Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "internal morphology" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Biological diversity of leeches [Clitellata: Hirudinida] based on characteristics of the karyotype
    Autorzy:
    Cichocka, J.
    Bielecki, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/838553.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    leech
    Clitellata
    Hirudinida
    internal morphology
    external morphology
    karyology
    biodiversity
    cytogenetic analysis
    Źródło:
    Annals of Parasitology; 2008, 54, 4; 309-314
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Annals of Parasitology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biological diversity of leeches [Clitellata: Hirudinida] based on characteristics of the karyotype
    Autorzy:
    Cichocka, J.
    Bielecki, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143806.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    leech
    Clitellata
    Hirudinida
    internal morphology
    external morphology
    karyology
    biodiversity
    cytogenetic analysis
    Opis:
    The majority of studies on leeches are related to: internal and external morphology. Fewer molecular research projects focus on molecular studies and karyology. The latter are needed to explain the evolutionary and systematic issues. Karyotypes for 22 species of Hirudinida have hitherto been determined, including: 8 species belonging to the Glossiphoniidae family, 3 species of Piscicolidae, 7 of Erpobdellidae, 1 of Haemopidae and 3 of Hirudinidae. The chromosome number vary among individual groups of leeches. Within Glossiphoniidae the chromosome diploid number ranges from 14 to 32, in Piscicolidae from 20 to 32, in Erpobdelliformes from 16 to 22, and in Hirudiniformes from 24 to 28. The karyological analyses were used to show phylogenetic relations between main groups of Hirudinida, and the diploid number of 16 was suggested to be a primitive value. This number tends to increase as the evolution progresses. The phylogeny scheme of leeches proposed by Mann shows the Glossiphoniidae as primitive to the Piscicolidae, and Hirudinidae as giving rise to the Haemopidae and Erpobdellidae. Those hypotheses are herewith confronted with morphological, molecular, karyological, ecological and behavioral data.
    Źródło:
    Wiadomości Parazytologiczne; 2008, 54, 4; 309-314
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Wiadomości Parazytologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Characterization of cereal cyst nematodes (Heterodera spp.) in Morocco based on morphology, morphometrics and rDNA-ITS sequence analysis
    Autorzy:
    Mokrini, F.
    Viaene, N.
    Waeyenberge, L.
    Dababat, A.A.
    Moens, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/65431.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    cereal cyst nematode
    nematode
    Heterodera avenae
    Heterodera latipons
    Heterodera filipjevi
    morphology
    morphometry
    Internal transcribed spacer
    rDNA
    sequence analysis
    Morocco
    Opis:
    Morphological and molecular diversity among 11 populations of cereal cyst nematodes from different wheat production areas in Morocco was investigated using light microscopy, species-specific primers, complemented by the ITS-rDNA sequences. Morphometrics of cysts and second-stage juveniles (J2s) were generally within the expected ranges for Heterodera avenae; only the isolate from Aïn Jmaa showed morphometrics conforming to those of H. latipons. When using species-specific primers for H. avenae and H. latipons, the specific bands of 109 bp and 204 bp, respectively, confirmed the morphological identification. In addition, the internal transcribed spacer (ITS) regions were sequenced to study the diversity of the 11 populations. These sequences were compared with those of Heterodera species available in the GenBank database (www.ncbi.nlm.nih.gov) and confirmed again the identity of the species. Ten sequences of the ITS-rDNA were similar (99–100%) to the sequences of H. avenae published in GenBank and three sequences, corresponding with one population, were similar (97–99%) to H. latipons.
    Źródło:
    Journal of Plant Protection Research; 2017, 57, 3
    1427-4345
    Pojawia się w:
    Journal of Plant Protection Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Distribution and structure of internal secretory reservoirs on the vegetative organs of Inula helenium L. [Asteraceae]
    Rozmieszczenie i struktura wewnetrznych zbiornikow wydzielniczych w organach wegetatywnych Inula helenium L. [Asteraceae]
    Autorzy:
    Sulborska, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27685.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    plant anatomy
    vegetative organ
    rhizome
    Compositae
    structure
    secretory cavity
    stem
    distribution
    plant morphology
    botany
    leaf
    Inula helenium
    internal secretory reservoir
    Opis:
    The aim of the study was to investigate the structure and topography of endogenous secretory tissues of Inula helenium L. By using light and electron microscopy, morphological and anatomical observations of stems, leaves and rhizomes were made. It was shown that in the stems secretory cavities were situated in the vicinity of phloem and xylem bundles. The number of the reservoirs reached its maximum value (34) at shoot flowerig termination, whereas the cavities with the largest diameter were observed at full flowering stage (44.6 µm). In the leaf petioles and midribs, the reservoirs also accompanied the vascular bundles, and their number and size increased along with the growth of the assimilation organs. Observations of the cross sections of the rhizomes revealed the presence of several rings of secretory reservoirs. The measurements of the cavities showed that as a rule the reservoirs with a larger dimension were located in the phelloderm, whereas the smallest ones in the xylem area. The secretory cavities located in the stems and leaves developed by schizogenesis, whereas the rhizome reservoirs were probably formed schizolisygenously. The cells lining the reservoirs formed a one - four-layered epithelium. Observed in TEM, the secretory cells of the mature cavities located in the rhizomes were characterised by the presence of a large central vacuole, whereas the protoplast was largely degraded. Fibrous elements of osmophilic secretion and numerous different coloured vesicles could be distinguished in it. The cell walls formed, from the side of the reservoir lumen, ingrowths into the interior of the epithelial cells. Between the cell wall and the plasmalemma of the glandular cells, a brighter periplasmatic zone with secretory vesicles was observed.
    Celem pracy było zbadanie struktury i topografii endogennych tkanek wydzielniczych Inula helenium L. Wykorzystując mikroskopię świetlną i elektronową przeprowadzano obserwacje morfologiczno-anatomiczne łodyg, liści i kłączy. Wykazano, że w łodygach zbiorniki wydzielnicze usytuowane były w sąsiedztwie wiązek łyko-drzewnych. Liczebność rezerwuarów osiągała maksimum (34) w fazie przekwitania pędów, zaś zbiorniki o największej średnicy obserwowano podczas pełni kwitnienia (44,6 µm). W ogonkach i nerwach głównych liści rezerwuary towarzyszyły również wiązkom przewodzącym a ich liczba i średnica wzrastała wraz z rozwojem organów asymilacyjnych. Obserwacje przekrojów poprzecznych kłączy ujawniły obecność kilku pierścieni rezerwuarów wydzielniczych. Pomiary zbiorników pokazały, że z reguły rezerwuary o największej średnicy zlokalizowane były w felodermie, najmniejsze zaś na obszarze ksylemu. Zbiorniki wydzielnicze usytuowane w łodygach i liściach powstawały na drodze schizogenezy, rezerwuary kłączowe zaś prawdopodobnie formowały się schizolizygenicznie. Komórki wyścielające rezerwuary tworzyły 1-4-warstwowy epitel. Oglądane w TEM komórki wydzielnicze dojrzałych zbiorników zlokalizowanych w kłączach, cechowały się obecnością dużej centralnej wakuoli, protoplast zaś był w znacznym stopniu zdegradowany. Można było wyróżnić w nim fibrylarne elementy osmofilnej wydzieliny oraz liczne, różnobarwne pęcherzyki. Ściany komórkowe tworzyły od strony luki ekskretów wpuklenia do wnętrza komórek epitelialnych. Pomiędzy ścianą komórkową a plazmolemą komórek gruczołowych obserwowano jaśniejszą strefę peryplazmatyczną z pęcherzykami wydzielniczymi.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Morphological, genetic, chemical and ecophysiological characterisation of two Microcystis aeruginosa isolates from the Vistula Lagoon, Southern Baltic
    Autorzy:
    Mazur-Marzec, H.
    Browarczyk-Matusiak, G.
    Forycka, K.
    Kobos, J.
    Plinski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/48489.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
    Tematy:
    Microcystis aeruginosa
    Cyanoprokaryota
    microcystin
    mcy gene
    morphology
    Vistula Lagoon
    Baltic Sea
    eutrophic water
    bloom
    16S rRNA sequence
    internal transcribed spacer
    Opis:
    The Vistula Lagoon (southern Baltic Sea) is a shallow and highly eutrophic water body, with frequent blooms of cyanobacteria dominated by Microcystis and Anabaena species. Two Microcystis strains, MK10.10 and MAKR0205, isolated from the lagoon were characterised in this work. The morphology of the isolates differed significantly with respect to cell size and their ability to form aggregates. Based on the 16S rRNA sequence and 16S-23S internal transcribed spacer (ITS) sequence, both isolates were classified as Microcystis aeruginosa. However, only one isolate, MK10.10, possessed the mcy genes responsible for microcystin biosynthesis and only this strain produced microcystins. The effects of environmental factors, such as light, temperature and salinity, on toxin production turned out to be minor. Under the culture conditions used in the experiments, the biomass of the toxic MK10.10 was always lower. Hybrid quadrupole-time-of-flight liquid chromatography/tandem mass spectrometry (QTOF-LC/MS/MS) was used to elucidate the structure of the microcystin (MC) variants produced by MK10.10. Based on molecular ion and fragmentation spectra, the toxins were identified as MC-LR, MC-VR and MC- HIlR. Our study confirmed that some morphological criteria could be useful in preliminarily assessing the potential toxicity of a Microcystis bloom.
    Źródło:
    Oceanologia; 2010, 52, 1; 127-146
    0078-3234
    Pojawia się w:
    Oceanologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies