Antonia Susan Byatt, awarded the Booker Prize in 1990, has been analysed in the context of romance, detective novel and campus novel genres and interpreted as an apology for philology, praise for literary art as well as a longing for the times when it was the foundation of cultural memory. The multidimensional character and multigenre structure of the novel as well as its ‘immense intertextuality’ have been treated as one of the manifestations of the title ‘possession’, which – in turn – has economical, scientific, social, religious and sexual connotations. We have emphasized the cognitive values of the novel, which are connected with the coexistence of two storylines developing in parallel, namely the contemporary and historical ones. The former focuses on two literary scholars who reveal an affair, clandestine in 19th century text, between a fictional writer-polymath and a feminizing poet. In turn, the latter draws the reader’s attention to the Victorian lovers, and thereby a portrait of this period.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2015, 10, 5; 321-332
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Prawdziwe życie jest gdzie indziej, ale my jesteśmy tutaj”
“Real life is elsewhere, but we are here”
Autorzy:
Bernacki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520029.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
works of Adam Zagajewski
funeral poetry
poetic epiphany
intertextuality
poezja funeralna
poetycka epifania
intertekstualność
twórczość Adama Zagajewskiego
Opis:
W tekście dokonano prezentacji ostatniego wydanego za życia Adama Zagajewskiego tomu jego poezji Prawdziwe życie (Kraków, 2019). Autor dowodzi, iż w zawierającym pięćdziesiąt jeden wierszy tomie wyróżnić można trzy przewodnie motywy tematyczne: melancholijne wspomnienia i pożegnania, zapowiedzi nadciągającego nieuchronnie kresu życia oraz poetyckie zapisy chwil uniesienia (epifanie zachwytu). Ważnym uzupełnieniem dla przeprowadzonych analiz jest ukazanie intertekstualnego wymiaru poezji Adama Zagajewskiego, dialog prowadzony z wielkimi poprzednikami: Czesławem Miłoszem, Paulem Celanem, Tomaszem Mannem i T.S. Eliotem.
The text discusses the last volume of Adam Zagajewski's poetry, entitled “Real Life” (Krakow 2019). The author of the review presents in detail three main themes present in this book: nostalgic farewells, records of the inevitable end (existence coming to death) and poetic epiphanies (rare moments of happiness). An important context of the analyzes presented in the text is an intertextual dimension of Adam Zagajewski's poetry, the dialogue dealing with his great predecessors: Czesław Miłosz, Paul Celan, Tomasz Mann and T.S. Eliot.
Źródło:
Świat i Słowo; 2021, 37, 2; 349-358
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Tam, gdzie podążał Szymanowski, zmierzam i ja”
Autorzy:
Malecka, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668987.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Karol Szymanowski
Henryk Mikołaj Górecki
history of Polish music
artistic activities
inspirations
intertextuality
historia muzyki polskiej
twórczość
inspiracje
intertekstualność
Opis:
There has been no greater contrast of personality, biography, worldview, and lifestyle. And yet there is no end to similarities, proximities, even kinship; great was Górecki’s fascination with Szymanowski.First was the score of Beethoven’s Ninth, bought for the money earned by selling a ping-pong racket; but Górecki then spent his first savings on Chopin’s Impromptus and Szymanowski’s Mazurkas. He would recount later: “I still have these scores, and that is how my strange story begins: Beethoven’s Ninth Symphony, Chopin’s Impromptus and Szymanowski’s Mazurkas.”28 Yet apart from Górecki’s fascination with Szymanowski music and oeuvre, there is another link still. Both artists fell in love with Podhale, the Tatra Mountains and the culture of the region; so much that its main spa, Zakopane, became their second home. This went hand in hand with their fascination with the music of Podhale.The focal point for Szymanowski’s impact on Górecki brings together two masterpieces of sacred music: Stabat Mater and Symphony of Sorrowful Songs.Stabat Mater is one of Szymanowski’s few religious works; Górecki’s Sorrowful Songs are one of the many sacred works written both before and after the Symphony. Yet they are both instances of the highest artistry, of the apogee in their author’s creative achievements.Outside explicit examples of correlation between the work of Szymanowski and Górecki, there is an analogy between them of a more general nature. Taking into account the historical situation in which the two composers lived and worked, and the meanders of Polish music of the 20th centuries, the stylistic breakthrough that took place both in Szymanowski – before his Stabat Mater – and in Górecki – before his Third Symphony – was of tantamount import to establish their rank and their position in the history of Polish music.
There has been no greater contrast of personality, biography, worldview, and lifestyle. And yet there is no end to similarities, proximities, even kinship; great was Górecki’s fascination with Szymanowski.First was the score of Beethoven’s Ninth, bought for the money earned by selling a ping-pong racket; but Górecki then spent his first savings on Chopin’s Impromptus and Szymanowski’s Mazurkas. He would recount later: “I still have these scores, and that is how my strange story begins: Beethoven’s Ninth Symphony, Chopin’s Impromptus and Szymanowski’s Mazurkas.”28 Yet apart from Górecki’s fascination with Szymanowski music and oeuvre, there is another link still. Both artists fell in love with Podhale, the Tatra Mountains and the culture of the region; so much that its main spa, Zakopane, became their second home. This went hand in hand with their fascination with the music of Podhale.The focal point for Szymanowski’s impact on Górecki brings together two masterpieces of sacred music: Stabat Mater and Symphony of Sorrowful Songs.Stabat Mater is one of Szymanowski’s few religious works; Górecki’s Sorrowful Songs are one of the many sacred works written both before and after the Symphony. Yet they are both instances of the highest artistry, of the apogee in their author’s creative achievements.Outside explicit examples of correlation between the work of Szymanowski and Górecki, there is an analogy between them of a more general nature. Taking into account the historical situation in which the two composers lived and worked, and the meanders of Polish music of the 20th centuries, the stylistic breakthrough that took place both in Szymanowski – before his Stabat Mater – and in Górecki – before his Third Symphony – was of tantamount import to establish their rank and their position in the history of Polish music.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2013, 11
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zwycięzca śmierci wraca na czas”. Refleksje wokół utworu Advent w wykonaniu grup Dead Can Dance i Armia
“The Winner of Death returns on time”. Reflections around the Advent song performed by the groups Dead Can Dance and Armia
Autorzy:
MAŁCZYŃSKI, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454040.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
treści chrześcijańskie w muzyce rockowej,
Jezus Chrystus w kulturze popularnej,
kultura rocka,
intertekstualność i intermedialność w muzyce rockowej, twórczość grupy Dead Can Dance,
twórczość grupy Armia,
twórczość Tomasza Budzyńskiego.
Christian contents in rock music,
Jesus Christ in popular culture,
rock culture,
intertextuality and intermedia in rock music,
the works of the Dead Can Dance,
the works of the rock polish group Armia,
the works of Tomasz Budzyński.
Opis:
Rozważania zawarte w artykule koncentrują się na zestawieniu dwu wariantów utworu Advent, wykonanego pierwotnie przez grupę Dead Can Dance, a odtworzonego kilkanaście lat później w nowym wymiarze tekstowym przez zespół Armia. Owo zestawienie uwzględnia poszerzone tło kontekstowe, odwołujące się do genealogii obydwu formacji, intertekstualnej i intermedialnej specyfiki ich twórczości oraz eksponujące horyzont aksjologiczny urzeczywistniony w tytułach i tekstach utworów.
The article compares two variants of the song Advent, originally performed by the group Dead Can Dance, and then reproduced several years later in a new text dimension by the polish band Armia. This comparison takes into account the expanded contextual background, referring to the genealogies of both formations, intertextual/intermedia specificity of their works and exposing the axiological horizon realized in the titles and texts of the tracks.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2018, 13; 141-155
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Исторические» детективы Владимира Короткевича: вчера и сегодня
Powieści detektywistyczne Wladimira Karatkiewicza: wczoraj i dziś
Vladimir Karatkievich’s detective novels: yesterday and today
Autorzy:
Супа, Ванда
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108346.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
historia
powieść sensacyjna
tożsamość narodowa Białorusinów
intertekstualność
history
detective novel
Belarusians’ national identity
intertextuality
Opis:
W artykule omówiono problematykę i synkretyczną poetykę dwóch „kryminałów retro” W. Karatkiewicza. Pisarz w dobie dominacji realizmu socjalistycznego połączył w swych utworach ważne idee (kształtowanie świadomości narodowej Białorusinów, interpretacja historii Białorusi) z elementami sensacji i romantycznym wątkiem miłosnym, charakterystycznymi dla modnej dzisiaj kultury masowej, wyprzedzając tym samym swoje czasy.
In the article problems and syncretic poetry in two retro detective novels written by V. Karatkievich are discussed. In the era of dominance of socialist realism the author combined important ideas (defining Belarusians’ national awareness, interpreting the history of Belarus) with the elements of sensation and romantic love motif, typical of modern popular culture which are ahead of their time.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015; 11-24
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Исторические» детективы Владимира Короткевича: вчера и сегодня
Powieści detektywistyczne Wladimira Karatkiewicza: wczoraj i dziś
Vladimir Karatkievich’s detective novels: yesterday and today
Autorzy:
Супа, Ванда
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944771.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
historia
powieść sensacyjna
tożsamość narodowa Białorusinów
intertekstualność
tożsamość narodowa białorusinów
Opis:
W artykule omówiono problematykę i synkretyczną poetykę dwóch „kryminałów retro” W. Karatkiewicza. Pisarz w dobie dominacji realizmu socjalistycznego połączył w swych utworach ważne idee (kształtowanie świadomości narodowej Białorusinów, interpretacja historii Białorusi) z elementami sensacji i romantycznym wątkiem miłosnym, charakterystycznymi dla modnej dzisiaj kultury masowej, wyprzedzając tym samym swoje czasy.
In the article problems and syncretic poetry in two retro detective novels written by V. Karatkievich are discussed. In the era of dominance of socialist realism the author combined important ideas (defining Belarusians’ national awareness, interpreting the history of Belarus) with the elements of sensation and romantic love motif, typical of modern popular culture which are ahead of their time.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 11-24
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Крымскiя санеты» Адама Мiцкевiча i вянок санетаў «Святая студня» Яна Чыквiна: версiфiкацыя, iнтэртэкстуальнасць
“Sonety Krymskie” by Adam Mickiewicz and the crown of sonnets “święta studnia” (sviataya studnia) by Jan Czykwin: versification, intertextuality
„Sonety krymskie” Adama Mickiewicza a wieniec sonetów „Święta studnia” Jana Czykwina: wersyfikacja, intertekstualność
Autorzy:
Minskiewicz, Serż
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117203.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
sonnet
crown of sonnets
versification
intertextuality
hero
author
literary process
sonet
wieniec sonetów
wersyfikacja
intertekstualność
bohater liryczny
autor
proces literacki
Opis:
The article explores an intertextual discourse of “Sonety krymskie” by Adam Mickiewicz in Russian and Belarusian literature, its development in the Belarusian literature (20th-21st centuries). Themes, images, subjects that occur in “Sonety krymskie” by A. Mickiewicz have been found in separate works of Belarusian authors – Y. Kupala, M. Bagdanovich, A. Kulyashov, U. Karatkevich, A. Khodanovich. The analysis of different levels of connection between crown of sonnets “Święta studnia” by Jan Czykwin and “Sonety krymskie” by Adam Mickiewicz shows that a hero of the crown of sonnets – undoubtedly a person with a rich inner world – verifies his worldview and life experience, his individual cognitive space with ideals, moral guidelines, that appear in A. Mickiewicz’s works and biography.
W artykule omówiono powstanie dyskursu intertekstualnego „Sonetów krymskich” Adama Mickiewicza w literaturze rosyjskiej i białoruskiej, oraz jego rozwój w literaturze białoruskiej (XX–XXI w.). Motywy, obrazy, tematy podobne do tych występujących w „Sonetach krymskich” można odnaleźć w odrębnych pracach białoruskich autorów: J. Kupały, M. Bagdanovicha, A. Kulashova, U. Karatkievicha, A. Chadanovicha. Podczas analizy różnych poziomów zbieżności między sonetami „Święta studnia” («Sviataya studnia») Jana Czykwina a „Sonetami krymskimi” Adama Mickiewicza wskazano jak liryczny bohater sonetów – niewątpliwie osoba z bogatym światem wewnętrznym – weryfikuje swój światopogląd i doświadczenie życiowe, swoją indywidualną przestrzeń poznawczą z ideałami i wskazówkami moralnymi zawartymi w pracach i faktach biograficznych Adama Mickiewicza.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2018; 173-186
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Два часа в резервуаре Iosifa Brodskiego vs. wariant Wiktora Woroszylskiego Dwie godziny w zbiorniku jako przykład tłumaczenia elementów intertekstualnych i „intertekstualizowanego” tekstu
Два часа в резервуаре by Iosif Brodski vs. its variant by Wiktor Woroszylski Dwie godziny w zbiorniku as an example of translating intertextual elements and an intertextualized text
Autorzy:
Bednarczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520321.pdf
Data publikacji:
2023-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
Iosif Brodski
Wiktor Woroszylski
poezja
tłumaczenie
intertekstualność
odpowiedniość
poetry
translation
intertextuality
adequacy
Opis:
The article considers the translation by Wiktor Woroszylski of various types of intertextual elements included by Iosif Brodski in his poem Два часа в резервуаре (In English – Two hours in the tank). Regardless of the different translation decisions and noticeable associative shifts that concern specific intertextual elements, the translation as a whole should be considered successful. Nevertheless, in the course of the analysis, the author comes to the conclusion that in the case of an intertextualized text (one that is saturated with intertextual elements), the preservation in the translation of the associative chains that make up the network of intertextual associations is more important than the adequacy of the specific elements of the text.
Źródło:
Świat i Słowo; 2023, 41, 2; 35-49
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Theological Assessment of the Covenant between Judas Maccabeus and Rome: an Intertextual Analysis of 1 Macc 8:17–20
Teologiczna ocena przymierza Judy Machabeusza z Rzymem. Intertekstualna analiza 1 Mch 8,17–20
Autorzy:
Nawrot, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038455.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Septuagint
the First Book of the Maccabees
Roman republic
alliance
intertextuality
Septuaginta
Pierwsza Księga Machabejska
republika rzymska
przymierze
intertekstualność
Opis:
What was the biblical interpretation of the Jews’ conduct in the final stage of the history of Israel in the context of the Law of Moses right before the times of the New Testament? The proposed exegesis of 1 Macc 8:17–20, which describes the covenant between Judas Maccabeus and the Roman republic, strives to discover the theological evaluation of the behavior of the revolt’s leader conducted by the author of the book. The intertextual method is particularly helpful in discovering the right understanding of the text. This method enables one to purposefully combine the expressions found in the consecutive verses with the same expressions found in the earlier biblical books. The theology that underlies these books will reveal the right sense of the studied passage of 1 Macc. It turns out that the theological evaluation is totally different than the political evaluation, the latter being solely taken into consideration in historical-literary analyses and commentaries. The biblical author has a restrained stance toward the political success of the Maccabees. He wants to reveal their conduct in the context of the Lord’s Law, which strongly proves that the First Book of Maccabees should belong to the canon of the inspired texts.
Jaka była biblijna interpretacja postępowania Żydów w końcowym etapie historii Izraela w świetle zapisów prawa Mojżeszowego, niemal tuż przed nastaniem czasów Nowego Testamentu? Proponowana egzegeza fragmentu 1 Mch 8,17–20, opisującego zawarcie przymierza przez Judę Machabeusza z republiką rzymską, pragnie ukazać teologiczną ocenę postępowania przywódcy powstania dokonaną przez autora księgi. Najbardziej pomocne w wydobyciu właściwego rozumienia tekstu okazuje się podejście intertekstualne. Pozwala ono celowo łączyć sformułowania kolejnych wersetów z tymi samymi zwrotami wcześniejszych ksiąg biblijnych. Zawarta w nich teologia ukaże właściwy sens zaproponowanego passusu Pierwszej Księgi Machabejskiej. Okazuje się, że ocena teologiczna jest daleka od oceny politycznej, branej niemal wyłącznie pod uwagę w analizach i komentarzach historyczno-literackich. Autor biblijny zachowuje daleko idącą wstrzemięźliwość wobec politycznych sukcesów Machabeuszy, pragnąc ukazać ich postępowanie w świetle prawa Bożego. Mocno zaświadcza to o uzasadnionej przynależności Pierwszej Księgi Machabejskiej do korpusu pism natchnionych.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 38; 7-30
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Academia at a critical point: David Lodge’s Small World
Akademia w punkcie krytycznym – Mały światek Davida Lodge’a
Autorzy:
Nowicki, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850629.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
campus novel
intertextuality
romance
criticism
powieść uniwersytecka
intertekstualność
romans
krytyka literacka
Opis:
The article discusses Small World, one of the most popular campus novels by the contemporary author David Lodge. What distinguishes Small World is the theme of academia: nearly all major characters are lecturers in literature. Lodge involves the reader in an intertextual game whose meanings are available only to experts, i.e. lecturers themselves, since most readers may overlook the fact that the novel is a satirical remake of Arthurian romance. The “critical point” mentioned in the title of the article alludes to critical debates in the novel, to a critique of the academic institution as such and indicates Small World as the climax of the genre.
Artykuł omawia Mały światek, jedną z najbardziej znanych powieści uniwersyteckich współczesnego pisarza brytyjskiego Davida Lodge’a. Omawiany tekst wyróżnia tematyka ściśle akademicka, jako że niemal wszyscy bohaterowie powieści to przedstawiciele kadry uniwersyteckiej, wykładowcy literatury. Lodge angażuje czytelnika w intertekstualną grę, której znaczenia są dostępne w zasadzie tylko dla ekspertów, czyli samych wykładowców, np. większości czytelników może umknąć fakt, że powieść jest satyryczną repliką romansu arturiańskiego. Wspomniany w tytule „punkt krytyczny” odwołuje się do krytyki literackiej, częstego tematu debat w powieści, oznacza też krytykę samej instytucji akademii i kulminację gatunku powieści uniwersyteckiej, jakim wydaje się być Mały światek.
Źródło:
Facta Simonidis; 2010, 3, 1; 191-204
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 176

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies