Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "instrument płatniczy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Wybrane aspekty prawnej konstrukcji eWallet
Selected Aspects of the Legal Construction of eWallet
Autorzy:
Grabowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525953.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
electronic wallet
mobile wallet
payment instrument
eWallet
portfel elektroniczny
portfel mobilny
Google Wallet
instrument płatniczy
Opis:
There are many commercially-functioning electronic (mobile) wallets. Presented examples include MyWallet offered by T-Mobile and Google Wallet. Apart from the payment function, such wallets may have other options, such as collecting loyalty points, buying tickets, storing electronic signatures or certificates. In legal terms, the service consists of a series of legal relations: the software license agreement, the contract for entrusting and processing of personal data as well as the service contract within the meaning of Art. 750 of the Civil Code. Payment functions can be offered directly by the provider of eWallet or provided by third parties. Payment functions (as opposed to other services of eWallet) may, however, be provided only by entities with appropriate administrative permissions (licenses). Therefore, in the legal sense, it is crucial to distinguish which services constitute payment services. In particular, an eWallet itself is not an electronic purse (within the meaning of electronic money instrument) or a payment instrument. The aim of this article is to describe some legal aspects of eWallet, in particular with regard to payment services and services provided by Mobile Network Operators.
Na rynku istnieje wiele funkcjonujących elektronicznych (mobilnych) portfeli. Jako przykłady przedstawiono MyWallet oferowany przez T-mobile oraz Google Wallet. Oprócz funkcji dokonywania płatności portfele takie mogą pełnić inne funkcje, takie jak gromadzenie punktów lojalnościowych, zakup biletów, przechowywanie podpisów elektronicznych czy certyfikatów. Pod względem prawnym na usługi te składa się wiele stosunków prawnych. Są to: umowa licencyjna dotycząca oprogramowania, umowa o powierzenie przetwarzania danych osobowych oraz umowa o świadczenie usług w rozumieniu art. 750 kodeksu cywilnego. Funkcje płatnicze mogą być udostępniane bezpośrednio przez dostawcę eWallet lub też usługi te mogą świadczyć podmioty trzecie. Funkcje płatnicze (w odróżnieniu od pozostałych usług eWallet) mogą być jednakże świadczone tylko przez podmioty posiadające odpowiednie zezwolenia (licencje) administracyjnoprawne. eWallet bez funkcji płatniczych nie jest jednakże ani elektroniczną portmonetką (w rozumieniu instrumentu pieniądza elektronicznego), ani instrumentem płatniczym. Celem artykułu jest przybliżenie kilku aspektów prawnych eWallet, zwłaszcza w odniesieniu do usług płatniczych oraz do usług świadczonych przez operatorów telefonii komórkowej.
Źródło:
Problemy Zarządzania; 2015, 3/2015 (54), t.1; 118-131
1644-9584
Pojawia się w:
Problemy Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odstępstwa dotyczące instrumentów płatniczych przeznaczonych do dokonywania płatności niskokwotowych Glosa do wyroku TS z 11 listopada 2020 r. w sprawie C‑287/19 DenizBank AG przeciwko Verein für Konsumenteninformation
Autorzy:
Wyżykowski, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2206917.pdf
Data publikacji:
2021-08-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
instrument płatniczy
funkcja komunikacji bliskiego zasięgu (NFC)
płatności niskokwotowe
zmiany w umowie ramowej o usługę płatniczą
nieuczciwe postanowienia umowne
Opis:
Przedmiotem glosy jest wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (pierwsza izba) z 11 listopada 2020 r. w sprawie C‑287/19 DenizBank AG przeciwko Verein für Konsumenteninformation, ECLI:EU:C:2020:897. Sąd ten wypowiedział się w przedmiocie zagadnień prawnych, które pojawiły się na gruncie przepisów PSD1 i PSD2 regulujących odstępstwa dla instrumentów płatniczych przeznaczonych do dokonywania płatności niskokwotowych. Po pierwsze, sąd przesądził, że funkcja NFC (near field communication) służąca inicjowaniu transakcji opiewających na niskie kwoty może być kwalifikowana jako odrębny instrument płatniczy, mimo że inkorporowana jest w ramach zindywidualizowanej karty płatniczej przypisanej do konkretnego użytkownika. Po drugie, sąd orzekł, że można w takim wypadku mówić o instrumencie używanym anonimowo. Przesądzenie, czy w danym wypadku mamy do czynienia z instrumentem przeznaczonym do dokonywania płatności niskokwotowych, czy jest on używany anonimowo, a także czy nie jest możliwe jego zablokowanie ani uniemożliwienie jego dalszego używania, jest kluczowe dla ustalenia, czy i ewentualnie w jakim zakresie dostawca może korzystać z poszczególnych odstępstw przewidzianych w PSD2. Wreszcie, sąd wyjaśnił, że postanowienia ogólnych warunków umownych, regulujących milczącą zgodę użytkownika będącego konsumentem, na zmiany w umowie ramowej proponowane przez dostawcę, mogą podlegać testowi abuzywności. Wyrok ma niemałe znaczenie dla sektora bankowego i płatniczego, wszak dotychczas TSUE rzadko wypowiadał się w przedmiocie wykładni przepisów PSD2.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2021, 10, 5; 55-72
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies