Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "interreligious dialogue" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 67
Tytuł:
L’islam au Brésil. Des cases d’esclaves au coeur des grands centres urbains
Islam in Brazil. Slave huts in the center of large cities
Islam w Brazylii. Chaty niewolników w centrum wielkich miast
Autorzy:
Arenz, Karl-Heinz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480304.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Islam
Brésil
esclaves malês
syro-libanais
dialogue interreligieux
islam
Brazylia
niewolnicy mâles
syro-libańczycy
dialog międzyreligijny
Brazil
slaves mâles
Syrian-Lebanese
interreligious dialogue
Opis:
Le présent article vise à analyser la situation de l’islam au Brésil, dans le passé comme aujourd’hui. Religion largement minoritaire dans ce pays de tradition chrétienne, la foi musulmane y connaît une présence, quand même, séculaire. Ayant servi de soutien à la révolte d’esclaves originaires de l’Afrique occidentale, au XIXe siècle, elle est devenue plus visible en raison des itinérances de commerçants d’origine syro-libanaise. Sans perdre complètement l’aspect de «religion ethnique», arabe, l’islam s’est ensuite diversifié par l’arrivée de nouveaux immigrés en provenance du Moyen-Orient et de l’Afrique. Actuellement, les grandes associations musulmanes réclament un islam pacifique et ouvert au dialogue contre des stéréotypes véhiculés par les médias qui tendent à l’associer à la violence et au terrorisme.
Autor podejmuje próbę określenia sytuacji islamu w Brazylii – dziś jak i w przeszłości. Mimo, że stanowi ona religijną mniejszość w kraju o wielkiej tradycji chrześcijańskiej, wiara muzułmańska obecna jest w Brazylii od ponad stu lat. Poszczególne wydarzenia historyczne to potwierdzają. W XIX wieku muzułmańscy niewolnicy pochodzący z Afryki Zachodniej wzniecili powstanie przeciw ciemiężycielom. Odnotowano również aktywność wędrownych kupców syryjsko-libańskich w poszczególnych regionach Brazylii. Nie zatracając całkowicie charakteru religii etnicznej (arabskiej), islam w Brazylii uległ zróżnicowaniu pod wpływem nowej imigracji ze Środkowego Wschodu i z Afryki. Zarejestrowane aktualnie w Brazylii wielkie związki muzułmańskie deklarują, że wyznają islam pokojowy i otwarty na dialog; odcinają się od utrwalonych przez media stereotypów utożsamiających islam z różnymi formami przemocy i terroryzmem.
The author attempts to determine the situation of Islam in Brazil - today as in the past. Although it is a religious minority in a country with a great tradition of Christian, Muslim faith has been present in Brazil for over a hundred years. Various historical events confirm that. In the nineteenth century, Muslim slaves coming from West Africa fomented the first revolt against the oppressors. There have also been activities of Syrian-Lebanese itinerant traders in different regions of Brazil. Not losing completely the nature of “ethnic religion” (Arabic), Islam in Brazil has diversified under the influence of new immigration from the Middle East and Africa. Sizeable Muslim associations currently registered in Brazil declare that they profess a peaceful and open to dialogue Islam; dissociate themselves from the established media stereotypes identifying Islam with various forms of violence and terrorism.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 338-356
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maciej Musa Konopacki i jego korespondencja
Maciej Musa Konopacki and his correspondence
Autorzy:
Berger, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480613.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Maciej Musa Konopacki
Tatarzy
korespondencja
dialog międzyreligijny
orientalistyka
Tatars
correspondence
interreligious dialogue
Orientalism
Opis:
Maciej Musa Konopacki, polski Tatar, muzułmanin, publicysta, działacz społeczny, orędownik zbliżenia chrześcijaństwa i islamu, w swojej działalności popularyzującej historię polskich Tatarów prowadził bogatą korespondencję z ludźmi Kościoła, nauki i sztuki, a także wieloma swoimi pobratymcami, ze zwykłymi ludźmi zainteresowanymi historią Tatarów na ziemiach polskich, szukającymi swoich tatarskich korzeni. Zapytany, dlaczego pisał tyle listów, dlaczego poświęcał im tak wiele czasu i uwagi, Konopacki odpowiada, że chciał w ten sposób uwiarygodnić Tatarów w polskim społeczeństwie, a zarazem przywrócić im tożsamość, którą według niego zatracali. Starał się zainteresować historią Tatarów na ziemiach polskich ludzi różnych dziedzin nauki i kultury.
Maciej Musa Konopacki was Polish Tatar, Muslim, writer, social activist and campaigner for the Christian and Muslim rapprochement. In his popularization of the history of the Polish Tatars he led extensive correspondence with representatives of the Church, scholars and artists, as well as his co-religionists and ordinary people, interested in the Polish-Tatar history, or searching for their Tatar roots. Asked for reasons for his letter writing activities, Konopacki would reply he wanted to validate Tatars in the Polish society and restore their lost identity. He seeked people acknowledging their Tatar descend, and worked to attract interest in Tatars’ history among scholars and artists.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 26-42
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benedykta XVI modlitwa za Żydów w dawnej wielkopiątkowej modlitwie powszechnej – implikacje dla dialogu międzyreligijnego
The Prayer of Benedict XVI for the Jewish People in the older for of the Solemn Prayers in Good Friday - implications for interreligious dialogue
Autorzy:
Beyga, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076689.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
liturgia
dialog międzyreligijny
judaizm
Wielki Piątek
liturgy
interreligious dialogue
Judaism
Good Friday
Opis:
Zgodnie z wolą papieża Benedykta XVI ryt rzymski posiada dwie formy: zwyczajną i nadzwyczajną. Wielki Tydzień i Triduum Sacrum można obchodzić w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego. W 2008 roku papież Benedykt XVI zmienił formułę specjalnej modlitwy za żydów w liturgii Wielkiego Piątku. Artykuł ukazuje historię zmian tej modlitwy, teologię tekstu oraz implikacje teologiczne dla dialogu międzyreligijnego pomiędzy Kościołem katolickim a judaizmem. Liturgia katolicka może stanowić przestrzeń szczególną, w której wyraża się teologia. Dlatego każdy dialog teologiczny musi traktować liturgię jako bardzo ważne miejsce źródeł katolickiej doktryny i stanowiska teologicznego. Niezwykle pomocny w zrozumieniu współczesnej myśli Kościoła katolickiego na temat  żydów i judaizmu był esej emerytowanego papieża na temat relacji między Kościołem a judaizmem.
According to the will of pope Benedict XVI the roman rite has two forms: ordinary and extraordinary. The Holy Week and Triduum Sacrum can be celebrated in the Extraordinary Form of the Roman Rite. In 2008 pope Benedict XVI has changed form of the special prayer for Jewish People in Good Friday’s liturgy. The article shows history of changes of this prayer, theology of this text and theological implications for the interreligious dialogue between Catholic Church and Judaism. The Catholic liturgy can be a special space in which theology expresses itself. Therefore every theological dialogue has to look at the liturgy as a very important place for root of Catholic doctrine and theological position. Very helpful for understanding of modern thought of Catholic Church on the Jewish People and Judaism was an essay of papa emeritus on relationship of the Church and Judaism
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 195-209
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Stellung und Rolle der Offenbarung Gottes im interreligiösen Dialog
Pozycja i rola Bożego objawienia w dialogu międzywyznaniowym
The importance and the role of Gods Revelation in the interreligious dialogue
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047506.pdf
Data publikacji:
2018-01-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Revelation
Christianity
non-Christian religions
Islam
interreligious dialogue
Objawienie
chrześcijaństwo
religie pozachrześcijańskie
islam
dialog międzyreligijny
Opis:
Abstrakt dostępny w papierowej wersji czasopisma.
The current migration crisis in Europe is a practical context of this study.  A lot of refugees, predominantly Muslims,  are constantly coming to our continent. This fact raises important questions and challenges not only to politics and economy, but also to the Church and its theology. It has already occured many times that one should focus not only on finding  practical solutions to the problem, but also a deeper, honest theoretical reflection that takes into account the foundations of Christian doctrine. In this case, it is mainly about the relationship of Christianity to other religions. Contemporary theology, especially fundamental theology practiced in the Polish and German linguistic areas, underlines the importance of the question about the truth In the context of God’s revelation, its meaning In the context of the relationship of Christianity to other religions and other religions among themsleves. God’s revelation is the source and principle of all theology, including the criterion of reference of Christianity to non- Christian religions. Practical principles of dialogue between Christianity and Islam can be developed on such a foundation. The new concept by the German theologian Henning Enogemann, demanding the transition from theology of religion to theology of interreligious relations turns out to be particularly interesting for theology of religion. His theory of interreligious relations is a practical application of theoretical findings.  Interreligious dialogue calls for new competences from all its participants.
Źródło:
Teologia i moralność; 2017, 12, 2(22); 273-290
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orthodoxy and Islam
Prawosławie i islam
Autorzy:
Boldişor, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595085.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Interreligious dialogue
Orthodoxy
Islam
“Danube model” in Romania
dialog międzyreligijny
prawosławie
„model Danube” w Rumunii
Opis:
Within the historical approach on interreligious dialogue, it should not be overlooked that the representatives of Orthodox Churches were actively involved in promoting and supporting interreligious dialogue by participating in the meetings that have focused on relations with people of other religions. In this context, the Orthodox Churches come with a whole tradition that stretches to the early centuries, the relations with Jews and Muslims being an integral part of the history of Orthodox Christianity. The Orthodox Christians, with their bi-millennium tradition, where there are different interpretations of other religions, bring to the modern world an approach that takes into account personal relationship with people of other religions. Analyzing how the representatives of the Orthodoxy and the Islam in Romania are trying to find solutions to the many problems facing the world today, we can say that lately in Romania, the interreligious, intercultural and interethnic dialogue increased both quantitatively and qualitatively. Among the followers of the two religions that live in these territories for centuries, the relations have varied over the time, reaching today to a situation in which the believers live in peace, protected by the laws of the Romanian state which guarantee the freedom of thought and religious expression. Moreover, lately it has been attempted to find solutions to the global crises which are, not infrequently, religious.
Dokonując historycznego spojrzenia na przebieg dialogu międzyreligijnego, nie można przeoczyć udziału w nim przedstawicieli Kościołów prawosławnych, uczestniczących aktywnie w spotkaniach z reprezentantami innych religii. Kościoły prawosławne angażują się w ten proces, niosąc w sobie całą swoją tradycję, sięgającą pierwszych wieków, oraz doświadczenie relacji z Żydami i muzułmanami, będące integralną częścią historii prawosławnego chrześcijaństwa. Chrześcijanie prawosławni z ich dwutysiącletnią tradycją, w której podejmowano zróżnicowane interpretacje innych religii, wnoszą we współczesny kontekst bogactwo osobistych relacji z osobami wywodzącymi się z innych religii. Analizując sposób rozwiązywania aktualnych problemów przez prawosławnych i muzułmanów w Rumunii, można stwierdzić, że zarówno w wymiarze ilościowym, jak i jakościowym następuje wyraźne ożywienie dialogu międzyreligijnego, międzykulturowego i międzyetnicznego w tym kraju. Relacje pomiędzy wyznawcami tych religii, zamieszkującymi od wieków terytorium Rumunii, zmieniały się w różnych okresach, osiągając obecnie poziom, w którym wierni żyją w pokoju, strzeżonym przez rumuńskie prawo państwowe, gwarantujące wolność myśli i wyznania. Co więcej, ostatnio podjęto próby rozwiązania globalnych kryzysów, które nierzadko mają charakter religijny.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 401-419
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heilung durch Fragen
Therapy by questioning
Terapia przez pytanie
Autorzy:
Bouma, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595619.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Religionskritik
gegenwärtige Religiosität
Ludwig Feuerbach
Karl Marx
Friedrich Nietzsche
interreligiöse Dialog
krytyka religii
religijna współczesność
dialog międzyreligijny
criticism of religion
religious contemporaneousness
interreligious dialogue
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest ukazanie klasycznej krytyki religii jako pożytku dla współczesnych wierzących. Autor przedstawił kilka krytycznych wobec religii uwag wywodzących się z myśli L. Feuerbacha, K. Marxa i F. Nietzschego i odniósł je do pewnych zjawisk współczesnej religijności. Pomimo braku sympatii do wspomnianej ogólnej dezaprobaty wobec religii przez przywołanych myślicieli, autor zakłada, że zasięg ich spojrzenia może być użyteczny dla zidentyfikowania kontrowersyjnych problemów czy patologicznych zjawisk współczesnej  religijności. Niniejszy tekst może być pożyteczny w kwestii odnoszenia klasycznej krytyki religii do pewnych elementów religijnej współczesności.
The article aims to point out the fact that classical criticism of religion can be of benefit to current believers. We have picked some thoughts critical to religion made by L. Feuerbach, K. Marx and F. Nietzsche and related them to certain phenomena of religious presence. Although we do not sympathize with the mentioned authors’ general condemnation of religion, we assume that a range of their views may be useful for identifying problematic, controversial or pathological phenomena in today’s religious scene. Relating classical criticism of religion to certain segments of religious contemporaneousness may be the benefit of this text.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2019, 39, 1; 39-48
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modernity and interreligious dialogue. Difficulties posed by the ideological translation of religious categories
Autorzy:
Corpas-Aguirre, María A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035603.pdf
Data publikacji:
2020-12-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
dialog międzyreligijny
nowoczesność
tożsamość religijna
państwo
islam
Dīn
Dawla
interreligious dialogue
modernity
religious identity
state
Islam
Opis:
The relationship between Islam and Modernity is often explained in antagonistic terms. On the one hand, because Islam is a holistic system, where the political and religious spheres remain connected, resisting a modern definition of “religion”. On the other, because Modernity has been associated with the evolution of the liberal State and democracy, whose bases are deeply relativistic. Along these lines, we propose some arguments about the origin of this disagreement. To do this, we focus on the ideological reductionisms “religion” and “state” applied to the theological categories Dīn and dawla. The trace of this modern homologation can be traced through the historical connection of the West with the Islamic Arab world. Enlightened approaches and their ideal of progress found their best expression in reformist thinking. Since the 18th century, the solution to the problems derived from colonialism necessarily went through making the dogmatic foundations more flexible, injecting sceptical principles. The birth of this “political Islam” necessarily brought its “national” translation. The processes of construction of these states would feed the liberation movements, spreading for decades the deep wound of political violence and its export to the world. It is from this context that the Catholic Church has appealed to theological foundations as the only possible way to reverse the damage caused by geopolitics. Unfortunately, the states of opinion generated around this work divide, in the first place, Catholics. Throughout these pages, we will try to provide lines of reflection that add to our responsibility to generate a Christian conscience, open, reasonable and without interference, with respect to Islam.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 2; 6-25
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religions, terrorism and war
Religie, terroryzm i wojna
Autorzy:
de Charentenay SJ, Pierre
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595460.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
War
religion
terrorism
interreligious dialogue
wojna
religia
terroryzm
dialog międzyreligijny
Opis:
Terrorism has expanded worldwide. It became necessary to look for a new framework of analysis in order to understand this type of violence. The expression “third world war” has been used in different circumstances. But terrorism is not a war because the two enemies are not well identified and conflict is not precisely located. There is a conflict in Syria and Iraq, but it is not a world war. The term “third world war” is also dangerous because it gives the impression that you will be able to end terrorism by some kind of act of war. The expression “war on terrorism” has technically not any sense. But terrorism has an aspect where religions are concerned: this is the individual decision to enter into a process of radicalization. One of the most fruitful places of peace building for religions is the interreligious dialogue at local level, schools, municipalities, churches. Global dialogue has no impact on the field if there is no action and connection at the local level.
Terroryzm stał się zjawiskiem globalnym. Sprawia to, że niezbędne jest poszukiwanie nowych podstaw systematycznej analizy dla zrozumienia tego rodzaju przemocy. W różnych okolicznościach było używane wyrażenie „trzecia wojna światowa”. Jednakże terroryzm nie jest wojną, gdyż nie można dobrze zidentyfikować dwóch wrogów, a konflikt nie jest precyzyjnie umiejscowiony. Mamy do czynienia z konfliktem w Syrii i Iraku, ale nie jest to wojna światowa. Termin „trzecia wojna światowa” jest niebezpieczny, gdyż tworzy wrażenie, że możliwe jest skończenie z terroryzmem za pomocą rodzaju aktu wojny. Wyrażenie „wojna z terroryzmem” technicznie jest bezsensowne. Jednakże terroryzm posiada wymiar, którym zainteresowane są religie. Jest to indywidualna decyzja włączenia się w proces radykalizacji. Dla religii jednym z najbardziej owocnych miejsc budowania pokoju jest dialog międzyreligijny na poziomie lokalnym: szkół, społeczności lokalnych i Kościołów. Dialog globalny jest bezskuteczny jeśli brakuje działań i powiązań na płaszczyźnie lokalnej.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 2; 65-75
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regard sur les relations entre chrétiens et musulmans 50 ans après Nostra aetate
Kościół służący bliźniemu jest Kościołem misyjnym. Obecność chrześcijan wśród muzułmanów
Missionary Church in the service of the neighbour. Christians among Muslims
Autorzy:
de La Hougue, Henri
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480706.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
déclaration Nostra aetate
Église
Islam
Musulmans
dialogue interreligieux
relations entre chrétiens et musulmans
fondamentalisme
deklaracja Nostra aetate
Kościół
Muzułmanie
dialog międzyreligijny
relacje chrześcijańsko-muzułmańskie
fundamentalizm
declaration Nostra aetate
Church
Muslims
interreligious dialogue
relations between Christians and Muslims
fundamentalism
Opis:
L’ouverture au dialogue et à la rencontre des religions encouragée par la déclaration conciliaire Nostra aetate a véritablement ouvert une nouvelle ère dans les relations entre l’Église et les musulmans. Cinquante ans après il est intéressant de relire de manière critique la déclaration pour mesurer, à l’épreuve des relations effectives qui se sont construites entre croyants de nos deux religions, le dynamisme et les limites de ce texte. Après avoir rappelé ce que le texte dit des relations entre l’Église catholique et les musulmans, je propose de repérer quelques apories de ce texte au regard des réflexions actuelles, puis, du coup, de mettre en valeur les apports récents des textes officiels de l’Église catholique. Finalement, à la lumière de l’émergence du fondamentalisme islamique, je regarde à quelles conditions la posture de dialogue prônée par la déclaration est encore pertinente aujourd’hui.
Otwarcie się na spotkanie i dialog z religiami świata zainicjowane przez soborową deklarację Nostra aetate stanowi bezprecedensowe wydarzenie i rozpoczyna nową erę w relacjach pomiędzy Kościołem i muzułmanami. Wielce pożyteczna okazuje się krytyczna lektura deklaracji 50 lat po jej promulgacji. Poddając analizie pół wieku relacji pomiędzy chrześcijanami i muzułmanami, autor usiłuje odpowiedzieć na pytanie w jakiej mierze Nostra aetate stanowi dzisiaj inspirację do dialogicznej relacji międzyreligijnej. Deklaracja zachowuje teologiczny dynamizm swej epoki. Autor porównuje aporia chrześcijańsko-muzułmańskie epoki soborowej z dzisiejszymi – najpierw według kryteriów Nostra aetate, następnie w świetle późniejszych tekstów Magisterium. W końcu, biorąc pod uwagę narastający fundamentalizm islamski, autor zastanawia się czy dialog promowany przez deklarację stanowi dzisiaj faktyczne wyzwanie
Openness to dialogue with religions of the world initiated by the conciliar declaration Nostra aetate presents an unprecedented event and begins a new era in relations between the Church and Muslims. Very useful turns out to be a critical reading of the declaration 50 years after its promulgation. Analyzing half a century of relations between Christians and Muslims, the author tries to answer the question to what extent Nostra aetate is today an inspiration for inter-dialogic relationship. The declaration retains theological dynamism of its age. The author compares the aporia of the Christian-Muslim conciliar era to today – first by the criteria of Nostra aetate, then in the light of later texts of the Magisterium. Finally, given the growing Islamic fundamentalism, the author wonders how to make it that the dialogue promoted by the declaration would become the actual challenge today.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 242-255
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół a wyzwanie integralnej ekologii dla nowego humanizmu
The Church and the Challenge of an Integral Ecology for a New Humanism
Autorzy:
Del Mastro, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075094.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
COVID-19
dialog międzyreligijny
ekologia integralna
Laudato si’
relacje religijno-społeczne zrównoważony rozwój
interreligious dialogue
integral ecology
Laudato Si
religion- society relationship Sustainable Development.
Opis:
Pandemia COVID-19 była zdarzeniem nieoczekiwanym: dotychczas światu wydawało się, że może kontrolować wszystko, tymczasem okazało się, że istnieją pewne zjawiska biologiczne, wobec których człowiek jest bezsilny. Fakty biologiczne, które miały miejsce w czasie pandemii, zdemaskowały liczne zagrożenia, jakie mogą być niesione przez procesy globalizacyjne. Jest to związane z pewnymi efektami ubocznymi niezrównoważonego rozwoju i wpływa na nasze życie, społeczność i gospodarkę. Mauro Ceruti twierdzi, że elementy globalizacyjne w takich dziedzinach jak biologia, antropologia, ekonomia czy polityka są ze sobą nierozerwalnie związane i nie da się ich odseparować. Papież Franciszek, w odpowiedzi na potrzeby świata nauki, wrażliwego na kwestie środowiskowe, opublikował w 2015 roku swoją drugą encyklikę pod tytułem Laudato si’. Jest to dokument adresowany do wszystkich, nie tylko do chrześcijan. W tej encyklice Kościół katolicki po raz pierwszy wypowiada się na temat środowiska naturalnego i jego ochrony. Laudato si’ nie jest traktatem teoretycznym, ale przedstawia integralną wizję (teologiczną, antropologiczną, egzystencjalną) kosmosu i człowieka w ich intymnej relacji, wzywającą nas do dokonania zmiany, której nie wolno odkładać na później.
The pandemic is an unexpected event for the vast majority of us: we thought we could control everything, and instead, when the facts of biology are expressed in a real revolt against man, we find this is not the case. This virus is one of the first biological events that will denounce, from now on, the excesses of our globalisation. What we are going through is deeply linked to the side effects of unsustainable development models, the cost of which has impacted our lives, our sociality, and our economies. As the philosopher Mauro Ceruti argues, the threads of biological, anthropological, economic, political globalisation are tangled and inextricable. In consonance with the world of science and sensitive to the environmental issue, Pope Francis published the second encyclical in 2015 with the title Laudato Si’. It is an encyclical for everyone, not just for Christians. It is a very important letter because, for the first time, the Catholic Church has published an official document on the issues of the environment and its protection. Laudato Si’ is not a theoretical treatise but an integral vision (theological, anthropological, existential) of the intimate relationship between the cosmos and human beings, urging us to be builders of a change that cannot be postponed.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2020, 30; 67-97
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trynitarne podstawy dialogu międzyreligijnego
Trinitarian Foundations of Interreligious Dialogue
Autorzy:
Fic, Leonard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034926.pdf
Data publikacji:
2021-11-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dialog
dialog międzyreligijny
objawienie
trynitarne podstawy dialogu
Sobór Watykański II
Jan Paweł II
owoce dialogu
dialogue
interreligious dialogue
Revelation
trinitarian foundations of dialogue
Second Vatican Council
Pope John Paul II
the fruits of dialogue
Opis:
Artykuł omawia w zarysie trynitarne podstawy dialogu chrześcijaństwa z innymi religiami. Wynikają one z Bożego objawienia: w akcie stworzenia (podstawa patrylogiczna), Wcielenia Syna Bożego (podstawa chrystologiczna) oraz obecności i działania Ducha Świętego w Kościele i świecie (podstawa pneumatologiczna). Przedstawia ponadto wkład Soboru Watykańskiego II i zaangażowanie św. Jana Pawła II w dzieło dialogu międzyreligijnego.
The article discusses the outline of theological foundations of dialogue between christianity and other religions. It originates from God’s revelation: the act of creation (patrilogical foundations), the incarnation of the Son of God (christological foundations) as well as the presence and actions of the Holy Spirit in the Church and the world (pneumatological foundations). Furthermore, the article presents the contribution of the Second Vatican Council and the involvement of St. John Paul II into the work of interreligious dialogue.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 9; 35-49
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księga Koheleta 1,1–11 z buddyjskiej perspektywy. Przyczynek do przekładu i komentarza międzyreligijnego
The book of Kohelet 1:1–11 from a Buddhist perspective. Contribution to translation and interreligious commentary
Autorzy:
Goniszewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30098253.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Buch Kohelet
Buddhismus
interreligiöser Dialog
alternative Übersetzung
christlich-buddhistischer Dialog
the Book of Kohelet
Buddhism
interreligious dialogue
alternative translation
Christian-Buddhist dialogue
Księga Koheleta
buddyzm
dialog międzyreligijny
przekład alternatywny
dialog chrześcijańsko-buddyjskim
Opis:
W niniejszym artykule zaproponowano alternatywny, międzyreligijny przekład oraz komentarz Koh 1,1–11 dokonany z perspektywy filozofii buddyjskiej. Przekładając i komentując Koh 1,1–11, nie bazowano na filozofii jednego określonego nurtu buddyzmu. Odwołano się do idei, które są obecne zarówno w buddyzmie therawada, jak i w mahajanie, pamiętając, że w poszczególnych odłamach tej religii akcentują one specyficzne aspekty i czasami pełnią nieco inną rolę. Zaproponowany przekład skłania do dwóch ważnych wniosków związanych z procesem międzyreligijnego dialogu. Po pierwsze, w utworach literackich reprezentujących odmienne systemy religijne i kulturowe można odnaleźć idee, które są podobne do siebie. Z jednej strony ułatwia to proces przekładu, ponieważ niejako wprowadzamy jedne podobne koncepcje w miejsce innych. Musimy jednak pamiętać, że nawet te na pierwszy rzut oka podobne idee funkcjonują w zupełnie odmiennych kontekstach społecznych, historycznych, kulturowych i religijnych. W przypadku Koh 1,1–11 takim pojęciem, które od razu nasuwa pewne skojarzenia z filozofią buddyjską, jest koheletowe hăbel/hebel („ulotność”, marność”), które postanowiono oddać przez dwa podobne pojęcia, czyli sanskrycki termin śūnyatā („pustka”) oraz palijski dukkha („coś niesatysfakcjonującego”, „cierpienie”). Po drugie, wyzwanie dla tego rodzaju przekładu i komentarza stanowi znalezienie adekwatnych idei, które pełnią analogiczną funkcję w dwóch zestawianych ze sobą systemach religijnych, ale jednocześnie radyklanie mogą różnić się między sobą. W związku z tym tłumacz musi odnaleźć i uchwycić specyfikę różnych koncepcji religijnych wraz z ich miejscem w danym systemie, a następnie znaleźć strukturalne ekwiwalenty w tekście źródłowym i doktrynie, z perspektywy której interpretuje ten tekst. W Koh 1,1–11 przykładem tego typu zjawiska były te fragmenty, w których pojawiają się wątki eschatologiczne. Kohelet jest reprezentan tem tradycyjnej semickiej idei, która ogranicza autentycznie ludzkie życie jedynie do świata doczesnego. Po śmierci cień człowieka znajduje się w otchłani, zwanej Szeolem, w której jedynie wegetuje. Z kolei buddyzm naucza o niekończącym się cyklu kolejnych żywotów. Oczywiście buddyzm, na podstawie doktryny braku samo-bytu (skr. anātman; pali anattā), odrzuca koncepcję nieśmiertelnej, wędrującej duszy czy jaźni.
In this article, we have proposed an alternative, interreligious translation and commentary on Ecclesiastes 1:1–11 from the perspective of Buddhist philosophy. When translating and commenting on Ecclesiastes 1:1–11, we did not base ourselves on the philosophy of one particular branch of Buddhism. Reference was made to ideas that are present in both Theravada Buddhism and Mahayana, bearing in mind that in individual branches of this religion they have specific accents and sometimes play a slightly different role. The proposed translation leads to two important conclusions related to the process of interreligious dialogue. First, in literary works representing different religious and cultural systems, one can find ideas that are similar to each other. On the one hand, it facilitates the translation process, because we introduce some similar concepts in place of others. However, we must remember that even these seemingly similar ideas function in completely different social, historical, cultural and religious contexts. In the case of Ecclesiastes 1:1–11, such a concept that immediately evokes certain associations with Buddhist philosophy is the Kohelet hăbel/hebel (“evanescence”, “vanity”), which we decided to render by two similar concepts, i.e. the Sanskrit term śūnyatā (“emptiness”) and the Pali dukkha (“something unsatisfactory”, “suffering”). Secondly, the challenge for this kind of translation and commentary is to find adequate ideas that perform an analogous function in the two juxtaposed religious systems, but at the same time they may radicaliy differ from each other. In this case, the translator must find and grasp the specificity of various religious concepts and their place in a given system, and then find structural equivalents in the source text and doctrine from the perspective of which he interprets this text. In Ecclesiastes 1:1–11, an example of this type of phenomenon were those fragments in which eschatological threads appear. Ecclesiastes is a representative of the traditional Semitic idea, which limits authentic human life to the temporal world only. After death, the shadow of man is in the abyss called Sheol, where he only vegetates. Buddhism, on the other hand, teaches about the endless cycle of successive lives. Of course, Buddhism, based on the doctrine of non-self (anātman, Pali anattā), rejects the concept of an immortal, wandering soul or self.
In diesem Artikel wird eine alternative interreligiöse Übersetzung und Kommentierung von Koh 1:1-11 aus der Perspektive der buddhistischen Philosophie vorgeschlagen. Bei der Übersetzung und Kommentierung von Koh 1,1-11 wurde sich nicht auf die Philosophie einer bestimmten Richtung des Buddhismus gestützt. Es wurde auf Ideen Bezug genommen, die sowohl im Theravada- als auch im Mahayana-Buddhismus vorhanden sind, wobei zu berücksichtigen ist, dass sie in den verschiedenen Zweigen der Religion spezifische Aspekte betonen und manchmal eine etwas andere Rolle spielen. Die vorgeschlagene Übersetzung führt zu zwei wichtigen Schlussfolgerungen in Bezug auf den Prozess des interreligiösen Dialogs. Erstens kann man in literarischen Werken, die verschiedene religiöse und kulturelle Systeme repräsentieren, Ideen finden, die einander ähnlich sind. Einerseits erleichtert dies den Übersetzungsprozess, da wir gewissermaßen einige ähnliche Konzepte anstelle anderer einführen. Wir müssen jedoch bedenken, dass selbst diese scheinbar ähnlichen Konzepte in völlig unterschiedlichen sozialen, historischen, kulturellen und religiösen Kontexten funktionieren. Im Fall von Koh 1,1-11 ist ein solcher Begriff, der sofort einige Assoziationen zur buddhistischen Philosophie weckt, der koeletische hăbel/hebel ("Vergänglichkeit", "Vergeblichkeit"), der gewählt wurde, um durch zwei ähnliche Begriffe wiedergegeben zu werden, nämlich durch den Sanskrit-Begriff śūnyatā ("Leere") und den Pali-Begriff dukkha ("etwas Unbefriedigendes", "Leiden"). Zweitens besteht die Herausforderung für diese Art der Übersetzung und des Kommentars darin, relevante Begriffe zu finden, die in den beiden nebeneinander stehenden religiösen Systemen eine analoge Funktion haben, aber gleichzeitig radikal unterschiedlich sein können. Folglich muss der Ausleger die Besonderheit der verschiedenen religiösen Begriffe und ihren Platz im betreffenden System finden und erfassen und dann strukturelle Entsprechungen im Ausgangstext und in der Lehre finden, aus deren Perspektive er den Text auslegt. In Koh 1,1-11 wurde diese Art von Phänomen in jenen Passagen veranschaulicht, in denen eschatologische Themen auftauchen. Kohelet ist ein Vertreter der traditionellen semitischen Vorstellung, die das authentische menschliche Leben auf die zeitliche Welt beschränkt. Nach dem Tod befindet sich der Schatten des Menschen in einem Abgrund, der Sheol genannt wird und in dem er lediglich vegetiert. Der Buddhismus hingegen lehrt einen endlosen Zyklus von aufeinanderfolgenden Leben. Offensichtlich lehnt der Buddhismus auf der Grundlage der Lehre vom Nicht-Selbst-Sein (skr. anātman; pali anattā) das Konzept einer unsterblichen, wandernden Seele oder eines Selbst ab.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2023, 30; 11-28
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie niewiedzy w Tipiṭaka i Nowym Testamencie – studium porównawcze buddyzmu i chrześcijaństwa
The concept of ignorance in Tipiṭaka and the New Testament - a comparative study of Buddhism and Christianity
Autorzy:
Goniszewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047921.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
buddyzm
teologia Nowego Testamentu
dialog międzyreligijny
teologia komparatywna
niewiedza
Buddhism
theology of the New Testament
interreligious dialogue
comparative theology
ignorance
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest próba „teologicznej i duchowej lektury” świętych tekstów dwóch wielkich światowych religii, czyli chrześcijaństwa i buddyzmu. W przypadku buddyzmu, nasze analizy skupią się na wybranych fragmentach kanonicznego zbioru tekstów buddyzmu theravāda, czyli Tipiṭaka. Będą to: Lokāyatika Sutta (SN 12.48), Dutiyaavijjāpahānasutta Sutta (SN 35,80) oraz Avijjā Sutta (SN 45.1). Jeżeli chodzi o chrześcijaństwo to skoncentrujemy się na sześciu nowotestamentalnych perykopach, w który pojawia się rzeczownik agnoia (Dz 3,17; 17,30; Ef 4,18; 1P 1,14) lub agnosia (1Kor 15,34; 1P 2,15). Po przeprowadzeniu badań o charakterze egzegetycznym przejdziemy do analizy teologiczno-komparatywnej. Innymi słowy, staramy się spojrzeć na buddyjską ideę niewiedzy (avijjā) z perspektywy teologii chrześcijańskiej. Stawiamy tezę, że pomiędzy pojęciem niewiedzy w buddyzmie theravāda a literaturze nowotestamentalnej nie ma pełnej symetrii co do ich miejsca w ramach całego systemu filozoficzno-teologicznego danej religii. W buddyzmie niewiedza (avijjā) jest elementem fundamentalnych dla charakterystyki kondycji człowieka. Z kolei w NT ten sposób opisywania nieznajomości jedynego Boga i Chrystusa nie pełni centralnej funkcji, ale ma jedynie charakter drugorzędny i uzupełniający. Gdybyśmy chcieli w chrześcijaństwie znaleźć bardziej adekwatną analogię z ideą niewiedzy w buddyzmie theravāda będzie to doktryna o grzechu pierworodnym.
The purpose of this article is "theological and spiritual reading" of the sacred texts of two great world religions, namely Christianity and Buddhism. In the case of Buddhism, our analysis will focus on selected fragments of theravāda canonical collection of Buddhist texts, i.e. Tipiṭaka: Lokāyatika Sutta (SN 12.48), Dutiyaavijjāpahānasutta Sutta (SN 35.80) and Avijjā Sutta (SN 45.1). In the case of Christianity, we will focus on six New Testament pericopes, in which the Greek noun ignorance appears: agnoia (Acts 3:17; 17.30; Eph. 4.18; 1 Peter 1:14), agnosia (1 Corinthians 15:34; 1 Peter 2:15). After exegetical research, we will proceed to theological and comparative analysis. In other words, we try to look at the Buddhist idea of ignorance (avijjā) from the perspective of Christian theology. We put forward the thesis that between the notion of ignorance in theravāda Buddhism and New Testament literature there is no full symmetry as to their place within the entire philosophical and theological system of a given religion. In Buddhism, ignorance (avijjā) is a fundamental element and characterizes the condition of a person caught up in death and suffering. On the other hand, in the NT, the way of describing the ignorance of the one God and Christ does not have a central function but is only secondary and complementary to the basic soteriological models. If we wanted to find a more adequate analogy in Christianity with the idea of ignorance in theravāda Buddhism, it would be the doctrine of original sin.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2020, 20; 329-348
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog międzykulturowy w ujęciu papieża Franciszka
Intercultural Dialogue From the Point of View of Pope Francis
Autorzy:
Górzna, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202336.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
papież Franciszek
kultura
dialog międzykulturowy
dialog międzyreligijny
pope Francis
culture
intercultural dialogue
interreligious dialogue
Opis:
This paper is devoted to intercultural dialogue in the teaching of Pope Francis (pontificate from 2013). It presents pontifical documents, statements, speeches, homilies, and reflections dedicated to this issue as well as the conclusions resulting from them. The aim of the paper is to prove that intercultural dialogue is tightly connected to interreligious dialogue. They are the foundation of the future, can greatly contribute to the propagation of peace.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2017, 6; 113-130
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog z judaizmem w nauczaniu papieża Franciszka
Dialogue with Judaism in the teaching of pope Francis
Autorzy:
Górzna, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480196.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate
dialog międzyreligijny
judaizm
papież Franciszek
Sobór Watykański II
pope Francis
interreligious dialogue
Judaism
Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions
Second Vatican Council
Opis:
W niniejszym artykule zaprezentowano nauczanie papieża Franciszka, które podejmuje problematykę dialogu z wyznawcami judaizmu. Ukazano różne formy dialogu międzyreligijnego, jego znaczenie, a także program dialogu Kościoła katolickiego z judaizmem. Podkreślono, że papież nawiązywał do znaczenia Soboru Watykańskiego II oraz dokumentów soborowych, m.in. Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate.
The author of the article presents documents, messages, speeches, homilies, reflections and apostolic journeys of pope Francis concerning dialogue with the adherents of Judaism. She examines various forms of interreligious dialogue, its importance, programme of dialogue of the Catholic Church with Judaism. She notices pope’s references to the relevant documents of the Second Vatican Council, like Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions, Nostra aetate.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 516-535
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 67

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies