Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "intertekst" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Comparative Hints Included: Contextual Links in English and Polish Poetry Translations by Jerzy Pietrkiewicz
    Wskazówki komparatystyczne w zestawie: kontekstowe odsyłacze w angielskich i polskich przekładach poetyckich Jerzego Pietrkiewicza
    Autorzy:
    Luboń, Arkadiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030729.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    literary translation
    equivalence
    intertexts
    domestication
    Jerzy Pietrkiewicz
    przekład literacki
    ekwiwalencja
    intertekst
    domestykacja
    Opis:
    The article discusses the relation between comparative studies of Jerzy Pietrkiewicz and his translations of Polish and English poetry. As the provided analyses indicate, the translator introduces a variety of subtle modifications into the target versions. These modifications result in establishing several types of intertextual links between the two poetic traditions Pietrkiewicz simultaneously discusses in his academic essays.
    Artykuł omawia zależności między studiami komparatystycznymi i pracą akademicką na emigracji a praktyką translatorską Jerzego Pietrkiewicza (1916-2007) – polskiego poety, powieściopisarza, literaturoznawcy i profesora Uniwersytetu Londyńskiego. Jego tłumaczenia poezji z anglosaskiego kanonu na język polski (i vice versa) – które na długo przed publikacją na łamach kilku antologii powstały w ramach prowadzonych badań naukowych i na potrzeby zajęć akademickich ze studentami – nierzadko podają w przypisach lub zawierają wplecione w tekst przekładu elementy (słowa klucze, charakterystyczne archaizmy, rozpoznawalne frazy i konstrukcje syntaktyczne) zapożyczone z tradycji literackiej języka docelowego. Wykorzystane jako w dużej mierze wierne ekwiwalenty dla oryginałów, elementy te nawiązują do znanych utworów i, stanowiąc rodzaj międzytekstowych odsyłaczy, dostarczają czytelnikom przekładów wskazówek komparatystycznych przydatnych w interpretacji i ewaluacji wierszy w kontekście innych utworów powstałych w tej samej epoce literackiej lub nurcie artystycznym, lecz w innym kraju.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 84-100
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Boobalk, Schubert i szyfry
    Boobalk, Schubert and Codes
    Autorzy:
    Kaliszuk, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1335001.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ryszard Schubert
    modernism
    rozmanticism
    avant-garde
    modernity
    intertext
    modernizm
    rozmantyzm
    awangarda
    intertekst
    nowoczesność
    Opis:
    Artykuł dotyczy relacji międzytekstowych w utworze Ryszarda Schuberta Trenta tre, uznawanym za schyłkowe osiągnięcie polskiej literatury neoawangardowej. Autor pokazuje, w jaki sposób Schubert konstruuje odniesienia do literatury romantycznej oraz do modernistycznych tekstów dialogujących z romantyzmem. Identyfikuje potencjalne źródła cytatów i aluzji, a także zwraca uwagę na relację między utworem Schuberta a niedokończonym opowiadaniem Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Zasadniczym celem budowania połączeń międzytekstowych okazuje się problematyzacja kluczowych opozycji literatury nowoczesnej, a tym samym ilustracja schyłkowości samej formacji i spowolnienia dynamiki tych procesów, które decydowały o jej produktywności.
    An article presenting intertextual relations included in Trenta Tre written by Ryszard Schubert, which was recognised as a late achievement of Polish neo avant-garde literature. The author demonstrates how Schubert creates references to the romantic literature and to the modernist texts engaged in a dialog with romanticism. He identifies the potential sources for quotations and allusions, and also draws readers’ attention to the relationship between that work by Schubert and an unfinished story written by Krzysztof Kamil Baczyński. The main purpose of creating the intertextual connections is to present the problem of key oppositions in modern literature, and thus to illustrate the decline of the very formation itself and the downturn in the dynamics of the processes that affected its productivity.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2019, 18; 86-101
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antyk - tekst, kontekst i intertekst w twórczości Łesi Ukrainki
    The Antiquity - Text, Context and Intertext in the Works By Lesya Ukrainka
    Autorzy:
    Kaczmarczyk, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933414.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    antyk
    intertekst
    architekst
    twórczość Łesi Ukrainki
    Antique culture
    intertext
    architext
    works by Lesya Ukrainka
    Opis:
    Autorka artykułu analizuje twórczość Łesi Ukrainki zwracając uwagę na obecność kultury antycznej jako jednego ze źródeł inspiracji. Kultura antyczna, zwłaszcza starogrecka zajmuje ważne miejsce w dorobku twórczym poetki. Jest to potwierdzone obecnością tematów, obrazów, poetyki oraz form gatunkowych zaczerpniętych z tej przestrzeni kulturowej, które tworzą szereg związków intertekstualnych, łączących twórczość poetki ukraińskiej przełomu XIX i XX wieku z kulturą antyczną.
    The author analyses the works by Larysa Petrivna Kosach-Kvitka, known as Lesya Ukrainka, to spot the references to the Antiquity as a key source of the poet's inspiration. The Antique culture, especially in its Old Greek embodiment, is of utmost importance to Lesya Ukrainka’s poetry. The Antiquity shows itself in her works through a variety of topics, images, poetics and genre types that the poet adopted from the Antique culture. All these elements help her create the effect of intertextuality, through which the reality of the turn of the 20th century presented by the poet stays in a close relationship with the Antique poetic motifs.
    Античність - текст, контекст і інтертекст в творчості Лесі УкраїнкиАвторка статті аналізує творчість Лесі Українки, звертаючи увагу на присутність античності як джерела натхнення, інспірації. Антична культура, зокрема Давньогрецька займає важливе місце в творчості поетеси, що підтверджується пристутністю тем, образів, поетики, жанрових форм зв’язаних з просторем античної культури. Античність представленa в творчості української поетеси зламу ХІХ і ХХ століття в різних інтертекстуальних іпостасях.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 7; 99-111
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    « Vous nous l’avez racontée au moins cinquante fois... ». Effacement énonciatif et effets de généricité dans La Poche Parmentier de Georges Perec
    Zatarcie znaczników subiektywności w dyskursie oraz hybrydowość rodzajowa w La Poche Parmentier Georges’a Pereca
    Autorzy:
    Sobczyński, Krzysztof
    Wołowski, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2119966.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dezindywidualizacja wypowiedzi
    hybrydowość rodzajowa
    interferencje rodzajowe
    dramat
    narracja
    intertekst
    disindividualisation of speech
    generic hybridity
    generic interferences
    theatre
    narration
    intertext
    Opis:
    Sytuując się na pograniczu literaturoznawstwa i językoznawstwa, niniejszy artykuł dotyczy dwóch zjawisk: dezindywidualizacji wypowiedzi czy też inaczej – zatarcia znaczników subiektywności w dyskursie (effacement énonciatif) oraz hybrydowości rodzajowej / gatunkowej (effets de généricité). Jako materiał egzemplifikacyjny posłużyła nam mało znana sztuka teatralna La Poche Parmentier Georges’a Pereca, znanego z nonszalanckiego stosunku do konwencji rodzajowych, której tematem jest obieranie ziemniaków. Zanik subiektywnego i zaangażowanego w swą mowę wypowiadacza (postaci-lokutora) osiągnięty zostaje poprzez: 1. zwielokrotnienie źródeł wypowiedzi i gatunków mowy (postaci posługują się przepisami kuchennymi, hasłami reklamowymi, danymi z roczników statystycznych, encyklopedii, itp.); 2. powtarzanie pewnych segmentów wypowiedzi i cykliczność wydarzeń; 3. systematyczne odwołania intertekstowe, w których postaci odgrywają role, zamiast mówić „za siebie” (collage scen ze sztuk Ioneski, Labiche’a, Szekspira...). Z genologicznego punktu widzenia La Poche Parmentier jest ciekawym przykładem sztuki teatralnej złożonej z szeregu mikro- i makronarracji, które rozbijają w pewien sposób jej konfigurację rodzajową (interferencje trybu mimetycznego i diegetycznego).
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 54-55, 5; 51-82
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rytuał cerkiewny jako intertekstualne kryterium badawcze na przykładzie poematu Rosyjscy bogowie Daniiła Andriejewa
    Orthodox Church Rite as an Intertextual Research Criteria Based an the Example of Daniil Andreyev’s Poem of 'Russian Gods'
    Autorzy:
    Banasiak, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807345.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    metoda intertekstualna
    intertekst
    poemat
    rytuał cerkiewny
    D.L. Andriejew
    intertextual research
    intertext
    poem
    Orthodox ritual
    D.L. Andreyev
    Opis:
    W artykule została zaprezentowana intertekstualna metoda badawcza, pojmowana jako analiza konstruktów świata poetyckiego, zawierających kody kultury związane z rytuałem cerkiewnym. Jako materiał badawczy posłużył utwór Rosyjscy bogowie D.L. Andriejewa. Przyjęcie ukazanego kryterium badawczego prowadzi do odkrycia światopoglądu poety i stanowi intensywny system interpretujący. Utwór zawiera obfite odniesienia do szeroko rozumianego kultu religii prawosławnej: nazwy świątyń, przestrzeń wewnątrz świątyni, elementy liturgii, szaty i naczynia liturgiczne, nazwy nabożeństw i modlitw, imiona świętych. Inklinacje Andriejewa do rytuału cerkiewnego związane są z kreacją poetyckiego mitu i autobiografizmem dzieła. Tekst amplifikowany kodami kultury cerkiewnej zespala się również z problematyką eschatologiczną i tradycją rosyjskiej filozofii twórczości, szczególnie N.A. Bierdiajewa i W.S. Sołowjowa.
    The article presents an intertextual research method conceived as an analysis of constructs of the poetic world. These constructs contain cultural codes associated with an Orthodox church ritual. As a research material author used D.L. Andreyev’s Russian Gods. Adoption of this research criterion leads to conclusions about the poet’s worldview and makes up an intensive interpretative system. The poem contains references to the worship of the Orthodox religion in the broad sense: names of the temples, the space inside the temple, elements of the liturgy, liturgical vestments and vessels, names of devotions and prayers, names of saints. Andreyev’s inclination to the Orthodox ritual is related to the creation of his personal poetic myth and the presence of autobiographical elements in his literary works. The text, amplified with the Orthodox culture’s elements, recalls also eschatological issues and traditions of Russian philosophy of creativity, especially theories of N.A Berdyaev and W.S. Soloviev.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 1; 73-88
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Художній образ факту в романі Марічки Крижанівської "Тіні"
    Artystyczny wizerunek faktu w powieści Mariczki Kryżaniwskiej "Cienie"
    The artistic image of fact in Marichka Kryzhanivska’s novel "Shadows"
    Autorzy:
    Danyłenko, Ludmyła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343512.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    artistic documentary
    intertext
    mysticism
    reality
    images of the past
    memory trauma
    Serhii Paradzhanov
    dokument
    intertekst
    mistycyzm
    rzeczywistość
    obrazy przeszłości
    trauma pamięci
    Serhij Paradżanow
    Opis:
    Autorkę artykułu interesuje specyfika beletryzowanego dokumentu traktującego o okresie sowieckim. Celem pracy jest scharakteryzowanie cech literatury faktu w powieści Mariczki Kryżaniwskiej Cienie, poświęconej reżyserowi Serhijowi Paradżanowowi oraz historii kręcenia filmu Cienie zapomnianych przodków. Autorka wyjaśnia znaczenie intertekstu, ujawnia specyfikę wizerunku znanych postaci, analizuje celowość połączenia mistycyzmu i rzeczywistości. Ustalono, że fakty przytoczone w powieści wyraźnie pokazują traumę kolonialnej przeszłości. Połączenie rzeczywistości i mistycyzmu dało oryginalny obraz przeszłości, tworząc dynamiczną fabułę.
    The author of the article is interested in the specifics of artistic documentaries in Soviet-era prose. The purpose of the study is to characterize the features of artistic documentary in Marichka Kryzhanivska’s novel Shadows, dedicated to the film director Serhiy Paradzhanov and the history of the filming of the film “Shadows of Forgotten Ancestors”. The author explains the meaning of the intertext, reveals the specifics of the image of famous figures, analyzes the expediency of combining mysticism and reality. It is determined here that the facts used in the novel vividly demonstrate the traumas of the colonial past. The combination of reality and mysticism provide an original image of the past, creating a dynamic plot.
    Źródło:
    Studia Ukrainica Posnaniensia; 2022, 10, 2; 83-96
    2300-4754
    Pojawia się w:
    Studia Ukrainica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Intertekst w adaptacji filmowej
    Intertext in Film Adaptation
    Autorzy:
    Hendrykowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920198.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    cinema
    literature
    adaptator
    adaptation
    film art
    film culture
    film theory
    film practice
    word
    image
    intertext
    kino
    literatura
    adaptacja
    sztuka filmowa
    kultura filmowa
    teoria filmu
    twórczość filmowa
    słowo
    obraz
    intertekst
    Opis:
    Dyskusja oraz interpretowanie adaptacji filmowej w społeczno-kulturowym odniesieniu, które jest typowym dla semiotycznej, strukturalistycznej oraz estetycznej analizy tekstu, bywa problematyczne. Nawet kino jako sztuka poddaje się zwyczajowi dyskutowania o filmowym dorobku przypisywanym lub identyfikowanym z „autorem” i kinem autorskim. Mylącym może być przecenianie i nadmierna uwaga poświęcana „wierności” adaptacji filmowej, a trafniejsze może okazać się spojrzenie zarówno na adaptowany utwór literacki, jak i jego wersję ekranową jako na połączone teksty kultury konfrontujące się wzajemnie i biorące udział w określonym dyskursie. Artykuł Marka Hendrykowskiego podnosi te kwestie, a następnie bada je w oparciu o teoretyczną podstawę, w ramach której postrzega się adaptację jako formę komunikacji oraz koncentruje się ona językowych aspektach analizy intertekstualnej adaptacji filmowej jako formy translacji kulturowej.
    There are problems with discussing and interpreting film adaptation in the socio-cultural framework that is used for the semiotic, structural and aesthetic analysis of text. Even cinema as art often gives in to habit of talking about film “oeuvres” attributed to or identified in terms of an “author” and author’s cinema. It may be misleading to give too much weight and attention to the concept of “fidelity” of film adaptation, and it may be better to look at both – adapted piece of literature and its screen adaptation - as variously connected texts of culture confronting each other and participating in specific discourse. Marek Hendrykowski’s paper raises these questions, examines theoretical background of adaptation as form of communication, and reflects on the modelling linguistic aspects of intertextual analyses of film adaptation as a form of cultural translation.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2013, 13, 22; 266-272
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Intertekst Wilna w twórczości Vaidotasa Daunysa
    The Intertext of Vilnius in the Works of Vaidotas Daunys
    Autorzy:
    Kasner, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38453284.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    literatura litewska
    Vaidotas Daunys
    Wilno
    intertekstualność
    intertekst Wilna
    filozofia chrześcijańska
    filozofia egzystencjalna
    Biblia
    Lithuanian literature
    Vilnius
    intertextuality
    intertext of Vilnius
    Christian philosophy
    existential philosophy
    the Bible
    Opis:
    The aim of the present article is to analyse the intertext of Vilnius in the works of the Lithuanian poet, essayist and editor Vaidotas Daunys (1958–1995) by drawing on the categories of intertextuality and intertext (J. Kristeva, R. Barthes, M. Riffaterre, M. Głowiński, S. Balbus, R. Nycz). In Daunys’ poems and essays, the reader perceives Vilnius as a mental construct, multilayered structure of meaning or a complex metaphor referring to a specific place on the map of north-eastern Europe, the political centre of the independent Republic of Lithuania since 1990. His debut collection Metų laikai [The Four Seasons, 1985] containing his early lyrics deals with urban themes, which will also become one of the recurrent motifs in his essays. This collection introduces themes, metaphors and symbols developed and recreated by the author over the following decades: the city of myth, the city of nature, the city of faith. In his poetry, Daunys illustrates how the personal and psychological city (the individualized place of the lyrical subject, where the history takes place here and now) evolves into the meta-city and philosophy of the city (Vilnius as a timeless and sacred city, with strong communal bonds). Daunys was a gifted observer, therefore, in his works (and artistic activities), at the aesthetic, ethical, philosophical and theological levels, he consequently and skilfully presented Vilnius as the central place of his homeland where multiple voices can be heard, as the Baltic cradle of Lithuanian culture and the home to many languages, cultures and nations. His source of inspiration was Lithuanian and European cultures (mainly literature oscillating between existential and ontological questions; Christian and existential philosophy; but also history, music, architecture and photography), based on the solid Christian foundation (the Bible). Translated into the language of the modern city and experience of the watershed years, these sources, displaying various forms of intertextuality, have created a multilayered web of meanings that Vilnius entails.
    Celem artykułu jest opis i analiza intertekstu Wilna w twórczości litewskiego poety, eseisty i wydawcy Vaidotasa Daunysa (1958–1995). Do realizacji zadania zostały wykorzystane kategorie intertekstualności i intertekstu (J. Kristeva, R. Barthes, M. Riffaterre, M. Głowiński, S. Balbus, R. Nycz). Dla każdego czytelnika poezji i eseistyki Daunysa, Wilno to konstrukt mentalny, wielowarstwowa struktura znaczeń, złożona metafora odnosząca się do konkretnego miejsca na mapie Europy Północno-Wschodniej, politycznego centrum niepodległej od 1990 roku Republiki Litewskiej. Już wczesna liryka Daunysa z debiutanckiego tomu Metų laikai [Pory roku, 1985] odwołuje się do tematyki miejskiej, która z czasem stanie się także ważnym motywem jego eseistyki. To tutaj po raz pierwszy pojawiły się tematy, metafory i symbole, które twórca rozwijał (przetwarzał) przez kolejne dziesięciolecie: miasta mitu, miasta natury, miasta wiary. Dorobek poetycki Daunysa ilustruje proces ewolucji od miasta osobistego i psychologicznego (zindywidualizowanego miejsca przeżyć podmiotu lirycznego, w którym historia dzieje się tu i teraz) do meta-miasta i filozofii miasta (idei Wilna ponadczasowego, wspólnotowego, sakralnego). V. Daunys był obdarzony wyjątkowym darem uważności, dlatego w swojej twórczości (i twórczej działalności) tak konsekwentnie i umiejętnie, na poziomie estetycznym, etycznym, filozoficznym i teologicznym, rozwijał ideę Wilna jako wielogłosowego centrum ojczyzny, bałtyjskiej kolebki litewskości i zarazem domu wielu języków, kultur i narodów. Źródłem inspiracji była dla niego kultura litewska i kultura europejska (głównie literatura oscylująca wokół zagadnień egzystencjalnych i ontologicznych; filozofia chrześcijańska i egzystencjalna; ale także historia, muzyka, architektura i fotografia), osadzone na mocnym fundamencie chrześcijańskim (Biblia). Przełożone na język współczesnego miasta i doświadczenia czasów przełomu, utworzyły fascynującą swoją wielorodnością intertekstualną siatkę znaczeniową Wilna.
    Źródło:
    Acta Baltico-Slavica; 2021, 45
    2392-2389
    0065-1044
    Pojawia się w:
    Acta Baltico-Slavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Культурний синкретизм як форма реалізації ідеї діалогу та гармонії в поетичній творчості київських неокласиків
    Cultural Syncretism as Way to Express the Idea of Dialogue and Harmony in the Works of Kiev Neo-Classicists
    Synkretyzm kulturowy jako forma realizacji idei dialogu i harmonii w twórczości poetyckiej neoklasyków kijowskich
    Autorzy:
    Siryk, Lyudmyla
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1879850.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    neoklasycy kijowscy
    synkretyzm kulturowy
    paratekst
    intertekst
    strategia „gry” obcym tekstem
    związki międzykulturowe
    Kievneo-classicis
    cultural syncretism
    paratext
    intertext
    strategy „of play” by somebody else’s text
    intercultural connections
    Opis:
    Предметом исследования является творчество украинских неоклассиков в аспекте обращения к различным иностранным культурным источникам. В статье делается попытка доказать тезис, что культурный синкретизм, то есть органическое соединение в художественных текстах элементов различного происхождения, представляет собой своеобразную форму выражения идеи диалога и гармонии разнородностей в единстве одного целого. Доказательство данного тезиса осуществляется на материале неоклассической поэзии с применением интертекстуального анализа и интерпретации многокультурности нa разных уровнях текста (oт слов иностранного происхождения дo названий произведений, эпиграфов, фамилий и т.д.). Выясняется семантика, генезис, способы использования и символика инкорпорированных элементов, а также их функция в формировании контекста и идеи произведения. Показывается роль творческой стратегии «игры» чужим текстом, элементы которой (т.е. так называемые „интертексты”), выступают в поэзии. Кроме того, рассматривается функция примечаний и комментариев как одного из видов паратекстов. Исследование культурного синкретизма показывает интегрирующую сущность культуры, направляет к источникам европейской классики, актуализирует их важную во все времена аксиологию, а также открывает гуманистическую систему ценностей, которую предпочитали украинские неоклассики. По мнению автора, культурный синкретизм имманентным способом акцентирует идею равноправности межкультурных связей, а также является концептуальной моделью коммуникации, для которой характерны такие важные категории, как диалог, солидарность, гармония разнородностей, толерантность Иного. Данная модель имеет практическую ценность не только в области художественного творчества, но также в общественной сфере и в сфере международных отношений.
    This article concerns itself with the way(s) the Kiev neo-classicists school treated many cultural sources of foreign origin. The essay argues that cultural syncretism, defined as organic blending – in artistic texts – of separate elements, constitutes a specific form of expression through which to render the idea of dialogue and harmony of diversities. This is exemplified by Neo-classical poetry analyzed with regard to multicultural elements existing on various levels of the text (foreign words, the works’ titles; mottoes, names etc.) and by intertextual analysis. The article discusses semantics, origin, ways of deployment and symbolism of incorporated elements as well as their function in determining the meaning(s) of the text. It also demonstrates the role of creative strategy of ‘playing’ with a different text, introduced into poetry as intertext. This study takes into consideration the function of footnotes as one type of paratexts. An examination of cultural syncretism indicates an integrating role of culture and a system of humanist values the Neo-classicists promoted, simultaneously referring to European classics and updating their universal values. The author claims that cultural syncretism – in an immanent way – stresses the idea of equality of intercultural relationships and also constitutes a conceptual model of communication whose basic categories are represented by dialogue, tolerance, harmony and solidarity. This model’s practical value lies not only in the realm of art, but also in the social sphere and international relationships.
    Przedmiotem rozważań jest odniesienie się neoklasyków kijowskich do wielu obcych źródeł kulturowych. Artykuł jest próbą udowodnienia tezy, że synkretyzm kulturowy, tj. organiczne połączenie w tekstach artystycznych elementów różnego pochodzenia, stanowi swoistą formę wyrażenia idei dialogu i harmonii różnorodności w jedności. Tezę uzasadniono na podstawie poezji neoklasycznej poprzez analizę wielokulturowości na różnych poziomach tekstu (od słów obcego pochodzenia do tytułów utworów, motto, nazwisk itp.), poprzez badania intertekstualne. Wyjaśniono semantykę, genezę, sposoby wykorzystania i symbolikę inkorporowanych elementów oraz ich funkcję w kształtowaniu idei utworu. Ukazano rolę twórczej strategii „gry” obcym tekstem, którego elementy jako tzw. interteksty występują w poezji. Wzięto również pod uwagę funkcję przypisów jako jednego z rodzajów paratekstów. Badanie synkretyzmu kulturowego odsłania integrującą istotę kultury, odsyła do źródeł klasyki europejskiej, aktualizując ich ponadczasową aksjologię, a także ujawnia preferowany przez neoklasyków humanistyczny system wartości. Zdaniem autorki synkretyzm kulturowy w sposób immanentny akcentuje ideę równouprawnienia związków międzykulturowych, a także stanowi konceptualny model komunikacji, której podstawowymi kategoriami są dialog, solidarność, harmonia różnorodności, tolerancja Innego. Model ten ma praktyczną wartość nie tylko w zakresie sztuki, ale również w sferze społecznej i stosunków międzynarodowych.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 7; 113-131
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies