Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "interpretations of tradition" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Tradycja i współczesność w architekturze Zakopanego. Wybrane aspekty
Tradition and contemporaneity in the architecture of Zakopane: selected aspects
Autorzy:
Węcławowicz-Gyurkovich, Ewa
Godula-Węcławowicz, Róża
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055728.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Zakopane
architektura drewniana
interpretacje tradycji
tradycja wynaleziona
wooden architecture
interpretations of tradition
invented tradition
Opis:
Drewniana architektura Zakopanego, intensywnie rozwijającego się z końcem XIX i w pierwszej dekadzie XX wieku, stanowi odmienny od innych regionów fenomen. Jest wypadkową tradycji kultury górali podhalańskich i motywów zaczerpniętych ze stylistyki historycznej, twórczo przetworzonych przez Stanisława Witkiewicza w oryginalny styl w architekturze i zdobnictwie. Styl zakopiański został zaadaptowany przez kolejne pokolenia Podhalan, którzy nadal uznają go za własny; co więcej, do dziś stanowi wzorzec dla architektów i projektantów. W nowych realizacjach w Zakopanem można zaobserwować rozmaite formy budynków – twórcze interpretacje stylu, realizacje kontrowersyjne albo powierzchownie nawiązujące do tradycji. Długie trwanie idei Witkiewicza wpisuje się w kulturową kategorię „tradycji wynalezionej”, rozumianej procesualnie, podlegającej przekształceniom i reinterpretacji.
The wooden architecture of Zakopane, which developed intensively at the close of the nineteenth century and in the first decade of the twentieth century, is a phenomenon that differs from those in other regions. It is a synthesis of traditional culture of the gorals of Podhale and motifs derived from historic stylistics, transformed by Stanisław Witkiewicz into an original style in architecture and decoration. The Zakopane Style was adapted by successive generations of the inhabitants of Podhale who still consider it as their own. Moreover, it is still a pattern and model for architects and designers. In new buildings in Zakopane one may observe various forms of buildings-creative interpretations of the style, controversial ones, or ones with superficial ties to tradition. The continued persistence of Witkiewicz’s ideas is inscribed into the cultural category of “invented tradition,” understood as processual and subject to transformations and reinterpretation.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2021, 67; 61--70
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus jako „Sługa Boga” i „Mesjasz” w Koranie i w muzułmańskich interpretacjach
Jesus as ’the Servant of Allah’ and ‘the Messiah’ in the Quran and Muslim Interpretations
Autorzy:
Maszkowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040752.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Koran
interpretacje muzułmańskie
tradycja muzułmańska
Jezus
koraniczne tytuły Jezusa
„mesjasz” „sługa Allaha”
Syn Boży”
„lud Księgi”
chrześcijaństwo
islam
the Quran
Muslim interpretations
Muslim tradition
Jesus
Jesus' titles in Koran
“the Messiah”
“the servant of Allah”
“the son of God”
“the People of the Book”
The Christianity
Islam
Opis:
W tytułach teologicznych Jezusa zawarł Koran podstawową naukę o Nim, o Jego godności, wyjątkowości i misji. Rozwinięciem Jego koranicznego obrazu zajęli się komentatorzy muzułmańscy, którzy sformułowali liczne interpretacje określeń Jezusa. W niniejszym artykule omówione zostały dwa koraniczne tytuły Jezusa: „sługa Boga” i „mesjasz”. Pierwszy tytuł wyraża wspólną cechę wszystkich muzułmanów i odnosi się do wszystkich ludzi oraz eksponuje człowieczeństwo Jezusa i Jego przynależność do rodzaju ludzkiego. Tym samym wykluczone zostaje Jego Synostwo Boże. Drugi tytuł wyróżnia Jezusa na tle innych ludzi i proroków, gdyż tylko On został tak nazwany w Koranie i stanowi „pomost” do pozyskania chrześcijan dla głoszonego orędzia, nawet jeśli odmawia Mu się godności boskiej. Oba tytuły nadają Mu muzułmańską tożsamość i ukazują Go jako człowieka złączonego z Bogiem więzią służby i poświęcenia. Zaprzeczają one jednak temu, co stanowi sedno wiary chrześcijańskiej. Oba negują Jezusowe Synostwo Boże. Ich teologicznochrześcijański sens został zamieniony na teocentryczno-muzułmański. Ich wykładnią stała się nie Ewangelia, lecz Koran. Dlatego jest rzeczą słuszną, by nie tłumaczyć koranicznego tytułu al-masîh. na „Chrystus” lecz pozostawić go w uproszczonym zapisie al-masih lub jako „mesjasz”. Podobnie `abd Allâh nie powinien być w żadnym wypadku tłumaczony na „sługa Jahwe”, lecz pozostać w uproszczonej formie abd-Allah lub jako „sługa Boga” vel „sługa Allaha”.
Regarding the theological titles of Jesus, the Quran contained basic knowledge about Him, about His dignity, peculiarity and mission. Muslim commentators took up the development of His Quranic image and created numerous interpretations of the terms used for Jesus. In this article two Quranic titles of Jesus, `The Servant of God' and `The Messiah' are discussed. The first title expresses the common feature of all Muslims and eventually refers to all humans. The title also exhibits the humanity of Jesus and His membership to the human kind. Thereby His divine filiation is excluded. The second title distinguishes Jesus from other people and prophets, because only He is named like this in the Quran and He constitutes the bridge by which Christians are attracted to the proclaimed message even if one refuses Him being of God's dignity. Both titles give Him Muslim identity and delineate Him as a man connected to God with a bond of service and sacrifice. However, as both of them reject Jesus being Son of God, they deny what constitutes the focal point of Christian faith. Their Christian theological meaning is replaced by a theocentric Muslim view, as the interpretation does not refer to the Gospel, but to the Quran. Henceforth, it is not appropriate to translate the Quranic title al-masî? to `The Christ', but to leave it in the simplified notation al-masih or as `The Messiah'. Similarly `abd Allâh by no means should be translated to `The Servant of Yahweh', but remain in a simplified form abd-Allah or `The Servant of God' or `The Servant of Allah'.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 127-150
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies