- Tytuł:
- A boreal ostracod assemblage from the Callovian of the Lukow area, Poland
- Autorzy:
-
Olempska, E
Blaszyk, J. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/20975.pdf
- Data publikacji:
- 2001
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
- Tematy:
-
Nophrecythere intermedia
Terquemula lutzei
ostracod
locality
Polska
Progonocythere callovica
Ostracoda
Baltic Sea
taxonomy
Jurassic
Callovian
Nophrecythere triebeli
Quenstedtoceras lamberti
boreal ostracod
zoogeography
paleontology
ostracod fauna
Lukow area - Opis:
-
Excellently preserved ostracods from large blocks of the late Callovian (Quenstedtoceras lamberti Zone) black clays occurring within glacial drift near Łuków, eastern Poland, are described. Unlike coeval faunas from other localities in Poland, the Łuków ammonite assemblage exhibits boreal affinities. The ostracod fauna broadly resembles those of the British Isles and northwestern Germany, there are also some similarites to Central Russia and northwestern Poland. Seventeen ostracod species are reported, and Schuleridea (Eoschuleridea) lukoviensis sp. n. is proposed. The ostracod assemblage is dominated by large number of specimens of Nophrecythere and Schuleridea
(Eoschuleridea). The ostracods are of late Callovian age as indicated by the presence of Nophrecythere triebeli, Progonocythere callovica and advanced evolutionary forms of Nophrecythere intermedia and Terquemula lutzei. The most probable source of the Łuków clay blocks seems to be from the bed of the Baltic Sea north of Gdańsk.
Kelowejskie kry glacjalne z okolic Łukowa są słynne z wyjątkowo pięknie zachowanych amonitów o aragonitowych ściankach muszli i pustych fragmokonach (Makowski 1952, 1962; Kulicki 1974, 1979; Dzik 1990) oraz wielu innych grup skamieniałości o niespotykanym stanie zachowania. Makrofauna ta zachowana jest w wapiennych konkrecjach występujących wśród czarnych iłów. W iłach z obrzeża konkrecji oraz w próbkach iłów pobranych z płytkich wierceń (Mizerski & Szamałek 1985), stwierdzono występowanie zespołu małżoraczków liczącego 17 gatunków naleążcych do 16 rodzajów. Utworzono jeden nowy gatunek Schuleridea (Eoschuleridea) lukoviensis. Zespół ten potwierdzający późno kelowejski wiek osadów z których zbudowane są kry łukowskie (poziom Quenstedtoceras lamberti) wykazuje duże podobieństwo do późnokelowejskich zespołów małżoraczkowych z północno-zachodnich Niemiec i Wielkiej Brytanii, w mniejszym stopniu do zespołów małżoraczkowych keloweju Centralnej Rosji i północno-zachodniej Polski. Obszarem źródłowym dla kier łukowskich było prawdopodobnie dno Bałtyku na północ od Gdańska: Skorupki małżoraczków cechują się wyjątkowo dobrym stanem zachowania, pozwalającym na obserwacje wielu cech morfologicznych dotychczas słabo poznanych u kelowejskich małżoraczków z innych obszarów Europy. Zespół małżoraczków z kier łukowskich zdominowany jest przez okazy gatunków rodzaju Nopherythere i Schuleridea (Eoschuleridea). - Źródło:
-
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 4
0567-7920 - Pojawia się w:
- Acta Palaeontologica Polonica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki