Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "inorganic matter" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Benthic diffusive fluxes of organic and inorganic carbon, ammonium and phosphates from deep water sediments of the Baltic Sea
Autorzy:
Lengier, M.
Szymczycha, B.
Brodecka-Goluch, A.
Klostowska, Z.
Kulinski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2078878.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
biogeochemistry
benthic flux
organic carbon
organic matter
remineralization
dissolved organic carbon
dissolved inorganic carbon
ammonium
phosphate
oxygen availability
deep water sediment
Baltic Sea
Opis:
In this study, Baltic Sea sediments, as a source of dissolved inorganic carbon (DIC), dissolved organic carbon (DOC), ammonium (NH4 +), and phosphates (PO4 3−), were investigated based on samples obtained in 2017 and 2018, shortly after a sequence of inflows from the North Sea that occurred between 2014 and 2017. Two different data sets (I and II) were used to assess benthic diffusive fluxes and thus elucidate both the temporal conditions at the time of sampling (data set I) and the diffusion potential of the sediments (data set II). The estimated fluxes were characterized by a high spatial variability within the whole Baltic Sea and ranged between −0.01 and 3.33 mmol m−2 d−1 for DIC, −0.02 and 0.44 mmol m−2 d−1 for DOC, −40.5 and 1370.1 μmol m−2 d−1 for NH4 +, and −5.9 and 60.9 μmol m−2 d−1 for PO4 3−. The estimated benthic diffusive fluxes indicated a high potential for DIC, DOC, NH4 +, and PO4 3− release from Baltic Sea sediments. The high O2 concentrations in the water column of the Gulf of Bothnia together with major Baltic inflows (MBIs) bringing oxygenated seawater to the Baltic Proper and to some extent the Eastern Gotland Basin regulate the amounts of chemicals released from the sediment. Our study showed that a sequence of inflows has greater impact on the diminution of diffusive fluxes than does a single MBI and that the sediments of the Baltic Proper, even under the influence of inflows, are an important source of C, N, and P (159 kt yr−1 for DIC+DOC, 6.3
Źródło:
Oceanologia; 2021, 63, 3; 370-384
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diffusive component of the vertical flux of particulate organic carbon in the North polar Atlantic
Autorzy:
Stramska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/48240.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
organic matter
ocean colour
nutrient
inorganic carbon
remote sensing
particulate organic carbon
Atlantic Ocean
vertical flux
phytoplankton
solar energy
photosynthesis
Opis:
The diffusive component of the vertical flux of particulate organic carbon (POC) from the surface ocean layer has been estimated using a combination of the mixed layer model and ocean color data from the SeaWiFS satellite. The calculations were carried out for an example location in the north polar Atlantic centered at 75◦N and 0◦ E for the time period of 1998–2004. The satellite estimates of surface POC derived using a regional ocean color algorithm were applied as an input to the model driven by local surface heat and momentum fluxes. For each year of the examined period, the diffusive POC flux was estimated at 200-m depth from April through December. The highest flux is generally observed in the late fall as a result of increased heat loss and convectional mixing of surface waters. A relatively high diffusive POC flux is also observed in early spring, when surface waters are weakly stratified. In addition, the model results demonstrate significant interannual variability. The highest diffusive POC flux occurred in 1999 (about 4500 mg m−2 over the 9-month period). In 1998 and 2002 the estimated flux was about two orders of magnitude lower. The interannual variability of the diffusive POC flux is associated with mixed layer dynamics and underscores the importance of atmospheric forcing for POC export from the surface layer to the ocean’s interior.
Źródło:
Oceanologia; 2006, 48, 4
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Membrane separation techniques : removal of inorganic and organic admixtures and impurities from water environment : review
Membranowe techniki separacji : usuwanie domieszek i zanieczyszczeń nieorganicznych i organicznych ze środowiska wodnego
Autorzy:
Bodzek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/205228.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
membrane techniques
water desalination and softening
natural organic matter
removal of inorganic micropollutants
removal organic micropollutants
techniki membranowe
odsalanie i zmiękczanie wody
naturalna materia organiczna
usuwanie mikroskładników nieorganicznych
usuwanie mikroskładników organicznych
Opis:
Introduction and development of membrane techniques in the production of drinking water and purifi cation of wastewaters, in the last 40 years, was important stage in the fi eld of water treatment effectiveness. Desalination of sea and brackish water by RO is an established way for drinking water production. Signifi cant improvements in design of RO, the application of alternative energy sources, modern pretreatment and new materials have caused the success of the process. NF is the method of water softening, because NF membranes can retain di- and multivalent ions, but to a limited extend monovalent. Drinking water containing viruses, bacteria and protozoa, as well as other microorganisms can be disinfected by means of UF. Viruses are retained by UF membranes, whereas bacteria and protozoa using both UF and MF membranes. For the removal of NOM it is possible to use direct NF or integrated systems combining UF or MF with coagulation, adsorption and oxidation. The use of NF, RO and ED, in the treatment of water containing micropollutants for drinking and industrial purposes, can provide more or less selective removal of the pollutants. The very important are disinfection byproducts, residue of pharmaceuticals and endocrine disrupting compounds. For endocrine disrupting compounds, special attention is paid onto polycyclic aromatic hydrocarbons and surface-active substances, chlorinated pesticides, phthalates, alkylphenols, polychlorinated biphenyls, hormones, synthetic pharmaceuticals and other substances disposed to the environment. The application of MF and UF in the removal of inorganic and organic micropollutants is possible in integrated systems with: coagulation, adsorption, complexion with polymers or surfactants and biological reactions.
Zanieczyszczenia występujące w ujmowanych wodach, powodują, że skuteczne oczyszczanie jest kłopotliwe, a układ (schemat technologiczny) oczyszczania powinien być opracowywany indywidualnie dla danej wody na podstawie badań technologicznych. Aby zapewnić wymaganą jakość wody do picia bezpiecznych dla zdrowia i życia konsumentów, często niezbędne jest stosowanie niekonwencjonalnych i wysokoefektywnych procesów, mimo podwyższenia kosztów i potrzeby bardzo starannej i profesjonalnej eksploatacji układu oczyszczania wody. Ponadto, niedogodności związane z tradycyjnym oczyszczaniem wód naturalnych oraz zmieniające się podejście, co do koncepcji uzdatniania wód dla celów konsumpcyjnych, przede wszystkim wzrastające wymagania odnośnie jakości wody do picia, stwarzają możliwości zastosowania nowych technik separacji, wśród których metody membranowe mają największe zalety i możliwości i są obecnie brane pod uwagę jako procesy alternatywne. W uzdatnianiu wody i oczyszczaniu ścieków stosuje się przede wszystkim techniki membranowe, których siłą napędową jest różnica ciśnień po obu stronach membrany, ale brane są pod uwagę też inne procesy jak elektrodializa, perwaporacja, destylacja membranowa i membrany ciekłe. Wybór odpowiedniego procesu membranowego zależy od zakresu wielkości występujących i usuwanych z wody zanieczyszczeń i domieszek. Techniki membranowe mogą być stosowane do usuwania zanieczyszczeń z wody jako procesy samodzielne, lub w połączeniu z uzupełniającymi procesami jednostkowymi, tworząc systemy hybrydowe. W pracy omówiono możliwości wykorzystania technik membranowych w uzdatnianiu wód naturalnych. Odwrócona osmoza zatrzymuje jony jednowartościowe i większość związków organicznych małocząsteczkowych i jest stosowana do odsalania wód oraz do usuwania jonów azotanowych i mikrozanieczyszczeń organicznych. Membrany nanofiltracyjne zatrzymują koloidy, szereg związków organicznych małocząsteczkowych oraz jony dwuwartościowe; można je zatem zastosować do zmiękczania wody i usuwania mikrozanieczyszczeń organicznych. Ultrafiltracja i mikrofiltracja stanowią barierę dla substancji rozproszonych i mikroorganizmów i dlatego można je stosować do klarowania i dezynfekcji wody oraz jako metoda usuwania mętności wody. Procesy hybrydowe obejmujące techniki membranowe stosuje się do uzdatniania wody do picia w połączeniu z ozonowaniem, koagulacją, adsorpcją na węglu aktywnym do usuwania niżej cząsteczkowych związków organicznych lub w bioreaktorach do usuwania azotanów.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2019, 45, 4; 4-19
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przydatność membran ceramicznych do usuwania naturalnych substancji organicznych z wody
Applicability of ceramic membranes to the removal of natural organic matter from water
Autorzy:
Kabsch-Korbutowicz, M.
Urbanowska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236498.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ultrafiltracja
membrana nieorganiczna
blokowanie membrany
oczyszczanie wody
substancja organiczna
substancja naturalna
ultrafiltration
inorganic membrane
fouling
water treatment
organic matter
natural matter
Opis:
Skuteczność usuwania z wód powierzchniowych naturalnych substancji organicznych, powszechnie występującego mikrozanieczyszczenia, zależy między innymi od właściwości użytych membran, w tym od ich granicznej rozdzielczości (cut-off) oraz materiału, z którego zostały wytworzone. W ostatnich latach membrany wytwarzane z materiałów nieorganicznych są coraz częściej stosowane do oczyszczania wody i ścieków. W pracy określono przydatność membran ceramicznych do oczyszczania wody, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości usuwania naturalnych substancji organicznych. Badano skuteczność oczyszczania wody z Odry oraz roztworów modelowych na membranach o granicznej rozdzielczości 15 kDa i 50 kDa. Zastosowano ciśnienie transmembranowe z przedziału 0,2÷0,5 MPa. Uzyskane wyniki badań wykazały istotny wpływ ciśnienia transmembranowego oraz granicznej rozdzielczości na hydrauliczną wydajność membran. Wzrost siły napędowej lub granicznej rozdzielczości membran skutkował większą wartością strumienia permeatu. Wykazano, że zastosowane membrany były podatne na blokowanie, jednakże intensywność tego zjawiska była większa w przypadku membrany o granicznej rozdzielczości 50 kDa. Efektem blokowania membran był stwierdzony wzrost całkowitych oporów membrany. Badania wykazały, że membrany ceramiczne pozwalają na skuteczne usuwanie naturalnych substancji organicznych z wód powierzchniowych. Stwierdzono, że skutkiem silniejszego blokowania mniej zwartych membran (50 kDa) była większa, niż obserwowana w przypadku membran 15 kDa, skuteczność separacji makrocząsteczek organicznych.
The efficiency of removing natural organic matter (NOM), one of the major micropollutants of surface waters, depends to a great extent on the properties of the membranes used, such as the cut-off and the material of which they have been made. In the past decade the use of membranes manufactured from inorganic materials has become increasingly frequent in water and wastewater treatment. The aim of the study was to assess the applicability of ceramic membranes to water treatment, particular consideration being given to NOM removal. The efficiency of the treatment process was examined by experiments using samples of riverine water (from the river Odra) and model solutions, and two ceramic membranes (with a cut-off equal to 15 kDa and 50 kDa, respectively), at transmembrane pressure varying from 0.2 to 0.5 MPa. The results obtained have substantiated the significant influence of transmembrane pressure and membrane cut-off on the hydraulic efficiency of the membranes. The rise in transmembrane pressure or membrane cut-off accounted for the increase in the value of the permeate flux. The membranes used were found to be prone to fouling, but this proneness was more pronounced in the case of the 50 kDa membrane. The fouling effect was concomitant with the rise in the total resistance of the membranes. The study has demonstrated that the use of ceramic membranes provides efficient NOM removal from surface water. As a result of the stronger fouling observed in the case of the less compact 50 kDa membrane, the efficiency of organic macromolecule separation with this membrane was higher than the one obtained with the 15 kDa membrane.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2009, 31, 1; 15-19
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Self-organization of Matter
Samoorganizacja materii
Autorzy:
Zegzulka, J.
Raclavsky, K.
Necas, J.
Cablik, V.
Tora, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/318567.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
ciała stałe
ciecze
gazy
materia nieorganiczna
materia organiczna
solids
liquids
gases
inorganic matter
organic matter
Opis:
The traditional characterization of forms or states of matter which can be easily distinguished (solid, liquid and gaseous) is focused on differences rather than on common principles of organization of matter in general. The attempt to describe continuous changes in the organization of particulate matter leads to the possibility of using the angle of internal friction as a parameter, allowing, together with other parameters, a unified description of existential forms of matter and conditions of their existence. The self-organization of matter observed from this point of view can explain, for example, the origin of landforms created both by natural forces and human activity. It can contribute to the solution of technical problems in the field of particulate matter and help in the explanation of phenomena in both inorganic and organic nature.
Tradycyjny opis form stanu materii, który można łatwo rozróżnić (ciało stałe, ciecz oraz gaz) jest skoncentrowany raczej na różnicach, niż na głównych zasadach organizacji materii w sensie ogólnym. Próba opisu ciągłych zmian w organizacji konkretnej materii prowadzi do możliwości zastosowania kąta wewnętrznego tarcia jako parametru, który pozwoli wraz z innymi parametrami na zunifikowany opis form istnienia materii oraz warunków jej występowania. Samoorganizacja materii widziana z tego punktu widzenia może wyjaśnić, na przykład, pochodzenie formacji terenu utworzonych zarówno przez naturę, jak i działalność człowieka. Może to być zastosowane przy rozwiązywaniu problemów technicznych na polu określonej materii i pomóc w wyjaśnieniu zjawisk zarówno natury organicznej, jak i nieorganicznej.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2017, R. 18, nr 1, 1; 173-182
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność koagulacji kontaktowej w usuwaniu substancji biogennych z wody
Efficiency of contact coagulation in removing biogenic substances from water
Autorzy:
Świderska-Bróż, M.
Wolska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237355.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
stabilność biologiczna wody
koagulacja kontaktowa
substancje organiczne
biogeny organiczne
biogeny nieorganiczne
biological stability of water
contact coagulation
organic matter
organic nutrients
inorganic nutrients
Opis:
Jednym z głównych warunków, jakie należy spełnić, aby zapobiec wtórnemu rozwojowi mikroorganizmów (głównie bakterii) w sieci wodociągowej jest zapewnienie stabilności biologicznej wody wprowadzanej do systemu dystrybucji. W tym celu z oczyszczanej wody muszą być usunięte w jak największym stopniu nieorganiczne związki azotu i fosforu oraz biodegradowalne rozpuszczone substancje organiczne (BRWO), a głównie ich frakcje przyswajalne przez mikroorganizmy (PWO). W artykule przedstawiono wyniki badań nad skutecznością procesu koagulacji kontaktowej w usuwaniu organicznych i nieorganicznych substancji biogennych z mieszaniny wody podziemnej (po napowietrzaniu) i powierzchniowej (po mikrocedzeniu). Stwierdzono, że koagulacja kontaktowa siarczanem żelaza(III) przyczyniła się do znacznego usunięcia fosforanów z wody. Nieorganiczne związki azotu były w tym procesie usuwanie w znacznie mniejszym stopniu. Jednocześnie najmniej skutecznie usuwana była z wody biodegradowalna frakcja związków organicznych, a najskuteczniej nierozpuszczony i rozpuszczony węgiel organiczny. Wykazano, że proces koagulacji kontaktowej w analizowanym przypadku nie zapewnił usunięcia substancji biogennych do wartości zapewniających stabilność biologiczną wody oczyszczonej.
An essential prerequisite for preventing the regrowth of microorganisms (specifically bacteria) in the water-pipe network is the biological stability of the water supplied to the distribution system. To achieve this goal, it is necessary to aim at the highest possible removal of inorganic nitrogen compounds, inorganic phosphorus compounds and biodegradable dissolved organic carbon (BDOC) - particularly their fractions assimilable for microorganisms (AOC) - from the water being treated. In this work, contact coagulation was investigated for efficiency in removing biogenic substances from a mixture of groundwater (after aeration) and surface water (after microfiltration). The study produced the following results. Contact coagulation with iron(III) sulfate provided noticeable removal of phosphates, and much lower removal of inorganic nitrogen compounds. At the same time, the lowest removal efficiency was obtained for the biodegradable fraction of organic compounds, and the highest extent of removal for insoluble organic carbon. It has been demonstrated that in the case under analysis the contact coagulation process failed to provide a reduction in biogenic substances to such a value that would guarantee a biological stability of the treated water.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2010, 32, 2; 3-7
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Variation of lignite ash in vertical and horizontal sections of mining walls in the Konin Lignite Mine, central Poland
Autorzy:
Chomiak, Lilianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/184783.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
Middle Miocene
backswamp area
inorganic matter
coefficient of variation
Opis:
This paper focuses on the variations of lignite ash along selected sections and mining walls from three lignite opencast mines in central Poland. They are owned by the Konin Lignite Mine, where the first Mid-Polish lignite seam is being mined to produce electricity. Ash content in lignite is important because ash lowers the calorific value of the lignite. The results obtained are based on 266 samples of lignite collected from the Drzewce, Tomisławice, and Jóźwin IIB opencasts. All samples were tested according to ISO 1171 standard procedures, that is, they were first burned at a temperature of 850°C, then the ash content was determined on a dry basis (Ad ), before the basic statistical parameters were calculated. The studied lignite seam is characterised by a variable distribution pattern of ash both along selected vertical sections and lignite walls, as well as between the three opencasts. The ash content of individual samples ranged from 6.5 to 69.8 wt%, while the average content in opencast mines varied from 9.7 to 17.6 wt%. The coefficient of variation is large (80.23–96.33%) in the case of the Drzewce and Tomisławice, and low to average (14.53–37.75%) in the case of Jóźwin IIB. Significant ash enrichment of some beds is interpreted in this article as a consequence of floods occurring in a Mid-Miocene mire (backswamp), but also of chemical precipitation. When lignite is burned to generate electricity, a relatively large amount of ash is produced. Therefore, recognition of ash content in lignite, in addition to the chemical composition and phase of ash, is recommended to better protect the environment. At the first stage of protection, it can be best achieved by analysing field samples for ash content.
Źródło:
Geology, Geophysics and Environment; 2020, 46, 1; 17-28
2299-8004
2353-0790
Pojawia się w:
Geology, Geophysics and Environment
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Why Is New Materialism Not the Answer? Approaching Hyper-Matter, Reinventing the Sense of Critique Beyond ‘Theory’
Dlaczego nowy materializm nie jest odpowiedzią. Hypermateria, krytyka a teoria
Autorzy:
Krzykawski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009153.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
entropy
posthumanism
new materialism
technology
inorganic matter
cybernetics
Bernard Stiegler
Yuk
Hui
Gilbert Simondon
entropia
posthumanizm
nowy materializm
technologia
materia nieorganiczna Bernard Stiegler
cybernetyka
Yuk Hui
Opis:
The article offers a new model of materialist philosophical critique (general technocritique or digital critique) as a critical response to new materialism(s). Drawing on the reinterpretation of the legacy of European philosophies and works by Bernard Stiegler, the article strives to elaborate authentically new theoretical account of matter, notably in relation to the techno-logical mode of its organisation. The critique of new materialism(s) is positioned within the unprecedented crisis of the theoretical model of knowledge. What it is possible to discover by the end of the second decade of the 21st century is that humanities scholars have not managed to confront the central issue for their viable future: the whole theoretical and methodological model, which has so far provided fuel for the contemporary humanities and shaped our social class, postcolonial, gender, queer and other sensibilities, is plunging into a deep epistemological crisis, for having lost its efficient and final cause. In a nutshell, the modelof “doing theory,” is no longer valid, inasmuch as “theory” strangely misrecognized the revolutionary developments in cybernetics, which occurred in the 1950s and radically changed the very nature of knowledge. Therefore, a new epistēmē has to be formed in this new digital condition. However, the formation of this new epistēmē requires for us to radically transform what is referred to as “theory” or “critical theory” and to take into account the developments in the sciences and technology (not necessarily in the methodological framework offered by what is defined as STS) in order to lay the foundations under a new critique of political economy in the hyper-material era.
Artykuł przedstawia nowy model materialistycznej krytyki filozoficznej (technokrytyka ogólna lub krytyka cyfrowa) jako krytycznej odpowiedzi na nowy materializm/nowe materializmy. Bazując na ponownym odczytaniu dziedzictwa europejskich filozofii oraz pracach Bernarda Stieglera, Yuka Hui’ego i Gilberta Simondona, artykuł dąży do wypracowania autentycznie nowego oglądu teoretycznego materii, ze szczególnym uwzględnieniem techno-logicznego trybu jej organizacji. Zawarta w artykule krytyka nowego materializmu jest przeprowadzona w odniesieniu do bezprecedensowego kryzysu modelu wiedzy teoretycznej. Otóż końcówka drugiej dekady dwudziestego pierwszego wieku dobitnie pokazuje, że badaczki i badacze pracujący w obrębie nauk humanistycznych nie zdołali stawić czoła kluczowej kwestii decydującej o ich zdatnej do życia przyszłości: cały model teoretyczny i metodologiczny, który do tej pory napędzał współczesną humanistykę i kształtował nasze klasowe, postkolonialne, genderowe, querrowe i inne wrażliwości jest pogrążony w głębokim kryzysie epistemologicznym z uwagi na utratę własnej przyczyny sprawczej i celowej. Dotychczasowy model uprawiania teorii jest niewystarczający, o ile nie przestarzały w tym sensie, że rozwijana w drugiej połowie dwudziestego wieku „teoria” nie uwzględniła rewolucyjnych zmian w zakresie cybernetyki, które, począwszy od lat pięćdziesiątych, całkowicie przekształciły naturę wiedzy. Dlatego też kluczowe wyzwanie polega dzisiaj na wypracowaniu nowej episteme w nowym uwarunkowaniu cyfrowym. Wypracowanie takiej episteme wymaga jednak radykalnego przekształcenia tego, co nazywamy „teorią” lub „teorią krytyczną”, a także uwzględnienia osiągnięć w zakresie rozwoju nauk i technologii (niekoniecznie w ramach nurtu STS), co pozwoli na położenie fundamentów pod nową krytykę ekonomii politycznej w epoce hipermaterialnej. 
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 34, 4; 73-105
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies